28.7.11

Ντοματόπιτα μυρωδάτη.

Οι ντομάτες είναι στο φόρτε τους.
Κόκκινες, αρωματικές και με σάρκα που αξίζει να κάνεις τα πιο ωραία "πειράματα".
Δεν νομίζω πως μπορείς να ξεφύγεις εύκολα από το κόκκινο χρώμα τους.
Έχω δει πρόσφατα και μαύρες (ναι μαύρο-κόκκινες σκούρες) να κυκλοφορούν σε μεγάλο SM, από το Ισραήλ αν θυμάμαι καλά, αλλά δεν μπήκα στον πειρασμό τελικά να τις αγοράσω για να δω πως είναι.
Προφανώς γιατί, αυτό το μαυρό χρώμα τους, δεν είχε να μου υποσχεθεί πολλά, πέρα από την γεγονός ότι ήταν παράξενο.
Η ντομάτα είναι κόκκινη πάει και τέλειωσε.
Καλά... είναι και πράσινη ορισμένες φορές (αλλά αυτή είναι καλή μόνον για τουρσί ή για το τηγάνι).

Πάμε λοιπόν να αξιοποιήσουμε εύκολα και γρήγορα 3 μεγάλες ζουμπουρλούδικες και ώριμες ντομάτες, για μια γρήγορη και μυρωδάτη ντοματόπιτα (αλμυρή σαν κέϊκ).


Υλικά
3 μεγάλες ώριμες ντομάτες (ξεφλουδισμένες και ξεσποριασμένες) κομμένες σε κομματάκια οι δύο από αυτές όχι πολύ μικρά και  η τρίτη κομμένη σε ροδέλλες ή μισοφέγγαρα.
3 μέτρια αυγά.
2/3 φλυτζανιού ελαιόλαδο.
1 μικρό κουτάκι γάλα εβαπορέ.
300 γραμμάρια φέτα τριμμένη με το χέρι.
1/3 κουταλάκι μαύρο πιπέρι φρεσκοτριμμένο.
1/3 κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο.
1/4 κουταλάκι αλάτι (γιατί έχουμε την φέτα).
2 κουταλάκια γεμάτα ξερό δυόσμο.
1 κουταλάκι μπείκιν πάουντερ.
1 και 1/2 φλυτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
1 κουταλιά σούπας σουσάμι.

Εκτέλεση
Σε βαθύ μπολ χτυπάτε τα αυγά, μαζί με το αλάτι και με το ελαιόλαδο (κρατήστε λίγο για το άλλειμα του ταψιού σας), μόλις ενωθούν τα υλικά, ρίχνετε μέσα τις ψιλοκομμένες ντομάτες, το πιπέρι, το μοσχοκάρυδο, τον δυόσμο και ανακατεύετε καλά με τον αυγοδάρτη σας.
Στην συνέχεια ρίχνετε τη φέτα και το γάλα. Ανακατεύετε και πάλι για πλήρη ένωση και των νέων υλικών.
Ως τελευταία κίνηση, προσθέτετε το αλεύρι με το μπεϊκιν πάουντερ και ανακατεύετε μέχρι να έχετε έναν ομοιόμορφο χυλό. Αν σας φανεί το μείγμα πολύ σφιχτό, ρίξτε λίγακι λάδι (2 κουταλιές περίπου).

Στρώνετε το χυλό σε μεσαίο στρογγυλό ταψί φούρνου που έχετε προηγουμένως λαδώσει, τον απλώνετε ομοιόμορφα με την βοήθεια ενός κουταλιού ενώ τον πασπαλίζετε με το σουσάμι.
Η πινελιά του τέλους είναι ο στολισμός με τα μισοφέγγαρα ή τις φέτες ντομάτας.

Ψήνετε σε προσθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια, (για περίπου 40 λεπτά δηλαδή). Αφήνετε την πίτα να κρυώσει λίγο και είστε έτοιμοι να την γευτείτε.
Τρώγεται δε, εξίσου ωραία και την επόμενη μέρα, χωρίς καν ζέσταμα.

Καλή σας απόλαυση με ότι παρέα εσείς επιθυμείτε  :-)

25.7.11

Τα Τυροκούλουρα της φασίνας

Επειδή η επιστροφή πάντα μας κάνει να έχουμε μια κάπως "ανώμαλη" προσγείωση (δεν θέλω ούτε να το συζητώ) πρέπει να βρίσκουμε τρόπους να κρατάμε τις ισορροπίες μας!
Και ο μόνος τρόπος που βρήκα εγώ χθες το βράδυ, για να έρθω στα "ίσα" μου, μετά από αρκετές ώρες φασίνας ήταν το γρήγορο κολατσιό για κείνη την ώρα αλλά και για την επόμενη μέρα.

Σας το γράφω να το έχετε κατά νου αλλά και για να μην νομίζουν όλοι οι κατασκευαστές έτοιμων σνακ, ότι αν θελήσουμε να φτιάξουμε παρόμοια πράγματα στο σπίτι μας, ότι και καλά δεν θα τα καταφέρουμε. Φυσικά και μπορούμε :-)))
Βρε παιδιά λίγη καλή διάθεση χρειάζεται (και λίγος χρόνος είναι η αλήθεια).

Τούτα τα τυροκούλουρα δεν μου πήραν περισσότερο από 15 λεπτά στην προετοιμασία και κάπου 20 λεπτάκια στο ψήσιμο.


Τα υλικά που χρησιμοποίησα.
Για την βάση:  ένα μεγάλο φύλλο σφολιάτας (από εργαστήριο) που μου έβγαλε 9 τυρο-κούλαρα. 
Το φύλλο σε πακέτο από SM λογικά θα σας βγάλουν 6 με 7.

Για την γέμιση: το μείγμα που θα βάλετε μέσα είναι θέμα προσωπικών επιλογών και διαθεσιμότητας υλικών στον ψυγείο σας.  Προσωπικά έβαλα ένα 100 γραμμάρια κασέρι τριμμένο στον τρίφτη, 80 γραμμάρια τριμμένο regato, 3 κομμάτια μπεϊκον ψιλοκομμένα και σοταρισμένα για 3-4 λεπτά, 1 αυγό, 2 κουταλιές γιαούρτι 2% λιπαρά, 1 κουταλιά γάλα, μοσχοκάρυδο τριμμένο και λίγο πιπεράκι.
Ανακάτεψα καλά όλα τα πιο πάνω υλικά να ενωθούν.

Πήρα το φύλλο της σφολιάτας (που είχα αφήσει να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου χωρίς όμως να παραζεσταθεί για να μπορέσω να το κόψω εύκολα) και το χώρισα μ’ ένα μαχαίρι σε 9 λωρίδες φάρδους 5 εκατοστών περίπου.
Κατά μήκος της κάθε λωρίδας και στο μέσον της έβαλα γέμιση τυριών, αφήνοντας ένα περιθώριο από το πάνω και κάτω μέρος κενό. Ένωσα τις δύο πλευρές να κολλήσουν καλά. Έκλεισα και τις άκρες και τα «μπαστουνάκια» γύρισαν σε κουλουράκια.

Σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί, έβαλα τα κουλουράκια μου. Μ’ ένα πιρουνάκι έκανα ελαφρώς  μερικές ανάλαφρες τρυπούλες πάνω στην σφολιάτα και τα φούρνισα. Ψήθηκαν σε καλά προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για περίπου 20 – 25 λεπτά μέχρι που φούσκωσαν και ρόδισαν καλά.
Τυρένια, τραγανά, αλλά προπάντων με υλικά από τα χεράκια σας.

Tips:
  1. Η σφολιάτα δεν πρέπει να σας παραζεσταθεί.
  2. Μην βάλετε πολύ γέμιση και δεν μπορείτε να τα κλείσετε σωστά. Ενώ μοιράστε την γέμιση σε όλο το μήκος της λωρίδας
  3. Αν κάπου σας «ανοίξει» τρύπα, καλύψτε την με κομματάκια ζύμης από τις άκρες του μπαστουνιού που θα πρέπει να είναι κενές.
Καλώς σας βρήκα και πάλι και καλή συνέχεια να έχουμε με το δεύτερο μέρος διακοπών  (μιας και προβλέπεται εκεί κατά τα μέσα Αυγούστου). Να είστε όλες και όλοι καλά.

    7.7.11

    Όλα τα πήρε το καλοκαίρι (Οδυσσέας Ελύτης)


    Όλα τα πήρε το καλοκαίρι.  
    τ’ άγριο μαλλί σου στην τρικυμία
    το ραντεβού μας η ώρα μία...

    Σας αφήνω για λίγες μέρες από το συχνό μας ραντεβού.  
    Έφτασε ο καιρός να πάω  να κάνω "παρέα" στους εικονιζόμενους.


    Μπορεί να μην κάνω καταδύσεις (που πολύ θα το ήθελα βέβαια) αλλά μερικές βουτιές και κάτι καλές απλωτές, όλο και τις καταφέρνω :-)))
    Σας εύχομαι λοιπόν μια όμορφη εμπειρία να είναι και δική σας  φετεινή καλοκαιρινή "ανάπαυλα",  όση διάρκεια κι' αν έχει.

    Να βρείτε χρόνο να κάνετε ότι σας ηρεμεί και σας ευχαριστεί και να  διαβάσετε πολύ.

    Να δείτε τον ήλιο όσο πιο κατάματα μπορείτε, κολυμπώντας σε κρυστάλλινα νερά.
    Να δείτε το γαλανό του ουρανού και της θάλασσας με μάτια καθαρά (από την μαυρίλα της πόλης).
    Να δείτε τον νυχτερινό ουρανό με όσα περισσότερα αστέρια γίνεται (μην τα μετρήσετε, δεν κάνει).
    Να δείτε σύκα και φραγκόσυκα να μεγαλώνουν, για να γλυκάνουν εκεί κατά τον Αύγουστο.
    Να δείτε αμπέλια να βαραίνουν από τα φορτωμένα τσαμπιά τους.

    Να μυρίσετε θυμάρι, αλυφασκιά και στάχυ κομμένο.
    Να μυρίσετε γιασεμί και φούλι, περιδιαβαίνοντας τα γραφικά δρομάκια κάποιας χώρας.
    Να μυρίστε φρεσκοτηγανισμένο κεφτεδάκι, παρέα με μπόλικα μυριστικά.
    Να μυρίσετε ευωδιαστό ανθόνερο μέσα σε φρέσκα αμυγδαλωτά.
    Να μυρίσετε και φρεσκόψημμένο ελληνικό καφεδάκι, παρέα με γλυκό του κουταλιού.

    Να ακούσετε τζιτζίκια να σκάνε από την ζέστη.
    Να ακούσετε  ήχο κυμάτων πάνω σε βράχια, στολισμένα με πεταλίδες και κοχύλια.
    Να ακούσετε νότες αρμονικές απ' όργανα, σε κάποιο καλοκαιρινό πανηγύρι.
    Να ακούσετε ιστορίες γλαφυρές από παππούδες και γιαγιάδες, που σας περιμένουν με λαχτάρα στα μαγικά χωριά της πατρίδας.
    Να ακούσετε φίλους να σας λένε τον "πόνο" τους βραδάκι, παρέα με παγωμένη μπύρα ή ουζάκι.

    Κι' αν τελικά αποφασίσετε να πάτε ταξίδι μακριά από την "πληγωμένη" Ελλάδα, να μαζέψετε όσες περισσότερες όμορφες εικόνες μπορείτε.

    Καλές διακοπές σε όλους σας.

    4.7.11

    Τάρτα Μελιζάνας με αρωματικό pesto, φέτα και κασέρι


    Μια καλοκαιρινή γεύση με αρώματα είναι τούτη η τάρτα και έχω την αίσθηση ότι αξίζει τον κόπο να την δοκιμάσετε.
    Για την ζύμη της τάρτας τα πράγματα είναι γνωστά. Και ο καθένας βέβαια έχει την αγαπημένη δική του συνταγή. Άλλος με βούτυρο, άλλος με ελαιόλαδο. Με προσθήκη αλεσμένου ξηρού καρπού μέσα στην ζύμη ή όχι. Διαλέγετε εσείς αυτό που σας ταιριάζει. Εγώ απλώς γράφω αυτό που έκανα.  

    Ζύμη.
    Χρησιμοποίησα δύο και μισό φλιτζάνια αλεύρι, 100 γραμμάρια παγωμένο βούτυρο (βάζω αυτό με το ελαιόλαδο), ένα  αυγό, λίγο αλάτι,  δύο κουταλιές καβουρδισμένο σουσάμι και λίγο λάδι (περίπου μισό φλιτζάνι, που το προσθέτω  κατά το ζύμωμα μιας και εν θέλω να βάζω πολύ βούτυρο. Έφτιαξα την ζύμη, την δίπλωσα σε λαδόχαρτο και μέσα σε σακκουλίτσα στο ψυγείο για 20 λεπτά με μισή ώρα (όσο έκανα τα υπόλοιπα δηλαδή).

    Προετοιμασία Μελιτζάνας.
    Στην συνέχεια  πήρα δύο μέτριες σε μέγεθος μελιτζάνες, ένα μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο, ψιλοκομμένο μαϊντανό, μισό κουταλάκι γλυκού ρίγανη, ελάχιστο αλάτι, πιπέρι, κάρυ και 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο.
    Έπλυνα τις μελιτζάνες, τις έκοψα σε κύβους και τις άφησα σε αλατόνερο για 20 λεπτά με μισή ώρα για να ξεπικρίσουν.
    Τις στραγγίζα καλά πιέζοντας και με τα χέρια για να φύγουν όλα τα νερά και μετά τις έβαλα στο τηγάνι που θα χρησιμοποιούσα για το σοτάρισμά τους, μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά (κρεμμύδι, μαϊντανό, ρίγανη, αλάτι, πιπέρι, κάρυ και το ελαιόλαδο). Ανακάτεψα καλά με τα χέρια και τις άφησα να μαριναριστούν για 10 λεπτά. Στην συνέχεια τοποθέτησα το τηγάνι σε δυνατή φωτιά και σοτάρισα για 3-4 λεπτά . Την μέθοδο αυτήν την είχα διαβάσει πριν αρκετό καιρό σε κάποιο από τα τεύχη του Γαστρονόμου. Αποσύρω και αφήνω στην άκρη την μελιτζάνα για να ετοιμάσω τα υπόλοιπα.

    Προετοιμασία Pesto
    Με την βοήθεια του multi, ετοιμάζω το pesto (αν τώρα σας αρέσει το παραδοσιακό γουδί και έχετε τον χρόνο...κάντε το).  Ένα  μικρό ματσάκι μαϊντανό, μια χούφτα φύλλα βασιλικού φρέσκου, δύο κουταλιές κουκουνάρι ή αμύγδαλο, δύο σκελίδες σκόρδο (ή και 3 αν σας αρέσει η γεύση του να είναι έντονη) και 2 κουταλιές ελαιόλαδο.  Χτυπάμε αρχικά τα πράσινα με το σκόρδο και το ελαιόλαδο και αφήνουμε στο τέλος το κουκουνάρι. Δεν το κάνουμε πολύ σκόνη, αλλά το αφήνουμε κάπως πιο χοντρό.
     
    Μοντάρισμα Τάρτας.
    Πήρα τη ζύμη και την έστρωσα σε ταψάκι - ταρτιέρα.
    Την απλώσα καλά με τα χέρια και τρύπησα  παντού μ’ ένα πιρούνι.
    Έψησα αρχικά την ζύμη για 6-7 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο.
    Την έβγαλα με προσοχή και στην επιφάνειά της άλειψα το pesto.
    Στην συνέχεια έριξα  το μείγμα μελιτζάνας και μυρωδικών και από πάνω σκόρπισα κύβους φέτας (100 γραμ) μαζί με κασέρι τριμμένο (300 γραμ.) καθώς και ένα μεγάλο αυγό χτυπημένο με λίγο γάλα (με το τυρί οι αυτοσχεδιασμοί είναι σίγουροι και σύμφωνα με τα γούστας σας).
    Ως τελευταία πινελιά έβαλα κομμάτια απο ντοματάκια.
    Έψησα για 20 λεπτά ακόμη στους 180 βαθμούς μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια και να μαλακώσουν τα τυράκια και να κάνουν χρυσαφένια κρούστα παρέα με το αυγό.

    Έκλεισα τον φούρνο, άφησα να σταθεί για κανένα 5άλεπτο ακόμη με την θερμοκρασία που είχε ο φούρνος και μετά ήμουν έτοιμη για σερβίρισμα.

    1.7.11

    Τον Άρτον Ημών τον Επιούσιον...

    Το ποιός μπορεί ν’ αντισταθεί σ’ ένα καρβελάκι ή φραντζολάκι ζεστό και φρέσκο ψωμί δεν το ξέρω... Ξέρω όμως πως εμείς ως οικογένεια, σίγουρα σε τέτοια διλήμματα, δεν έχουμε αντιστάσεις!
    Μόλις βγει το καρβελάκι από τον φούρνο θέλουμε αμέσως να το κόψουμε μιας και μας έχει «σπάσει» την μύτη καθώς ψήνεται.
    Ο άρτος ημών ο επιούσιος είναι πια ένα θέμα καθαρά προσωπικό.
    Σπάνια αγοράζουμε έτοιμο, αλλά και το έχουμε κάπως περιορίσει κάνοντας μια πιο "συμμαζεμένη" κατανάλωση.

     Όμως το ψωμί είναι πολύτιμο αγαθό... ενώ μας βλέπω στα χρόνια που ζούμε, να γίνεται ακόμη πιο "πολύτιμο" γι' αυτό ας το δούμε και κάπως σαν καλλιτεχνική δημιουργία αφού θα έχει ιδιαίτερη αξία στο μέλλον.
    Θέλει λίγη στοργή και λίγη φαντασία η σύνθεση που θα κάνετε, για να σας ευχαριστήσει κι' αυτό με την σειρά του καθώς θα το απολαμβάνετε.

    Δείτε λοιπόν το χθεσινό μας ψωμάκι, τώρα φτιάχνουμε ένα μεγάλο καρβέλι κάθε 5-6 μέρες καθώς το έχουμε περριορίσει, αλλά ήταν τόσο μυρωδάτο και αφράτο που δεν μας άφηνε πολλά περιθώρια αναμονής.
    Κόπηκε σχεδόν αμέσως μόλις ξεφουρνίστηκε!
    Καμαρώστε το…


    Ήταν με τραγανή κόρα και αρωματισμένο με μοσχοκάρυδο και ελαφρώς καβουρδισμένο και αλεσμένο φουντούκι. Μια γεύση τόσο «γήινη» που καθώς το μάσαγες σου άφηνε όλο και περισσότερο άρωμα. Ενώ το λαδάκι του έδωσε μια νότα άλλη.

    Τα υλικά μου για το ζύμωμα όλα μέσα στον αρτο-παρασκευαστή.
    Δεν έχω την δύναμη και τα κουράγια να ζυμώνω στα χέρια.
    Μετά ένα  καλό χρονικό διάστημα για φούσκωμα σε ζεστό μέρος (συνήθως σε ελαφρώς ζεστό φούρνο για μια ώρα τουλάχιστον).
    Και τέλος ψήσιμο για μισή περίπου ώρα σε φούρνο με αέρα στους 180 βαθμούς.
    Μια διαδικασία δηλαδή 2,5  έως 3 ώρες χωρίς όμως πολύ κούραση (μιας και σ’ αυτό το διάστημα επωφελούμαι για να κάνω άλλες δουλειές).

    Χρειάστηκαν λοιπόν:
    350 γραμ. νερό,
    30 γραμ. ελαιόλαδο,
    650 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
    1 κουταλάκι γάλα σε σκόνη,
    1 κουταλάκι κοφτό ζάχαρη,
    ½ κουταλάκι κοφτό αλάτι,
    1 κουταλάκι κοφτό μοσχοκάρυδο τριμμένο,
    2 κουταλιές της σούπας γεμάτες, καβουρδισμένο και τριμμένο φουντούκι (ίσως κάτι παραπάνω)
    και 1 φακελάκι μαγιά.

    Όλα τα υλικά στον αρτό-παρασκευαστή με την σειρά που τ’ αναφέρω, στο πρόγραμμα για ζύμωμα. Στο δικό μου μηχάνημα διαρκεί μια ώρα και 20 λεπτά, καμιά φορά το βγάζω το ζυμαράκι μου 5-6 λεπτά νωρίτερα. Δεν τρέχει και τίποτε.

    Τοποθετώ σε ταψί στρογγυλό του φούρνου (μεσαίο μέγεθος 30 εκ.) ένα κομμάτι λαδόχαρτο. Στρώνω το ζυμαράκι μου να πάει παντού με λαδωμένα χέρια. Μετά το βρέχω με ελάχιστο νεράκι (κάνει την κόρα πιο τραγανή). Τρυπώ μ’ ένα πιρούνι κάνοντας σχέδια και πασπαλίζω με σουσάμι (ίσως όχι πάντα).
    Το ταψί το βάζω στον ελαφρώς ζεσταμένο θάλαμο του φούρνου και το "ξεχνάω" για μια ώρα ίσως και κανένα τέταρτο ακόμη. Φουσκώνει το ευλογημένο και γίνεται σχεδόν τριπλάσιο σε όγκο.  Ανάβω τον φούρνο και το ψήνω στους 180 βαθμούς με αέρα μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια του και η κρούστα να κάνει τον «κουφό» ήχο της.
    Έτοιμο. Κλείνω τον φούρνο, το βγάζω το ψωμί από το ταψί με την βοήθεια του λαδόχαρτου και το αφήνω πάνω στην σχάρα του φούρνου να κρυώσει λίγο, έτσι ώστε να μπορεί να κοπεί.

    Κάθε φορά το αρωματίζω διαφορετικά.
    Προσθέτω υλικά ανάλογα με την όρεξη και την διάθεση όπως: δεντρολίβανο, ρίγανη, ελιά, γλυκάνισο, μαστίχα, κάρυ, πάπρικα, μοσχοκάρυδο, καρύδι αλεσμένο, ηλιόσπορους, φουντούκι αλεσμένο κ.ά.). Από υγρά έχω βάλει κάποιες φορές: μπύρα, ούζο, γάλα φρέσκο ακόμη και μέλι αραιωμένο με ζεστό νεράκι. Αυτοσχεδιάζοντας παίρνεις σαν αποτέλεσμα ψωμάκι αρωματικό.
    Εσείς δοκιμάστε ότι σας αρέσει,αλλά το συγκεκριμένο της φωτογραφίας με το μοσχοκάρυδο και το φουντούκι ήταν πεντανόστιμο παρέα με τυράκι.