Γλυκιές αξιοποιήσεις ή αλλιώς "μπράουνις" με τσουρέκι

Πολύ καιρός από την τελευταία φορά που έγραψα κάτι στο blog.
Η αλήθεια είναι πως αισθάνομαι ότι έχω "τελειώσει" μαζί του...
Νοιώθω πως σταδιακά το αφήνω πίσω μου κι' αυτό το κεφάλαιο, ενώ απλώς γίνομαι "θεατής" σε ότι νεώτερο παρουσιάζεται.
Πολλές οι νέες προσπάθειες από άτομα που επιθυμούν να ασχοληθούν πιο "επαγγελματικά" με το είδος.
Πολλές οι προσπάθειες που απλά επαναλαμβάνουν παλαιότερες δημιουργίες, πολλές και οι προσπάθειες που "κοπιάρουν" άλλους (!) και πάει λέγοντας...

Προσωπικά μαγειρεύω σχεδόν κάθε μέρα, καθώς η οικογένεια είναι παρούσα και πάντα θέλει το πιάτο της στο τραπέζι, αλλά νοιώθω ότι δεν έχω την πειθαρχία που είχα στο παρελθόν για να συνδυάζω, να φωτογραφίζω και να γράφω για όσα και ότι μαγειρεύω.

Από την άλλη ίσως ήρθε καιρός να περάσω κι' εγώ σε μια νέα πλατφόρμα για το blog, αλλά δεν το έχω πάρει και απόφαση το ομολογώ (παρά τις συμβουλές της καλής μου Ερμιόνης).  Χάθηκα κάπου στην μετάφραση...και μετά βαρέθηκα... (τόσο απλά).

Μέχρι τότε απλώς σκέφτομαι, δημιουργώ και ενίοτε αναβάλω τις αποφάσεις που πρέπει να πάρω. Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως μέχρι να πω ότι κατεβάζω οριστικά "ρολά"  δεν θα γλυκαθούμε κιόλας :-))
Την χρωστούσα την συνταγή καθώς την ανέβασα στο FB πριν μερικές ημέρες, με τα τσουρέκια που αξιοποίησα από το Πάσχα και τα οποία είχαν μείνει στην κατάψυξη.

Πουτίγκα ή μπράουνις σοκολάτας-φράουλας με τσουρέκι

Υλικά για ένα κανονικό πυρέξ φούρνου
400 γραμ. τσουρέκι,
80 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
125 γραμ. κουβερτούρα 70%,
125 γραμ. κουβερτούρα γάλακτος,
2-3 κουταλιές σούπας σπιτική μαρμελάδα φράουλα,
6-7 φράουλες φρέσκιες κομμένες σε μεγάλα κομμάτια,
1,5 κουταλιά κακάο άγλυκο (σκόνη καλά κοσκινισμένο)
100 γραμ. τυρί κρέμα σε θερμοκρασία δωματίου,
2 φλιτζάνια γάλα φρέσκο,
1 κουταλιά σούπας (όχι πολύ γεμάτη) στιγμιαίο καφέ,
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
2 μέτρια αυγά,
2-3 κουταλιές καρύδια χοντροκομμένα,
Επιπλέον λίγη τριμμένη κουβερτούρα για την επιφάνεια (μπορεί να βάλετε και άσπρη για περισσότερο εφέ).

Αρχικά βουτύρωσα καλά το πυρέξ και έκοψα το τσουρέκι σε μεγάλους κύβους. Έστρωσα τους κύβους παντού μέσα στο πυρέξ καλύπτοντας καλά όλα τα σημεία και με διπλό ύψος πολλές φορές.

Πάνω από το τσουρέκι έβαλα διάσπαρτα την μαρμελάδα φράουλα.
Κατόπιν έπλυνα, καθάρισα και έκοψα τις φράουλες, τις οποίες επίσης σκόρπισα πάνω από το τσουρέκι και την μαρμελάδα.

Επόμενο υλικά πάνω από το τσουρέκι, τις φράουλες και την μαρμελάδα...τα χοντροκομμένα καρύδια παντού στην επιφάνεια.

Μέσα σε μια μέτρια κατσαρόλα έβαλα το βούτυρο κομμένο σε κομμάτια καθώς και τις κουβερτούρες.  Συμπλήρωσα με το γάλα, το κακάο και τον στιγμιαίο καφέ.
Όλα τα υλικά αυτά σε μέτρια φωτιά, ανακατεύοντας συχνά-πυκνά με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν τα υλικά.
Κατόπιν πρόσθεσα το τυρί κρέμα και την βανίλια, ανακατεύοντας για λίγο ακόμη.
Κατέβασα την κατσαρόλα από την φωτιά και έριξα ένα-ένα τα αυγά χτυπώντας πάντα με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν μέσα στην σοκολατένια κρέμα.

Την κρέμα αυτήν την έριξα με προσοχή πάνω στα στερεά υλικά μου και άφησα το πυρέξ για μία ώρα στην ησυχία του. Μπορείτε και περισσότερο απλώς εμείς ήμασταν λίγο βιαστικοί.

Όταν ήμουν έτοιμη να ψήσιμο, προθέρμανα ελαφρώς τον φούρνο στους 170 βαθμούς, σκόρπισα την τριμμένη κουβερτούρα πάνω στην επιφάνεια και έψησα στους 180 για 30 περίπου λεπτά.

Άφησα να κρυώσει λίγο και μετά σερβίρισα.  Πρέπει να σημειώσω πως είχε μια υφή σαν μπράουνις λόγω των αυγών και του τυριού και γι' αυτό έκανε ιδιαίτερη εντύπωση.
Ενώ και 2-3 ημέρες μετά είναι πάρα μα πάρα πολύ καλό.  Συνοδεύεται δε, θαυμάσια από ένα παγωτάκι...

Καλή απόλαυση αν αποφασίσετε να το φτιάξετε.
Να έχετε μια όμορφη Πρωτομαγιά και φυσικά έναν Μάϊο, όπως θα πρέπει: μυρωδάτο, λαμπρό, ανέφελο και χωρίς καθόλου σκόνη (ή άλλα προβλήματα).
Καλή Πρωτομαγιά σε όλες και όλους.

Απολαυστικό κέικ για το Σαββατοκύριακο

Μας έπιασε η Άνοιξη (τα ΄παμε...) και δεν γίνεται να είμαστε ακόμη "στα κάτω μας" καθώς το λαμπρό φως της κάθε μέρας και η ζέστη που άρχισε να εμφανίζεται (κάπως παράδοξα θα έλεγα από τις αρχές του Μάρτη) μας προκαλούν και μας φτιάχνουν την διάθεση.

Ανασκουμπώθηκα λοιπόν... 

Δουλειές πολλές πρέπει να γίνουν και εκείνο το πράγμα: με τις ντουλάπες, τα βαριά ρούχα, τα χαλιά, τα μπαλκόνια, τα κουφώματα, τα πλυσίματα, τα ξεσκαρταρίσματα σε μεγέθη και ρούχα που απαιτεί πάντα η αλλαγή εποχής ...μοιάζει με τον κινέζικο δράκο που έχει μόνιμα το στόμα ανοιχτό και πετάγονται φωτιές από εντός :-)))

Δράκος σας λέω... Δράκος! 

Αλλά θα τον γλυκάνω με κεκάκι στο διάλειμμα, μπας και μπουκώσει την στοματάρα του και μας αφήσει ήσυχους έστω και για λίγο.

Κέικ νηστίσιμο και εποχιακό

Για το κέικ:

1.5 φλιτζάνι μαρμελάδα-πουρέ μήλου-αχλαδιού,

2/3 φλιτζανιού ζάχαρη με στέβια,

1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια,

χυμό και ξύσμα από ένα ακέρωτο και φρέσκο πορτοκάλι,

2/3 φλιτζανιού ηλιέλαιο ή λιωμένο vitam,

300 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,

100 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

1.5 κουταλάκι κοφτό μπέικιν πάουντερ,

40 γραμ. ελαφρώς καβουρδισμένο κουκουνάρι,

80 γραμ. χοντροκομμένη καρυδόψυχα.

Για το γλάσσο:

χυμό από ένα μέτριο πορτοκάλι,

2 κουταλιές της σούπας ταχίνι με πορτοκάλι (Χαίτογλου).

Να σημειώσω εξ' αρχής ότι αν δεν είστε διατροφικά σε νηστεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα καλής ποιότητας βούτυρο αγελάδος και 3 μέτρια αυγά στο μείγμα του κέικ. Τα υπόλοιπα υλικά παραμένουν ως έχουν.

Πλύσιμο καλό του πορτοκαλιού και κράτησα το ξύσμα παρέα με την ζάχαρη μέσα σε μπολ ανάμειξης.

Να πω, ότι την μαρμελάδα-πουρέ  μήλου-αχλαδιού την είχα ήδη στο ψυγείο μερικές μέρες τώρα καθώς είχαν ωριμάσει αρκετά κάποια φρούτα, η μόνη αλλαγή ήταν ότι τα είχα βράσει με 2 κομμάτια αστεροειδούς γλυκάνισου παρέα με την βανίλια. 

Εξαιρετικό άρωμα και θα με θυμηθείτε αν το κάνετε.

Μέσα στο μπολ πρόσθεσα τον χυμό και το λιωμένο vitam και ανακάτεψα με το ξύσμα και την ζάχαρη.

Σε δεύτερη φάση, μπήκε η μαρμελάδα φρούτων και σταδιακά προστέθηκαν τα δύο αλεύρια και το μπέικιν πάουντερ. 

Τέλος, πρόσθεσα το κουκουνάρι και την καρυδόψυχα.

Σε φόρμα με τσέρκι έστρωσα αντικολλητικό χαρτί ψησίματος, έριξα το μείγμα μου και έστρωσα καλά την επιφάνεια του κέικ.

Έψησα αρχικά στους 190 βαθμούς με αέρα για 8-10 λεπτά (προθερμασμένο φούρνος) και μετά κατέβασα την θερμοκρασία στου 170 βαθμούς. Είναι από τις λίγες φορές που έκανα αυτή την αλλαγή σε ψήσιμο και το πείραμα μάλλον πέτυχε.

Όταν ξεφούρνισα μετά από 40 λεπτά, άφησα το κέικ να κρυώσει πάνω σε σχάρα αφαιρώντας με προσοχή το τσέρκι και μετά από 20 λεπτά το περίχυσα με το γλάσσο από ταχίνι με πορτοκάλι. Σημειώνω πως ζέστανα τον χυμό, ώστε να μπορέσω να διαλύσω εντός του ταχίνι πορτοκαλιού..

Αφράτο, ζουμερό, αρωματικό και με μια επικάλυψη που κλέβει την παράσταση!

Δοκιμάστε το.

Σας εύχομαι ένα όμορφο Ανοιξιάτικο Σαββατοκύριακο.

Νηστίσιμες Προτάσεις

Προσπαθώ να  βρω και πάλι τον "βηματισμό" μου, μέσα στην σφαίρα του blogger.
Πολλά προβλήματα τεχνικά μου παρουσιάζει το τελευταίο διάστημα και ομολογώ πως δεν έχω το χρόνο αλλά και την υπομονή ν' ασχοληθώ μαζί τους.

Κάτι έκανε το έταιρο μου ήμισυ και με κάποιο τρόπο "κλείδωσε" τον αγαπημένο μου browser του Chrome. Αυτός δεν με αφήνει μπω στον λογαριασμό μου και πάει λέγοντας το πράγμα...
Πρέπει να τον καταφέρω (τον καλό μου) να κάτσει να δει τι έχει κάνει ώστε να μπορέσω να δουλέψω πιο άνετα.

Σήμερα δε, κατάλαβα ότι μας χωρίζουν ελάχιστες εβδομάδες μέχρι το Πάσχα. 
Διανύουμε Σαρακοστή κι' εγώ μέχρι τώρα που γράφω και μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας, δεν έχω γράψει ούτε μια συνταγή μέσα στο 2018 (που αλλιώς ευχόμουν να είναι...).

Δεν έχω όρεξη. Δεν έχω ψυχική διάθεση. Δεν έχω χρόνο. Με "έπιασε" και η Άνοιξη και όλο θέλω να την "κάνω κοπάνα" κάνοντας βόλτες και χαζεύοντας τους δρόμους και τα φυτά που αλλάζουν όψη μέρα τη μέρα!!  Οπότε σκέφτηκα, να κάνω μια υπενθύμιση παλαιότερων νηστίσιμων συνταγών,έτσι για να τις θυμηθώ κι' εγώ μαζί σας και φυσικά να διευκολυνθώ στο καθημερινό αλλά και εβδομαδιαίο προγραμματισμό, αποφεύγοντας τις πολλές και ποικίλες σκέψεις.

Λοιπόν έχουμε και λέμε:

Πατατόπιτες

Θράψαλα στον Φούρνο

Ελιόψωμα

΄

"Πράσινη" Πέρκα

Γαρίδες με ταχίνι και μουστάρδα

Σύντομα θα μπω στην λογική να κοιτάξω και τις γλυκές αναρτήσεις για την περίοδο της νηστείας, γιατί το γλυκάκι όπως λέει και μια ψύχη: δεν πάει μόνον στο σώμα, αλλά και στην ψυχή!

Καλή συνέχεια σας εύχομαι κι' αν ψάχνετε συνταγές για την περίοδο της νηστείας καθώς βρίσκεστε μέσα στο blog, η ενότητα Νηστίσιμα (στην δεξιά πλευρά με τις ετικέτες) σας έχει απαντήσεις.

Ανθρωπινη ιδιωτικη πρωτοβουλια, μια πρωτη σκεψη

Ύστερα από σχεδόν δύο μήνες... έρχομαι να καταγράψω κάτι στο blog.

Μετά την περιπέτεια που είχαμε στο ΚΑΤ (με συγγενικό μου πρόσωπο) και αφού άρχισα να σκέφτομαι λίγο πιο θετικά...  Χθες το βράδυ είχα μια σκέψη (που την πάλευα τις ημέρες και τις ώρες που περνούσαν εντός νοσοκομείου...). ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ διαθέσιμα κλινοσκεπάσματα για μέρες για τους ήδη υπάρχοντες ασθενείς. Τα καθαρά που δινόντουσαν με το "σταγονόμετρο" ήταν κυρίως για τις νέες εισαγωγές, ενώ ότι περίσσευε πήγαινε στους υπόλοιπους. Και έτσι τα μικρόβια έκαναν παντού το δικό τους "πάρτι"! Δεδομένο δε, ότι σχεδόν κανείς δεν αποφεύγει την ενδονοσομειακή λοίμωξη!!! Οι συγγενείς έπρεπε να το αποδεχτούν, ενώ νοσηλευτές και γιατροί το έχουν ως καθημερινή πραγματικότητα και σου το λένε, σχεδόν απροκάλυπτα!

Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί, δεν υπάρχουν πόροι στο κράτος να υποστηρίξει νοσοκομεία (και όχι μόνον). Τα σεντόνια, οι μαξιλαροθήκες και τα μικρά υποσέντοντα μεταφοράς επί κλίνης είναι είδος προς εξαφάνιση. Όλα τα νοσοκομεία "κινούνται" με τον εξοπλισμό που είχαν από το 2004, λόγω Ολυμπιακών αγώνων! Μετά όμως...Μετά τα άφθονα πλυσίματα με σκληρά απολυμαντικά και απορρυπαντικά (όπως είναι το σωστό) είναι φυσικό να υπάρχει φθορά στην ύλη, αλλά αντικατάσταση καμία ή σχεδόν καμία. Οπότε οι ασθενείς μένουν ακάλυπτοι μέσα στην ταλαιπωρία τους!!! Να μην κάνω δε, κουβέντα, για τις κουβέρτες των δωματίων. Με την ίδια μπορεί να έχουν σκεπαστεί πάνω από 10-20 άτομα, μέχρι ενδεχομένως να πάει για πλύσιμο.

Η σκέψη μου λοιπόν ήταν μία, αυτή της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ. Να μπορέσω να απευθυνθώ σε ιδιώτες με μικρή ή μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα και να μπούμε στην λογική μιας ανθρώπινης δωρεάς προς συνανθρώπους μας.
Να βρούμε ίσως κάποιους φιλάνθρωπους κατέχοντες (εάν γνωρίζουμε) και με την δική μας προσωπική συμβολή να αγοράσουμε κλινοσκεπάσματα για κάποιες από τις πτέρυγες του νοσοκομείου ΚΑΤ, ξεκινώντας από την ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ που δεν σταματά ποτέ να έχει εισαγωγές.

Αν εσείς οι φίλες και οι φίλοι μου αναγνώστες του blog, αλλά και φίλοι στο FB, βρίσκετε την σκέψη μου σωστή, επικοινωνήστε τούτο το μήνυμα και σε δικούς σας φίλους και ελάτε να κάνουμε ένα σωματείο-σύλλογο ανθρώπινης συμπαράστασης για το ΚΑΤ. Προσωπικά όσο ελεύθερο χρόνο έχω, θα προσπαθήσω να τον διαθέσω σ' αυτόν τον σκοπό γιατί αλλιώς μην περιμένετε από κανέναν να μας ΔΕΙ σαν ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ σε όποιο δημόσιο νοσοκομείο κι' αν βρεθούμε. 
Θα είμαστε απλώς ένα ακόμη ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ (περαστικό ή μη), όπως λέγεται ο καθένας μας, στην γλώσσα των νοσηλευτών, ιατρών και λοιπών αρμοδίων ενός νοσοκομείου.

Ακούω τις σκέψεις και τις προτάσεις όλων σας. Αν δε, γνωρίζετε κάποιον ιδιώτη που θα ήθελε να κάνει από μόνος του μια δωρεά. Θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω και να τον κάνω να δώσει λίγη σημασία στα όσα γράφω πιο πάνω.

Σας εύχομαι ολόψυχα ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και να έχετε όλες και όλοι ΥΓΕΙΑ.

https://www.facebook.com/penelope.kanellopoulou

Ετσι για να πω...ευχαριστω.

Επειδή κάποιες φίλες (ξέρουν αυτές...και τις ευχαριστώ πολύ από καρδιάς) με ρώτησαν στο προσωπικό μου mail, τι κάνω και που βρίσκομαι... να πω απλά, πως παιδεύομαι εδώ και 16 ημέρες στο ΚΑΤ, με συγγενικό μου πρόσωπο.

Κάθε μέρα μου επιφυλάσσει διαφορετική έκπληξη και πραγματικά λέω πως δεν ξέρω για τι αποθέματα υπομονής (μου) μιλάμε ακόμη.

Εύχομαι σε όλες και όλους ότι καλύτερο και φυσικά να είστε ΓΕΡΟΙ!

Καλό Σαββατοκύριακο.

Καλή Χρονιά και όλα...στρογγυλά

Καλή Χρονιά φίλες και φίλοι αναγνώστες του Blog.
Μακάρι το 2018 να είναι πιο "καλό και αγαθό" με όλους μας και για όλους μας! 

Πέρασε σχεδόν ένας μήνας από την τελευταία ανάρτηση και η αλήθεια είναι πως ο χρόνος των εορτών έτρεξε σαν νεράκι μέσα στο αυλάκι :-)
Εκεί που στόλιζα και έφτιαχνα κουραμπιέδες ... έκανα την νοσοκόμα προκειμένου ν' αναρρώσει ο μικρός μας!
Εκεί που έκανα πρόβα για βασιλόπιτα λεμονιού...τελικά βρέθηκα να φτιάχνω μπακλαβά και γλυκό Χριστόψωμο με  άρωμα μαστίχας, αλλά ν' αγοράζω κι έτοιμο πολίτικο τσουρέκι στο Ναύπλιο για την νέα Χρονιά!
Πάνω που είπα θα κάτσω να ξεκουραστώ...πήρα τους δρόμους... και έφτασα σε χιονισμένα μονοπάτια της Δημητσάνας!

Ε, όλα καλά λοιπόν και να 'μαστε πάλι εδώ παρέα, για να φτιάξουμε και τούτη τη χρονιά πράματα ωραία. Όσο μπορώ και όσο προλαβαίνω πια... μιας και η Πέμπτη Δημοτικού είναι τελικά πολύ δύσκολη τάξη ;-).

Φέτος παρατήρησα για πρώτη φορά, πως ότι σκάρωσα στην κουζίνα μου είχε σχήμα στρογγυλό. Ελπίζω τούτο το σχήμα να δώσει τη χάρη του και τις "καμπύλες" του στο 2018, όπως το οχταράκι του το στρογγυλό.
Να είναι δηλαδή τούτη η χρονιά, πιο ήπια...πιο μαλακή... πιο καλοσυνάτη...και πιο "στρογγυλή" σε όλα της, βρε αδελφέ!
Μιας και σίγουρα οι καμπύλες έχουν άλλη χάρη και πέφτει κανείς πιο "μαλακά" επάνω τους, αν και όπως λέει ο σοφός ζαχαροπλάστης :  ο μπακλαβάς αξίζει μόνον όταν είναι γωνία!

Στρογγυλό σοκολατένιο γιορτινό κέικ με φουντούκια και αποξηραμένα φρούτα (ετοιμάστηκε για την γιορτή του Άϊ Γιάννη) αλλά και μια ωραία στρογγυλή τυρένια πίτα μπήκε επίσης στον φούρνο την ίδια μέρα.  Ο μπακλαβάς σε στρογγυλό ταψί έγινε με συνταγή από τα παλιά... Οι κουραμπιέδες μου στρογγυλοί επίσης φέτος.... αλλά και το Χριστόψωμο με τη  μαστίχα πάλι στρογγυλό.
Το ρολό γαλοπούλας (στρογγυλό) με πατατούλες μουσταρδάτες... και πάει λέγοντας.
Τι λέγαμε.... όλα στρογγυλά!

Σοκολατένιο κέικ με φουντούκια και αποξηραμένα φρούτα (η αρχική ιδέα είναι του κου Στέλιου Παρλάριου, αλλά οι προσαρμογές υπήρξαν ... και μάλλον ήταν έντονες).

Για το μείγμα του κέικ:
Υλικά για μια κανονική φόρμα με αποσπώμενο πάτο
80 γραμ. αλεσμένο φουντούκι ψημένο και ανάλατο,
6 γεμιστά μπισκότα σοκολάτας επίσης αλεσμένα (τα έβαλα γιατί είχαν πολύ τριφτεί, αλλιώς μπορείτε να τα παραλείψετε)
2 μεγάλα αυγά,
3 κουταλιές καστανή ζάχαρη demerara,
60 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
40 γραμ. ελαιόλαδο ελαφρύ,
3 κουταλάκια κακάο σκόνη,
2 πορτοκάλια μέτρια για τον χυμό τους,
1/2 κουταλάκι μπαχαρικό Σμυρνιό,
1 κουταλάκι εσάνς πικραμύγδαλο,
1/2 ποτηράκι λικέρ βύσσινο ή κονιάκ,
100 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,
1 κουταλάκι γλυκού μπέϊκιν πάουντερ.

Για την διακόσμηση:
αποξηραμένα φρούτα κομμένα σε κύβους.
Προσωπικά έβαλα 6 βερίκοκα, 3 δαμάσκηνα, 2 σύκα, 1 κουταλιά σούπας αποξηραμένα βύσσινα, 1 κουταλιά σούπας μαύρη σταφίδα.

Όλα τα φρούτα κομμένα τα άφησα να μουλιάσουν για δύο ώρες σε μείγμα από: 1/2 ποτηράκι ανθόνερο, 2 κουταλάκια κονιάκ και 2 κουταλάκια ζεστό νερό. Όταν ήρθε η ώρα να τα χρησιμοποιήσω τα στράγγιξα από το υγρό και ανακάτεψα με 3 κουταλιές μαρμελάδα βερίκοκο.

Επιπλέον μια μικρή χούφτα χοντρο-σπασμένα φουντούκια.

Η εκτέλεση για την δημιουργία του μείγματος του κέικ απλή και στα καθιερωμένα ...
Χτύπημα της ζάχαρης με το λιωμένο βούτυρο και τ' αυγά μέχρι να ενωθούν καλά.
Προσθήκη του χυμού, του ελαιόλαδου, του μπαχαρικού, του εσάνς και νέο χτύπημα.
Κατόπιν το κακάο μαζί με το λικέρ, αλεσμένο μπισκότο και αλεσμένο φουντούκι... πάλι χτύπημα και τέλος σταδιακή προσθήκη του άλευρου μαζί με το μπέικιν πάουντερ και ένα ακόμη τελικό χτύπημα υλικών.

Σε στρωμένη φόρμα με ελαφρώς βρεγμένο αντικολλητικό χαρτί ψησίματος, έβαλα το μείγμα του κέικ και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 180 βαθμούς.

Όταν μετά από 35-40 λεπτά το κέικ ήταν έτοιμο, το άφησα να κρυώσει αρκετά πάνω σε σχάρα. Αφαίρεσα το στεφάνι της φόρμας. Το μετέφερα σε πιατέλα αφαιρώντας και το χαρτί ψησίματος και το διακόσμησα με το μείγμα φρούτων-μαρμελάδας και τα κοπανισμένα φουντούκια.

Ήταν πραγματικά μια όμορφη εικόνα.
Σας εύχομαι και πάλι τα καλύτερα για το 2018 και φυσικά καλά μαγειρέματα.

Κέικ Λεμονιού... σαν "πρόβα" βασιλόπιτας

Κοντοζυγώνουν πια τα Χριστούγεννα, λίγες ημέρες μας χωρίζουν κι' από αυτό το "όνειρο" των μικρών μας αγαπημένων.
 Όνειρο, που θα κάνει κι εμάς τους μεγαλύτερους να ξεφύγουμε κάπως από τα καθημερινά που μας πιέζουν, μας αγχώνουν, μας τρομάζουν και ενδεχομένως να μας "τρομοκρατούν"!

Προσπάθεια μεγάλη καταβάλλουμε τα τελευταία χρόνια να νοιώσουμε κάπως πιο "ζεστά" και ανθρώπινα, αλλά φευ...  πολλά τινά δεν μας αφήνουν.

Ελπίζω πάντως πως η προσπάθεια μας, δεν θα πάει "στράφι" αν την κάνουμε με ανοιχτή καρδιά και μυαλό...
Δεν ξέρω... Μια σκέψη κάνω και την καταθέτω εδώ για να την μοιραστώ μαζί σας.
Να την μοιραστώ, όπως θέλω να μοιραστώ και την συνταγή για το τελευταίο κέϊκ που σκάρωσα, θέλοντας να κάνω μια πρόβα για την φετινή μου βασιλόπιτα.

Κέικ Λεμονιού με κουκουνάρι, παπαρουνόσπορο και γλάσσο λεμονιού

Υλικά για μια μακρόστενη φόρμα και ένα μικρό ταψάκι αλουμινίου (φυσικά όταν θα γίνει βασιλόπιτα τα υλικά θα αναπροσαρμοστούν ανάλογα με το ταψί).

Για το κέικ
3 φρέσκα λεμόνια καλά πλυμένα (γιατί θα χρησιμοποιήσουμε και το ξύσμα αλλά και τον χυμό  από τα πρώτα δύο)
180 γραμ. βούτυρο αγελάδος μαλακωμένο,
60 γραμ. ελαιόλαδο,
250 γραμ. κρέμα γάλακτος με πλήρη λιπαρά,
3 μεγάλα αυγά,
1,5 κούπα ζάχαρη on stevia,
50 γραμ. κουκουνάρι (ίσως και περισσότερο)
2 κουταλάκια γλυκού παπαρουνόσπορο,
1/2 κοφτό κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
500 γραμ. αλεύρι (που φουσκώνει) ανακατεμένο μ' ένα κουταλάκι μπέικιν πάουντερ.

Για το γλάσο
2/4 φλιτζανιού ζάχαρη άχνη
τον χυμό από το τρίτο λεμόνι που είχαμε στην αρχή,
1/2 κουταλάκι λευκό κας-κας.

Αρχικά έπλυνα καλά τα λεμόνια, τα στέγνωσα και τα έξυσα στο ρεντέ. Στην συνέχεια έστηψα τα δύο για το χυμό.
Έβαλα σε μπολ το ξύσμα μαζί με δύο κουταλάκια από την ζάχαρη on stevia και το ανακάτεψα καλά. Τ΄ άφησα για 7-8 λεπτά.

Στη συνέχεια μέσα σε μπολ επεξεργασίας έριξα τ' αυγά και τα χτύπησα πολύ καλά μαζί με το βούτυρο και το ελαιόλαδο, μέχρι ν' ασπρίσουν.
Πρόσθεσα τη ζάχαρη καθώς και το ξύσμα με την δική του ζάχαρη και ανακάτεψα εκ΄ νέου.

Επόμενη προσθήκες στο μείγμα: η κρέμα γάλακτος, ο παπαρουνόσπορος, η βανίλια και πάλι χτύπημα για 1-2 λεπτά ώστε να ενσωματωθούν στο χυλό.

Αμέσως μετά ο χυμός λεμονιού μαζί με το κουκουνάρι και τελευταίο και σταδιακά το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ.

Όταν ήταν έτοιμος ο χυλός, έστρωσα τις φόρμες μου, με μια ελαφρώς νοτισμένη αντικολλητική κόλλα ψησίματος και έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά.

Έβγαλα τα σκεύη από τον φούρνο και τ' άφησα πάνω σε σχάρα να κρυώσουν
Ξεφορμάρισα και έριξα το γλάσσο λεμονιού μέσα στο οποία είχα βάλει και το κας-κας.

Έτοιμο για κατανάλωση!
 Άκρως μυρωδάτο και πολύ αφράτο, με  εκπλήξεις-εκρήξεις εντός του, χάρη στο κουκουνάρι και τον παπαρουνόσπορο.

Καλή απόλαυση αν αποφασίσετε να το φτιάξετε... και με το καλό να φτάσουμε στα Χριστούγεννα. Όπως δε, έγραψα και στον τίτλο είναι μια καλή εναλλακτική πρόταση για βασιλόπιτα φέτος με άρωμα λεμονιού ή πορτοκαλιού, ότι τραβά η όρεξή σας.

Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους εύχομαι, καθώς θα έχω μια μικρή αποχή από τα γραφόμενα του blog για κάποιες ημέρες. Να έχετε δε, ένα όμορφο Σαββατοκύριακο με πολλά happenings και bazaars που είναι στο "φόρτε" τους.

Κολοκυθοψωμο και κολοκυθοψωμακια...

Η μεγάλη κολοκύθα (η τελευταία ...) που ήταν σε αναμονή από τον Αύγουστο, τελικά κόπηκε :-))
Άντεξε πολύ καλά τόσο καιρό και από αρκετά πράσινη που ήταν αρχικά, έγινε σταδιακά πορτοκαλί με πράσινο.
Την έκοψε λοιπόν ο παππούς μας στη μέση και αφού την καθαρίσαμε από σπόρους και ίνες ήρθε η ώρα της για αξιοποίηση.

Την έβαλα λοιπόν (το ένα μισό της) σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος στον φούρνο και την έψησα για 20-25 λεπτά με αέρα.

Την άφησα να κρυώσει και μετά την έκοψα σε κομμάτια, ώστε να της αφαιρέσω την φλούδα.
Μερικά κομμάτια τα έβαλα στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση και κάποια άλλα τα χρησιμοποίησα άμεσα.

Αυτά τα άλλα (βάρος περίπου 400 γραμ.) τα έλιωσα μ' ένα πιρούνι κάνοντάς τα πουρέ.
Τον άφησα να στραγγίξει και στην συνέχεια τον χρησιμοποίησα ως ένα από τα βασικά συστατικά για τα ψωμιά που ακολουθούν.

Κολοκυθόψωμο και κολοκυθοψωμάκια

Υλικά για ένα μεγάλο καρβέλι (περίπου 1.100 γραμ. και 6 μικρά) :

400 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
500 γραμ. αλεύρι αυτοδιογκούμενο,
200 γραμ. αλεύρι καλαμποκιού,
2 φακελάκια ξηρή μαγιά,
2 κουταλιές κεφαλοτύρι πικάντικο τριμμένο,
1 κουταλάκι αλάτι,
1/2 κουταλάκι ζάχαρη,
300 γραμ. πουρέ κολοκύθας (όσο γίνεται πιο στραγγισμένο από το υγρό του)
2-3 κουταλιές κολοκυθόσπορο και ηλιόσπορο ανακατεμένες,
80 γραμ. λιωμένο βούτυρο αγελάδος
και τέλος 100-120 γραμ. ελαιόλαδο.

Σε μια λεκάνη ζυμώματος έβαλα όλα τα άλευρα και τ' ανακάτεψα μ' ένα κουτάλι να ενωθούν.

Στη συνέχεια πρόσθεσα την μαγιά, το αλάτι και
την ζάχαρη και έκανα ένα νέο ανακάτεμα.
Κατόπιν ήρθε η σειρά του πουρέ κολοκύθας, ο οποίος μπήκε μέσα σε μια λακκούβα που έκανα στα άλευρα και άρχισα σταδιακά να ζυμώνω. και να παίρνω αλεύρι και κολοκύθα.

Στην διαδικασία ζυμώματος έριχνα λίγο-λίγο το βούτυρο και κατόπιν το λάδι.
Μόλις πήρε να γίνεται κάπως πιο σφιχτή η ζύμη έριξα και τα σπόρια.
Ζύμωμα μέχρι που έγινε πια μια εύπλαστη ζύμη.

Την άφησα να σταθεί μέσα σε ελαφρώς ζεστό φούρνο για μιάμιση ώρα και μετά ξεκίνησα να σχηματίσω τα καρβέλια μου σε διαφορετικά μεγέθη.
Φυσικά μπορούσαν να γίνουν και φραντζόλες αλλά το "είδα πιο σφαιρικά" το όλο project :-)) καθώς ήμουν σε στάδιο πειραματισμού.

Έκανα ένα μεγάλο. Σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος. Το ράντισα με λαδάκι, του έκανα έναν μεγάλο και βαθύ σταυρό μ' ένα μαχαίρι και το πασπάλισα πάλι με σπόρια.

Τα πιο μικρά καρβελάκια, τα έκανα μπαλάκια και τ' έβαλα σε απόσταση το ένα από τ' άλλο, πάλι σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος.
Ελάχιστο λαδάκι στην επιφάνεια τους και έτοιμα.

Τ' άφησα πάλι σε ελαφρώς ζεστό φούρνο για 3/4 της ώρας, για δεύτερο ανέβασμα ζύμης και μετά τα έψησα όλα μαζί (σε δύο θέσεις τα ταψιά μου) με αέρα στους 180 βαθμούς για 30 περίπου λεπτά, αλλάζοντας μια φορά θέση στο κάθε ταψί.

Τα καρβελάκια γίνανε όλα σάντουϊτς για βραδινό και κολατσιό, με τυρί κρέμα και σαλάμι αέρος. Ενώ το μεγάλο καρβέλι προσφέρθηκε ως πεσκέσι. Ξέρω δε, ότι εκτιμήθηκε ιδιαίτερα :-))

Δοκιμάστε τούτο το ψωμάκι, αν βρεθείτε με κολοκύθα. Νομίζω πως θα σας εκπλήξει ευχάριστα.
Να σημειώσω δε, πως δεν χρειάζεται κάποιο άλλο υγρό συστατικό καθώς η κολοκύθα είναι αρκετά υγρή από μόνη της.
Είναι δε, μια ωραία εναλλακτική για το Χριστόψωμο φέτος, στολισμένο με μερικά καρύδια.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι.

19 ημερες μεχρι τα Χριστουγεννα...

Σαν τη διαφήμιση του γνωστού παιχνιδομάγαζου ακούγομαι, αλλά ναι, μας έμειναν 19 ημέρες μέχρι τα φετινά Χριστούγεννα και Δόξα το Θεό, καταφέραμε να στολίσουμε αλλά και να φτιάξουμε τους πρώτους μας κουραμπιέδες. Και γράφω πρώτους γιατί πραγματικά δεν ξέρω...
Δεν έχω αποφασίσει ακόμη τι θέλω...κι' αν θέλω...να φτιάξω φέτος τα παραδοσιακά μας γλυκά.
Θα κάνω ότι μπορώ...

Με "τρέχουν" πολλά και εγώ τρέχω ακόμη περισσότερο από μόνη μου! Είμαι "αυτοτρεχούμενη" όπως λέει ο άντρας μου :-((

Αφού να φανταστείτε ότι όταν ολοκλήρωσα με το στόλισμα προχθές, έπαθα μια τρελή αλλεργία στα μάτια (2η φορά από το καλοκαίρι) και παλεύω με διάφορα φάρμακα και βότανα για να την ξεπεράσω.
"Αυτοτρεχούμενη" δεν με λες... Ή μήπως με λες;

Καλά Χριστούγεννα να έχουμε λοιπόν όλοι μας. Με τα πάνω μας και με τα κάτω μας... κι' ας προσπαθήσουμε να συμπαρασταθούμε στον συνάνθρωπο, όσο μας επιτρέπουν και οι δικές δυνατότητες και δυνάμεις.

Χρόνια Πολλά σε όλες και όλους τους εορτάζοντες της σημερινής μέρας και ο Άγιος των Θαλασσών, ας συντρέξει τούτη την θαλασσοδαρμένη χώρα.

Την αγάπη μου.

Υ.Γ. οι κουραμπιέδες μου φέτος έγιναν με τη συνταγή της φίλης Marion, με μια έξτρα προσθήκη από ξύσμα λεμονιού μέσα στην ζύμη. Είναι αρωματικοί, τριφτοί και με υπέροχη βουτυρένια γεύση.
Και του χρόνου Marion.

Ταρταλετες πορτοκαλιου

Τα ατομικά γλυκά είναι πολύ χαριτωμένα και σαφώς πιο ευέλικτα, όταν θέλετε κάτι που να μην το "τραβάτε" για μέρες.

Είναι σαφώς πιο εμφανίσιμα όταν έχετε ένα τραπέζι με λίγα άτομα και σαφώς πιο οικονομικά αν σκεφτείτε το κόστος των υλικών και τον χρόνο παρασκευής και προετοιμασίας τους.

Πρόταση λοιπόν για ατομικές ταρταλέτες πορτοκαλιού (που είναι και της εποχής).
Αρωματικές, με ζύμη βουτυράτη και τριφτή, και πολύ ελαφριά γέμιση.

Υλικά για 6 τάρτες:
3 πορτοκάλια μέτρια (ξύσμα και χυμός)
250 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
80 γραμ. βούτυρο (τα 20 περίπου θα πάνε στα φορμάκια)
60 γραμ. ελαιόλαδο,
1/2 κούπα καστανή ζάχαρη,
1 πρέζα αλάτι,
2 μεγάλα αυγά,
2 κουταλιές σούπας (κοφτές) κορν φλάουερ,
2 κουταλιές σούπας (καλά γεμάτες) τυρί κρέμα,
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
2 κουταλιές σταγόνες σοκολάτας (κουβερτούρα ή γάλακτος).

Τα υλικά για την ζύμη όλα μαζί σ' ένα μπολ με την ακόλουθη σειρά: το ξύσμα από τα πορτοκάλια με 2 κουταλιές από την ζάχαρη καλά ανακατεμένα για να βγάλει όλο το άρωμά του.

Στην συνέχεια το βούτυρο παγωμένο σε κομματάκια και από ένα μικρό κομματάκι μέσα στις ταρτιέρες για να βουτυρωθούν καλά.
Το λάδι,το αλάτι, το αλεύρι τμηματικά και το ένα αυγό.
Ζύμωμα μέχρι να ενωθούν τα υλικά με κινήσεις γρήγορες.

Για την γέμιση τώρα: σε μια κανάτα δοσομετρική ή σε δοχείο που να έχει ρύγχος γιατί θα χρειαστεί η ροή, έβαλα τον χυμό από τα πορτοκάλια, την υπόλοιπη ζάχαρη, το δεύτερο αυγό, το κορν φλάουερ, το τυρί κρέμα και την βανίλια και χτύπησα καλά με τον αυγοδάρτη.

Στις βουτυρωμένες φόρμες, έβαλα από ένα κομμάτι ζύμης (μέγεθος μεγάλου μανταρινιού) και το άπλωσα με τα δάχτυλα να πάει συμμετρικά παντού (σε πάτο και τοιχώματα).

Μετέφερα τις ταρτιέρες πάνω σε λαμαρίνα φούρνου (ή στην σχάρα) και με την κανάτα μοίρασα το ρευστό μείγμα της γέμισης σε ίσες ποσότητες (με το μάτι πια...)

Μέσα στο μείγμα σκόρπισα παντού και τις σταγόνες σοκολάτας. Έβαλα την λαμαρίνα στον φούρνο, που ήταν ήδη ζεστός από άλλο μαγείρεμα και έψησα στους 180 βαθμούς με αέρα για 25 περίπου λεπτά (ανάλογα πάντα με τον φούρνο).

Απολαυστικό γλυκάκι σε ατομικό επίπεδο! Ξεφορμάρεται πολύ εύκολα με μια μικρή κίνηση, χάρη στο καλό βουτύρωμα της ατομικής φόρμας και φυσικά μπορεί να σερβιριστεί σκέτο ή με  μια ροζέτα από σαντιγύ για πιο όμορφο αποτέλεσμα.

Υ.Γ. λίγη ζύμη που έμεινε (δεν είχα βλέπετε άλλη μικρή ταρτιέρα) την ζύμωσα με σταγόνες σοκολάτας. Έβαλα ένα μικρό κομμάτι αντικολλητικό χαρτί στη λαμαρίνα και έψησα ένα μεγάλο μπισκότο για τον κανακάρη μου :-)) Τίποτε δεν πάει χαμένο...