Σκορδόψωμα με χαλούμι, αρωματικά χόρτα και φουντούκια

Κάποιες γεύσεις μπορεί να σου "καθίσουν" στο μυαλό σε ώρα δύσκολη και να μην φεύγουν από κει με τίποτε. Μιλάμε δηλαδή για "κόλλημα" και μεγάλη "πετριά" :-))
Έτσι έγινε και με τα συγκεκριμένα ψωμάκια που τα θυμήθηκα καθώς κοίταζα συνταγές για να χρησιμοποιήσω το αγαπημένο μου χαλούμι για την μέρα της Τυρινής.
Θα μου πείτε άργησες...και βεβαίως δίκαιο έχετε, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ!
Και όσοι ενδεχομένως δεν νηστεύουν ανάμεσά μας μπορούν και τώρα να τα δοκιμάσουν, αλλιώς υπομονή και εκεί κατά το Πάσχα μπορείτε να τα φτιάξετε για το εορταστικό τραπέζι σας.

Σκορδόψωμα με χαλούμι, αρωματικά χόρτα και φουντούκια

Για την ζύμη χρησιμοποίησα:
600 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
150 γραμ. αλεύρι καλαμποκιού,
1/2 φλιτζάνι γιαούρτι στραγγιστό,
1 μεγάλο αυγό,
80 γραμ. ελαιόλαδο,
100 γραμ. νερό,
1/2 κουταλάκι κοφτό αλάτι,
1/3 κουταλάκι κοφτό ζάχαρη,
1/2 κουταλάκι κοφτό σκόνη σκόρδου,
1 και 1/2 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Για την γέμιση χρησιμοποίησα:
1 χούφτα φρέσκο δυόσμο ψιλοκομμένο,
1 χούφτα μυρώνια ψιλοκομμένα,
1 χούφτα φουντούκια ανάλατα και αλεσμένα στο multi,
230 γραμ. χαλούμι τριμμένο στον τρίφτη (ρεντέ)
100 γραμ. κρεμώδες τυρί με βότανα,
3 σκελίδες σκόρδο λιωμένες και κοπανισμένες στο γουδί με ελαιόλαδο (περίπου δύο κουταλιές)
1 μεγάλο αυγό.

Και για το άλειμμα τους, χρησιμοποίησα μια καλή κουταλιά της σούπας λιωμένο βούτυρο αγελάδος και λίγο μαυρο-σούσαμο για το στόλισμα.

Την ζύμη μου την έβαλα για το πρώτο ζύμωμα και φούσκωμα, στον αρτοπαρασκευαστή στο πρόγραμμα ζυμώματος. Μετά της έκανα ένα ελαφρό δεύτερο ζύμωμα με το χέρι και έφτιαξα 12 μπαλάκια.
Κάθε μπαλάκι το άνοιξα μετά μέσα στην χούφτα μου και έβαλα μέσα μια μεγάλη κουταλιά της σούπας γέμιση.
 Έκλεισα, έπλασα, έδωσα στρογγυλό σχήμα και έβαλα τα ψωμάκια σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος.

Άφησα σχετική απόσταση μεταξύ τους και τα άλειξα με το λιωμένο βούτυρο πασπαλίζοντας και το μαυροσούσαμο.
Έβαλα το ταψί σε χλιαρό φούρνο, για 40 λεπτά να γίνει και δεύτερο φούσκωμα και μετά έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς μέχρι που ρόδισαν καλά.

Σημαντικό είναι να βάλετε μέσα στον φούρνο σας πάνω στην σχάρα στο πάτωμα (αν το δέχεται η συσκευή) ένα πυρίμαχο σκεύος με νερό κατά την διαδικασία του ψησίματος.
Οι ατμοί του νερού, βοηθούν στο να γίνει η κόρα τραγανή και το ψωμάκι να παραμείνει αφράτο.

Καλή απόλαυση εάν το αποφασίσετε και να έχετε ένα όμορφο Σαββατοκύριακο.

Χρόνια Πολλά και σε όσες και όσους γιορτάζουν.

Μια ακόμη...σουπιά

Πέρσι μετά τις μέρες των Χριστουγέννων, είχα γράψει για μια γεμιστή σουπιά με τυράκια.
Φέτος (για σκέψου... έναν χρόνο μετά)  η σουπιά μου, έγινε αποκλειστικά και μόνον με φρέσκα μυρωμένα χόρτα εξοχής και μερικές ακόμη γευστικές πινελιές, τυλιγμένη σε πακέτο, για να την χαρούμε στο τραπέζι της Καθαράς Δευτέρας.

Μια άλλη πρόταση με μια πραγματικά μαλακή και άκρως ζουμερή σουπιά, οπότε συνιστώ και να την δοκιμάσετε αν σας αρέσουν αυτού του είδους οι μεζέδες.

Γεμιστή και Μυρωδάτη Σουπιά

Υλικά:
1 μεγάλη καθαρισμένη (κατεψυγμένη στην περίπτωσή μου) σουπιά με βάρος 800 γραμ.

Για την γέμιση:
1 μικρό ματσάκι μυρώνια ψιλοκομμένα,
1 μικρό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο,
5-6 καυκαλήθρες ψιλοκομμένες,
4 κρεμμυδάκια φρέσκα (και λίγο από το πράσινο μέρος τους) ψιλοκομμένα επίσης,
1 πιπεριά Φλωρίνης τουρσί κομμένη σε κομματάκια,
ξύσμα από ένα μέτριο καλά πλυμένο πορτοκάλι,
αλάτι, πιπέρι, κάρυ από μισό κοφτό κουταλάκι.
1 φλιτζανάκι του καφέ τραχανά γλυκό ή ρύζι (προσωπικά έβαλα τραχανά).

Για την σάλτσα:
Με τα ακόλουθα υλικά έφτιαξα μια σάλτσα με την οποία περίχυσα την σουπιά μου, όταν την έβαλα μέσα στο πακέτο (αλουμινόχαρτου και χαρτιού ψησίματος) που θα την έψηνα.
Τον χυμό από το πορτοκάλι του οποίου πήρα το ξύσμα,
1 ποτηράκι ούζο,
2 κουταλιές μουστάρδα απαλή,
3-4 κουταλιές ελαιόλαδο,
λίγο αλάτι, κάρυ και πιπέρι.

Αφού ξεπάγωσα την σουπιά. την ξέπλυνα και την άφησα να στραγγίξει.
Στο ταψί που θα την έψηνα έστρωσα σταυρωτά δύο μεγάλα κομμάτια αλουμινόχαρτο και από πάνω έβαλα μια μεγάλη κόλλα από χαρτί ψησίματος.
Πάνω ακούμπησα την σουπιά.
Ετοίμασα τα υλικά της γέμισης και μ' αυτά γέμισα όλο το άνοιγμα της κοιλιάς της.
Στερέωσα τα πλαϊνά "ράβοντας" με οδοντογλυφίδες και την "έλουσα" με την σάλτσα που ετοίμασα.
Λίγη από την γέμιση που μου έμεινε την σκόρπισα γύρω της μέσα στην σάλτσα.
Έκλεισα το χαρτί ψησίματος μαζί με τα αλουμινόχαρτα σε πακέτο, ενώνοντας τις άκρες προς τα πάνω.
Έβαλα μέσα στο ταψί μου ένα ποτήρι νερό και το έβαλα σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα για 45 περίπου λεπτά.
Μετά από 45 λεπτά  άνοιξα το πακέτο μου για να δω πόσο μαλακή ήταν και έκλεισα τον φούρνο, καθώς ήταν έτοιμη.

Βγήκε από το χαρτί της... Μπήκε σε βαθιά πιατέλα.... Και  συνοδεύτηκε από τα γευστικά ζουμάκια της, για να κοπεί μετά σε κομματάκια.
Απολαυστική πραγματικά και οι "παπαρίτσες" με λαγάνα δεν έμειναν παραπονεμένες :-)
Καλή Σαρακοστή σε όλους μας.

Υ.Γ. Αν θέλετε να την κάνετε αποκλειστικά νηστίσιμη, προτιμήστε το ρύζι φυσικά, αντί για τον τραχανά.

Ευχαριστίες στο φίλο Σπύρο Πετρόγιαννη που τράβηξε για χάρη μου τις φωτογραφίες καθώς ήταν ο μόνος εξοπλισμένος με φωτογραφική μηχανή ανάμεσά μας.

Το σοκολατένιο γλυκό της Πέπης

Το σοκολατένιο γλυκό της Πέπης "μοστράρισε" με πολύ πρόκληση στο πρόσφατο post της, παρέα με το παγωτάκι, το ρόδι και την φραουλίτσα του!

Πως θα μπορούσε κανείς να του αντισταθεί ήταν το ερώτημα;
Να αντισταθείς σε σοκολατένιο γλυκό για δύο (καλά εμείς είμαστε τρεις...) την ώρα που αυτό φτιάχνεται στο πιτς-φιτίλι;
ΜΑΤΑΙΟ και μην το προσπαθείτε άδικα, φίλες και φίλοι αν είστε λάτρεις των σοκολατένιων γεύσεων.

Και ιδού,  πως δημιούργησα το Σοκολατένιο Γλυκό της Πέπης με μικρές προσθήκες άλλων υλικών

και διαμόρφωση των σχετικών αναλογιών, καθώς όπως ήδη είπα, εμείς είμαστε τρεις...και μάλιστα τρείς πολύ ζωηροί και έντονα δραστήριοι γλυκόσαυροι (θυμηθείτε την Λιλιπούπολη).

Για ένα στρογγυλό και σχετικά ρηχό πυρέξ.
5 κουταλιές ελαιόλαδο,
5 κουταλιές ζάχαρη καστανή,
ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
1 ολόκληρο μέτριο αυγό,
100 γραμ. πουρές κάστανου
100 γραμ. κρέμα γάλακτος,
100 γραμ. αλεύρι αυτοδιωγκούμενο,
1/3 κοφτό κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
1/4 κοφτό κουταλάκι σόδα μαγειρική,
1/4 κοφτό κουταλάκι βανίλια,
1/5 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
3,5  γεμάτες κουταλιές κακάο σκόνη,
120 γραμ. σοκολάτα κουβερτούρα
(όχι γάλακτος γιατί δεν είχα)
και 1 κουταλιά σταγόνες σοκολάτας γάλακτος.

Η διαδικασία ακολουθήθηκε πιστά, σύμφωνα με τις περιγραφές της φίλης μας απλώς μέσα στο μείγμα παρέα με το κακάο μπήκαν το ξύσμα πορτοκαλιού και ο πουρές του κάστανου.

Μετά από 12 λεπτά στο φούρνο ήταν έτοιμο να το απολαύσουμε και εμείς με την σειρά μας, παρέα με παγωτάκι από τα καταστήματα Στάμου, πρατήριο των οποίων έχουμε πολύ κοντά στο σπίτι μας και προμηθευόμαστε ωραία γαλακτομικά προϊόντα, που θα έλεγα πως αξίζει να δοκιμάσετε κάποια στιγμή.

Το τραγουδάκι της Γλυκοσαυρίνας, αφιερωμένο εξαιρετικά στην φίλη Πέπη, που μας έκανε να λατρέψουμε τούτο το σοκολατένιο γλυκό, για το οποίο συνιστώ να κάνετε με την σειρά την δική σας δοκιμή, μιας και πραγματικά αξίζει.

Κι' αν σας μείνει, μην φοβηθείτε τίποτε την επόμενη μέρα... το ζεσταίνετε στον φούρνο μικροκυμάτων και το καταναλώνετε χωρίς τύψεις :-)
Καλή σας απόλαυση.

Ο πιο αρωματικός Χαλβάς (ever!!!)

Και πάνω που έλεγα  πως είχα τελειώσει με τις λεμονοπαραγωγές, σκαρφίστηκα γλυκό για επιδόρπιο τη βραδιά της Τσικνοπέμπτης, σε μια φάση που είχα άλλα τρεχάματα και σκέψεις.
Όμως έγινε πολύ ωραίο και γι' αυτό θέλω να το μοιραστώ μαζί μας, στον απόηχο της επόμενης μέρας, αλλά και της Αποκριάς που έρχεται καθώς τον σιμιγδαλένιο χαλβά τον συνηθίζουν σε πολλά σπίτια.

Χαλβάς Λεμονιού με κουκουνάρια, σουσάμι και κίτρο

Για μια κανονική φόρμα γλυκού τα υλικά μου ήταν:
Για τον χαλβά
150 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
50 γραμ. αραβοσιτέλαιο,
3 γεμάτες κουταλιές σούπας, λευκό σουσάμι,
50 γραμ. κουκουνάρι,
4-5 φέτες γλασσαρισμένου κίτρου, ψιλοκομμένες,
1 φακελάκι βανίλια με άρωμα βανίλιας,
1/2 κούπα σπιτικό γλυκό κουταλιού λεμόνι, αλεσμένο στο multi,
200 γραμ, σιμιγδάλι χοντρό,
200 γραμ. σιμιγδάλι ψιλό.

Για το σιρόπι
1 ποτήρι νερού ζάχαρη,
2,5 ποτήρια νερό (μετρημένα με το ίδιο ποτήρι)
2 ξυλάκια κανέλας,
1 φλούδα λεμονιού καλά πλυμμένη.

Σε βαθιά κατσαρόλα έβαλα το βούτυρο να ζεσταθεί και να λιώσει και κατόπιν πρόσθεσα και το αραβοσιτέλαιο, όταν άρχισε να ζεσταίνεται καλά το μείγμα μου. έριξα μέσα το σουσάμι να καβουρδιστεί ελαφρώς ανακατεύοντας συνεχώς και κατόπιν έριξα και τα δύο είδη σιμιγδαλιού.
Ανακάτευα συνεχώς μέχρι ν' αρχίσει να ροδίζει το σιμιγδάλι και μετά έβαλα μέσα το κουκουνάρι, το φακελάκι της βανίλιας και το ψιλοκομμένο κίτρο.
Συνέχισα το ανακάτεμα και τελευταίο πρόσθεσα το αλεσμένο γλυκό λεμόνι.
Μόλις ήταν έτοιμο το όλο μείγμα άρχισα να προσθέτω σταδιακά το σιρόπι που μου ήδη είχε βράσει και δέσει κανονικά σε μια δεύτερη κατσαρόλα.
Τελείωσα το σιρόπιασμα (και θέλει λίγο προσοχή γιατί και τα δύο μείγματα είναι πολύ ζεστά) ανακάτεψα καλά και έβαλα τον χαλβά μου σε φόρμα σχετική.
Τον άφησα να σταθεί περίπου 2 ώρες και μετά τον γύρισα σε μια μεγάλη πιατέλα.
Μοναδικά αρωματικός. Και πολύ ωραία πρόταση για γλυκό των ημερών!

Μπορεί δε, να γίνει και νηστίσιμος, αν αντί για βούτυρο χρησιμοποιήσετε αποκλειστικά αραβοσιτέλαιο ή ελαιόλαδο και αραβοσιτέλαιο σε συνδυασμό.

Σας εύχομαι ολόψυχα Καλό Σαββατοκύριακο.
Καλή Αποκριά και καλές μασκαράτες... και να χαίρεστε όσους αγαπάτε και σας αγαπούν!

Μια διαφορετική κολοκυθόπιτα

Κολοκύθας νεώτερα...καθώς έχουμε μερικές μέρες να τα πούμε.
Τριμμένη πορτοκαλί κολοκύθα περίμενε υπομονετικά τη σειρά της, στην κατάψυξη, να ξεμπερδέψω με τα λεμόνια και τα πορτοκάλια. Να ξεμπερδέψω και με τα κρυολογήματα...και να ξαναβρώ λίγη από την χαμένη διάθεση :-))

Ήρθε λοιπόν η σειρά της και αφού ξεπάγωσε, μεταμορφώθηκε σε αλμυρή κολοκυθόπιτα κάπως διαφορετική από τα συνηθισμένα.

Αλμυρή Κολοκυθόπιτα με χυλό και μπέϊκον

Υλικά για ένα μεγάλο στρογγυλό ταψί φούρνου

Για τον χυλό
2,5 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1 φλιτζάνι αλεύρι καλαμποκιού,
1 φλιτζάνι ελαιόλαδο,
1/2 φλιτζάνι γάλα εβαπορέ διαλυμένο σε
2,5 φλιτζάνια χλιαρό νερό,
1,5 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
ξύσμα από ένα μικρό πορτοκάλι,
1 κουταλάκι αλάτι.

Για την γέμιση
300 γραμ. φέτα πικάντικη σπασμένη με το πιρούνι,
250 γραμ. χαλούμι τριμμένο σε ρεντέ,
400 γραμ. κολοκύθα τριμμένη, στραγγισμένη
και ελαφρώς αλατισμένη,
100 γραμ. μπέϊκον ψιλοκομμένο,
6-7 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα και λίγο από το πράσινο μέρος τους,
3 μεγάλα αυγά,
1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο,
1/2 κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,
1/2 φλιτζάνι τραχανά ξινό ή και γλυκό,
πιπέρι και μοσχοκάρυδο από μισό περίπου κουταλάκι του γλυκού.

Επιπλέον: μια κουταλιά λιωμένο βούτυρο
γάλακτος καθώς και δύο κουταλιές
καλαμποκάλευρο, για το ταψί.
Λίγο σουσάμι, ελαιόλαδο και ελάχιστο
βούτυρο για την επιφάνεια της πίτας.

Αφού ετοίμασα κατάλληλα την κολοκύθα,
προχώρησα στο επόμενο στάδιο της
δημιουργίας της γέμισης της πίτας.
Ελαφρώς σοτάρισα το μπεϊκον και έτριψα τα τυριά μου.
Μετά ανακάτεψα σε βαθιά λεκάνη
όλα τα προαναφερόμενα υλικά και
τα άφησα λίγο να σταθούν για να ενωθούν τα αρώματα.

Στο διάστημα αυτό προετοίμασα και τον χυλό μου και κατόπιν
βουτύρωσα το ταψί μου με το λιωμένο βούτυρο γάλακτος
και πασπάλισα με το καλαμποκάλευρο.

Έστρωσα τον μισό χυλό μου και ίσιωσα σε όλη την επιφάνεια του ταψιού με την βοήθεια ενός κουταλιού.
Έβαλα κατόπιν όλη μου τη γέμιση να πάει παντού και από πάνω έστρωσα τον υπόλοιπο χυλό.

Τέλος λάδωσα ελαφρώς. Πασπάλισα με σουσάμι και έβαλα στην επιφάνεια, για να προσδώσει άρωμα και χρώμα στην κρούστα της πίτας, λίγες ακόμη "τσιμπιές" από βούτυρο γάλακτος.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 180 βαθμούς μέχρι που ρόδισε καλά η πίτα μου (περίπου 40 λεπτά).
Την άφησα να σταθεί και μετά ήταν έτοιμη για να την απολαύσουμε.

Πλήρης ισορροπία καθώς τα "αλμυρά" υλικά (τυριά και μπέϊκον)  που χρησιμοποίησα, έφεραν την "γλύκα" της κολοκύθας στο επιθυμητό σημείο.
Δοκιμάστε την και ελπίζω να σας αρέσει.

Λεμονιού, φωτογραφικό ρεπορτάζ...

Κι' αφού τελειώσαμε με την Lemon Curd, πιάσαμε τα υπόλοιπα.
Άφθονο ξύσμα λεμονιού... μας έδωσε αρωματικό και αφράτο κέϊκ, εμπλουτισμένο με νιφάδες σοκολάτας.

Κεϊκ λεμονιού με νιφάδες σοκολάτας και κρέμα γάλακτος

Για μια κανονική στρογγυλή φόρμα κεϊκ τα υλικά που χρησιμοποίησα ήταν :

2 κουταλιές ξύσμα λεμονιού,
1 φλιτζάνι μαύρη ζάχαρη,
1/2 φλιτζάνι μέλι από άνθη πορτοκαλιάς,
3 μεγάλα αυγά,
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια,
250 γραμ. κρέμα γάλακτος ελαφριά,
1/3 κουτιού γάλα εβαπορέ,
1 φλιτζάνι αραβοσιτέλαιο,
80 γραμ. νιφάδες σοκολάτας.
500 γραμ. αλεύρι αυτοδιογκούμενο,
1,5 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ.

Το ξύσμα μαζί με την ζάχαρη και το μέλι ανακατεύτηκαν καλά μέχρι να γίνουν μια ενιαία "πάστα" και την άφησα να σταθεί 8-10 λεπτά. Πρέπει να σημειώσω πως η μέθοδος αυτή, όπως έχω καταλάβει βοηθά στο να ελευθερώσει το ξύσμα όλο του το άρωμα.
Κατόπιν έριξα μέσα τα τρία αυγά χτύπησα καλά με το μίξερ και σταδιακά πρόσθεσα όλα μου τα υγρά.
Στη συνέχεια ενσωμάτωσα το αλεύρι και το μπεϊκιν πάουντερ και τέλος, τις νιφάδες σοκολάτας.
Το μείγμα μπήκε σε καλά βουτυρωμένη και ελαφρώς αλευρωμένη φόρμα και ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 170 βαθμούς, σύμφωνα με τις γενικές οδηγίες για το ψήσιμο ενός κεϊκ.
Έτοιμο μετά από 45 λεπτά.
Αφού κρύωσε το πασπάλισα με άχνη και μπήκε φυσικά στην γραμμή κατανάλωσης :-))

Ωστόσο οι χοντρές φλούδες των λεμονιών (αφού πήρα το ξύσμα) δεν μπορούσαν να μείνουν παραπονεμένες γι' αυτό και οδηγήθηκαν, με την μέθοδο της και την περιγραφή της φίλης Βαγγελιώς (από τον Γαστρονομικό Περίπλου της Κρήτης) σε γλυκό κουταλιού!

Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε και για φέτος το κεφάλαιο "λεμονοπαραγωγική εργασιοθεραπεία"!

Α, ναι έβαλα στην άκρη και μερικά μπουκαλάκια με στημένο χυμό στην κατάψυξη, για αργότερα, που πια δεν θα τα έχουμε άφθονα στην διάθεσή μας τα μυρωδάτα αγαπημένα λεμόνια.

Ελληνικά λεμόνια - Ολλανδικές Βάφλες σημειώσατε... Lemon Curd

Αφού στο προηγούμενο post τιμήσαμε την φίλη Μάγδα που ζει στην Ολλανδία, με το εκπληκτικό της κεϊκ σαγκουϊνι (ελαφρώς παραλλαγμένο λόγω μικρών ελλείψεων) νομίζω πως ήρθε η ώρα να τιμήσω άλλη μια κυρία που παρακολουθώ αρκετά συχνά, στην πατρίδα μας αυτή τη φορά, με μια εξίσου πετυχημένη συνταγή για εσπεριδοειδή που είναι στο φόρτε τους αυτήν την εποχή.

Περπατώ καθημερινά στους δρόμους της περιοχής μας, που είναι γεμάτοι με λεμονιές κατάφορτες και νεραντζιές και ζηλεύω αφάνταστα. Ταυτόχρονα αναρωτιέμαι γιατί τόσα λεμόνια δεν τα κόβουν..
Θα μου πείτε: είναι δρόμοι της πόλης και όσο να 'ναι έχουν το προβληματάκι τους...
Παρά ταύτα δεν παύει το γεγονός ότι είναι άκρως "σαγηνευτικά" για να απλώσεις χέρι!!
Δεν απλώνω όμως (κατηγορηματικά).
Γι' αυτό ίσως... στάθηκα τυχερή και φέτος, καθώς μου ήρθαν πεσκέσι εξαιρετικά λεμόνια από το χωριό του πεθερού, οπότε και η συνταγή που σας έλεγα πιο πάνω μπήκε σε άμεση εφαρμογή.

Lemon Curd (από την Bianca στις Μαγειρικές Διαδρομές)
Τα υλικά αναφέρονται αναλυτικά στο link, εγώ απλώς εδώ θα γράψω τις μικρές δικές μου αλλαγές και εσείς αναλόγως προσαρμόζετε.

250 γραμ. χυμό λεμόνι,
180 γραμ. ζάχαρη μαύρη και άσπρη ανακατεμένες,
3 κουταλιές σούπας κορν φλάουερ (αντί για άνθος αραβοσίτου καθώς δεν είχα)
1 φακελάκι βανίλιας με άρωμα λεμόνι,
1/5 κοφτό κουταλάκι βανίλιας κρυσταλλική,
ξύσμα από 3 μεγάλα λεμόνια
1 κουταλιά βούτυρο αγελάδος,
3 αυγά ελαφρώς χτυπημένα.

Έβαλα τα πρώτα πέντε υλικά μέσα σε κατσαρόλα μέχρι να ζεσταθούν καλά και να λιώσει η ζάχαρη και το βούτυρο ανακατεύοντας με μια σπάτουλα σιλικόνης.  Σ' ένα μεταλλικό μπολ χτύπησα μ' ένα πιρούνι ελαφρώς τα αυγά.

Και όταν το αρχικό μείγμα πήρε να ζεσταίνει έριξα τμηματικά 2 κουταλιές μέσα στα αυγά ανακατεύοντας συνεχώς (όπως κάνουμε για το αυγολέμονο) και μετά με συνεχή ροή και λίγο-λίγο έριξα το μείγμα αυγών μέσα στο μείγμα της κατσαρόλας.

Αμέσως μετά, χαμήλωσα λίγο την φωτιά και έκανα συνεχές ανακάτεμα με τον αυγοδάρτη (για 8-10 λεπτά περίπου) μέχρι που η κρέμα άρχισε να πήζει.

Την κατέβασα από την φωτιά την άφησα λίγο να κρυώσει και μπήκε απευθείας για δοκιμή πάνω σε βάφλες που έφερε ο μεγάλος άντρας της οικογένειας, από το πρόσφατο επαγγελματικό ταξίδι του στην Ολλανδία (εμείς δυστυχώς την βγάλαμε εδώ....) και φέτες roggebrood (δηλαδή άζυμου ψωμιού σίκαλης με μερικά μπαχαρικά).

Αλλά μια χαρά ταιριάζει και στα δικά μας αρτοσκευάσματα πάσης φύσεως (για να μην πω πως είναι και σαφώς ανώτερα ποιοτικά).

Μια ωραία αφορμή για να  φτιάξετε την δική σας lemon curd, που έχει αρκετές δυνατότητες εφαρμογής.

Όπως: τάρτες μεγάλες ή ατομικές, γέμιση σε μπισκότα, χτυπημένη με κρεμώδες τυρί, γιαούρτι ή σαντιγύ μπορεί να γίνει κρέμα για τούρτα λεμονιού και ότι άλλο ενδεχομένως μπορείτε εσείς να φανταστείτε.

Σε αποστειρωμένο βάζο μπορεί να διατηρηθεί άνετα μέσα στο ψυγείο (λόγων των αυγών και του βουτύρου) για ένα διάστημα 30 ημερών άνετα.

Καλή σας απόλαυση, καλό μήνα Φλεβάρη και μια πολύ ωραία εβδομάδα να έχετε όλες και όλοι.

Το Σαγκούνι...η Μάγδα...και το κεϊκ.

Είχα μια εκκρεμότητα μ' ένα κεκάκι... σχεδόν δύο χρόνια τώρα.
Ένα κεκάκι που με το που το πρωτοείδα στο blog της Μάγδας (My Little Expat Kitchen), άρχισα να λέω πως πρέπει να το φτιάξω.
Είπα να το ξαναψάξω, καθώς βρέθηκα με φρέσκα πορτοκάλια σαγκουίνι, αλλά με πρόδωσε το Internet για κάτι ημέρες, οπότε προσπάθησα να το κάνω από μνήμης, πλησιάζοντας το δικό της αποτέλεσμα έστω και με μικρές παραλλαγές...καθώς την ώρα που το ξεκίνησα δεν είχα όλα τα υλικά που εκείνη μας έγραφε.
Εξαιρετικά αρωματικό. Άρτιο "χρωματικά, καθώς προκαλεί το μάτι.
Και χάρη στο σιρόπι, μια άκρως γαργαλιστική γεύση και υφή.

Κεϊκ Πορτοκαλιού αποκλειστικά με Σαγκουϊνι 

Υλικά για μια κανονική φόρμα με τσέρκι:
Για το κεϊκ
100 γραμ βούτυρο αγελάδος,

80 γραμ. ηλιέλαιο,
1/2 κουτί γάλα ζαχαρούχο,
χυμό και ξύσμα από 4 φρέσκα πορτοκάλια σαγκούϊνι,
4-5 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού ή κίτρου,
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
350 γραμ. αλεύρι αυτοδιωγκούμενο,
100 γραμ. σιμιγδάλι ψιλό,
3 μεγάλα αυγά,
1,5 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
1 ποτηράκι λικέρ γρεναδίνης για περισσότερο χρώμα και ελαφριώς "υπόξυνη" γεύση, χάρη στα φρούτα του δάσους!

Για το σιρόπι
χυμό από 5 σαγκούινι,

1/2 φλιτζάνι σκούρα ζάχαρη κρυσταλλική,
1/2 ποτηράκι λικέρ γρεναδίνης.

Αρχικά χτύπησα το βούτυρο, το ηλιέλαιο, το ξύσμα, την βανίλια και το ζαχαρούχο γάλα.
Σταδιακά πρόσθεσα τ' αυγά μου.
Κατόπιν τον χυμό από το πορτοκάλι ανακατεμένο με το λικέρ γρεναδίνης και το εσάνς.
Τέλος ενσωμάτωσα το αλεύρι που είχα ανακατέψει μαζί με το σιμιγδάλι και το μπεϊκιν πάουντερ.

Έβαλα το μείγμα μου σε φόρμα με τσέρκι, στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 180 βαθμούς για 40 περίπου λεπτά.

Στο ενδιάμεσο έφτιαξα και το σιρόπι με τον χυμό σαγκούϊνι και την γρεναδίνη.
 Όταν το κεϊκ βγήκε  από τον φούρνο το άφησα να σταθεί για 15 λεπτά και το σιρόπιασα (όπου είχε σκάσει πολύ με βοήθησε από μόνη του...) με το χλιαρό σιρόπι, σιγά-σιγά, κάνοντας στην επιφάνειά του μερικές εγκοπές μ' ένα μαχαίρι.

Αφού "'ήπιε" όλο το σιρόπι, το άφησα για λίγο να σταθεί και μετά ήταν έτοιμο για κόψιμο.
Και τις επόμενες μέρες η δροσιά και η μυρωδιά από τα πορτοκάλια ήταν εξίσου "δυνατή".

Υ.Γ. όπως διαβάσατε ζάχαρη, στο σώμα του κεϊκ δεν υπάρχει. Η γλυκύτητα στο μείγμα επιτυγχάνεται μόνον με το ζαχαρούχο γάλα και φυσικά ενδυναμώνεται στο τέλος με το σιρόπιασμα του γλυκού.
Το σιμιγδάλι βοηθά σημαντικά στο να απορροφηθεί εξ' ολοκλήρου όλο το σιρόπι.

Καλή σας απόλαυση, αν αποφασίσετε να το δοκιμάσετε, και σας τ διαβεβαιώ πως το χρώμα και το άρωμά του το έκαναν "είδος προς εξαφάνιση" μέσα σε δύο μέρες :-)))

Πειραματική Τάρτα Καρότου, σε γλυκιά παραλλαγή

Σας έδειξα τα αφράτα κουλουράκια του καρότου σε προηγούμενο post, να σας δείξω τώρα και μια "γλυκιά" εκδοχή τάρτας καρότου :-)
Η σκέψη ήταν, πως  αφού γνωρίζουμε όλοι μας το κεϊκ καρότου (με τις διάφορες παραλλαγές και γαρνιτούρες του) γιατί να μην μπορώ να φτιάξω και μια τάρτα γλυκιά, μιας και αλμυρή έχω κάνει και στο παρελθόν.
Οπότε μπήκα στην λογική και άρχισα να συνδυάζω τα υλικά μου, για μια πειραματική Τάρτα Καρότου.

Υλικά που χάρη στην αναλογία με την οποία μπήκαν μέσα στην τάρτα, έδωσαν ένα αποτέλεσμα απροσδόκητο, καθώς είναι η αλήθεια πως είχα προετοιμαστεί για μια μικρή ...έως και με μεγάλη...αποτυχία...για να λέμε και τα πράγματα με το όνομά τους :-)))

Λοιπόν, για την βάση της τάρτας μου χρησιμοποίησα:
250-300 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
80 γραμ. βούτυρο αγελάδος παγωμένο και
σε κομματάκια,
50 γραμ αραβοσιτέλαιο,
ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
1 μέτριο αυγό,
1/2 κοφτό κουταλάκι κανέλα,
2 κουταλιές ζάχαρη άχνη.

Για την γέμιση της:
2 μεγάλα καρότα τριμμένα στη χοντρή πλευρά του τρίφτη,
1 ξυνόμηλο σε μικρά καρεδάκια,
τον χυμό από το πορτοκάλι που πήρα ξύσμα,
1 μεγάλο αυγό,
200 γραμ. κρεμώδες τυρί,
2 κουταλιές ζάχαρη άχνη,
2 κουταλιές καρύδα τριμμένη,
2 κουταλιές αποξηραμένα βύσσινα και cranberries (χωρίς ζάχαρη)
2 κουταλιές χοντροαλεσμένο καρύδι,
1/2 κοφτό κουταλάκι κανέλα,
2 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

Αφού έφτιαξα την ζύμη μου, την άπλωσα σε καλά βουτυρωμένη φόρμα, της έκανα τρυπούλες μ' ένα πιρούνι και την έβαλα στο ψυγείο για 40 λεπτά.
Στην διάρκεια της αναμονής αυτή ετοίμασα την γέμιση.

Έπλυνα, καθάρισα και έτριψα τα καρότα μέσα σ' ένα βαθύ μπολ.
Καθάρισα και το ξυνόμηλο και το έκοψα σε κυβάκια και μετά μέσα στο μπολ με τα τριμμένο καρότο, έριξα όλα μου τα υπόλοιπα υλικά.
Ανακάτεψα πολύ καλά να ενωθούν τα υλικά μου και τελευταίο πασπάλισα το αλεύρι για να μου τραβήξει τα υγρά κατά το ψήσιμο.

Η τάρτα μου ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς, για 25 λεπτά.
Την άφησα να σταθεί και άρχισε το κόψιμο και η κατανάλωση.

Αρωματική!!
Με όσο το δυνατόν πιο λίγη ζάχαρη για να δείξουμε και λίγη εγκράτεια :-)) άλλωστε το καρότο της προσφέρει την δική του γλυκύτητα.
Αξίζει να την δοκιμάσετε, αν σας αρέσουν τα ελαφριά γλυκά με φρουτένια γεύση.

Καλό Σαββατοκύριακο και καλή ψήφο.
Μακάρι δε, η ψήφος όλων μας, να είναι και η καλύτερη και η πιο σωστή για την πατρίδα μας!

Μαμαδίστικο σουφλέ...αξία διαχρονική!

Κάποιες γεύσεις είναι κλασσικές και σαφώς διαχρονικές, ειδικά αν σε "συνδέουν" με την μάνα που πάντα φρόντιζε να σε "κανακέψει" στα δύσκολα!
Δεν μπορείς με τίποτε να τις προσπεράσεις και να σε αφήσουν αδιάφορο.
Μια τέτοια γεύση είναι και το γνωστό στους περισσότερους καλοφαγάδες, σουφλέ με ψωμάκι τοστ.

Στην ανάλυση που θα δείτε πιο κάτω, νομίζω πως όσες και όσοι με διαβάζετε, θα θυμηθείτε πολλές δικές σας οικογενειακές παραλλαγές, ανάλογα με τα διαθέσιμα πάντα υλικά και την ώρα που "βάζατε" την μανούλα "στα αίματα" για να το σκαρώσει :-) )

Προσωπικά, για ένα μεγάλο τετράγωνο πυρέξ χρησιμοποίησα:

Για την κρέμα
1 κουτί γάλα εβαπορέ,
1 ποτήρι νερό,
1/4 κουταλάκι κοφτό μοσχοκάρυδο τριμμένο,
80 γραμ φέτα τριμμένη (με το χέρι)
3 μέτρια αυγά,
2-3 κουταλιές σάλτσα σπιτικής ντομάτας,
Λίγα κομματάκια από βούτυρο γάλακτος (προαιρετικά).

Για το "σώμα" του σουφλέ
15-16 φέτες ψωμί τοστ (απλό ή με ρίγανη)
18 φέτες καπνιστό ζαμπόν, επειδή ήταν στρογγυλό προσπάθησα με τις πρόσθετες φέτες να καλύψω

τα κενά μου.
350 γραμ. τριμμένα μαλακά τυριά (γκούντα
και κασέρι ανάμεικτα)
λίγο μαλακό βούτυρο.

Για την σάλτσα ντομάτας 
3 μεγάλες ώριμες ντομάτες ψιλοκομμένες
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
λίγη ρίγανη,
1/2 κοφτό κουταλάκι αλάτι, πιπέρι, πάπρικα γλυκιά
και  τέλος λίγη ζάχαρη.
Σαφώς και την σάλτσα μπορεί κάποιος να την φτιάξει σύμφωνα με τα γούστα του.

Την σάλτσα ντομάτας την είχα ετοιμάσει
(για άλλο λόγο) από την προηγούμενη ημέρα
και έτσι την χρησιμοποίησα σαν ένα από τα
βασικά υλικά μου για τούτο το φαγητό.
Εάν δεν έχετε φρέσκες ντομάτες και με
κονσέρβα μπορείτε φυσικά να την φτιάξετε.

Στην συνέχεια από ένα μεγάλο πακέτο ψωμί τοστ, πήρα τις πρώτες 10 φέτες.
Τις βουτύρωσα ελαφρώς και επάνω έβαλα μια φέτα ζαμπόν.
Πάνω από το ζαμπόν έβαλα μια γενναία κουταλιά σούπας τριμμένα τυριά.
Πάνω στο τυρί, κατόπιν έβαλα μια κουταλιά σούπας σάλτσα ντομάτας.

Σκέπασα με 10 φέτες και τα "τοστάκια" που δημιουργήθηκαν τα έκοψα με κοφτερό μαχαίρι στην μέση.
Σε βουτυρωμένο (ή λαδωμένο) καλά πυρέξ, τοποθέτησα όλα μου τα κομμάτια.
Από πάνω έστρωσα και πάλι τυρί και σε όλη την επιφάνεια.
Τις υπόλοιπες φέτες του ζαμπόν κομμένες σε κομμάτια και κάλυψα με τις υπόλοιπες φέτες ψωμιού έτσι ώστε η τελική μου επιφάνεια ήταν καλυμμένη παντού με ψωμί.
Πασπάλισα και το υπόλοιπο τριμμένο τυρί και μετά το κάλυψα με την κρέμα μου.

Για την κρέμα τώρα, χτύπησα σε βαθύ μπολ: τα αυγά, με το γάλα εβαπορέ, το νερό και το μοσχοκάρυδο.
Στην συνέχεια έτριψα μέσα την φέτα και πρόσθεσα και την υπόλοιπη σάλτσα ντομάτας.
Και στην επιφάνεια έριξα μικρές "τσιμπιές" από βούτυρο γάλακτος (όχι περισσότερο από μια μέτρια κουταλιά σούπας, σε σύνολο) πάνω στην επιφάνεια.

Το άφησα να καθίσει για 20 λεπτά, έτσι ώστε η κρέμα να ποτίσει το ψωμί (πρέπει οπωσδήποτε να μείνει, για να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα κατά το ψήσιμο) και το έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα, στους 180 βαθμούς, για 35 λεπτά.
Το έσβησα και το άφησα να σταθεί για 15 περίπου λεπτά ώστε να μπορέσω να το σερβίρω, χωρίς προβλήματα.

Ήταν ένα "γύρισμα" πίσω στον χρόνο για μένα, αλλά και για όσους το γεύτηκαν μια όμορφη γευστική εμπειρία.
Υλικά απλά και εύκολα, με διαδικασία ελάχιστη που αξίζει τον κόπο της.
Δοκιμάστε το!