30.4.15

Αρνάκι της Άνοιξης και της Πρωτομαγιάς

Σε πολλές περιοχές της χώρας συνηθίζεται την Πρωτομαγιά να σουβλίζονται αρνάκια ή κατσικάκια όπως γίνεται και την μέρα της Λαμπρής. Προφανώς συνδέονται τα δύο έθιμα μεταξύ τους αφού η χαρά της μέρας το απαιτεί, αλλά ταυτόχρονα είμαστε και όλοι σκορπισμένοι με μια καλύτερη (Θεού θέλοντος...) διάθεση στην μοσχοβολιστή εξοχή και στους ανθισμένους κήπους.

Έτσι, για να σας ευχηθώ κι' εγώ με την σειρά μου, ότι καλύτερο για την φετινή Πρωτομαγιά
σας προσκαλώ για αρνάκι. Το έκανα ανοιξιάτικο, αν και όχι σουβλιστό, στον φούρνο.
Πολύχρωμο και με εξαιρετικά γαργαλιστική γεύση.

Ανοιξιάτικο Αρνάκι της Πρωτομαγιάς


Υλικά για 4-5 άτομα:
2,5 κιλά αρνάκι μπούτι, σπασμένο σε μερίδες,
7-8 πατάτες μέτριες, κομμένες σε ροδέλες (όχι πολύ ψηλές)
3 μεγάλα καρότα, κομμένα σε μπαστουνάκια
2 πιπεριές κόκκινες Φλωρίνης, κομμένες σε καρεδάκια,
2 μεγάλες σκελίδες σκόρδο, κομμένες σε μικρότερα κομμάτια,
180 γραμ. χλωρή μυζήθρα Νάξου, κομμένη σε κύβους, η οποία δίνει εξαιρετική γεύση (ή κάποιο άλλο σκληρό τυρί της αρεσκείας σας)
1 μεγάλο πορτοκάλι για τον χυμό του και το ξύσμα του,
5 κουταλιές μουστάρδα με μυρωδικά,
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1/2 φλιτζάνι νερό
1/2 κοφτό κουταλάκι κουρκουμά και γλυκιά πάπρικα,
1/2 κοφτό κουταλάκι πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
αλάτι και ρίγανη.


Αρχικά ξέπλυνα το κρέας μου και το άφησα να στραγγίξει καλά.
Σε βαθύ ταψί φούρνου έστρωσα ένα μεγάλο κομμάτι λαδόχαρτο. Από πάνω έβαλα επίσης ένα καλό κομμάτι αλουμινόχαρτο (βοηθά στην θερμοκρασία ψησίματος) και πάνω από το αλουμινόχαρτο έβαλα σταυρωτά δυο επίσης κομμάτια λαδόχαρτο.

Ακούμπησα το κρέας μου, και σε διάφορα σημεία έκανα χαρακιές με το μαχαίρι όπου μέσα τοποθέτησα κομμάτια από το σκόρδο.


Γύρω-γύρω έριξα τα διάφορα κομμάτια από: ροδέλες πατάτας, καρότα, πιπεριές και κομμάτια τυριού.
Μέσα στον χυμό από το πορτοκάλι διέλυσα την μισή ποσότητα μουστούρδας και το ξύσμα του πορτοκαλιού και με το μείγμα περίχυσα όλα τα λαχανικά και το κρέας.


Με την υπόλοιπη μουστάρδα άλειψα όλα τα κομμάτια του κρεάτος πάνω στην πέτσα του.
Κατόπιν πασπάλισα με τα μπαχαρικά και την ρίγανη. Έριξα το λαδάκι και το νεράκι και έτοιμο.

Ως τελευταίο βήμα, γύρισα προς τα μέσα τα κομμάτια του λαδόχαρτου για να κάνω κάπως σαν πακέτο και από πάνω έκλεισα μ' ένα μεγάλο κομμάτι αλουμινόχαρτο.


Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο για 1,5 ώρα, με αέρα στους 180 βαθμούς.
Ξεσκέπασα βγάζοντας το αλουμινόχαρτο και το άφησα για 20 λεπτά ακόμη για να πάρει το κρέας χρώμα.
Ένα φαγητό άκρως "χρωματιστό" και "λαμπρό" όπως η Πρώτη μέρα του μήνα Μάη.
Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους, καλό Μήνα να έχετε, καλό 3ήμερο με Υγεία, Δύναμη και καλή διάθεση!

27.4.15

Ατομικές και κάπως διαφορετικές πίτσες

Κάποιες φορές όταν πέφτω πάνω σε άνθρωπο μερακλή, που κάνει απλά και νόστιμα πράγματα με τα χέρια του, πολύ το χαίρομαι. Και για να το κάνω πιο συγκεκριμένο, μιλάω για κείνους τους τεχνίτες που φτιάχνουν χειροποίητα: φύλλο κρούστας, φύλλο καταϊφι, πίτες για σουβλάκια, γεμιστά σπιτικά ζυμαρικά όπως ραβιόλια και βαρένικα, κουλούρια αλμυρά ή γλυκά, αλλά και ότι άλλο σχετικό βάζετε με το νου σας.

Μιλάω για εκείνους τους ανθρώπους που βρέθηκαν σε διάφορες συνοικίες και σημεία της πόλης μας αλλά και ολόκληρης της χώρας, έχοντας έρθει από κάπου αλλού καθώς οι εκεί "ρίζες" τους κόπηκαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.  Όμως έφεραν μαζί τους μια τεχνική ή τέχνη αν θέλετε... και μερικά πολύτιμα για την τεχνική τους εργαλεία και κατσαρολικά, που τους βοήθησαν να επιβιώσουν!

Κάπως έτσι "έπεσα" στον άνθρωπό μου στην λαϊκή αγορά, που φτιάχνει τις πιο νόστιμες πίτες για σουβλάκια που ίσως έχετε δοκιμάσει. Μικρές, μεσαίες αλλά και μεγάλες. Από άσπρο αλεύρι, αλεύρι ολικής αλλά και από αλεύρι καλαμποκιού.  Σ' αυτές τις τελευταίες θα σταθώ, καθώς ήταν σκέτη αποκάλυψη.
Πολύ νόστιμες, πολύ "ελαφριές" στη γεύση αλλά και στην χώνευση  ;-) με μοναδική αφράτη υπόσταση, και με μια ιδιαίτερη γεύση χάρη στο άλευρο καλαμποκιού.

Αν λοιπόν συναντήσετε σε κάποιο σημείο στην περιοχή σας, έναν τέτοιο άνθρωπο μην τον προσπεράσετε...και σαφώς μην προσπεράσετε και τις πίτες καλαμποκιού, γιατί εσείς θα χάσετε :-))

Ατομικές διαφορετικές πίτσες με πίτες καλαμποκιού


Ανάλογα τα άτομα που έχετε να ταϊσετε, τόσες πίτες θα χρησιμοποιήσετε και αντίστοιχα θα προσαρμόσετε και όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Για 3 άτομα χρησιμοποίησα:
3 ατομικές πίτες καλαμποκιού,
180 γραμ. τυρί τσένταρ τριμμένο,
1,5 κουταλιά μουστάρδας με μυρωδικά,
1 μικρό αυγό,
2 κουταλιές γιαούρτι στραγγιστό,
150 γραμ. γαρίδες καθαρισμένες και βρασμένες μέσα σε σάλτσα της αρεσκείας σας (εγώ τις έκανα με λίγη έτοιμη σάλτσα μπέρμπεκιου, αραιωμένη μέσα σε ελάχιστο νεράκι. λάδι και χυμό από ένα μικρό πορτοκάλι).
12-15 φετάκια ντομάτας αλλά χωρίς τους σπόρους,
λίγη ρίγανη φρέσκια ή αποξηραμένη
και 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο.


Αρχικά έβρασα για 4-5 λεπτά τις καθαρισμένες γαρίδες μέσα σε σάλτσα μπάρμπεκιου με τα υλικά που σας περιέγραψα και τις άφησα στην άκρη να κρυώνουν.


Μετά έτριψα το τυρί τσέταρ στο χοντρό του τρίφτη (ρεντέ) μέσα σ' ένα μπολ και στη συνέχεια το ανακάτεψα με: την μουστάρδα, το γιαούρτι και το αυγό (μέσα στο ίδιο μπολ).


Σε ταψί έστρωσα αντικολλητικό χαρτί, έβαλα τις τρεις πίτες καλαμποκιού και τις λάδωσα με λίγο ελαιόλαδο και ακολούθως στην επιφάνεια τους μοίρασα το μείγμα τυριού, γιαουρτιού, μουστάρδας και αυγού.
Από πάνω έβαλα τις γαριδούλες (χωρίς πολλά ζουμάκια) τις φέτες τις ντομάτας και πασπάλισα την ρίγανη.


Έψησα με αέρα στους 170 βαθμούς μέχρι που έλιωσε το τυράκι και πήρε χρώμα.
Έτοιμες για σερβίρισμα.
Πεντανόστιμες όσο δεν φαντάζεστε :-))

Υ.Γ. εάν δεν βρείτε πίτες καλαμποκιού μπορείτε να χρησιμοποίησετε αυτές που συνηθίζετε να αγοράζετε.

21.4.15

Φραουλένιο cheesecake...με τσουρέκι

Ο προγραμματισμός για τούτο το γλυκό ήταν για τη Κυριακή του Πάσχα, αλλά τα πράγματα δεν μας βγήκαν...κι έτσι πήρε αναβολή για την Κυριακή του Θωμά.
Θωμά, δεν είχαμε στο σπίτι μας, να τον γιορτάσουμε αλλά δεν πειράζει το γλυκάκι το χρειαζόμασταν για να πάει η ψυχή στην θέση της.
Και να το, να μοστράρει λαχταριστό, χρωματιστό, αρωματικό και μάλιστα με προσθήκη υλικών που ήταν προς αξιοποίηση.
Μεγάλο βάζο χειροποίητης μαρμελάδας φράουλας, ετοιμασμένη πριν την Μεγάλη Εβδομάδα.
Τσουρεκάκι πολίτικο, μιας κι' είχαμε μπόλικα....
Σιροπάκι, από το βύσσινο γλυκό που μας τελείωσε... και πάει λέγοντας :-))
Όλα τα υλικά συνδέθηκαν πολύ αρμονικά μεταξύ τους και γι' αυτό νομίζω πως αξίζει να σας το παρουσιάσω.

Cheesecake Φράουλας με Τσουρέκι Πολίτικο



Για ένα μεγάλο τετράγωνο πυρέξ χρησιμοποίησα τα ακόλουθα υλικά:

Για την βάση:
10 φέτες πάχους μισού εκατοστού,
από τσουρέκι,
1/2 φλιτζάνι σιρόπι από γλυκό κουταλιού
βύσσινο. (ή κάποιο άλλο σιρόπι
από κόκκινο γλυκό κουταλιού ή άλλου και κατά προτίμηση σπιτικού, καθώς εκεί ξέρετε τι υλικά έχετε χρησιμοποιήσει και φυσικά χωρίς συντηρητικά).

Για την κρέμα φράουλας:
1 κουτάκι Morfat Creamy (καλά παγωμένη)
1 συσκευασία τυρί μασκαρπόνε (200 γραμ.)
1 μεγάλη συσκευασία τυρί Philadelfia (300 γραμ.)
1 κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό (180 γραμ).
1/2 φακελάκι ζελέ φράουλας διαλυμένο σε
μισό ποτήρι ζεστό νερό,
2 κουταλιές μαρμελάδα φράουλα,
3-4 δάκρυα μαστίχας μαζί με
2 κουταλιές ζάχαρη αλεσμένες στο multi, μέχρι που έγιναν πούδρα.

Για την επικάλυψη:
600 γραμ. σπιτική μαρμελάδα φράουλα, όπου είχα διατηρήσει και μερικά μεγάλα κομμάτια φρούτου μέσα, ακριβώς για να διακρίνεται το αποτέλεσμα.

Αρχικά έκοψα τις φέτες από το τσουρέκι και με αυτές κάλυψα όλον το πάτου του πυρέξ, χωρίς να αφήσω κενά. Τις σιρόπιασα με ένα-δυο κουταλάκια του γλυκού από το σιρόπι βύσσινο και τις άφησα για λίγο στην άκρη.


Σε μεγάλο και βαθύ μπολ, χτύπησα αρχικά την Μόρφατ με την πούδρα ζάχαρης και μαστίχας.
Στη συνέχεια πρόσθεσα τα κρεμώδη τυριά μου και τελευταίο το γιαούρτι.
Σταδιακά ενσωμάτωσα στο μείγμα και το ζελέ της φράουλας και την μαρμελάδα.
Να επισημάνω πως χρησιμοποίησα μόνον το μισό φακελάκι του ζελέ σε μισό ποτήρι νερό, γιατί δεν ήθελα η κρέμα να βγει μετά το πάγωμα μας πολύ σφιχτή και συμπαγής (όπως το ζελέ) απλώς να δέσει καλά.


Έστρωσα την κρέμα πάνω στην βάση τσουρεκιού και έβαλα το γλυκό στο ψυγείο για δύο ώρες να παγώσει. Κατόπιν μοίρασα σε όλη του την επιφάνεια την μαρμελάδα φράουλας και την έστρωσα καλά. Και πάλι στο ψυγείο για τρεις ώρες... και έτοιμο προς κατανάλωση!
Αρμονικά δεμένο και με έντονη την αγαπημένη γεύση της φράουλας, άφησε εξαιρετικές εντυπώσεις σε όσους το δοκίμασαν.

17.4.15

Ευχές ... και επαναφορά με Κέϊκ-Τούρτα Φουντουκιού

Χριστός Ανέστη και Χρόνια Πολλά φίλες και φίλοι.
Πάει και το φετινό μας Πάσχα... Προσωπικά μου φάνηκε ότι πέρασε τρομερά γρήγορα, ίσως γιατί δεν το πολύ-κατάλαβα λόγω της τελευταίας μου αδιαθεσίας (που ακόμη δεν μ' έχει απελευθερώσει τελείως..).
Ώρες-ώρες, δικαιώνω αφάνταστα κάποιο δικό μου πρόσωπο (που δεν είναι πια στην ζωή) που συχνά-πυκνά έλεγε "όλα μια ιδέα είναι... Τρέξιμο, προετοιμασίες, συζητήσεις, λόγια...και τελικά καταλήγουμε στο "πάει, πέρασε κι' αυτό"!
Όλα μια ιδέα είναι, όντως, αν το καλοσκεφτεί κανείς :-)

Και μέσα σ' αυτά τα πλαίσια πολύ χαίρομαι που καταφέραμε να αποδράσουμε (έστω και για λίγο) την δεύτερη τούτη εβδομάδα, περνώντας από θάλασσες και από βουνά... έχοντας σαν σταθερή βάση το εξοχικό μας.
Πιάσαμε πρώτα τις παραλίες του Ν.Κορινθίας και μετά πήγαμε προς τα ορεινά, έχοντας καλή παρέα.
Κυκλώσαμε την ορεινή Κορινθία (Σούλι, Κλημέντι, Καίσαρι, Καλλιάνοι, Στυμφαλία, Καρτέρι, Λαύκα, Καστανιά) φτάνοντας στην Λίμνη Στυμφαλία και κάνοντας τον γύρω της μέσα από τα χωριά της οροσειράς της Ζήρειας (Κυλλήνη) περάσαμε και στην πλευρά της ορεινής Αρκαδίας (Κανδήλα, Βλαχέρνα, Λεβίδι και Βυτίνα).


Μετά πια, μέσω της Εθνικής Οδού Τριπόλεως-Αθήνας και αφήνοντας πίσω μας το Αρτεμίσιο ξαναπιάσαμε σιγά-σιγά... τις παραλίες της Κορινθίας.
Άντε να βρούμε και πάλι τους ρυθμούς της πόλης... με την ελπίδα ότι οι λιακάδες της Άνοιξης δεν θα μας εγκαταλείψουν πια.
Για την Άνοιξη που θέλουμε να "καλοπιάσουμε" λοιπόν... το επόμενο κερασματάκι.

Κέϊκ-Τούρτα Φουντουκιού


Για το σώμα του κεϊκ
100 γραμ.αλεσμένο φουντούκι  
(ψημένο αλλά όχι αλατισμένο)
150 γραμ. καστανή ζάχαρη,
80 γραμ. ταχίνι άγλυκο,
1 κουταλάκι γλυκού στιγμιαίο καφέ,
με άρωμα φουντούκι,
1 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική,
120 γραμ. βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου,
1/2 κούπα ηλιέλαιο,
200 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
80 γραμ. σιμιγδάλι ψιλό,
2,5 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
150 γραμ. ζεστό νερό,
1/3 κούπας πορτοκαλάδα με ανθρακικό,
3 μεγάλα αυγά.

Για το σιρόπι
1 και 1/2 κούπας νερό,
1 κούπα ζάχαρη,
1 κουταλάκι καφέ στιγμιαίο με άρωμα φουντούκι

Για την κρέμα-γλάσσο
1/2 κούπα γάλα πλήρες,
180 γραμ. βούτυρο,
250 γραμ. κουβερτούρα τεμαχισμένη,
100 γραμ. πραλίνα φουντουκιού,
1 κουτάκι φυτική σαντιγύ,
100 γραμ. κρεμώδες τυρί.

Τα στάδια του γλυκού είναι κατ' ουσία τρία.
Αρχικά έφτιαξα το κεϊκ, με την λογική που συνήθως έχουμε για την παρασκευή ενός κεϊκ.

Χτύπησα τα αυγά με το βούτυρο και σταδιακά πρόσθεσα την ζάχαρη και το ηλιέλαιο.
Μέσα στο ζεστό νερό διέλυσα το ταχίνι και τον καφέ και μετά το ενσωμάτωσα στο μείγμα.
Σταδιακά έριξα το αλεύρι που είχα ενώσει με το σιμιγδάλι και το μπεϊκιν πάουντερ.
Και τελευταία μέσα στο μείγμα έβαλα: το αλεσμένο φουντούκι, την βανίλια και την πορτοκαλάδα.

Τον χυλό μου, τον μοίρασα σε δύο όμοια ταψάκια αλουμινίου καλά βουτυρωμένα και έψησα για 35 λεπτά περίπου λεπτά, στους 180 βαθμούς, με αέρα.


Όταν τα έβγαλα άφησα λίγο να κρυώσουν και στο ενδιάμεσο διάστημα έφτιαξα το κρεμώδες γλάσσο.
Ζέστανα το γάλα μαζί με το βούτυρο και την τεμαχισμένη κουβερτούρα.
Μετά χτύπησα τη φυτική σαντιγύ μέχρι να αφρατέψει λίγο και της πρόσθεσα το κρεμώδες τυρί και την πραλίνα φουντουκιού.
Κατόπιν ένωσα τα δύο μείγματα και έβαλα την κρέμα για μισή ώρα στο ψυγείο.


Επίσης, όσο έψηνα τα κεϊκς ετοίμασα και το σιρόπι με το οποίο τα σιρόπιασα μέσα στα ταψάκια.
Στη συνέχεια μετέφερα το πρώτο σε δίσκο με προσοχή γιατί είναι αρκετά μαλακό με το σιρόπι και μετά το πέρασα με μια καλή στρώση από την κρέμα μου.

Από πάνω τοποθέτησα το δεύτερο κομμάτι, επίσης με προσοχή (καθώς είπαμε είναι αρκετά μαλακό κι΄εμένα ελαφρώς μου έσπασε στην άκρη, αλλά καλύφθηκε με επιτυχία) και το πέρασα επίσης στρώμα από το γλάσο.


Έβαλα την όλη σύνθεση στο ψυγείο για μία ώρα για να παγώσει και να σφίξει το πάνω στρώμα από το γλάσσο και τέλος την στόλισα με λίγο ακόμη γλάσσο κάνοντας ελαφρώς κυματιστά σχέδια με μια μαρίζ καθώς και λίγα φουντούκια για το ντεκόρ.
Έτοιμο προς κατανάλωση.
Σας εύχομαι τα καλύτερα για τις επόμενες ημέρες και μέχρι να τα ξαναπούμε.

8.4.15

Χρόνια Πολλά και ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Θέλω να πιστεύω ότι περνώ την τελευταία αδιαθεσία ή κρυολόγημα της φετινής χειμερινής σαιζόν.
Εκεί που όλα πήγαιναν καλά και είχα ξεκινήσει όλες τις διαδικασίες μου (εντός και εκτός κουζίνας) για το φετινό Πάσχα...
Πάρτην κάτω την "παίκτρια"!


Δύο μέρες με πυρετό και έντονο συναίσθημα κόπωσης με πόνους σε: πόδια, ράχη και χέρια.
Κινούμενο ράκος αισθάνομαι...
Για να δούμε θα καταφέρω να το έχω ξεπεράσει μέχρι το βράδυ της Ανάστασης.... διαφορετικά δεν πρόκειται να "ξεκουνηθώ" ούτε για το κοκορέτσι!


Με αυτά ...και με εκείνα...εύχομαι σε όλους σας καλό υπόλοιπο στην Μεγάλη Εβδομάδα που διανύουμε
και με Υγεία, Αντοχή, Πίστη και Αισιοδοξία... στην Ανάσταση του Κυρίου.


Σας χαιρετώ και εύχομαι στην καθεμία και στον καθένα προσωπικά, να βρει την δική του Ανάσταση εντός του.
Είναι αυτό που όλοι μας χρειαζόμαστε σε τέτοιους δύσκολους και παράξενους, για την ψυχή των ανθρώπων, καιρούς.

Καλή Ανάσταση!.

Υ.Γ. και μην φανταστείτε ότι ψήσαμε κιόλας.
Οι φωτογραφίες, είναι αυτό που λέμε..."φωτογραφίες αρχείου προηγούμενων ετών" :-))

3.4.15

Βάγια, Βάγια των Βαγιών με ... Κροκέτες Γλαύκου

Βάγια, Βάγια των βαγιών, τρώνε ψάρι και κολιό... κι ως την άλλη Κυριακή με το κόκκινο αυγό!
Φτάσαμε αισίως και στην Κυριακή των Βαϊων (2 μέρες μας χωρίζουν) και όπως λέει το έθιμο και σε τούτη την γιορτή πρέπει στο τραπέζι μας να έχουμε ψάρι, αν και οι αναφορές σχετικά με το αν καταλύεται τελικά το ψάρι το 40ημερο της νηστείας, είναι διχασμένες...
Όπως άλλωστε μια ζωή διχασμένα ήταν πολλά ιστορικά και μη γεγονότα σε τούτο τον τόπο!
Προσωπικά θυμάμαι τις γιαγιάδες και τους παππούδες μου, να λένε διάφορα σχετικά με το θέμα καθώς την Κυριακή των Βαϊων σταματά η νηστεία της Σαρακοστής και αρχίζει η ξεχωριστή και άκρως ιδιαίτερη νηστεία της Μεγάλης Εβδομάδας.
Ιδιαίτερη και αυστηρή... αλλά ταυτόχρονα θυμάμαι να υπάρχει και ψάρι πάντα στο τραπέζι της Κυριακής, καθώς τότε οι οικογένειες συνήθιζαν να κάθονται όλες μαζί στο τραπέζι αυτό.

Ας τηρήσουμε λοιπόν κι' εμείς με την σειρά μας το έθιμο και ας δούμε τις κροκέτες Γλαύκου που ακολουθούν.
Να επισημάνω πως τις συγκεκριμένες εγώ τις έκανα του Ευαγγελισμού στηριζόμενη στην συνταγή της φίλης μας της Πέπης (Pepi's Kitchen) για τις κροκέτες μπακαλιάρου, και ενδεχομένως θα τις ξανακάνω τούτη την Κυριακή, αλλά από δίπλα θα βάλω και λίγο ψητό ψαράκι!

Κροκέτες Γλαύκου (οι οποίες μπορούν να γίνουν και με χοντρό φιλέτο γαλέου)



Υλικά για 12-15 κροκέτες, για 4-5 άτομα περίπου, ανάλογα πάντα με το πόσο συμπαθούν ή όχι τις ψαροκαταστάσεις  και τις ψαρογεύσεις (αν κι' εδώ η γεύση του ψαριού δεν είναι έντονη, σας το ορκίζομαι).

1 κιλό χοντρό φιλέτο γλαύκου,
μαδημένο με το μαχαίρι ή το χέρι,
1 μεγάλο αυγό,
1 ποτήρι μπύρας,
3/4 ποτηριού αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
1/2 ματζάκι μάραθου ψιλοκομμένου
(αλλά όχι τα χοντρά από τα κοτσανάκια του)
1/2 κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης κομμένη
σε μικρά καρεδάκια,
2 κουταλιές ούζο, αλάτι, πιπέρι και κάρυ
περίπου μισό κοφτό κουταλάκι από το καθένα,
λίγο σπόρο γλυκανίσου καλά κοπανισμένο
στο γουδί.
Και τέλος, περίπου 1.5 ποτήρι ελαιόλαδο για το τηγάνισμα (εάν χρειαστεί μπορεί να συμπληρωθεί λίγο προς το τέλος της διαδικασίας του τηγανίσματος).


Σε βαθύ μπολ έβαλα όλα μου τα υλικά, ανακάτεψα καλά μ' ένα κουτάλι να ενωθούν και τελευταία ενσωμάτωσα μέσα στο μείγμα μου (και σταδιακά) την μπύρα και το μπεϊκιν πάουντερ.
Άφησα το μείγμα να σταθεί για μισή ωρίτσα στο ψυγείο και αφού έβαλα το λάδι μου να κάψει ξεκίνησα το τηγάνισμα.


Κάθε φορά που έπαιρνε λίγο χρώμα η μια πλευρά της κροκέτας την γύριζα από την άλλη  με την βοήθεια δύο πιρουνιών και επανέλαβα την διαδικασία δύο φορές ακόμη, μέχρι που κάθε κροκέτα απόκτησε χρυσαφένια και τραγανή κρούστα.
Τις ακούμπησα σε πιάτο στρωμένο με χαρτί κουζίνας για να φύγουν τα περιττά λάδια και μετά από λίγο μεταφέρθηκαν στο πιάτο που θα σερβιρίζονταν.


Συνοδεύτηκαν από μια πλούσια πράσινη σαλάτα και σκορδαλιά με παντζάρια και καρύδια που πραγματικά βγήκε "δυναμίτης" καθώς έβαλα λίγο παραπάνω σκόρδο ;-)
 Όμως γευστικά ήταν συναρπαστική, και κόντεψα να την τελειώσω αλείφοντας την πάνω στο ψωμί... μέχρι που είπα πως πρέπει να βάλω "φρένο"!


Ο γλαύκος είναι ένα πολύ ιδιαίτερο ψάρι, χωρίς καθόλου κόκαλα (εκτός από το κεντρικό του) και το κρέας του είναι τόσο λευκό και συμπαγές που ίσως θυμίζει λίγο στην υφή το φιλέτο κοτόπουλου.
Εάν το μέγεθος του είναι μεγάλο, μπορεί κάθε φέτα του να ζυγίζει από 1,5 έως και 2 κιλά!
Εάν τον βρείτε λοιπόν σε καλό ψαράδικο ή στην κεντρική ψαραγορά μην τον προσπεράσετε...

Τις ευχές μου για τούτο το Σαββατοκύριακο.
Χρόνια Πολλά και Καλά σε όσους ανάμεσά σας γιορτάζουν.
Με Υγεία και Δύναμη στη Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση.