Και η τούρτα του Ιουλίου

Με τούρτα σας άφησα τον Ιούνιο...με τούρτα σας ξαναβρίσκω τον Ιούλιο, έτσι για να δω τι κάνετε και πως μου είστε.
Πάνε κι' τούτα τα γεννέθλια...
Το πως μεγαλώνουν οι μικροί...και πως "μικραίνουν" οι μεγάλοι, είναι η μοναδική αδιαπραγμάτευτη αλήθεια της ζωής όλων μας!

Τούρτα για "οργισμένους" σκεϊτερς... 

Και όσο αντέξουν ακόμη τα πατίνια τους :-)) με την φόρα που έχουν πάρει!!!

 
Για ένα μεγάλο τετράγωνο τσέρκι ή πυρέξ (όπως το δικό μου) αναλυτικά χρησιμοποίησα:
2 μεγάλα πακέτα μπισκότα τύπου σαβαγιάρ,
500 γραμ. φυτική σαντιγύ,
2 κουτάκια τυρί μασκαρπόνε,
450 γραμ. μαρμελάδα φράουλα κατά προτίμηση σπιτική,
1/2 φακελάκι ζελέ με γεύση φράουλα,
1/2 φλυτζάνι ζεστό νερό,
1/2 κοφτό κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
150 γραμ. πραλίνα φουντουκιού,
2 φλιτζάνια γάλα φρέσκο,
1/2 φλιτζάνι σιρόπι γρεναδίνης.

Για το ντεκόρ: πουράκια σοκολάτας, μπισκότα βάφλας, ζαχαρωτές βρώσιμες mini πράσινες πέρλες, βοτσαλάκια με σοκολάτα και σαφώς μερικά χαριτωμένα παιχνίδια από το μεγάλο στοκ του κατόχου και εορτάζοντος!

Αρχικά χτύπησα το μασκαρπόνε μαζί με την βανίλια να αφρατέψει και μετά πρόσθεσα την σαντιγύ και συνέχισα το χτύπημα για 4-5 λεπτά ακόμη.
Συνέχισα με την προσθήκη της μαρμελάδας φράουλας σταδιακά μέσα στο μείγμα τυριού-κρέμας και ως τελευταίο υλικό ενσωμάτωσα το ζελέ φράουλας που είχα διαλύσει μέσα στο ζεστό νερό.

Έβαλα το μπολ με την κρέμα στο ψυγείο για 35 λεπτά ώστε να σφίξει λίγο για να μπορέσω να την χρησιμοποιήσω πιο άνετα μετά.

Επόμενο βήμα ήταν η ανάμειξη της γρεναδίνης με το γάλα.
Αυτό χρησιμοποιήθηκε, ώστε να βρέχω ελαφρώς τα σαβαγιάρ μου. Δεν χρειάζονται παρά ένα γρήγορο βάπτισμα μέσα στο υγρό.

Πρώτη στρώση μπισκότα. Δεύτερη στρώση κρέμα φράουλας. Τρίτη στρώση πάλι μπισκότα και μετά πάλι κρέμα φράουλας.  Κράτησα περίπου δύο φλιτζάνια κρέμας, που την ανάμειξα με τη πραλίνα φουντουκιού ώστε να γίνει ο σοκολατένιος δρόμος για τα σκεϊτς, όταν πια θα πήγαινα προς την φάση του ντεκόρ.

Το πυρέξ μου στο ψυγείο για πάγωμα δύο ώρες περίπου και μετά η ώρα της φαντασίας!
Σοκολατένιος δρόμος, ξύλινα λοφάκια (βάφλες), καυσόξυλα (πουράκια) γρασιδάκι (πράσινες πέρλες) πέτρες (σοκολατένια βοτσαλάκια) και τα σχετικά σκέϊτς με τους κατόχους τους... έτοιμα για τους αγώνες και κουταλοδρομίες!

Χρόνια σου Πολλά και πάντα γλυκά να είναι ΟΛΑ γύρω σου παλικάρι μου.

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού σε όλους μας και να κρατάτε για "άμυνα" σε όσα μας συμβαίνουν, τις ωραίες στιγμές με τα αγαπημένα σας πρόσωπα.

Κέρασμα...για τον χρόνο που περνά Cheesecake με κρέμα Oreo και καραμέλα σοκολάτας

Γλυκάκι επετειακό... λόγω προσεχών γενεθλίων (ε, τα γιορτάσαμε μια βδομάδα νωρίτερα...) αλλά και κέρασμα αποχαιρετιστήριο για κάποιο διάστημα, καθώς για μένα το πρώτο μέρος των φετινών διακοπών πλησιάζει με ταχύ βήμα :-))

Ήρθε καιρός να βρεθώ σε μέρη αγαπημένα, να δω παλιούς φίλους (που έχω χρόνια να συναντήσω) και να απολαύσουμε κουβέντες γεμάτες από το άρωμα των αναμνήσεων της νιότης μας αλλά και όλων αυτών των χρόνων που είμαστε μακριά.

Γλυκόπικρη αίσθηση, μιας και ο χρόνος που περνά, μας δίνει εμπειρίες που άλλοτε είναι θετικές και άλλοτε αρνητικές και τώρα θα πρέπει να τις επαναφέρουμε στην μνήμη και να τις μοιραστούμε λέγοντας τα με τις ώρες (όπως τουλάχιστον το σκέφτομαι...).

Αυτόν τον καιρό που περνάει, πρέπει να τον καλοπιάσουμε και να τον γλυκαίνουμε, για να πάει πιο εύκολα στα επόμενα, προσφέροντας του ίσως ένα γενναίο κομματάκι από την επετειακή τουρτίτσα μου.

Cheesecake με κρέμα Oreo και καραμέλα σοκολάτας

Για την βάση
1 και 1/2 πακέτου μπισκότα diegistive ολικής άλεσης,
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
80 γραμ. αλεσμένο φουντούκι ψημένο (αλλά ανάλατο).

Για την κρέμα
1 κουτί φυτική σαντιγύ στο πράσινο κουτί,
400 γραμ. κρεμώδες τυρί σε θερμοκρασία δωματίου,
1 μεγάλο πακέτο μπισκότα Oreo (χοντροαλεσμένα)
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια,
1/2 φακελάκι ζελέ με άρωμα πορτοκάλι,
1/2 ποτηράκι χυμό πορτοκαλιού ζεστό,
και 1 κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού.

Για την σοκολατένια καραμέλα
150 γραμ. σοκολάτα κουβερτούρα,
50 γραμ. μερέντα,
120 γραμ. κρέμα γάλακτος,
100 γραμ. ζάχαρη καστανή,
2-3 σταγόνες από χυμό πορτοκαλιού (ή νερό)

Αρχικά άλεσα τα μπισκότα της βάσης με το multi, και το ίδιο έκανα και για τα φουντούκια.
Μετά τα ανακάτεψα με το λιωμένο βούτυρο και τα έστρωσα σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο που είχα προηγουμένως επενδύσει με χαρτί ψησίματος.
Έψησα το μπισκότο μου για 5 λεπτά σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς.
Το έβγαλα και το άφησα να κρυώνει.

Όση ώρα το μπισκότο της βάσης, έμεινε να κρυώνει ετοίμασα την κρέμα μου.
Άλεσα τα μπισκότα Oreo στο multi (όχι πολύ πούδρα) που θα έμπαιναν στην κρέμα.
Χτύπησα την φυτική κρέμα μαζί με την βανίλια μέχρι να γίνει σαντιγύ.
Μετά χτύπησα και το τυρί μου και ενοποίησα τα δύο υλικά με ελαφρές κινήσεις.
Μέσα στο μείγμα ενσωμάτωσα το ζελέ πορτοκάλι που είχα προηγουμένως διαλύσει μέσα στον ζεστό χυμό, μαζί με το ξύσμα και τα αλεσμένα Oreo.
Έστρωσα την κρέμα πάνω από την βάση του μπισκότου και έβαλα την φόρμα στο ψυγείο να παγώσει για 4 ώρες.
Στην τρίτη φάση είχα την επίστρωση της τούρτας-cheesecake,  με την σοκολατένια καραμέλα.

Για την σοκολατένια καραμέλα, έβαλα σε αντικολλητικό τηγάνι τη ζάχαρη να κάψει μαζί με τις σταγόνες του χυμού.
Μόλις άρχισε να παίρνει χρώμα έριξα μέσα την κρέμα γάλακτος και ανακάτεψα καλά με μια μαρίζ σιλικόνης.
Στην συνέχεια πρόσθεσα και την κουβερτούρα σπασμένη σε μικρά κομμάτια.
 Όταν πια έλιωσε και απέσυρα από την φωτιά το μείγμα ανακάτεψα και την μερέντα.
Άφησα το μείγμα για τουλάχιστον 20 λεπτά να κρυώνει και μετά το έστρωσα πάνω στην κρέμα του cheesecake.  Ξανά στο ψυγείο για 2 ώρες και έτοιμο για σερβίρισμα.
Ήθελε ίσως λίγο περισσότερο πάγωμα, αλλά που να "κρατηθούμε" οι γλυκατζήδες όλοι μας :-))

Και με τούτο το κέρασμα σας χαιρετώ και εύχομαι τα καλύτερα για όλο το επόμενο διάστημα.

Καλή εβδομάδα από αύριο σε όλες και όλους και επισήμως Καλό Καλοκαίρι, αφού οι ζέστες μας ήρθαν για τα καλά.

Με το καλό να ξαναπούμε.

Υ.Γ. κεράκια δεν έβαλα φέτος...μιας και σκέφτηκα πως είναι καιρός να ξεκινήσω να μετρώ αντίθετα "κλέβοντας" τον χρόνο!

Γεμιστά...καλοκαιρινά...σνίτσελ

Και μόνον που γράφεις την λέξη γεμιστά, φτάνει!
Σε παραπέμπει αμέσως στο λαχταριστό λαδερό φαγητό που έχει την τιμητική του το καλοκαίρι και το αγαπάμε όλοι μας.
Αλλά εδώ τα γεμιστά, ήταν σνιτσελάκια ατομικά με μυρωδιές και αρώματα όπως τα προστάζει το καλοκαίρι.

Καλοκαιρινά γεμιστά σνίτσελ

Υλικά για 4 άτομα.
4 μεγάλα σνίτσελ χοιρινά, όσο το δυνατόν πιο συμμετρικά στο σχήμα τους,

Για την "κρέμα".
100 γραμ. τυρί κρέμα,
2 κουταλιές μουστάρδα απαλή (ή πικάντικη αν την αντέχετε φυσικά...)
1 κουταλιά κέτσαπ,
1 κοφτό κουταλάκι ρίγανη αποξηραμένη
1,5 κουταλάκι φυλλαράκια από φρέσκο λεμονοθύμαρο (εξαιρετικό μυρωδικό)
2 κουταλιές worcester sause.

Για την γέμιση.
12-14 μπαστουνάκια (2 εκατοστών) πικάντικης κεφαλογραβιέρας ή γραβιέρας,
φέτες από μια μεγάλη ντομάτα χωρίς όμως τους σπόρους.

Λοιπά υλικά.
Ελαιόλαδο, αλάτι, πιπέρι.

Αρχικά σ' ένα μπολ ένωσα μ' ένα πιρούνι όλα τα υλικά για την κρέμα.
Μετά πήρα ένα-ένα τα σνίτσελ και τα χτύπησα λίγο με το σφυράκι για τα κρέατα έτσι ώστε να τα πλατύνω λίγο ακόμη.

Αλατο-πιπέρασα ελαφρώς και κατόπιν άλειψα σε όλη τους την επιφάνεια με την κρέμα.
Στην συνέχεια σε κάθε σνίτσελ έβαλα εναλλάξ φέτες ντομάτας και κομμάτια κεφαλογραβιέρας.
Ρολλάρισα και στερέωσα στην ένωση με ξύλινες οδοντογλυφίδες.
Μετέφερα το κάθε ρολό σε κόλλα ψησίματος, αλάτισα ελαφρώς και πάλι, ενώ έριξα και λίγο ελαιόλαδο (περίπου μια κουταλιά σε κάθε σνίτσελ) από πάνω.

Έκανα πακετάκια με το χαρτί (την ένωση προς τα κάτω) και τα μετέφερα στο ταψί μου.
Μέσα στο ταψί έβαλα μισό ποτήρι νερό και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα, στους 180 βαθμούς  για 45 λεπτά.

Έσβησα και άφησα να σταθούν για 5-6 λεπτά.
Άνοιξα κάθε πακετάκι, έβαλα το σνίτσελ στο πιάτο του καθενός, έριξα και το ζουμάκι που είχε συγκρατηθεί μέσα στο χαρτί ψησίματος και στη συνέχεια το έκοψα σε ροδέλες χοντρούτσικες. Έτοιμο προς κατανάλωση!

Η συνοδεία για τους μισούς από εμάς ήταν πατατούλες τηγανιτές και για τους άλλους μισούς, πράσινη σαλάτα. Εσείς διαλέγετε αυτό που σας ταιριάζει :-)
Καλή απόλαυση, αν αποφασίσετε να τα δοκιμάσετε.
Και Καλό Καλοκαίρι να έχουμε πια... όλοι μας.

Αιτήματα...αποτυχίες...διαγνώσεις... και μοναδικό Κεϊκ Λεμονιού.

Γύρισε το μικρό το παλλικάρι από το σχολείο (και που πάμε ακόμη...χάρη τους κάνουμε, των δασκάλων εννοώ...) και είχε αρκετά αιτήματα προς υλοποίηση καθώς είχε έρθει για τα καλά η μεσημεριανή πείνα!
Και ω, του θαύματος τίμησε και το κοτοπουλό-φιλέτο που είχε μαγειρευτεί μέσα σε γιαούρτι, μπαχαρικά, μελιτζάνες και πιπεριές, περισσότερο από την σπαγεττίνη!

Αλλά ήθελε και ντόντας το παιδί, και μάλιστα γλασσαρισμένα με σοκολάτα!
Είπα κι' εγώ να καταπιαστώ μαζί τους παράλληλα με άλλες δουλειές... το διάβασμα της επόμενης μέρας... και παρά την διάγνωση για σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και στα δυο μου χέρια (γεγόνος που σημαίνει οπωσδήποτε ξεκούραση και την αγωγή που θα επιβληθεί από τον σχετικό γιατρό).

Τι τα θες όμως...άμα κάτι πάει από την αρχή στραβά και ανόρεχτα... πάει και τέλειωσε.
Ήρθαν τα ντόνατς κι' έγιναν μια μικρή αποτυχία :-)
Παραφούσκωσαν και δεν μπορούσα να τα "συμμαζέψω" μέσα στον φούρνο μου.
Φαγώθηκαν μεν, αλλά με νευρίασαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει και φυσικά δεν γλασσαρίστηκαν με σοκολάτα .
Η αποτυχία ωστόσο, με έκανε να θέλω να επανορθώσω το σφάλμα μου και ξέσπασα σε κεϊκ.
Αλλά το ήθελα αρωματικό οπωσδήποτε, οπότε να πως οδηγήθηκα σε...

Κεκάκι λεμονιού, με μαχλέπι, καρύδα και έξτρα γλάσσο λεμονιού.

Το μαχλέπι μπήκε, γιατί καθώς άνοιξα το ντουλάπι για να συγκεντρώσω τα υλικά μου, το είδα να με κοιτά με το παράπονο της λησμονιάς!! Κρίμα ήταν να το αφήσω παραπονεμένο :-)

Τα υλικά μου για το κεϊκ σε μια κανονική φόρμα με αποσπώμενο πάτο ήταν:
1 μέτριο λεμόνι καλά πλυμένο,
1 πακέτο αλεύρι αυτοδιωγκούμενο,
2 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
1/3 κοφτό κουταλάκι μαχλέπι σκόνη,
1,5 φλιτζάνι ζάχαρη ψιλή,
4 μέτρια αυγά,
2/3 ποτηριού γάλα,
1 φλιτζάνι λιωμένο βούτυρο αγελάδος,
1 φακελάκι βανίλια με άρωμα λεμόνι,
4 κουταλιές της σούπας καρύδα.

Αρχικά έπλυνα το λεμόνι πολύ καλά και το έβαλα να το βράσω με νερό για 10 λεπτά.
Στα 10 λεπτά του άλλαξα το νερό και το έβρασα για ακόμη 5 λεπτά.
Μέθοδος που εφαρμόζω αρκετά συχνά για να ξεπικρίσω ένα λεμόνι ή πορτοκάλι, αλλά και για να μαλακώσει, καθώς το χρησιμοποιώ ολόκληρο.
Μόλις ήταν έτοιμο, το έκοψα στην μέση και μετά στα 4 αφαίρεσα κουκούτσια και το κεντρικό σημείο με την χοντρή ίνα και το άλεσα στο multi μαζί με λίγο γάλα.
Γίνεται αλοιφή που θα ενσωματωθεί εύκολα στο κεϊκ.

Κατόπιν σε βαθύ μπολ χτύπησα το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι ν' ασπρίσουν και σταδιακά πρόσθεσα ανά δύο τα αυγά και χτύπησα εκ' νέου.
Μετά έριξα μέσα στο μείγμα την αρωματική βανίλια, το αλεσμένο λεμόνι, την καρύδα και το γάλα και χτύπησα εκ΄ νέου για 2 λεπτά.

Τελευταία ενσωματώθηκαν στο μείγμα: το αλεύρι,το μπεϊκιν και το μαχλέπι που τα είχα προηγουμένως ανακατέψει μαζί.
Έτοιμο. Μπήκε σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο, στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και πήγε για. ψήσιμο σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς, για 40 περίπου λεπτά.
Το τεστ με το μαχαιράκι και έτοιμο.

Έμεινε να κρυώσει και στολίστηκε με το γλάσσο του.

Το γλάσσο το δημιούργησα από:
1 κούπα ζάχαρη άχνη,
5-6 σταγόνες εσσάνς κίτρου,
και σταγόνες από όλο τον χυμό ενός μικρού λεμονιού, που έσταζα σταδιακά μέσα στην άχνη, για να έχω την σωστή πυκνότητα.

Αρωματικό όσο δεν παίρνει ενώ με βοήθησε να "ανακτήσω" το κύρος μου μετά την αποτυχία των ντόνατς :-)) αλλά και να πάρω κουράγιο, για την αυριανή μου επίσκεψη στον ορθοπεδικό, μετά από την σχετική έρευνα στο internet σχετικά με το θέμα.

Καλή δύναμη σε όλες και όλους εύχομαι.

Μπανανοπιτάκια!

Ο τίτλος έχει θαυμαστικό, γιατί το συγκεκριμένο γλυκό σνακ έκανε μεγάλη εντύπωση και είχε βαθύτατη αποδοχή σε μικρούς και μεγάλους.
Όταν οι μπανάνες ωριμάζουν πολύ, δεν είναι για κατανάλωση ως φρούτο. Προσωπικά μου φαίνονται σκέτο άμυλο, αλλά και ο μικρός μου τις σνομπάρει...
Ωστόσο γίνονται πολύ καλή πρώτη ύλη, για χρήση σε κεϊκς, muffins ή κρέμες τυριού με άρωμα μπανάνας, ζελέ ή ότι άλλο εσείς σκέφτεστε αυτή τη στιμγή.
Στην συγκεκριμένη συνταγή πάντως, έγιναν γλυκά πιτάκια σφολιάτας με εξαιρετικό αποτέλεσμα.

Μπανανοπιτάκια

Για 24 κομμάτια χρησιμοποίησα:
3 μεγάλες ώριμες μπανάνες,
3/4 κούπας αλεσμένο και ψημένο φουντούκι,
2 κουταλιές musli
4 κουταλιές πραλίνα φουντουκιού,
μερικές σταγόνες χυμό λεμονιού,
λίγη κρυσταλλική βανίλια,
4 μπισκότα ολικής άλεσης χωρίς ζάχαρη.

Αρχικά άλεσα το φουντούκι.
Κατόπιν έλιωσε σε βαθύ μπολ τις μπανάνες μ' ένα πιρούνι και τους έσταξα τις σταγόνες λεμονιού.
Ανακάτεψα μαζί τους την βανίλια και στην συνέχεια πρόσθεσα μέσα στις μπανάνες, όλα τα υλικά μου: αλεσμένο φουντούκι, musli, αλεσμένα τα μπισκότα ολικής και την πραλίνα.
Έτοιμη η γέμιση για τα πιτάκια.

Ξεπάγωσα σταδιακά ένα-ένα τα φύλλα της σφολιάτας, γιατί δεν πρέπει να μαλακώσουν πολύ έτσι ώστε να είναι εύκολο να τα δουλέψει κανείς.
Κάθε φύλλο το χώρισα κάθετα σε τέσσερεις λωρίδες ισομεγέθης (όσο γίνεται) είτε με το μάτι είτε με χάρακα και μετά οριζόντια σε τρεις λωρίδες.
Έτσι προκύπτουν 12 τετράγωνα σφολιατάκια.
Στο κέντρο κάθε τετραγώνου, έβαλα μισή κουταλιά της σούπας γέμιση και ένωσα τις άκρες τους διαγώνια έτσι ώστε να σχηματίσω τρίγωνο.
Γύρισα και προς τα μέσα τα υπόλοιπα και πάτησα στην άκρη της ζύμης μ' ένα πιρούνι.

Ταψιά στρωμένα με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος υποδέχτηκαν τα πιτάκια που ψήθηκαν σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, με αέρα μέχρι που ρόδισαν και φούσκωσε η ζύμη.

Χλιαρά αλλά και πιο μετά κρύα, έκαναν τα στοματάκια των μικρών να βγάζουν χαρούμενα επιφωνήματα.
Ένα πολύ ωραίο γλυκό σνακ για το σχολείο, για απογευματινό ή και για τα πάρτι των μικρών σας.
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι σε όλους σας.

Χωριάτικο Λουκάνικο με "κριθαρότο" κατσαρόλας

Ένα φαγητό εύκολο και μεστό σε γεύση, σας έχω σήμερα.
Άλλωστε είναι και της μόδας στην μαγειρική, η έκφραση "κριθαρότο"... αν κι' εμένα η η γιαγιά μου και η μάνα μου το έφτιαχναν το κριθαράκι στην κατσαρόλα, ειδικά το καλοκαίρι με φρέσκια σάλτσα ντομάτας και άλλα λαχανικά που περίσσευαν από άλλη μαγεριά, οπότε το έχω καταγράψει στις γευστικές μου αναμνήσεις, ως αγαπημένο πιάτο.

Εδώ απλώς θα σας δώσω μια εκδοχή, που ήρθε να αξιοποιήσει τα χωριάτικα λουκάνικα που ήταν σε αναμονή καιρό τώρα.

Κριθαρότο με χωριάτικο λουκάνικο

Υλικά για 3 άτομα.
2 μετρίου μεγέθους λουκάνικα χωριάτικα με πράσο,
1 μεγάλη ντομάτα ξεφλουδισμένη κομμένη σε μικρά καρεδάκια,
1 μεγάλη πράσινη πιπεριά επίσης κομμένη σε καρεδάκια,
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο,
1/2 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά,
1/4 κοφτό κουταλάκι κάρυ,
1/5 κοφτό κουταλάκι πιπέρι,
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι (ή λίγο περισσότερο αν θέλετε)
1 ποτηράκι κρασί λευκό ή ροζέ,
2 κουταλάκια worcester sause,
1 φλιτζάνι κριθαράκι μέτριο,
2 φλιτζάνια ζεστό νερό ή ζεστό ζωμό από κοτόπουλου,
1 κουταλάκι γλυκού γεμάτο βούτυρο γάλακτος.

Αφού έκανα την προετοιμασία για τα λαχανικά μου και τα λουκάνικα που τα έκοψα σε καρεδάκια και ροδέλλες.
Ξεκίνησα με το μισό ελαιόλαδο στην κατσαρόλα για να σοτάρω την πιπεριά.
Μαζί με την πιπεριά έριξα μέσα στην κατσαρόλα την πάπρικα και το κάρυ για να ζεσταθούν και να βγάλουν τα αρώματά τους.

Στην συνέχεια έριξα μέσα την ντομάτα και άφησα να πάρει μια καλή βράση.
Προχώρησα με το κρασί και το λουκάνικο που τα άφησα για 8 λεπτάκια να μαγειρευτούν όλα μαζί.
Πρόσθεσα το πιπέρι, το αλάτι, την worcester saus και το υπόλοιπο ελαιόλαδο και έριξα μέσα το κριθαράκι ανακατεύοντας για να λαδωθεί καλά.
Κατόπιν τμηματικά άρχισα να προσθέτω το ζεστό νερό (ή τον ζωμό αν έχετε έτοιμο) ανακατεύοντας συχνά-πυκνά με ξύλινη κουτάλα, για να χυλώνει το φαγητό.
Μετά τα πρώτα 8 λεπτά βρασμού του ζυμαρικού έριξα μέσα και το βούτυρο γάλακτος για περίσσια γεύση και νοστιμιά! Αξίζει πραγματικά αυτή η πινελιά.
Καλό ανακάτεμα και πάλι για 2-3 φορές μέχρι να φουσκώσει ικανοποιητικά πια το κριθαράκι και το φαγητό ήταν έτοιμο.
Κατέβασα από την  φωτιά το άφησα να σταθεί για 5 λεπτά και σερβίρισα με τυράκι τριμμένο.
Καλή χωριάτικη μυζήθρα και καπνιστό ρεγκάτο στην δική μας περίπτωση, εσείς χρησιμοποιήστε ότι σας αρέσει περισσότερο.

Ένα πιάτο "ρουστίκ" με πολύ άρωμα υπαίθρου που θυμίζει μαμάδες και γιαγιάδες. Ότι δηλαδή πιο αγαπημένο από τα προηγούμενα χρόνια της ζωής του καθενός μας.
Καλή σας απόλαυση.

Υ.Γ Νο1.: στο φαγητό προσωπικά δεν έβαλα κρεμμύδι, γιατί το πράσο από το λουκάνικο δίνει αρκετό τόνο.
Υ.Γ. Νο2.: το μυστικό για καλό "χύλωμα" είναι το συχνό ανακάτεμα. Μην το βάλετε στην φωτιά και το αφήσετε στην τύχη του...γιατί θα το "κλαίτε" :-))

Γρήγορη galette φράουλας

Και όταν θέλεις γλυκάκι απελπισμένα και δεν έχει προγραμματίσει κάτι ιδιαίτερο για να έχεις και τα χρειαζούμενα υλικά, αλλά δεν έχεις και πολύ χρόνο για να "ξοδέψεις" στην κουζίνα, τι κάνεις;
Όπως πάντα βάζεις σε λειτουργία τις αισθήσεις γεύσης και φαντασίας να κάνουν τον "μπούσουλα"
Στην συνέχεια ανοίγεις ντουλάπια και ψυγείο και προχωράς με τον καλό άγιο Ευφρόσυνο (τον άγιο των μαγείρων για όσους δεν τον γνωρίζετε) προστάτη!!

Κάπως έτσι έβγαλα κι' εγώ στα γρήγορα την galette φράουλας που ακολουθεί, τούτη την μέρα, καθώς η υπογλυκαιμία είχε βαρέσει κάποιους (ονόματα δεν λέμε...) κατακούτελα.

Galette Φράουλας 

Τα υλικά μου πολύ απλά, αρκεί να έχετε έτοιμη ζύμη κουρού στο ψυγείο σας, κάτι που προσωπικά συνηθίζω με τις ζύμες, καθώς σε σώζουν αρκετές φορές, και ειδικά όταν δεν έχεις διάθεση και χρόνο για ζυμώματα.
Χρησιμοποίησα λοιπόν:
1 φύλλο ζύμης που το άφησα να ξεπαγώσει για μια ώρα εκτός ψυγείου,
150 γραμ. αλεσμένο φουντούκι ψημένο αλλά ανάλατο (ή αμύγδαλο επίσης ανάλατο)
80 γραμ. μούσλι,
50 γραμ. cranberries (χωρίς ζάχαρη) ή βύσσινα αποξηραμένα,
15 φράουλες φρέσκιες, πλυμμένες, καθαρισμένες και κομμένες στην μέση,
7-8 κουταλιές σπιτικής σάλτσας φράουλας (που ήδη είχα έτοιμη στο ψυγείο)
λίγη κρυσταλλική βανίλια,
και τέλος, λίγο παγωμένο βούτυρο γάλακτος.

Πάμε τώρα να σας πω, αλλά και να σας δείξω τι έκανα.
Πάνω σ' ένα κομμάτι λαδόχαρτο, άνοιξα την ζύμη που είχε ξαπαγώσει, με την ακάλυπτη πλευρά της προς το λαδόχαρτο.

Της έβγαλα την διαφάνεια που συνήθως καλύπτει τις ζύμες και με το λαδόχαρτο την μετέφερα σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο.
Την άπλωσα και την έστησα έτσι που κάλυπτε τα πλαϊνά τοιχώματα.
Εδώ απλώς επεμβαίνει κανείς κόβοντας με μαχαίρι από το σημείο που περισσεύει η ζύμη και την κολλάει εκεί που υπάρχει ανάγκη για περισσότερη...
Κοπτοραπτική ένα πράγμα δηλαδή :-))

Στην συνέχεια στον πάτο της έβαλα την μισή ποσότητα του αλεσμένου φουντουκιού.
Από πάνω το μούσλι και πιο πάνω τα αποξηραμένα cranberries.
Αν δεν έχετε μπορείτε να τα παραλείψετε, αλλά η αλήθεια είναι ότι ελαφριά υπόξινη γεύση τους, προσδίδει πόντους στο αποτέλεσμα και ισορροπεί την γλύκα της σάλτσας φράουλας.
Από πάνω 3-4 κουταλιές σάλτσας φράουλας.

Και μετά σε όλη την επιφάνεια έστρωσα τις φράουλες με την κομμένη πλευρά τους προς τα κάτω.
Πασπάλισα με την λίγη βανίλια και από πάνω μοίρασα το υπόλοιπο αλεσμένο φουντούκι και την υπόλοιπη σάλτσα φράουλας.

Γύρισα τις άκρες της ζύμης προς τα μέσα και πάνω στην ζύμη σκόρπισα τις "τσιμπιές" του παγωμένου βουτύρου γάλακτος, το οποίο έδωσε και στην ζύμη ωραιότατο άρωμα όταν έλιωσε.
Αν προσέξετε την πιο κάτω φωτογραφία θα δείτε για τι μικρές ποσότητες μιλάμε, ενώ το άρωμα που προσδίδει στην έτοιμη ζύμη είναι εξαιρετικό.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς με αέρα, για 15-18 λεπτά περίπου μέχρι δηλαδή που η ζύμη είχε πάρει ωραίο χρώμα στην επιφάνειά της.
Ένα γλυκό με την μοναδικότητα της εποχιακής φράουλας και με υλικά αρκετά εύκολα, που όμως είχε εξαιρετική γεύση.

Υ.Γ. το γλυκό δεν έχει καθόλου ζάχαρη, καθώς χρησιμοποίησα την σάλτσα φράουλας. 
Είναι για τα δικά μου γούστα αρκετά γλυκό και δεν νομίζω πως χρειάζεται περισσότερο. 
Αν εσείς πάλι το θέλετε πιο γλυκό, δύο κουταλιές ζάχαρη πάνω από τις φράουλες είναι πιστεύω υπέρ-αρκετές.

Ανοιξιάτικα κουλουράκια βουτύρου...της μαμάς

Οι άντρες μου, έχουν σχέση πάθους με κάθε αρτοπαρασκεύασμα!
Όταν κάτι τους αρέσει δεν προλαβαίνει "να πάρει ανάσα" για δεύτερη μέρα, στο σπίτι μας.
Ο μικρός έχει μανία με τις αφράτες ζύμες τύπου κρουασάν και muffins. Ο μεγάλος με όλα τα είδη κουλουριών και μπισκότων και σοκολατένιων κεϊκς.  Κι εγώ στην μέση να κάνω τον "μπαλαντέρ" και τον "μπάτλερ" καθώς αυτός είναι που φροντίζει για όλα σ' ένα σπίτι, όπως τουλάχιστον λέει κάποιες στιγμές, ο μικρός κύριος.
Yes, Master :-))
Ονειρεύεται το παιδί μου ότι μια μέρα θα έχει μπάτλερ στο δικό του σπίτι...κι' έτσι εγώ τότε θα ξεκουράζομαι....
Από το στόμα του και στου καλού Θεού το αυτί!
Δώρο δηλαδή για την μητέρα (μπαλαντέρ)  και την γιορτή της  ένας καλός μπάτλερ"!!!
Αλλά μέχρι τότε, θα πρέπει να σκαρφίζομαι διάφορα, για να τους "μπουκώνω" και να τους έχω "huppy" :-))

Huppy λοιπόν, με τα πιο αφράτα Ανοιξιάτικα Κουλουράκια Βουτύρου που μοσχοβολούν βανίλια και ανθόνερο.

Υλικά:
250 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
80 γραμ. ελαιόλαδο καλής ποιότητας,
1 κούπα καστανή ζάχαρη κρυσταλλική,
2 μεγάλα αυγά.
1/2 κούπα γάλα φρέσκο,
2,5 κουταλάκια εσσάνς βανίλιας ή 1 κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
1 κοφτό κουταλάκι σόδα μαγειρική,
1,5 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
600 με 700 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (εδώ παίζει η λογική του όσο πάρει...)
Ανθόνερο (σε σπρέϋ) και ζάχαρη άχνη για το στόλισμα.

Αρχικά άφησα το βούτυρο να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου και να μαλακώσει πολύ.
Στη συνέχεια το χτύπησα μαζί με την ζάχαρη με το μίξερ μέχρι να αφρατέψει καλά και σταδιακά πρόσθεσα ένα-ένα τα αυγά.

Μέσα στο γάλα που το ζέστανα ελαφρώς διέλυσα το εσσάνς της βανίλιας και το έριξα στο μείγμα μου. Κατόπιν έριξα την σόδα και το μπεϊκιν πάουντερ και σταδιακά ενσωμάτωσα το μισό αλεύρι και συνέχισα το χτύπημα μέχρι που ενώθηκαν καλά τα υλικά μου.
Σταμάτησα το χτύπημα και στην μαλακή μου ζύμη άρχισα εναλλάξ να ενσωματώνω το υπόλοιπο αλεύρι εναλλάξ με το ελαιόλαδο και να την δουλέψω πια με το χέρι μέχρι να μην κολλάει πια σ' αυτό.

Την άφησα να σταθεί για μισή ώρα (μέχρι να ετοιμάσω τα ταψιά μου με λαδόχαρτο και να σημαζέψω λίγο τα κατσαρολικά μου, οπότε και άρχισα το πλάσιμο. Μπαλάκια σε καρύδι στο μέγεθος και μετά σχήμα "γ" (εσείς ότι φυσικά επιθυμείτε). 3 ταψιά φούρνου. Περίπου 45-50 κομμάτια.

Τα έψησα και τα 3 μαζί με αέρα στους 180 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο, για 8-10 λεπτά αλλάζοντας του και μια φορά θέση.

Όταν βγήκε το πρώτο και κατόπιν τ' άλλα δύο, όπως ήταν ζεστά τα ράντισα με ανθόνερο και πασπάλισα κατόπιν με λίγη άχνη.

Αφράτα και όσο παραμένουν και κρυώνουν γίνονται ακόμη καλύτερα καθώς ξεχωρίζουν τ' αρώματα του βούτυρου και της βανίλιας με μια πινελιά ανθόνερου, στην επίγευση!

Ανοιξιάτικα κουλουράκια αφιερωμένα σε όλες τις μαμάδες που είναι "μπάτλερ" και φροντίζουν για τα πάντα.
Χρόνια Πολλά.  Nα έχουμε όλες μας  Υγεία και Δύναμη.

Ντοματένιος Μπακαλιάρος

Και μετά τις εκδρομές: στις παραλίες, στα βουνά, στις παιδικές χαρές και τα πάρκα, με ενδιάμεσους σταθμούς: το σήκωμα χαλιών, καθώς μας έπιασε ξαφνικά μεγάλη ζέστη, τη διαρρύθμιση εσωτερικών χώρων και ντουλαπών...ας πούμε και για ένα νόστιμο και άκρως γευστικό φαγητό, καθώς έχω κάτι μέρες να σας δω.

Μπακαλιάρος ξαλμυρισμένος και μαριναρισμένος με πάστα φρέσκια ντομάτας

Ένα πιάτο που χρειάζεται ελάχιστο κόπο και ετοιμάζεται σχεδόν σε 20 λεπτάκια, ενώ ψήνεται για 30 λεπτά το πολύ.
Η νοστιμιά του θα σας προσφέρει ιδιαίτερη ευχαρίστηση (εάν φυσικά αγαπάτε το συγκεκριμένο είδος ψαριού) και θα σας κάνει να το "υιοθετήσετε" αρκετές φορές στο τραπέζι σας, στο επερχόμενο καλοκαίρι.

Υλικά για 3 άτομα.
1 μεγάλο φιλέτο μπακαλιάρου (όσο γίνεται πιο ελαφριά αλατισμένου) περίπου 1 κιλό και 200 γραμμάρια.
1 μέτρια πράσινη πιπεριά
1 μέτρια κόκκινη πιπερια,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι,
2 μεγάλες και ώριμες φρέσκιες ντομάτες.
3-4 κλαράκια φρέσκο δεντρολίβανο.
αλάτι (με προσοχή) πιπέρι, πάπρικα, ελαιόλαδο και λίγο νεράκι.

Αν το φιλέτο μπακαλιάρου είναι πολύ αλατισμένο. το ξαλμυρίζουμε  από την προηγούμενη ημέρα αλλάζοντας του 4-5 φορές νερό, αλλά χωρίς να το κόψουμε σε κομμάτια. Το θέλουμε ολόκληρο.
Το αφήνουμε  να στραγγίξει καλά και στην συνέχεια ξεκινάμε την προετοιμασία του.
Να σημειώσω πως σε αρκετά SM μπορεί να βρει κανείς και κατεψυγμένο και ελαφρώς αλατισμένο μπακαλιάρο που στην ουσία δεν χρειάζεται ξαλμύρισμα. Τέτοιος ήταν κι' αυτός της συνταγής μου.

Προσωπικά έπλυνα καλά τα λαχανικά μου και:
έκοψα τις δύο πιπεριές σε λωρίδες, κατόπιν το κρεμμύδι σε μισοφέγγαρα (ή ροδέλες αν θέλετε).
Τις ντομάτες τις ξεφλούδισα, τους έβγαλα τους πολλούς σπόρους και στην συνέχεια τις άλεσα στο multi. Δεν ήθελα να έχει πολλά υγρά αυτή η λιωμένη ντομάτα γιατί ήθελα να την χρησιμοποιήσω ως "πάστα" για το άλειμα του μπακαλιάρου.
Ανακάτεψα την ντομάτα με το αλάτι, το πιπέρι, την πάπρικα και με αυτό άλειψα όλη την επιφάνεια του φιλέτου που τοποθέτησα σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος.

Γύρω του σκόρπισα τις λωρίδες από τις πιπεριές. το κρεμμύδι και τα κλαράκια του δεντρολίβανου.

Σκέπασα το ταψί μου με μεμβράνη φαγητού και του άφησα για 4 ώρες στο ψυγείο για να "μαριναριστεί" το φιλέτο με την πάστα ντομάτας.

Το έβγαλα του πρόσθεσα το ελαιόλαδο (περίπου 1/2 φλιτζάνι) λίγο νεράκι και το έψησα με αέρα στους 170 βαθμούς για 25-30 λεπτά σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο.
Ελαφρύ και υπέροχο ψάρι, ακόμη και για μωρά...
Καλή σας απόλαυση εάν αποφασίσετε να το κάνετε.

Αρνάκι της Άνοιξης και της Πρωτομαγιάς

Σε πολλές περιοχές της χώρας συνηθίζεται την Πρωτομαγιά να σουβλίζονται αρνάκια ή κατσικάκια όπως γίνεται και την μέρα της Λαμπρής. Προφανώς συνδέονται τα δύο έθιμα μεταξύ τους αφού η χαρά της μέρας το απαιτεί, αλλά ταυτόχρονα είμαστε και όλοι σκορπισμένοι με μια καλύτερη (Θεού θέλοντος...) διάθεση στην μοσχοβολιστή εξοχή και στους ανθισμένους κήπους.

Έτσι, για να σας ευχηθώ κι' εγώ με την σειρά μου, ότι καλύτερο για την φετινή Πρωτομαγιά
σας προσκαλώ για αρνάκι. Το έκανα ανοιξιάτικο, αν και όχι σουβλιστό, στον φούρνο.
Πολύχρωμο και με εξαιρετικά γαργαλιστική γεύση.

Ανοιξιάτικο Αρνάκι της Πρωτομαγιάς

Υλικά για 4-5 άτομα:
2,5 κιλά αρνάκι μπούτι, σπασμένο σε μερίδες,
7-8 πατάτες μέτριες, κομμένες σε ροδέλες (όχι πολύ ψηλές)
3 μεγάλα καρότα, κομμένα σε μπαστουνάκια
2 πιπεριές κόκκινες Φλωρίνης, κομμένες σε καρεδάκια,
2 μεγάλες σκελίδες σκόρδο, κομμένες σε μικρότερα κομμάτια,
180 γραμ. χλωρή μυζήθρα Νάξου, κομμένη σε κύβους, η οποία δίνει εξαιρετική γεύση (ή κάποιο άλλο σκληρό τυρί της αρεσκείας σας)
1 μεγάλο πορτοκάλι για τον χυμό του και το ξύσμα του,
5 κουταλιές μουστάρδα με μυρωδικά,
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο
1/2 φλιτζάνι νερό
1/2 κοφτό κουταλάκι κουρκουμά και γλυκιά πάπρικα,
1/2 κοφτό κουταλάκι πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
αλάτι και ρίγανη.

Αρχικά ξέπλυνα το κρέας μου και το άφησα να στραγγίξει καλά.
Σε βαθύ ταψί φούρνου έστρωσα ένα μεγάλο κομμάτι λαδόχαρτο. Από πάνω έβαλα επίσης ένα καλό κομμάτι αλουμινόχαρτο (βοηθά στην θερμοκρασία ψησίματος) και πάνω από το αλουμινόχαρτο έβαλα σταυρωτά δυο επίσης κομμάτια λαδόχαρτο.

Ακούμπησα το κρέας μου, και σε διάφορα σημεία έκανα χαρακιές με το μαχαίρι όπου μέσα τοποθέτησα κομμάτια από το σκόρδο.

Γύρω-γύρω έριξα τα διάφορα κομμάτια από: ροδέλες πατάτας, καρότα, πιπεριές και κομμάτια τυριού.
Μέσα στον χυμό από το πορτοκάλι διέλυσα την μισή ποσότητα μουστούρδας και το ξύσμα του πορτοκαλιού και με το μείγμα περίχυσα όλα τα λαχανικά και το κρέας.

Με την υπόλοιπη μουστάρδα άλειψα όλα τα κομμάτια του κρεάτος πάνω στην πέτσα του.
Κατόπιν πασπάλισα με τα μπαχαρικά και την ρίγανη. Έριξα το λαδάκι και το νεράκι και έτοιμο.

Ως τελευταίο βήμα, γύρισα προς τα μέσα τα κομμάτια του λαδόχαρτου για να κάνω κάπως σαν πακέτο και από πάνω έκλεισα μ' ένα μεγάλο κομμάτι αλουμινόχαρτο.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο για 1,5 ώρα, με αέρα στους 180 βαθμούς.
Ξεσκέπασα βγάζοντας το αλουμινόχαρτο και το άφησα για 20 λεπτά ακόμη για να πάρει το κρέας χρώμα.
Ένα φαγητό άκρως "χρωματιστό" και "λαμπρό" όπως η Πρώτη μέρα του μήνα Μάη.
Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους, καλό Μήνα να έχετε, καλό 3ήμερο με Υγεία, Δύναμη και καλή διάθεση!

Ατομικές και κάπως διαφορετικές πίτσες

Κάποιες φορές όταν πέφτω πάνω σε άνθρωπο μερακλή, που κάνει απλά και νόστιμα πράγματα με τα χέρια του, πολύ το χαίρομαι. Και για να το κάνω πιο συγκεκριμένο, μιλάω για κείνους τους τεχνίτες που φτιάχνουν χειροποίητα: φύλλο κρούστας, φύλλο καταϊφι, πίτες για σουβλάκια, γεμιστά σπιτικά ζυμαρικά όπως ραβιόλια και βαρένικα, κουλούρια αλμυρά ή γλυκά, αλλά και ότι άλλο σχετικό βάζετε με το νου σας.

Μιλάω για εκείνους τους ανθρώπους που βρέθηκαν σε διάφορες συνοικίες και σημεία της πόλης μας αλλά και ολόκληρης της χώρας, έχοντας έρθει από κάπου αλλού καθώς οι εκεί "ρίζες" τους κόπηκαν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.  Όμως έφεραν μαζί τους μια τεχνική ή τέχνη αν θέλετε... και μερικά πολύτιμα για την τεχνική τους εργαλεία και κατσαρολικά, που τους βοήθησαν να επιβιώσουν!

Κάπως έτσι "έπεσα" στον άνθρωπό μου στην λαϊκή αγορά, που φτιάχνει τις πιο νόστιμες πίτες για σουβλάκια που ίσως έχετε δοκιμάσει. Μικρές, μεσαίες αλλά και μεγάλες. Από άσπρο αλεύρι, αλεύρι ολικής αλλά και από αλεύρι καλαμποκιού.  Σ' αυτές τις τελευταίες θα σταθώ, καθώς ήταν σκέτη αποκάλυψη.
Πολύ νόστιμες, πολύ "ελαφριές" στη γεύση αλλά και στην χώνευση  ;-) με μοναδική αφράτη υπόσταση, και με μια ιδιαίτερη γεύση χάρη στο άλευρο καλαμποκιού.

Αν λοιπόν συναντήσετε σε κάποιο σημείο στην περιοχή σας, έναν τέτοιο άνθρωπο μην τον προσπεράσετε...και σαφώς μην προσπεράσετε και τις πίτες καλαμποκιού, γιατί εσείς θα χάσετε :-))

Ατομικές διαφορετικές πίτσες με πίτες καλαμποκιού

Ανάλογα τα άτομα που έχετε να ταϊσετε, τόσες πίτες θα χρησιμοποιήσετε και αντίστοιχα θα προσαρμόσετε και όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Για 3 άτομα χρησιμοποίησα:
3 ατομικές πίτες καλαμποκιού,
180 γραμ. τυρί τσένταρ τριμμένο,
1,5 κουταλιά μουστάρδας με μυρωδικά,
1 μικρό αυγό,
2 κουταλιές γιαούρτι στραγγιστό,
150 γραμ. γαρίδες καθαρισμένες και βρασμένες μέσα σε σάλτσα της αρεσκείας σας (εγώ τις έκανα με λίγη έτοιμη σάλτσα μπέρμπεκιου, αραιωμένη μέσα σε ελάχιστο νεράκι. λάδι και χυμό από ένα μικρό πορτοκάλι).
12-15 φετάκια ντομάτας αλλά χωρίς τους σπόρους,
λίγη ρίγανη φρέσκια ή αποξηραμένη
και 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο.

Αρχικά έβρασα για 4-5 λεπτά τις καθαρισμένες γαρίδες μέσα σε σάλτσα μπάρμπεκιου με τα υλικά που σας περιέγραψα και τις άφησα στην άκρη να κρυώνουν.

Μετά έτριψα το τυρί τσέταρ στο χοντρό του τρίφτη (ρεντέ) μέσα σ' ένα μπολ και στη συνέχεια το ανακάτεψα με: την μουστάρδα, το γιαούρτι και το αυγό (μέσα στο ίδιο μπολ).

Σε ταψί έστρωσα αντικολλητικό χαρτί, έβαλα τις τρεις πίτες καλαμποκιού και τις λάδωσα με λίγο ελαιόλαδο και ακολούθως στην επιφάνεια τους μοίρασα το μείγμα τυριού, γιαουρτιού, μουστάρδας και αυγού.
Από πάνω έβαλα τις γαριδούλες (χωρίς πολλά ζουμάκια) τις φέτες τις ντομάτας και πασπάλισα την ρίγανη.

Έψησα με αέρα στους 170 βαθμούς μέχρι που έλιωσε το τυράκι και πήρε χρώμα.
Έτοιμες για σερβίρισμα.
Πεντανόστιμες όσο δεν φαντάζεστε :-))

Υ.Γ. εάν δεν βρείτε πίτες καλαμποκιού μπορείτε να χρησιμοποίησετε αυτές που συνηθίζετε να αγοράζετε.