Στο παρελθόν, με την συμμετοχή μου στο ομαδικό blog HFL, είχα γράψει για χάρη της φίλης Juanita, μερικές συνταγές για να μαγειρέψει κουνελάκι.
Χθες λοιπόν, περνώντας από τον χασάπη μας, προκειμένου να γεμίσουμε και πάλι το ψυγείο μας μετά από απουσία 15 ημερών, μεταξύ των άλλων αγόρασα και κουνελάκι. Το είδα και το λιμπίστηκα το κακόμοιρο!
Αγόρασα λοιπόν ένα, για να το μαγειρέψω με μια από τις εκδοχές που τότε είχα γράψει και που προσωπικά μου αρέσει πολύ.
Κουνελάκι στην γάστρα με μυζήθρα και χυμό πορτοκαλιού
Θα χρειαστείτε λοιπόν:
1 κουνέλι (περίπου 1.200 γρ.) ίσως και λίγο παραπάνω, αν μιλάμε για 4 άτομα,
2 σκελίδες σκόρδο τριμμένο
1 κουταλιά σούπας. κύμινο
1 κουταλιά γλυκού πάπρικα
1 φλιτζάνι λευκό κρασί
Χυμό και ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι (όχι κερωμένο, όπως λένε και οι πιο ειδικοί)
1/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο
1 κούπα μυζήθρα μαλακιά, κρητική ξυνό-μυζήθρα στην δική μου σημερινή εκδοχή (μπορείτε να βάλετε και πολύ μαλακιά φέτα, αλλά σ’ αυτήν την περίπτωση θα μειώσετε το αλάτι)
αλάτι & πιπέρι.
Κόβετε το κουνέλι σε μερίδες, το ξεπλένετε καλά και το βάζετε σε ένα τάπερ βαθύ με τα μπαχαρικά (κύμινο, τριμμένο σκόρδο, πάπρικα) το κρασί και το πορτοκάλι χυμό και ξύσμα. Το αφήνετε στο ψυγείο τουλάχιστον 6 ώρες , να μαριναριστεί καλά, γυρνώντας το από καιρό σε καιρό το πάνω – κάτω μέσα στην μαρινάδα.
Το βγάζετε από το ψυγείο και το στραγγίζετε, αφήνοντας στην άκρη την μαρινάδα, ετοιμάζοντας το τηγάνι σας για να το σωτάρατε ελαφρά. Αφού το σωτάρατε το βάζετε το βάζετε στην γάστρα (εάν έχετε πήλινη, το αποτέλεσμα θα είναι πολύ καλό). Προσθέτετε στη γάστρα τα υγρά της μαρινάδας, λίγο νερό, την μυζήθρα, αλάτι και πιπέρι, ανακατεύετε καλά και ψήνετε σε μέτριο φούρνο για 40 περίπου λεπτά.
Μπορείτε να συνοδεύσετε με τηγανιτές πατάτες ή πατάτες φούρνου (τύπου τηγανιτές) και σαλάτα της αρεσκείας σας. Ε! και κανένα ποτηράκι παγωμένο άσπρο κρασάκι μην το παραλείψετε, κρίμα θα είναι.
Ενδιαφέρουσα συνταγή αρκεί να βρούμε καλό κουνελάκι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ κουνελάκι κουνελάκι να δεις ποιος θα σε φάει! Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανθή μου όντως είναι πολύ ενδιαφέρουσα εκδοχή και η γεύση προσωπικά μου αρέσει ιδιαίτερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα τι εννοείς, με το να βρεθεί καλό κουνελάκι;
Που να ξέρεις που βρισκόταν το έρμο, πριν φτάσει στην βιτρίνα-ψυγείο του χασάπη; Σε αγρό πάντως σίγουρα όχι...
Κικίτσα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα το φάμε και θα του τραγουδάμε κιόλας, έτσι για να μην πάει "άκλαφτο" το φουκαριάρικο. Με πόνο ψυχής το αγοράζεις, αλλά και τα υπόλοιπα κρεατικά, ζωντανά δεν ήταν πριν φτάσουν στο τραπέζι μας;
Kαλέ, μαζί με τον παίδαρο μαγειρέψατε το κουνελάκι ή εννοείς το ..ξύλο κανέλλας; :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν δυο φορές στη ζωή μου έχω φάει κουνέλι. Τη μια, δεν τρωγόταν με τίποτα.. Την άλλη, σε κρητικό τραπέζι, ξετρελλάθηκα.
Πρέπει μάλλον να ξέρεις τι τρώει, ή από που το παίρνεις το ζωον..
Πάντα μαζί Κατερίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα στις κατσαρόλες και στα τάπερ τον βρίσκεις συνήθως όταν είμαι στην κουζίνα :-))
Υπέροχη συνταγή, νόστιμη και πιστεύω οτι το πορτοκάλι θα του δίνει το κάτι άλλο θα το δοκιμάσω κάποια φορά που θα έχω κουνέλι.Συνήθως το κάνουμε κλασικά με κρεμμύδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπα,πα, έχω μεγάλο πρόβλημα με τα κουνέλια...Τα λυπάμαι...Αφού να φανταστείς δεν έτρωγα στην Ελλάδα (καλά εδώ δεν βρίσκω έτσι κι αλλιώς)...Την τελτυταία φορά που πήραμε, έβαλα τον Ίωνα να το κόψει...Άνοιγα τον καταψύκτη και 'εψαχνα να βρω ψηλαφιστά, τα υπόλοιπα...Ούτε να κοιτάξω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητέ Δημήτρη, να την δοκιμάσετε την εκδοχή που σας γράφω...κι' αν δεν σας βρεθεί κουνελάκι σύντομα κάντε ένα "πειραματάκι" με μικρά κοτόπουλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με τα κοτόπουλα το γράφω και για σένα αγαπητή Artanis, φαντάζομαι ότι θα τα αγγίζεις έτσι :-)