Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον και μην με μαλώσετε...αδελφοί της μαρμίτας.
Μέσα στα πλαίσια αυτά,προσπαθώντας να συνδυάζω υλικά και γεύσεις, χρόνο και κόπο βγήκε το φαγητό της Κυριακής. Χοιρινές μπριζόλες λαιμού μαγειρεμένες σε μπύρα και μυρωδικά καλοκαιριού.
Θα χρειαστείτε για τα 5 άτομα:
10 χοιρινές μπριζόλες (μετρίου μεγέθους) λαιμού,
χυμό από ένα λεμόνι
χυμό από ένα πορτοκάλι
3 κουταλιές σούπας μουστάρδα
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 πιπεριές κέρατο ψιλοκομμένες
αλάτι, πιπέρι,
θυμάρι, ρίγανη,
1 μπουκάλι μπύρα (μαύρη κατά προτίμηση, αλλά και ξανθιά μια χαρά θα είναι) και
μισό ποτήρι ελαιόλαδο.
Συνοδευτικό, θα είναι πατάτες κομμένες σε χοντρές ροδέλες (1 κιλό περίπου) καθώς και 2 μεγάλα καρότα επίσης σε ροδέλες.
Σ’ ένα μπολ ανακατεύετε τους χυμούς, την μουστάρδα, το θυμάρι, την ρίγανη.
Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια και τις πιπεριές και ανακατεύετε όλα μαζί. Στην συνέχεια στρώνετε ένα μεγάλο ταψί φούρνου με χαρτί φούρνου (για πιο εύκολο και γρήγορο καθάρισμα, αλλά και γιατί βοηθά να μην στεγνώνει το κρέας. Τοποθετείτε τις μπριζόλες σας και πασπαλίζετε με αλάτι & πιπέρι, περιχύνετε με το μείγμα των χυμών-μουστάρδας- μυρωδικών. Ρίχνετε και τα κρεμμύδια με τις πιπεριές, ανακατεύετε καλά τα υλικά με τα χέρια για να πάνε παντού και στην συνέχεια ρίχνετε την μπύρα και το ελαιόλαδο.
Ψήνετε στους 180-200 βαθμούς μέχρι το κρέας να μαλακώσει αρκετά (μιας και οι μπριζόλες λαιμού είναι από τα πιο μαλακά μέρη του χοιρινού κρέατος) γυρίζοντας τες κανά-δυό φορές.
Όταν το κρέας γίνει, το βγάζετε από το ταψί και το διατηρείτε ζεστό ενώ μέσα στο ζουμί που σίγουρα θα έχετε, βάζετε τις πατάτες και τα καρότα τα κομμένα σε ροδέλες και μαγειρεύετε με αέρα και γκριλ για 20 λεπτά περίπου. Εάν χρειαστεί να προσθέσετε λίγο νερό, μην δυστάσετε :-) αλλιώς βάλτε χυμό από πορτόκαλι.
Μετά από δύο ώρες περίπου και χωρίς να κάθεστε συνέχεια από πάνω του, έχετε ένα ωραίο και γευστικό φαγητό για σας και την παρέα σας.
Υ.Γ. ποτήρι μαύρης και ξανθιάς μπύρας, για να κάνουμε ατμόσφαιρα, αλλά και για να τονίσουμε την διαφορά.
Πηνελόπη έχεις δίκιο για το εύκολο και γρήγορο του καλοκαιριού, έλα όμως που όλα τα εύκολα βγαίνουν του φούρνου κι η ζέστη πολύ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η ιδέα σου κάπως έτσι τις κάνει η κόρη μου προσθέτοντας κρασί.
Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!!
με μαύρη μπύρα τις δικές μου παρακαλώ, τέλειο το φαγακι, σε όλους αρέσει
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύκολο και γρήγορο το φαγάκι σίγουρα. Ότι πρέπει για το καλοκαίρι! Εγώ θα το κάνω με μπριζόλες με κόκκαλο. Το ξέρω ότι είναι πιο σκληρές αλλά η κόρη μου δεν θέλει καθόλου λίπος και τρώει μόνο το στρογγυλό και ο άντρας μου θέλει κόκκαλα! Που τους βρήκα;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ γευστικο το φαγακι κυρια μου, τωρα πρωι πρωι να παω να βρω τα υλικα! οσο για τη ζεστη του φουρνου, τα καλα κοποις κτωνται! η ιδεα του γαλατη επισκπτη για μαυρη μπυρα ειναι ιδιαιτερως ενδιαφερουσα! καλημερα σας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανθή μου, όπως λέει και ο αγαπητός Παναθήναιος για την ζέστη του φούρνου, τα καλά κοποις κτώνται. Αλλά είναι απόλυτη διευκόλυνση ως προς τα υπόλοιπα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις ευχές για το υπόλοιπο του καλόκαιριού και αντεύχομαι.
Αν και όπως λέεις και ο λαός μας από Αύγουστο ...Χειμώνα. Και όχι με την έννοια των θερμοκρασιών πια, αλλά με την έννοια του κάθε ένας μας θα γυρίσει πίσω στα καθημερινά του.
Μαύρη Γαστεροπλήξ μας, γιατί η μαύρη κάνει την διαφορά, και με μεγάλη γευστική διαφορά :-)) Εμένα βέβαια μου αρέσει και πιο πολύ σαν ποτό, απο την ξανθιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια Big Mama που τους βρήκες;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι κακό όμως κι' αυτό όταν μέσα σε μια οικογένεια πρέπει να συνδυάσεις για το καθημερινό φαγητό τα γούστα και τις διαφορετικές ανάγκες καθενός. Πολλές φορές κάνω 2 εκδοχές για το ίδιο φαγητό σε 2 κατσαρόλες...πρέπει κάποια στιγμή να το ΚΑΤΑΡΓΗΣΩ.
Φιλιά στην οικογένεια.
Παναθήναιο, νομίζω πως το αποτέλεσμα θα είναι ωραία ανταμοιβή για τα "Γαλατικά" μας γούστα. :-)).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγοράστε και κανένα μπουκάλακι μαύρη μπίρα παραπάνω, για να το πιείτε παγωμένο στην υγειά μας.
Προσωπικά μου αρέσει ιδίαίτερα (και πολλές φορές ανεξαρτήτως μάρκας). Σε ταξίδια μου στις Γερμανόφωνες χώρες ήταν το αποκλειστικό μου ποτό, μαζί με το νερό (που με κοίταζαν με μισό μάτι, όταν το ζητούσα).