Γεμιστή Κολοκυθόπιτα

Γεμιστή κολοκυθόπιτα ή μήπως ψωμάκι μπριος γεμιστό με κολοκύθα και όχι μόνο!
Διαλέγουμε σύμφωνα με τα γούστα μας και βεβαίως πράττουμε τα δέοντα όταν βρεθούμε εμπρός του!
Το μόνο που μπορώ προσωπικά να υποσχεθώ, είναι ότι για όσους αρέσκονται στην γλυκιά κολοκυθόπιτα (γιατί υπάρχουν αρκετοί που δεν την αγαπούν, τουλάχιστον στο δικό μου περιβάλλον) εδώ μπορεί κάτι να τους κάνει ν' αλλάξουν γνώμη.

Τα πεθερικά μου είναι μόνιμη πηγή προμηθειών σε διάφορα είδη.
Και τούτη την φορά είχαμε πάλι αρκετή ποσότητα τριμμένης (ω, ναι!!) έτοιμης σάρκας κολοκύθας. Δύο μεγάλα πακέτα που με περίμεναν με καρτερία για καμιά βδομάδα, οπότε έπιασα το ένα από την κατάψυξη και του έκλεισα το μάτι, για να δούμε τι κάναμε τα δύο μας.

Κολοκυθόπιτα ψιθύρισε, ναζιάρικα το πακετάκι μου.
Ναι, αλλά τι, γλυκιά ή αλμυρή; Του αποκρίθηκα...
Γλυκιά, για να πιούμε και κανένα τσαγάκι εκεί κατά τις έξι το απόγευμα, μου απάντησε!
Και έτσι πήρε μόνο του την απόφαση, για την τύχη του!!!
Ανασκουμπώθηκα και ορίστε το αποτέλεσμα.

Γλυκιά γεμιστή κολοκυθόπιτα σε ζύμη μπριός (που προσωπικά αγαπώ ιδιαίτερα)

Υλικά για την ζύμη (που ετοιμάστηκε στον αρτοπαρασκευαστή)
1/2 φλιτζάνι γάλα,
1/2 φλιτζάνι νερό,
1/2 φλιτζάνι ελαφρύ ελαιόλαδα ή λιωμένο βούτυρο,
650 γραμ αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
1/2 κουταλάκι μαχλέπι τριμμένο,
2 κουταλιές ζάχαρη,
1 πρέζα αλάτι,
1 μεγάλο αυγό,
1 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Τα υλικά μου, τα έβαλα με αυτή τη σειρά στον αρτοπαρασκευαστή, στο πρόγραμμα για ζύμωμα, και μετά από μια ώρα και 20 λεπτά η ζύμη μου ευωδιαστή και εύπλαστη ήταν έτοιμη.

Στο ενδιάμεσο διάστημα ετοίμασα την γέμιση κολοκύθας, αφού είχα αφήσει το τριμμένο κολοκύθι να ξεπαγώσει καλά και να στραγγίξει καλά τα υγρά του (το πίεσα λίγο και με το χέρι).
Ανακάτεψα την κολοκύθα, που ήταν μισό κιλό,  σε βαθύ μπολ, με:
200 γραμ. μαύρη ζάχαρη,
50 γραμ. μέλι,
100 γραμ. αλεσμένη φρυγανιά
80 γραμ. αλεσμένα μπισκότα τύπου Μιράντα,
100 γραμ. χοντρό-αλεσμένα καρύδια,
100 γραμ. χοντρό-αλεσμένα αμύγδαλα,
100 γραμ. ξανθές σταφίδες,
3 κουταλάκια κανέλα σκόνη,
1/2 κουταλάκι γαρύφαλλο σκόνη,
1/3 κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
και τέλος 80 γραμ. λιωμένο βούτυρο.

Η γέμιση έτοιμη προς χρήση. Και η ζύμη μου το ίδιο.
Την χώρισα σε 2 μεγάλες μπάλες και με την βοήθεια νισεστέ άνοιξα την κάθε μπάλα σ' ένα μεγάλο φύλλο. Το κάθε φύλλο το χώρισα κατά μήκος στη μέση και στο κάθε μισό μοίρασα γέμιση.
Στο κέντρο περίπου του φύλλου και κατά μήκος πάντα.
Δίπλωσα σε ρολό και ετοίμασα τα "σαλιγκάρια" μου.

Σε λαδωμένο μέτριο ταψί φούρνο τα μετέφερα κάνοντας ένα μεγάλο στριφτάρι.
Άλειψα την επιφάνεια με λίγο λιωμένο βούτυρο ανακατεμένο με λίγο γάλα και πασπάλισα επίσης μια μεγάλη κουταλιά ζάχαρη σε όλη την επιφάνεια.
Το άφησα σε χλυαρό φούρνο, για μιάμιση ώρα, να ανέβει ξανά και μετά έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για 25 περίπου λεπτά.

Έτοιμη η γλυκιά γεμιστή κολοκυθόπιτα. Αφού κρύωσε πια την έκοψα και δοκιμάστηκε και μοιράστηκε ... Με σχόλια πολύ θετικά.
Μια εναλλακτική λύση, εάν βρεθείτε με γλυκιά κολοκύθα :-))
Καλή σας απόλαυση,ι καλό Μήνα Φλεβάρη (από αύριο) που καθώς φαίνεται θα είναι αρκετά παγωμένος και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους μας.

Λεμόνι & Κακάο ...συνδυασμένα με crumble κουκουναρίου

Με τα κεϊκς έχω την ιδιαίτερη σχέση των αρωμάτων (όπως άλλωστε και με όλες τις δημιουργίες που μου αρέσουν να γεύομαι).
Αν δεν έχει άρωμα ένα κομμάτι κέϊκ, όσο αφράτο και να γίνει, προσωπικά δεν το θεωρώ επιτυχημένο.
Να σας γράψω λοιπόν για ένα από τα τελευταία μου κέϊκ, πέρα από τα Muffins Λεμονιού που αποτελούν το άκρως αγαπημένο γλυκό του κανακάρη μου, σχεδόν 20 ημέρες τώρα.

Κεϊκ Λεμονιού και Κακάο συνδυασμένο με crumble (κραμπλ) κουκουναριού

Για το μείγμα του κεϊκ χρησιμοποίησα
500 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,
6 μέτρια αυγά,
1,5 κούπα λευκή ζάχαρη,
ξύσμα από δύο μεγάλα και χοντρόφλουδα λεμόνια,
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
80 γραμ. ελαιόλαδο,
2 φλυτζάνια γάλα πλήρες,
3 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
χυμό από μισό λεμόνι,
1 κοφτό κουταλάκι βανίλια,
2 κουταλιές της σούπας σοκολάτα ρόφημα (ή σκέτο κακάο) και μια κουταλιά ζεστό γάλα.

Για το crumble κουκουναριού,
30 γραμ. μπισκότα (τύπου μιράντα) χοντρο-αλεσμένα,
50 γραμ βρώμη,
50 γραμ βούτυρο μαλακωμένο,
80 γραμ. μαύρη ζάχαρη,
30 γραμ. κουκουνάρι

Αρχικά έφτιαξα έτριψα την φλούδα των καλά πλυμμένων λεμονιών μου, αν και ήταν από κήπο και αράντιστα. Ανακάτεψα το ξύσμα με την ζάχαρη σε βαθύ μπολ και το άφησα να σταθεί για 8-10 λεπτά, μέχρι να ετοιμάσω δηλαδή και τα υπόλοιπα υλικά μου.

Ετοίμασα επίσης και το crumble ανακατεύοντας με το χέρι όλα τα υλικά μου, μέχρι να μοιάζουν με το τρίμμα.
Στη συνέχεια έλιωσα και το βούτυρο (στα μικροκύματα) που προορίζονταν για τον χυλό του κέϊκ.

Μέσα στο μπολ με το ξύσμα και την ζάχαρη, έριξα ανά δύο τ΄ αυγά και χτύπησα με το μίξερ μέχρι να ασπρίσουν. Πρόσθεσα το λιωμένο βούτυρο και το ελαιόλαδο χτυπώντας εκ΄ νέου.
Κατόπιν μπήκαν το μπεϊκν πάουντερ, το μισό αλεύρι, η βανίλια και η μία κούπα γάλα καθώς και ο χυμός λεμονιού. Και πάλι ανακάτεμα. Και τέλος το υπόλοιπο αλεύρι και το υπόλοιπο γάλα.

Σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο, είχα στρώσει χαρτί ψησίματος. Έβαλα τα 2/3 του χυλού.
Στο 1/3 έριξα τέλος το ρόφημα της σοκολάτας που είχα ανακατέψει στη μια κουταλιά ζεστό γάλα και το μείγμα αυτό μπήκε επίσης στην φόρμα μου.

Μ΄ ένα μεγάλο πιρούνι έκανα "ανεβοκαταβάσμετα" μέσα στους δύο τύπους χυλού, έτσι ώστε να δημιουργηθούν κάποια νερά και στην επιφάνεια πασπάλισα το μείγμα του crumble, αλλά όχι μέχρι την άκρη της φόρμας.
Αυτό το τελευταίο, το σκέφτηκα εκ΄των υστέρων, γιατί καθώς το crumble  είχε "βάρος" με το φούσκωμα θα μπορούσε η άκρη του κεϊκ να το "καλύψει" και να το "κρύψει" μέσα της.
Και πράγματι έτσι έγινε και ήταν ωραίο σαν εφέ κατά το κόψιμο.
Άκρως αρωματικό με πολλές εκπλήξεις τούτο το κεκάκι.
Αν το δοκιμάσετε ελπίζω να σας αρέσει, όπως και σ' εμάς. 

Πολύχρωμα μπιφτέκια με Μπλε τυρί και σάλτσα Κρασιού.

Το σίγουρο είναι, ότι σ' ένα ζουμερό μπιφτέκι ΟΧΙ, δεν λες εύκολα...
Πόσο μάλλον όταν αυτό είναι τόσο πολύχρωμο και μοσχομυριστό και κρύβει μέσα μπλε τυράκι, αλλά συνοδεύεται και από μια σάλτσα που το κάνει ακαταμάχητο.
Για όσες και όσους δεν αγαπούν το μπλε τυρί, μπορεί να γίνει εξίσου όμορφο και με φέτα πρέπει να σημειώσω, αν και θα πρότεινα να του δώσετε  (του μπλε τυριού δηλαδή...) μια ευκαιρία.

Υλικά:
700-800 γραμ. κιμά μοσχαρίσιο,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι αλεσμένο στο multi (ή τριμμένο στον τρίφτη)
1 μεγάλη κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης, επίσης αλεσμένη,
1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο,
3-4 κλαράκια από μυρώνια ή καυκαλίθρες, επίσης ψιλοκομμένες,
1 κουταλάκι κοφτό ρίγανη αποξηραμένη,
1/3 κουταλάκι κοφτό κάρυ,
1/3 κουταλάκι κοφτό πιπέρι,
1/2 κουταλάκι κοφτό αλάτι,
1/2 κουταλάκι καβουρδισμένο σουσάμι,
1 κουταλιά σούπας μηλόξυδο,
1 μεγάλο αυγό, ή 2 μικρά,
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο,
2-3 φέτες ψωμί μουλιασμένο.
Και για το ταψί 3 κουταλιές ελαιόλαδο και 2 κουταλιές νεράκι.

Σε μεγάλο μπωλ βάζουμε τον κιμά μας (έχοντας ζητήσει από τον χασάπη να μας τον περάσει 2 φορές από την μηχανή του) και προσθέτουμε όλα τα προαναφερόμενο υλικά. Δουλεύουμε καλά το μείγμα μας, με το χέρι για 8-10 λεπτά να ενωθούν τα υλικά και το αφήνουμε σκεπασμένο στο ψυγείο για μια ώρα.

Στρώνουμε το ταψί μας με χαρτί αντικολλητικό και κόβουμε το μπλε τυρί σε μπαστουνάκια των 2 εκατοστών.
Παίρνουμε ποσότητα κιμά σε μέγεθος μικρού πορτοκαλιού και την ανοίγουμε στην παλάμη μας.
Βάζουμε μέσα στο μπλε τυρί και κλείνουμε πλάθοντας τα μπιφτέκια σαν μεγάλα σουτζουκάκια.

Ραντίζουμε με ελαιόλαδο και ελάχιστο νεράκι και ψήνουμε στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα (περίπου 20 λεπτά).

Λίγο πριν κλείσουμε τον φούρνο μας, ετοιμάζουμε την σάλτσα κρασιού, με:
1/2 φλιτζάνι λευκό κρασί (όχι με ρετσίνα)
3 κουταλιές κρέμα γάλακτος,
2 κουταλιές μουστάρδα,
1-2 μπαστουνάκια μπλε τυρί
και λίγο φρεσκό-τριμμένο πιπέρι.

Βράζουμε όλα τα υλικά μέσα σε κατσαρολάκι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για 10-12 λεπτά.
Να λιώσει το τυρί και να δέσει η σάλτσα μας, καθώς και το κρασάκι θα μειωθεί σε όγκο.
Σερβίρουμε τα μπιφτέκια με την σάλτσα μας και με ότι συνοδεία μας αρέσει.
Αν και μια φρέσκια πλούσια σαλάτα είναι ότι καλύτερο νομίζω.
Καλή σας απόλαυση.

Υ.Γ. αν τύχει και τα μπιφτεκάκια σας ανοίξουν λίγο, λόγω του τυριού, και καθώς ο κιμάς είναι πολύ αφράτος, μην στεναχωρηθείτε. Η σάλτσα και το "άνοιγμα" θα κάνουν εξαιρετικό πάντρεμα.

Ατομικές Τάρτες γεμάτες απόλαυση!

Το μείγμα των ξηρών καρπών που ψήνεται σε συνδυασμό με το μέλι, είναι σαφώς ακαταμάχητο (για μένα τουλάχιστον)!
Εάν τώρα προσθέσετε και μια μυρωδάτη κρέμα λεμονιού, παρέα με την υπόξινη γεύση των μύρτιλλων καθώς και το συναρπαστικό χρώμα τους, νομίζω πως έχετε ένα από τα πιο ωραία ατομικά γλυκά και χωρίς πολλά λιπαρά.

Ατομικές Τάρτες Βρώμης, Ξηρών καρπών, Λεμονιού και Μύρτιλλων

Για την βάση τους χρησιμοποίησα:
1/2 κούπα βρώμης,
1 κούπα αλεσμένα ανάλατα αράπικα φιστίκια,
1/2 κούπα αλεσμένα ανάλατα αμύγδαλα,
1 κούπα ξανθές σταφίδες,
2 κουταλιές μαύρες σταφίδες,
ξύσμα από ένα πορτοκάλι,
χυμό από το μισό πορτοκάλι,
4 καλές κουταλιές μέλι,
2 κουταλάκια ελαιόλαδο,
1 κουταλιά αλεύρι.
(Τα υλικά είναι για 5 ατομικές τάρτες ή μια μεγάλη μετρίου μεγέθους).

Αρχικά άλεσα τα φιστίκια και τα αμύγδαλα στο multi. Όχι όμως να γίνουν σκόνη.
Μετά τις σταφίδες μαζί με τον χυμό του πορτοκαλιού, ώστε να βοηθήσει ο χυμός το άλεσμά τους.
Όλα τα υλικά μου κατόπιν στο μπολ μαζί με το μέλι, το ελαιόλαδο, το ξύσμα και το αλεύρι. Ανακάτεψα πολύ καλά μ' ένα κουτάλι.

Έστρωσα τις ατομικές ταρτιέρες μου, με χαρτί ψησίματος και απάνω έβαλα από 3 κουταλιές περίπου από το μείγμα μου. Πατώντας το καλά να στρωθεί ομοιόμορφα και να πιάσει όλη την επιφάνεια της ταρτιέρας με πάχος ενός εκατοστού περίπου.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα, για 5 λεπτά.

Στη συνέχεια έβγαλα όλες τις ταρτέριες με προσοχή (με την βοήθεια της σχάρας του φούρνου για σταθερότητα) και πρόσθεσα το μείγμα λεμονένιας κρέμας μου που έκανα με :
1/2 κουτί γάλα ζαχαρούχο.
χυμό από 2 λεμόνια,
λίγο ξύσμα λεμονιού,
λίγη βανίλια.
και μερικά μύρτιλλα ξεπαγωμένα (είχα αγοράσει κατεψυγμένα).
Όλα τα υλικά χτυπήθηκαν με τον αυγοδάρτη μέσα σε μπολ και προστέθηκαν με προσοχή στην ελαφρώς ψημένη επιφάνεια των ταρτών μου.

Στο κέντρο μπήκαν και μερικά μύρτιλλα με ελάχιστο από το ζουμάκι τους και οι τάρτες μπήκαν πάλι στο φούρνο για ψήσιμο για 8 λεπτά ακόμη. Μέχρι να ψηθεί το μείγμα.
Τις άφηνα λίγο να κρυώσουν και ήταν έτοιμες για να τις απολαύσουμε.

Η βάση γι' αυτές τις τάρτες μοιάζει με αυτήν από το παρελθόν, και συνηθίζεται πολύ από όσους τους αρέσει η υγιεινή διατροφή και προσπαθούν να αποφεύγουν τα πολλά λιπαρά.
Σας εύχομαι ολόψυχα μια όμορφη εβδομάδα, από αύριο και πάλι.

Κουλουράκια με άρωμα πολίτικου τσουρεκιού.

Κουλουράκια αρωματικά όσο ένα τσουρέκι πολίτικο!
Σαφώς πιο εύκολα και γρήγορα ως προς την προεργασία τους, καθώς ο χρόνος παραμονής που χρειάζεται ένα τσουρέκι για να φουσκώσει, εδώ δεν απαιτείται.
Ενώ σας βεβαιώ πως καταναλώνονται χωρίς δεύτερη σκέψη...

Υλικά για 3 κανονικά ταψιά φούρνου.
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ίσως όχι όλο)
250 γραμμάρια βούτυρο αγελάδος ανάλατο λιωμένο,
καθώς και 40 γραμμάρια βούτυρο γάλακτος (για περισσότερο άρωμα) επίσης λιωμένο,
χυμό από 6 μεγάλα μανταρίνια.
τις φλούδες από τα 3 μανταρίνια καλά πλυμμένες και αλεσμένες,
2 κούπες του τσαγιού ζάχαρη,
3 μεγάλα αυγά,
2 κουταλιές σούπας κοφτές, σκόνη μαχλέπι,
5-6 δάκρυα μαστίχας αλεσμένα με λίγη ζάχαρη,
1/2 φλιτζάνι χλιαρό γάλα,
1 κουταλάκι λικέρ πορτοκάλι ή μανταρίνι.
3 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
1 κουταλάκι σόδα μαγειρική και,
μια πρέζα αλάτι.

Κατ' αρχάς αφήνετε το βούτυρο να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου, ώστε να μπορέσετε να το λιώσετε πιο γρήγορα. Το ίδιο και τ' αυγά.
Πλένετε καλά τα μανταρίνια και τα στύβετε. Κρατάτε την φλούδα από τα τρία και της αφαιρείτε όλη την λευκή μεμβράνη και στην συνέχεια την αλέθετε στο Multi, μαζί με το λικέρ.
Χτυπάτε την μαστίχα μ' ένα κουταλάκι ζάχαρη μέχρι να γίνει σκόνη.

Σε βαθιά λεκάνη βάζετε την ζάχαρη με την μανταρινόφλουδα με το λικέρ και ανακατεύετε καλά μ' ένα κουτάλι να ενωθούν σαν "πάστα" τα δύο υλικά.
Προσθέτετε το λιωμένο βούτυρο, και χτυπάτε με τον αυγοδάρτη, ρίχνοντας ένα-ένα τ' αυγά.
Στο μείγμα μπαίνουν στην συνέχεια: το μαχλέπι, η μαστίχα-ζάχαρη, ο χυμός των μανταρινιών, το αλάτι, το μπεϊκιν πάουντερ και η σόδα.
Χτυπάτε πάλι με τον αυγοδάρτη και σταδιακά ενσωματώνετε το αλεύρι.
Στο τελευταίο πια στάδιο ζυμώνετε με το χέρι μέχρι να πάρετε μια ζύμη ελαστική και άκρως αρωματική.

Την αφήνετε να σταθεί για 3/4 της ώρας και ετοιμάζετε τα ταψιά σας.
Στρώνετε αντικολλητικό χαρτί.
Προθερμένετε τον φούρνο και δημιουργείτε κουλουράκια πλεξούδες.
Ψήνετε στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι να φουσκώσουν και να ροδίσει η επιφάνεια τους.
Μέσος χρόνος περίπου 12-14 λεπτά ανάλογα πάντα με τον φούρνο.

Μοσχομυρίζουν. Αφράτα και "τσουπώτα"!
Ακαταμάχητη συνοδεία για όποιο ρόφημα τραβά η όρεξή σας.
Καλή απόλαυση και καλή εβδομάδα σε όλους μας.

Μια σουπιά...μα τι σουπιά!!

Και καθώς οι φετινές γιορτές πέρασαν πια στο προσωπικό ιστορικό παρελθόν, του καθενός από εμάς,
με απολογισμούς, αποχαιρετισμούς, υποδοχές, αποδοχές και παραδοχές ...
Βρίσκουμε σιγά-σιγά τους απλούς καθημερινούς μας ρυθμούς.
Κάποιες φορές, αυτή η καθημερινότητα είναι σαφώς πιο "ξεκούραστη" από τα γλέντια και τις συναθροίσεις.  Ας την εκτιμήσουμε λοιπόν κι ας της φερθούμε σαν να ήταν κι' αυτή μια μεγάλη γιορτή!

Σας προτείνω λοιπόν ένα πολύ ωραίο πιάτο, που θα μοιάζει γιορτινό, αλλά με τόσο απλά και καθημερινά υλικά που ταυτόχρονα θα έχει την δυνατότητα να μας "αποτοξινώσει" από τα κρεατικά και τα πουλερικά που καταναλώσαμε όλο αυτό το διάστημα.

ΣΟΥΠΙΑ...Μια σουπιά γεμιστή και πεντανόστιμη.

Τα υλικά μου είναι για 3 καλόφαγα άτομα, εσείς αναλόγως τους ανθρώπους για τους οποίους μαγειρεύετε προσαρμόζετε τα υλικά.
1 μεγάλη καθαρισμένη (από δέρμα και μελάνι) σουπιά. Προσωπικά χρησιμοποίησα καταψυγμένη
1 κόκκινη πιπεριά κέρατο, κομμένη σε μικρά καρεδάκια,
1 μικρό ματσάκι φρέσκο άνηθο ψιλοκομμένο,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι επίσης ψιλοκομμένο,
100 γραμ. φέτα λιωμένη μ' ένα πιρούνι,
2 κουταλιές τυρί κρέμα,
1/2 κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού,
1 κρασοπότηρο ούζο,
1 πορτοκάλι για τον χυμό του,
αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο και λίγο νεράκι.

Αφού ξεπάγωσα την σουπιά μου, την ξέπλυνα, αφαίρεσα τα πλοκάμια και το κεφάλι από το σώμα.
Έκοψα ψηλά τα πλοκάμια μ' ένα μαχαίρι και τα άφησα για λίγο στην άκρη.

Μέσα σ' ένα μπολ έλιωσα την φέτα, την ανακάτεψα με το τυρί κρέμα, το ξύσμα του πορτοκαλιού και τον άνηθο καθώς και το 1/3 από την κομμένη πιπεριά.

Σε βαθύ τηγάνι έβαλα το λάδι και σωτάρισα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Όταν πήρε να γυαλίζει έριξα την υπόλοιπη πιπεριά καθώς και τα ψιλοκομμένα πλοκάμια της σουπιάς καθώς και το υπόλοιπο κεφάλι της. Άφησα λίγο να γίνουν.
Πήρα μια κουταλιά της σούπας από αυτό το μείγμα και το πρόσθεσα στο μείγμα των τυριών, το οποίο μαζί με τα μυρωδικά αποτελούσε την γέμιση της σουπιάς μου.

Γέμισα με προσοχή. Και στερέωσα, καλά το σώμα της "ράβοντας" το με οδοντογλυφίδες.
Το γεμισμένο σώμα μπήκε στο τηγάνι μου για μαγείερεμα, με τα υπόλοιπα πλοκαμάκια και την πιπεριά που ήδη υπήρχαν. Πρόσθεσα το ούζο, τον χυμό πορτοκαλιού, το αλάτι, το πιπέρι και το νεράκι και σκέπασα το τηγάνι μου. Σε τακτά χρονικά διαστήματα γύριζα την σουπιά με προσοχή μέσα στην σάλτσα μου, για να μαγειρευτεί από όλες τις πλευρές της.
Σε 35 λεπτά ήταν έτοιμη.

Την σερβίρισα ολόκληρη (αφαιρώντας φυσικά τις οδοντογλυφίδες) συνοδεύοντας και με την σάλτσα της πάνω σε ένα λευκό χιονάτο ρύζι.

Και στο τραπέζι πια, την χάραξα και την έκοψα ώστε να μπορεί ο καθένας να σερβιριστεί όση ήθελε παρέα με το ανάλογο ρυζάκι.
Δοκιμάστε την και καλή σας απόλαυση.

Νέα Χρονιά! Και πάντα έχουμε ελπίδες για αλλαγές...

Νέα χρονιά και πάντα έχουμε ελπίδες για αλλαγές και εναλλακτικές διαδικασίες σε όσα καθημερινά μας συμβαίνουν που με τον τρόπο τους καθορίζουν τις ζωές μας, αλλά και τις ζωές των συνανθρώπων μας.
Εναλλακτικά θέλουμε να δούμε τα πράγματα, να ξεφεύγουν από την συνεχή μουρμούρα και ανασφάλεια των τελευταίων ετών που μας έχει γίνει βίωμα και να προχωρήσουμε με θετική ματιά
στο 2014!

Ευχή μου λοιπόν προς όλους σας, φίλοι αναγνώστες και φίλοι Bloggers.
Ας κρατήσουμε την Ελπίδα, σαν μικρό φάρο μέσα στην ψυχή μας κι' ας ευχηθούμε ο ένας στον άλλο, ο Καινούργιος Χρόνος να οδηγήσει εκεί που ο καθένας μας λαχταρά και ελπίζει... με Υγεία, Δύναμη και Αγάπη, καθώς αυτά είναι τα μεγαλύτερα αγαθά στην ζωή μας.

Και αφού μιλάμε για αλλαγές και εναλλακτικές διαδικασίες, επιτρέψτε μου να σας δώσω  έναν εναλλακτικό τρόπο μαγειρέματος για τις κλασσικές πατάτες φούρνου, που σίγουρα είχαν σημαντικό ρόλο στα τραπέζια των ημερών που πέρασαν.

Πατάτες φούρνου σε πουγκιά

Υλικά για 4 άτομα (αναλόγως πολλαπλασιάζετε τις ποσότητες).
3-4 πατάτες μεγάλου μεγέθους
3 κουταλιές ελαιόλαδο,
2 κουταλιές Worcester Sauce,
2 κουταλιές μουστάρδα απαλή,
2 κουταλάκια  φυλλαράκια από φρέσκια ρίγανη (ή φασκόμηλο φρέσκο)
1/2 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
1/2 κοφτό κουταλάκι καπνιστή πάπρικα,
1/2 μεγάλη ντομάτα κομμένη σε κύβους,
2-3 κουταλιές σούπας νερό,
4 μεγάλα φύλλα χαρτί ψησίματος,
2 μεγάλα φύλλα  αλουμινόχαρτο.

Πλένετε και καθαρίζετε τις πατάτες και τις κόβετε είτε σε μεγάλους κύβους ή κυδωνάτες.

Βάζετε τα φύλλα του χαρτιού ψησίματος ανά δύο, σταυρωτά και από κάτω βάζετε και το κάθε φύλλο αλουμινόχαρτο, έτσι ώστε όταν τα κλείσετε να σχηματιστεί ένα μεγάλο πουγκί, καθώς θα σφίξετε τα χαρτιά όλα μαζί στο πάνω μέρος.

Τις πατάτες τις πασπαλίζετε με όλα τα υλικά που αναφέρονται και τις ανακατεύετε καλά.
Τις μοιράζετε μέσα στα χαρτιά και κλείνετε σε πουγκιά.
Σ' αυτή την φάση προσθέτετε και το λίγο νεράκι μέσα στα πουγκιά, για να βοηθήσει στο ψήσιμο.
Τοποθετείτε τα πουγκιά μέσα σε ταψί του φούρνου και βάζετε το ταψί στον φούρνο (φροντίζοντας να τον έχετε προθερμάνει) για να ψήσετε με αέρα στους 190-180 βαθμούς για 50 λεπτά περίπου.
Βγάζετε τα πουγκιά σας με προσοχή και με προσοχή επίσης, τ' ανοίγετε καθώς θα έχουν κρατεί τους ατμούς τους.
Σερβίρετε με ότι κρεατικό επιθυμείτε ή και σκέτες αν σας κάνει κέφι (!!) μέσα σε πιατέλα με ολόκληρο του πουγκί για περισσότερο εφέ και κόβοντας περιμετρικά μ' ένα ψαλίδι το χαρτί που ενδεχομένως περισσεύει.
Καλή σας απόλαυση.

Τυρόπιτα ... σαν Κεϊκ

Μιας και οι μέρες το καλούν, ας δούμε μια ακόμη ιδέα για μια γιορταστική παρουσίαση σ' ένα κατά τ' άλλα, πολύ κλασσικό ορεκτικό για το τραπέζι μας.
Τυρόπιτα ή κεϊκ ή κάτι ενδιάμεσο ίσως...αλλά με πολύ απλά υλικά.

Αυτό που μετράει στην παρούσα συνταγή πέρα από την νοστιμιά είναι η ιδέα.
Και η ιδέα για τυρόπιτα σε φόρμα του κεϊκ είναι κάτι που έχουμε όλοι μας δει σε αρκετά φιλικά blogs μαγειρικής, αλλά και σε περιοδικά που κυκλοφορούν.
Προσωπικά απλώς έκανα τους δικούς μου (όπως πάντα δηλαδή...) πειραματισμούς και έρχομαι να τους μοιραστώ μαζί σας.
Να τονίσω ότι είναι κάτι που γίνεται πολύ εύκολα και σαφώς "σηκώνει" τους συνδυασμούς που ο καθένας προτιμά για την γέμιση, αρκεί αυτή να μην είναι πολύ υγρή.

Τυρόπιτα σαν κεϊκ

Χρησιμοποίησα ένα πακέτο (2 φύλλων) φρέσκιας σφολιάτας,
300 γραμ. φέτα τριμμένη,
200 γραμ. τυρί τσένταρ (cheddar) επίσης τριμμένο (στον τρίφτη)
100 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό,
3 μεσαίου μεγέθους αυγά,
1/2 φλιτζανιού γάλα φρέσκο,
1/3 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1 κουταλιά σούπας (όχι πολύ γεμάτη) μουστάρδα απαλή,
2 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένο άνηθο,
και τέλος,
2 κουταλιές (όχι πολύ γεμάτες) βούτυρο μαλακό αλλά όχι λιωμένο,
καθώς και 8-10 φέτες γαλοπούλα καπνιστή κομμένες στην μέση.

Σε μια αντικολλητική φόρμα του κεϊκ, άλειψα με το βούτυρο πολύ καλά τα τοιχώματα, τον πάτο αλλά και τον λαιμό της φόρμας.
Έφτιαξα το μείγμα της γέμισης με τα τυριά μου τριμμένα, τ' αυγά, το γιαούρτι, το μοσχοκάρυδο, τη μουστάρδα και τον άνηθο.

Έκοψα την σφολιάτα σε λωρίδες (γύρω στα 5 εκατοστά φάρδος) και με αυτές του πρώτου φύλλου "έκτισα" την φόρμα μου, φροντίζοντας να μην αφήσω κενά. Όπου κενό, έκοβα κομμάτι και κάλυπτα την επιφάνεια της φόρμας.

Έβαλα την μισή γέμιση των τυριών. Έστρωσα με κομμάτια από τις φέτες της γαλοπούλας.
Συνέχισα με την υπόλοιπη γέμιση και τελείωσα με την υπόλοιπη γαλοπούλα.
Κάλυψα με λωρίδες σφολιάτας, φροντίζοντας πάντα, να μην υπάρχουν τρύπες ή κενά και γύρισα τις άκρες προς τα μέσα και στα πλαϊνά τοιχώματα αλλά και στον λαιμό της φόρμας.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 190 βαθμούς για 20 λεπτά, μέχρι που είχε ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας.

Την έβγαλα και την άφησα να σταθεί για μισή ώρα και την αναποδογύρισα σε πιατέλα σερβιρίσματος.
Μην την κόψετε νωρίτερα (προσωπικά βιάστηκα λιγάκι να την κόψω)  γιατί είναι πολύ ζεστή η γέμιση και δεν θα βοηθήσει στο σερβίρισμα.
Καλή σας απόλαυση και Καλές Γιορτές να έχουμε όλοι μας.

Υ.Γ. σίγουρα θα σας περισσέψουν λίγα κομμάτια σφολιάτας.
Μην τα πετάξετε. Κόψτε τα όσο πιο ομοιόμορφα μπορείτε.
Ζεστάνετε καλά, ελαιόλαδο σ' ένα τηγάνι, πασπαλίστε τα με λίγη κανέλα, τηγανίστε τα μέχρι να ροδίσουν και από τις δύο πλευρές. Σερβίρετε με λίγο μέλι και έξτρα κανέλα.
Οι πιο γρήγορες τηγανίτες που έχετε ποτέ φτιάξει :-)) 

Σταβλίσιες Καπνιστές

Το κρύο είναι αλήθεια πως θέλει καλό φαγητό.
Και μιλάμε για φαγητό που όπως λέγανε οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας... θα "σε κρατήσει"!
Και αυτό το "κρατήσει" είχε να κάνει στην περίπτωσή τους, σχεδόν πάντοτε με το καλό κρέας, αφού δεν είχαν εύκολο και σε  συχνή κατανάλωση, όπως συμβαίνει στις μέρες μας (ας ελπίσουμε ότι δεν θα το μας το βγάλουν με το ζόρι ...).

Να λοιπόν ένα φαγάκι που θα "σας κρατήσει" ζεστούς" στον παγωμένο καιρό που καλά κρατεί εδώ και πολλές μέρες σε όλη τη χώρα... και που θα  σας "γαργαλίσει" ευχάριστα, μύτη και ουρανίσκο.

Καπνιστές Σταβλίσιες Μπριζόλες 

Υλικά (για 3-4 άτομα):
2 μεγάλες σταβλίσιες Μοσχαρίσιες μπριζόλες (καθαρισμένες και έτοιμες για μαγείρεμα).
1/2 κουταλιά (σούπας) καπνιστή πάπρικα,
2 κουταλιές (σούπας) μουστάρδα απαλή,
2 κουταλιές (σούπας) ελαιόλαδο,
2 κουταλιές (σούπας) Worcester Sauce
1/3 κουταλιάς αλάτι,
4-5 κομμάτια λιαστής ντομάτας.

Κάνετε όλα τα υλικά, εκτός από τις λιαστές ντομάτες, ανακατεύοντας τα σ' ένα μπολ, μια αλοιφή με την οποία θα αλείψετε καλά τις μπριζόλες.

Παίρνετε 4 μεγάλα φύλλα χαρτί ψησίματος, τέτοια σε μέγεθος που να χωρέσει άνετα κάθε μπριζόλα και να μπορείτε να τα τυλίξετε σε πακέτα.
Τα βάζετε ανά δύο, σταυρώτα, και μέσα τοποθετείτε την κάθε μια μπριζόλα, την οποία και αλείφετε με το μείγμα που έχετε φτιάξει.
Πάνω στην επιφάνεια βάζετε τις λιαστές ντομάτες και τις ραντίζετε με λίγο έξτρα ελαιόλαδο.

Διπλώνετε καλά τα χαρτιά σχηματίζοντας ένα πακέτο και τα μεταφέρετε σε ταψί με την ένωση του πακέτου προς τα κάτω. Μέσα στο ταψί βάζετε μισό φλιτζάνι νερό και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνου στους 190 βαθμούς για 45-50 λεπτά.

Τα βγάζετε από τον φούρνο και ανοίγετε με προσοχή τα πακέτα.
Σερβίρετε την κάθε μια μπριζόλα με ψητά ή βραστά λαχανικά της αρεσκείας σας.
Προσωπικά έβαλα, καρότο και μπρόκολο βραστά καθώς και φρέσκια ντομάτα.

Καλή απόλαυση, καθώς το άρωμα της καπνιστής πάπρικας αλλά και της λιαστής ντομάτας θα έχουν δώσει έξτρα μυρωδιά στο κρέας, που με αυτόν τον τρόπο ψησίματος έχει γίνει και εξαιρετικά μαλακό.

Η μεταμόρφωση μιας φρέσκιας φέτας χωριάτικου ψωμιού...

Όταν το ευλογημένο καρβέλι, βγει φρέσκο και ζεστό από τον φούρνο "σπάει" μύτες!
Πόσο μάλλον όταν το ψωμί αυτό είναι, ότι συνηθίζουμε να αποκαλούμε "καλό χωριάτικο" καρβέλι.
Δεν μπορείς να αντισταθείς, όσο και αν το προσπαθείς.
Όχι, ότι εγώ προσωπικά βάζω αντιστάσεις στο ζεστό ψωμί, παρέα μ' ένα καλό τυράκι από δίπλα.
ΠΟΤΕ!!

Αυτό άλλωστε ήταν πάντα το αγαπημένο μου φαγητό, από μωρό, έτσι με "ηρεμούσαν" και με "ξεχνούσαν" ... για αρκετή ώρα :-)). Ψωμί με τυρί. Ψωμί με άλμη (για όσους είναι κάτω από τ' Αυλάκι). Ψωμί με πικάντικο κασέρι αργότερα. Κουλουράκι Θεσσαλονίκης με τυρί τριγωνάκι (το Αραπάκι εκείνα τα μακρινά χρόνια) και πάει λέγοντας ... κυρίες και κύριοι!

Το καρβέλι που βρέθηκε στα χέρια μου (χάρη στον πεθερό και πάλι) ήταν ακαταμάχητο.
Αλλά μια μεταμόρφωση (αυτή που θα δείτε πιο κάτω) νομίζω που του ταίριαξε "γάντι" ειδικά στο χαλαρό πρωϊνό Κυριακής που μας πέρασε. Και που όπως κάθε χαλαρή Κυριακή που σέβεται τον εαυτό της, απαιτεί και το καλό κολατσιό να το έχει "παρέα" της!

Χωριάτικο Ψωμί με Αυγά και Corned Beef

Υλικά για 3-4 άτομα.
3-4 καλές φέτες (και παχουλούτσικες φέτες) χωριάτικου ψωμιού.
1 κονσέρβα Corned Beef (ή βουβαλίσιο καβρουμά) που έχει βάρος 340-350 γραμμάρια.
4 αυγά μεγάλου μεγέθους,
1/3 φλιτζανιού γάλα φρέσκο,
λίγο αλάτι, λίγο φρεσκο-τριμμένο πιπέρι, λίγο μοσχοκάρυδο και λίγη ρίγανη φρέσκια (και τριμμένη),
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο,.
Και τέλος κίτρινο μαλακό τυρί ή κασέρι τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη.

Κόβετε τις φέτες του ψωμιού κατά μήκος του καρβελιού (κατά προτίμηση ολόκληρες).
Ανοίγετε την κονσέρβα του Cornet Beef ή την συσκευασία του καβρουμά, και την "σπάτε" μ' ένα πιρούνι μέσα στο γουώκ.
Χτυπάτε τ' αυγά με το γάλα, το αλάτι, το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο (όπως κάνουμε για την ομελέτα) και όταν έχει αρχίσει το corned beef να ζεσταίνεται, ρίχνετε μέσα το μείγμα των αυγών.
Μαγειρεύετε ανακατεύοντας 3-4 φορές το μείγμα.
Όταν πια το μείγμα αποκτήσει την μορφή της στραπατσάδας ή του καγιανά.
Σβήνετε την φωτιά και εμπλουτίζετε το μείγμα με την ρίγανη.

Ζεσταίνετε ελαφρώς τις φέτες ψωμιού στον φούρνο των μικροκυμάτων, εάν δεν έχετε, σε μέτριο γκριλ φούρνου.
Πάνω στην ζεστή φέτα, βάζετε ένα καλό "στρώμα" από την στραπατσάδα με το corned beef.
Τριμμένο τυράκι.
Και ξανά για 1-1,5 λεπτό στον φούρνο μικροκυμάτων, ώστε να λιώσει το τυράκι.
Σερβίρετε και κάνετε ευτυχισμένους τους ουρανίσκους των αγαπημένων σας.
Καλή σας απόλαυση και καλή δύναμη στον χιονιά που μας ήρθε, με ωραίο και ζεστό φαγητό και όχι κατ' ανάγκη και πολύπλοκο.

Γλυκό "πεϊνιρλί"...ΓΙΓΑΣ

Κάποιες φορές απορώ κι' εγώ με τον εαυτό μου, πως μου βγαίνουν κάποιες συνταγές ή εκτελέσεις (στην κυριολεξία δηλαδή...) με τα διαθέσιμα υλικά.

Αλλά θα μου πείτε όλες οι μαγείρισσες έτσι έκαναν χρόνια πριν από εμάς... και έτσι αναπτύχθηκαν οι τοπικές κουζίνες, σύμφωνα δηλαδή με τα διαθέσιμα υλικά και την εποχικότητα.
Αλλά από ένα σημείο και ύστερα οι εποχές έχουν αλλάξει :-)) αφού πάντα υπάρχουν και υλικά εκτός εποχής.
Το DNA όμως τα διατηρεί τα στοιχεία του και  αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια όταν έρθει η ώρα και η στιγμή. Αλλιώς δεν εξηγείται :-))

Έχω αρκετά αποθέματα σε μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού και προσπαθώ να τα αξιοποιήσω.
Οπότε αυτή την εποχή - την προ των Χριστουγέννων  - που ετοιμάζονται σε αρκετά μέρη του κόσμου γλυκά, που περιέχουν: φρούτα αποξηραμένα, μαρμελάδες και ξηρούς καρπούς, όπως :  οι Αγγλικές Χριστουγεννιάτικες πουτίγκες, το Σκοτσέζικο Cloutie (που έχει και έναν ιδιαίτερο τρόπο παρασκευής), τα Γερμανικά και Αυστριακά Στόλεν, τα Σουηδικά γεμιστά ψωμάκια κι' άλλα που ενδεχομένως μου διαφεύγουν ως ονομασίες, είπα να κάνω κι' εγώ τους δικούς μου συνδυασμούς.

Τα γεμιστά αρτοπαρασκευάσματα, φέρνουν "ευφορία" στις ψυχές των ανθρώπων αυτές τις μέρες του χρόνου. Είναι τα αρώματα και η γεύση των φρούτων, που κλείνουν μέσα τους το καλοκαίρι αφού μιλάμε για: σύκα, δαμάσκηνα, σταφίδες, βερίκοκα και όλων των ειδών μούρα (και αυτό το καλοκαίρι ενδεχομένως να ονειρευόμαστε...μέσα στην καρδιά του Χειμώνα, ποιος να ξέρει!)

Οδηγημένη λοιπόν από τέτοιες σκέψεις, ήρθα να φτιάξω το γλυκό που θα δείτε πιο κάτω.
Αλλά επειδή το σχήμα του σαφώς και θυμίζει πεϊνιρλί.  Είπα να το ονομάσω Γλυκό Πεϊνιρλί.
Το Γίγας, προέκυψε από το μέγεθος, καθώς το αρχικό του, διπλασιάστηκε πραγματικά σε όγκο, χάρη στη μαγιά.

Υλικά για την ζύμη (που ετοιμάστηκε στον αρτοπαρασκευαστή).
90 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
1/2 ποτήρι χυμό από μανταρίνι,
1/2 ποτήρι γάλα φρέσκο και πλήρες,
500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
2 μέτρια αυγά,
1/4 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι.
1 φακελάκι ξηρή μαγιά,

Τα υλικά μπήκαν με αυτήν ακριβώς στο μηχάνημα στο πρόγραμμα ζυμώματος. Μετά από μια ώρα και 20 λεπτά η ζύμη μου ήταν έτοιμη και με το πρώτο φούσκωμα.

Πάνω σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και με την βοήθεια νισεστέ την άνοιξα σ' ένα μεγάλο παραλληλόγραμμο.
Σ' όλη την επιφάνεια της έβαλα μαρμελάδα βερίκοκο. περίπου 1.5 φλιτζάνι.
Πάνω στην μαρμελάδα σκόρπισα αποξηραμένα cranberries και φυστίκια Αιγίνης ολόκληρα και φυσικά ανάλατα (τους έχω ιδιαίτερη αγάπη).
Με την βοήθεια του χαρτιού τύλιξα τις άκρες (κατά μήκος) και από τις δύο πλευρές ώστε να σχηματίσω ένα ρολό και να εξασφαλίσω το γεγονός ότι δεν θα μου ανοίξει ιδιαίτερα στο ψήσιμο.  Επίσης γύρισα και τις γωνίες του ρολού προς τα μέσα, πάντα με την ίδια ελπίδα.. Αλλά τελικά η ζύμη αποφάσισε να ανοίξει τελικά και να μεταμορφωθεί σε σχήμα πεϊνιρλί, εξού και το τελικό όνομα!!

Μετέφερα με την βοήθεια του χαρτιού στο ταψί μου, που ήταν επίσης στρωμένο με χαρτί ψησίματος και διαγώνια λόγω μεγάλου σχήματος. Άλειψα την επιφάνεια με λίγο βούτυρο και γάλα και πασπάλισα με ξανθιά ζάχαρη επίσης.

Σε ελαφρώς ζεστό φούρνο, άφησα το στρούντελ (ή πεϊνιρλί) να φουσκώσει εκ' νέου για 40 λεπτά της ώρας και μετά έψησα στους 180 βαθμούς, με αέρα για 25-30 λεπτά.
Μόλις η θερμοκρασία του κατέβηκε αρκετά ώστε να μπορεί να κοπεί "χωρίς απώλειες" άρχισε το μοίρασμα.

Δοκιμάστε την δική σας εκδοχή, με ότι υλικά σας βρίσκονται για την γέμιση, αλλά την ζύμη αφήστε την ως έχει. Είναι αφράτη και πολύ αρωματική.
Φουσκώνει πολύ και είναι αρκετό για 9-10 άτομα - και όχι για μία μόνο φορά :-).