29.1.10

Πίτα με ψάρι παστό ή αλλιώς μπακαλιαρόπιτα

Αγαπημένη γεύση, που μου θυμίζει επίσης αγαπημένα πρόσωπα "φευγάτα" από καιρό, καθώς και αγαπημένα μέρη. Τούτη η πίτα είναι χορταστική, μιας και μπορεί να την γευτεί κανείς σαν κύριο πιάτο παρέα με μια ωραία πράσινη σαλάτα και είναι ένα από τα κλασσικά πιάτα της Κεφαλονιάς, αλλά και άλλων σημείων της Ελλάδας τώρα πια.
Για να φτιάξετε ένα μέτριο ταψί φούρνου θα χρειαστείτε :
Ένα μεγαλούτσικο φύλλο μπακαλιάρου παστού, 
μισό φλιτζάνι ρύζι, 
δύο-τρεις κουταλιές σούπας ντομάτα πελτέ,
Δυο μέτρια ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα,
δύο σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
ένα καλό ματσάκι άνηθο.
Προσωπικά  τούτη την φορά αντί για τον άνηθο έβαλα μισή μαραθόριζα που χτύπησα στο multi μαζί με λίγο άσπρο κρασί. Έκανε την διαφορά...
Ένα κουταλάκι κοφτό πιπέρι, 
μισό κουταλάκι κοφτό κανέλα
3/4 φλυτζανιού λάδι για την γέμιση. Και τέλος, ένα
πακέτο φύλλο κρούστας μαζι με ελαιόλαδο  για το άλλειμα των φύλλων.
Κόβετε τον μπακαλιάρο σε κομμάτια και τον βάζετε στο νερό από την προηγούμενη για να ξαλμυρίσει. Αλλάζετε οπωσδήποτε 4-5 νερά κατά την διάρκεια της πρώτης μέρας. Την επομένη που ετοιμάζεστε να φτιάξετε την πίτα σας  τον στραγγίζετε και αρχίζετε το ξεψάχνισμά και το μάδημα σε μικρά κομματάκια.
Βάζετε τα κομματάκια σε λεκάνη όπου μέσα θα ψιλοκόψετε τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τον άνηθο ή την αλεσμένη μαραθόριζα. Ανακατεύετε όλα τα υλικά και αμέσως μετά ρίχνετε το πιπέρι, την κανέλα και το ρύζι. Τέλος προσθέτετε τον πελτέ που τον έχετε διαλύσει σε λίγο νεράκι και ρίχνετε και το λάδι. Ανακατεύετε και πάλι όλα τα υλικά μαζί και αφήνετε το μείγμα για μια με μιάμιση ώρα στο ψυγείο, να σφίξει λίγο και να ενωθούν τα αρώματα.
Λαδώνετε  το ταψί σας, στρώνετε τα πρώτα 5 φύλλα που λαδώνετε το καθένα από πάνω  και στην συνέχεια στρώνετε την γέμιση καλά να πάει παντού.
Συνεχίζετε με τα υπόλοιπα φύλλα (λαδώνοντας πάντα) μέχρι να τελειώσουν και αμέσως μετά χαράζετε σε κομμάτια τριγωνικά (ή σύμφωνα με τον τρόπου που εσείς επιθυμείτε). Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο περίπου στους 190 για μία ώρα περίπου μέχρι να ροδίσει καλά η μπακαλιαρόπιτάς σας. Ξεφουρνίζετε, αφήνετε λίγο να κρυώσει και προχωράτε στην απόλαυσή της.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι.
Όσο για την ταμπελίτσα της φωτογραφίας (που είναι δανεική) δεν έχει πάντα δίκιο!

27.1.10

Γρήγορα τάρτα μήλου - μπανάνας, για κρίσεις υπογλυκαιμίας

Το κρύο αρκετό και τσουχτερό τις τελευταίες μέρες. Είναι σίγουρο πως σε κάνει να μην θες να ξεμυτίσεις από το σπίτι σου. Ο καιρός αυτός προσωπικά μου αρέσει ιδιαίτερα ειδικά δε, αν δεν βρέχει επιθυμώ να βαδίζω μέσα στο κρύο ώρες. Όμως με μικρό παιδί αυτό δεν είναι εύκολο...και έτσι τι να κάνεις, αρχίζεις να το απασχολείς σε άλλα θέματα, όπως : παιχνίδια, ζωγραφιές ... και γιατί όχι και μαγειρικές δημιουργίες.

Χθες λοιπόν το απογευματάκι επιδωθήκαμε παρέα με τον γιόκα μου, σε γρήγορη ζαχαροπλαστική παρασκευή τάρτας μήλου - μπανάνας με την ζυμή που μας έδωσε η Κική  για την τάρτα με κιμά του Κωνσταντίνου.
Οι αναλογίες και τα υλικά που αναφέρονται σε αυτήν, απλώς πειράχτηκαν λιγάκι μιας κι' εμείς κάναμε γλυκιά τάρτα και όχι αλμυρή.
1 και 1/2 φλιτζανιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1/2 φλιτάνι  καλαμποκάλευρο,
2/3 φλιτζανιού λιωμένο βούτυρο τύπου Βιτάμ (αλλά με ελαιόλαδο),
1 αυγό,
1/2 φλιτζανιού γάλα,
λίγη κρυσταλλική βανίλια,
λίγο αλάτι,
λίγη ζάχαρη άχνη.

Ετοιμάζουμε την ζύμη, πρέπει στο σημείο αυτό να πω, πως η προσθήκη του καλαμποκάλευρου την κάνει πιο γρήγορα "ψιχουλιαστή"  όπως είναι το επιθυμητό για μια ζύμη τάρτας. Την αφήνουμε για λίγο στο ψυγείο.

Όσο η ζύμη μας είναι σε αναμονή. Καθαρίζουμε 4 μήλα σε φέτες ή μισοφέγγαρα καθώς και 2 μεγάλες μπανάνες σε ροδέλες. Τα λούζουμε με λίγο χυμό πορτοκαλιού (κάνει την ίδια δουλειά με το χυμό λεμονιού  - βοηθά στο να μην μαυρίσουν τα φρούτα - ενώ προσθέτει άρωμα).
Βγάζουμε την ζύμη μας και την απλώνουμε σε ανάλογου μεγέθους ταψί ή ταρτιέρα. Την τρυπάμε με ένα πιρουνάκι σε διάφορα σημεία και την ψήνουμε για 5 λεπτά σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο. Την βγάζουμε και αλοίφουμε την επιφάνεια της μ' ένα ελαφρύ στρωματάκι μαρμελάδας (ροδάκινο, βερίκκοκο, φράουλα) στην συνέχεια στρώνουμε πρώτο στρώμα με μήλα.
Πασπαλίζουμε με κανέλα και μαύρη ζάχαρη.
Δεύτερο στρώμα με ροδέλες μπανάνας. Πασπαλίζουμε πάλι με κανέλα και μαύρη ζάχαρη.
Τελειώνουμε με τα υπόλοιπα μήλα, κανέλα και ζάχαρη αντίστοιχα.
Ψήνουμε στους 170 περίπου βαθμούς μέχρι να μαλακώσουν αρκετά τα μήλα και να πάρουν χαρακτηριστικό ρόδινο χρώμα.
Να αναφέρω πως η μαύρη ζάχαρη δεν χρειάζεται να είναι σε μεγάλη ποσότητα, γιατί η μαρμελάδα και η μπανάνα προφέρουν από μόνες τους αρκετή γλυκιά γεύση στο γλυκό μας.

Αφήνουμε λίγο να κρυώσει και είμαστε έτοιμοι να την σερβίρουμε πασλαπίζοντας με ζάχαρη άχνη, άντε και καμμιά μπαλίτσα παγωτό καϊμάκι αν μας βρίσκεται.

22.1.10

Ευγενική συμπεριφορά

Οι τελευταίες 2 ημέρες είναι πολύ «κουραστικές» για τα αυτιά μου, σε επαγγελματικό επίπεδο. Ίσως είναι το timing κακό, στο να πρέπει δηλαδή να εκπαιδεύσεις ανθρώπους για το πως να βγάλουν τον καλό τους εαυτό μέσα από το τηλέφωνο, σε μια κακή για τον κόσμο οικονομική συγκυρία.
Κάνω αυτήν την δουλειά σχεδόν 10 χρόνια. Και κάθε φορά το «νέο ανθρώπινο υλικό» μου φαίνεται να μοιάζει παντελώς «ανεκπαίδευτο», μιας και δύσκολα καταλαβαίνουν ότι είναι μέρος ενός συνόλου (και πρέπει να βλέπουν και πιο μακριά) ενώ το θέμα της ευγένειας μάλλον δεν τους έχουν θίξει μέχρι σήμερα σε καμμια από τις σχολές που τελείωσαν.

Αλλά είναι και η άλλη πλευρά…εκείνη που θεωρεί ότι σαν πελάτης έχει πάντα δίκιο!
Όμως τα πράγματα δεν είναι καθόλου μα καθόλου έτσι.
Είναι δε, παρατηρημένο ότι αυτοί που φωνάζουν και διαμαρτύρονται εντονότερα, είναι και αυτοί που έχουν κάνει τα πιο πολλά σφάλματα στην διαχείρηση των αγορών τους.
Γι’ αυτό φίλοι που με διαβάζετε (όσοι έχετε διάθεση και χρόνο δηλαδή) δείτε τις οδηγίες που δίνω κάθε φορά στην όποια νέα ομάδα εκπαιδεύω.

Μιλάω για τους κανόνες της τηλεφωνικής συμπεριφοράς (που μπορείτε να τους επεκτείνετε με λίγη καλή θέληση και στην καθημερινή σας συμπεριφορά προς τρίτους).
Επειδή η τηλεφωνική συμπεριφορά έχει από μόνη της μια ιδιαιτερότητα που συνίσταται στο
ότι το επίπεδο επικοινωνίας είναι περιορισμένο, αν αναλογιστούμε ότι κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής συνομιλίας δεν έχουμε την δυνατότητα να δούμε τον συνομιλητή μας και να διαπιστώσουμε τυχόν ευχαρίστηση ή δυσαρέσκεια του, αλλά και να «κρίνουμε» από την φάτσα του βρε αδελφέ τι «καπνό φουμάρει»!

Υπάρχουν λοιπόν δέκα συμβουλές, κάτι σαν τις 10 εντολές που έδωσε ο Θεός στον Μωϋσή, που ακολουθούν. Δεν είναι δικές μου, είναι υλικό από τα πρώτα μαθήματα Επικοινωνίας τον καιρό που μάθαινα κι’ εγώ…
Σας τις γράφω όχι για άλλο λόγο, αλλά για να σας κάνω να σκεφτείτε ένα πράγμα… πως το να είστε αγενείς με τους ανθρώπους που «συναντάτε» πίσω από μια τηλεφωνική γραμμή εξυπηρέτησης δεν είναι και ότι καλύτερο, όπως επίσης και στο ότι πρέπει να είστε σαφής με αυτό που ζητάτε.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΧΕΙΡΙΖΕΣΤΕ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ: Όσον αφορά τα εισερχόμενα τηλεφωνήματα, έχετε πάντα δίπλα σας (σε έντυπη και ηλεκτρονική μορφή): απαραίτητες πληροφορίες για την εταιρία και τα προϊόντα σας, τα τηλέφωνα και τα e-mails των συναδέλφων σας, απαντημένες τις τεχνικές ερωτήσεις που συνήθως δέχεστε, καθώς και πληροφορίες για τις διαδικασίες που συνήθως η εταιρία ακολουθεί. Για τα εξερχόμενα τηλεφωνήματα σας, σχεδιάστε γραπτώς το τι θα πείτε, ώστε να αποφύγετε τυχόν συμπληρωματικά τηλεφωνήματα για κάτι που πιθανώς θα ξεχαστεί...

ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΕ: Η ζεστασιά του χαμόγελου, ταξιδεύει πολύ εύκολα, ακόμα και μέσα από ένα καλώδιο. Αν θέλετε, μπορείτε ακόμα και να γελάσετε, σπάζοντας με ακόμα φυσικότερο τρόπο τον πάγο. Ο Ανδρέας Μικρούτσικος έλεγε ότι «είναι μεταδοτικό» και είχε απόλυτο δίκιο…

ΑΠΑΝΤΗΣΤΕ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΜΕΣΑ: Μην επιτρέπετε «να χτυπήσει» πάνω από δύο φορές. Αναλογισθείτε ότι εκείνος που σας καλεί, μίλησε πρώτα με την receptionist, ή και πιθανόν και με άλλους συναδέλφους σας, επαναλαμβάνοντας αρκετές φορές το μήνυμα του, πριν φτάσει τελικά σε εσάς. Τώρα, προσθέστε και τον χρόνο αναμονής μεταξύ όλων αυτών των κλήσεων…

ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟΝ ΤΥΠΙΚΟ ΤΡΟΠΟ: Μιλήστε στον πληθυντικό αν δεν έχετε πάρει την προηγούμενη «άδεια» του συνομιλητή σας για να περάσετε στον ενικό. Δεν έχουν σημασία η «θέση» και η ηλικία, η δική σας και του συνομιλητή σας. Μόλις νοιώσει πιο ζεστά μαζί σας, θα σας το προτείνει εκείνος.

ΕΛΕΓΞΤΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΤΗΛΕΦΩΝΟΥ: Διατηρήστε πάντα έναν ήρεμο αλλά αποφασιστικό τόνο. Ακόμα και αν σας μιλήσουν απότομα ή σας προσβάλλουν, δεν επιτρέπεται να παρασυρθείτε και να ανταποδώσετε. Θυμηθείτε ότι η συμπεριφορά γεννάει συμπεριφορά…

ΚΡΑΤΗΣΤΕ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΜΕ ΣΑΦΗΝΕΙΑ ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ: Συμπεριλάβετε στοιχεία όπως: ονοματεπώνυμο και τηλέφωνο, mail ή fax (μπορεί να τα χρειαστείτε αργότερα), λόγο κλήσης (αναλυτικά), καθώς και ποιος και πότε πρέπει να προβεί στην επόμενη ενέργεια (και φυσικά ποια θα είναι αυτή). Χρησιμοποιείστε προτυπωμένα, ειδικά για το συγκεκριμένο σκοπό χαρτάκια, τα οποία σας ζητούν να συμπεριλάβετε τα παραπάνω. Τελειώνοντας, επαναλάβετε στον συνομιλητή σας τα όσα σημειώσατε.

ΡΩΤΗΣΤΕ ΕΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΩΡΑ ΓΙΑ ΟΜΙΛΙΑ: Ξεκινήστε με τη φράση «έχετε δύο λεπτά διαθέσιμα;»

ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ «ΝΕΚΡΑ ΣΗΜΕΙΑ» (ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ): Ακόμα και αν «κολλήσετε» χρησιμοποιείστε τις φράσεις: «που είχαμε μείνει;» ή «ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν…»

ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΤΕ ΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΜΑΤΑ ΝΑ ΔΙΑΚΟΠΤΟΥΝ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ: Δεν πρέπει, δείχνει αγένεια από την πλευρά σας. Είναι πάντα σπουδαιότερη η προσωπική συνάντηση από την τηλεφωνική επικοινωνία. Αν πρέπει όμως οπωσδήποτε να απαντήσετε σε μία κλήση, ενημερώστε από την αρχή τον συνομιλητή σας, ζητήστε συγνώμη πριν και μετά το τηλεφώνημα και μην το επαναλάβετε. Προς θεού όμως, μην χρησιμοποιείτε τη φράση «είναι σημαντικό», η οποία στα αυτιά του ανθρώπου που έχετε απέναντι σας ηχεί ως «! πιο σημαντικό από εσένα»…

ΠΑΡΤΕ ΞΑΝΑ ΤΟΝ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗ ΣΑΣ ΕΑΝ ΔΙΑΚΟΠΕΙ Η ΣΥΝΔΕΣΗ: Αν διακοπεί η σύνδεση, είναι ευγενικό το να προσπαθήσετε αμέσως, ασχέτως του ποιος από τους δύο σας είχε αρχικά τηλεφωνήσει, ακόμα και αν κάνει το ίδιο και ο συνομιλητής σας.

Και η 11η για όσους είναι διευθυντές οι ιδιοκτήτες μιας επιχείρησης…
ΕΛΕΓΞΤΕ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΑΣ ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΠ’ ΕΞΩ: Λειτουργήστε ως «mystery shopper». Θα λάβετε εξαιρετικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα, σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο υλοποιούνται στην πράξη οι κατευθύνσεις σας.

Ζητώ συγγνώμη, για το σεντόνι και το περιεχόμενο γενικού (επαγγελματικού) χαρακτήρα τούτου του post, αλλά έπρεπε να τα γράψω κι’ εγώ για να ξεθυμάνω βρε αδελφέ!!
Καλό Σαββατοκύριακο και καλά μαγειρέματα με μπόλικο άρωμα βανίλιας και αγάπη.

19.1.10

Μπριάμ πειραγμένο


Πώς κάνεις ένα κλασσικό φαγητό πιο νόστιμο;
Χωρίς το πείραμα να αποβεί σε βάρος σου δηλαδή…Εδώ σε θέλω μάστορα!
(και μάστορας είναι ο σεφ κάθε σπιτιού στην συγκεκριμένη περίπτωση)

Μπριάμ πειραγμένο

Πόσο διαφορετικό μπορείς να πεις ότι έγινε τούτο το φαγητό και ειδικά, όταν ξέρεις που θα «κατηγορηθείς» για την χρήση των κολοκυθιών;
Κάνεις αλχημεία και αλλάζεις τις αναλογίες υλικών. Δεν ανακαλύπτεις ξανά το «ταψί» από την αρχή :-)). Απλά πράγματα δηλαδή.

Βάζεις πατατούλες κομμένες σε ροδέλες (5 μέτριες), βάζεις μελιτζάνες (2 μεγάλες, μιας και οι μελιτζανιές του εξοχικού ακόμη παράγουν, θαυμαστό αυτό) επίσης κομμένες σε ροδέλες και ξεπικρισμένες κατά τα γνωστά, βάζεις υποψία από κολοκυθάκια ( 4 μικρά και χαριτωμένα για να μην πολύ-φανούν μέσα στο πλήθος των ζαρζαβατικών) βάζεις μπόλικα φρέσκα μανιτάρια σε μεγάλα κομμάτια (1 μεγάλο πακέτο) , μπόλικο φρέσκο ψιλοκομμένο μαϊντανό, 2 ντοματούλες φρέσκιες (εντάξει δεν είναι και ότι καλύτερο τούτη την εποχή) κομμένες σε κομματάκια, κρεμμυδάκι ξερό ψιλοκομμένο, σκόρδο 2-3 σκελίδες ανάλογα με τα γούστα σας, επίσης ψιλοκομμένες.

Και τώρα ερχόμαστε στην αλχημεία.
Ανακατεύουμε σ’ ένα βαθύ μπολ: σάλτσα ντομάτας (1/2 από το κουτί, ίσως κάτι παραπάνω γιατί δουλεύω με το μάτι), ελαιόλαδο αρκετό, αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, ξερό βασιλικό ή δυόσμο, τυρί κρέμα με μυρωδικά (ένα μικρό πακέτο, την ιδέα την πήρα από την Αμαλία και την σούπα της με κολοκυθάκια) και 2/3 ποτηριού νερό. Χτυπάμε καλά να ενωθούν τα υλικά με έναν αυγοδάρτη και περιχύνουμε στα λαχανικά μας.
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο (ανακατεύοντας από καιρό σε καιρό) για μιάμιση περίπου ώρα, μέχρι να «μελώσει» όπως έλεγε και η γιαγιά μου το φαγητό.
Την ερχόμενη μέρα μπορώ να σας πω ότι είναι καλύτερο, γιατί οι πατατούλες έχουν αποκτήσει μια ιδιαίτερη γεύση μέσα στην σάλτσα τους.
Συνοδεύεται με ψωμάκι φρέσκο και τυράκι κατά τα γούστα σας.

Υ.Γ. η photo γελιογραφία δανεική από το site: http://www.ichef.com

14.1.10

Αγάπη για το παιδί. Κάτι που μας αγγίζει όλους.


Ένα ακόμη βραβείο μέσα σε τόσες λίγες μέρες είναι πραγματικά αξιοσημείωτο γεγονός. Δεν είμαι πολύ καλή στις επιβραβεύσεις γενικώς και δεν βρίσκω τα σωστά λόγια όταν χρειάζεται να πω κάτι, το έχω και στον επαγγελματικό μου βίο αυτό.
Έχω κατά καιρούς βραβευτεί για τις επιδόσεις μου, τους στόχους μου, την συμβολή μου σε πλάνα και άλλα. Ήταν ωραία βραβεία αυτά (κάποια αποδόθηκαν σε χρήματα, κάποια άλλα σε ταξίδία – αυτά τα ευχαριστήθηκα ιδιαίτερα). Και κάποια άλλα είχαν απλώς μια τιμητική πλακέτα. Κρατώ κάποιες…. Έχω στο τωρινό μου γραφείο, μία που παρέλαβα για λογαριασμό της εταιρίας και των προσπαθειών μου από το ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ το 2004 και έχω πει ότι όταν θα αποχωρήσω από τούτη την δουλειά θα το πάρω μαζί μου!

Έτσι το βραβείο που μου έστειλε η anikolatou  από το βιβλίο μαγειρικής, Βραβείο Αγάπης για το Παιδί, που ξεκίνησε από το χαμομηλάκι, με ξάφνιασε, αλλά ομολογώ πως με έκανε και να χαρώ. Την ευχαριστώ πολύ. Τα παιδιά ήταν προσωπική μου αδυναμία από μικρή ηλικία, ήθελα να γίνω δασκάλα, είχα και την στόφα όπως λένε αρκετοί φίλοι και συγγενείς, όμως η ζωή τα έφερε αλλιώς. Και όχι μόνον. Άργησα να κάνω δική μου οικογένεια (οπότε μάλλον είχα αποκλείσει και την πιθανότητα να κάνω δικά μου παιδιά) κοιτώντας την καριέρα μου. Όμως και πάλι η ζωή εδώ τα έφερε αλλιώς.
Παντρεύτηκα και σχεδόν άμεσα έκανα και τον κανακάρη μου. Από την στιγμή που αποκτάς παιδί, θες δεν θες η θεώρηση των πραγμάτων και της ζωής σου αλλάζει.
Αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα στην ζωή του ανθρώπου. Το να μεγαλώσει και να φέρει σε πέρας το καθήκον του σαν γονιός!

Πρέπει τώρα με την σειρά μου να επιλέξω 10 bloggers που με κάποιον τρόπο συνδέονται με τα παιδιά και την ζωή τους. Έργο δύσκολο ομολογώ, αλλά θα προσπαθήσω …και για τους λόγους που αναφέρω επιλέγω:
Το blog Να ΄μαι κι’ εγώ, γιατί το πρόσφατο post του, έχει ενδιαφέρουν για τους μικρούς μας αγαπημένους (και γι’ αυτό και το βάζω πρώτο).
Την φίλη Κατερίνα που με τρεις κόρες (της παντρειάς πια και πραγματικά ενδιαφέρουσες προσωπικότητες) ξέρει πολύ περισσότερα από μένα για τα παιδιά.
Την φίλη Artanis (γιατί και αυτή έχει δύο κούκλες) αλλά και έναν εκπαιδευτικό με στόχους στο πλευρό της.
Την Αγγελική Ν. γιατί τα post της μοιάζουν με εκπαιδευτική τηλεόραση αξιώσεων (και έχει δύο πολύ αξιόλογες κόρες, εξ’ όσων γνωρίζω).
Την Αμαλία, γιατί όταν δημιουργεί στην κουζίνα το κάνει με αγάπη για την κόρη (και με την κόρη) της.
Στο blog το ημερολόγιο ενός ΠΑΤΕΡΑ γιατί αξίζει να τον διαβάζετε.
Την Πουαντερί γιατί η αγάπη της για παιδιά φαίνεται μέσα στα όσα γράφει στο blog της, αλλά και στις δημιουργίες της που τα αφορούν.

Ξέρω που θα πρέπει να διαλέξω 2 ακόμη φίλους Bloggers, σύμφωνα με τους κανόνες που ορίζει το βραβείο, αλλά μάλλον δεν ξέρω και πολλά για εσάς εκεί έξω. Δύο που είχα κατά νου, βλέπω πως έχουν ήδη επιλεγεί, οπότε είναι σαν να τους επέλεξα εγώ.
Και τέλος, το επιστρέφω τιμής ένεκεν στο χαμομηλάκι από όπου και ξεκίνησε.

Καλημέρα σε όλους σας.

11.1.10

Πορτοκαλένιος Σολομός


Είπαμε πως πρέπει να ξεφύγουμε από το κρέας με κάποιον τρόπο και για κάποιες συνεχόμενες μέρες. Έτσι στο μενού των τελευταίων ημερών που περιελάμβανε και κάποιες μέρες νηστείας μιας και θέλαμε για οικογενειακούς λόγους να κοινωνήσουμε.
Φτιάξαμε διάφορα φαγητά που σαν βάση είχαν τα θαλασσινά και τα ψαρικά, μέχρι λαδερά φαγητά (ακόμη και χωρίς λάδι, ναι και μην σας φανεί παράξενο, γίνεται).


Στις προσπάθειες μου αυτές είχα και ψαράκι φιλέτο.  
Χοντρούτσικα φιλέτα σολομού που τα έκανα με μια ιδιαίτερη σάλτσα πορτοκαλιού.


Σ’ ένα σέϊκερ ανακάτεψα, τον χυμό από ένα μεγάλο πορτοκάλι, δύο κουταλιές της σούπας μαύρο ρούμι (έτσι μου ήρθε έτσι έκανα…) 1 κουταλάκι του γλυκού τζίντζερ σκόνη, 2 καλές κουταλιές μουστάρδα, αλάτι, πιπέρι.

Σ’ ένα πιάτο βαθύ έβαλα αρκετό ψιλοκομμένο μαϊντανό, 1 μέτριο ξερό κρεμμυδάκι επίσης τριμμένο στον τρίφτη, ξύσμα από πορτοκάλι, λίγη πάπρικα καπνιστή και 3 κουταλιές σούπας φρυγανιά τριμμένη. Ανακάτεψα τα υλικά αυτά μαζί και τα χρησιμοποίησα για να «πανάρω» τα φιλέτα του σολομού.


Τα τέσσερα «παναρισμένα» φιλέτα σολομού τα έβαλα σε ταψάκι με λαδόχαρτο και στην συνέχεια στόλισα με μερικές φέτες πορτοκαλιού ενώ τα «έλουσα» με την σάλτσα από το σέϊκερ.
Έψησα με αέρα στους 180 βαθμού περίπου για 20 λεπτά. Εξαιρετικά νόστιμα και μυρωδάτα. Συνοδέψαμε με πράσινη σαλάτα επίσης αρωματισμένη με πορτοκαλοχυμό και όχι μόνον.
Δοκιμάστε τα, νομίζω πως θα σας αρέσουν.
Αν δεν έχετε δε μαύρο ρούμι, προτιμήστε ένα γλυκό κρασάκι (όπως μαυροδάφνη ή σαμιώτικο).

7.1.10

Προσωπικός Στόχος

Πρέπει να το «ρίξω» στις λαχανικό-σούπες (ξέρω δεν είναι δόκιμος όρος, αλλά πώς να το γράψω αλλιώς, μιας και δεν μου αρέσουν οι άλλες σούπες), στις σαλάτες, στα βραστά και στα ψητά….

Να κόψω ΤΕΛΕΙΩΣ τα γλυκά (πράγματα αδύνατον θα έλεγα, για μένα, αλλά πρέπει) και να συνεχίσω ακάθεκτη τις πολλές ώρες περπατήματος (που έτσι κι’ αλλιώς μου αρέσει και κάνω μιας και η δουλειά μου από μόνη της είναι αρκετά καθιστική).

Αλλιώς γραμμάριο δεν θα χάσω!

Πως κάνουμε το όνειρο και την επιθυμία πράξη;

Μόνον με πολύ πειθαρχία και αλλαγή σκέψης!

Για να δούμε θα τα καταφέρω μέσα στο 2010 να χάσω κάποια κιλά, που δυστυχώς ξαναπήρα σταδιακά τα τελευταία 3,5 χρόνια.

Δεν είμαι από τους ανθρώπους που έχουν κάνει δίαιτα στην ζωή τους.

Απλώς πάντα έτρωγα με κάποιο μέτρο. Όμως καθώς μεγαλώνω (γερνάω μάνα μου) φαίνεται πως το μέτρο αυτό δεν είναι αρκετό….και τα κιλά με ξαναντάμωσαν. Πιστά στο ραντεβού τους με το σώμα μου.

Φταίνε τα γλυκά (κι’ ας προτιμώ τα κάπως άγλυκα γλυκά) και το ξέρω καλά, γι’ αυτό και λέω πως ο μέγας στόχος μου για το 2010, πρέπει να είναι η μείωσή τους…για να μην πω η εξάλειψή τους από την διατροφή μου :-(

Οπότε και στο blog, πρέπει να μην ξαναγράψω για γλυκά.

Για να δούμε θα επιτευχθεί τούτος ο προσωπικός στόχος ή θα είναι μια ακόμη προσωπική μου αποτυχία.



Με την αρχή του χρόνου...μια βράβευση.

Ένα βραβείο με την έναρξη της χρονιάς!
Τι να πω; Ομολογώ πως δεν ξέρω αν το αξίζω μιας και αυτό το blog το δημιούργησα για την προσωπική μου "πειθαρχία" όπως είχα γράψει στο εισαγωγικό μου σημείωμα και όχι για να καταπλήξω τους αναγνώστες μου, τους οποίους θερμά ευχαριστώ που μπαίνουν στον κόπο να με διαβάζουν στον ελεύθερο (ή όχι) χρόνο τους.

Σ' ευχαριστώ θερμά αγαπητή anikolatou, σου εύχομαι ολόψυχα Καλή Χρονιά και γεμάτη θετικά γεγονότα.

Πρέπει να "υπακούσω" και με την σειρά μου να δώσω αυτό το βραβείο σε 12 άλλους φίλους Bloggers. Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να βρω όμως 12...

Το βραβείο στέλνω λοιπόν:

Στις αγαπητές Αστερολίλα γιατί γράφουν τόσο νόστιμα και οι δύο!
Στην γράφουσα απο τα ξένα RoyalCoconat που μας σκανδαλίζει κάθε φορά.
Στην επίσης γράφουσα από τα ξένα (αλλά και από την Πατρίδα) αγαπητή Αγγελική Ν. γιατί άκρως δημιουργική και το ξέρει καλά.
Στην επίσης αγαπητή Artanis (στην μακρινή Ν. Ζηλανδία) με τις όμορφες ανταποκρίσεις της.
Στην φίλη Κική με την Μικρή Κουζίνα της, που ήδη έχει ήδη μια πρώτη πρόταση απο την Anikolatou και πολύ δίκαια άλλωστε.
Στην αγαπητή Δήμητρα για τις με τις όμορφες εικόνες της με κάνει να ταξιδεύω στην Ελλάδα που μου αρέσει.
Στην Σκέτη Γλύκα, γιατί είναι μια γλύκα τα όσα φτιάχνει!
Στον φίλο Γιώργο, γιατί μας αρέσουν τα ίδια αρώματα!
Στους Ακτίδα & Δημήτρη, γιατί είναι τόσο αγαπημένοι μεταξύ τους και αγαπητοί σε όλους τους Blogμάγειρους.
Στον αγαπητό Navarino-s (που μάλλον έχουμε κοινή καταγωγή) και γράφει τόσα όμορφα, για τις κουζίνες μας και όχι μόνον.
Στην αγαπητή Λιζ, που μας ήρθε στην Ελλάδα και μένει σε μια απο τις πιο αγαπημένες μου πόλεις και τα cubcakes είναι τόσο σκανδαλιστικά.
Και τέλος, έφτασα τα 12, στον αγαπητό Παναθήναιο, γιατί είναι καλός "δάσκαλος" και πολύ καλός ψήστης, από το λίγο καιρό που τον διαβάζω.

Οι κανόνες για τούτο το βραβείο είναι οι ακόλουθοι, και ελπίζω ότι τους τήρησα. ..:

  1. Τοποθετούμε το βραβείο στο blog μας.
  2. Το προσφέρουμε σε άλλα 12 blog της επιλογής μας.
  3. Το βάζουν με την σειρά τους link στους bloggers που επιθυμούν να το προσφέρουν με την σειρά τους.
  4. Και τέλος ανακοινώνουμε στο blog το οποίο από το οποίο μας το χάρισαν.

4.1.10

Θετική σκέψη

Ολα τα blogs γεμάτα ευχές για την Νέα Χρονιά, τι να προσθέσω εγώ περισσότερο;
Εύχομαι απλά να πιάσουν τόπο οι ευχές όλων μας και τα πράγματα να είναι πιο θετικά το 2010.
Χρειάζεται βέβαια και θετική σκέψη από την πλευρά μας, για να δούμε και να βιώσουμε τις όμορφες στιγμές.
Θετική Σκέψη, λοιπόν εύχομαι σε όλους σας,
Υπομονή
Αγάπη
και ...
Δοτικότητα!!!

Όλα θα πάνε καλύτερα έτσι νομίζω...
Καλή μας Χρονιά.