Πικάντικη Στραπατσάδα (ομελέτα δηλαδή...) φούρνου

Άμα ο οικιακός μάγειρας δεν ξέρει τι να φτιάξει για την ίδια ή την επόμενη μέρα, το ρίχνει στα πειράματα, καθώς βλέπει τα υλικά που έχει στην διάθεσή του.

Αυτό είναι μια «σταθερή συνθήκη» τουλάχιστον για μένα, όπως έχω ξανά-γράψει.

Και τα σουτζούκια ήταν καιρό μες στο ψυγείο.

Έπρεπε  να φύγουν, αφού κάποια άλλα πιο φρέσκα ήρθαν να πάρουν την θέση τους.

Τα πιάνεις λοιπόν, τα ξεπλένεις, αφαιρείς την εξωτερική τους μεμβράνη και τα κάνεις κιμά στο multi, παρέα με λίγο ελαιόλαδο.
Ο κιμάς τι μπορεί να σου δώσει όμως;
Σάλτσα, για ζυμαρικά ή ρύζι ενδεχομένως.
Κεφτεδάκια πικάντικα αν τα συνδυάσεις με άλλα λαχανικά,  ή ίσως στραπατσάδα!!!

Ναι, σε στραπατσάδα κατέληξα, ελαφρώς αποδομημένη και  σαφώς αναπροσαρμοσμένη :-)
 

Πικάντικη Στραπατσάδα Φούρνου με σουτζούκι.

Χρησιμοποιήθηκαν:

300 γραμ. φρέσκα μανιτάρια,

2 πιπεριές κέρατο πράσινες,

1 μεγάλη πατάτα,

1 μικρό ματσάκι ψιλοκομμένο μαϊντανό,

και λίγα φύλλα ψιλοκομμένου φρέσκου βασιλικού,

2-3 κουταλιές ελαιόλαδο,

½ κουταλάκι κάρυ,

2 μέτρια σουτσούκια αλεσμένα με ελάχιστο ελαιόλαδο,

150 γραμ. φέτα,

5 μέτρια αυγά,

1/2 κοφτό κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο, ½ κοφτό κουταλάκι σκόνη σκόρδου,  1/3 κοφτό κουταλάκι πιπέρι, ½ φλιτζάνι γάλα φρέσκο, 1/3 κοφτό κουταλάκι αλάτι, ½ κοφτό κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ, 1,5 κουταλάκι κορν φλάουερ.

Τα μανιτάρια υπήρχαν, μιας και τα είχα αγοράσει για άλλο λόγο και τελικά βρήκαν τον δρόμο τους προς το τηγάνι.

Καθαρίστηκαν και κόπηκαν σε μικρά κομμάτια.

Το ίδιο έγινε και με τις δύο πιπεριές.

Η πατάτα κόπηκε σε λεπτά μισοφέγγαρα, όπως θα τις κάνατε για το τηγάνι, για να τις κάνετε τραγανές.

Όλα τα πιο πάνω μαζί με το λάδι μαγειρεύτηκαν σε αντικολλητικό τηγάνι ή γουώκ, ξεκινώντας από την πατάτα που θέλει και περισσότερο χρόνο.
Μετά τα κομμάτια πιπεριάς και τελευταία τα μανιτάρια. Το σύνολο μου 25 λεπτά με συχνό ανακάτεμα και στο τέλος προστέθηκε ο μαϊντανός και ο βασιλικός ψιλοκομμένος, καθώς και το κάρυ. Μέσα στο μείγμα μπήκε και το αλεσμένο σουτζούκι και μαγειρεύτηκαν για 3-4 λεπτά ακόμη.

Σε μέτριο ταψί φούρνου (24άρι) στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί, μεταφέρθηκε το μείγμα μου.
Από πάνω έτριψα την φέτα και στην συνέχεια έβαλα το μείγμα των χτυπημένων αυγών μου.

Στο κρύο γάλα διέλυσα το κορν φλάουερ.

Μέσα σε βαθύ μπολ χτυπήθηκαν τ’ αυγά, με το γάλα, το αλάτι (με προσοχή και φειδώ για το σουτζούκι είναι από μόνο του αρκετά πικάντικο και αλμυρό) και τα μπαχαρικά, πρόσεθεσα και το μπέϊκιν πάουντερ και μετά αυτά σκέπασαν το μείγμα λαχανικών και σουτζουκιού.

Η ομελέτα ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο για 25-30 λεπτά, με αέρα στους 80 βαθμούς, μέχρι που ροδοψήθηκε η επιφάνεια και είχε διπλασιάσει τον όγκο της.

Παρέα με μια πράσινη σαλάτα, είναι πραγματικά ένα πλήρες πιάτο.

Υ.Γ. για όποια/ον ενδεχομένως αναρρωτηθεί για τον φρέσκο βασιλικό τέτοια εποχή να πω, πως οι χειμωνιάτικοι (είναι μια ποικιλία βασιλικού) είναι σχεδόν πάντα αειθαλείς στο μπαλκόνι μου, εδώ και 6-7 χρόνια. Ακόμη κι' αν κάποιος χαλάσει, από τα χιόνια και το κρύο, με τους σπόρους που μαζεύω, φτιάχνω νέους. Ενώ με βλαστάρια τους που τα βάζω μέσα σε βαζάκια με νερό για ριζοβολία, μέσα σε 15-20 μέρες, έχω νέα φυτά.

Κι' άλλα...βατόμουρα!

Είπαμε…αγοράσαμε 4-5 πακέτα!

Δώσαμε κάποια.

Κρατήσαμε τα υπόλοιπα και μπήκαμε σε φάση δημιουργικής παραγωγής… για τα βατόμουρα μιλώ πάντα :-))

Αρωματικό ελαφρύ κεϊκ Πορτοκαλιού με Κρέμα Ζαχαροπλαστικής και Βατόμουρα 

Για την βάση του κεϊκ, που την θέλουμε παχιά γύρω στον ενάμιση πόντο, να θυμίζει κάπως μια βάση τάρτας δηλαδή, τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν :

2 μέτρια αυγά,

½ φλιτζάνι ζάχαρη,

1/3 κούπας λιωμένο βούτυρο,

1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,

ξύσμα και χυμό από ένα μεγάλο πορτοκάλι,

1 ποτηράκι κρασιού γάλα φρέσκο,

¾ κούπας αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,

1,5 κουταλιά σιμιγδάλι ψιλό.

Χτυπάτε τ’ αυγά μαζί με τη ζάχαρη μέχρι ν’ ασπρίσουν. Προσθέτετε το λιωμένο βούτυρο, τη βανίλια, το ξύσμα, το χυμό και το γάλα και ανακατεύετε και πάλι με το μίξερ χειρός. Σταδιακά ενσωματώνετε στο μείγμα το αλεύρι και το σιμιγδάλι.

Στρώνετε με αντικολλητικό χαρτί ένα ταψί 24αρι και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα,  για 20 λεπτά περίπου, στους 175 βαθμούς, μέχρι να  ροδίσει και να έχει ψηθεί το εσωτερικό του. Επισημαίνω ότι δεν θα φουσκώσει πολύ. Αυτό είναι και το επιθυμητό, μιας και θα μπει ως δίσκος στη σύνθεση του γλυκού μας.

Το αφήνετε ελαφρώς να κρυώσει πάνω στην σχάρα του φούρνου, αφού το αφαιρέσετε από το ταψί με την βοήθεια του χαρτιού.

Για να φτιάξω την κρέμα ζαχαροπλαστικής, "έκλεψα" λίγο...(και να με συγχωρήσετε, παρακαλώ πολύ).  Χρησιμοποίησα ένα μείγμα από φάκελο γνωστής εταιρίας, το οποίο όμως χτύπησα με γάλα αλλά και με κρέμα γάλακτος (μισή-μισή την προτεινόμενη ποσότητα υγρών) καθώς και με επιπλέον βανίλια σε σκόνη. ¼ από ένα κουταλάκι του γλυκού.

Την έβαλα για λίγο στο ψυγείο να σφίξει.

Και ταυτόχρονα ετοίμασα τα βατόμουρά μου.

150 γραμ. βατόμουρα που είχαν αποψυχθεί. Το υγρό αυτό δεν το κράτησα, αφού είχε απομεινάρια και γεύση από τον πάγο.

Τα βατόμουρα τα έβαλα σε κατσαρολάκι για 3 λεπτά μαζί με 2 κουταλιές ζάχαρη.

Να πάρουν μια ελαφριά βράση. Αφαίρεσα με προσοχή τα φρούτα που κράτησα στην άκρη και το ζουμάκι το έδεσα σε πιο πηχτό σιρόπι, σαν ζελέ έγινε κάπως μιας και έχει αρκετή πηκτίνη το συγκεκριμένο φρούτο. Το σιρόπι θα χρησιμοποιηθεί επίσης για το γλυκό μας.

Σε πιατέλα σερβιρίσματος βάζετε την βάση του κεϊκ.

Τη βρέχετε  με λίγο με γάλα που έχετε ανακατέψει με λίγο βύσσινο, κράνο ή κονιάκ.

Από πάνω μοιράζετε μικρές κουταλιές από το σιρόπι-ζελέ βατόμουρου.

Καλύπτετε όλη την επιφάνεια με κρέμα ζαχαροπλαστικής.

Και τέλος μοιράζετε τα ολόκληρα βατόμουρα.

Διακοσμείτε με «γλώσσες» σοκολάτας κουβερτούρας και σταγόνες από το σιρόπι-ζελέ βατόμουρο.

Απλό σε εκτέλεση γλυκό, που όμως έκλεψε τις εντυπώσεις στο γλυκό του Σαββατοκύριακου (που το έχουμε πια μέσα στο πρόγραμμα).

Καλή σας απόλαυση.

Περέκ, πισία, βαρένικα, γιουφκάς, γαής τυρί...

Περέκ, πισία,  βαρένικα, γιουφκάς, γαής τυρί … λέξεις που έμοιαζαν κάπως «εξωτικές» στα δικά μου αφτιά μέχρι που άρχισα να διαβάζω και να μαθαίνω περισσότερο για την Ποντιακή κουζίνα.

Πριν κάτι χρόνια πήγα κι’ σ’ ένα ρωσο-ποντικό εστιατόριο στην Καλλιθέα, όπου έφαγα και τα πρώτα μου βαρένικα με τυρί. 

Κάποια στιγμή αξιώθηκα να φτιάξω παρέα με την μάνα μου, τα δικά μας στο σπίτι… αλλά να ξέρετε ότι θέλουν δύο χέρια σίγουρα στην δουλειά αυτή, ζύμωμα και μοντάρισμα.

Πολλά αφιερώματα έχουν γίνει ευτυχώς και πολλά έχουν γραφτεί σε βιβλία τα τελευταία χρόνια, οπότε έχει κανείς τρόπο για να μάθει περισσότερα για την συγκεκριμένη κουζίνα αν θελήσει να ψάξει.
Και βεβαίως όλα έχουν να κάνουν, με τι  είχαν οι άνθρωποι του Πόντου στην διάθεσή τους, για να αναπτύξουν την κουζίνας τους, τόσο στα μέρη των χαμένων τους πατρίδων όσο και στις νέες που ήρθαν και ρίζωσαν.

Προσωπικά μου δόθηκε η ευκαιρία το περασμένο καλοκαίρι που βρέθηκα στη Παναγία τη Σουμελά, να κάνω και την  πρώτη μου αγορά σε ποντιακά προϊόντα:

Περέκ, Τυράκια και αλλαντικά. Τα έφερα μαζί μου και έκανα τα πρώτα μου πειράματα.
Πίτα με περέκ στον φούρνο ήταν το πρώτο.  Μετά αλλαντικά μέσα σε ομελέτα.
Πρόσφατα μετά από μια  νέα επίσκεψη στο Ποντιακό Παντοπωλείο της Νέας Ιωνίας προμηθεύτηκα εκ΄ νέου περέκ (μεγάλου μεγέθους αυτή τη φορά) αλλά και βαρένικα γεμιστά με τυρί, καθώς και καπνιστό τυράκι πλεξουδίτσα και  γαής.

Πιο κάτω θα δείτε την συνταγή με τα βαρένικα που τρώγονται σκέτα «αρτυμένα» με βούτυρο γάλακτος αλλά είναι εξίσου πολύ ωραία και μια σάλτσα πικάντικη όπως από σουτζούκι ή κιμά.   
Τα δικά μου έγιναν με κρασάτο (όχι κοκκινιστό) κιμά

Για τα Βαρένικα
Ένα πακέτο βαρένικα (500 γραμ) γεμισμένα με τυρί
2 κουταλιές βούτυρο γάλακτος για το ζεμάτισμα.

Τα βαρένικα βράζονται για 12-15 λεπτά περίπου, σε μπόλικο αλατισμένο νερό με ελάχιστον λαδάκι. Μετά στραγγίζονται και μέσα στην κατσαρόλα μπαίνει το βούτυρο να "καεί" για να τα ζεματίσουμε.

Για τον κρασάτο κιμά
400 γραμ. κιμά μοσχαρίσιο,
3-4 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
2 σκελίδες σκόρδο λιωμένες (στο multi ή το γουδί)
2 πιπεριές κέρατο ψιλοκομμένες,
2 μεγάλες ντομάτες κομμένες σε κομματάκια, χωρίς την φλούδα και τους σπόρους,
5-6 κόκκους μπαχάρι,
2 φύλλα δάφνης,
1/3 κουταλάκι κοφτό μοσχοκάρυδο,
1/2 κουταλάκι κοφτό κάρυ,
1 ξυλαράκι κανέλας,
1 γεμάτο ποτήρι του κρασιού, λευκό κρασί
λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό,
αλάτι και πιπέρι σύμφωνα μα τα γούστα σας, αλλά μην το παρακάνετε.

Σε κατσαρόλα βάζετε το λάδι να ζεσταθεί για να σοταριστεί το κρεμμύδι. Ρίχνετε το κρεμμύδι και όταν πάρει να γυαλίζει  βάζετε μέσα τα μπαχάρια και το κάρυ να ζεσταθούν και να βγάλουν τα αρώματά τους. Κατόπιν βάζετε  τη κομμένη πιπεριά.
Σε 3-4 λεπτά όταν η πιπεριά έχει αρχίσει να μυρίζει βάζετε και τον κιμά. Ανακατεύετε καλά τα πρώτα υλικά και μετά προσθέτετε τα  υπόλοιπα μπαχαρικά (κανέλα, μοσχοκάρυδο, δάφνη) το λιωμένο σκόρδο, τη ψιλοκομμένη ντομάτα. Ψήνετε για 5 λεπτά ανακατεύοντας συχνά-πυκνά. Τέλος προσθέτετε το κρασί, τον μαϊντανό και αλατοπιπερώνετε. Αφήνετε τον κιμά να μαγειρευτεί για 20 περίπου λεπτά και ν' απορροφήσει όλα του τα υγρά.
Είναι έτοιμος για σερβίρισμα.
Πάνω σε μια μια μερίδα βαρένικα, 3 καλές κουταλιές.
Αν σας μείνει αξιοποιείται πολύ εύκολα, σε λαχματζούν, τάρτα, ή πίτα. Πάει δε, πολύ ωραία και με λευκό ρύζι.

Και πριν τελειώσω να σας γράψω και για τα περέκ με καπνιστό τυράκι στο τηγάνι. 
Είναι μια υπόσχεση που έδωσα στην καλή μου την Πέπη.  Φωτογραφίες υλικών.. μιας και για να φωτογραφίσω πάνω από τηγάνι δεν ήταν και πολύ εύκολο..

Τα περέκ με τον τρόπο αυτόν είναι μια  εξαιρετική επιλογή  για το πρωϊνό ή το δεκατιανό σας.
Παίρνετε ένα φύλλο, όσο μεγάλο κι' αν είναι αυτό, καθώς υπάρχουν σε διάφορα μεγέθη.

Το βρέχετε κάτω από την βρύση ελαφρώς, το σπάτε απαλά σε δύο μέρη. Το ένα θα μπει ως "πάτος" που θα δεχτεί την γέμιση από το τριμμένο  καπνιστό ποντιακό τυρί (ή όποιο τυρί είναι της αρεσκείας σας βεβαίως) . Από πάνω θα βάλετε το άλλο κομμάτι και θα τα βάλετε σε αντικολλητικό τηγάνι ανάλογου μεγέθους με ελάχιστο ελαιόλαδο. Με την βοήθεια ενός πιρουνιού και μιας σπάτουλας θα του δώσετε σχήμα τιγανίτας, γυρίζοντας το και από τις δύο πλευρές για να ψηθεί και να ροδίσει ελαφρώς.
Τα περέκ αποτελούν θα έλεγα, την "απάντηση" των Ποντίων μαγειρισσών απέναντι στην γαλλική κρέπα! Δοκιμάστε τα ανεπιφύλακτα!
Κάντε δε, και μια αναζήτηση στο διαδίκτυο σχετικά και θα βρείτε και videos που σας δείχνουν το τρόπο με τον οποίο μπορείτε να φτιάξετε. Είτε σε μεγάλη πίτα. Είτε σε ατομικά.
Καλή σας απόλαυση και καλό υπόλοιπο στο Σαββατοκύριακό σας. 

Χωρίς πολλά λόγια... Ταρτάκια Λεμονιού

Χωρίς πολλά λόγια για πρόλογο, να σας δείξω τα τελευταία μου γλυκάκια...

Ταρτάκια λεμονιού

Είναι τόσο χαριτωμένα σε μέγεθος αλλά και σύνθεση που τρώγονται με δύο, άντε... τρεις μπουκιές, το πολύ!

Οι βάσεις τους ψήθηκαν μέσα σε καλά βουτυρωμένες (ή λαδωμένες) φόρμες για  muffins χωρίς έξτρα χαρτάκια.

Για τις 12 βάσεις

160 γραμ. μπισκότα βανίλιας ή τύπο μιράντα,

60 γραμ. βούτυρο ανάλατο αγελάδος,

70 γραμ. βούτυρο γάλακτος, αυτή η ποσότητα είναι απαραίτητη γιατί δίνει μοναδική γεύση στην τραγανή βάση,

¼ κοφτό κουταλάκι βανίλιας κρυσταλλικής.

Αλέθετε τα μπισκότα και τα ενώνετε σε μπολ με τα λιωμένα βούτυρα και την βανίλια.

Με το μείγμα στρώνετε καλά τις φόρμες των muffins, πατώντας σφιχτά με τα δάχτυλα σας, για να γίνει συμπαγές. Και σηκώνοντας όσο γίνεται και προς τα πλαϊνά τους.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 170 βαθμούς για 6 λεπτά.

Βγάζετε τις φόρμες από τον φούρνο. Αφήνετε να κρυώσουν και αφαιρείτε προσεκτικά με την μύτη ενός μαχαιριού. Τα βάζετε σε πιατέλα και ετοιμάζεστε για το γέμισμα.

Για την γέμιση

80 γραμ. κρέμα γάλακτος,

2 γεμάτες κουταλιές ζάχαρη άχνη,

¼ κοφτό κουταλάκι βανίλιας κρυσταλλικής,

ξύσμα από ένα μέτριο λεμόνι (καλά πλυμένο)

5 σταγόνες χυμό λεμονιού,

2 κουταλιές της σούπας τυρί σε κρέμα, ή λιωμένο ανθότυρο, σε θερμοκρασία δωματίου,

2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι στραγγιστό.

Χτυπάτε την κρέμα γάλακτος με την άχνη μέχρι ν’ αφρατέψουν.

Προσθέτετε τη βανίλια, το ξύσμα, το τυρί κρέμα και χτυπάτε εκ’ νέου.

Επόμενη προσθήκη, το γιαούρτι και οι σταγόνες του χυμού.

Έτοιμη η κρέμα σε 7 λεπτά το πολύ. Την βάζετε για λίγο στο ψυγείο.

Για το στόλισμα

Γεμίζετε τα ταρτάκια με 2 κουταλιές καλές κρέμα. Από πάνω μια κουταλιά του γλυκού μαρμελάδα λεμονιού και αμύγδαλο φιλέ για έξτρα στόλισμα.

Τραγανή αρωματική βάση. Ανάλαφρη λεμονάτη κρέμα. Μυρωδάτη μαρμελάδα, ένας τέλειος συνδυασμός που όσοι δοκίμασαν (δεν ήταν και πολλά άλλωστε) αξιολόγησαν άκρως θετικά.
Και να σημειώσω πως δεν είναι για να μείνουν πολλές μέρες στο ψυγείο, γιατί θα χάσει την τραγανή υφή η βάση τους .
Καλή σας απόλαυση.

Τονάκι Λεμονο-πορτοκαλάτο

Ώρα να αφήσουμε για λίγο, τα λεμονάτα γλυκά ... και να πιάσουμε τα λεμονάτα φαγητά!
Και όταν μιλάω για φαγητά... λέω να πούμε για ψαράκια που είναι από τα πιο αγαπημένα μου στη γεύση, όπως κι’ αν είναι αυτά μαγειρεμένα.

Το τελευταίο μου απόκτημα (πεσκέσι από τον πεθερό, σχεδόν μαζί με την τσάντα με τα λεμονάκια) ήταν ένα μικρό τονάκι, γύρω στα 1500 γραμ.

Επειδή όμως το συγκεκριμένο ψάρι, πλούσιο σε Ωμέγα και καλά λιπαρά, όπως άλλωστε και το ρίκι αλλά και η παλαμίδα (που ανήκουν στην ίδια οικογένεια) έχουν μια κάπως βαριά μυρωδιά πρέπει να το μαγειρέψει κανείς έτσι, που να ξεπεράσει αυτόν τον «ύφαλο» του γευστικού προβληματισμού.

Ανασκουμπώθηκα λοιπόν, κι’ έκανα αυτό που προσωπικά θεωρούσα καλύτερο, για να έχω το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Αφού το ψαράκι καθαρίστηκε από τα εντόσθιά του και πλύθηκε καλά.

Μπήκε στο ταψί, αλατίστηκε, και ετοιμάστηκε για φούρνο.

Στο ταψί συνοδεύτηκε από πατάτες κομμένες κυδωνάτες και αρκετά μυριστικά.

Όπως:

2 πιπεριές κέρατο πράσινες,

3 λεμόνια μόνον το χυμό,

1 πορτοκάλι χυμό και φλούδα,

1 κουταλιά ρίγανη αποξηραμένη,

1 κουταλιά θρούμπι αποξηραμένο,

3 κουταλιές μουστάρδα,

1,5 κουταλάκι αλάτι,

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο,

και ½ ποτήρι νεράκι.

H μισή  πιπεριά κομμένη σε δύο φαρδιές λωρίδες, μπήκε στην κοιλιά του μαζί με το 1/3 της πορτοκαλόφλουδας.

Στην επιφάνειά του χάραξα με το μαχαίρι σε δύο μέρη, όχι πολύ βαθιά, για να βοηθηθεί στο ψήσιμό του.

Οι πατάτες αλατίστηκαν ελαφρώς και από πάνω σκορπίστηκε η ρίγανη και το θρούμπι.
Τα ίδια πήγαν και στο ψαράκι από πάνω.

Ανάμεσα στις πατάτες σκορπίστηκαν και οι υπόλοιπες πιπεριές κομμένες σε μακριές λουρίδες.

Η μουστάρδα, ανακατεύτηκε σ’ ένα μπολάκι μαζί με τον χυμό των λεμονιών και του πορτοκαλιού.

Λούστηκαν όλα από τους χυμούς και τη μουστάρδα και στα δύο πλαϊνά του ταψιού μου μπήκαν τα κομμάτια της υπόλοιπης πορτοκαλόφλουδας.

Και το λαδάκι ήρθε από πάνω για να δώσει στο φαγητό την νοστιμιά του και την χάρη του.

Το ψάρι μου ψήθηκε στους 170 βαθμούς (όχι περισσότερο για να μην στεγνώσει) για 40 λεπτά, απλώς το γύρισα στα μισά του χρόνου και από την άλλη πλευρά του.

Εξαιρετικό στη γεύση, με τους χυμούς να έχουν μπει σε πατάτες και ψάρι και τα αρωματικά να έχουν κάνει το μικρό τους θαύμα.
Δοκιμάστε το, πραγματικά αξίζει τον κόπο.

Λεμονάκια μαρμελάδα

Ως δεύτερο μέρος αφιέρωματος, στα αφράτα, μικρά και γεμάτα άρωμα, λεμονάκια.
Τα τόσο φρέσκα και γαργαλιστικά που με τίποτε δεν θα μπορούσα  βέβαια να τα καταναλώσω άμεσα... Και μετά απο δύο συνεχόμενες μέρες που έκανα μπισκότα και κάποια άλλα που έστυψα και τα κράτησα σαν παγάκια στον καταψύκτη, για χρήση σε φαγητό, να σας γράψω και το τρίτο κατά σειρά πόνημά μου!

Η σκέψη μου, ηθελημένα μάλλον, πήγε στην μαρμελάδα (ακούς Ξανθή....).

Αλλά μαρμελάδα,  που να έχει μέσα κομμάτια της φλούδας του ευλογημένου καρπού και όχι lemon curd.  Μια μαρμελάδα που θα φαγωθεί συνδυασμένη με κάποια τυράκια, αλλά και θα χρησιμοποιηθεί ως επικάλυψη ενός μυρωδάτου cheesecake λεμονιού, ή μέσα σε πάστα φλώρα  μιας και βλέπετε πως έχω αυτή τη τάση. Δηλαδή όταν φτιάχνω κάτι,  να  ξέρω ότι θα μπορεί να έχει πολλαπλές δυνατότητες χρήσης, μέσα στην κουζίνα μου.

Έψαξα λοιπόν για να δω συνταγές μέσα στο διαδίκτυο σχετικές. 

Πρώτη και καλύτερη αυτή της φίλης μας, της Ξανθής (ε, που έχει πια μια ειδικότητα στις μαρμελάδες) αλλά και από άλλες γνωστές μαγείρισσες, όπως της κας Αργυρώς Μπαρμπαρίγου αλλά και της κας Αγλαϊας Κρεμεζή. 

Το θέμα μου ήταν ότι, δεν ήθελα να κάτσω και να  «ξύσω» τα λεμόνια, μιας και πιστεύω ότι όλο το αιθέριο έλαιό τους, είναι στην φρέσκια φλούδα και με τίποτε δεν ήθελα να το «χάσω». Ήταν και θέμα χρόνου φυσικά... οπότε αποφάσισα  ν’ ακολουθήσω την συνταγή της τρίτης κυρίας, με μια-δυο μικρές «παρεμβολές».

Το πρώτο νερό του 7άλεπτου βρασίματος, που μπήκαν τα λεμόνια, να μην το κρατήσω.

Ήταν ένας τρόπος ξεπικρίσματος. 

Και μετά τα έβαλα για δεύτερο βράσιμο αφού τα τρύπησα με ένα χοντρό πιρούνι. 

Στο σημείο αυτό να επισημάνω πως τα λεμόνια μου δεν ήταν μεγάλα σε μέγεθος γι’ αυτό και η όλη διαδικασία είναι σαφώς πιο απλή και εύκολη από ότι με τα μεγάλα σε μέγεθος λεμόνια.

Για 3 βαζάκια (όπως το εικονιζόμενο) χρησιμοποίησα

20 λεμονάκια,

3 ποτήρια νερό (στο πρώτο βράσιμο).

3 ποτήρια νερό (στο δεύτερο βράσιμο).

1 κιλό ζάχαρη,

και ½ κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική.
Τις αναλυτικές οδηγίες μπορείτε να τις δείτε στην συνταγή της κας Κρεμεζή.

Απλώς στο 7άλεπτο επάνω, θα αλλάξετε το νερό βρασίματος.
Θα βάλετε νέο και θα τρυπήσετε τα λεμόνια.  Όταν ολοκληρωθεί το δεύτερο 20αλεπτο βράσιμο, θα βγάλετε σ’ ένα ταψί και θα τ’ αφήσετε να κρυώσουν ώστε να μπορέσετε να τα κόψετε και να χωρίσετε το εσωτερικό από τη φλούδα. 

Το εσωτερικό τους θα μπει σε τουλουπάνι ή 2 φύλλα τούλι ψιλό. 

Το τούλι θα το έχετε στρώσει μέσα σ’ ένα ταπεράκι με τις άκρες του να εξέχουν, και εκεί θα αδειάζετε το εσωτερικό του κάθε λεμονιού. Όταν τελειώσετε την διαδικασία θα το δέσετε καλά.  Οι  φλούδες τώρα θα κοπούν με μαχαίρι ή ψαλίδι σε μικρά καρεδάκια ή λωρίδες.

Μέσα στο νερό της κατσαρόλας που έβρασαν τα λεμόνια θα ρίξετε τα 800 γραμ. της ζάχαρης, να πάρουν μια πρώτη βράση, θα ρίξετε τις φλούδες, θα βάλετε το τούλι δεμένο, κάπως στο πλάϊ της κατσαρόλας, και όσο χυμό έχει μείνει μέσα στο τάπερ και θα βράσετε για 25 λεπτά ώστε να μειωθεί ο όγκος τους. Σ’ αυτό το σημείο θα αφαιρέσετε το τούλι, θα ρίξετε την βανίλια. 

Θα αφήσετε το μείγμα να κρυώσει και μετά από κανένα 3ώρο ή την επομένη θα το βάλετε να ξαναβράσει για 8-10 περίπου λεπτά, μέχρι να δείτε την μαρμελάδα να έχει δέσει αρκετά.

Την αφήνετε να μισό-κρυώσει και την μισή της ποσότητα θα την αλέσετε στο multi, και μετά θα την επιστρέψετε μέσα στην κατσαρόλα ανακατεύοντας με την υπόλοιπη που είχε μείνει μέσα.

Αυτή ήταν η δεύτερη παρεμβολή μου στην αρχική συνταγή. Και την έκανα, για να έχω μια μαρμελάδα με λιωμένο καρπό αλλά και με την φλούδα να διακρίνεται στο τελικό αποτέλεσμα.

Έγινε εξαιρετική.

Και η κατανάλωσή της με κάποιο άσπρο τυρί όπως: ανθότυρο, κατίκι  ή κρέμα Φιλαδέλφεια είναι σαφώς ιδανική περίπτωση. Για να μην σας πω ακόμη για cheesecake καθώς αυτό αναμένεται σε επόμενη φάση.

Υ.Η. Ευχαριστίες πολλές στην κα Κρεμεζή  για την δική της πρόταση, αλλά και τις άλλες κυρίες που διάβασα με πολύ προσοχή, μιας και ήταν άκρως κατατοπιστικές.

Όταν η ζωή μας δίνει λεμόνια

Προ ημερών η φίλη Βαγγελιώ (Vita) από τον Γαστρονομικό Περίπλου στην Κουζίνα της Κρήτης, μας έγραφε για: το πόσο τυχεροί πρέπει να νοιώθουμε όταν η ζωή μας δίνει λεμόνια, που σαν αφορμή ξεκίνησε από την αναρτημένη αφισέτα στο FB της φίλης Έρης από το Captain Cook.

Προφανώς το «μήνυμα» δεν ήταν τυχαίο.
Όπως τίποτε άλλωστε δεν είναι τυχαίο σ’ αυτή τη ζωή (και ας μην νομίζουμε το αντίθετο…).

Εκείνες λοιπόν τις μέρες «ευλογήθηκα» κι’ εγώ με μπόλικα λεμόνια.
Και μάλιστα βιολογικά θα τα έλεγα, αφού ήρθαν από ένα χωράφι στο οποίο σίγουρα δεν πέφτουν χημικά.  Οι λεμονιές εκεί, μεγαλώνουν με νερό και αέρα...και άντε και λίγο σκάλισμα.

Τα λεμονάκια μικρούλικα αλλά τόσο ζωηρά και με φλούδα μεστή από ξύσμα και λιγότερο ίσως χυμό,  που ήταν αδύνατον να μη με συνεπάρει.

Μπήκα στην λογική λοιπόν στη πρώτη φάση αξιοποίησης τους και με περιμένουν κι’ άλλες αλλά μάλλον πρέπει να κάνω την φλούδα κάτι διαφορετικό ... ίσως μαρμελάδα, ίσως ζαχαρωμένες φλούδες ζαχαρωμένες, μα αυτή την ώρα που γράφω, ακόμη δεν έχω αποφασίσει.

Πάντως η πρώτη φάση που ήταν τ' αφράτα μπισκότα λεμονιού, είχε σαν συνέπεια την επόμενη μέρα να γίνει και δεύτερη φουρνιά. Αφού τη πρώτη, την χάσαμε εν’ ριπή οφθαλμού.

Αφράτα Μπισκότα Λεμονιού – Αμυγδάλου

Χρειάστηκαν:

100 γραμ. βούτυρο λιωμένο, ή 50 γραμ. βούτυρο – 50 γραμ. ελαιόλαδο,

1 κούπα αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,

½ κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ,

½ κούπα καβουρδισμένο και αλεσμένο αμύγδαλο,

½ κούπα ζάχαρη ψιλή,

1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,

ξύσμα από 3 φρέσκα και ακέρωτα λεμόνια,

χυμό από ένα λεμόνι,

2 κουταλιές σούπας γάλα,

1 κρόκο αυγού,

4 ασπράδια αυγού (οι κρόκοι αξιοποιήθηκαν σε πίτα)

ελάχιστο αλάτι και,

1 κουταλιά σούπας ζάχαρη άχνη.

Λιώνετε το βούτυρο και το αφήνετε να χλιάνει. Αν βάλετε βούτυρο μαζί με λάδι θα φροντίσετε να τα ενώσετε με τον αυγοδάρτη προηγουμένως (αυτό το έκανα στην δεύτερη φάση παραγωγής τους).

Πλένετε καλά τα λεμόνια και παίρνετε όλο το ξύσμα τους. Βάζετε το ξύσμα σε βαθύ μπολ και το ανακατεύετε με την ζάχαρη και το αφήνετε να σταθεί για 10 λεπτά.

Σ’ ένα άλλο μπολ θα χτυπήσετε τα ασπράδια μαζί με το αλάτι και τη ζάχαρη άχνη σε μια ωραία και αφράτη μαρέγκα. Τα ασπράδια θα κάνουν τα μπισκότα σας τόσο ανάλαφρα, μα τόσο ανάλαφρα, σε υφή.

Στην συνέχεια θα προσθέτετε το βούτυρο, τη βανίλια, τον κρόκο, το χυμό του λεμονιού, το μπεϊκιν πάουντερ και το γάλα μέσα στο μπολ που έχετε το ξύσμα με την ζάχαρη.

Θα ανακατέψετε πολύ καλά με το μίξερ μέχρι ν’ ασπρίσουν.

Θα προσθέσετε και το αλεσμένο αμύγδαλο και θα ενσωματώσετε με απαλές κινήσεις το αλεύρι και την μαρέγκα, εναλλάξ.

Το μείγμα των μπισκότων είναι έτοιμο, όταν έχει μορφή «παχύρρευστης σάλτσας».

Προθερμαίνετε τον φούρνο σας και στρώνετε με χαρτί ψησίματος 2 ταψιά μεγάλα.

Με την βοήθεια κουταλιού μοιράζετε το μείγμα σε απόσταση τη μια κουταλιά με την άλλη και ψήνετε στους 170 βαθμούς,με αέρα, για 8-10 λεπτά.
Προσοχή να μην παραψηθούν.

Γίνονται ανάρπαστα γιατί στο άρωμά τους δεν αντιστέκεται κανείς (πόσο μάλλον αν του αρέσει το λεμόνι, όπως συμβαίνει με το δικό μας σπίτι) ενώ είναι τόσο αφράτα και αέρινα χάρη στην πλούσια μαρέγκα μέσα στο μείγμα τους, που θυμίζουν κάπως τους μπεζέδες.

Την επόμενη μέρα φτιάξαμε και δεύτερη δόση, με μεγαλύτερη ποσότητα.

Φυλάσσονται σε αεροστεγές δοχείο ή τάπερ (αν φυσικά προλάβουν να μείνουν για πολύ...)

Καλή σας απόλαυση και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε (αν και προβλέπεται χειμωνιάτικο).

Τη γλύκα του ... να 'χεις!

Κάθε φορά που βλέπω συνταγή με φρέσκα βατόμουρα, η αλήθεια είναι ότι την χαζεύω μετά μανίας.
Το «χρώμα» που δίνει αυτό το φρούτο σε κάθε του εμφάνιση είναι τόσο μαγευτικό που είναι αδύνατον να το ξεπεράσεις έτσι απλά…

Στοιχειώσανε τα βατόμουρα στην σκέψη μου… και έτσι μπήκα στη λογική να τα ψάξω στην ευρύτερη ζώνη κυκλοφορίας μου, καθώς είχα και αίτημα αγορά από συγγενικό μου πρόσωπο που ήθελε να φτιάξει για λογαριασμό της, μια τάρτα με βατόμουρα..

Και ναι λοιπόν, τελικά τα κατάφερα και βρήκα σ’ ένα από τα όμορφα μαγαζιά της οδού Αρμοδίου.

Και φυσικά αφού βρήκαμε παπά, ας θάψουμε πεντέ-έξι!

Τόσα σχεδόν πακέτα με κατεψυγμένα βατόμουρα αγόρασα. Μαύρα και κόκκινα.

(μην τρέχουμε και όλη την ώρα).

Χάρμα οφθαλμών!

Και με την πρώτη δυνατή ευκαιρία, να σου η πρώτη τους εφαρμογή.

Ελαφριά Μους Μελιού με σάλτσα κόκκινου Βατόμουρου

Για 6 μέτρια ποτηράκια χρησιμοποίησα:

Για την σάλτσα:

250 γραμ. βατόμουρα κόκκινα,

1,5 κουταλιά (σούπας) ζάχαρη,
1 κουταλάκι κοφτό κορν-φλαουερ

Για την Μους μελιού:

300 γραμ. τυρί κρέμα,

200 γραμ. στραγγιστό γιαούρτι (πλήρες ή και με λιγότερα λιπαρά)

3 κουταλιές (σούπας) μέλι,

1 φύλλο ζελατίνας (αν το γιαούρτι σας είναι πολύ σφιχτό, μπορείτε να τα παραλείψετε)

1 κουταλιά σούπας λικέρ βύσσινο (ή μαύρο ρούμι ή κονιάκ)

ελάχιστη κρυσταλλική βανίλια,

και λίγο κρύο νερό.

Για την τελική σύνθεση:

60-70 γραμ. μπισκότα βανίλιας

23 κουταλιές κοπανισμένο ανάλατο φυστίκι Αιγίνης κοπανισμένο.

Σ’ ένα κατσαρολάκι βάζετε τα βατόμουρα και την ζάχαρη και αφήνετε να πάρουν μια μικρή βράση (2-3 λεπτά από την στιγμή που ξεκινά ο βρασμός) και ανακατεύετε επίσης το κορνφλάουερ.

Βγάζετε αρκετά νωρίς το τυρί από το ψυγείο για να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου, αλλιώς θα το ζεστάνετε λίγο στα μικροκύματα.

Και το βάζετε σε μπολ όπου και θα το χτυπήσετε με το σύρμα, αρχικά μόνο του και μετά παρέα με το γιαούρτι και την βανίλια.

Το φύλλo της ζελατίνας το βάζετε αρχικά στο κρύο νερό. Και μετά αφού το στραγγίξετε θα το βάλετε μέσα στο λικέρ, το οποίο προηγουμένως έχετε ζεστάνει καλά.

Στη συνέχεια θα το ρίξετε, μαζί με το μέλι, μέσα στο μείγμα τυριού-γιαουρτιού.

Θα ανακατέψετε και πάλι καλά με το σύρμα, ώστε να ενωθούν πλήρως τα υλικά.

Σε ποτηράκια ή μπολ που θα σερβίρετε το γλυκό, σπάτε μερικά μπισκότα βανίλιας.

Βάζετε από πάνω 2 κουταλιές από την μους μελιού.
Σκεπάζετε με 2 κουταλάκια (γλυκού) σάλτσα βατόμουρου.
Πασπαλίζετε με κοπανισμένο φυστίκι.

Πάλι μπισκότα, μους, βατόμουρα και φυστίκια. 

Και για ντεκόρ ένα μικρό μπισκοτάκι της αρεσκείας σας (τα δικά μας ήταν παιδικά με γεύση βανίλιας και σχήμα από ζωάκια).

Βάζετε τα ποτηράκια στο ψυγείο για μια-δυο ώρες και αμέσως μετά απολαμβάνετε.

Ελαφρύ επιδόρπιο, με τα λατρεμένα βατόμουρα.
Κάτι ξέρουν τα στρουμφάκια, τελικά :-)))

Κρουασανάκια... στα γρήγορα

Για να καλύψεις ένα μπουφέ για φίλους, δεν χρειάζονται πάντα ακριβά υλικά και σύνθετα σε παρουσίαση πιάτα. Λίγη καλή διάθεση χρειάζεται μονάχα και μεζεδάκια εύκολα που να μην κάνουν και την έρμη την μαγείρισσα να «ξεροσταλιάσει» στα πόδια της.

Κάπως έτσι μου προέκυψε τα τελευταία κρουσανάκια τυριού. 

Είχα και μια σκέψη που μου είχε καρφωθεί από το post της Ροδάνθης πριν κάτι μέρες …και  μετά της Άλεξάνδρας , ξελυγώθηκα πια η " δημιουργός"  και είπα να περάσω με χαρά και στη δική μου παραγωγή.

Δεν έφτιαξα  ζύμη όπως έκανε η Ροδάνθη, επέλεξα μια καλής ποιότητας έτοιμη σφολιάτα, με βόλεψε η ιδέα δηλαδή της Αλεξάνδρας, αλλά με λίγο διαφορετικό τρόπο στην επεξεργασία της και τη διανομής της. Το αποτέλεσμα ήταν νοστιμότατο.

Χρειάστηκαν:

2 φύλλα έτοιμης σφολιάτας,

200 γραμ. φέτα, λιωμένη μ’ ένα πιρούνι,

200 γραμ. κίτρινο τυρί (τύπου Edam) τριμμένο στη χοντρή πλευρά του τρίφτη,

1 μεγάλο αυγό,

2 κουταλιές της σούπας γάλα φρέσκο,

1/3 κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο.

Από κει και πέρα εσείς μπορείτε να κάνετε τους συνδυασμούς που θέλετε σε σχέση με τα τυράκια και τα μπαχαρικά, αλλά θα φροντίσετε το μείγμα να μην σας βγει πολύ κρεμώδες γιατί δεν θα βοηθήσει  στο τύλιγμα, καθώς θα βγαίνει από την σφολιάτα.

Αρχικά ετοιμάζετε την γέμισή σας. Η πιο πάνω αναλογία ήρθε σχεδόν ακριβώς για τα 32 κομμάτια που μου βγήκαν. Ανάλογα λοιπόν τα άτομα θα υπολογίσετε και τα υλικά σας.

Αφού έχετε επαρκώς ξεπαγώσει την σφολιάτα, την ανοίγετε πάνω στο πλαστικό που ήδη έχει, ή σε αντικολλητικό χαρτί. Με ένα μεγάλο πιάτο ορίζετε ένα κύκλο στη μέση και κόβετε με μαχαίρι. Τα υπόλοιπα του φύλλου θα τα ξανά-ζυμώσετε και με την βοήθεια ενός μικρού πλάστη θα ανοίξετε και δεύτερο φύλλο.

Κάθε κυκλικό φύλλο θα το χωρίσετε (με μαχαίρι) σε οκτώ τρίγωνα.

Στο φαρδύ μέρος του τριγώνου, θα βάλετε απ’ ένα κουταλάκι γέμισης τυριών.

Θα το ρολλάρετε προς τη μύτη του τριγώνου, θα γυρίσετε και τα άκρα του προς τα μέσα και με την τομή προς τα κάτω, έχετε έτοιμα μισοφέγγαρα.

Τα τοποθετείτε σε ταψιά φούρνου, στρωμένα με χαρτί ψησίματος.

Αλείφετε τα κρουασανάκια με λίγο γάλα και ψήνετε σε καλά προθερμασμένο φούρνο με αέρα, στους 180 βαθμούς, μέχρι να φουσκώσουν και να ροδίσουν.

Έτοιμα και καλοφάγωτα.

Κάθε φύλλο σφολιάτας θα σας δώσει κατ’ ουσία 16 τεμάχια, με την επεξεργασία αυτή.

Την επόμενη μέρα τρώγονται εξίσου ευχάριστα στο πρωϊνό ή δεκατιανό.

Ενώ με την ίδια διαδικασία μπορείτε να φτιάξετε και γλυκά, για τους πιο γλυκατζήδες, με πραλίνα και ξηρούς καρπούς, ή φρούτα  :-)

Με άρωμα και χρώμα αγαπησιάρικο...για τη ΖΩΗ

Μια μαρμελάδα βατόμουρο, που έκανε δρόμο αρκετό από τα μέρη του Βερμίου το περασμένο καλοκαίρι μέχρι και τα ντουλάπια της κουζίνας μου... περίμενε καρτερικά την σειρά της!

Ένα γλυκάκι που ήθελα να φτιάξω και να έχει χρώμα και άρωμα διαφορετικό...
Στάθηκαν  η αφορμή για το γλυκό που θα διαβάσετε πιο κάτω.

Καθώς έρχονται και μέρες που οι ερωτευμένοι θα γιορτάζουν, μπορείτε να το δείτε και ως μια πρόκληση, για την κατασκευή του, αφού σίγουρα το χρώμα του εμπνέει.

Cheececake με Βατόμουρα και ελαφρύ άρωμα κερασιού

Χρειάστηκαν

Για την κρέμα

600 γραμ. τυρί κρέμα, σε θερμοκρασία δωματίου.

500 γραμ. φυτική σαντιγύ (προσωπικά έβαλα αυτήν στο πράσινο κουτί – Ιταλικής προέλευσης).

1 φακελάκι ζελέ με άρωμα κεράσι (μπορεί να είναι και light έκδοσή του).

½ φλιτζάνι χυμό κεράσι ή βύσσινο.

1 κουταλιά της σούπας στέβια σε σκόνη,  ή αντίστοιχα δύο-τρείς  κουταλιές ζάχαρη άσπρη.

1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική.

2-3 σταγόνες από κόκκινο ή φούξια χρώμα ζαχαροπλαστικής (αυτά που είναι σε μορφή ζελ ή πάστας είναι σαφώς καλύτερα και με πιο έντονο αποτέλεσμα).

Για την βάση μπισκότου

100 γραμ. Μπισκότα τύπου Μιράντα,

100 γραμ. μπισκότα κανέλας,

½ κοφτό κουταλάκι τριμμένη κανέλα,

80 γραμ. βούτυρο λιωμένο.

Για το ντεκόρ

150-200 γραμ. μαρμελάδα βατόμουρο

80 γραμ. καβουρδισμένο και αλεσμένο αμύγδαλο (προαιρετικά, αλλά σίγουρα δίνει έξτρα άρωμα).

Αρχικά τρίβετε τα μπισκότα στο multi για να φτιάξετε την βάση μπισκότου.

Τα αλεσμένα μπισκότα, το βούτυρο και την κανέλα, θα τ’ ανακατέψετε καλά και θα τα στρώσετε σε φόρμα με δαχτυλίδι την οποία καλό θα είναι να έχετε ντύσει με αντικολλητικό χαρτί.

Θα ψήσετε την βάση μπισκότου για 4-5 λεπτά σε φούρνο ήδη προθερμασμένο, όχι περισσότερο γιατί δεν θέλουμε να ξεραθεί. Αλλά να σταθεροποιηθεί.

Προσωπικά το έκανα αφού ήδη είχα φτιάξει φαγητό.

Θα το βγάλετε και θα το αφήσετε στην άκρη να κρυώσει.

Περνάτε στην φάση όπου θα ετοιμάσετε την κρέμα.

Έχετε από νωρίς βγάλει τα πακέτα με το τυρί ώστε να έρθουν σε θερμοκρασία δωματίου για να μπορέσετε να τα δουλέψετε πιο εύκολα με το μίξερ.

Τα βάζετε σε βαθύ μπολ, μαζί με τη βανίλια και την στέβια και χτυπάτε να γίνουν κρέμα.

Στην συνέχεια προσθέτετε, το χρώμα ζαχαροπλαστικής με την βοήθεια μιας οδοντογλυφίδας αν μιλάμε για χρώμα σε μορφή πάστας, τη σαντιγύ και συνεχίζετε το χτύπημα, μέχρι ν’ αφρατέψει  και να πάρει το επιθυμητό χρώμα (που βλέπετε και στην φωτογραφία). Σταδιακά ενσωματώνετε και το ζελέ κερασιού, που έχετε φροντίσει να διαλύσετε στο χυμό κεράσι, που προηγουμένως, έχετε ζεστάνει καλά σ’ ένα μπρίκι.

Η κρέμα σας είναι έτοιμη και μπορείτε να την μοιράσετε πάνω από το ψημένο μπισκότο. 
 Στο σημείο αυτό να σημειώσω πως με τα υλικά αυτά η κρέμα δεν γίνεται πολύ γλυκιά. Αν την θέλετε περισσότερο γλυκιά θα πρέπει ν’ αυξήσετε την ποσότητα στέβιας ή της ζάχαρης.

Βάζετε το γλυκό στο ψυγείο να παγώσει για 3-4 ώρες.
Από το προηγούμενο βράδυ για την επόμενη μέρα (ιδανικά).
Την ώρα που θα θελήσετε να το σερβίρετε αφαιρείτε το δαχτυλίδι και με την βοήθεια του αντικολλητικού χαρτιού το μεταφέρετε σε πιατέλα σερβιρίσματος.

Καλύπτετε την επιφάνειά του με μαρμελάδα βατόμουρο αλλά και το καβουρδισμένο αλεσμένο αμύγδαλο, το οποίο δίνει εξαιρετική γευστική νότα.
Σε κάθε δε, κομμάτι που σερβίρετε μπορείτε να ρίξετε λίγη έξτρα μαρμελάδα για περισσότερο δελεαστικό αποτέλεσμα. Και αυτός ήταν ο λόγος που προσωπικά δεν έκανα πολύ γλυκιά την κρέμα.

Καλό Σαββατοκύριακο σε  όλους μας.
Να ευχηθούμε ( ίσως πρωθύστερα) και  Χρόνια Πολλά σε όσες και όσους είναι, ή πιστεύουν ότι  είναι ερωτευμένοι και  όχι απαραίτητα με κάποιον... αλλά με κάτι (!) όπως την ΖΩΗ (ας πούμε...).

P.S. όσο για τα βατόμουρα, κατάφερα και βρήκα κατεψυγμένα  - μ' ακούς Πέπη μου - στο κέντρο της Αθήνας. Μαύρα και κόκκινα και θα επανέλθω με νεότερα, στο μέλλον!

Αγαπημένη Χορτόπιτα, σε ζύμη αφράτου ψωμιού

Και ήρθε η ευλογημένη ώρα που τα αγαπημένα μου αρωματικά χόρτα, πιάσανε «λιμάνι» στην κουζίνα μου.

Και όταν τέτοια χόρτα πέσουν στα χέρια μου, η μόνη μου σκέψη είναι πίτα, και μάλιστα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα  :-)))

Αλλά που χρόνος εκείνη την ώρα για άνοιγμα σπιτικού φύλλου... αφού άλλα πολλά περίμεναν την παρέμβαση των χεριών μου, προκειμένου να υλοποιηθούν.

Έτσι,  αποφάσισα να βάλω κάποιον άλλον να δουλέψει για μένα και να μου ετοιμάσει την απαραίτητη ζύμη, η οποία σε δεύτερη φάση απλώς θα «μεταμορφωνόταν» από εμένα.

Και η χορτόπιτα μπήκε σε φάση υλοποίησης, με σπανάκι, μυρώνια, καυκαλήθρες, φρέσκα κρεμμυδάκια και άνηθο. Ψιλοκόπηκαν, σοταρίστηκαν, προστέθηκαν λίγες ψιλές χυλοπίτες, φέτα, αλατάκι και πιπεράκι, κάρυ και με περίμεναν.

Περίμεναν δηλαδή την ζύμη να ολοκληρωθεί στον αρτοπαρασκευαστή, που μετά γεμίστηκε σε στριφτάρια τα οποία και συνέθεσαν το τελικό αποτέλεσμα.

Για την ζύμη αφράτου ψωμιού

500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

330 γραμ. νερό,

80 γραμ. λάδι,

1 αυγό μεγάλο,

½ κουταλάκι αλάτι,

½ κουταλάκι ζάχαρη,

1 κουταλιά ξύδι.

1,5 φακελάκι ξηρής μαγιάς

Όλα τα υλικά μπήκαν στο μηχάνημα παρασκευής που δούλεψε στο πρόγραμμα του ζυμώματος για μια ώρα και 20 λεπτά.

Για την γέμιση της πίτας

400 γραμ. σπανάκι  πλυμένο και καθαρισμένο,

1 ματσάκι μυρώνια,

1 ματσάκι  καυκαλήθρες,

1 ματσάκι άνηθος,

3-4 κρεμμυδάκια φρέσκα,

1  μέτριο ξερό κρεμμύδι

½ ποτήρι του κρασιού χυλοπίτες ψιλές (ρύζι, πλιγούρι ή τραχανάς κάνουν επίσης)

250 γραμ φέτα

αλάτι (με προσοχή λόγω του τυριού) πιπέρι και λίγο κάρυ.

Τα λαχανικά ψιλοκόβονται όλα και σοτάρονται μέσα σε λίγο ελαιόλαδο. Όταν τελειώσει η διαδικασία τους, τ' αφήνετε να κρυώσουν και προσθέτετε τις χυλοπίτες, την φέτα και τα μπαχαρικά και ανακατεύετε καλά.

Η ζύμη για μένα ήταν έτοιμη σε μία ώρα και είκοσι λεπτά (πάντα αυτό εξαρτάται από το διαθέσιμο πρόγραμμα και μηχάνημα). Τη χώρισα  σε τρεις  μπάλες ίδιου μεγέθους και κάθε μια από αυτές ανοίχτηκε με την βοήθεια του νισεστέ, σε ένα ορθογώνιο παραλληλόγραμμο φύλλο (το κατά δύναμιν πάντα…)
Σημείωση: για την σπανακόπιτα χρησιμοποίησα μόνον τα δύο φύλλα, σε σχέση με τη γέμιση που ετοίμασα, καθώς και το ταψί που έβαλα (ταψί 24αρι).

Στην επιφάνεια του κάθε φύλλου μοιράστηκε η γέμιση της πίτας, αφήνοντας όμως ελεύθερη κατά ένα πόντο την μια άκρη του

Το φύλλο έγινε ρολό στριφτάρι, κλείνοντας ανάμεσα την μυρωδάτη γέμιση.

Τα δύο στριφτάρια μπήκαν σε καλά λαδωμένο ταψί, αλείφθηκαν και από πάνω με λίγο ελαιόλαδο και πήραν την μορφή πίτας «σαλιγκάρι» όπως είπε και ο μικρός της παρέας!

Την άφησα σε ελαφρώς ζεστό φούρνο για 40 λεπτά, ώστε να ξανά-φουσκώσει και κατόπιν την έψησα στους 180 βαθμούς για 35 λεπτά, με αέρα.

Το τελικό γευστικό αποτέλεσμα μάλλον δικαίωσε την όλη προσπάθεια και άφησε και χρόνο για να γίνουν οι υπόλοιπες δουλειές μας.

Υ.Γ.

Το τρίτο κομμάτι ζύμης το άλειψα με σπιτική κέτσαπ, έκοψα ζαμπόν γαλοπούλας και κίτρινο μαλακό τυρί  σε μικρούς κύβους, πασπάλισα με λίγη ρίγανη, το έκανα ρολό και το έκοψα σε κομμάτια περίπου 6-7 εκατοστών. Τ’ άλειψα με λίγο λάδι (μπορείτε και με γάλα και κρόκο αυγού) και δημιούργησα έξι σπιτικές ζαμπόνο-τυρόπιτες που καταναλώθηκαν σχεδόν άμεσα, αφού πέρασαν κι’ αυτές βέβαια την διαδικασία φουσκώματος και ψησίματος.

Φουντούκι, Καραμέλα, Καφές Εσπρέσο και Ανθόνερο...

Καιρό είχα να φτιάξω muffins, κι’ ας χρησιμοποιώ τις φόρμες τους,  για άλλα πράγματα, μιας και δίνουν πολύ βολικές λύσεις σε ατομικά σερβιρίσματα.

Αλλά πιάσαμε με καλή συνάδελφο κουβέντα για γλυκά, καλά λες και θέλαμε πολύ δηλαδή…και της λέω πρέπει να φτιάξουμε ένα γλυκάκι στα γρήγορα, γι’ αύριο.

Με την επιστροφή λοιπόν στο σπίτι καθώς καταπιάστηκα με την ετοιμασία του φαγητού για την επόμενη μέρα, πέρασα και στη φάση να κάνω στα γρήγορα και τα σχετικά muffins, για να υπάρχουν στο πρωϊνό μας, αλλά και για τον καφέ της συναδέλφου στο γραφείο, επίσης  :-))) 

Φουντούκι, Καραμέλα, Καφές Εσπρέσο και Ανθόνερο είναι  τα υλικά που έδωσαν το άρωμά τους.

Χρειάστηκαν τα ακόλουθα υλικά:

100 γραμ. βούτυρο αγελάδος σε θερμοκρασία δωματίου,

80 γραμ. ελαιόλαδο,

100 γραμ. φουντούκι ανάλατο, 

καβουρδισμένο και αλεσμένο,
2 αυγά μέτρια,

½ φλιτζάνι ζάχαρη,

½ φλιτζάνι γάλα 

ελαφρώς ζεστό,
1 φακελάκι καφέ εσπρέσο,

1/3 κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,

1 σφηνάκι ανθόνερο,

20 καραμέλες γάλακτος (τις κλασσικές)

1,5 κουταλιά γάλα εβαπορέ,

180 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,

1 κουταλάκι κοφτό μπεϊκιν πάουντερ.



Καθαρίζετε τις καραμέλες από τα χαρτάκια τους και τις βάζετε σε μπολ που μπαίνει στον φούρνο μικροκυμάτων μαζί με το γάλα εβαπορέ. Ζεσταίνετε σε χαμηλή προς μέτρια ένταση και με προσοχή, βγάζοντάς το μπολ από τον φούρνο και ανακατεύοντας καλά μέχρι να ενωθούν τα υλικά. Θα χρειαστεί να το κάνετε μια-δυο φορές, μέχρι να έχετε μια σάλτσα καραμέλας.

Το ζεσταμένο βούτυρο (που το έχετε φέρει σε θερμοκρασία δωματίου) το ενώνετε μέσα σ’ ένα βαθύ μπολ με το ελαιόλαδο.

Ρίχνετε μέσα την ζάχαρη και τ’ αυγά και χτυπάτε καλά με το σύρμα, ώστε να ενωθούν τα υλικά.

Μέσα στο μείγμα ρίχνετε το αλεσμένο φουντούκι, το ανθόνερο, τη βανίλια και χτυπάτε και πάλι.

Στο ζεστό γάλα έχετε διαλύσει τον καφέ και το προσθέτετε επίσης στο μείγμα.

Τελευταία θα προσθέσετε το αλεύρι και το μπεϊκιν πάουντερ, ανακατεύετε πάλι με το σύρμα, μέχρι να έχετε έναν παχύρρευστο χυλό κέϊκ.

Στις φόρμες των muffins, βάζετε τα σχετικά χαρτάκια ή τις βουτυρώνετε πάρα πολύ καλά. Βάζετε μια καλή κουταλιά από τον χυλό του κέϊκ, από πάνω βάζετε μια κουταλιά του γλυκού σάλτσα καραμέλας. Ξανά χυλό, ξανά καραμέλα και τελειώνετε με χυλό. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα, στους 170-180 βαθμούς, για 20 περίπου λεπτά.

Αφήνετε να κρυώσουν και τα αφαιρείτε από την φόρμα των muffins. 

Είναι άκρως αφράτα και γαργαλιστικά. 

Ενώ φυσικά με τα ίδια υλικά μπορείτε να έχετε ένα πανέμορφο κεϊκ, σε κλασσική φόρμα, αν αυξήσετε λιγάκι τις ποσότητες τους, μιας και η φόρμα του κέϊκ είναι μεγαλύτερης περιεκτικότητας, γιατί αυτά μας έδωσαν 12 τεμάχια.

Η απόφαση δική σας, όπως και η απόλαυση άλλωστε.
Καλή εβδομάδα σε όλους μας.

Θα σε "κάνω" κιμά!!

Θα σε "λιανίσω"!
Θα σε "σφάξω"!

Θα σε "κάνω κιμά"!

Κλασσική απειλή σε παλιές ελληνικές ταινίες (και όχι μόνον...) όταν δε, ο αδελφός τύχαινε να είναι χασάπης στο επάγγελμα.

Για σκεφτείτε όμως, τι δυνατότητες μας δίνει αυτός ο έρμος ο κιμάς!

Τα μπιφτεκάκια  για παράδειγμα, αν τα συνδυάσεις με μια ωραία σαλάτα, είναι φαγητό που εύκολα παίρνει την «έγκριση» και του πιο δύσκολου στο φαγητό, μέσα σε μια οικογένεια. 

Το ίδιο και τα τα κεφτεδάκια.

Γι’ αυτό και συχνά λέω πως με τον κιμά μπορείς να κάνεις θαύματα!!!

Για δείτε συνδυασμούς: 

Κιμάς με μακαρόνια. 

Κιμάς ανακατεμένος με όσπρια ή ρύζι.  

Kιμαδόπιτες μικρές και μεγάλες, τάρτες, κις-λορέν, λαχματζούν.  

Mπιφτέκια κάθε είδους : ψητά, τηγανιτά, σχάρας ή ατμού.  

Kεφτεδάκια ή σουτσουκάκια, τηγανιτά, φούρνου ή και της κατσαρόλας με σχετική σάλτσα. 

Κεμπάπ, σε μεγάλη ποικιλία.

Ρολό κιμά σκέτο ή γεμιστό με λαχανικά, τυριά και ότι άλλο.

Κιμάς με ψητά λαχανικά και κριθαράκι.

Ε, και άλλα, που ίσως τούτη τη στιγμή μου δεν μου έρχονται...

Θαύματα λοιπόν.
Μισό κιλό κιμάς τρέφει μια 4μελή οικογένεια πολύ άνετα, με ότι κι’ αν αυτός, συνδυαστεί.

Το δικό μου πρόσφατο «θαύμα» ήταν: μπιφτέκια τυριού ψημένα στον φούρνο.

Χρειάστηκαν:

400 γραμ. μοσχαρίσιο κιμά.

3-4 παξιμαδάκια ολικής άλεσης (με μαυροκούκι και σουσάμι ήταν αυτά που εγώ διέθετα)

1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι,

1 μεγάλο αυγό,

1 μικρό ματσάκι μαϊντανό,

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο,

1/3 κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ,

1/3 κουταλάκι αλάτι,

1/3 κουταλάκι πιπέρι,

1/3 κουταλάκι κάρυ,

2 κουταλιές (σούπας) τριμμένο σκληρό τυρί (όπως κεφαλοτύρι ή κεφαλογραβιέρα)

4-5 φέτες τυρί τόστ (γκούντα ή κασέρι) κομμένες στην μέση ανάλογα με το πόσα μπιφτέκια τελικά θα πλάσετε.

Αλέθετε τα παξιμαδάκια στο multi.

Επίσης αλέθετε το κρεμμύδι σας, παρέα με λίγο ελαιόλαδο.

Ψιλοκόβετε τον μαϊντανό

Σε βαθύ μπολ θα βάλετε τον κιμά, μαζί με το παξιμάδι, το κρεμμύδι, τον μαϊντανό, το αυγό, τα μπαχαρικά, το λάδι και το μπεϊκιν πάουντερ και θα ζυμώσετε καλά για 7-8 λεπτά.
Στη συνέχεια θα προσθέσετε και το τριμμένο τυρί και θα ξανά ζυμώσετε ώστε να ενωθούν καλά.

Αφήνετε τον κιμά για μια ώρα στο ψυγείο να ενωθούν τα αρώματα και ετοιμάζεστε για το πλάσιμο των μπιφτεκιών.  Εγώ τα έκανα όπως τα βλέπετε στην πρώτη φωτογραφία.

Σαν μεγάλα σουτζουκάκια. Αφού άνοιξα τον κιμά σαν πίτα στην παλάμη μου, έκανα το κάθε μισό από τις φέτες τυριού, ρολλάκι, και το έκλεισα μέσα στον κιμά, ζυμώνοντας και πάλι καλά.

Μπορείτε να βάλετε επίσης φέτα ή κασέρι ή μπλε τυρί κομμένο σε ράβδους μέσα.

Τοποθέτησα τα μπιφτέκια σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί τους πρόσθεσα ελαιόλαδο 2-3 κουταλιές μαζί με λίγο νερό και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα για 20-25 λεπτά.

Ενδεχομένως να «ανοίξουν» λίγο τα μπιφτέκια κατά το ψήσιμο και το τυράκι να βγαίνει προς τα έξω, αλλά αυτό πιστέψτε με, αποτελεί και το μεγάλο τους ατού.

Συνοδεύονται με ότι σας αρέσει περισσότερο. Προσωπικά με μια πλούσια πράσινη σαλάτα.

Καλή σας απόλαυση.

Της ταλαιπωρίας ...το γλυκό αποτέλεσμα!

Όταν η ταλαιπωρία «βαράει» κόκκινο, μπορεί να μην θέλω με τίποτε να μαγειρέψω φαγητό για την ίδια ή την επόμενη μέρα... αλλά αν μου «καρφωθεί» η ανάγκη για γλυκό δεν υπάρχει περίπτωση να μου το βγάλετε από το μυαλό, ούτε με "σφαίρες"!!

Δεδομένου δε, ότι με τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων δεν τα πάω και πολύ καλά πλέον, ώστε να μπω κάπου και ν' αγοράσω - όπως έκανα πάρα πολλές φορές κατά το παρελθόν - καμμιά κούραση δεν θα μ' εμποδίσει …από το να  φτιάξω το δικό μου γλυκό.

Έτσι λοιπόν, μετά από μια ώρα ποδαρόδρομο και μια ώρα μέσα σ’ ένα παμπάλαιο λεωφορείο της γραμμής (αλήθεια αυτά δεν θα έπρεπε να έχουν αποσυρθεί από τους δρόμους χρόνια τώρα...) μέχρι να φτάσω σπίτι μου, μια γλυκιά εκδοχή είχε πάρει σάρκα και οστά στο κουρασμένο μου μυαλό, έτσι σαν παρηγοριά :-))

Γλυκιά Κις Λορέν Πορτοκαλιού με Σταφίδες

Όπως θα δείτε τα υλικά της είναι απλά, συν το γεγονός ότι δεν περιέχει ζάχαρη, αλλά λίγο μέλι και λίγη στέβια,  κάνοντας την σαφώς  πιο «αθώα»  σαν αμαρτία.

Χρειάστηκαν:

1 έτοιμο φύλλο ζύμης κουρού (που με καρτέραγε, πάντα τα γλυκά μου βγαίνουν σύμφωνα με το στοκ ντουλαπιών και ψυγείου)

3 μεγάλα αυγά,

2 μεγάλα πορτοκάλια (που είναι στο φόρτε τους, έτσι κι’ αλλιώς)

400 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό (πλήρες ή με 2% λιπαρά που έβαλα εγώ)

2 κουταλιές στέβια σε σκόνη,

3 κουταλιές μέλι,

1/3 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική,

2 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις

100 γραμ. σταφίδες ξανθιές.

Σε πρώτη φάση πλένετε καλά τα πορτοκάλια σας. Παίρνετε όλο το ξύσμα τους και μετά τα στύβετε.
Μέσα στον χυμό, για όση ώρα θα κάνετε την υπόλοιπη διαδικασία, θα βάλετε τις σταφίδες να μουλιάζουν.

Σε βαθύ μπολ θα βάλετε το γιαούρτι, τ’ αυγά, τη βανίλια και το ξύσμα.  Θα τα χτυπήσετε για 6-7 λεπτά με το σύρμα ώστε να ενωθούν καλά.

Στην συνέχεια θα προσθέσετε στο πιο πάνω μείγμα, την στέβια και το μέλι που θα φροντίσετε να το ζεστάνετε λιγάκι στον φούρνο μικροκυμάτων ή σ’ ένα μικρό μπρίκι, έτσι ώστε να δουλευτεί πιο εύκολα κατά την ένωσή του με τα υπόλοιπα υλικά.

Τέλος προσθέτετε στο μείγμα τον χυμό πορτοκαλιών (χωρίς τις σταφίδες) και τις 2 κουταλιές αλεύρι και χτυπάτε και πάλι με το σύρμα. Συνολικός χρόνος για την κρέμα όχι πάνω από 10 λεπτά θα έλεγα.

Σε στρογγυλό ταψί ή φόρμα με τσέρκι, στρώνετε αντικολλητικό χαρτί και πάνω σ’  αυτό θα βάλετε το φύλλο της ζύμης απλώνοντας το προς όλες τις μεριές.

Πάνω στο φύλλο θα σκορπίσετε τις σταφίδες, έτσι ώστε να πάνε παντού.

Από πάνω θα βάλετε την κρέμα γιαουρτιού-πορτοκαλιού.

Τα μέρη του φύλλου που περισσεύουν τα γυρίζετε προς τα μέσα, ώστε να σχηματίσετε ένα στεφανάκι γύρω-γύρω, από την κρέμα.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 170 βαθμούς για 35-40 λεπτά. 

Στα μισά του χρόνου, που ήδη η επιφάνεια θα έχει πάρει χρώμα, πασπαλίζετε αμύγδαλο φιλέ την επιφάνεια του γλυκού -  με λίγη προσοχή πάντα, αφού καίει - και συνεχίζετε το ψήσιμο του μέχρι να πάρει ένα ωραίο «καραμελένιο» χρώμα όλη η επιφάνεια και το φύλλο στο στεφανάκι να έχει ψηθεί επίσης.

Σβήνετε τον φούρνο και βγάζετε το γλυκό σας.
Το αφήνετε να σταθεί για κανένα  τέταρτο και να έρθει η κρέμα σε φυσιολογικά επίπεδα θερμοκρασίας και σερβίρετε, προσθέτοντας στην επιφάνειά της λίγο μέλι.

Την επόμενη μέρα τρώγεται εξίσου ωραία αν την ζεστάνετε στον φούρνο μικροκυμάτων και κατόπιν της ρίξετε το μελάκι της.

Στρούντελ αλμυρό με φρέσκα μανιτάρια...

«Στρουμφάκια …

Ε, καλά μου Στρουμφάκια … Ελάτε!

Έχω το κολατσιό σας,... Κι είναι ένα υπέροχο!

Δεν έχει βατόμουρα... Αλλά είναι υπέροχο!

Δεν είναι γλυκάκι... Αλλά είναι υπέροχο, σας λέω!

Είναι αλμυρό και έχει μέσα τα μανιτάρια που μάζεψα στο δάσος!»

Αυτά θα έλεγε πάνω-κάτω, ο αγαπημένος μας Λιχούδης,  βγαίνοντας μέσα από το μανιταροσπιτάκι του καθώς μόλις είχε μαγειρέψει στην μανιταροκουζίνα του, μια τέτοια λαχταριστή πίτα…

Άντε να δω, τι άλλο θα σκαρφιστώ η έρμη μάνα…για να πείσω κάποια ψυχή να φάει και κάτι διαφορετικό.

Στρούντελ αλμυρό με φρέσκα μανιτάρια και πλούσια κρέμα γιαουρτιού και τυριών

Για δύο γενναία κομμάτια στρούντελ, χρειάζεστε:
1 φύλλο σφολιάτας,

200 γραμ. γιαούρτι πρόβειο (ναι, παρακαλώ πολύ πρόβειο και με την πέτσα του)

250 γραμ. τυρί τύπου γκούντα, τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη σας,

150 γραμ. κεφαλοτύρι, όχι πολύ αλμυρό,

1 μεγάλο αυγό,

1/3 κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,

1/3 κουταλάκι τριμμένο πιπέρι μαύρο,

1/3 κουταλάκι καπνιστή πάπρικα,

250-300 γραμ. φρέσκα μανιτάρια κομμένα σε κομμάτια (ή και κονσέρβας κομμένα που θα ξεπλύνετε προηγουμένως καλά) και λίγο βούτυρο (μια και μισή κουταλιά).

Καθαρίζετε τα μανιτάρια (με τον τρόπο που σας αρέσει) και τα κόβετε σε λεπτά φετάκια. 

Τα βάζετε σε βαθύ τηγάνι και τα σοτάρατε με το βούτυρο μέχρι να αποκτήσουν λίγο χρώμα και να μυρίσουν. Το βούτυρο το βάζουμε γιατί δίνει πραγματικά άλλο άρωμα στα μανιτάρια. Αν πάλι δεν το θέλετε, κάνετε την δουλειά σας με καλό ελαιόλαδο. Τα πασπαλίζετε με το μοσχοκάρυδο και τ’ αφήνετε να κρυώσουν.

Στο διάστημα που κρυώνουν, ετοιμάζετε την σφολιάτα την οποία έχετε βγάλει να ξεπαγώσει. Δεν θέλουμε να παραζεσταθεί όμως για να μπορέσουμε να την κόψουμε στην μέση και να την ρολλάρουμε χωρίς μας κολλάει στα χέρια.

Δύο, το πολύ, ώρες, της είναι αρκετές, όταν την βγάλετε από την κατάψυξη.

Αλλιώς με την νωπή τέτοιο πρόβλημα δεν θα έχετε.

Τρίβετε τα τυριά σας βαθύ μπολ.

Τ’ ανακατεύετε με το γιαούρτι και το αυγό.

Πασπαλίζετε τα πιπέρι και την πάπρικα κα ανακατεύετε και πάλι.

Στην σφολιάτα που έχετε κόψει κάθετα (στη μέση) σε δύο μέρη, απλώνετε στο κέντρο της μείγμα των τυριών-γιαουρτιού, και στα δύο μέρη.

Από πάνω βάζετε μερικά από τα σοταρισμένα μανιτάρια (φροντίζοντας να τα χωρίσετε κατ’ ουσία σε τέσσερα μέρη).

Βάζετε πάλι μείγμα τυριών-γιαουρτιού και κλείνετε με μανιτάρια.

Πασπαλίζετε λίγο τα μανιτάρια με λίγη έξτρα πάπρικα και ενώνετε πλέον την σφολιάτα σε ρολό.

Μεταφέρετε σε ταψί με ανικολλητικό χαρτί, βάζοντας την ένωση προς τα κάτω.

Χαράσσετε ελαφρώς τις επιφάνειες των στρούντελ και ψήνετε σε προσθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 190-200 βαθμούς, μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της κάθε σφολιάτας.

Θα αφήσετε λίγο να σταθεί γιατί καίει και ζεματάει όταν κλείσετε τον φούρνο και μετά σερβίρετε μ’ ένα παγωμένο ποτηράκι λευκό κρασί ή μπύρα, πίνοντας στην  υγειά του Λιχούδη και της παρέας του στο Στρουμφοχωριό, που χρόνια τώρα τους αγαπάμε!
Καλή εβδομάδα σε όλους μας.

To "ιστορικό" μας κέικ!

Αυτό επειδή δεν μου είχε ξανασυμβεί, αξίζει να το καταγράψω!

Ένα κέικ από το οποίο ο κανακάρης μου έφαγε 3 κομμάτια μέσα στο ίδιο απόγευμα της παρασκευής του!

Και την επόμενη μέρα, το έφτασε σχεδόν μόνος του, μέχρι τέλους!!

5,5 χρόνια τον «ταϊζω» αυτό το γεγονός δεν είχε ξανασυμβεί ... γι’ αυτό και το κέικ καταγράφετε ως ΙΣΤΟΡΙΚΟ.

Κέικ Πραλίνας με μαρόν γλασσέ και αμύγδαλο

8-10 μαρόν γλασσέ,

3 κουταλιές της σούπας αλεσμένο αμύγδαλο,

3 μεγάλα αυγά,

150 γραμ. βούτυρο ανάλατο,

100 γραμ. κρέμα γάλακτος,

80 γραμ. γάλα φρέσκο,

80 γραμ. πραλίνας φουντουκιού,

80 γραμ. τρούφα σοκολάτας,

½ κούπα ζάχαρη,

½ κοφτό κουταλάκι βανίλιας,

½ κοφτό κουτακάκι μπέϊκιν πάουντερ

2 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του.

Υλικά για την επικάλυψη.

80 γραμ. πραλίνας φουντουκιού

αμύγδαλο φιλέ.

Κόβετε τα μαρόν γλασσέ σε κομματάκια με την βοήθεια ενός μαχαιριού, όχι πολύ ψηλά.
Αλέθετε το αμύγδαλο στο multi, αλλά επίσης να μην γίνει εντελώς πούδρα.

Σ’ ένα μπολ χτυπάτε το βούτυρο με την ζάχαρη και τ’ αυγά μέχρι να ασπρίσουν.

Προσθέτετε το αλεσμένο αμύγδαλο, τα κομματάκια μαρόν γλασσέ, την πραλίνα φουντουκιού και χτυπάτε και πάλι ελαφρώς..

Τρίτη κατά σειρά προσθήκη η κρέμα γάλακτος, το γάλα, η τρούφα και η βανίλια και ανακατεύετε επίσης.

Τελευταία προσθήκη το αλεύρι με το μπεϊκιν πάουντερ.

Και ο χυλός του κέικ είναι έτοιμος. Αφράτος και σε υφή θυμίζει μια πιο «συμπαγή» μούς.

Βάζετε το μείγμα στρογγυλό ταψάκι στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και μοιράζετε ομοιόμορφα το μείγμα. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 180 βαθμούς για 30-35 λεπτά, κάνοντας το τεστ με το μαχαίρι.

Αφήνετε το κέικ να κρυώσει για 20 λεπτά και με την βοήθεια του χαρτιού το μεταφέρετε στην πιατέλα σερβιρίσματος. Αφαιρώντας το κατόπιν.

Στη συνέχεια ζεσταίνετε την πραλίνα της επικάλυψης, στον φούρνο μικροκυμάτων για λίγο, ώστε να μπορεί να δουλευτεί πιο εύκολα στην επιφάνεια του γλυκού και στολίζετε με αμύγδαλα φιλέ.

Εγγυημένα  σας λέω…  πως εξαφανίζεται ... και περνά στην ΙΣΤΟΡΙΑ :-)))

Βόλτα...Καπνιστή Χοιρινή Μπριζόλα και Πατατοσαλάτα Ελληνική

Όπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές, οι βόλτες τελευταίως μας οδηγούν σε περιοχές της ευρύτερης Αθήνας αλλά και της Αττικής γενικότερα, που από τύχη ανακαλύπτουμε ωραία πράγματα και καταστάσεις.

Εγώ γέννημα-θρέμμα του κέντρου της Αθήνας, δεν θέλω πια να βολτάρω και τόσο πολύ... σ’ αυτό.
Έτσι όταν έχω την ευκαιρία να δω άλλα σημεία της τεράστιας πόλης μας, πραγματικά το προτιμώ.

Και πολλές φορές η προτίμηση αυτή με δικαιώνει, με τις ευκαιρίες που συναντώ στα νέα μέρη που βρισκόμαστε.

Ε, σ' ένα απ' αυτά τα τελευταία βολταρίσματα, ο δρόμος μας οδήγησε  προς τα μέρη του Κορυδαλλού και της Νίκαιας, διασχίζοντας  κομμάτια από το Αιγάλεω και την Αγία Βαρβάρα.
Δυτικά Προάστια λοιπόν!

Όμορφες αγορές, ωραία κομμάτια πεζοδρόμων για χάζι, μαγαζιά προσιτά με όλα τα είδη, από βότανα μέχρι αντίκες και από κρεατικά μέχρι είδη ένδυσης και υπόδησης!

Ε, με το «ψώνιο» που έχω με τις γεύσεις φυσικά καταλάβατε ότι θα σταθώ ιδιαίτερα στο θέμα των κρεατικών. Κι’ αυτό, γιατί εγώ δεν είμαι από τους φανατικούς καταναλωτές τους.

Όμως όταν είδα ένα ωραιότατο γωνιακό κρεοπωλείο, με πολλούς μαυροπίνακες απ’ έξω, που έγραφαν τα είδη των κρεάτων με τις τιμές τους και τον κόσμο μέσα να είναι ασύλληπτα πολύς :-))
Θέλοντας και μη … στάθηκα!

Και στάθηκα ειδικά στον πίνακα που έγραφε καπνιστή χοιρινή μπριζόλα 5.90 το κιλό.

Καπνιστή; Και με τέτοια τιμή;

To σκέφτηκα. Το ξανασκέφτηκα…Και επιστρέφοντας έκανα τελικά την αγορά μου.

Και να το αποτέλεσμα.

Καπνιστή (ψητή από εμένα) χοιρινή μπριζόλα, με πατατοσαλάτα ελληνικών αρωμάτων

Υλικά για 4-5 άτομα

Καπνιστές μπριζόλες (οι συγκεκριμένες ήσαν ενάμιση κιλό) και ήσαν ωραίες και παχουλούτσικες σε μέγεθος.

1 κουταλάκι μέλι,

½ κουταλάκι καπνιστή πάπρικα,

2-3 κουταλιές λάδι,

και ελάχιστο αλάτι.

Σε ταψάκι στρώνετε ανικολλητικό χαρτί, αραδιάζετε πάνω τις μπριζόλες και τις περνάτε με το μείγμα από: μέλι, λάδι, πάπρικα και αλάτι που έχετε καλά χτυπήσει μέσα σ’ ένα σέϊκερ. Και ψήνετε στην μεσαία θέση του φούρνου για 20 λεπτά, στους 180 βαθμούς με γκριλ και αέρα (η ανάλογα με τον φούρνο σας) γυρίζοντας τες μια ή δύο φορές για να ψηθούν ομοιόμορφα.

Σερβίρονται με πατατόσαλάτα ελληνικών αρωμάτων, όπως την είπα εγώ, που φτιάχνεται από 5-6 πατάτες μετρίου μεγέθους, 2 μεγάλα καρότα και το μισό από μια κολοκύθα (μικρή).

Καθαρίζετε τις πατάτες και τα καρότα και τα βράζετε σε ελαφρώς αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν.

Κόβετε την κολοκύθα σε μισοφέγγαρα και την καθαρίζετε από την φλούδα της με προσοχή.
Την ψήνετε στον φούρνο, αφού κόψετε τα μισοφέγγαρα σε κύβους και τα ραντίσετε με λίγο λάδι, ρίγανη και αλάτι.

Όταν όλα τα ζαρζαβατικά σας είναι έτοιμα, τα βάζετε σε βαθύ τάπερ ή μπολ.

Ψιλοκόβετε μέσα 6-7 μικρά αγγουράκια τουρσί, τοv λεγόμενο ανθό.
Βάζετε και μια καλή κουταλιά κάπαρη.
Πασπαλίζετε με ρίγανη αποξηραμένη ή αν έχετε φρέσκια ψιλοκόβετε 3-4 κλωναράκια της και λίγο αλάτι.
Ανακατεύετε καλά τα υλικά σας και ετοιμάζετε την σος της σαλάτας.

Για την συγκεκριμένη ποσότητα λαχανικών η σος έγινε με

2 κουταλιές μουστάρδα

3 κουταλιές μαγιονέζα

4 κουταλιές τυρί Κατίκι ή άλλο κρεμώδες τυρί

λίγο λάδι και λίγο μπαλσάμικο.

Ρίχνετε την σος στα λαχανικά και ανακατεύετε μαλακά να πάει παντού αλλά να μην λιώσουν τα λαχανικά.

Προαιρετικά ψήνετε 4-5 πίτες για σουβλάκια, για 3-4 λεπτά πάνω στις οποίες θα σερβίρετε την κάθε μπριζόλα, περιχύνοντας με λίγο από το ζουμάκι που αυτές άφησαν στο ταψί για νοστιμιά και δίπλα την ελληνική πατατοσαλάτα σας.

Καλή απόλαυση και καλές βόλτες στη μεγάλη μας πόλη …