Καπνιστά Σφολιατίνια

Η έτοιμη σφολιάτα είναι μεγάλη βοήθεια για μια οικιακή μαγείρισσα σε δύσκολες ώρες.
Είναι δε, ένα υλικό που με λίγη προσοχή μπορεί να σε αποζημιώσει είτε με αλμυρά, είτε με γλυκά αποτελέσματα.
Για τον λόγο αυτό έχω πάντα διαθέσιμα στην ψυγείο μου 2-3 πακέτα. Ποτέ δεν ξέρεις;

Τα κρουασίνια είναι μια λιχουδιά που μικροί και μεγάλοι λατρεύουν, οπότε τους έδωσα και κατάλαβαν με την εφαρμογή (δεν την λέω καν συνταγή όπως βλέπετε...) που θα διαβάσετε.

Καπνιστά Σφολιατίνια

Για ένα μεγάλο ταψί φούρνου
2 φύλλα σφολιάτας ξεπαγωμένα, αλλά όχι να έχει ζεσταθεί πολύ η σφολιάτα.
300 γραμ. καπνιστό τυρί τριμμένο,
1 μεγάλο αυγό,
2 κουταλιές γάλα πλήρες,
λίγο επιπλέον γάλα για το άλειμα,
1 κουταλάκι πάπρικα,
1,5 κουταλάκι σουσάμι.

Έτριψα το τυρί στον τρίφτη μου, το ανακάτεψα με το γάλα και το αυγό μέσα σ' ένα μπολ.
Άνοιξα το πρώτο φύλλο σφολιάτας και άπλωσα επάνω την μισή ποσότητα από το μείγμα τυριού.

Με κοφτερό μαχαίρι έκοψα σε 6 λωρίδες κάθετα και μετά κάθε λωρίδα την έστριψα ως πλεξούδα και την ακούμπησα στο αντικολλητικό χαρτί.

Επανάληψη της διαδικασίας και με το δεύτερο φύλλο.
Όταν τελείωσα έβαλα το επιπλέον γάλα μέσα στο ίδιο μπολ που είχα το μείγμα τυριού και με αυτό άλειψα με πινελάκι κάθε πλεξούδα.
Τέλος, πασπάλισα με την πάπρικα και το σουσάμι.

Έψησα σε καλά προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 190 βαθμούς για 15 λεπτά περίπου λεπτά.
Απολαυστικά τόσο ζεστά όσο και λίγο πιο κρύα αργότερα.
Σας εύχομαι καλό 3ήμερο και Χρόνια Πολλά σε όλους τους εορτάζοντες και τις εορτάζουσες της αυριανής ημέρας.

Παϊδάκια γαλοπούλας

Η γαλοπούλα κυρίες και κύριοι, δεν είναι το πτηνό των Χριστουγέννων καθώς και το γεύμα αυτής της γιορταστικής ημέρας.
Ξεπεράστε αυτή την "ιδέα" κι αν βρεθείτε σε καλό χασάπικο που να προσφέρουν παϊδάκια γαλοπούλας, μην τα προσπεράσετε σφυρίζοντας αδιάφορα.

Στο δικό μου χασάπικο, μου τα πρότειναν και μάλιστα με κάποια επιμονή.
Είχα τις αντιρρήσεις μου ομολογώ, αλλά μετά τους έδειξα εμπιστοσύνη.
Ήταν δε και μαριναρισμένα και, μου είπαν να μην κάνω τίποτε...αλλά εγώ πάλι δεν μπορώ να μην κάνω τα δικά μου. Είναι το χουι βλέπεται...και το χουι δεν κόβεται :-)

Έτσι τα μαριναρισμένα παϊδάκια με διάφορα μπαχαρικά και αρκετή θα έλεγα πάπρικα, τα έβαλα σε μπόλικο γάλα μαζί με μια κουταλίτσα μέλι και λίγο λευκό κρασί.

 Έμειναν εκεί σχεδόν μια μέρα και την επομένη ψήθηκαν πάνω σε σχάρα μέσα σε βαθύ ταψί, που προηγουμένως είχα στρώσει με αλουμινόχαρτο και χαρτί ψησίματος εσωτερικά για να μην μου λερώσουν όλο τον φούρνο, κάτω από το γκριλ.

Λαδώθηκαν ελαφρώς με το πινέλο αφού στραγγίστηκαν από την μαρινάδα τους, πασπαλίστηκαν με ρίγανη και ψήθηκαν στους 200 βαθμούς με γκρίλ και αέρα.
Μοναδικά!

Ζουμερά, μαλακά και αρκετά "τσουπωτά" καθώς η γαλοπούλα έχει πολύ περισσότερο κρέας από ένα απλό κοτόπουλο σε παϊδάκια.
Να τονίσω δε, ότι είχαν και πολύ καλή τιμή.

Συνοδεύτηκαν με φασολάκια πράσινα στρογγυλά που έγιναν σαλάτα με σος βινεγκρέτ-μουστάρδας.
Στρογγυλές φέτες από σφιχτά πομοντόρια και φρέσκο ζεστό ψωμί.

Τύφλα να έχουν οι χασαποταβέρνες...
Καλή εβδομάδα σας εύχομαι.

Λευκός κορμός Καρύδας

Μπορεί ο καιρός να μην βοηθά για άσπρα τοπία και χιόνια (τουλάχιστον εδώ στα μέρη μας) αλλά ένα λευκό γλυκό με άρωμα εξωτικό και γεύση εντυπωσιακή είναι ότι πρέπει για την εποχή!

Αφορμή για την όλη σύνθεση, στάθηκαν τα τσιπς καρύδας που είχα αγοράσει πρόσφατα και ήταν ακόμη αρκετά.
Αλλά η καρύδα είναι ένα ιδιαίτερο υλικό (με λάτρεις και μη λάτρεις) και πρέπει να της κάνεις όμορφο ταίριασμα.
Δείτε λοιπόν πως σκέφτηκα τούτο το ταίριασμα εγώ, σε μια ώρα δύσκολη ομολογουμένως καθώς "ταξίδευα" με το μετρό.

Λευκός κορμός Καρύδας

Υλικά για μια μακρόστενη φόρμα κέικ
12 μπισκότα πτι μπερ (σε χοντρο-σπασμένα κομμάτια),
1 κουτάκι (μεταλλικό) φυτική σαντιγί (καλά παγωμένο)
2 πλάκες λευκής σοκολάτας 125 γραμ. η κάθε μια,
1 κουτάκι κρέμα καρύδας 165 γραμ.
1 φλιτζάνι με τσιπς καρύδας 80 γραμ.
1/2 φακελάκι ζελέ με άρωμα ανανά,
1/2 φλιτζάνι ζεστό νερό,
1 σφηνάκι λικέρ μαστίχας,
50-60 γραμ. ανάλατα ωμά και ολόκληρα φιστίκια Αιγίνης.

Σε μια μέτρια κατσαρόλα έβαλα την κρέμα καρύδας να ζεσταίνεται και έσπασα μέσα τις πλάκες λευκής σοκολάτας.
Σε πολύ μέτρια φωτιά για 4-5 λεπτά μέχρι να λιώσει η σοκολάτα και ανακατεύοντας συνεχώς με μια μαρίζ. Κατέβασα από την φωτιά και άφησα να κρυώνει.

Σ' ένα βαθύ μπολ έβαλα την καλά παγωμένη φυτική σαντιγί (στην ουσία την είχα 2 μέρες στην συντήρηση μέχρι να καταπιαστώ με το γλυκό) και μαζί με το λικέρ μαστίχας χτύπησα με το μίξερ χειρός για 7-8 λεπτά μέχρι να αφρατέψει.

Σε ζεστό νερό έλιωσα το μισό από το φακελάκι με το ζελέ ανανά και ανακάτεψα καλά.

Μέσα στο μπολ με την φυτική σαντιγί έριξα σταδιακά το μείγμα κρέμας-σοκολάτας, ανακατεύοντας με το μίξερ σιγά-σιγά και κατόπιν πρόσθεσα και το ζελέ ανανά.

Τελευταίες προσθήκες μέσα στο μείγμα τα τσιπς καρύδας, τα σπασμένα μπισκότα και τα ολόκληρα φιστίκια.  Καλό ανακάτεμα με την μαρίζ για να ενωθούν και τα τελευταία υλικά μου.

Έστρωσα μια μακρόστενη φόρμα κέικ με δύο μεγάλα φύλλα μεμβράνης τροφίμων ώστε να καλυφθεί καλά, αλλά να εξέχουν και από τα πλαϊνά (για το μετέπειτα τύλιγμα) έβαλα μέσα το μείγμα μου και έστρωσα καλά προς όλες τις πλευρές.
Κάλυψα με την περίσσια μεμβράνη και το πάνω μέρος και την άφησα στο ψυγείο (στην συντήρηση όχι κατάψυξη) για 24 ώρες.

Μια αφράτη, στερεή (χάρη στο λίγο ζελέ) μυρωδάτη απολαυστική λευκή οπτασία!!
Δοκιμάστε την και ελπίζω να σας εκπλήξει ευχάριστα. 

Ένα γενικό σχόλιο....

Το άρθρο που επισυνάπτεται, γραμμένο το 2015, ενδεχομένως να είχε νόημα την εποχή που γράφτηκε.
https://www.forummagazines.gr/psito/articles/food-blogging-ergaleio-proothisis-gastronomias?page=3

Σήμερα όμως, 4 χρόνια μετά, τα πράγματα θεωρώ πως έχουν αλλάξει αρκετά, για να μην πω δραματικά και φανώ υπερβολική.

Οι ονομαζόμενοι foodd bloggers (πολλοί περισσότεροι από αυτούς που μνημονεύονται στο άρθρο) αρκετούς από τους οποίους είχα την τύχη να τους γνωρίσω προσωπικά σε συναντήσεις που οι ίδιοι διοργανώναμε αλλά και σε everts εταιριών και περιοδικών, δεν είναι ενεργοί πια και σταδιακά άφησαν το bloggin (ως χομπυ) πίσω τους.

Πολλοί (ανάμεσά τους κι' εγώ) γράφουμε όλο και λιγότερο. Άλλοι πάλι, γράφουν πιο στοχευμένα και με προσωπικούς ενδεχομένως περιορισμούς. Λίγοι παραμένουν πιστοί στη συνεχή ενημέρωση των blogs που δημιούργησαν (εκτός από αυτούς που ίσως δεσμεύονται με κάποια συμβόλαια με εταιρίες τροφίμων).

Το ερώτημα λοιπόν είναι, γιατί οι διαφημιστικές εταιρίες μας βομβαρδίζουν συνεχώς με δελτία τύπου για κάτι που έχει κάνει ο "x" διαφημιζόμενος (για ένα προϊόν που βραβεύτηκε, για έναν διαγωνισμό που τρέχει, για μια νέα συσκευασία που λάνσαραν κ.λ.π.).

Προσωπικά αναφέρω συνέχεια στα τηλεφωνήματα που δέχομαι, πως διατηρώ το blog γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω, πειραματιζόμενη στην κουζίνα μου και μοιράζομαι απλώς αυτήν την εμπειρία με όσους κάνουν τον κόπο να με διαβάσουν και να σχολιάσουν κάποιες φορές. Διότι συμβαίνει να διαβάζουν αρκετοί αλλά να μην μπαίνουν στην λογική να σχολιάσουν.

Αναρτήσεις έτοιμων και υπαγορευμένων δελτίων τύπου ΔΕΝ κάνω και αναφέρομαι (όταν αναφέρομαι...) σε ελληνικά προϊόντα μόνον όταν τα έχω προσωπικά επιλέξει και δοκιμάσει. 

Αυτά τα ολίγα, προς όποια διαφημιστική εταιρία και εκπρόσωπο αυτής, κάνει τον κόπο να με διαβάσει πριν με πάρει ξανά τηλέφωνο.

Ρουστίκ Μηλόπιτα

Μετά τις τελευταίες ατομικές ροδακινόπιτες...ήρθε και η μηλόπιτα "καπάκι"!
Παρά την ζέστη και το καλοκαιρινό κλίμα των ημερών, τα μήλα είναι εδώ λαχταριστά, ζουμερά και τραγανά οπότε σε βάζουν στα "αίματα" να τα αξιοποιήσεις όπως τους πρέπει.

Η μηλόπιτα που έφτιαξα το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε πολύ κλασσική ως φόρμα, αλλά με μερικές νέες πινελιές, ήταν απολαυστικότατη.

Ρουστίκ Μηλόπιτα

Υλικά για μια φόρμα κανονική με έλασμα

Για την ζύμη
180 γραμ. αλεύρι για τσουρέκι (πρώτη διαφορά)
150 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
100 γραμ. βούτυρο παγωμένο σε κύβους,
80 γραμ. αραβοσιτέλαιο,
1 μεγάλο αυγό,
1 κουταλιά σούπας ζάχαρη on stevia (ή κανονική)
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
2 κουταλάκια υγρό εσάνς πορτοκαλιού (ή ξύσμα από πορτοκάλι)
1/2 κοφτό κουταλάκι μπέικιν πάουτερ,
2 κουταλιές σούπας γάλα.

Για την γέμιση
3 μέτρια μήλα Στάρκιν κομμένα σε κύβους
1/2 φλιτζάνι ζάχαρη demerara,
1,5 κουταλάκια του γλυκού, γεμάτα, κανέλα σκόνη,
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
2 κουταλιές σούπας νιφάδες βρώμης (δεύτερη διαφορά)
χυμό από ένα μικρό λεμόνι και ένα πορτοκάλι (περισσότερο για να μην μαυρίσουν τα μήλα)
1 φλιτζάνι αμύγδαλα και φουντούκια ωμά χοντροκομμένα (τρίτη διαφορά αντί για καρύδια)
1 κουταλιά βούτυρο σε μικρά κομμάτια σκορπισμένα πάνω στα υλικά της γέμισης.

Οι διαφορές ήσαν μικρές αλλά έδωσαν ένα άλλο αποτέλεσμα στην κλασσική μηλόπιτα.
Η ζύμη έγινε πιο "αφράτη" με το αλεύρι για τσουρέκι, ενώ τα φουντούκια και τα αμύγδαλα έδωσαν νέο γευστικό τόνο σε σχέση με το πιο κλασσικό καρύδι.

Όλα τα υλικά της ζύμης μπήκαν σε βαθύ μπολ και έγινε το πλάσιμο. Μετά την άφησα στην άκρη για 3/4 της ώρας και ετοίμασα τα υλικά της γέμισης και πάλι όλα μαζί μέσα σ' ένα δεύτερο μπολ.

Όταν ήμουν έτοιμη και από το δεύτερο στάδιο της γέμισης, άνοιξα την ζύμη μου πάνω σε χαρτί ψησίματος σε μεγαλύτερη διάμετρο από αυτήν της στρογγυλής φόρμας.
Την μετέφερα με την βοήθεια του χαρτιού μέσα στην φόρμα.
Έβαλα από πάνω όλη την γέμιση, την έστρωσα συμμετρικά σκόρπισα τα κομματάκια του βουτύρου και κατόπιν γύρισα την ζύμη σκεπάζοντας γύρω-γύρω.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς για 30 περίπου λεπτά.
Μοσχομύρισε το σπίτι : κανέλα, μελωμένο μήλο και βούτυρο.
Μόλις πήρε να κρυώνει άρχισε η κατανάλωση της,  παρέα με αρωματικό ελληνικό καφέ.
Καλή εβδομάδα σας εύχομαι.

Ροδακινόπιτες φάκελλοι, οι τελευταίες καλοκαιρινές νότες

Ο καιρός βροχερός και σε προϊδεάζει για το τι θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα.
Θέλει να σε βάλει με το έτσι θέλω σε κλίμα φθινοπωρινό!
Το μόνο που δεν αντέχω πια, επειδή μεγαλώνω δυστυχώς, είναι αυτή η συνεχής υγρασία που μου δημιουργεί αίσθημα αναπνευστικής δυσφορίας.
Όσο πιο υγρός ο καιρός, τόσο πιο βουλωμένη η δική μου μύτη...
Όμως σε πείσμα του, θα κρατήσω τις καλοκαιρινές μου ημέρες ακόμη!
Θα βάλω χρυσαφένιο φρούτο και μπόλικο άρωμα βανίλιας στο γλυκάκι μου και θα αναγκάσω την μύτη μου να "ξεβουλώσει" :-)

Οι σκέψεις ενός βροχερού και σχετικά ήρεμου, φθινοπωρινού απογεύματος...

Ατομικές Ροδακινόπιτες φάκελλοι

Υλικά για 4 άτομα
1 φύλλο σφολιάτας βουτύρου,
2 μεγάλα ροδάκινα (από τα τελευταία του φετινού καλοκαιριού)
1 κουταλιά σούπας σταφίδες μαύρες,
1 κουταλιά σούπας cranberries χωρίς ζάχαρη,
1 κουταλιά νιφάδες καρύδας,
1 κουταλιά σούπας κοφτή ζάχαρη on stevia (ή κανονική)
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
4 μικρά κομματάκια βούτυρο αγελάδος,
λίγο γάλα για το άλειμμα της σφολιάτας καθώς και λίγο σουσάμι για το πασπάλισμα
νιφάδες καρύδας και μέλι για το σερβίρισμα.

Το φύλλο της σφολιάτας ξεπάγωνε και εγώ έπλυνα, καθάρισα, και έκοψα σε μικρούς κύβους τα ροδάκινά μου.
Μέσα σ' ένα πιάτο τα πασπάλισα με την ζάχαρη, την βανίλια και τα ανακάτεψα με τις σταφίδες και τα crarberries.
Στην συνέχεια έκοψα την σφολιάτα σε τέσσερα μεγάλα κομμάτια.
Πάνω σε κάθε κομμάτι έβαλα από 2 κουταλιές καλές από το μείγμα των φρούτων σχηματίζοντας ένα "βουναλάκι".

Στην κορυφή του, έβαλα το κομματάκι το βούτυρο καθώς και μερικές νιφάδες καρύδας.

Με τα δάχτυλα έφερα τις τέσσερεις άκρες (για το κάθε κομμάτι σφολιάτας) και τις ένωσα στο κέντρο σχηματίζοντας έναν τετράγωνο φάκελλο.

Έβρεξα με ελάχιστο νεράκι τις ενώσεις για να κολλήσουν και μετέφερα τα "φακελλάκια" στο ταψί μου που ήταν στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί.

Άλειψα την επιφάνεια τους με το γάλα που το έριξα μέσα στο ίδιο πιάτο που είχα τα κομμένα φρούτα για ν' ανακατευτεί με το ζουμάκι τους και πασπάλισα σουσάμι.

Ψήσιμο σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, μέχρι που ρόδισαν καλά και μοσχοβόλησε η κουζίνα άρωμα βανίλιας και μελωμένου ροδάκινου (ω, ναι μύριζε υπέροχα...) μετά από 18-20 λεπτά.

Έτοιμες! Σερβίρισμα καθώς είναι ακόμη ζεστές με λίγο μέλι (ελαφρά μ' ένα κουταλάκι το ράντισα από πάνω) και νιφάδες καρύδας.
Δύναμη σε όλους μας εύχομαι και τούτο το φθινόπωρο.

Τάρτα Λαχανικών με άρωμα Κρήτης

Το φετινό καλοκαίρι έκλεισε με εικόνες και αρώματα από το ταξίδι μας στην Κρήτη.
Για μένα προσωπικά ήταν η όγδοη φορά που βρέθηκα στην Μεγαλόνησο, για την υπόλοιπη οικογένεια η δεύτερη.
Προσπάθησα λοιπόν, να βρεθώ όσο το δυνατόν λιγότερο σε τουριστικά μέρη και σε γενικές γραμμές τα κατάφερα.  Βοήθησε και το γεγονός ότι ήμασταν εκεί το τελευταίο 10ημερο του Αυγούστου, οπότε η τουριστική κίνηση δεν ήταν ίσως στο 100% της δυναμικότητας της, αν και τα αεροπλάνα δεν σταματούσαν να προσγειώνονται στο αεροδρόμιο του Ηρακλείου, όπως τα χαζεύαμε τα απογεύματα και τα βράδια καθισμένοι στην παραλία.

Ωραίες εικόνες, πολλές και διάφορες με: θάλασσες, λίμνες, καταρράκτες, βουνά, παραλίες, οροπέδια, περιβόλια, αμπέλια, ελιές, μπανανιές, τροπικές καλλιέργειες. Με ουρανό και γη ...αδελφέ!

 

 

Πολλά αρώματα, χρώματα και γεύσεις.

Με ιδιαίτερη μνεία στα τυριά, το φρέσκο κρητικό γάλα, τα λαχανικά, τις μυρωδιές από τα βότανα φρέσκα και αποξηραμένα, το καλό λάδι, τα χαρούπια, κ.λ.π.

Γύρισα πίσω, με σκέψεις πως η γη της Κρήτης είναι μοναδική (!!!) και πάνω σε αυτήν την μοναδικότητα πρέπει να στηριχτούν και οι νέες γενιές της (όχι μόνον οι μεγαλύτεροι και οι μεσόκοποι σαν και μένα).  

Καλός ο τουρισμός, αλλά σαν την γη και την αξία της ... δεν έχει, μωρέ κοπέλια!

 

 

Με αυτές τις σκέψεις που ακόμη δεν με έχουν εγκαταλείψει καθώς και με προϊόντα που έφερα μαζί μου, μπήκα στην κουζίνα και σκάρωσα την πρώτη μου αλμυρή τάρτα για την νέα σαιζόν.

Τάρτα με κολοκυθάκια, γραβιέρα, ξινομυζύθρα και μια "ολιά" ψιλοκομμένο απάκι

Υλικά για τη ζύμη

250 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

2 κουταλιές βούτυρο ανάλατο,

3 κουταλιές ελαιόλαδο,

2-3 κουταλιές νερό

2 κουταλιές ρακί,

λίγο αλάτι και λιγότερη ζάχαρη.

Υλικά για την γέμιση

3 μέτρια κολοκυθάκια τριμμένα στον τρίφτη,

1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,

1 κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,

1 κουταλιά ψιλοκομμένο μάραθο (είχα στην κατάψυξη) ή άνηθο,

1/2 φλιτζάνι γραβιέρα Κρήτης ψιλοκομμένη,

1/2 φλιτζάνι ξινομυζύθρα Κρήτης σπασμένη με το χέρι μέσα στο σκεύος παρασκευής,

1/3 φλιτζάνι απάκι ψιλοκομμένο,

2 μικρά αυγά,

λίγο αλάτι, λίγο πιπέρι,

ελαιόλαδο για το σοτάρισμα των πιο πάνω υλικών.

Κολοκυθόσπορο και μαυροκούκι για το στόλισμα.

Αρχικά έφτιαξα την ζύμη μου (όπως συνήθως την ετοιμάζω) και την άφησα για μια ώρα μέσα στο ψυγείο, τυλιγμένη σε λαδόχαρτο.

Κατόπιν καταπιάστηκα με την γέμιση. Κολοκυθάκια πλύσιμο, καθάρισμα, τρίψιμο, αλάτισμα και στύψιμο όταν ήρθε η ώρα να μπουν στο τηγάνι. 

Σοτάρισμα κρεμμυδιού και κολοκυθιών μέχρι να μαραθούν ελαφρώς.

Σταδιακή προσθήκη όλων των υπόλοιπον υλικών με την σειρά που αναφέρονται πιο πάνω.

Καλό ανακάτεμα και μαγείρεμα για 5-6 λεπτά. 

Έτοιμο και εκτός φωτιάς πια.

Μετά άνοιξα την ζύμη πάνω σε λαδόχαρτο και με την βοήθειά του την μετέφερα στο ταψί μου.

Έστρωσα την γέμιση.

Πασπάλισα κολοκυθόσπορο και μαυροκούκι σε όλη την επιφάνεια. 

Γύρισα προς το μέσα την περίσσια ζύμη την λάδωσα ελαφρώς.

Ψήσιμο σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα, για 40 περίπου λεπτά.

Καλή απόλαυση, αν αποφασίσετε να την φτιάξετε, καθώς τα Κρητικά προϊόντα μπορείτε άνετα να τα βρείτε και σε Αθηναϊκά μαγαζιά, που ειδικεύονται σε τοπικές παραγωγές.

Γλυκό ψυγείου (ρετρό) με πολλά αρώματα

Η αλήθεια είναι πως ο Σεπτέμβρης αποτελούσε πάντα αρχή για πολλά πράγματα στη ζωή μου (το έχω αναφέρει και στο παρελθόν, μέσα από τις σελίδες αυτού του blog).
Φέτος όμως, το μοναδικό ίσως σημαντικό, είναι η νέα σχολική χρονιά.
Νέα, γιατί θα μας φέρει στα πρόθυρα των δυσκολιών της εφηβικής ζωής, αλλά και της προσαρμογής στις απαιτήσεις της Γυμνασιακής εκπαίδευσης.

Τι κι' αν έχεις πατέρα εκπαιδευτικό...  και μάνα που συνέχει λέει.... λέει... λέει... η αγωνία παραμένει μέχρι που να μπεις στα νέα δεδομένα και να καταφέρεις να βρεις τις δικές σου ισορροπίες αλλά και τις πραγματικές "δυναμικές"σου, στο νέο περιβάλλον!

Ας γλυκάνω λοιπόν αυτό το ξεκίνημα, με μια μαμαδίστικη συνταγή, κάπως ρετρό είναι η αλήθεια, προσαρμοσμένη στα υπάρχοντα υλικά αλλά και στην διάθεση της δημιουργού της.

Γλυκό Ψυγείου με μπισκότα, σπιτική κρέμα εσπεριδοειδών και σοκολατένια mous με άρωμα καφέ.

Υλικά
Για ένα τετράγωνο ταψί (λίγο βαθύ) διαστάσεων 20x20

Για την μπισκοτένια βάση
2 πακέτα (παρά λίγα) μπισκότα πτι μπερ,
2 κουταλάκια λικέρ πορτοκάλι ή μαστίχα,
2/3 φλιτζανιού φρέσκο γάλα

Για κρέμα εσπεριδοειδών
2 φλιτζάνια χυμό πορτοκαλιού,
1/2 φλιτζάνι χυμό λεμονιού,
2,5 φλιτζάνια ζάχαρη on stevia,
2 κουταλιές βούτυρο αγελάδος,
1 πακέτο 200 γραμ. τυρί κρέμα,
4 κουταλιές κορν φλάουερ,
2 μεγάλα αυγά,
1 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική.
1/4 κοφτό κουταλάκι σκόνη κουρκουμά, προαιρετικά, αλλά προσδίδει χρωματικό τόνο στην κρέμα, ή λίγο κίτρινο χρώμα ζαχαροπλστικής εάν υπάρχει.

Για την σοκολατένια mous
1,5 πλάκα κουβερτούρα 50% κακάο,
2 κουταλιές γλυκού νες καφέ,
1/2 φλιτζάνι γάλα,
1 σφηνάκι λικέρ καφέ,
3 κουταλιές σκόνη σοκολάτας ρόφημα με στέβια (ή κακάο με ζάχαρη)
2 κουταλιές σούπας πραλίνα φουντουκιού (ήταν πάλι με στέβια)
1 κεσεδάκι 200 γραμ. στραγγιστό γιαούρτι (με λίγα λιπαρά).

Αμύγδαλο φιλέ προαιρετικά για διακόσμηση, πριν το σερβίρισμα.

Αρχικά ξεκίνησα με την κρέμα εσπεριδοειδών ζεσταίνοντας τα δύο είδη χυμών μαζί με την ζάχαρη, μέσα σε μια μεγάλη κατσαρόλα.
Όταν άρχισε να λιώνει η ζάχαρη πρόσθεσα το βούτυρο, την βανίλια, τον κουρκουμά και το κορν φλάουερ.  Συνεχές ανακάτεμα ώστε να διαλυθούν και να ενσωματωθούν και αυτά τα υλικά και μετά από λίγη ώρα ένα-ένα τα αυγά καθώς και το τυρί κρέμα.
Συνέχισα το ανακάτεμα με γρήγορο ρυθμό μέχρι που άρχισε να δένει η κρέμα.
Απέσυρα από την φωτιά και άφησα να κρυώνει, ενώ ξεκίνησα την διαδικασία για το στρώσιμο των μπισκότων.

Βρέξιμο μέσα στο γάλα που είχα ανακατέψει με το λικέρ.
Πρώτη στρώση σε όλη την επιφάνεια του σκεύους.  Μια καλή στρώση κρέμας που άπλωσα με την βοήθεια βαθιάς κουτάλας.
Δεύτερη στρώση βρεγμένα μπισκότα και πάλι κρέμα.
Τρίτη στρώση μπισκότα και όλη την υπόλοιπη κρέμα εσπεριδοειδών.
Τελευταία στρώση βρεγμένα μπισκότα και η πρώτη φάση ολοκληρώθηκε.

Άφησα το γλυκό να κρυώνει γιατί η κρέμα ήταν ακόμη ζεστή. Έκανα κάτι άλλο και κατόπιν έβαλα όλα τα υλικά για την σοκολατένια mous καφέ μέσα σε μια πιο μέτρια  κατσαρόλα, σε χαμηλή θερμοκρασία μέχρι να λιώσει τελείως η κουβερτούρα.
Τελευταίο έμεινε το γιαούρτι και προστέθηκε αφού έκλεισα την φωτιά και έβγαλα την κατσαρόλα από το μάτι.
Καλό ανακάτεμα με τον αυγοδάρτη και στην άκρη για να κρυώσει λίγο.

Την  άπλωσα πάνω στην τελευταία στρώση μπισκότων, πλούσια σε όγκο, ίσιωσα καλά με μια μαρίζ και άφησα το γλυκό εκτός ψυγείου για 3/4 της ώρας.
Μετά ψυγείο για τουλάχιστον πέντε ώρες ή και όλο το βράδυ ιδανικά.

Έτοιμο για σερβίρισμα μετά τον Αγιασμό (!!) διακοσμημένο με αμύγδαλο φιλέ και μπόλικα πιάτα και κουταλάκια για το μοίρασμα. 

Καλή Σχολική Χρονιά σε όλα τα παιδιά του κόσμου, αλλά κυρίως σ' όλα τα πρωτάκια, είτε πάνε στο Δημοτικό, είτε στο Γυμνάσιο, είτε στο Λύκειο. Μεγάλες αλλαγές τα περιμένουν...
Δύναμη σε όλους μας εύχομαι.

Καλό φθινόπωρο και επισήμως😊😊 μέσα από τούτες τις σελίδες.

"Πουτίγκα" Φράουλας ( αλλιώς αξιοποίηση υλικών)

Χαλαρό πρωινό Σαββάτου.
Μια ελαφρώς μπαγιάτικη φρατζόλα ψωμί μου "κλείνει" το μάτι  από τον πάγκο και λέω να μην της χαλάσω χατήρι κι' ας είναι πάρα πολύ νωρίς ακόμη.
Άλλωστε αυτό που μου έχει καρφωθεί στο μυαλό προς υλοποίηση χρειάζεται χρόνο αναμονής...
Ότι πρέπει δηλαδή, μέχρι να ξυπνήσουν και οι υπόλοιποι.
Θα φτιάξω και μια γεμάτη κούπα μυρωδάτο ελληνικό, θα τον συνδυάσω με γάλα και όλα καλά!
Σηκώνω μανίκια και βουρ...

"Πουτίγκα" Φράουλας με μπαγιάτικο ψωμί

Υλικά για ένα μέτριο πυρέξ
1/2 κουτάκι γάλα ζαχαρούχο,
1 φλιτζανάκι του καφέ,ζεστό νερό,
1 ποτήρι και 1/3 ακόμη, φρέσκο γάλα,
4 κουταλιές μαρμελάδα φράουλα ή κομπόστα φράουλας,
2-3 αυγά (ανάλογα το μέγεθος)
2 κουταλάκια γλυκού λικέρ αμαρέτο,
3 κουταλιές σούπας καρύδα τριμμένη,
4 κουταλιές σούπας φουντούκι ανάλατο αλεσμένο στο multi,
8-9 φέτες ψωμιού χωριάτικου, χωρίς την κόρα του, κομμένο σε χοντούτσικα κομμάτια,
1 κουταλιά βούτυρο αγελάδος για το άλειμμα του πυρέξ,
2 κουταλάκια του γλυκού καστανή κρυσταλλική ζάχαρη,
10 φρέσκιες φράουλες καλά πλυμμένες, κομμένες σε ροδέλες.

Μέχρι να βάλω το μυαλό μου σε λειτουργία μετά το πρωινό ξύπνημα και να κάνω τον συνδυασμό των υλικών, από όσα ήταν υπαρκτά σε ντουλάπια και ψυγείο, μεσολάβησε λίγος χρόνος.
Αλλά επειδή επικρατούσε ησυχία στα πέρυξ, ο χρόνος ήταν σε όφελός μου.

Καθάρισα το ψωμί από την κόρα του μ' ένα καλό μαχαίρι και μέσα σ' ένα ταψί για να μην σκορπίσω γύρω ψίχουλα, δεν μπορώ την ανακατωσούρα πρωί-πρωί, κατόπιν το έκοψα σε μεγάλα τετράγωνα κομμάτια και το άφησα στην άκρη.

Έβγαλα το ζαχαρούχο που είχε μείνει από άλλη χρήση απ' το ψυγείο και το αραίωσα με το ζεστό νερό.
Όλα τα υγρά υλικά μπήκαν σε βαθύ μπολ ανάμειξης: αραιωμένο ζαχαρούχο, μαρμελάδα φράουλα, τρία μέτρια αυγά, μαρμελάδα φράουλα, λικέρ αμαρέτο και χτυπήθηκαν με τον αυγοδάρτη.

Άλεσα και 1.2 φλιτζάνι φουντούκια στο μούλτι.
Κατόπιν έπλυνα τις φρέσκιες φράουλες, τις καθάρισα και τις έκοψα ροδέλες.
Ήμουν έτοιμη για την σύνθεση, καθώς η προετοιμασία δεν μου πήρε περισσότερο από 15 λεπτά.

Βούτυρωσα το πυρέξ με ένα κομμάτι παγωμένο βούτυρο, ποσότητα ίση με μια κουταλιά της σούπας.
Έστρωσα μέσα τα κομμάτια του ψωμιού καλύπτοντας το όλο και χωρίς ν' αφήσω κενά.
Έριξα από πάνω το υγρό μείγμα και πίεσα καλά με μια μαρίζ να αποκτήσει μια πιο λεία επιφάνεια και πιο "συμπαγή" μορφή.

Πασπάλισα με την καρύδα και αλεσμένο φουντούκι και άφησα το πυρέξ στο ψυγείο για 2 περίπου ώρες, ώστε το ψωμί να απορροφήσει όλα τα υγρά.  Όταν το έβγαλα για να το ψήσω τοποθέτησα τις ροδέλες φράουλας συμμετρικά και πασπάλισα απάνω τους την καστανή ζάχαρη.

Έψησα σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς (όχι υψηλότερη για να μην καεί η επιφάνεια) με αέρα για 20 περίπου λεπτά.
Το έβγαλα από τον φούρνο και μετά από 20 λεπτά που είχε γίνει χλιαρό ήταν και έτοιμο προς κατανάλωση.
Καφεδάκι, ραδιοφωνάκι και η χαλαρότητα του Σαββάτου, μας βγήκε σε καλό :-)
Καλό μήνα σε όλες και όλους και με το καλό στο φετινό μας καλοκαίρι!!

Γεμιστά...με διαφορετικά υλικά

Πρώτος γύρος εκλογών...τέλος!
Οι δυναμικές έχουν πια φανεί και χρειάζεται ο δεύτερος γύρος για να ξεκαθαρίσει η κατάσταση σε ορισμένες περιοχές...
Συννεφιά όλη μέρα και τώρα απογευματάκι πια η ζέστη καλά κρατεί για να μας προετοιμάσει για μια νέα μέρα, σαφώς πιο καλοκαιρινή.
Αν έχετε λοιπόν διάθεση και θελήσετε να καταπιαστείτε με το άκρως καλοκαιρινό φαγητό, των γεμιστών, σας έχω μια πρόταση.
Είναι μια  συνταγή, πέρα από τα γνωστά και καθιερωμένα γεμιστά με ρύζι και λαχανικά.
Γεμιστά με κιμά και ρύζι  ή τα πολίτικα γεμιστά με ρύζι, λαχανικά, σταφίδες και κουκουνάρι.

Γεμιστά με τόνο, κάπαρη, πιπεριά, πλιγούρι και τραχανά

Υλικά για 4-5 άτομα
4 πιπεριές διαφορετικού χρώματος (για τσαχπινιά περισσότερο)
4 ντομάτες μεσαίου μεγέθους,
1 μεγαλη κονσέρβα τόνου σε νερό,
1 μέτρια πράσινη πιπεριά κομμένη σε καρεδάκια,
2 κουταλιές κάπαρη καλά ξεπλυμένη από την άλμη της,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
5-6 φύλλα φρέσκου βασιλικού,
3/4 φλιτζανιού πλιγούρι,
2 κουταλιές σούπας τραχανά γλυκό,
πιπέρι, πάπρικα, ελάχιστο αλάτι καθώς είχα την κάπαρη.
Ελαιόλαδο για το ταψί.
1/2 φλιτζάνι χυμό ντομάτας
1/2 φλιτζάνι ζωμό από κοτόπουλο, ή νερό,
και λίγη φρυγανιά τριμμένη για το πασπάλισμα των ζαρζαβατικών.

Αρχικά έπλυνα καλά και καθάρισα τα ζαρζαβατικά μου.
Άδειασα τις ντομάτες από την ψίχα τους καθώς και τις πιπεριές από τα σπόρια τους.
Την ψίχα της ντομάτας την ψιλόκοψα και την στράγγιξα από τα υγρά της.
Ψιλόκοψα το κρεμμύδι καθώς και την πιπεριά σε καρεδάκια.

Σοτάρισα το κρεμμύδι και μετά πρόσθεσα την πιπεριά μαζί με την ξεπλυμένη καλά κάπαρη.
Τ' άφησα να μαγειρευτούν και στα μισά του χρόνου πρόσθεσα την πάπρικα και τον ψιλοκομμένο βασιλικό.
Άφησα λίγο ακόμη χρόνο (2-3 λεπτά)και τέλος πρόσθεσα και τον τόνο στραγγιγμένο και σπασμένο μ΄ένα πιρούνι.
Άφησα το μείγμα στην άκρη να κρυώνει καθώς καταπιάστηκα με κάτι άλλο...σύνηθες φαινόμενο για μένα όταν μαγειρεύω :-)

Όταν ήρθε η ώρα να γεμίσω τις ντομάτες και τις πιπεριές έριξα μέσα στη μαγειρεμένη γέμιση το πλιγούρι (ελαφρώς ξεπλυμένο) και τον τραχανά.
Ανακάτεψα καλά και γέμισα τα λαχανικά αφήνοντας ένα μικρό κενό πριν το "λαιμό" τους, καθώς το πλιγούρι και ο τραχανάς φουσκώνουν.
Πριν βάλω τα καπάκια τους, έβαλα εντός και από μια μεγάλη κουταλιά ζωμό.

Τον υπόλοιπο ζωμό τον ανακάτεψα με τον χυμό τομάτας και περίχυσα τα λαχανικά καθώς το λάδι.
Πασπάλισα λίγη φρυγανιά στην επιφάνειά τους και έψησα στους 180 βαθμούς με αέρα, για 50 λεπτά της ώρας.
Μια άλλη γεύση από τα γνωστά αγαπημένα γεμιστά.  

Να σημειώσω δε, πως αυτήν τη σάλτσα άνετα μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε και για μια ωραία μακαρονάδα (χωρίς φυσικά το πλιγούρι και τον τραχανά).

Καλή εβδομάδα σε όλες και όλους.

Το πρώτο "παγωτό"

Σχεδόν πάντα φίλες και φίλοι αναγνώστες, τις μέρες που έχουμε τη γιορτή Κωνσταντίνου και Ελένης, έπιαναν τα παλαιότερα χρόνια, οι πρώτες μεγάλες ζέστες του καλοκαιριού.
Επειδή στην οικογένειά μας είχαμε δύο εορτάζοντες αυτή τη μέρα (που δεν είναι πια μαζί μας) φτιάχναμε και το πρώτο σπιτικό παγωμένο επιδόρπιο (αν όχι παγωτό) για την περίοδο του καλοκαιριού, καθώς και την τούρτα φράουλα-αμυγδάλου που ήταν από τα πιο πετυχημένα της μάνας μου.

Το παγωτό γίνονταν χωρίς παγωτομηχανή (δεν ήταν εύκολο σ' ένα σπίτι να υπάρχει)  αλλά με το μίξερ χειρός.
Απλά πράγματα και πολύ πιο αγνά σε γεύση πρέπει να ομολογήσουμε.
Όταν δε, υπήρχαν αρκετά παιδιά στο σπίτι ή κατανάλωση ήταν βέβαιη από την πρώτη μέρα "κυκλοφορίας" του, χωρίς ναι, όχι, αλλά.. ή άλλες περιστροφές!

Η πιο πετυχημένη συνταγή ήταν αυτή που περιέγραψε και σε πρόσφατο post της, η φίλη και συνμπλόκερ Βαγγελιώ Κασσαπάκη.
Φυτική σαντιγύ Morfat ή Ermol, κρέμα γάλακτος, λίγο μέλι ή λίγο ζαχαρούχο γάλα κι' από εκεί και πέρα αυτοσχεδιασμός ως προς την γεύση και την απόχρωση του παγωτού.

Το πρώτο δικό μου "παγωτό" για φέτος έγινε με αυτή τη συνταγή (γιατί την παγωτομηχανή ναι μεν την έχω, αλλά την βαριέμαι για τον μπελά της)  με γεύση και άρωμα καρύδας αλλά και μια μικρή "ιδέα" από πικραμύγδαλο.
Ωστόσο, δεν αφήσαμε και την σοκολάτα στην άκρη!

Παγωτό καρύδας-πικραμύγδαλο με σταγόνες σοκολάτας

Υλικά για ένα μεσαίο μπολ κατάψυξης
500 γραμ, φυτική σαντιγύ,
330 γραμ. κρέμα γάλακτος,
180 γραμ. ζαχαρούχο γάλα,
1/2 κουταλάκι εσάνς πικραμύγδαλο,
1/2 φλιτζάνι καρύδα αποξηραμένη,
10 μπικότα γεμιστά με γέμιση κρέμα καρύδας,
100 γραμ. σταγόνες σοκολάτας γάλακτος.

Η διαδικασία είναι πολύ απλή και εύκολη και με τα υλικά αυτά στην ουσία  το παγωμένο επιδόρπιο, (αν κάποιος μας πει ότι δεν είναι κανονικό παγωτό γιατί δεν έγινε με τα υλικά που γίνεται το παγωτό επισήμως...) δεν χρειάζεται επιπλέον χτύπημα κατά την διάρκεια παγώματος του.
Πριν το σερβίρισμα του όμως χρειάζεται 5-6  λεπτά να μείνει εκτός ψυγείου για να φορμαριστεί πιο εύκολα με το cup.

Παγωμένες καλά οι δύο κρέμες, μπήκαν σε μπολ ανάμειξης.
Πρώτα η φυτική σαντιγύ μαζί με το εσάνς πικραμύγδαλο.
Χτύπημα για δύο λεπτά και μετά προσθήκη της κρέμας γάλακτος.
Πάλι χτύπημα μέχρι να δείξει το μείγμα τα πρώτα στάδια πηξίματος.
Σ' αυτό το σημείο πρόσθεσα το ζαχαρούχο γάλα παρέα με την καρύδα.

Λίγο χτύπημα ακόμη, μέχρι να γίνει σαν πηχτό γιαούρτι και επόμενη προσθήκη τα μπισκότα καρύδας σπασμένα σε χοντρούτσικα κομμάτια με το χέρι, καθώς και οι σταγόνες σοκολάτας.
Ανακάτεμα απαλό με μια μαρίζ και το μείγμα στο μπολ της κατάψυξης.
Πασπάλισμα λίγης καρύδας στην επιφάνεια και στρώσιμο με την μαρίζ.
Σκέπασμα και πάγωμα για τέσσερις ώρες.

Μετά είμαστε έτοιμοι να το απολαύσουμε μόνοι μας (πάντα υπάρχει αυτός ο κίνδυνος όταν έχουμε κάτι ωραίο εμπρός μας ...) ή με παρέα.

Καλή εβδομάδα σε όλους και φυσικά χρόνια πολλά από καρδιάς, σε όλες και όλους τους εορτάζοντες, αύριο.

"Καλαθάκια" μοτσαρέλας

Μια γρήγορη λύση για σνακ, αλλά και για μια γεμάτη "τυρένια" απολαυστική μπουκιά (!) ... (άντε δύο...γιατί με τόσες τρώγεται το κάθε καλαθάκι) θα σας γράψω σήμερα.
Έγινε με την έμπνευση της στιγμής καθώς στα χέρια μου έφτασε μια ωραία βουβαλίσια μοτσαρέλα, που ευχαρίστως θα την έτρωγα όλη μόνη μου και σκέτη... αλλά σκέφτηκα και τους υπόλοιπους της παρέας.
Είπα να έχω κι' ένα επιπλέον συνοδευτικό για το τηγανιτό κοτόπουλο με μανιτάρια και ιδού το αποτέλεσμα.

Καλαθάκια μοτσαρέλας

Υλικά για 20 κομμάτια
20 στρογγυλά ατομικά σφολιατάκια,
250 γραμ. μοτσαρέλα,
100 γραμ. γραβιέρα Κρήτης,
80 γραμ. πικάντικη φέτα,
1 μεγάλο αυγό,
1/2 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά
1/4 κοφτό κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,
3 κουταλιές γάλα φρέσκο,
2 κουταλιές σιμιγδάλι ψιλό.

Αρχικά έλιωσα την φέτα αλλά και την μοτσαρέλα μ' ένα πιρούνι μέσα σε μπολ ανάμειξης.
 Έτριψα και την γραβιέρα στη χοντρή πλευρά του τρίφτη και μετά ανακάτεψα με όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Τελευταίο στο μείγμα πρόσθεσα (σαν βροχή) το σιμιγδάλι γιατί μου φάνηκε λίγο υγρό το αρχικό μείγμα. Τελικά είχα δίκιο για την προσθήκη αυτού του τελευταίου υλικού, έδεσε πολύ ωραία το όλο σύνολο.

Έκοψα 7 λωρίδες από λαδόχαρτο, φάρδους 12 εκατοστών και μετά αυτές τις έκοψα σε τρία ίσα μέρη.
Οπότε συνολικά είχα 21 μικρές, σχεδόν τετράγωνες κόλλες λαδόχαρτου.
Σε κάθε μία έβαλα από ένα σφολιατάκι και το "φάρδυνα" λίγο με τα δάχτυλα.
Μετά κάθε σετάκι μπήκε σε υποδοχή της θήκης για muffins.

Στο εσωτερικό του έβαλα από μια κουταλιά της σούπας γέμιση τυριών και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς για 13 περίπου λεπτά.
 Μέχρι δηλαδή που ρόδισε η επιφάνεια και είχα ψηθεί η σφολιάτα.
Άφησα λίγο να κρυώσουν, αφαίρεσα τα  λαδόχαρτα και έτοιμα προς κατανάλωση.

Να σημειώσω πως τα λαδόχαρτα έτσι είναι πολύ καλύτερα για χρήση παρά οι χάρτινες θήκες των muffins γιατί ξεκολλούν εύκολα και χωρίς απώλειες.