Αφράτη και Αρωματική Σοκολατόπιτα

Χωρίς πολλά-πολλά λόγια, όταν έχεις να κάνεις με λιχούδηδες και φανατικούς λάτρεις της σοκολάτας, το μόνον γλυκό που μπορεί εύκολα να τους "καλύψει" και να τους "παρηγορήσει" πέρα από μια ωραία πλάκα σοκολάτας, είναι ένα σοκολατένιο κεϊκ ή μια αφράτη σοκολατόπιττα.
Το πρώτο, το έχουμε βρει εδώ και καιρό,  για το δεύτερο θα σας γράψω σήμερα.

Αφράτη Αρωματική Σοκολατόπιτα

Υλικά που χρησιμοποίησα για ένα μεσαίο τετράγωνο ταψί φούρνου.
Για το σώμα της πίτας,
125 γραμ. βούτυρο αγελάδος ανάλατο σε θερμοκρασία δωματίου,
300 γραμ. αλεύρι αυτοδιωγκούμενο,
3 μεγάλα αυγά,
3 κουταλιές (σούπας) κοσκινισμένο κακάο,
2 κουταλιές σούπας στέβια (προσπαθώ κάπως να περιορίζω την χρήση ζάχαρης, καθώς ήδη έχω την γλύκα της πραλίνας, αλλά εσείς βάλτε ζάχαρη αν θέλετε)
350 γραμ. ξυνόγαλο,
200 γραμ. πραλίνα φουντουκιού,
1 μεγάλο πορτοκάλι, χυμό και ξύσμα,
1/2 κοφτό κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
1/3 κοφτό κουταλάκι σόδα μαγειρική,
1/2 πακέτο σταγόνες σοκολάτας γάλακτος,

Για το γλάσσο σοκολάτας
300 γραμ. κουβερτούρα,
30 γραμ. βούτυρο αγελάδος (ανάλατο πάντα)
1/2 φλιτζανιού γάλα φρέσκο

Σ' ένα βαθύ μπολ χτύπησα το βούτυρο με τ' αυγά μέχρι ν' ασπρίσουν.
Στην συνέχεια πρόσθεσα μέσα στο μείγμα το κακό, το ξύσμα του πορτοκαλιού, τη στέβια, και την πραλίνα. Χτύπησα εκ' νέου για να ενωθούν και τα νέα υλικά μου.

Κατόπιν ανακάτεψα το αλεύρι με το μπεϊκιν και την σόδα (σ' ένα δεύτερο μπολ) και άρχισα να το ενσωματώνω στο μείγμα εναλλάξ με το ξυνόγαλο και τον χυμό του πορτοκαλιού μέχρι που τελείωσαν και αυτά. Τελευταίες μπήκαν μέσα στον χυλό μου οι σταγόνες  σοκολάτας.

Βουτύρωσα και αλεύρωσα καλά το ταψί μου. Έστρωσα μέσα το μείγμα μου και έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο για 45 περίπου λεπτά (πάντα ανάλογα με τον φούρνο) και μέχρι να βγαίνει στεγνό το μαχαιράκι που βυθίζουμε μέσα στο κεϊκ.

Άφησα να κρυώσει για 20 λεπτά και στην συνέχεια την στόλισα με το γλάσσο σοκολάτας που ετοίμασα με τα υλικά που αναφέρονται πιο πάνω.

Μόλις τελείωσα, οι καταναλωτές ήταν γύρω μου έτοιμοι σε θέση μάχης :-))
Τρατάραμε και φίλους και όλοι την απόλαυσαν εξίσου, ιδιαιτέρως τα μικρά μέλη της παρέας.
Αφράτη μέχρι και το τελευταίο της ψίχουλο. 

Ζυμωτές Τυρόπιτες

Η τυρόπιτα μαζί με το σουβλάκι, αποτελούν το εθνικό μας "street food" χωρίς καμμία αμφιβολία.
Αλλά όταν η τυρόπιτα είναι σπιτικό πόνημα και με ζύμη αφράτη σαν ένα "μπριός" ας πούμε, τότε γίνεται ακαταμάχητη.
Τρώγεται ζεστή, τρώγεται και κρύα εξίσου ωραία.
Τρώγεται στο σπίτι, τρώγεται και στον δρόμο.
Ε, και νομίζω πως θα δικαιολογήσετε τον ενθουσιασμό μου εάν την φτιάξετε.

Ζυμωτές τυρόπιτες με φέτα, τυρί κρέμα και άρωμα δυόσμου.

Για την ζύμη (που έγινε στον αρτοπαρασκευαστή μου) χρησιμοποίησα
450 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
50 γραμ. αλεύρι καλαμποκιού,
150 γραμ. γάλα φρέσκο και πλήρες,
120 γραμ. νερό χλιαρό,
80 γραμ. ελαιόλαδο
60 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
1 μεγάλο αυγό,
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι, 1/4 κοφτό κουταλάκι στέβια σε σκόνη (ή ζάχαρη κανονική)
1,5 κουταλάκι μαγιά ξηρή.

Όλα τα υλικά μπήκαν με αυτή τη σειρά στο πρόγραμμα ζυμώματος της μηχανής μου.
Και μετά από μια ώρα και 20 λεπτά η ζύμη ήταν έτοιμη και με το πρώτο φούσκωμα της.
Φυσικά και την όλη διαδικασία μπορείτε να την κάνετε και με το χέρι.

Για την γέμιση χρησιμοποίησα:
250 γραμ. φέτα τριμμένη,
120 γραμ. τυρί σε κρέμα,
1 μεγάλο αυγό,
2 κουταλιές σούπας γάλα φρέσκο,
1/4 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
λίγο τριμμένο πιπέρι,
και ένα γεμάτο κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο.

Χώρισα την ζύμη μου σε 12 ισομεγέθη μπαλάκια. Και κάθε μπαλάκι το άνοιξα με την βοήθεια του ρολού χειρός (θαυματουργό και γρήγορο τούτο το εργαλείο) πάνω σε αντικολλητικό χαρτί.

Σε κάθε πιτούλα έβαλα δύο καλές κουταλιές γέμιση στην μέση και την τύλιξα σε μισοφέγγαρο. Ένωσα και τις άκρες τις στριφογύρισα κάνοντας ένα μικρό κορδόνι, για να μην ανοίξει η ζύμη κατά το ψήσιμο, και κατόπιν πάτησα την άκρη τους μ' ένα πιρούνι.
Τις άλειψα με λίγο αυγό ανακατεμένο με λίγο γάλα και πασπάλισα με σουσάμι.

Έβαλα τις τυρόπιτες σε ταψιά στρωμένα με αντικολλητικό χαρτί επίσης και τις άφησα σε ελαφρώς ζεστό φούρνο για 20 λεπτά ακόμη, ώστε να ξαναφουσκώσουν.
Τις έψησα σε αέρα για 20-25 λεπτά μέχρι που επιφάνειά τους ρόδισε όμορφα
Εξαιρετικές.
Άρεσαν σε όλους ανεξαιρέτως.
Και λίγη ζύμη που μου έμεινε την έκανα με τυρί του τόστ και ζαμπόν,  ρολλάκια για τον πιτσιρικά μου. Ανάρπαστα επίσης.

Σας εύχομαι ολόψυχα έναν ωραίο Νοέμβρη (πολύ ανοιξιάτικος μας μπήκε), ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και Χρόνια Πολλά σε όλους τους εορτάζοντες και εορτάζουσες σήμερα των Αγίων Αναργύρων.

Αρωματισμένα καλαμάρια με λευκό πιλάφι

Καλαμάρια φρέσκα, με περίμεναν μέρες πολλές... καθώς τα τρεχάματα δεν σταματούσαν.
Όμως κάπως ήρθε πια και πάλι η ισορροπία, γύρω μου και εντός μου, οπότε είπα να στρωθώ και να τα τιμήσω όπως τους αρμόζει.
Όταν το υλικό είναι φρέσκο, έχει άλλη αξία, αλλά και όταν καταψυχθεί αμέσως...θα παραμείνει φρέσκο για αρκετό διάστημα. Ας μην φοβηθούμε λοιπόν την κατάψυξη...
Είχα και τα πρώτα φρέσκα πορτοκάλια με ωραία φλούδα και γλυκιά γεύση και ανασκουμπώθηκα για τον συνδυασμό των υλικών μου.

Αρωματισμένα καλαμάρια με πορτοκάλι και αστεροειδή γλυκάνισο 

Υλικά
700-800 γραμμάρια φρέσκα καλαμάρια,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
1 μεγάλο πορτοκάλι (όχι κερωμένο) ξύσμα και χυμό,
4-5 κλαράκια φρέσκο άνηθο ψιλοκομμένο,
3 κεφαλάκια αστεροειδή γλυκάνισου,
αλάτι, πιπέρι, κάρυ από μισό κουταλάκι και ελαιόλαδο περίπου 3,5 κουταλιές της σούπας.

Έπλυνα και καθάρισα τα καλαμάρια. Ξεχώρισα τα σώματα από τα κεφάλια, αφαίρεσα το κόκκαλο της ράχης που περιέχουν στο σώμα τους καθώς και το κεντρικό δοντάκι από το κεφάλι τους. Με τα δάχτυλα τα έτριψα λίγο και βγήκε και η εξωτερική τους επιδερμίδα.
Τα άφησα να στραγγίξουν και έτοιμα για χρήση.

Σε βαθύ τηγάνι-κατσαρόλα, έβαλα το ελαιόλαδο να κάψει και έριξα μέσα το κρεμμύδι μέχρι να σοταριστεί.
Στη συνέχεια έριξα μέσα τα μπαχαρικά μου (πιπέρι, κάρυ, αστεροειδή γλυκάνισο) να μαγειρευτούν στο ζεστό λάδι και να αποδώσουν τα αρώματα τους.
Κατόπιν έβαλα τα καλαμάρια μαζί με το ξύσμα του πορτοκαλιού, τον χυμό και τον ψιλοκομμένο άνηθο και τα μαγείρεψα όλα μαζί για  για 10 λεπτά ανακατεύοντας από καιρό σε καιρό με ξύλινη κουτάλα. Τελευταίο μπήκε το αλάτι και άφησα για 3-4 λεπτά ακόμη.
Έκλεισα την φωτιά και άφησα το φαγητό να ηρεμήσει για λίγο.

Σημαντικό να σημειώσω ότι δεν χρειάζεται να προστεθεί κανένα άλλο υγρό στο μαγείρεμα γιατί τα καλαμάρια θα βγάλουν τους δικούς τους χυμούς και ο χυμός του πορτοκαλιού τους είναι ήδη αρκετός.

Στο διάστημα αυτό ετοίμασα κι' ένα ωραίο άσπρο πιλάφι.
Το φαγητό μου ήταν πια ολοκληρωτικά έτοιμο για σερβίρισμα.
Σερβίρισα το πιλάφι γύρω-γύρω καλαμαράκια και "έλουσα" το πιλαφάκι με το ζουμί από το μαγείρεμα των καλαμαριών.
Τα αρώματα του πιάτου εξαιρετικά, σας διαβεβαιώ.
Καλή σας απόλαυση, αν αποφασίσετε να το δοκιμάστε.

Πορτοκαλένια Muffins με gozi berries

Και αφού πριν λίγο καιρό, υπήρξα τυχερή και δεύτερη φορά, μέσα σε μικρό διάστημα στον "κόσμο των foodbloggers", να ευχαριστήσω για μια ακόμη φορά την Τύχη μου, αλλά και τη φίλη Κική που μου έστειλε το δωράκι μου, με μια λίγο καθυστερημένη ανάρτηση είναι η αλήθεια!

Ένα σακουλάκι με Goji Berries, που βρήκε κι' αυτό τον προορισμό του μέσα στην κουζίνα μου και τους πειραματισμούς μου. Αρχικά το  κράτησα για 2-3 μέρες στο ντουλάπι μου και προσπαθούσα να σκεφτώ πως θα τα αξιοποιούσα καλύτερα πέρα από να τα βάλω ας πούμε μαζί με το mussli στο γιαούρτι μου.
Και τελικά η σκέψη μου πήγε στο "μούλιασμα" μέσα σε χυμό και μετά αξιοποίηση (όπως θα κάναμε με τις σταφίδες για παράδειγμα) μέσα σε κέϊκ.
Και σας παρουσιάζω το σχετικό αποτέλεσμα.

Muffins Πορτοκαλιού με gozi berries

Υλικά για 12 muffins κλασσικού μεγέθους,
3 κουταλιές αποξηραμένα goji berries,
1/3 φλιτζανιού χυμό ροδάκινου,
ξύσμα από ένα πορτοκάλι,
τον χυμό από το πορτοκάλι,
2/3 φλιτζανιού ζάχαρη,
1 μεγάλο αυγό,
1 φακελάκι βανίλια με άρωμα πορτοκαλιού,
1/2 φλιτζανιού ελαιόλαδο,
1/2 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
180-200 γραμμάρια αλεύρι αυτοδιογκούμενο,
2-3 σταγόνες κίτρινο χρώμα ζαχαροπλαστικής (προαιρετικά).

Αρχικά, έβαλα τα goji berries για δύο ώρες μέσα στο χυμό του ροδάκινου.

Κατόπιν πήρα βαθύ μπολ ανάμειξης και έβαλα την ζάχαρη μαζί με το ξύσμα του πορτοκαλιού και την αρωματισμένη βανίλια. Τα ανακάτεψα μ' ένα κουτάλι και τ΄ άφησα  να σταθούν για 10 λεπτά.
Έτσι το ξύσμα αποδίδει περισσότερο αιθέριο έλαιο.

Στην συνέχεια έριξα μέσα στο μπολ, το λάδι, τον χυμό πορτοκαλιού, τα goji berries μαζί με τον χυμό ροδάκινου και το αυγό. Χτύπησα καλά με τον αυγοδάρτη να ενωθούν τα υλικά και σταδιακά μέσα στο μείγμα ενσωμάτωσα το μπεϊκιν πάουντερ, το αλεύρι και το χρώμα ζαχαροπλαστικής.
Έτοιμος ο χυλός για τα κεκάκια.

Μοίρασα σε φόρμες για muffins αφού προηγουμένως έβαλα τα σχετικά χαρτάκια και σε 20 λεπτά ήσαν έτοιμα. Ψημένα με αέρα στους 180 βαθμούς.

Πολύ αρωματικά χάρη στην βανίλια και το ξύσμα πορτοκαλιού αλλά και με τα "τσαχπίνικα" goji berries να τους δίνουν ιδιαίτερη νότα, καθώς ξεπροβάλλουν κοκκινούτσικα μέσα στο πορτοκαλί κεκάκι.

Και με αυτό το post να σας ευχηθώ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ για την ΕΘΝΙΚΗ μας ΕΠΕΤΕΙΟ και να στείλω πολλές ευχές στους εορτάζοντες του Αγίου Δημητρίου.
Καλό 3ήμερο να έχετε.

Βελανίδια με αυγά...και σπαγγέτι

Τι βελανίδια με αυγά μας "τσαμπουνάς" τώρα (;) θα μου πείτε...
Σωστό, πολύ σωστό.
Αλλά, όταν μιλάμε για ντοματάκια βελανίδια και μάλιστα της οικιακής μας παραγωγής, ε, δεν μπορούσα να σκεφτώ καλύτερη παρουσίαση από αυτήν (και ειδικά με τις συνθήκες να με θέλουν παρούσα σε 3-4 διαφορετικά σημεία ταυτόχρονα...)
Συγχωρήστε με αγαπητοί αναγνώστες.
Περίπου μισό κιλό βελανίδια (ντοματάκια) ήταν η πρόσφατη συγκομιδή από τις ντοματιές στις γλαστρούλες της ταράτσας μας.  Συμπληρώθηκαν με δύο μέτριες ώριμες κανονικές ντομάτες και μου έδωσαν μια πολύ ωραία αρωματική σάλτσα στην οποία μέσα ψήθηκαν κλασσικά , τρία αυγά μάτια.

Για την σάλτσα λοιπόν:
3 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 μικρό κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο,
2 ντομάτες μέτριες και ώριμες κομμένες σε μικρούς κύβους,
1/2 κιλό ντοματάκια βελανίδια,
1 μικρό ματσάκι φρέσκο βασιλικό ψιλοκομμένο,
1/2 κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,
αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, σκόνη σκόρδου και μοσχοκάρυδο (ανάλογα με τις ποσότητες που σας αρέσουν) για μένα 1/3 περίπου κουταλάκι από το καθένα.

Σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι μπήκε το ελαιόλαδο για να μαραθεί το κρεμμύδι.
Στην συνέχεια η ντομάτα ψιλοκομμένη για 5-6 λεπτά να πάρει την πρώτη βράση της.
Και κατόπιν όλα τα υπόλοιπα υλικά μαζί, με τα βελανιδάκια πλυμένα καλά αλλά ολόκληρα, για να διακρίνονται στο τελικό αποτέλεσμα.
Τα άφησα να βράσουν για 8-10 ακόμη και εκεί πρόσθεσα πλέον τα αυγά με προσοχή για να ψηθούν με την σάλτσα. Και από καιρό τα "έλουζα" με την σαλτσούλα για να μαγειρευτούν και από πάνω.

Καθ΄ όλη την διάρκεια της πιο πάνω εργασίας, έβρασα και την σπαγγετίνη μου.
Στο 10λεπτο έτοιμη.
Σούρωσα καλά.
Έβαλα μιάμιση κουταλιά βούτυρο γάλακτος να κάψει μέσα στην κατσαρόλα που έβρασα τα μακαρόνια (έχει πολύ νοστιμιά το άτιμο) και επέστρεψα τα σπαγγέτι στην κατσαρόλα.
Ανακάτεψα καλά και έτοιμα.
Στα πιάτα μας πλέον: σπαγγέτι. τυράκι τριμμένο, σάλτσα ντομάτας με βελανίδια, αυγουλάκι...και καλή μας όρεξη, που δεν μας λείπει κιόλας :-))

Τάρτα.. ομελέτα.

Για ένα γρήγορο γεύμα (που προσωπικά είχα μεγάλη ανάγκη την εβδομάδα που μας πέρασε), η τάρτα ομελέτα είναι ίσως μια πολύ ωραία λύση.
Γρήγορα και εύκολα με υλικά που διαθέτετε ενδεχομένως στο ψυγείο και που σίγουρα καλύπτει άνετα 4 άτομα.

Χρειάζονται τα ακόλουθα υλικά:
1 πράσινη πιπεριά κέρατο (ή άλλης μορφής) κομμένη σε καρεδάκια,
2 ντοματάκια πομοντόρια σφιχτά και κόκκινα κομμένα σε φετάκια ή μισοφέγγαρα,
3 μεγάλα αυγά,
1/4 κοφτό κουταλάκι ρίγανη αποξηραμένη,
1/4 κοφτό κουταλάκι δυόσμο αποξηραμένο,
1/4 κοφτό κουταλάκι πιπέρι τριμμένο,
1/4 κοφτό κουταλάκι κάρυ,
1/4 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
2,5 γεμάτα κουταλάκια αλεύρι καλαμποκιού,
2 κουταλιές σούπας κρέμα γάλακτος ή γάλα πλήρες,
1 μέτριο λουκάνικο χωριάτικο (με πράσο ήταν αυτό που χρησιμοποίησα) κομμένο σε μικρές ροδέλες.
1/2 κούπα λαδοτύρι Μυτιλήνης ή άλλο τυρί για σαγανάκι κομμένο σε κύβους.
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο.

Σε αντικολλητικό τηγάνι έβαλα το λάδι και μέσα σ' αυτό σοτάρισα την πιπεριά.
Μόλις πήρε να μαλακώνει έριξα μέσα τα κομμάτια ντομάτας και άφησα επίσης να μαλακώσουν αλλά χωρίς να λιώσουν. Στο στάδιο αυτό του ψησίματος των λαχανικών έριξα μέσα στο τηγάνι και το κομμένο λουκάνικο αλλά έσβησα την φωτιά. Ανακάτεψα καλά και άφησα για λίγο την θερμότητα να κάνει το πρώτο ψήσιμο.

Σε βαθύ μπολ έριξα τα αυγά, την κρέμα γάλακτος, το αλάτι, όλα τα μπαχαρικά, το μπεϊκιν πάουντερ και το καλαμποκάλευρο και ανακάτεψα καλά με τον αυγοδάρτη.  Έτοιμο το υλικό της ομελέτας.

Σε ταρτιέρα έστρωσα χαρτί ψησίματος. Επάνω έβαλα το μείγμα λαχανικών-λουκάνικου μαζί με το λαδάκι τους και από πάνω το μείγμα αυγών και μπαχαρικών.
Ανακάτεψα με κουτάλι όλα τα υλικά και σκόρπισα τους κύβους τυριού.
Ψήσιμο σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 15 λεπτά.
Έσβησα τον φούρνο, άφησα λίγο να σταθεί και έτοιμη για σερβίρισμα με φρέσκο ψωμάκι και μια πράσινη σαλάτα ήταν πλήρες γεύμα.
Και φυσικά τα λαχανικά μπορεί να είναι πάντα της αρεσκείας σας.

Σας εύχομαι ολόψυχα καλό Σαββατοκύριακο και κάντε και καμιά ευχή και για μένα, έτσι μπας και πιάσει...

Αναμνήσεις...με άρωμα πραλίνας και καφέ.

Κάθε βόλτα στην Κηφισιά στα παιδικά μου (αλλά και εφηβικά μου) χρόνια περιελάμβανε και ένα "τουρ" ανάμεσα στα ψυγεία και τις βιτρίνες  του "old time fashion" ζαχαροπλαστείον του Βάρσου.
Πάντα δε, με τα δικά μου προσωπικά λάφυρα, άσχετα από το τι είχαν επιλέξει να αγοράσουν οι γονείς και οι θείες μου.
Και σήμερα, "έτη φωτός' μετά από εκείνα τα χρόνια η ιεροτελεστία παραμένει ίδια!
Κρουασάν γεμιστά, μαρέγκες και μαρεγκάκια, κλασσικά σοκολατένια εκλέρ, λεμονόπιτα, βουτυράτα κουλουράκια, παραδοσιακό γιαούρτι και αρκετά άλλα ακόμη, που να μην μπορείς τόσο εύκολα ν' αποφασίσεις.

Τα μικρά μαρεγκάκια που αποτελούν μεγάλη λατρεία, στάθηκαν αφορμή για το γλυκάκι που ακολουθεί και αφιερώνεται εξαιρετικά στις αναμνήσεις μου και τους ανθρώπους που αυτές περιλαμβάνουν.


Μους πραλίνας με άρωμα καφέ και μαρεγκάκια.

για 4 καλές κούπες καφέ, χρησιμοποίησα:
250 γραμ. κρέμα γάλακτος πλήρη σε λιπαρά, πολύ καλά παγωμένη,
150 γραμ. τυρί κρέμα (σε θερμοκρασία δωματίου,
2,5 κουταλιές σούπας ζάχαρη άχνη,
6-7 κουταλιές πραλίνα φουντουκιού,
1 κουταλάκι καφέ εσπρέσσο σε σκόνη,
16-18 μαρεγκάκια

Σε βαθύ μπολ χτύπησα την παγωμένη κρέμα γάλακτος μαζί με το τυρί και την άχνη, μέχρι να αποκτήσει μια πρώτη υφή αραιού κάπως γιαουρτιού. Στην συνέχεια πρόσθεσα την πραλίνα και τον καφέ και συνέχισα το χτύπημα μέχρι να αποκτήσει το μείγμα μου υφή μους.


Την άφησα για μία ώρα στο ψυγείο να παγώσει και να σφίξει πιο πολύ.

Σερβίρισα σε κούπες καφέ, με πρώτο πάτο μους, από πάνω τρία μαρεγκάκια.
Μους και πάλι με μαρεγκάκια και στόλισα με λίγη σκόνη κακάο.

Πάλι στο ψυγείο για μισή ωρίτσα, όχι περισσότερο για να μην πάρουν υγρασία τα μαρεγκάκια.

Και έτοιμη για να την τιμήσω και να αναλογιστώ το γλυκό μου παρελθόν... μιας και  για το μέλλον  μου, ακόμη δεν έχω καταφέρει να δω αν θα είναι γλυκό, αλμυρό, ξινό ...και πάει λέγοντας!
Καλό υπόλοιπο στο Σαββατοκύριακό σας, εύχομαι.

Τάρτα...και πράσινα ...μήλα

Σε πιάνει κάποια στιγμή μανία για γλυκό...αλλά ταυτόχρονα έχεις κι' ένα αίσθημα "παράδοσης" και δεν έχεις διάθεση για τίποτε πολύπλοκο, δύσκολο, μπελαλίδικο, σύνθετο κ.λ.π.-κ.λ.π.
Κοιτάς και προς τα δεξιά του τραπεζιού της κουζίνας και αντικρίζεις τα φρέσκα πράσινα μήλα...
Ε, είναι πια σίγουρο πως ο "κύβος ερρίφθει" ως προς το τελικό αποτέλεσμα.

Τάρτα Τατέν αποκλειστικά και μόνον με πράσινα μήλα

Τα υλικά που χρειάζονται  για να γίνει.
1 φύλλο σφολιάτας,
4 πράσινα μήλα,
3-4 κουταλιές μαύρη ζάχαρη (από ζαχαροκάλαμο),
2-3 κουταλιές βούτυρο αγελάδος (ανάλατο)
1-2 κουταλιές κανέλα σε σκόνη,
1/4 κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,
2 κουταλιές της σούπας ξανθιές σταφίδες.

Σε αντικολλητικό ταψί, βουτυρώνουμε ελαφρώς τον πάτο με ένα κυβάκι παγωμένο βούτυρο.
Έχουμε πλύνει και καθαρίσει τα 3 μήλα, ενώ το τέταρτο το πλένουμε αλλά θα κρατήσουμε την φλούδα του (για περισσότερο εφέ).

Κόβουμε τα μήλα σε λεπτάκια φετάκια μισοφέγγαρα και τα στρώνουμε κυκλικά σε όλο το εύρος του ταψιού μας και σε δύο επίπεδα. Σκορπίζοντας και αυτά που έχουν την φλούδα ανάμεσα στα καθαρισμένα.

Από πάνω σκορπάμε τις σταφίδες.
Πασπαλίζουμε με κανέλα και μοσχοκάρυδο ενώ στην συνέχεια σκορπάμε  το υπόλοιπο βούτυρο σε κομματάκια, πάνω από τα μήλα και τα μπαχαρικά.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 15 λεπτά μέχρι τα μήλα να αρχίσουν να μαλακώνουν και να καραμελώνει η ζάχαρη.
Βγάζουμε το ταψί από τον φούρνο και με προσοχή στρώνουμε επάνω την σφολιάτα που έχουμε φροντίσει προηγουμένως να κόψουμε στρογγυλή (όσο η επιφάνεια του ταψιού) με την βοήθεια ενός μεγάλου πιάτου.

Χαράσσουμε ελαφρώς την επιφάνεια της μ' ένα μαχαίρι σε διάφορα σημεία (για να μη φουσκώσει ανόμοια) και ψήνουμε ξανά μέχρι να ροδίσει η σφολιάτα μας καλά.
Βγάζουμε την τάρτα μήλου από τον φούρνο, αφήνουμε να κρυώσει ελαφρώς, χαρακώνουμε περιμετρικά με μαχαίρι και αναποδογυρίζουμε πάνω σε μεγαλύτερη πιατέλα.

Εάν τώρα θέλουμε να ξεφύγουμε κάπως από τα κλασσικά και να μην την γευτούμε σκέτη, μια σάλτσα πλούσια σε σοκολάτα...είναι ότι πρέπει :-))
Δεν νομίζω να διαφωνείτε;
Για την σάλτσα σοκολάτας, θέλουμε μια πλάκα κουβερτούρα, 3 κουταλιές κρέμα γάλακτος και 1 μικρό κουταλάκι βούτυρο. Να λιώσουν σε μέτρια φωτιά όλα τα υλικά και να έχουμε ομοιογενές αποτέλεσμα.

Υ.Γ. την σφολιάτα που μας περίσσεψε από το κόψιμο, μπορούμε να την μορφοποιήσουμε και να φτιάξουμε κάποιες ατομικές πίτες. Αλμυρές ή γλυκιές. Βγαίνουν σίγουρα 2 μεγάλες.
Καλή συνέχεια σε όλες και όλους.

Από Αύγουστο ... Χειμώνα!!!

Και ο Κολιός...τον Αύγουστο!!!
Για δες που τελικά όμως μπήκαμε στον Χειμώνα και σήμερα ξαναγυρίσαμε στο καλοκαίρι, τουλάχιστον μετά από μια ώρα της ημέρας και ύστερα :-))
Οπότε άντε πίσω τα "μουλάρια" που λέει και ο σοφός λαός...και μας έφερε τον Αύγουστο με τούτο το φαγάκι.

Ψητοί φρέσκοι κολιοί με κόκκινες πιπεριές και άνηθο

Ανάλογα τα άτομα της οικογένειας σας χρειάζονται αντίστοιχα ψάρια (μετρίου μεγέθους κατά προτίμηση)
2-3 πιπεριές κόκκινες Φλωρίνης,
6-7 κλαράκια άνηθου,
χοντρό αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και ελαιόλαδο.

Πλένετε και καθαρίζετε καλά τα ψάρια. Να επισημάνω πως οι κολιοί δεν έχουν λέπια, οπότε αυτό είναι μεγάλο "συν" στο καθάρισμά τους.
Τ' αφήνετε στο στραγγιστό να σουρώσουν τα νεράκια και κατόπιν τα αλατίζετε με χοντρό αλάτι.

Στρώνετε ένα ταψί μ' ένα μεγάλο κομμάτι χαρτί ψησίματος. Θα φροντίσετε το μέγεθος να είναι τέτοιο που το μισό χαρτί θα το χρησιμοποιήσετε για να σκεπάσετε τα ψάρια από πάνω.
Μοιράστε το λοιπόν ανάλογα στο ταψί.

Πλένετε τις πιπεριές. Αφαιρείτε τους σπόρους και τις κόβετε σε μεγάλα κομμάτια κατά μήκος.  Πλένετε καλά και τα κλαράκια του άνηθου.

Στρώνετε τα ψάρια στο χαρτί ψησίματος και ανάμεσα βάζετε τις πιπεριές. Στο κενό μέρος του ταψιού βάζετε και πλυμένο άνηθο ολόκληρα τα κλαράκια όχι κομμένα.
Σκεπάζετε με το χαρτί ψησίματος. Τοποθετείτε το ταψί σε μια σακούλα και το βάζετε για
2-3 ώρες στο ψυγείο.
Το βγάζετε, ανοίγετε το χαρτί, περιχύνετε τα ψάρια με ελαιόλαδο ξανα-σκεπάζεται και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα για 20 περίπου λεπτά.
Βγάζετε το φαγητό και σερβίρετε με βρασμένα χόρτα αρκετό λεμόνι και ελαιόλαδο.
Καλή σας απόλαυση.

Υ.Γ. να σημειώσω πως η πιπεριά βεβαίως και καταναλώνεται. Όχι ωστόσο ο άνηθος.
Τα δύο ζαρζαβατικά τα χρησιμοποίησα γιατί "τραβάνε" πολύ την μυρωδιά του ψαριού όταν ψήνεται και βεβαίως αφήνουν αρώματα στο φαγητό.

Εναλλακτικός - Πειραματικός Μουσακάς

Εάν θέλετε να ξεφύγετε λίγο από την κλασσική συνταγή του μουσακά, με μπεσαμέλ, τηγάνισμα και τα συναφή, σας έχω μια εναλλακτική - πειραματική πρόταση.
Η γεύση τούτου του φαγητού σαφώς μας παραπέμπει σ' αυτήν του μουσακά, αλλά από την άλλη δεν έχει και άμεση συγγένεια μαζί του. Κάτι σαν τριτό-ξάδελφα ένα πράγμα :-))

Υλικά για 6-8 μερίδες.
3 μελιτσάνες φλάσκες μεγαλούτσικες,
3 μέτριες πατάτες,
8-10 λαζάνια φαρδιά (αυτά που δεν χρειάζονται βράσιμο)
1 κονσέρβα ντοματάκια κονκασέ,
1 μικρό κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο,
1 κεσεδάκι γιαούρτι στραγγιστό με 2% λιπαρά,
1 φλιτζάνι γάλα φρέσκο, κανονικό ή χωρίς πολλά λιπαρά,
2 μεγάλα αυγά,
5-6 φέτες μπεϊκον,
1/2 κούπα τριμμένη μυζήθρα ή κεφαλοτύρι,
250 γραμμ. τυρί edam,
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο τριμμένο, κανέλα 1 ξυλάκι, αποξηραμένος δυόσμος,
2/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο,
και 2-3 κουταλάκια σουσάμι.

Πάμε για την προετοιμασία.
Πλένουμε και καθαρίζουμε τις πατάτες και τις μελιτζάνες. Τις πρώτες τις κόβουμε σε μεγάλους κύβους και τις βάζουμε να βράσουν σε ελαφρώς αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν.
Κατόπιν κόβουμε τις μελιτζάνες σε ροδέλες και τις βάζουμε σ' ένα μπολ με αλατόνερο κι' ένα βαρύ πιάτο να τις σκεπάζει και να τις κρατά μέσα στο νερό, και τις αφήνουμε για μισή ώρα να ξεπικρίσουν.

Στρώνουμε δύο ταψιά με χαρτί ψησίματος και πάνω βάζουμε τις φέτες μελιτζάνας αφού τις στραγγίξουμε και τις ξεπλύνουμε μια φορά. Με την βοήθεια ενός πινέλου τις αλείφουμε με ελαιόλαδο και τις ψήνουμε με αέρα στους 180 βαθμούς για 25-30 λεπτά ανάλογα τον φούρνο γυρίζοντας τες οπωσδήποτε μια φορά.

Σε κατσαρόλα βάζουμε το ψιλοκομμένο κρεμμύδι, να γυαλίσει και στην συνέχεια ρίχνουμε τη ντομάτα, τον αποξηραμένο δυόσμο, λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι και το ξύλο της κανέλας. Αφήνουμε να πάρει μια καλή βράση και να δέσει η σάλτσα και αποσύρουμε από την φωτιά.

Οι πατάτες μας έχουν γίνει κι' έχουν κρυώσει. Τις λιώνουμε με την βοήθεια πιρουνιού ή ενός μπλέντερ, μαζί με λίγο γάλα κάθε φορά. Το μείγμα το βάζουμε σε βαθύ μπολ, όπου θα το αναμείξουμε με το γιαούρτι, τ' αυγά, το υπόλοιπο γάλα, την τριμμένη μυζήθρα, το τριμμένο μοσχοκάρυδο, λίγο πιπέρι, και το ψιλοκομμένο μπέϊκον (το οποίο μπορούμε προηγουμένως να έχουμε λίγο σοτάρει).

Αφού λοιπόν έχουμε ετοιμάζει όλα μας τα υλικά. Πάμε για την σύνθεση του πειραματικού μουσακά.

Σε πυρέξ ή άλλο πυρίμαχο σκεύος λαδώνουμε ελαφρά τον πάτο του. Στρώνουμε λαζάνια, έτσι ώστε να καλύψουμε όλο τον πάτο. Από πάνω βάζουμε ροδέλες μελιτζάνας.
Πάνω στις ροδέλες βάζουμε κουταλιές από την σάλτσα ντομάτας.
Πάνω σε κάθε μελιτζάνα τοποθετούμε ένα κομμάτι τυριού edam.
Και τέλος καλύπτουμε την πρώτη στρώση με μείγμα : πατάτας,, γιαουρτιού, μυζήθρας, μπέϊκον.

Συνεχίζουμε με μία στρώση λαζάνια και πάλι όλα τα προαναφερόμενα υλικά (μελιτζάνες, σάλτσα ντομάτας, τυρί edam και τελειώνουμε με το μείγμα πατάτας, καλύπτοντας καλά όλη την επιφάνεια του φαγητού μας. Πασπαλίζουμε με σουσάμι.

Σκεπάζουμε με αλουμινόχαρτο και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο για 30-35 λεπτά, στους 180 βαθμούς πάνω-κάτω αντιστάσεις.
Αφαιρούμε το αλουμινόχαρτο και αφήνουμε το φαγητό για άλλα 15 λεπτά, μέχρι να πάρει χρώμα και η επιφάνειά του.
Κλείνουμε τον φούρνο. Αφήνουμε κανένα δεκάλεπτο να σταθεί και είμαστε έτοιμοι να το απολαύσουμε.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι και όσο πιο δημιουργικό γίνεται.

Αμύδαλα+Βανίλιες+Αλεύρι = Τάρτα Αμυγδάλου με Βανίλιες

Όταν τα διαθέσιμα υλικά σε "προκαλούν" με την παρουσία τους από την μια...
Όταν θέλεις ένα ωραίο γλυκάκι για να κεράσεις συναδέλφους από την άλλη... που καταφεύγεις κι, εσύ (εγώ δηλαδή στην προκειμένη περίπτωση);
Δεδομένου βέβαια  ότι έχεις χαζέψει από μέρες πριν, με την τάρτα της αγαπητής Ζαμπίας...
Φυσικά και επόμενο... σε  αγαπημένη τάρτα!  Αλλωστε έχω κι' έναν "τίτλο" να υποστηρίξω που μου έχει αποδοθεί κατά το παρελθόν από φίλες συνοδοιπόρους των bloggs :-)))

Τάρτα λοιπόν, αμυγδάλου με φρέσκιες βανίλιες,  που ταυτόχρονα όμως ήταν κι' ένα γλυκό για όσους προσέχουν και αποφεύγουν την μεγάλη κατανάλωση ζάχαρης, καθώς αυτή, είχε εντελώς περιοριστεί στην συγκεκριμένη έκδοση κεράσματος.

Η ζύμη της τάρτας έγινε:
2,5 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
80 γραμ. βούτυρο ανάλατο (βούτυρο όχι μαργαρίνη),
100 γραμ. ελαιόλαδο,
1 αυγό,
2 κουταλιές σούπας στέβια σε σκόνη,
1 πρέζα αλάτι.

Όλα τα υλικά σε μπολ βαθύ και με τα δάχτυλα πλάσιμο μέχρι να ενωθούν τα υλικά αλλά η ζύμη να είναι τριφτή σε υφή.
Έστρωσα ταρτιέρα με χαρτί ψησίματος και πάνω έστρωσα την ζύμη καλά με τα δάχτυλα.
Μια ώρα στο ψυγείο για πάγωμα.

Την ώρα που η ζύμη πάγωνε, ετοίμασα την κρέμα αμυγδάλου με τα ακόλουθα υλικά:
1,5 φλιτζάνι γάλα πλήρες,
1 φακελάκι άνθος αραβοσίτου με άρωμα βανίλιας (αλλά όχι στιγμής, το κανονικό)
1 κουταλιά στέβια (ή ζάχαρη αντίστοιχα αν θέλετε)
1 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
30 γραμ αμυγδαλόπαστα τριμμένη στον τρίφτη ή 2-3 σταγόνες εσσάνς αμυγδάλου,
1/2 φλιτζάνι αμύγδαλα ανάλατα με την φλούδα, αλεσμένα στο multi.
1 μεγάλο αυγό,
3 κουταλιές μέλι.

Μέσα σε κατσαρολίτσα έβαλα το ένα φλιτζάνι γάλα να ζεσταίνετε. Στο υπόλοιπο κρύο γάλα έριξα το άνθος αραβοσίτου, την στέβια και την βανίλια και ανακάτεψα καλά να ενωθούν.
Μέσα στο γάλα που ζεστάθηκε αρκετά έριξα το μείγμα (άνθος αραβοσίτου+βανίλια+γάλα) και ανακάτεψα μέχρι να ενωθούν.
Κατόπιν πρόσθεσα την τριμμένη αμυγδαλόπαστα και το αλεσμένο αμύγδαλο.
Ανακάτεμα και πάλι καλό και τράβηξα από την φωτιά.

Σε μια κούπα μέσα χτύπησα το αυγό με το μέλι ώστε να ενωθούν καλά και λίγο-λίγο πρόσθεσα στο μείγμα της αμυγδαλόκρεμας, ώστε να μην μου προκύψει καμιά απρόσμενη ομελέτα :-))
Έβγαλα την ταρτιέρα από το ψυγείο. Στην επιφάνεια της ζύμης έβαλα την κρέμα και μέσα της βύθισα 8 βανίλιες κομμένες στην μέση, αφού προηγουμένως τις είχα πλύνει καλά και κόψει στην μέση αφαιρώντας φυσικά το κουκούτσι τους.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 170 βαθμούς μέχρι που ροδοψήθηκε η επιφάνεια, φούσκωσε η κρέμα αμυγδάλου και οι βανίλιες είχαν πλέον μαλακώσει και σιροπιάσει μέσα στα υγρά τους.

Η ζύμη της θύμισε σε όλους σχεδόν αφράτο κουραμπιέ, ενώ η αμυγδαλένια γέμιση συμπλήρωσε την εντύπωση, και φυσικά ενισχύθηκε από τα αρώματα των ψημένων φρούτων.

Τα σχόλια 10 ανθρώπων την επόμενη μέρα, που χωρίς να ξέρουν βέβαια ούτε εκείνοι μα ούτε κι΄εγώ... ήταν  κάτι σαν "αποχαιρετιστήριο κέρασμα"  κατεγράφησαν ως άκρως θετικά.
Πιστεύω πως αξίζει μια ευκαιρία δοκιμής από όσους έχουν την διάθεση και την όρεξη, για ένα τέτοιο γλυκό.
Καλή Δύναμη σε όλους. 

Σιρόπι από κόκκινο κρασί, σε νέα εφαρμογή...

Και καθώς η "αντοχή" έδειχνε να με εγκαταλείπει...είπε η πεθερά μου να με τονώσει!
Να 'ναι καλά η γυναίκα :-))
Και εκεί που μιλάγαμε για διάφορα, για κάτσε να σου δώσω κάτι να δεις και να μου πεις τι είναι.
Μου δίνει κουταλάκι και δοκιμάζω...
Σιρόπι λέω... Σιρόπι και έχει μέσα κανέλα...
Σωστά, μου απαντά...αλλά με τι έχει γίνει;
Με τι;
Με κόκκινο κρασί!
Παρακολουθούσε κάποιο επεισόδιο από από τηλεοπτική εκπομπή του Σ. Παρλιάρου σε επανάληψη.
Το είδε... Της άρεσε... και καταπιάστηκε να το φτιάξει.
Αποτέλεσμα ένα ωραίο μπουκαλάκι ήρθε και στα δικά μου χέρια!

Και τώρα λέω να το μοιραστώ μαζί σας, καθώς η χρήση του μπορεί να είναι πολλαπλή.
Σιρόπι για παγωτό, σιρόπι για γιαούρτι, ή για γλασσάρισμα ψητών λαχανικών.
Εγώ είπα ωστόσο να γλασσάρω τα ρολάκια κανέλας που καταπιάστηκα να ετοιμάσω για το πρωϊνό μας.
Και πραγματικά η σκέψη μου ήταν πολύ καλή, καθώς το τελικό αποτέλεσμα με δικαίωσε.

Για 12 κομμάτια ρολάκια κανέλας χρησιμοποίησα τα ακόλουθα υλικά:
550 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
320 γραμ. γάλα φρέσκο,
1/2 φλιτζάνι βούτυρο λιωμένο,
1/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο,
2 κουταλιές σούπας στέβια σε σκόνη για τη ζύμη (αλλιώς μπορείτε να βάλετε κανονική ζάχαρη)
1/3 κοφτό κουταλάκι αλάτι
1/2 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Όλα τα πιο πάνω υλικά προσωπικά τα έβαλα για ζύμωμα στον αρτοπαρασκευαστή.
Φυσικά μπορεί το ζύμωμα να γίνει και με το χέρι με την διαδικασία που ο καθείς ακολουθεί σε σχέση με τις ζύμες.

Όταν πια ύστερα από μια ώρα ήταν έτοιμη (μαζί με το πρώτο φούσκωμα της) την άνοιξα με την βοήθεια νισεστέ και πάνω σε χαρτί ψησίματος σε ένα μεγάλο φύλλο και χοντρό περίπου 5 χιλιοστά.
Στην επιφάνεια του φύλλου σκόρπισα
3 κουταλιές μαύρη και άσπρη ζάχαρη ανακατεμένη,
2 κουταλιές κανέλα σε σκόνη,
2 κουταλιές βούτυρο παγωμένο σε μικρά κομμάτια.

Τύλιξα το ρολό με την βοήθεια του χαρτιού και έκοψα με κοφτερό μαχαίρι σε 12 ισόποσα κομμάτια.
Μπήκαν σε ταψί μεγάλο, στρωμένο επίσης με χαρτί ψησίματος και τα άφησαν μέσα στον φούρνο να ξανά-φουσκώσουν (αφού τον είχα προηγουμένως ελαφρώς ζεστάνει) για 35 περίπου λεπτά.
Έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για 25-30 λεπτά μέχρι που ρόδισαν καλά.
Τα έβγαλα, τα άφησα για 4-5 λεπτά και μετά με τα "πότισα" με το γλυκό σιρόπι κρασιού.
Περίπου 2 κουταλάκια σε κάθε ρολό.

Το σιρόπι είχε γίνει με τα ακόλουθα υλικά:
280 γραμ. κόκκινο κρασί,
1 φλιτζάνι ζάχαρη άσπρη,
1 μεγάλο ξύλο κανέλας,
3-4 κεφαλάκια γαρίφαλο.
Την συνταγή θα την βρείτε και στο διαδίκτυο, μιας και είναι αρκετά διαδεδομένη.
Όλα τα υλικά βράζουν μαζί και στην ουσία θέλουμε, ο όγκος του κρασιού να μειωθεί στο μισό, για να δέσει το σιρόπι.
Αποτέλεσμα το γλασάρισμα με το κρασί έδωσε ακόμη περισσότερη νότα μπαχαρικών στα ρολά κανέλας, ενώ τα έκανε και πιο "ζουμερά" στην υφή τους.
Σκέτη απόλαυση δηλαδή :-))
Καλή εβδομάδα...και ότι είναι να 'ρθει...θε να ρθεί...αλλιώς θα προσπεράσει (τι άλλο να πούμε πια...)!!

Ψαροσουβλάκια με Γλαύκο

Ένας μεγάλος Γλαύκος (που ανήκει στην οικογένεια των καρχαριοειδών)  είχε την ατυχία να πέσει στα δίχτυα οικογενειακού φίλου.
Ατυχής αυτός ο έρμος...
Τυχερή  όμως εγώ που βρέθηκα μ' ένα μεγάλο φιλέτο ψαριού στα χέρια μου.
Φρέσκο και με κρέας σαν το γάλα, άσπρο, μου έδωσε αφορμή για ένα ξεχωριστό σουβλάκι.
Καλά όχι μόνον ένα, αλλά έξι συνολικά, από το φιλέτο που ήταν περίπου ένα κιλό (ζύγισμα με το μάτι πάντα).

Για τα σουβλάκια μου λοιπόν, χρησιμοποίησα.
Το φιλέτο κομμένο σε μεγαλούτσικους κύβους (γιατί το ψάρι χάνει όγκο όταν ψήνεται, όπως άλλωστε και το κρέας).
3 πομοντόρια κομμένα σε κομμάτια μεγάλα,
1 μεγάλο κρεμμύδι, επίσης σε κομμάτια,
αλάτι, ρίγανη, κάρυ, worcestershire sauce και ελαιόλαδο.
Τέλος, 6 ξύλινα καλαμάκια για σουβλάκια.

Ξέπλυνα ελαφρώς το ψάρι μου, το στράγγισα καλά και το έκοψα σε κομμάτια.
Σε κομμάτια κόπηκαν και οι ντομάτες και το κρεμμύδι και στην συνέχεια περάστηκαν στα σουβλάκια που προηγουμένως τα είχα βρέξει με νερό για να μην καούν κατά το ψήσιμο.

Αράδιασα τα σουβλάκια σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος.
Τα πέρασα με το αλάτι, τη ρίγανη, το κάρυ και στην επιφάνεια τους έριξα σιγά-σιγά την  worcestershire sauce και το λάδι, γυρίζοντας τα από όλες τις πλευρές.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα και γκρίλ, για 18-20 λεπτά περίπου, επίσης γυρίζοντας τα μια φορά και από την άλλη πλευρά.
Πεντανόστιμα,  παρέα με σαλάτα και λίγες ψητές πατατούλες, από δίπλα.