Τα γεμιστά έχουν την τιμητική τους τώρα το καλοκαίρι, αλλά και τον χειμώνα εγώ τα αγαπώ επίσης πολύ, το θέμα είναι ότι κάθε φορά θέλω να τα κάνω κάπως διαφορετικά για να μην τα «βαριέμαι» γευστικά.
Και φυσικά οι συνδυασμοί που μπορούμε να κάνουμε είναι αρκετοί.
Προσωπικά τούτη την φορά έκανα μόνον πιπεριές, μιας και ήθελα να τα συνδυάσω με ψαρικό.
Έτσι γέμισα μόνον πράσινες πιπεριές, αλλά για περισσότερο χρώμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και κόκκινες και πορτοκαλί.
Χρησιμοποίησα 6 μεγάλες πράσινες πιπεριές με καλή βάση (για να κάτσουν ωραία στο ταψί).
Τα υπόλοιπα υλικά που χρειάστηκα ήταν: 1 πακέτο γαρίδες καθαρισμένες (μεσαίο μέγεθος), 2 φλιτζάνια φρέσκια ντομάτα ψιλοκομμένη χωρίς φλούδα και σπόρους, 1μεγάλη φλάσκα μελιτζάνα κομμένη σε μικρούς κύβους (που θα την είχα αφήσει σε αλατόνερο για 20 λεπτά ώστε να ξεπικρίσει),1 μεγάλο κρεμμύδι, ψιλοκομμένο, 2 σκελίδες σκόρδο επίσης ψιλοκομμένες, 1 μέτριο καρότο καθαρισμένο και επίσης κομμένο σε πολύ ψιλά κομματάκια, 4 κουτουλιές σούπας άνηθος, ψιλοκομμένο, 1 & 1/2/ κούπας πλιγούρι, χυμό ντομάτας συμπυκνωμένο 2 κουταλιές για την γέμιση και 3 κουταλιές για την σάλτσα, 3 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο (για την γέμιση όπου έγινε το σοτάρισμα) και μισό περίπου φλιτζάνι για το ταψί. Αλατάκι, πιπεράκι και λίγη γλυκιά πάπρικα.
Έπλυνα τις πιπεριές καλά και τις άνοιξα τα καπάκια τους (όπως κάνουμε πάντα για τα γεμιστά) άδειασα το εσωτερικό τους από τα σπόρια, ξέπλυνα και άφησα στην άκρη.
Για να τα ετοιμάσω τώρα:
Έπλυνα την μελιτζάνα καλά, την έκοψα σε μικρά κομμάτια και την άφησα στο αλατόνερο για να ξεπικρίσει. Όσο η μελιτζάνα περιμένει, ψιλόκοψα τις ντομάτες αφού αφαίρεσα την φλούδα και τους πολλούς σπόρους, καθώς και το καρότο σε μικρά κομματάκια.
Σε βαθύ τηγάνι σοτάρισα το κρεμμύδι και το σκόρδο. Στην συνέχεια έριξα το καρότο, την μελιτζάνα και την ντομάτα και άφησα να πάρουν μια καλή βράση, ανακατεύοντας λιγάκι. Κατόπιν πρόσθεσα τις καθαρισμένες γαρίδες (που είχα αφήσει για 5-6 λεπτάκια σε ξυδόνερο) καθώς και τον άνηθο και συνέχισα το σοτάρισμα για ακόμα 3 - 4 λεπτά. Τέλος προσέθεσα το πλιγούρι (χωρίς να το έχω προηγουμένως μουλιάσει, δεν χρειάζεται σε αυτόν τον τρόπο εκτέλεσης) συμπλήρωσα με τις 2 κουταλιές χυμού ντομάτας και 2-3 κουταλιές νεράκι και ανακάτεψα καλά το περιεχόμενο, αλατάκι, πιπεράκι και πάπρικα.
Κατέβασα από την φωτιά, άφησα λίγο να «ηρεμήσει» και αμέσως μετά γέμισα με το μείγμα αυτό τις πιπεριές μου. Στο ενδιάμεσο προσθέρμανα τον φούρνο στους 180° C (ανάλογα πάντα με τον φούρνο).Έβαλα τις γεμιστές πιπεριές σε ένα μικρό ταψί (μιας και ήταν λίγες) την μία δίπλα στην άλλη, στερέωσα τα καπάκια τους με μερικές ξύλινες χοντρές οδοντογλυφίδες, περίχυσα με το 1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο ανακατεμένο με τις 3 κουταλιές συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας και 1/2 φλιτζάνι νερό, και το έβαλα για ψήσιμο. Σε μια ώρα και 10 λεπτά περίπου ήταν έτοιμο. Οι πιπεριές μου είχαν πάρει ωραίο ροδοψημένο χρώμα και το πλιγούρι είχε φουσκώσει πού ωραία.
Όπως θα παρατηρήσατε τα μυρωδικά μας εδώ δεν είναι τα παραδοσιακά για γεμιστά, μαϊντανός, δυόσμος…αλλά άνηθος. κι΄ αυτό γιατί έχουμε ψαρικό μέσα στην γέμιση και δένει εξαιρετικά και με την πράσινη πιπεριά. Καλή σας όρεξη.
Υπάρχουν πολλών ειδών πληγούρια; Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ και δεν ξέρω πως να το χειρίζομαι. Πολύ καλή μου φαίνεται η συνταγή και ξεφεύγει και από τα κλασσικά γεμιστά, οπότε ακόμα καλύτερα για να μην βαριόμαστε να τρώμε τα ίδια και τα ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήJuanita μου το πλιγούρι στην ουσία είναι το αλεσμένο στάρι, και είναι μια πολύ πλούσια και θρεπτική τροφή. Δεν είναι κατεργασμένο ζυμαρικό. Το κους-κους είναι κάτι άλλο. Υπάρχει και επεξεργασμένο που είναι στην ουσία ζυμαρικό αλλά και ακατέργαστο που περιέχει περισσότερο φύτρο σταριού και μοιάζει αρκετά με το πλιγούρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήGreetings from Turkey.Have a nice day.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο πλιγούρι είναι ιδιαίτερα νόστιμο, μαγειρεύεται ιδιαίτερα γρήγορα και εμπλουτίζει τη γεύση πολλών φαγητών, η γιαγιά μου το χρησιμοποιούσε και στα κλασσικά γεμιστά μαζί με το ρύζι, παρόμοια εκδοχή με γαρίδες, φτιάχνει μια πολίτισσα οικογενειακή φίλη και είναι πολύ νόστιμη. εγώ δεν τολμώ να φτιάξω διότι γενικώς δεν τρώνε γεμιστά με όρεξη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάρα πολύ ωραία η ιδέα σου για παραλλαγή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ έχω μια άλλη ιδέα για ντομάτες με σουπιά και μανεστράκι ελπίζω να μπορέσω κάποια μέρα να τη γράψω.
Πολύ πρωτότυπη συνταγή! Πρέπει να είναι και πολύ νόστιμη!
ΑπάντησηΔιαγραφήKύττα σύμπτωση! Διάβαζα μόλις για γαρίδες, αλλά ψητές, γλυκόξινες!
ΑπάντησηΔιαγραφήHave a nixe day to you too Kod Ekle, and a nice summer also.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓαστεροπλήξ μας, απο εσάς (ως οικογένεια μιλώ) δεν περίμενα ότι δεν θα τρώτε τα γεμιστά με όρεξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε εκπλήξατε το ομολογώ. Αλλά με τόσα άλλα ωραία και νόστιμα που ετοιμάζετε οι εναλλακτικές σας είναι πάμπολλες.
Ξανθή μου κινήσατε την περιέργεια με την σουπιά και το μανεστράκι. Φτιάχνω κάτι παρόμοιο (και με καλαμάρια επίσης) αλλά τα κάνω σαν ριζότο να το πω, σαν γιουβέτσι να το πω; Αν βρείτε τον χρόνο, θα την περιμένουμε την συνταγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήBig Mama, είναι πραγματικά πολύ νόστιμο φαγητό, και σε οδηγεί σε άλλες γευστικές διαδρομές από αυτές με τα παραδοσιακά γεμιστά.
Να θυμήσω δε, ότι στα πολύ παλιά χρόνια, που το ρύζι δεν ήταν γνωστό στην χώρα μας, το πληγούρι ήταν πολύ βασική διατροφή για τον Ελληνα.
Κατερίνα, ωραίες φαίνονται. Εγώ κάπως έτσι (όχι τόσο γλυκόξινες ίσως) τις φτιάχνω για μεζέ. Σαν το σαγανάκι ας πούμε αλλά όχι με τυρί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε και να το φτιάξουμε απο κοντά το φαγάκι τούτο και να το ευχαριστηθούμε με κανένα ουζάκι! Τι λες;
Niam niam..
ΑπάντησηΔιαγραφήTo σάββατο τούτο παντρεύεται η αναδεκτή μας. Το άλλο φεύγομε Χαλκιδική.
Μάλλον θα το κάνουμε στη Σπάρτη, στην επιστροφή σας από διακοπές!
Ωραίο αυτό...Πάω για αντιγραφή...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα απο ΝΖ...
Κατερίνα μου...σε αναμονή λοιπόν!
ΑπάντησηΔιαγραφήArtanis, να μας πείτε εντυπώσεις όταν το αντιγράψετε. Εχει σημασία να μαθαίνουμε και τα αποτελέσματα όσων προτείνουμε κατά καιρούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μέσημερι από Αθήνα.