Βραβεία & παιχνίδια...πάλι κάνουν κύκλους!

Και το παιχνίδι συνεχίζεται ακάθεκτο στη μπλοκόσφαιρα… φίλες που με διαβάζουν και με σχολιάζουν, μου στέλνουν και πάλι προτάσεις και βραβεία.
Σας ευχαριστώ πολύ καλές μου: Mama Κουκουβάγια Βέρα, Ελένη Gr, Pela & Sofi.
Κάποια από αυτά… με κάποιον τρόπο… ίσως τα έχω ξανά παίξει στο παρελθόν, οπότε ας πάω να κάνω με τη σειρά μου απλώς έναν «απολογισμό-καταγραφή» για το σύνολο των ερωτημάτων που μπήκαν τούτη τη φορά, «εκθέτοντας» έτσι περισσότερα χαρακτηριστικά μου, στα μάτια σας.

10 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ Ν΄ ΑΠΑΝΤΗΣΩ:
1. Name your favorite song: Ο Μέτοικος, του Ζωρζ Μουστακί.
2. Name your fabourtite dessert: Δεν είναι ένα, δεν είναι δύο…
3. What ticks me off: Όταν προσπαθούν να με «νουθετήσουν» κάποιοι γύρω μου, χωρίς καν να ξέρουν ελάχιστα από τον προσωπικό μου βίο.
4. When I’m upset: Δεν μπορώ να συγκρατήσω το ύψος της φωνής μου και βουρκώνουν αμέσως τα μάτια μου.
5. What’s your favourite pet: Προσωπικά δεν έχω. Αλλά έχουμε πάρα πολλά στην οικογενειακή μας εστία. Τόσο φτερωτά όσο και με λέπια! Συζητάμε και για σκύλο καιρό τώρα…αλλά ακόμη δεν, μιας κι' εγώ βάζω συγκεκριμένες "προδιαγραφές". Θα δούμε όμως, μιας και χθες το απόγευμα μαζέψαμε ένα terrie που από κάπου φαίνεται πως το έχει σκάσει...και διεξάγονται έρευνες.
6. Black or white: Άσπρο-Κάτασπρο!
7. Biggest fear: Η «βασανιστική» σε βάθος χρόνου, ασθένεια. Αλλοιώνει και το χαρακτήρα και το σώμα του ανθρώπου.
8. Everyday attitude: Το να λέω και να ακούω «Καλημέρα» όταν η μέρα μας ξεκινά, καθώς  και «Ευχαριστώ πολύ» στην όποια συναλλαγή μου.
9. What is perfection: Ώρες ηρεμίας με βόλτα στην ύπαιθρο (βουνό ή θάλασσα) παρέα με το παιδάκι μου.
10. Guilty pleasure: Να διαβάζω λογοτεχνία και να επικρατεί άκρα ησυχία αυτή την ώρα (όνειρα δηλαδή...).

7 ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ:
1) Λατρεύω την εναλλαγή παραστάσεων κάθε είδους (προφανώς γι’ αυτό αγαπώ τα ταξίδια).
2) Λατρεύω την εναλλαγή status επίπλων, υφασμάτων και υλικών μέσα στο χώρο που ζω, γιατί βαριέμαι εύκολα στα ίδια. Δεν αντέχω την μονοτονία σε τίποτε και με τίποτε!
3) Ως βιβλιοφάγος που είμαι, δεν έχω πια αρκετό χώρο για να βάλω τα βιβλία μου… Και κάτι  πρέπει να κάνω μ’ αυτό σύντομα!
4) Αγαπώ πολύ το θέατρο και μου λείπει το γεγονός ότι δεν πηγαίνω (όσο συχνά θα ήθελα και είχα συνηθίσει).
5) Δεν βλέπω τηλεόραση, παρά μόνον δύο συγκεκριμένες εκπομπές αυτό τον καιρό.
6) Όταν κάτσω πάνω από μισή ώρα σε μια καφετέρια και δεν υπάρχει σημαντικό θέμα συζήτησης στη παρέα, αισθάνομαι πως ο χρόνος μου πάει χαμένος! Θέλω να φύγω αμέσως.
7) Προσπαθώ να σκεφτώ αλλαγές που θα έρθουν να με συναντήσουν «επαγγελματικά» στα επόμενα χρόνια…

7 ΤΥΧΑΙΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ.
1) Πρέπει άμεσα να δω τι θα γίνει με την επισκευή της βρύσης του νιπτήρα που έχει πρόβλημα από προχθές.
2) Οικογενειακώς πρέπει να πάμε για hair cut, γιατί έχουμε και γάμο την  άλλη εβδομάδα.
3)Τα άρθρα που διάβασα σε «πολιτικό» περιοδικό πόσο κοντά είναι στην αλήθεια που μας «έφτιαξαν» δυστυχώς!
4) Η καλλιέργεια της αλόης είναι άκρως αποδοτική και προσοδοφόρος. Το άκουσα σήμερα. Πρέπει να το δουν οι Έλληνες αγρότες σαν μια άριστη πρόταση εναλλακτικής καλλιέργειας.
5) Θα ήθελα πολύ να πωληθεί το γρηγορότερο ένα καλό ακίνητο που έχω… αλλά η αγορά έχει κλείσει.
6) Τι τρώμε πάλι αύριο;
7) Μην ξεχάσω το εμβόλιο...

Οι κανόνες είναι για να ακολουθούνται αλλά και να παραβιάζονται!
Δεν θα κάνω τίποτε από τα δύο...θα μείνω στη μέση να κοιτώ (σαν το χάνο), γιατί όσοι ήταν να απαντήσουν το έχουν κάνει ήδη...και όσοι ίσως δεν θα ήθελαν να συμμετάσχουν, επίσης το έχουν κάνει ήδη.
Ελάτε αναγνώστες μου και βοηθάτε...απαντήστε σας παρακαλώ όσοι θέλετε...
Σας παρακαλώ πολύ!

Lemon Tarte... λατρευτή

Οι κρίσεις υπογλυκαιμίας συχνά-πυκνά μου χτυπάνε την "πόρτα"!!
Προσπαθώ να δείξω χαρακτήρα αλλά σπάνια τα καταφέρνω να νικήσω, σε μια τέτοια μάχη :-)) ειδικά εάν είναι Σαββατοκύριακο.
Το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να φτιάξω το όποιο γλυκό μπορώ εκείνη τη στιγμή εύκολα και απλά και με ότι υλικά μου βρίσκονται...και φυσικά να καταναλώσω μικρή ποσότητα.

Κάπως έτσι μου  "βγαίνουν" τα ωραία πράγματα συνήθως :- ) και για να μην τα ξεχνάω κάθομαι με όσο πειθαρχία έχω και τα καταγράφω.  Να λοιπόν και το πιο πρόσφατο δημιούργημα.
Μια απλή και εύκολη Lemon Tarte που έγινε με  δύο από τα οικολογικά λεμόνια της λεμονιάς μας!
Εσείς φυσικά χρησιμοποιήστε 2 ωραία λεμόνια, όχι κερωμένα.

Χρειάζεστε:
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο,
1 μεγάλο πακέτο τυρί κρέμα,
2 μέτρια αυγά (χωρισμένα οι κρόκοι από τα ασπράδια)
150 γραμμάρια βούτυρο,
100 γραμμάρια ελαιόλαδο,
6 κουταλιές ζάχαρη,
2 λεμόνια (που θα έχετε πλύνει πολύ καλά)
1 φακελάκι βανίλια-ζάχαρη με λεμόνι (υπάρχουν έτοιμα στα stands μπαχαρικών στα SMs)
λίγο αλάτι,
350 γραμμάρια αλεύρι,
3 κουταλιές χοντροκοπανισμένο καρύδι.

Σ' ένα μπολ βάζετε το βούτυρο, το ελαιόλαδο, το αλεύρι, τις 3 από τις 6 κουταλιές της ζάχαρης και τους κρόκους των αυγών και τα ζυμώνετε μέχρι να πάρετε μια τριφτή ζύμη. Στο σημείο αυτό να επισημάνω πως το ελαιόλαδο βοηθά να γίνει η ζύμη πιο "τριφτή" στην υφή της. Κάτι που προσωπικά μου αρέσει πολύ.
Τη ζύμη θα τη μοιράσετε σε δύο μακρόστενες φόρμες τάρτας ή φόρμες για κέϊκ που προηγουμένως θα έχετε στρώσει με αντικολλητικό χαρτί.
Θα την ανοίξετε καλά με τα δάχτυλα για να πάρει το σχήμα της ταρτιέρας σας και στην επιφάνεια θα στρώσετε το χοντροκοπανισμένο καρύδι.
Θα τις βάλετε στο ψυγείο για τουλάχιστον μια ώρα.

Στην συνέχεια πλένετε καλά τα λεμόνια, με ένα μαχαίρι θα πάρετε όλη την φλούδα τους και θα την βράσετε με μισό ποτήρι νερό σ' ένα κατσαρολάκι για 10 λεπτά. Το κάνουμε για να φύγει η πικράδα της.
Την σουρώνετε και την αφήνετε να κρυώσει. Όταν έχει κρυώσει την αλέθετε στο multi.
Στύβετε τα λεμόνια, σουρώνετε το χυμό από τυχόν κουκούτσια και ψίχα.

Σ' ένα μπολ χτυπάτε τα δύο ασπράδια, μαζί με την βανίλια-ζάχαρη την αρωματισμένη καθώς και το αλάτι μέχρι να έχετε μια ωραία και σφιχτή μαρέγκα.
Σ' άλλο μπολ τώρα, χτυπάτε: το τυρί κρέμα, την αλεσμένη λεμονόφλουδα, τις υπόλοιπες τρεις κουταλιές ζάχαρη, το χυμό λεμονιού και ρίχνετε σε συνεχή ροή το ζαχαρούχο γάλα. Όταν τα υλικά ενωθούν καλά, φέρνετε  τη μαρέγκα και με απαλές κινήσεις την ενώνετε.

Ο φούρνος σας προθερμαίνετε στο διάστημα αυτό. Βάζετε μέσα τις ταρτιέρες αφού προηγουμένως έχετε τρυπήσει λίγο τις επιφάνειες μ' ένα πιρούνι και ψήνετε για 10 λεπτά. Τις βγάζετε με προσοχή και μοιράζετε το μείγμα της κρέμας. Ψήνετε για μισή ώρα μέχρι το μπισκότο της τάρτας να έχει ροδοψηθεί πάντα ανάλογα με τον φούρνο, στους 180 -190 βαθμούς με αέρα ή πάνω κάτω αντιστάσεις.
Όταν το γλυκό σας κρυώσει ελαφρώς, ξεφορμάρετε σε μακρύ δίσκο και πασπαλίζετε με ζάχαρη άχνη. Νομίζω ότι θα το χαρείτε αν σας αρέσει η γεύση του λεμονιού στα γλυκά.

Παρατήρηση: η  πιο πάνω ποσότητα υλικών όπως σας έγραψα είναι για δύο μεσαίου μεγέθους μακρόστενες φόρμες (του κέϊκ), γιατί προσωπικά ήθελα να προσφέρω τη μια, οπότε ανάλογα προσαρμόζετε τα υλικά σας.

Κανελόνια … με λατρεμένα υλικά

Αγαπώ το ρύζι, αγαπώ τα ζυμαρικά, λατρεύω τα τυριά, λατρεύω και τα ψητά λαχανικά.
Έχω δε, μεγάλο έρωτα για τα γλυκά κάθε είδους – εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων(!) ενώ πρέπει να τρέφομαι με τρόπο προσεκτικό για να έχω υγεία και λιγότερα κιλά (μιας και κατάφερα με κάποιο τρόπο…να χάσω 10).
Τι να λέμε τώρα…Οι περισσότεροι άνθρωποι στο ίδιο καζάνι βράζουμε :-))
Λίγοι, οι τυχεροί και εκλεκτοί της φύσης, που έχουν εξαιρετικό μεταβολισμό και που δεν παχαίνουν ότι και να καταναλώνουν.
Όσοι κρατούν το σώμα σε τέλειες αναλογίες, το καταφέρνουν πιστεύω με κόπο (και εννοώ εντατική γυμναστική) ή μη καταναλώνοντας φαγητά παχυντικά (είτε γιατί τους έχει γίνει τρόπος ζωής και μπράβο τους, είτε γιατί ας πούμε δεν αρέσκονται στα γλυκά, όπως η αφεντιά μου).

Τώρα θα μου πείτε τι σε έπιασε;
Είπα να γράψω κι εγώ τον καημό μου και να ξεθυμάνω (!!) αλλά να σας πω και για το φαγάκι που έφτιαξα, συνδυάζοντας τα μισά τουλάχιστον από αυτά τα υλικά που λατρεύω, δηλαδή : ζυμαρικά, τυράκια, λαχανικά και κάτι επιπλέον.

Κανελόνια γεμιστά με σπανάκι-κακαυλίθρες και ξυνομηζύθρα.

Για τη γέμιση  θα χρειαστείτε :

½ του κιλού σπανάκι (καθαρισμένο και ζεματισμένο)
1 ματσάκι καυκαλίθρες,
1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο,
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,.
250 γραμμάρια ξυνομηζύθρα,
αλάτι, πιπέρι και κάρυ.

Ψιλοκόβετε το κρεμμύδι και το σοτάρετε με ελαιόλαδο. Κατόπιν προσθέτετε το ζεματισμένο σπανάκι αφού το κόψετε φυσικά, σε μικρότερα κομμάτια καθώς και τις καυκαλίθρες και τον άνηθο. Τα σοτάρετε μέχρι να μαραθούν και προσθέτετε τα μπαχαρικά το αλάτι και την ξυνομηζύθρα (να το πρώτο μας τυράκι) που θα την σπάσετε με την βοήθεια ενός πιρουνιού μέσα στο μείγμα των λαχανικών.

Λαμβάνετε το κουτί με τα κανελόνια και ξεκινάτε το γέμισμα, αφού αφήσετε λίγο την γέμιση να κρυώσει, για να μπορέσετε να την δουλέψετε χωρίς να καίγεστε.
Βουτυρώνετε καλά ένα πυρέξ (συνήθως το κανονικό μέγεθος τετράγωνο, χωρά ακριβώς ένα πακέτο κανελόνια) και στρώνετε τα κανελόνια που γεμίζετε. Από πάνω βρέχετε τα κανελόνια με ελαιόλαδο (περίπου 2 κουταλιές της σούπας).

Και στην συνέχεια ζεσταίνετε σε μια κατσαρόλα μισό κουτί γάλα εβαπορέ, μέσα στο οποίο θα ρίξετε 1 καλή κουταλιά βούτυρο αγελάδος, 2/3 φλιτζανιού τυρί τριμμένο πεκορίνο (το δεύτερο τυρί της συνταγής μας), 3 μέτρια αυγά, λίγο τριμμένο μοσχοκάρυδο, καθώς και ένα φλιτζάνι ζωμού λαχανικών ή κρεάτος. Εάν δεν έχετε σπιτικό ζωμό, θα πρότεινα να χρησιμοποιήσετε αυτόν που πωλείται στα ψυγεία των SMs, αραιωμένο με μισό φλιτζάνι ζεστό νερό, και όχι τον κλασσικό κύβο, που προσεπικά δεν χρησιμοποιώ καθόλου.

Θα τα χτυπήσετε όλα τα πιο πάνω υλικά καλά με τον αυγοδάρτη για να ενωθούν σαν κρέμα.

Στην επιφάνεια των κανελονιών θα στρώσετε 6-7 φέτες τυριού τοστ (το τρίτο τυρί που χρησιμοποιούμε σε τούτο το φαγητό) κατά προτίμηση κασέρι, τόσο για τη γεύση όσο και για πρακτικούς λόγους μιας και θα «συγκρατήσει» κάπως στην επιφάνεια το μείγμα (γάλατος, ζωμού, τυριού και αυγών) που θα ρίξετε από πάνω,  αφού το φαγητό μας θα γίνει χωρίς μπεσαμέλ. Για όσους βέβαια θέλουν να κάνουν χρήση της, φυσικά και μπορούν να το κάνουν.

Σκεπάζετε με αλουμινόχαρτο το πυρέξ και ψήνετε στους 180-190 βαθμούς για ¾ της ώρας περίπου, πριν το τελευταίο 10λεπτο αφαιρείτε το αλουμινόχαρτο για να ροδίσει και η επιφάνεια του φαγητού.
Κλείνετε τον φούρνο. Αφήνετε 6-7 λεπτάκια να «ηρεμήσει» και είστε έτοιμοι για σερβίρισμα.
Καλή σας απόλαυση μ' ένα ελαφρύ ποτηράκι από λευκό κρασί.

Οι προσωπικές μας μαρτυρίες ...για τις αδελφές Tatin!

Πριν λίγες μέρες η αγαπητή μας Ζαμπία (αγαπητή σε μας οικογενειακώς, αλλά πιστεύω και σε πολλές ακόμη φίλες, αλλά και φίλους Bloggers) έγραψε μια ωραία και άκρως γαργαλιστική  Τάρτα Tatin με Μπανάνες.
Εμείς (εγώ δηλαδή) λοιπόν την φτιάξαμε και σας συνιστούμε να την δοκιμάσετε και να την κάνετε.
Θα την ευχαριστηθείτε είμαστε απολύτες σίγουρες, τόσο  η φίλη μας, που είχε την πρωταρχική ιδέα- παρουσίαση και εκτέλεση της συνταγής, όσο κι εγώ που σας την προτείνω ως πρόσφατος δοκιμαστής της.

Προσωπικά έφτιαξα την καραμέλα σε βαθειά κατσαρόλα (γιατί χρησιμοποίησα μεγάλο ταψί φούρνου, λόγω μεγάλου παρόντος πληθυσμού στο σπίτι μας εκείνη την ώρα).
Μισή κούπα βούτυρο, μια κούπα άσπρη ζάχαρη, 1/3 κούπας μαύρη ζάχαρη και 2 κουταλιές νερό.
Όταν η καραμέλα έγινε, την άφησα λίγο στην άκρη να πέσει ο βρασμός και η θερμοκρασία της.
Στο ενδιάμεσο διάστημα καθάρισα τα φρούτα μου. Μπανάνες 5 μεγάλες και 2 ξυνόμηλα στα οποία έστυψα χυμό λεμονιού για να αποφύγουμε το μαύρισμα και το ξύσμα του λεμονιού, που ήταν εξαιρετικά φρέσκο, το πασπάλισα στα φρούτα.

Έστρωσα την καραμέλα σε ταψί αντικολλητικό, έβαλα τα φρούτα σε κύκλους, πασπάλισα με το ξύσμα του λεμονιού, κανέλα και βανίλια κρυσταλλική ενώ από πάνω έστρωσα την σφολιάτα  που τρύπησα σε διάφορα μέρη μ' ένα πηρούνι. Απλώς εδώ να σημειώσω, ότι αγοράζω από εργαστήριο παρασκευής τη σφολιάτα μου. Δεν χρησιμοποιώ τη κλασσική του εμπορίου και έτσι έχω πάντα το μέγεθος που θέλω γιατί τα φύλλα αυτά, είναι μεγάλα και τα κόβως όπως επιθυμώ.
Ενώ η τιμή, είναι σαφώς πιο χαμηλή και ανταγωνιστική.
Σας συνιστώ λοιπόν να δοκιμάσετε και τούτη την έκδοχή της Τάρτας Tatin, που μας έμαθε η Ζαμπία.
Σκέτη ή με κάποιο παγωτό και τα όποια επιπλέον σχόλια από κει και πέρα... δικά σας!

Καπνιστό Λουκάνικο με τυρί Cheddar, αλλά αλλιώς...

Θέλετε ένα γρήγορο πιάτο (ή κολατσιό) και σας βρίσκεται καπνιστό λουκάνικο;
Θυμηθείτε με,  με μια πολύ γευστική εκδοχή αλμυρού κεϊκ.
Η σύνθεση των υλικών που θα αναφέρω πιο κάτω, πιστεύω ότι ενώ ξεφεύγει από τα καθιερωμένα, θα σας δώσει ένα απολαυστικό αποτέλεσμα.

Χρειάζεστε:
2 μετρίου μεγέθους, καπνιστά λουκάνικα σκέτα ή με πορτοκάλι,
1 πακέτο 200 γραμμαρίων τυρί Cheddar,
3 μέτρια αυγά,
3 κουταλιές γιαούρτι στραγγιστό,
1/2 φλιτζάνι φρέσκο γάλα,
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο,
250 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 και 1/2 μπείκιν πάουντερ.

Κόβετε τα λουκάνικα σε μικρά κομμάτια και τα περνάτε από το multi μαζί με λίγο ελαιόλαδο, για να έχετε μια χοντροκομμένης υφής, μάζα.
Κόβετε το Cheddar σε μικρά κομματάκια. Εάν δεν έχετε Cheddar, ένα γλυκό μαλακό τυρί θα πάρει το ρόλο του. Το θέλουμε μαλακό για να λιώσει μέσα στο μείγμα μας κατά το ψήσιμο και όχι αλμυρό γιατί τα τα λουκάνικα είναι ήδη αρκετά.

Σε βαθύ μπωλ βάζετε τα δύο πιο πάνω υλικά, προσθέτετε: τα αυγά, το γιαούρτι, το γάλα και το μπεϊκιν πάουντερ. Ανακατεύετε με την βοήθεια αυγοδάρτη ή κουταλιού. Κατόπιν προσθέτετε στο μείγμα εναλλάξ το αλεύρι και το λάδι μέχρι να ενσωματωθούν πλήρως.

Έχετε στρώσει μεγάλη μακρόστενη φόρμα του κέϊκ με αντικολλητικό χαρτί μέσα στην οποία θα ρίξετε το μείγμα του κεϊκ. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 25-30 λεπτά. Κάνετε το τεστ με το μαχαίρι στο κέντρο του κέϊκ. Εφόσον βγαίνει στεγνό είναι έτοιμο.

Το αφήνετε λίγο να σταθεί γιατί καυτό δεν τρώγεται ... και το απολαμβάνετε σκέτο ή παρέα με λίγη πράσινη σαλάτα της αρεσκείας σας.

Λεμονάτα...γεμιστά...και στο πήλινο!

Σχεδόν ένα 20 ήμερο αποχής από τα κρεατικά  είπα να κάνω μια παραχώρηση  :-))

Και να, τα γεμιστά με κιμά, κολοκυθάκια - το λαχανικό απαραίτητο παρακαλώ πολύ.

Μόνον που τούτη τη φορά έγιναν με μια ιδιαίτερη πινελιά.

Γεμίστηκαν και μπήκαν σε πήλινο γιουβέτσι για το ψήσιμο στο φούρνο.

Χρησιμοποίησα :

5 μεγάλα κολοκύθια,

350 γραμμάρια κιμά μοσχαρίσιο,

1 φλιτζάνι ρύζι (έβαλα καστανό)

1 μεγάλο κρεμμύδι,

1 κουταλάκι γεμάτο δυόσμο ξερό,

1 ματσάκι μαϊντανό,

2 λεμόνια – τον χυμό τους,

½ ποτήρι ελαιόλαδο,

2 μέτριες πατάτες κομμένες σε ροδέλες χοντρούτσικες,

αλάτι, πιπέρι, κάρυ και  κουρκουμά.

Έπλυνα καλά τα κολοκύθια, τα έκαψα στη μέση και τα άδειασα με το σχετικό εργαλείο.

Σε βαθύ μπολ, έβαλα τον κιμά μέσα στον οποίο έριξα : το κρεμμύδι αφού το είχα λιώσει στο multi, τον δυόσμο, τον μαϊντανό ψιλοκομμένο, το ρύζι, την μισή ποσότητα της ψίχας των κολοκυθιών επίσης αλεσμένη, τα μπαχαρικά και μισό κουταλάκι αλάτι.

Ανακάτεψα καλά και γέμισα τα κολοκύθια με το μείγμα.

Το στόμιο των κολοκυθιών το «τάπωσα» με μια ροδέλα πατάτας την οποία και στερέωσα με οδοντογλυφίδες χοντρές για τα καλά.

Λίγη γέμιση που μου έμεινε, την ανακάτεψα με τον χυμό των λεμονιών, το λάδι καθώς και την υπόλοιπη αλεσμένη ψίχα κολοκυθιού και την αράδιασα μέσα στο γιουβέτσι. 

Αλάτισα ελαφρώς την επιφάνεια των κολοκυθιών, έριξα και λίγο νεράκι καθώς και 3 ροδέλες πατάτας που μου έμειναν.

 Το φαγητό μου ψήθηκε στους 190 βαθμούς για μιάμιση ώρα, με αέρα (εσείς ψήνετε σύμφωνα με τον φούρνο σας πάντα).

Θυμήθηκα  με λαχτάρα, γεμιστά σε παλιό ξυλόφουρνο, που έφτιαχνε μια αγαπημένη θεία.

Αν έχετε πήλινο γιουβέτσι, δοκιμάστε το.

Πως να το πεις τούτο το γλυκό;

Τάρτα να το πεις;
Σουφλέ να το πεις;
Μπουγάτσα να το πεις;
Όπως και να το πει κανείς, είναι γλυκό που τρώγεται πολύ εύκολα, ενώ κατασκευάζεται πανεύκολα αν σας έχει πιάσει μια μανία για γλυκό λόγω του κρύου...
Προϋπόθεση, να σας αρέσουν στην υφή τους τέτοια γλυκά και να μην είστε αποκλειστικά fun της σοκολάτας (όπως συμβαίνει τουλάχιστον με το παιδάκι μου).

Υλικά που απαιτούνται:
1 έτοιμο φύλλο ζύμης κουρού (αλλιώς φτιάχνετε μόνοι σας το αντίστοιχο για μια καλή τάρτα)
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο,
2 κεσαδάκια γιαούρτι στραγγιστό,
3 μέτρια αυγά,
1 κούπα από γλυκό κουταλιού πορτοκάλι, περγαμόντο ή νεράντζι στραγγισμένο από το σιρόπι του,
χυμό από δύο μανταρίνια ή ένα μέτριο πορτοκάλι,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
1 κουταλάκι βούτυρο,
2 κουταλιές σπόρους κουκουναριού,
και λίγη ζάχαρη  μαύρη για πασπάλισμα.

Στραγγίζετε όσο γίνεται το γλυκό του κουταλιού από το πολύ σιρόπι του και το αλέθετε σε πολτό με την βοήθεια του multi έχοντας προσθέσει τον χυμό των μανταρινιών.

Σε βαθύ μπόλ βάζετε: το γιαούρτι, τα αυγά, το αλεσμένο γλυκό, την βανίλια και χτυπάτε καλά με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν τα υλικά.

Σε μέτριο ταψί του φούρνου που θα το βουτυρώσετε με το μισό βούτυρο στρώνετε το φύλλο κουρού. Φροντίζετε να καλύψετε ομοιόμορφα τα τοιχώματα του. Όπου περισσεύει το κόβετε με το μαχαίρι και το προσθέτε εκεί που υπάρχει ανάγκη.
Γεμίζετε με το μείγμα που φτιάξαμε πιο πάνω.
Γυρίζετε τα πλαϊνά φτιάχνοντας έναν "κόθρο".
Πασπαλίζετε την επιφάνεια με την ζάχαρη και τους σπόρους κουκουναριού που προηγουμένως τους έχετε ελαφρώς καβουρσίσει σε αντικολλητικό σκεύος με το υπόλοιπο μισό βούτυρο.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 25 λεπτά περίπου, στους 180 βαθμούς και με αέρα για τον δικό μου φούρνο (όπως έγραψα και στη αγαπητή sofi22ri ). Θα δείτε να έχει ροδίσει όμορφα η επιφάνεια του γλυκού και του φύλλου και να έχει φουσκώσει αρκετά η γέμιση (μετά θα κάτσει κάπως). Αφήνετε να χλιάνει ελαφρώς και σερβίρετε μιας και τούτο το γλυκάκι τρώγεται ζεστό.
Είναι σκέτη θαλπωρή για τα κρύα απογεύματα, όπως αυτό της περασμένης Κυριακής.
Καλή σας απόλαυση.

Πλυγούρι Λαχανό-ντοματένιο

Μπήκαμε για τα καλά στη Νέα Χρονιά και ήρθε ο καιρός να βάλουμε και πάλι τα πράγματα σε «τάξη» μέσα στην καθημερινότητά μας, αλλά ας κρατήσουμε τα μάτια και τις ψυχές μας ανοιχτές, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε μιας και τα δύσκολα είναι ΕΔΩ και μας κλείνουν συνεχώς το μάτι!

Συμμαζέματα κάθε είδους και ότι προκύψει... Ενώ και τα μαγειρέματά μας με τον τρόπο τους συμβάλλουν κι' αυτά στη γενικότερη εικόνα της κατάστασης. 

Προσωπικά «βρίσκομαι στα ίσα» μου με την κατανάλωση λαχανικών σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς, αν και ορισμένες φορές και αυτά μου δημιουργούν προβλήματα. Όμως επιμένω.

Να σας γράψω λοιπόν έναν πρόσφατο φαγάκι που για μένα τουλάχιστον ήταν πολύ γευστικό, αλλά τελικά μόνη μου το κατανάλωσα σχεδόν όλο, οι υπόλοιποι το τίμησαν ελάχιστα (και δεν κατάλαβα ακόμη το λόγο...)

Πλυγούρι Λαχανό-ντοματένιο με μπλε τυρί.

Θα σας χρειαστούν:

1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι (επιμένω στο κόκκινο γιατί είναι πιο γλυκό στη γεύση) ψιλοκομμένο,

½ από ένα μέτριο σε μέγεθος λάχανο, κομμένο σε «λουρίδες» με το μαχαίρι σας,

2 μεγάλες ντομάτες (καθαρισμένες από φλούδα και σπόρους) κομμένες σε κομματάκια,

1 μικρό ματσάκι άνηθος ψιλοκομμένος,

1 κούπα πλυγούρι,

χυμός από 2 μανταρίνια,

1 ποτηράκι κόκκινο κρασί (σίγουρα θα υπάρχει λόγω των ημερών)

1 ποτήρι ζεστό νερό,

αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο τριμμένο, κάρυ και ένα ξυλαράκι κανέλας,

ελαιόλαδο περίπου μισό ποτήρι.

Σε κατσαρόλα βαθιά βάζετε το λάδι να ζεσταθεί για να σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να αποκτήσει χρώμα. Στη συνέχεια ρίχνετε την κομμένη ντομάτα ανακατεύετε καλά και αφήνετε για 2-3 λεπτά. Κατόπιν ρίχνετε το κομμένο λάχανο, ανακατεύετε καλά να ενωθούν τα υλικά και τα αφήνετε να «μαραθούν» για 5 λεπτάκια.

Ρίχνετε το νερό, τον χυμό από τα μανταρίνια, τον άνηθο, το κρασί και τα μπαχαρικά.
Το αλάτι θα πάει προς το τέλος.

Αφήνετε τα λαχανικά να μαγειρευτούν και να μαλακώσουν για περίπου ένα τέταρτο με 20 λεπτά. Μόλις είναι έτοιμα μέσα στην κατσαρόλα έρχεται να πάρει την θέση του πλυγούρι (και το αλάτι). Ανακατεύετε πάλι πολύ καλά και αφήνετε το πλυγούρι να μαγειρευτεί ώστε να πιει με την ησυχία του όλα τα υγρά.

Σ’ ένα τεταρτάκι το πολύ θα είναι έτοιμο. Κλείνετε την φωτιά και αφήνετε το φαγητό σας να ηρεμήσει για λίγο.
Σερβίρετε με μπλε τυρί ή κάποιο άλλο παχύ, πικάντικο τυρί της αρεσκείας σας κι’ αυτό γιατί η ελαφρώς «γλυκιά» γεύση του λάχανο-ντοματό-πλυγουριού ζητάει τον αντίποδά της!

Μηλένια mini Κεκάκια

Mini Κεκάκια μήλου για απολαυστική συνοδεία στο καφεδάκι σας.
Από τα πιο τέλεια muffins που έχω φτιάξει ποτέ. Έγιναν στο άψε-σβήσε και δεν περίμενα ότι τελικά θα βγουν τόσο καλά!

Χρειάζεστε:
250 γραμμάρια αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (ίσως κάτι παραπάνω)
5 κουταλιές σούπας ζάχαρη,
4 κουταλιές λάδι,
χυμό από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
1 κουταλάκι εσσάνς πορτοκαλιού,
2 αυγά,
1 κουταλάκι κανέλα σκόνη,
1 ποτήρι του κρασιού, γάλα φρέσκο,
3 κουταλιές καρύδι τριμμένο.

Και τέλος, ένα μεγάλο και γερό πράσινο μήλο που θα το πλύνετε καλά γιατί θα κρατήσουμε την φλούδα και θα το κόψετε σε ψιλά φετάκια και κάθε φετάκι σε 2 μέρη.

Χτυπάτε σ' ένα μεγάλο μπολ όλα τα υλικά μαζί με την βοήθεια του αυγοδάρτη.
Δεν χρειάζεται πολύ χτύπημα, 5 λεπτά το πολύ, για να ενωθούν.  Πλένετε το μήλο και το κόβετε όπως είπαμε πιο πάνω.
Στρώνετε τις ειδικές φόρμες των muffins με χαρτάκια και βάζετε μια κουταλιά χυλό πρώτα σε όλες τις θήκε,ς μετά 2-3 φετάκια μήλου πάντα σε όλες τις θήκες. Μια  κουταλιά χυλό, 2-3 φετάκια μήλου και τελειώνετε με χυλό. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς μέχρι να φουσκώσουν και να ροδίσουν καλά.
Όταν κλείσετε τον φούρνο τα αφήνετε λίγο να κρυώσουν... και στη συνέχεια ψάχνετε να τα βρείτε!!
Η πιο πάνω ποσότητα υλικών θα σας δώσει 12  πεντανόστιμα Muffins καλή σας απόλαυση και ένα ευχάριστο Σαββατοκύριακο εύχομαι.

Να παίξω μαζί σας;

Το παιχνίδι που κυκλοφόρησε τις πρώτες μέρες του χρόνου μέσα στις παρέες των bloggers ήταν το TOP 10.

Μου ήρθε και μένα η πρόσκληση από τις αγαπητές Tante Kiki, Μαμά Κουκουβάγια Βέρα (φιλάκια στην όμορφη μπουμπού σου να δώσεις και από μένα Βέρα) και Αγγελική Ν. και τις ευχαριστώ πολύ.

Για να γράψω λοιπόν κι’ εγώ το δικό μου...   
1. Αγαπημένο βιβλίο: (τα) Πριμαρόλια της Αθηνάς Κακούρη, γιατί μοναδικές περιγραφές της, που τις έχω σαν καταγεγραμμένα ακούσματα, από διηγήσεις συγγενικών προσώπων, που με τη σειρά τους τα είχαν επίσης από προγενέστερους στη ζωή συγγενείς μας.

2. Αγαπημένη πόλη: Συγκινούμαι πάντα όταν γυρίζω στους τόπους καταγωγής μου: τη Πύλο, το Αργοστόλι και τη Χώρα Κυθήρων, έστω κι’ αν δεν το καταφέρνω πολύ συχνά πια. Αγαπώ ιδιαίτερα τα στενά της Πλάκας (άρα την παλιά Αθήνα) καθώς και κάθε κομμάτι παλιάς πόλης, απ' όσες πόλεις, της Ελλάδας μας έχω μέχρι σήμερα ταξιδέψει.
3. Αγαπημένο γλυκό: τα μελομακάρονα και ο μπακλαβάς με φυστίκι Αιγίνης  

4. Αγαπημένο άρωμα:  είναι Εau de Toilette και όχι άρωμα. Μιλώ για το Chip and Chic του Μoschino, στο αγαπημένο μπουκάλι που θυμίζει την Όλιβ του Ποπάϋ, του ατρόμητου ναύτη με το σπανάκι (του έχουμε εξαιρετική αδυναμία οικογενειακώς).

5. Αγαπημένο τραγούδι: το My Way, του Frank Sinatra.

6. Αγαπημένος προορισμός: Ιταλία, σίγουρα θέλω να ξαναβρεθώ εκεί σύντομα.

7. Αγαπημένο Blog: είστε πολλά. Αλλά δείχνω μια κάπως ιδιαίτερη αδυναμία σε αυτά που οι κάτοχοί τους εδρεύουν σε άλλες χώρες και μας μεταφέρουν μέσα από το blog τους, την εκεί εικόνα σε: κουζίνες, τοπία, κουλτούρα και πολιτισμό. Πάντα έχω την περιέργεια του περιηγητή μέσα μου :-))
8. Αγαπημένη εκπομπή: Θα αναφερθώ στην αγαπημένη σειρά του κου Ηλία Μαμαλάκη «Μπουκιά και Συχώριο». Ήταν από τις καλύτερες που έχουν περάσει από την τηλεόραση νομίζω. Όχι μόνον για τις συνταγές που παρουσίαζε, αλλά για τη μαγεία του ταξιδιωτικού προορισμού που αποκάλυπτε καθώς και για τον τρόπο που ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ αυτός, την παρουσίαζε.
Υγεία κύριε Μαμαλάκη σας εύχομαι για το 2012 και πολλά όμορφα ακόμη για εσάς.

 9. Αγαπημένο φαγητό: Λαζάνια και Ζυμαρικά φούρνου σε κάθε έκδοση! (κι ας προσπαθώ να τ' αποφεύγω).

10. Αγαπημένη ανάρτηση: «Τα πεσκέσια και τα Ευχαριστώ που τους αναλογούν», γιατί συνεχίζει να είναι πάντα έτσι!

Έστω κι΄ αν καθυστέρησα να παίξω μαζί σας και τώρα πια όλες οι προσκλήσεις έχουν σταλεί παντού, σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία.
Την σκυτάλη ας την πάρει, όποιος θέλει, επιθυμεί,με διαβάζει τούτη την ώρα ... κι έχει διάθεση να μας πει κάποια πράγματα για τον εαυτό του.

Αρωματικά Ψωμάκια Μαστίχας

Αρωματικά Ψωμάκια Μαστίχας, από τα πιο αγαπημένα μου τον τελευταίο καιρό.
Κατάλληλα για το πρωϊνό σας αλλά και για ένα απολαυστικό απογευματινό παρέα με καφεδάκι, τσαγάκι ή κακάο αρωματικό σαν αυτό που μας έγραψε η φίλη μας η Eri πριν λίγες ημέρες.

Χρειάζεστε :
500 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
80 γραμμάρια αλεύρι καλαμποκιού,
1 ποτήρι νερό χλιαρό,
3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο ή λιωμένο βούτυρο,
1 κουταλιά της σούπας σπόρους γλυκανίσου (ή τριμμένο αστεροειδή γλυκάνισο)
4 (μέτρια σε μέγεθος) δάκρυα μαστίχας,
1 και μισή κουταλιά ζάχαρη άσπρη,
1 ποτηράκι κρασιού γάλα εβαπορέ,
1 πρέζα αλάτι,
1 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Χτυπάτε στο multi τη ζάχαρη παρέα με τα δάκρυα μαστίχας, μέχρι να γίνουν σκόνη.
Εάν διαθέτετε αρτοπαρασκευαστή, βάζετε στο πρόγραμμα για ζύμωμα όλα τα πιο πάνω υλικά με την σειρά που αναφέρονται, καθώς και το μείγμα ζάχαρης μαστίχας.
Μόλις τελειώσει η διαδικασία, κλείνετε το μηχάνημα, παίρνετε τη ζύμη και πλάθετε μπαλάκια με ελαφρώς λαδωμένα χεράκια, σε μέγεθος μεγάλου μανταρινιού.
Βάζετε τα μπαλάκια σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό ταψί, όχι πολύ κοντά γιατί θα φουσκώσουν σε δεύτερη φάση.
Τα πιέζετε ελαφρώς για να αποκτήσουν σχήμα mini καρβελιού, χαράζετε  σε δυο-τρεις γραμμές, όχι σε βάθος, την επιφάνειά τους μ' ένα μαχαίρι.
Τα αφήνετε για μια ώρα ακόμη σε ζεστό μέρος (για μένα αυτό το μέρος, είναι ο για 3-4 λεπτά προθερμασμένος φούρνος μου)  για να φουσκώσουν με την ησυχία τους και να διπλασιαστούν σε όγκο.
Ψήνετε στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι να ροδίσει η επιφάνειά τους (κάπου 20-25 λεπτά).
Μοσχομυρίζει ο τόπος.
Τα γεύεστε σκέτα ή με ότι τραβά η ψυχή σας : βούτυρο, μαρμελάδα, τυρί κρέμα, νοτισμένα σε ποτό αποξηραμένα φρούτα...ακόμη και με μια ωραία γλυκειά γραβιέρα.

Εάν πάλι δεν διαθέτετε μηχάνημα, ανασκουμπωθείτε για παραδοσιακό ζύμωμα, λίγος ο χρόνος προετοιμασίας τους, περισσότερο είναι το θέμα της αναμονής από φούσκωμα σε φούσκωμα.
Έχω την αίσθηση όμως πως αξίζουν τον κόπο τους.

Ψητά στο φούρνο σπιτικά Hot Dogs και άλλα...

Μέσα στις μέρες των εορτών και λίγο πιο πριν, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά μερικές ακόμη φίλες bloggers, την Σοφία Ζ. και την Δήμητρα, από το blog  Να λείπει το βύσσινο αλλά και την Ελένη Gr. από το blog Τα ταξίδια μου.
Κύριες μου σας ευχαριστώ πάρα πολύ, η γνωριμία σας με τιμά. 
Οι γνωριμίες αυτές είχαν ωστόσο και τα τυχερά τους.
Ανταλλαγή κάποιων δώρων που έφτασαν στα χέρια μου, δίνοντας το στίγμα των ανθρώπων που μου τα πρόσφεραν καθώς και την καλή τους σκέψη.  Σήμερα θα αναφερθώ σ΄ ένα από αυτά τα δώρα.
Τα ιδιαίτερα μπαχαρικά που μας έφερε η αγαπητή Ελένη Gr.

Ελένη, το μείγμα μπαχαρικών για κοκκινιστά μπήκε στον Πρωτοχρονιάτικο Κόκκορα Μακαρονάδα και έδωσε εκεί τα δικά του αρώματα.
Το μείγμα όμως,για το ψωμί (για το οποίο θα ήθελα να μου θυμίσεις τι περιέχει...)

σήμερα  βρήκε το δρόμο του, για συμμετοχή σε  μια ωραία σπιτική ζύμη, που έγινε για τα hot dogs μας!

Ψητά (στο φούρνο) Σπιτικά Hot Dogs (σαφώς πιο υγιεινά)

Για τη Ζύμη:
500 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1 φακελάκι ξηρή μαγιά,
4 κουταλιές της σούπας γιαούρτι στραγγιστό,
1 ποτήρι χλιαρό νερό,
1/2 ποτήρι ελαιόλαδο,
1 αυγό,
1/2 κουταλάκι αλάτι,
1/3 κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,
1 κουταλάκι μείγματος για ψωμί της Ελένης.

Για την γέμιση:
10 λουκάνικα τύπου Φρανκφούρτης,
6 κουταλιές της σούπας μουστάρδα ,
6 κουταλιές της σούπας κέτσαπ.

Ετοιμάζετε τα λουκάνικα. Τα τρυπάτε ελαφρά μ'  ένα πιρούνι σε δυό-τρια σημεία και τα βράζετε για 5-6 λεπτά. Τα σουρώνετε και τ' αφήνετε να σταθούν και να κρυώσουν.

Ετοιμάζεστε για την ζύμη.
Βήμα 1.
Σ' ένα μπολάκι ανακατεύετε καλά την μαγιά με μία κουταλιά της σούπας αλεύρι για 3 κουταλιές της σούπας χλιαρό νερό, για να ετοιμάσετε ένα ελαφρύ προζύμι. Τα αφήνετε να σταθεί για 10 λεπτά.
Βήμα 2.
Σε βαθύ μπολ ανακατεύετε τα υπόλοιπα υλικά της ζύμης: αλεύρι, αυγό, γιαούρτι, λάδι, νερό, μπαχαρικά, αλάτι και τέλος προσθέτετε το προζύμι. Ενώνετε καλά με την βοήθεια του αυγοδάρτη μέχρι το μείγμα να είναι δείχνει πως πλάθεται εύκολα και εκεί βάζετε χεράκι για το τελικό ζύμωμα και ίσως λίγο επι πλέον λάδι.
Αφήνετε την ζύμη να σταθεί για 20 λεπτά.  Στο διάστημα αυτό, ενώνετε την κέτσαπ με την μουστάρδα γιατί θα ξεκινήσουμε το γέμισμα, ενώ με χαρτί κουζίνας στεγνώνετε τέλος και τα λουκάνικα, για να μην έχετε νερά...

Σε αλευρωμένη επιφάνεια και με την βοήθεια μικρού ρολού ή πλάστη ανοίγετε σε ελαφρώς οβάλ σχήμα κομμάτια ζύμης (η πιο πάνω ποσότητα θα σας δώσει 10 ωραία hot dogs).
Βάζετε από μια καλή κουταλιά μουστάρδας-κέτσαπ και από πάνω ένα βρασμένο λουκάνικο.
Ενώνετε, διπλώνετε και τα τοποθετείτε με την ένωση προς τα κάτω πάνω σε ταψιά  που προηγουμένως έχετε καλύψει με λαδόχαρτο.
Θα σας χρειαστούν 2 μέτρια ταψιά για να μην τα στριμώξετε...

Ψήνετε για 25 λεπτά περίπου σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 180-190 βαθμούς και με αέρα, ανάλογα πάντα με τον φούρνο, και καλή σας απόλαυση.
Εάν φυσικά θέλετε,μπορείτε να τα εμπλουτίσετε βάζοντας μέσα στην γέμιση τυρί μαλακό, αλλά και λάχανο τουρσί εάν έχετε.
Οι συνδυασμοί είναι πάντα θέμα διαθεσιμότητας υλικών άλλα και προτιμήσεων.

Ένα "αισιόδοξο" επιδόρπιο

Με λίγη καθυστέρηση... Αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ, που λένε!

Να σας γράψω τη συνταγή για το Χριστουγεννιάτικό μας επιδόρπιο.

Πρέπει να πω δε, ότι είχε επιτυχία κι ας είχα ένα μικρό «φόβο» για το αν η γεύση του τελικά θα άρεσε.

Τούρτα σε δύο επίπεδα.

Πρώτο: βάση, άκρως σοκολατένια και παχουλή – παχουλή.

Δεύτερο: κρέμα με άρωμα κράνων αλλά και εξαιρετικό αισιόδοξο χρώμα(!) με ελαφρώς υπόξινη γεύση που έδενε τέλεια με την σοκολατένια βάση.

Τούρτα από Cranberries & μεθυσμένα κράνα 
με άρωμα κερασιού.

Πάμε για την συναρμολόγηση του.

Η βάση δημιουργήθηκε από ένα μεγάλο πακέτο μπισκότα σοκολάτας που τρίφτηκαν στο multi. 

Αυτό ανακατεύτηκε με δύο σοκολάτες κουβερτούρα,  που έλιωσαν μαζί με λίγο βούτυρο και  μια μικρή κρέμα γάλακτος. 

Στο μείγμα προστέθηκε ένα ποτηράκι με ζεστό λικέρ καφέ μέσα στο οποίο διαλύθηκαν δύο φύλλα ζελατίνης (τα οποία προηγουμένως είχα μουλιάσει σε κρύο νερό). Όλα τα υλικά ανακατεύτηκαν και μπήκαν σε στρωμένη με λαδόχαρτο φόρμα με αποσπώμενο πάτο και για 2 ώρες παρέμειναν στο ψυγείο.

Όταν η βάση έχει παγώσει, φτιάχνουμε  την αρωματική βυσσινή-ρόζ κρέμα του δεύτερου επιπέδου, για την οποία  χρησιμοποιούμε: δύο κουτιά κρέμα morfat, μισό φλιτζάνι ζάχαρη άχνη, ένα  κουτάκι τυρί mascarpone, μια κονσέρβα ολόκληρα cranberries (πωλούνται στα SMs), λίγη βανίλια κρυσταλλική, δύο  κουταλιές σούπας μεθυσμένα κράνα (τα είχα κρατήσει σε ταπεράκι από το λικέρ που είχα φτιάξει) καθαρισμένα από τα κουκούτσια τους (αυτό ήταν και το πιο δύσκολο κομμάτι της όλης διαδικασίας, άσε που έβαψα τα χέρια μου) και τέλος ένα φακελάκι ζελέ, με άρωμα κεράσι.

Φτιάχνετε το ζελέ χρησιμοποιώντας μόνον το ένα ποτήρι νερό που απαιτείται για την δημιουργία του και το αφήνετε να κρυώσει ελαφρώς.

Χτυπάτε σε βαθύ μπολ τη κρέμα morfat, το τυρί, τη βανίλια και την άχνη μέχρι να έχετε μια όμορφη κρέμα. Ανακατεύετε το ζελέ, τα cranberries, μεθυσμένα κράνα μέσα στο μείγμα της κρέμας με μια σπάτουλα ή με το μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα.

Βάζετε το νέο μείγμα πάνω από το σοκολατένιο, το στρώνετε με τον τρόπο που σας αρέσει ή κάνοντας «μυτούλες» με την βοήθεια ενός μικρού κουταλιού για περισσότερο «σκέρτσο» και το βάζετε και πάλι στο ψυγείο, σκεπασμένο με ναϋλον μεμβράνη φαγητού. Μετά από μερικές ώρες μπορείτε να το διακοσμήσετε (είτε λίγο πριν το σερβίρισμα του) με σταγόνες σοκολάτας γάλακτος καθώς και λίγα κράνα που θα έχετε κρατήσει στην άκρη.

Ευτυχές το 2012

Ευτυχές το 2012!

Να μπει με το καλό στα σπιτικά σας 

και το δεξί ποδαρικό 

να είναι πάντα υπαρκτό μέσα στη χρονιά σας.

Χρόνια πολλά φίλες και φίλοι.

Το "τυπογραφικό" λάθος της εκατονταετίας οφείλεται σ' ένα μικρό χεράκι που δεν κατάφερε
να κάνει σωστά το "μηδέν" με το γλάσσο μας,
παρά ταύτα, εμείς σας ευχόμαστε ολόψυχα
 και τα επόμενα 100 να είναι όμορφα και ευτυχισμένα.

Κοιτώντας το Άστρο της Άγιας Νύχτας...

... οι βοσκοί της Βηθλεέμ περίμεναν κάτι μαγικό να συμβεί εκείνα, τα  μακρινά πια μέσα στο χρόνο, Χριστούγεννα!

Περιμένοντας λοιπόν και εμείς σήμερα με την σειρά μας το Θαύμα των Φετινών Χριστουγέννων να σας ευχηθώ ολόψυχα να 'ρθει το συντομότερο.

Να 'ρθει και ν' αγκαλιάσει με τον τρόπο του όλους μας, αλλά και τον καθένα μας ξεχωριστά, μιας και όλοι έχουμε ανάγκη αυτά τα Θαύματα (όπως τα βλέπουν τα μάτια των παιδιών μας) για να νοιώσουμε πιο δυνατοί και να προχωρήσουμε μέσα από τις "Συμπληγάδες" που μας περιβάλλουν.

Καλά Χριστούγεννα φίλες και φίλοι bloggers. 

Με  Υγεία και πολύ Δύναμη στην Νέα Χρονιά

και μην "ξεχνάτε" πως τα όνειρά σας είναι πηγή Χαράς.

Κουτσουράκια ή ρολάκια γευστικά και καρυδάτα.

Πριν λίγο καιρό, ψάχνοντας και διαβάζοντας διάφορες συνταγές μέσα σε φιλικά μαγειρικά blogs και sites, έπασε πάνω σε μια πανεύκολη συνταγή για κρουασανάκια, στο site των Μαγειρικών Διαδρομών.
Εκείνο που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ότι τα υλικά της ζύμης ήταν μόνον 3 και μάλιστα με κάτι που δεν φανταζόμουν. Την τύπωσα λοιπόν και ήρθε ο καιρός να μπω στην πρακτική εφαρμογή του θέματος.

Τα 3 βασικά τα είχα διαθέσιμα στο σπίτι. Απλώς εγώ έκανα όπως πάντα τα δικά μου και σ' αυτά πρόσθεσα το κάτι παραπάνω....
Έτσι η ζύμη μου έγινε από :
1 πακέτο βούτυρο τύπου Κερκύρας,
1 κουτί τυρί κρέμα των 300 γραμμαρίων,
400 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1/2 κούπας ζάχαρη άχνη,
και 1/2 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική.

Ζυμώθηκαν όλα τα υλικά μαζί και με το χέρι.
Με το βούτυρο παγωμένο και κομμένο σε μικρά κομμάτια.
Αφού η ζύμη έγινε συμπαγής μπήκε στο ψυγείο για 3 ώρες τυλιγμένη σε μεμβράνη.

Όταν την έβγαλα από το ψυγείο την χώρησα σε 6 ίσα μέρη και με την βοήθεια μικρού ρολού την άνοιξα πάνω σε ένα στρογγυλό καπάκι απο τάπερ, ακολουθώντας τα βήματα όπως περιγράφονται και στην αρχική συνταγή.

Δεν είχα όμως διαθέσιμα φουντούκια, αλλά τριμμένο καρύδι το οποίο ανακάτεψα με κανέλλα, ζάχαρη κρυσταλλική άσπρη και ζάχαρη μαύρη. Το μείγμα αυτό το χρησιμοποίησα στο άνοιγμα του κάθε κομματιού ζύμης, αλλά μετά όπως αυτά είχαν πια διπλωθεί, τα ρολλάρισα και πάλι μέσα στην καρυδοζάχαρη.
Συνολικά βγήκαν κάτι παραπάνω από 30 κομμάτια. Προσωπικά μου θύμισαν λίγο "κουτσουράκια" δένδρων έτσι που βγήκαν χρυσοκαφετιά. Αλλά είναι πολύ γευστικά και αρωματικά και πραγματικά τα υλικά εκπλήσουν για το αποτέλεσμα που δίνουν.
Σας συνιστώ να τα δοκιμάσετε εάν έχετε χρόνο και διάθεση.

Καγιανάς, με μπρόκολο και μανιτάρια

Για να κάνεις τους άλλους να φάνε κάποια πράγματα, πρέπει να σκαρφίζεσαι κάθε μέρα διάφορα, ειδικά όταν μιλάμε για ορκισμένους εχθρούς κάποιων λαχανικών όπως το μπρόκολο και το κουνουπίδι (ως προς το τελευταίο συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου στο εχθρικό κοινό).
Αν όμως τα κάνεις "δελεαστικά" ως προς την σύνθεση και την παρουσίαση τότε έχεις μάλλον λαμπρά αποτελέσματα στην κατανάλωσή τους!

Κάπως έτσι μας προέκυψε και το ακόλουθο φαγάκι.  

Καγιανάς με μπρόκολο και μανιτάρια.

Είχαμε ξεχάσει ένα φρέσκο κουτί με μανιτάρια και όταν τα θυμήθηκα ήταν βραδάκι πια.
Είχε αγοράσει και πάτερ φαμίλιας φρέσκο μπρόκολο με σκοπό να "ταϊσει" την φτερωτή μας οικογένεια, οπότε έπρεπε να του το βράσω...  Έτσι λοιπόν, εκμεταλλεύτηκα τα δύο λαχανικά για ένα γρήγορα βραδινό φαγητό.

Καθαρίζετε τα φρέσκα μανιτάρια με τον τρόπο που εσείς συνηθίζετε (προσωπικά το έχω ξαναγράψει, τα ξεπλένω ελαφρώς μέσα σε λίγο νεράκι και τα σκουπίζω μετά). Παίρνετε μια μεγάλη τούφα μπρόκολο και της κόβετε τα μπουκετάκια μικρά. Τα ξεπλένετε επίσης καλά αφού τα αφήσετε για λίγο μέσα σε ξυδόνερο (μιας και έχουμε να κάνουμε  και με φυτοφάρμακα) .

Στην συνέχεια, λαμβάνετε βαρύ τηγάνι ανά χείρας και το τροφοδοτείτε με μια καλή κουταλιά της σούπας βούτυρο και μια  γενναία κουταλιά ελαιόλαδο. Το βάζετε να κάψει για να σωτάρετε τα μανιτάρια και τα μπουκετάκια του μπρόκολου. Τα αφήνετε να μαλακώσουν καλά ανακατεύοντας από καιρό σε καιρό.

Ρίχνετε μέσα λίγο μαύρο τριμμένο πιπέρι, λίγο τριμμένο μοσχοκάρυδο, λίγο τζίντζερ σκόνη και λίγη σκόνη σκόρδου. Ανακατεύετε να ενωθούν και τα μπαχαρικά μαζί με τα λαχανικά.
Όπως έχει πλέον διαμορφωθεί το μείγμα τώρα το εμπλουτίζετε με μισό φλιτζάνι τριμμένη φέτα (γι' αυτό και θέλει προσοχή στο αλάτισμα το φαγητό μας) ενώ σ' ένα μπολ σπάτε  4 αυγά τα οποία και χτυπάτε μαζί με λίγο γάλα φρέσκο ή εβαπορέ.

Όταν η φέτα έχει αρχίσει να λιώνει και να δένει με τα υπόλοιπα υλικά ρίχνετε και τα χτυπημένα αυγά.
Ανακατεύετε συχνά - πυκνά με ξύλινη κουτάλα μέχρι το μείγμα να ενωθεί και τα αυγά σας να έχουν ψηθεί.  Αφήνετε να τραβήξουν και είστε έτοιμοι για σερβίρισμα παρέα με λίγο φρέσκο ψωμάκι.
Απλό, εύκολο, χορταστικό και το μπρόκολο τρώγεται... πάρα, μα πάρα πολύ, ευχάριστα απ' όλους.

Αρωματικό Γαριδο-πίλαφο

Αποχή από τα κρεατικά μιας και τις μέρες των Χριστουγέννων πάλι πολλά θα γευτούμε από αυτά.

Προτιμώ σαφώς τα μεζεδάκια που έχουν σαν πρώτη ύλη κάποιο μέλος της θαλασσινής κοινωνίας (σικ) κι’ ας μην καταφέρνω να τα έχω πάντα την ώρα που τα επιθυμώ.

Το αρωματικό μου γαριδο-πίλαφο όμως τούτη την φορά έγινε τέλειο και γι’ αυτό σας το γράφω. 

Ξεφύγαμε για μια φορά ακόμη από την κλασσική συνταγή και κάναμε κάτι άλλο.

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

1 πακέτο γαρίδες μεγάλου μεγέθους (καθαρισμένες τούτη την φορά για ευκολία)

1 μεγάλη ντομάτα χωρίς τους σπόρους της κομμένη σε κύβους,

1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο

1 σκελίδα σκόρδου ολόκληρη,

1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο,

1 ποτηράκι κρασί λευκό,

3 κουταλιές σάλτσα ή τσάτνυ από: βύσσινα, κράνα, δαμάσκηνα ή ανανά. Κάτι δηλαδή γλυκό αλλά και ελαφρώς ξινό ταυτόχρονα, γιατί αυτό θα κάνει την διαφορά στη γεύση.

Φρεσκό-τριμμένο πιπέρι, αλάτι, τζίντζερ σκόνη και πάπρικα γλυκιά.

1 ποτήρι ρύζι καστανό ή μπασμάτι (ανάλογα τις προτιμήσεις σας)

1 ποτήρι σπιτικό ζωμό ή απλώς ζεστό νεράκι.

Ξεπαγώνετε τις γαρίδες, τις ξεπλένετε καλά και τις αφήνετε για 15 λεπτά μέσα σε ξυδόνερο.

Σε κατσαρόλα βαθιά βάζετε ελαιόλαδο (μισό φλιτζάνι περίπου) για να σοτάρετε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και την σκελίδα του σκόρδου. Όταν πάρει να γυαλίζει, αφαιρείτε το σκόρδο και  ρίχνετε μέσα και την κομμένη ντομάτα μαζί με ελάχιστο νεράκι. Αφήνετε να βράσουν για 5 λεπτά και στην συνέχεια ρίχνετε μέσα τις γαρίδες (αφού τις έχετε στραγγίζει από το ξυδόνερο). Μπαίνουν πλέον και τα υπόλοιπα υλικά: μαϊντανός, τσάτνυ, κρασί καθώς και τα μπαχαρικά και το αλάτι.

Τα υλικά όλα μαζί βράζουν για 6-7 λεπτά και στην συνέχεια ρίχνετε και το ρύζι Συμπληρώνετε με το ζωμό ή το νερό και αφήνετε και πάλι να βράσουν χαμηλώνοντας την φωτιά. Λίγο πριν το τέλος σβήστε τελείως την φωτιά και αφήστε το ρυζάκι στην ησυχία του, να πιει τα υγρά και να γίνει σπυρωτό.

Σερβίρετε και απολαύστε με ένα ποτηράκι λευκό κρασί.

Τυρένια κέρατα, σαν αυτά του Ρούντολφ

"Τι είναι αυτές μαμά;

Πιπεριές, που τις λέμε: κέρατο παιδί μου.

Τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι;

Πιπεριές παιδί μου, αλλά τις λένε κέρατο γιατί έχουν μακρύ σχήμα σαν κερατάκια. Βλέπεις;

Τα κερατάκια του Ρούντολφ, έτσι δεν είναι μαμά;"

E, τώρα αν αυτό εσείς το λέτε συνεννόηση... νομίζω πως έχετε και την κατάλληλη απάντηση για έναν σχεδόν πεντάχρονο, περίεργο νεαρό!

Πιπεριές κέρατο λοιπόν σαν αυτά του Ρούντολφ, είχαν στα "κοτσάνια" τους κάτι επιπλέον μέρες  παραμονής στο ψυγείο μας (κατά το έχουμε φορτωμένα στην πλάτη μας κάτι χρόνια πάρα πάνω) και για να μην πάνε οι έρμες χαμένες, γεμίστηκαν και έγιναν και αυτές τυρένιες!
Είπαμε, χωρίς τυρί εγώ δεν ζω...

200 γραμμάρια φέτα σε τρίμμα,
2 καλές κουταλιές της σούπας στραγγιστό γιαούρτι,
1 μεγάλη κουταλιά μουστάρδας,
λίγο πιπέρι τριμμένο,
λίγο μοσχοκάρυδο,
και 1 μικρό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο.

Όλα μαζί τα υλικά της γέμισης ανακατεύτηκαν καλά μ' ένα πιρούνι.
Γεμίστηκαν οι πιπεριές που προηγουμένως είχαν πλυθεί και καθαριστεί από τα σπόρια τους.
Μπήκαν σε ταψάκι με ελάχιστο νεράκι, ελαιόλοδο καθώς τη λίγη γέμιση που περίσσεψε.
Τις έψησα στους 180 βαθμούς με αέρα μέχρι να ροδίσουν καλά και να γίνει ωραία και η σάλτσα τους.
Τα τυρένια κερατάκια του Ρούντολφ είχαν επιτυχία καθώς συνόδευσαν και την σούπα φακής, ενώ κάναμε και τον μικρό μας να τα γευτεί όλα με πολύ ευχαρίστηση, μιας και το παραμύθι κάνει τις μπουκιές να κατεβαίνουν πιο εύκολα :-)

Τυρένιο Σνακ ή αλλιώς λαδένια Τάρτα με 3 τυριά.

Τα γλυκά των ημερών ήθελαν και την «ισορροπία» τους, οπότε περάσαμε σε άμεση παραγωγή αλμυρού σνακ, για γρήγορο βραδινό κολατσιό, το υπόλοιπο μπήκε στην τσάντα για το γραφείο.

Τάρτα με 3 τυράκια και ζύμη αποκλειστικά φτιαγμένη από ελαιόλαδο (το δικό μας αφού έχουμε αρκετό) γιατί το βούτυρο είχε πάει όλο στα αστερομπισκότα :-)

Σε βαθύ μπολ  ανακάτεψα  τα ακόλουθα τυράκια: 150 γραμμάρια φέτα, 150 γραμμάρια κασέρι και 150 γραμμάρια τσένταρ. Την φέτα την έλιωσα μ’ ένα πιρούνι και τα μαλακά τα έτριψα στο χοντρό μέρος του τρίφτη.

Συμπλήρωσα το μείγμα με: 2 μέτρια αυγά, 1 κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό και λίγο φρέσκο γάλα. 

Από μπαχαρικά: 1/3 κουταλάκι μαύρο τριμμένο πιπέρι και 1/3 κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο.

Τέλος, έβαλα και λίγο ψιλοκομμένο ζαμπόν (εάν δεν το θέλετε μην βάλετε) και μια ντομάτα που καθαρίστηκε από τη φλούδα και τα σπόρια και κόπηκε σε μικρά κομματάκια.

Χτύπησα  καλά με τον αυγοδάρτη να ενωθούν τα στερεά με τα υγρά και το άφησα για λίγο στην άκρη μέχρι να ετοιμάσω τη ζύμη.

Για την ζύμη της τάρτας (για μέγεθος ενός μέτριου ταψιού φούρνου).

Χρειάστηκα  περίπου:  400 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1/3 κουταλάκι ζάχαρη, 1/3 κουταλάκι αλάτι, 1μέτριο φλιτζάνι ελαιόλαδο, 1 μικρό αυγό και λίγη ρίγανη.

Ανακάτεψα τα υλικά με το χέρι  κάνοντας  «τσιμπιές» χωρίς να πολύ ζυμώνω με μεγάλες κινήσεις μέχρι να ενωθούν.

Άφησα την ζύμη για κανένα δεκάλεπτο να ξεκουραστεί και μετά την άπλωσα πάνω σε ελαφρώς λαδωμένο ταψί, ανοίγοντας την με τα δάχτυλα μέσα στο ταψάκι καλύπτοντας και τα πλαϊνά τοιχώματα.

Έτοιμη.

Με το πιρούνι την τρύπησα ελαφρώς σε διάφορα σημεία και την έψησα για 5-6 λεπτά  μόνη της σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς.

Στην συνέχεια την έβγαλα με προσοχή (γιατί καίει) και σ’ ένα σημείο που είχε λίγο φουσκώσει την τρύπησα με το πιρούνι, έκατσε το φούσκωμα και μετά τη γέμισα με  το τυρένιο (και όχι μόνον) μείγμα. Πάλι για ψήσιμο στους 180 βαθμούς μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια,  με πάνω κάτω αντιστάσεις ή μόνον με τον αέρα, ανάλογα πάντα με το φούρνο.

Τέλειο. Όπως ακριβώς θα ήθελα ένα τυρένιο σνακ, που τόσο λατρεύω.