31.7.13

Φραουλένια και σπιτικά κεράσματα...

Το "βασίλειό" μου για ένα γλυκό!
Τέτοιο πράγμα σκεφτόμουν κι' αισθανόμουν... μετά από επίσκεψη στην γιατρέσα του σκυλιού μας, την περιπλάνησή μας στους κάπως πιο πράσινους δρόμους βορείου προαστίου καθώς και μια καλή πεζοπορία και χάζεμα στα εμπορικά του μαγαζιά.
Πήραμε τελικά κάποια "αγοραστά", αλλά αφού φτάσαμε πια στην βάση μας.

Όμως ομολογώ πως δεν με "ικανοποίησαν" όχι ότι δεν είχαν πολύ καλή γεύση, αλλά να, δεν ήταν αυτό που ήθελα.
Να το έχω φτιάξει δηλαδή με τα χεράκια μου και να το απολαύσω με την ησυχία μου, κάνοντας σαφώς και την αυτοκριτική μου για το τι είχα κάνει ή δεν είχα κάνει σωστά στην εκτέλεση της ιδέας μου.
Έτσι, αφού είχε για τα καλά βραδιάσει... πέρασα σε μια εκτέλεση γρήγορη, με εύκολα υλικά και με τελικό αποτέλεσμα που άρεσε σε όλους μας, όλως δε ιδιαιτέρως στον μεγάλο άνδρα του σπιτιού που τα "τσάκισε" στην κυριολεξία και ζήτησε και επανέκδοση, η οποία επίσης πραγματοποιήθηκε!

Φραουλένια σφολιατοπιτάκια με φυστίκι Αιγίνης


Για 8-10 κομμάτια.

1 μεγάλο φύλλο σφολιάτας 750 γραμ. (η δική μου αγορασμένη από εργαστήριο) ή διαφορετικά 2 κλασσικού πακέτου εμπορίου.
2 φλιτζάνια (τσαγιού) μαρμελάδα φράουλα σπιτική, με προσπάθεια να  έχει και  λίγο κομμάτια φρούτου μέσα, για πιο "μεστό" αποτέλεσμα στη γεύση, όπως τουλάχιστον εγώ διαπίστωσα στην "επανέκδοση".
1,5 φλιτζάνι αλεσμένο ανάλατο φυστίκια Αιγίνης ανακατεμένο με 1/4 κουταλάκι κοφτό βανίλιας κρυσταλλικής.
Χαρτί ψησίματος για το άνοιγμα του φύλλου, αλλά και κομμένο σε τετράγωνα καρέ για τις θήκες των muffins.
Και τέλος θήκες muffins (όχι τις πολύ μικρές) για το ψήσιμο.


Εάν το φύλλο της σφολιάτας είναι εργαστηρίου, που είναι σαφώς πιο χοντρό, το ανοίγουμε λίγο με ένα ρολλάκι και προσπαθούμε να το "τετραγωνίσουμε" ομοιόμορφα, πάνω σε ένα μεγάλο κομμάτι από χαρτί ψησίματος.

Καλύπτουμε όλη του την επιφάνεια με μαρμελάδα φράουλα.


Πασπαλίζουμε πάνω από την μαρμελάδα με τα  αλεσμένα φυστίκια και ανακατεμένα με την βανίλια.

Ρολλάρουμε το φύλλο της σφολιάτας με προσοχή και με την βοήθεια του χαρτιού ψησίματος, και κόβουμε σε κομμάτια πάχους 2,5 περίπου εκατοστών.


Κάθε κομμάτι το μεταφέρουμε προσοχή με τη βοήθεια σπάτουλας ή μεγάλου λάμας, πάνω σε κομμένο καρέ χαρτί ψησίματος, με την τομή προς τα πάνω.

Τα βάζουμε στις θήκες των muffins ανά και ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο,  στους 190 βαθμούς για 20 περίπου λεπτά με αέρα, μέχρι να φουσκώσει η σφολιάτα και να χρυσίσει η επιφάνειά της.


Βγάζουμε από τον φούρνο, αφαιρούμε από τις θήκες με την χαρτιά μας όπως ακριβώς είναι.
Τ' αφήνουμε να κρυώσουν, αφαιρούμε με προσοχή το χαρτί ψησίματος, βάζουμε σε πιάτο και πασπαλίζουμε με λίγο ακόμη τριμμένο φυστίκι καθώς και λίγη έχτρα μαρμελάδα φράουλα.
Νομίζω πως η επιλογή με δικαίωσε, αφού και η κατανάλωση ήταν σχεδόν άμεση.
8 κομμάτια μέσα σε 24 ώρες!
Καλή σας απόλαυση εάν το αποφασίσετε.

Υ.Γ. Μην πιέσετε τα κομμάτια της σφολιάτας πολύ μέσα στις θήκες, να έχουν μια "ανάσα" γιατί θα φουσκώσουν.
Υ.Γ. Εξίσου ωραία θα είναι και με μαρμελάδα βερίκοκο ή ροδάκινο, αλλά οπωσδήποτε το φυστίκι Αιγίνης χαρίζει πολλούς πόντους σε γεύση, μην το αμελήσετε.

27.7.13

Οι ψητές ντομάτες της Πέπης...που έγιναν της Πηνελόπης

Ζέστη και μια ελαφριά ατονία...
Που να τρέχεις τώρα στην κουζίνα για να ετοιμάζεις φαγητό...
Και ξαφνικά "πέφτεις" πάνω στην μακρονάδα με ψητές ντομάτες της αγαπημένης μας Blogger Πέπης 
και αρχίζουν οι "πρώτες παραισθήσεις"!!
Τα στομάχι από μόνο κάνει τον  χορό του, ακολουθώντας πάντα φυσικά τον δικό του ρυθμό.
Κάτι ήξερε ο έρμος ο Καραγκιόζης Καραγκιοζόπουλος  που τα έλεγε :-))
Και τα σάλια, φτάνουν στην άκρη της γλώσσας, όπως όταν τα μωρούλια βγάζουν τα πρώτα τους δοντάκια.
Και σου λέει μετά η φίλη Πέπη: Πηνελόπη, κάτσε φρόνιμα.
Τι φρόνιμα καλή μου κοπέλα...
Γίνονται τέτοια πράγματα (;) όταν μου "μοστράρεις" ένα τέτοιο πιάτο και μια τέτοια εξαιρετική μέθοδο παρασκευής την ντομάτας, της βασίλισσας του καλοκαιριού!
ΌΧΙ, φυσικά και δεν μπορώ να κάτσω φρόνιμη.


Κυρίες και κύριοι αναγνώστες και συν-bloggers:  Καλοκαιρινή Μακαρονάδα, εξαιρετικής γεύσης, όπως την χαρακτήρισε και ο μεγάλος άνδρας του σπιτιού, με ψητές ντομάτες φούρνου της Πέπης μας και σοταρισμένα μανιτάρια με κίτρινη πιπεριά.

Για τις ντομάτες ακολουθήστε την μέθοδο όπως μας την περιγράφει η Πέπη, και ανάλογα την ποσότητα και τα άτομα βάζετε τις αντίστοιχες ντομάτες. Στρογγυλές ή πομοντόρια,
Προσωπικά έφτιαξα κάτι παραπάνω γιατί τις υπόλοιπες τις χρησιμοποίησα αντί σάλτσας ντομάτας σε πίτσα (η παρουσίασή της λίγο αργότερα).


Για την συμπληρωματική συνοδεία όπου η Πέπη έβαλε μελιτζάνα, έκανα κάτι διαφορετικό μιας και εκείνη την ώρα η μελιτζάνα δεν είχε ακόμη φτάσει στα χέρια μου.

Μια μεγάλη κίτρινη πιπεριά κομμένη σε λωρίδες, σωταρίστηκε σε λίγο ελαιόλαδο και μαζί της μπήκαν και μανιτάρια κομμένα σε κομμάτια. Όλα μαζί μέσα στο τηγάνι παρέα με 3-4 φρέσκα κλωναράκια θρούμπι από γλάστρα μου, αλατάκι, πιπεράκι και μια κουταλιά σούπας worcestershire sauce για 20 λεπτά περίπου μέχρι να μαραθούν και να μειωθούν τα υγρά των λαχανικών.


Δύο συνοδευτικές σάλτσες πάνω στην μακαρονάδα, που ενδιαμέσως δέχτηκα και κουταλιές από τριμμένο  κεφαλοτύρι  ανάμεικτο με καπνιστό γαϊς τυρί, αντί για τριμμένη παρμεζάνα.
Ενώ το ζουμάκι από τα σοταρισμένα πιπεριά & μανιτάρια, μαζί με τα αρωματικά του το μοίρασα πάνω σ' όλα τα λαχανικά μου.

Έπεσε σιωπή στο τραπέζι, την ώρα του φαγητού!
Συνοδεύτηκε από παγωμένη μπύρα και μια σαλάτα μόνον με δροσερό αγγούρι πασπαλισμένο με αποξηραμένο δυόσμο από το μποστάνι της ταράτσας και μηλόξυδο

Τι θέλει ο άνθρωπος για να είναι ευτυχής μέσα στην ζέστη;
¨Ένα ωραίο και νόστιμο πιάτο φαγητό...και λίγη ησυχία για να το απολαύσει :-)))
Καλό σας υπόλοιπο στο τρέχον Σαββατοκύριακο.

23.7.13

Αποχής αποτελέσματα... και τούρτα για κέρασμα

Αποχή επιβεβλημένη λόγω διακοπών και πολλά περιθώρια για αναρτήσεις δεν είχα.
Αν και η αλήθεια είναι πως δεν είχα και όρεξη να σηκωθώ από τις καρέκλες της θερινής μου βεράντας και να κάθομαι στην κουζίνα να φωτογραφίζω, πιάτα και κατσαρόλες :-))
Λίγα πράγματα και μέσα στα πλαίσια της εύκολης και γρήγορης διατροφή γιατί δεν μπορώ να πω ότι δεν τρώγαμε κιόλας !

Αποχή σε όλα και για όλα.
Ούτε τηλέφωνα (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων).
Ούτε Internet (το απέφυγα σαν τον διάβολο με το λιβάνι).
Ούτε εφημερίδες (μόνον κάτι περιοδικά κι' αυτά από σπόντα).
Ούτε τηλεόραση (μιας και έχω πάρει διαζύγιο μαζί της χρόνια τώρα).
Ένα ραδιόφωνο και μερικά CDs να παίζουν μουσική σε στιγμές χαλάρωσης και αρκετά βιβλία σαν μόνιμη αγαπημένη συντροφιά.
Τέλεια "αποτοξίνωση" από τον φόρτο και τον καταιγισμό πληροφοριών του τελευταίου 6μήνου για μένα, καθώς αυτή ήταν η δική μου προσωπική ανάγκη από τις φετινές διακοπές.

Και τώρα, να ΄μαστε πάλι μέσα στο άστυ...και με το μυαλό φευγάτο ήδη, για το επόμενο διάστημα διακοπών σε  δυο εβδομάδες και πάλι... σιγοτραγουδώντας  το τραγούδι του
Μ. Ρασούλη  "Να μαστε πάλι εδώ Ανδρέα",  για παρηγοριά.

Παρηγοριά, σαν ένα γλυκό κέρασμα, όπως η τελευταία τούρτα γενεθλίων που σας χρωστώ για τις τόσες καλές ευχές σας προς τον μικρό εορτάζοντα της οικογένειας.
Σας ευχαριστώ θερμά, όλες και όλους.


Μια τούρτα Σοκολάτας με την κρέμα σε άρωμα μόκας που έγινε με σύνθεση από: φυτική σαντιγύ, μερέντα, καφέ εσπρέσο ένα μικρό φακελάκι και ένα κουτί τυρί μασκαρπόνε.
Παντεσπάνια σοκολάτας (6 στρογγυλούς δίσκους διαμέτρου 20 εκατ.)
Σπιτική μαρμελάδα φράουλα  ένα φλιτζάνι περίπου.
Γάλα και λικέρ βύσσινο για το βρέξιμο των παντεσπανιών.


Σοκολάτα Γκανάζ, ένα αρκετά παχύ στρώμα (δύο πλάκες κουβερτούρας πικρή και μια πλάκα γάλακτος κουβερτούρα, μαζί με ένα κουτάκι κρέμα γάλακτος και ελάχιστο βούτυρο), ως επικάλυψη.
Η οποία  αφού πάγωσε και σταθεροποιήθηκε μου πρόσφερε το έδαφος για την εικαστική πλέον δημιουργία των Cars.

Στο ντεκόρ χρησιμοποιήθηκε λευκή και χρωματιστή σαντιγύ αρωματισμένη με βανίλια πορτοκαλιού, ψιλά χρωματιστά καραμελάκια, τρίμμα από παντεσπάνι, φουντούκια ανάλατα, ζελέ ζαχαροπλαστικής και φυσικά τα σχετικά παιχνίδια, αυτοκινητάκια, σήματα, λάστιχα, φράχτες και καρότσες!
Έτοιμη η πίστα των Cars.


Ευτυχώς το αποτέλεσμα εντυπωσίασε τον έχοντα γενέθλια και ο κόπος της προετοιμασίας και της αναμονής στα διάφορα στάδια σε διάστημα δύο ημερών, ξεχάστηκε τελείως χάρη στον ενθουσιασμό και το συνεχές ανοιγό-κλείσιμο του έρμου του ψυγείου μας που αν είχε μιλιά θα μας τα έψελνε...

Καλώς σας βρήκα και πάλι.
Καλές Διακοπές σε όσους κάνουν τώρα.
Και με το καλό θα έρθει η σειρά και των υπολοίπων.

3.7.13

Σοκολατό-μπαλες

Γενέθλια και πάλι.
Είμαστε καλοκαιρινοί τύποι εμείς μέσα στην οικογένεια.
Δύο εναντίον ενός :-)) νικά το καλοκαίρι!
Και για να σας τρατάρουμε και να σας γλυκάνουμε, κέρασμα σοκολατένιο και παιχνιδιάρικο.

Θα μπορούσαμε να τα πούμε Cake Pops που είναι και της μόδας εδώ και κανά-δυό χρόνια.
Αλλά δεν έχουν το απαραίτητο ξυλάκι γλειφιτζουριού και δεν είναι "pop" αφού είναι σαφώς, μεγαλύτερα balls, που θυμίζουν κάποια κεράσματα ζαχαροπλαστείων της δικής μου παιδικής ηλικίας,  τα οποία "κυνηγάγαμε" ως πιτσιρίκια με μεγάλη λαχτάρα.

Είπα κι' εγώ λοιπόν να ευλογήσω και πάλι τα "γένια" μου αλλά και την "γενιά" μου και να θυμηθώ τα δικά μου, φτιάχνοντας τούτες τις αμαρτωλές σοκολατένιες μπάλες μεγαλύτερες και πιο χορταστικές για όλους μας :-))
Σοκολατό-μπαλες


Η αρχική ιδέα ανήκει σε πολλά sites που ειδικεύονται θα έλεγα,  στις λιχουδιές για παιδιά και παιδικά πάρτι, αλλά την προσάρμοσα στα δικά μου υπάρχοντα υλικά που ήταν:
500 γραμμάρια κέϊκ σοκολάτας (που είχα ήδη από την προηγούμενη μέρα έτοιμο)
1 κουτάκι 230 γραμμαρίων μερέντα με καραμελωμένα φουντούκια (αφού την κάναμε την δουλειά, να την κάνουμε σωστή!!).
80 γραμμάρια αλεσμένο φουντούκι ανάλατο,
1/2 κουταλάκι ξύσμα λεμονιού, ή μια καλή κουταλιά μαρμελάδα λεμόνι.

Άλεσα το κέϊκ στο multi και το έβαλα μέσα σε μεταλλικό μπολ για μερικές ώρες στο ψυγείο.
Στην συνέχεια το ανακάτεψα με την μερέντα, που είχα φροντίσει να είναι σε θερμοκρασία δωματίου, καθώς τώρα το καλοκαίρι βοηθά η ζέστη, για να είναι λίγο πιο ρευστή.
 Έβαλα και το ξύσμα λεμονιού μαζί με το αλεσμένο φουντούκι κι' άρχισα να δουλεύω σταδιακά το μείγμα μ' ένα κουτάλι μέχρι να ομογενοποιηθεί.


Έβαλα και πάλι το μπολ στο ψυγείο για 3/4 της ώρας.
Στα 3/4 το έβγαλα.
 Έστρωσα ταψί με αντικολλητικό χαρτί και άρχισα να πλάθω μπαλάκια σαν ένα μεγαλούτσικο μανταρίνι. Από καιρό σε καιρό, έβρεχα τα χέρια μου σε λίγο κονιάκ, αν δεν το κάνετε έτσι απλώς θα χρειαστεί να πλύνετε μια-δυο φορές τα χεράκια σας, καθώς θα κολλάνε από τα υλικά και δεν θα βοηθούν στο πλάσιμο της "μπάλας".
Αλλά το κονιάκ (ή κάποιο λικέρ της αρεσκείας σας) είναι σίγουρο πως τους προσθέτει πραγματικά γευστικούς πόντους.

Οι μπαλίτσες ξαναμπήκαν στο ψυγείο μια μισή ώρα και μετά ήρθε η ώρα για την βουτιά τους στην σοκολάτα.

Ετοίμασα λοιπόν ένα μείγμα σοκολάτας γκανάζ ζεσταίνοντας:
100 γραμμάρια κρέμας γάλακτος πλήρη,
250 γραμμάρια κουβερτούρας 70% κακάο, γιατί ήθελα να ισορροπήσει η γλύκα ανάμεσα στα υλικά μου, τη γλυκιά μερέντα και το κέϊκ, με  τη πικρή σοκολάτα..
Και ως τελευταία προσθήκη, έβαλα στο κατσαρολάκι ένα κουταλάκι του γλυκού βούτυρο για να δώσει γυαλάδα στην σοκολάτα και καλύτερη υφή.

Όταν πια ήμουν έτοιμη και από αυτό, πήρα τις μπαλίτσας μία-μία, τις βούταγα στην σοκολάτα και μετά πάλι στην θέση τους στο ταψί με το αντικολλητικό χαρτί.
Τη σοκολάτα που μου έμεινε την έριξα πάνω από κάθε μπαλίτσα αναλογικά μ' ένα κουταλάκι.
Και μετά πάλι ψυγείο για 2 ώρες.


Με την βοήθεια μαχαιριού έβγαλα τις μπαλίτσες από το ταψί, τις έβαλα σε χάρτινες θήκες για muffins και έτοιμες προς κατανάλωση.
Έτσι έφτιαξα 20 κομμάτια τα μοίρασα σε ταπεράκια με σκέπασμα μέχρι και την κατανάλωση του τελευταίου :-)))
Όπου όπως καταλαβαίνετε τούτη η συνταγή, με έστειλε να κάνω και δεύτερη εκδοχή για να προλάβω την ζήτηση και να έχω και το απαιτούμενο για όλους, πρώτο κέρασμα στα επερχόμενα γενέθλια του Θ.

Πήγα λοιπόν και στη δεύτερη εκτέλεση με:
500 γραμ. κεϊκ λεμονιού-καρύδας αλεσμένο αυτή τη φορά,
ανακατεμένο με  200 γραμ. μερέντα πάντα,
80. γραμ. ταχίνι,
80 γραμ. αλεσμένο ανάλατο αμύγδαλο,
εμπλουτισμένο τέλος, με 2 μεγάλες κουταλιές ζεσταμένη μαστίχα υποβρύχιο.

Για να φτιάξω το μείγμα της μπάλας μου ακολούθησα την προαναφερθείσα διαδικασία, ανακατεύοντας όλα τα πιο πάνω υλικά.
Ενώ λιωμένη μαστίχα, έβαλα και μέσα στο μείγμα της σοκολατένιας γκανάζ.
Το άρωμα αλλά και η υφή του υποβρυχίου όταν κρύωσαν, έδωσαν άλλη γευστική νότα στην σοκολατένια επιφάνεια και φυσικά και αυτά είναι εξίσου συναρπαστικά ως κεράσματα.


Μια ωραία ιδέα για να αξιοποιήσετε ενδεχομένως ένα κέϊκ που σας περισσεύει, ή να φτιάξετε ένα με μικρή δόση, προκειμένου να απολαύσετε σοκολατένιες μπάλες δροσερές και άκρως γευστικές!

Και πριν σας αφήσω να ευχηθώ σε όλους μας καλές διακοπές, αφού για μας  τουλάχιστον ξεκινά το πρώτο μέρος τους, τις επόμενες μέρες.
Καλό καλοκαίρι φίλες και φίλοι . 
Δύναμη και κουράγιο να σας συνοδεύουν κάθε μέρα.