27.10.15

Κέικ τριπλής σοκολάτας με κουμ κουάτ

Κουμ κουάτ (το χρυσό πορτοκάλι - kam kwat -κατά τους Κινέζους) το οποίο αποτελεί και το σύμβολο γλυκό ή ποτό της σαγηνευτικής και διάσημης Κέρκυρας.
Κέρκυρα, ο γευστικός μας προορισμός (κι' αυτή την φορά στα Επτάνησα δηλαδή...) με την υποστήριξη της Aegean Airlines και μ' ένα κέικ που νομίζω ότι θα σας προκαλέσει να το δοκιμάσετε κι' εσείς στην κουζίνας σας.

Κέικ Τριπλής Σοκολάτας με Κουμ κουάτ


Και όταν εννοώ "τριπλή" σοκολάτα, εννοώ με τρία διαφορετικά είδη τόσο σε μορφή όσο και σύνθεση.
Για 2 κανονικές μακρόστενες φόρμες τα υλικά μου ήταν τα ακόλουθα:
4 μεγάλα αυγά,
120 γραμ. λιωμένο βούτυρο τύπου Κερκύρας (ή καλαμποκέλαιο εάν το προτιμάτε),
1 και 1/2 φλιτζάνι πραλίνα φουντουκιού,
125 γραμ. κουβερτούρα μαύρη 75% κακάο
(σπασμένη σε κομματάκια μικρά)
130 γραμ. κουβερτούρα λευκή
(επίσης σπασμένη σε μικρά κομματάκια)
600 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,
1 και 1/2 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
1/3 κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
1/2 κουταλάκι υγρό εσάνς με άρωμα κίτρου (σε μεγάλα SM).
1/2 ποτήρι γάλα φρέσκο,
100 γραμ. γλυκό κουταλιού κουμ κουάτ,
χωρίς το σιρόπι του.

Αρχικά στράγγιξα το κουμ κουάτ από το σιρόπι του (αν και ήταν καλά δεμένο και καθόλου υγρό) και κάθε καρπό τον έκοψα στην μέση για ν' αφαιρέσω τα κουκούτσια του, που αν και μικρά, καλό θα είναι να μην τα βρει κανείς την ώρα που απολαμβάνει το κέικ του μασώντας τα.

Στη συνέχεια σε βαθύ μπολ, έβαλα τ' αυγά μου και τα χτύπησα καλά με τον αυγοδάρτη.
Πρόσθεσα το λιωμένο βούτυρο και την πραλίνα φουντουκιού και χτύπησα και πάλι μέχρι να ενωθούν καλά τα υλικά μου.

Μέσα στο μείγμα κατόπιν ενσωμάτωσα το γάλα, την βανίλια και το εσάνς κίτρου.
Καλό ανακάτεμα εκ' νέου και κατόπιν μέσα στο μείγμα πρόσθεσα και τα δύο είδη σπασμένης σοκολάτας.
Σταδιακά έριξα το αλεύρι, που είχα ανακατέψει με το μπέικιν πάουντερ, μέχρι που απορροφήθηκε όλο από τα υγρά μου. Ένας ωραίος αρωματικός χυλός για κέικ ήταν έτοιμος!

Έντυσα τις φόρμες του κέικ με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος, μοίρασα σε κάθε φόρμα από 1/4 μείγματος. Από πάνω έβαλα μια καλή στρώση με κομμένα κουμ κουάτ και τα σκέπασα (και στις δύο φόρμες) με το υπόλοιπο μείγμα.


Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα, στους 170 βαθμούς (πάντα ανάλογα με τον φούρνο) για 40 περίπου λεπτά. Μέχρι που το μαχαιράκι μου βγήκε στεγνό από τον υγρό χυλό του κέικ.

Άφησα να κρυώσει. Ξεφορμάρισα, έβγαλα το χαρτί ψησίματος έκοψα για να δω την όψη του και μετά σκέφτηκα πως θα του πήγαινε πάρα πολύ ωραία και ένα σοκολατένιο γλάσσο.

Γλασσάρισα λοιπόν με 1/2 φλιτζάνι πραλίνα αραιωμένη με  2 κουταλιές χυμό πορτοκάλι που προηγουμένως ζέστανα στον σ' ένα φλιτζανάκι μέσα στον φούρνο μικροκυμάτων.

Το ίδιο μπορεί να γίνει και με λίγο ζεστό νερό ή στην εξαιρετική περίπτωση που είστε τυχεροί και έχετε λικέρ κουμ κουάτ χρησιμοποιήστε το!
Τέλος, στόλισα με  μερικά ολόκληρα κουμ κουάτ, πάνω από την σοκολατένια επικάλυψη.

Κατόπιν προσκάλεσα τον εαυτό μου, καθώς ήμουν η πρώτη που το απόλαυσε, για ένα ένα νοερό ταξίδι στην Κέρκυρα, χάρη στην "πρόκληση" που μας έβαλε η Aegean Airlines στον διαγωνισμό του Vima Gourmet για τα Food Blog Awards. 

Εάν σας άρεσε η συνταγή αυτή, δώστε της μια ψήφο εμπιστοσύνης κάνοντας ένα like (αφού προηγουμένως συνδεθείτε στο FB).
Για τους λάτρεις δε, της σοκολάτας είναι σαφώς ακαταμάχητο παρέα με το ρόφημα της αρεσκείας τους, μέχρι και την τελευταία του φέτα!


Σημείωση:  Η παρασκευή αυτού του κέικ, δεν απαιτεί μίξερ, ένας αυγοδάρτης (και λίγη δύναμη) θα κάνει γρήγορα και εύκολα την δουλειά. Αλλιώς ένα μίξερ χειρός θα είναι η επόμενη επιλογή σας.

26.10.15

Μηλο-αμυγδαλόπιτα γαλλικών αρωμάτων

Το μήλο που βλέπετε να ποζάρει πλάι-πλάι με το αδελφάκι του, έκανε πολύ δρόμο μέχρι να βρεθεί στην κουζίνα μου.


Δρόμο άφησε...δρόμο πήρε... και από την πόλη Mirepoix στα Πυρηναία Όρη (στην γαλλική πλευρά τους) μέσω Τουλούζ και Ρώμης, έφτασε μέχρι τα δικά μας μέρη!

Ένα επαγγελματικό και εκπαιδευτικό ταξίδι του μεγάλου άνδρα της οικογένειας τον έφερε στα μέρη της Carcassone και από εκεί έκανε ένα όμορφο οδοιπορικό σε όλη την περιοχή που έχει εξαιρετικά αγροτικά προϊόντα αλλά είναι και μια μεγάλη μηλοπαραγωγός περιοχή.
Στην Mirepoix δε, αυτές τις ημέρες είχαν και την γιορτή του μήλου, οπότε θαυμάστε εικόνες...







Και καθώς το μηλαράκι μας βρήκε και το βρήκαμε, είπα να το τιμήσω και να του δώσω όμορφο προορισμό. Μια γρήγορη και εύκολη μηλό-αμυγδαλόπιτα.

Μηλο-αμυγδαλόπιτα γαλλικών αρωμάτων


Υλικά για μια κλασσική ταρτιέρα:
1 μεγάλο μήλο τύπου Jonagold
(ή δύο πιο μικρά) κομμένα σε κύβους ή καρεδάκια.
40 γραμ ελαιόλαδο καλής ποιότητας (ή αραβοσιτέλαιο)
80 γραμ. βούτυρο μαλακό,
2 μέτρια αυγά,
80 γραμ. αλεσμένο ωμό αμύγδαλο με την φλούδα,
2/3 κούπας ζάχαρη καστανή,
1,5 κουταλάκι υγρή βανίλια,
1,5 κουταλάκι κανέλα σκόνη,
1 μέτριο πορτοκάλι χυμό και ξύσμα (άρα καλά πλυμένο)
200 γραμ. χυμό μήλου (κι αυτός μας ήρθε επίσης από την Mirepoix)
250 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,
1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
1 σφυνάκι σιρόπι γρεναδίνης ή λικέρ πορτοκάλι.

Αρχικά ζέστανα το βούτυρο και το χτύπησα μαζί με το ελαιόλαδο, τ' αυγά και την ζάχαρη σ' ένα βαθύ μπολ.
Στη συνέχεια μέσα  στο μείγμα πρόσθεσα το αλεσμένο αμύγδαλο, την υγρή βανίλια, την κανέλα, το ξύσμα πορτοκαλιού, το σιρόπι γρεναδίνης, τον χυμό μήλου και πορτοκαλιού.  Χτύπησα ξανά με τον αυγοδάρτη (ούτε καν μίξερ χειρός δεν χρειάστηκα για την ετοιμασία
τούτης της πίτας, γι΄ αυτό και ήταν πολύ εύκολη
να γίνει) και σταδιακά ενσωμάτωνα το αλεύρι
με το μπέικιν πάουντερ.

Τελευταία προσθήκη στο μείγμα μου τα κομματάκια του μήλου.

Σε μια κανονική ταρτιέρα που είχα καλύψει με χαρτί ψησίματος έβαλα το μείγμα. Έστρωσα καλά μ' ένα κουτάλι και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 180 βαθμούς (πάντα ανάλογα με τον φούρνο) για 35 περίπου λεπτά.

Έβγαλα την μηλο-αμυγδαλόπιτα από τον φούρνο, άφησα να κρυώσει αρκετά και την πασπάλισα με ζάχαρη άχνη και κανέλα κάνοντας ένα σχεδιάκι με στένσιλ, για την "τσαχπινιά" του πράγματος. Μπορεί βεβαίως και να στολιστεί μ' ένα γλάσσο αρωματισμένο ή γλάσσο τυριού αν κάποιος το επιθυμεί, μην σας πω και σοκολατένια επικάλυψη και φανώ άκρως υπερβολική  :-))
Αλλά και σκέτη, δεν υστερεί καθόλου σε γεύση, σας διαβεβαιώ.


Αρώματα κλασσικά ξεχύθηκαν στον χώρο, καθώς ψηνόταν ενώ το μήλο χάρη στο σχήμα του αλλά και την υφή που είχε, παρέμεινε ελαφρώς τραγανό, αλλά αρκετά μαλακό για να μην σε αφήνει να σταματήσεις εύκολα στο ένα κομμάτι.

Καλή σας απόλαυση, εάν αποφασίσετε να την φτιάξετε με τα δικά μας ελληνικά μήλα.
Χρόνια Πολλά σε όσες και όσους γιορτάζουν σήμερα και να έχετε όλοι μια καλή εβδομάδα.

22.10.15

Πιπεριές γεμιστές με ... ψευτο-Μπραντάδα

Τι τίτλος κι' αυτός;
Έχετε απόλυτο δίκιο να το σκεφτείτε αυτό, όσες και όσοι με διαβάζετε.
Όμως η μπραντάδα, νομίζω πως είναι γνωστή σε όσους έχουν καταγωγή: είτε από τις Κυκλάδες, κυρίως την Σαντορίνη, είτε από τα Επτάνησα (όπως η αφεντιά μου).
Είναι ένα ορεκτικό που έχει τις ρίζες του στην περιοχή της Προβηγκίας στη Γαλλία, αλλά την βρίσκουμε και στην Πορτογαλία (όπου εκεί μαγειρεύουν τον μπακαλιάρο με πάνω από 130 διαφορετικές συνταγές όπως λένε...) καθώς και στη γειτονική Ισπανία.

Πρόκειται για μια συνταγή με ξαλμυρισμένο μπακαλιάρο, βρασμένο μέσα σε γάλα και μυρωδικά που σε συνδυασμό με βρασμένες πατάτες, (είτε λιωμένες ως πουρέ, είτε πολύ ψιλοκομμένες για να τις "βρίσκει" κανείς στο δόντι κατά το μάσημα) θυμίζει ένα "άλειμμα" ψαριού με πατάτα που σερβίρεται πάνω σε φρυγανισμένες φέτες ψωμιού συνήθως.

Εγώ επέλεξα να προσαρμόσω λίγο την συνταγή (καθώς έχω ξανακάνει γεμιστές πιπεριές με μπακαλιάρο στο παρελθόν) και να την φέρω σε μια πιο "μαγειρευτή" μορφή ώστε να γεμίσω πιπεριές πράσινες και κόκκινες για το μεσημεριανό μας γεύμα και να κάνω και μια ψυχή να φάει ψάρι!

Πιπεριές γεμιστές με ψευτο-Μπραντάδα


Υλικά για το βράσιμο του μπακαλιάρου
ένα φύλλο μπακαλιάρου περίπου 800 γραμ.
1 ποτήρι γάλα φρέσκο ή εβαπορέ αραιωμένο,
1 μεγάλη σκελίδα σκόρδο,
2 φύλλο δάφνης.

Υλικά για την γέμιση
8-10 πιπεριές πράσινες και κόκκινες (για γέμισμα)
1 μικρό φινόκιο τριμμένο στον τρίφτη,
2 καρότα επίσης τριμμένα στον τρίφτη,
2 πατάτες (μέτριο προς μεγάλο μέγεθος) βρασμένες και σπασμένες με το πιρούνι,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
2 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό,
1 κουταλιά δυόσμο αποξηραμένο,
αλάτι, πιπέρι, σκόνη σκόρδου περίπου
1 κοφτό κουταλάκι από το καθένα
(προσοχή πάντα στο αλάτι μιας
και μιλάμε για μπακαλιάρο του αλατιού).
1/2 κούπα ρύζι,
1/3 κούπας ελαιόλαδο
1/3 κούπας χυμό ντομάτας
1/2 κούπα από το γάλα που έβρασε ο μπακαλιάρος.

Επιπλέον: ελαιόλαδο, χυμό ντομάτας και νερό (1/2 κούπα) για το ταψί.

Τον μπακαλιάρο τον ξαλμύρισα καλά για σχεδόν 24ώρες αφού προηγουμένως τον είχα κόψει σε 4 κομμάτια.
Τον έβρασα μέσα στο γάλα, μαζί μ' ένα φύλλο δάφνης και μια μεγάλη σκελίδα σκόρδο, για  8-10 λεπτά. Μετά πέταξα την δάφνη και το σκόρδο, μιας και μόνον τα αρώματά τους ήθελα να κρατήσω, στον ζωμό μου.
Το γάλα που έβρασε ο μπακαλιάρος δεν το πέταξα γιατί μέρος του χρησιμοποίησα στην υπόλοιπη γέμιση για να της εφοδιάσω με τα απαραίτητα υγρά.


Σε μια κατσαρόλα σοταρίσματος έβαλα το ελαιόλαδο και αρχικά σοτάρισα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι.
Μετά έριξα μέσα το τριμμένο φινόκιο, το καρότο, τον αποξηραμένο δυόσμο και άφησα να μαγειρευτούν μαζί μέχρι να μαλακώσουν.
Κατέβασα από την φωτιά και μέσα στην κατσαρόλα έριξα τον μπακαλιάρο που είχε κρυώσει καθώς τον είχα "μαδήσει" με τα χέρια, τον μαϊντανό, τις βρασμένες πατάτες σπασμένες με το πιρούνι, το ρύζι, τον χυμό ντομάτας, την μισή κούπα με το γάλα που είχε βράσει ο μπακαλιάρος, αλάτι, πιπέρι και τη σκόνη σκόρδου.
Ανακάτεψα καλά και άφησα για λίγο να σταθούν.


Με το μείγμα αυτό γέμισα τις ήδη πλυμένες και καθαρισμένες πιπεριές.
Έριξα στο εσωτερικό τους λίγο ελαιόλαδο και λίγο ζουμάκι που έμεινε στην κατσαρόλα.
Σκέπασα με τα "καπάκια" τους. Στερέωσα καλά και μέσα στο ταψί μου πρόσθεσα: ελαιόλαδο, χυμό ντομάτας και το νερό.

Έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για περίπου 40 λεπτά, έσβησα τον φούρνο και τα άφησα σε ηρεμία για περίπου δύο ώρες μέχρι την ώρα του μαζέματος μας στο τραπέζι δηλαδή, ώστε να "μελώσει" η γέμιση όπως έλεγε και η γιαγιά μου.


Ένα φαγητό με Μεσογειακή καταγωγή, προσαρμοσμένο στα δικά μας δεδομένα ως οικογένεια που σε ταξιδεύει σχεδόν σε όλη την Μεσόγειο.
Νομίζω πως αξίζει να το δοκιμάσετε.

Υ.Γ. Η φωτογράφιση έχει γίνει με σκεύη της εταιρίας Aegean Airlines ως ευγενική χορηγία, για την συμμετοχή μου στον διαγωνισμό των Food Blog Awards.

20.10.15

Κιμαδόπιτες (συναρπαστικές) της Κυριακής

Πριν λίγες ημέρες κάτι όμορφες και άκρως ζουμπουρλούδικες τυρόπιτες φιγουράριζαν στο blog της συνμπλόκερ Μαρίας Μπέικα.  Μια ανάρτηση που είχε σαν σκοπό και στόχο το κολατσιό των παιδιών στο σχολείο, αλλά σίγουρα δεν θα άφηνε και κανένα φανατικό "πιττοφάγο" όπως η αφεντιά μου ασυγκίνητο :-))

Έτσι λοιπόν Κυριακή πρωί- πρωί μαζί με όλα τα υπόλοιπα που ετοιμάστηκαν (φαγητό για δύο ημέρες και γλυκάκι) ετοιμάστηκε και η ζύμη της Μαρίας για την αξιοποίηση του λίγου κιμά που είχε μείνει από την μακαρονάδα της προηγούμενης ημέρας.
Το έχω ξαναπεί...σπάνια δεν αξιοποιώ κάτι που έχει μείνει σε μικρή ποσότητα από προηγούμενο μαγείρεμα. Είναι κάτι σαν μικρό στοίχημα με τον εαυτό μου κάθε φορά :-) χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι έχω πάντα κάτι συναρπαστικό φτιάξει.

Όμως οι Κιμαδόπιτες της Κυριακής (ονομάστηκαν έτσι, γιατί υπάρχει αίτημα για επανάληψη την αμέσως επόμενη Κυριακή...) έγιναν ανάρπαστες, στο δεκατιανό, αλλά και στο ταπεράκι για το σχολείο την επομένη! Οπότε και σας προτρέπω να την κάνετε την δοκιμή.


Υλικά για την ζύμη (με περισσότερο ελαιόλαδο, από ότι βούτυρο που χρησιμοποίησε η φίλη Μαρία)
80 γραμ. βούτυρο,
100 γραμ. ελαιόλαδο,
200 γραμ. ξινόγαλο
350 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (κοσκινισμένο)
1 κοφτό κουταλάκι ζάχαρη,
1 κοφτό κουταλάκι αλάτι.


Υλικά για την γέμιση
1 φλιτζάνι μαγειρεμένο κιμά (όπως το συνηθίζετε για τα μακαρόνια σας)
250 γραμ. φέτα λιωμένη με το πιρούνι (η δική μου ήταν ευγενική χορηγία της Γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη)
100 γραμ.edam ψιλοκομμένο,
1 μεγάλο αυγό,
και 3 κουταλιές στραγγιστό γιαούρτι.

Λίγο επιπλέον βούτυρο και μια κουταλιά γάλα για την άλειμμα της ζύμης.


Αφού έφτιαξα την ζύμη μέσα σε μια βαθιά λεκάνη. Την άφησα να ξεκουραστεί για 15-20 λεπτά και στο διάστημα αυτό ετοίμασα την γέμιση.

Χώρισα την ζύμη σε μπαλάκια, λίγο μεγαλύτερα από ένα μέτριο καρύδι και πάνω σε λαδόχαρτο με το μικρό ρολάκι άνοιξα κάθε ένα μπαλάκι ξεχωριστά, σε στρογγυλό φυλλαράκι.
Μια μεγάλη καλή κουταλιά γέμισης κατά μήκος.
Το ένα άκρο περίπου στην μέση τύλιγμα ως μισοφέγγαρο και το δεύτερο γύρισμα προς τα μέσα και από πάνω με πίεση, για να σχηματιστεί στην άκρη ένας μικρός κόθρος, που βοηθά πολύ, ώστε να μην ανοίξουν κατά το ψήσιμο οι πιτούλες.


Στο ταψί μου άλειψα κάθε πιτούλα με λίγο λιωμένο βούτυρο ανακατεμένο με μια κουταλιά γάλα και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα για 25 περίπου λεπτά (πάντα ανάλογα με τον φούρνο) στους 180 βαθμούς με αέρα.

Θραύση έκαναν!!
Μοσχομύρισε η γέμιση αλλά και το βουτυράκι καθώς ψήνονταν.
Δοκιμάστε τις, είτε ως τυρόπιτες (από την συνταγή της Μαρίας) είτε ως κιμαδόπιτες (από την δική μου παραλλαγή) και θα έχετε ένα πολύ όμορφα σνακ για το πρωινό ή και το βραδινό, το δικό σας αλλά και των παιδιών.

Κι' αν τελικά φτιάξετε αυτή την συνταγή ή κάποια άλλη από τις περίπου 600 συνταγές που υπάρχουν στο blog μου (σε σύνολο 633 αναρτήσεων) και σας άρεσε, θυμηθείτε να δώσετε μια ψήφο εμπιστοσύνης (κάνοντας Like) για τα βραβεία του Βήματος Gourmet στο link με τις υποψηφιότητες στην κατηγορία Best Tratinonal Recipies.

16.10.15

Μια τάρτα Φέτας, με προσωπική ιστορία και παρουσίαση

Κάθε φορά που με ρωτούν για τον τόπο καταγωγής μου, ένα μικρό χαμόγελο σκάει αμέσως και αυθόρμητα στο στόμα μου, καθώς ξέρω πως αν κάνω την σχετική ανάλυση (γιατί περί ανάλυσης πρόκειται καθώς θα διαβάσετε πιο κάτω...) η ανταπόκριση θα είναι από χαμογελαστή έως και άκρως ενθουσιώδης :-)

Το επώνυμο βλέπετε, είναι αυτό που προδιαθέτει κάποιον για τον τόπο καταγωγής μας.
Και σ' εμένα συμβαίνει συχνά, όταν ακούω ένα επώνυμο να συμπεραίνω πως ο άνθρωπος που βρίσκεται εμπρός μου, κατάγεται από συγκεκριμένο τόπο της πατρίδας μας.
Όμως με την δική μου "περίπτωση" τα πράγματα είναι λιγάκι πιο σύνθετα.

Να σας "συστηθώ" λοιπόν, αν και φαντάζομαι πως όσοι με ξέρετε προσωπικά, ενδεχομένως να γνωρίζετε και την καταγωγή μου.

Πηνελόπη (Πόπη) Κανελλοπούλου
Πηνελόπη (έναν όνομα καθαρά επτανησιακό).
Πηνελόπη η πιστή και αφιερωμένη στον πολυμήχανο βασιλιά της Ιθάκης, και ναι, η γιαγιά Πηνελόπη καταγόταν από την πανέμορφη Κεφαλονιά και πιο συγκεκριμένα από το Ληξούρι.
Πρώτο τεταρτημόριο καταγωγής: Κεφαλλονιά (ανήκει σαφώς στα Ιόνια νησιά)!

Όμως, πήγε πολύ νεαρά στην πρωτεύουσα για σπουδές, όπου γνώρισε τον Κανελλόπουλο (Βασίλης το μικρό όνομα του) με καταγωγή από το Μεσοχώρι Πυλίας.
Ένα χωριό στον μεγάλο κάμπο με τις ελιές, μεταξύ της ιστορικής και γραφικής Πύλου και της επίσης ιστορικής και όμορφης Μεθώνης.
Δεύτερο τεταρτημόριο καταγωγής: Μεσσηνία (από την πλευρά του Ιονίου)!

Όμως πέρα από τους γονείς του πατέρα, υπάρχουν και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ζωή μου, και οι γονείς της μάνας!
Ευτυχία. Μια γιαγιά που θα ήταν ωραίο να έχω το όνομά της.
Γεννημένη στην συνοικία των Θεών, την μοναδική Πλάκα, μα με καταγωγή από την όμορφη Πάργα, που η ίδια δεν γνώρισε ποτέ, καθώς ορφάνεψε πολύ νωρίς από πατέρα.
Τρίτο τεταρτημόριο καταγωγής: Πάργα, (που φυσικά βρέχεται από το Ιόνιο)!

Και έμεινε για το τέλος, ο παππούς που σχεδόν δεν γνώρισα, καθώς έφυγε πολύ νέος και όταν εγώ ήμουν μόλις μερικών μηνών (7-8 το πολύ).
Θοδωρής, το όνομά του, με καταγωγή από τα Κύθηρα, χωριό Καστρισιάνικα.
Τέταρτο τεταρτημόριο καταγωγής: Κύθηρα (μπορεί διοικητικά να ανήκουν σήμερα στον Πειραιά, όπως στην Ελλάδα εντάχθηκαν μαζί με τα Επτάνησα το 1864 και πάντα ήταν γνωστά ως ένα από τα νησιά του Ιουνίου)!

Με γονείς γεννημένους στην Αθήνα και την αφεντιά μου, γεννημένη την δεκαετία του 60, στα Εξάρχεια, περηφανεύομαι ότι έχω καταγωγή με καθαρά επτανησιακή αύρα, καθώς το Ιόνιο με "βρέχει" καλά από παντού!

Αυτό το Ιόνιο λοιπόν, μου έδωσε σήμερα την αφορμή: για εξομολόγηση, για αναφορές σε προορισμού αγαπημένους (ας είναι καλά η Aegean Airlines που μπορεί να μας ταξιδέψει γρήγορα και άμεσα) και μαγειρέματα με υλικά που σε παραπέμπουν στα Επτάνησα.

Τάρτα με κρέμα Κεφαλονίτικης φέτας
άρωμα από βούτυρο Κέρκυρας, Μεσσηνιακό ελαιόλαδο, πράσινη πιπεριά  και πάπρικα


Υλικά για την ζύμη της τάρτας:
250-300 γραμ. αλεύρι γ.ο.χ.,
1 μεγάλο αυγό,
1 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
80 γραμ. βούτυρο Κερκύρας σε κύβους
ελαφρώς μαλακωμένους,
120 γραμ. ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας,
όπως είναι το Μεσσηνιακό που προσωπικά διαθέτω,
1 κουταλάκι κοφτό αποξηραμένη ρίγανη
(από τα μέρη μου κι' αυτή...όχι ότι δεν υπάρχει αρωματική ρίγανη σε όλη την Ελλάδα, μην παρεξηγηθώ κιόλας).
Για την γέμιση με κρέμα φέτας:
400 γραμ. φέτα Κεφαλονιάς  (είναι εξαιρετική και σας συνιστώ να την δοκιμάσετε αν την συναντήσετε) σπασμένη  μ' ένα πιρούνι,
180 γραμ. κασέρι όχι πολύ πικάντικο και
τριμμένο στο ρεντέ,
200 γραμ. τυρί κρέμα,
2 μεγάλα αυγά,
100 γραμ. γάλα φρέσκο,
100 γραμ. κρέμα γάλακτος με κανονικά λιπαρά,
1/3 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1/4 κοφτό κουταλάκι πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
1/3 κοφτό κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,

Για το στόλισμα:
1 μέτρια πράσινη πιπεριά κομμένη σε λεπτά καρεδάκια, και 1/2 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά ή και καπνιστή.


Αρχικά, έφτιαξα την ζύμη μου (όπως κάνουμε για ζύμη τάρτας συνήθως) με τα υλικά που αναφέρω πιο πάνω και προσθέτοντας το ελαιόλαδο σταδιακά μέσα στην ζύμη.
Την έβαλα για μισή ώρα στο ψυγείο και μετά την άπλωσα σε καλά βουτυρωμένη ταρτιέρα.
Τρύπες μ' ένα πιρουνάκι και την έβαλα να ψηθεί για 5 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο.

Την έβγαλα με προσοχή και μετά κάλυψα όλη την επιφάνεια με την γέμιση που είχα ετοιμάσει σ' ένα βαθύ μπολ, όλα μαζί ανακατεμένα.


Στόλισα με τα καρεδάκια πιπεριάς και πασπάλισα πάπρικα.
Ψήθηκε με αέρα σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς, για 35 περίπου λεπτά.
Εξαίσιο άρωμα πλημμύρισε την κουζίνα μου καθώς ψηνόταν, σας διαβεβαιώ.
Δοκιμάστε την.


Υ.Γ. με τη συνταγή αυτή  σας θυμίζω για μια ακόμη φορά τη συμμετοχή μου στον διαγωνισμό του Βήματος Gourmet, Food Blog Awards, στην κατηγορία Best Traditonal Recipies κι'αν θέλετε δώστε μια ψήφο εμπιστοσύνη στην υποψηφιότητά μου αυτή.

Αφήστε που κάνω την σκέψη πως θα ήταν ωραία ιδέα αν: σε κομμάτι ή και ως ατομικό ταρτάκι, παρέα μ' ένα ποτήρι κρασί, τσάι, καφέ ή και αναψυκτικό... αποφάσιζε η Aegean Airlines να την συμπεριλάβει στα πιάτα που προσφέρει στους ταξιδιώτες που την προτιμούν.
Νομίζω πως θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη για τον κάθε επιβάτη ;-)

Σας εύχομαι ολόψυχα ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο παρέα με τους αγαπημένους σας.

12.10.15

Τα αρωματικά κουλουράκια ... (του Φουκώ)

Μια προσπάθεια για το πιο νόστιμο κουλουράκι που μπορεί να συνοδεύσει τον καφέ ή το ρόφημα σας, την έχετε κάνει όλες και όλοι, πολλές φορές είμαι σίγουρη!

Έχω διαβάσει άλλωστε, σε πολλά φιλικά blogs εκπληκτικά πράγματα κατά καιρούς και πολλά από αυτά τα έχω φτιάξει κιόλας, γιατί φυσικά δεν μπόρεσα να αντισταθώ στα όσα διάβασα και έβλεπα μέσα από τις αναρτημένες φωτογραφίες!

Και μάλλον αυτή η προσπάθεια για το πιο νόστιμο αλλά και πιο αρωματικό κουλουράκι δεν σταματά ποτέ...
Είναι σαν το εκκρεμές του Φουκώ, ένα πράγμα δηλαδή ;-))

Είμαστε δηλαδή σε "συνεχή" κίνηση και σκέψη για να βρούμε τον καλύτερο συνδυασμό υλικών και αρωμάτων!

Να σας προτείνω λοιπόν, έναν τέτοιο συνδυασμό καθώς εμένα προσωπικά μου άρεσε πάρα πολύ.

Αρωματικά Κουλουράκια του Φουκώ (για να τιμήσουμε την συνεχή κίνησή μας στην κουζίνα αλλά και το συνεχές πέρα - δώθε, εμπρός και πίσω προς την μπισκοτιέρα) ο τίτλος !


Υλικά:
2 Πορτοκάλια καλά πλυμένα για το ξύσμα τους (ο χύμος θα πάει πιο κάτω όπως θα διαβάσετε)
2 κουταλιές μαύρη ζάχαρη,
1,5 φλιτζάνι βρώμη αλεσμένη (στο multi)
1/2 φλιτζάνι ωμό αμύγδαλο (επίσης αλεσμένο)
1/2 φλιτζάνι σουσάμι ελαφρώς καβουρδισμένο,
1/2 φλιτζάνι καρύδα τριμμένη,
4 σύκα ξερά μαζί με 2 κουταλιές ξανθή σταφίδα και 2 κουταλιές cranberries, βρασμένα στον χυμό των πορτοκαλιών μαζί με λίγο λικέρ πορτοκάλι, 1 ξύλο κανέλας και 4-5 κεφαλάκια γαρύφαλλο.
2-3 δάκρυα μαστίχας κοπανισμένα ή αλεσμένα με λίγη ζάχαρη,
3 κουταλιές μέλι ανθέων,
2/3 ποτηριού ελαιόλαδο καλής ποιότητας,
1 και 1/2 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
1/2 κουταλάκι σόδα,
450 γραμ. αλεύρι γ.ο.χ.  κοσκινισμένο (και λίγο ακόμη ενδεχομένως στο τελικό πλάσιμο).


Αρχικά έπλυνα τα πορτοκάλια καλά και κράτησα το ξύσμα τους σε μια βαθιά λεκάνη, που θα έκανα κατόπιν και την όλη διαδικασία ζυμώματος.
Τον χυμό τους μαζί με 1/2 ποτηράκι λικέρ πορτοκάλι, τον έβαλα σε κατσαρολάκι, όπου πρόσθεσα τα αποξηραμένα φρούτα: σύκα (κομμένα σε μικρά κομμάτια) σταφίδες και cranberies να βράσουν μαζί με την κανέλα και τα γαρύφαλλα.
Τα άφησα να μαλακώσουν καλά και αφού κρύωσαν, έβγαλα τα μπαχαρικά τα άλεσα στο multi.


Στο βαθύ μπολ που είχα το ξύσμα έριξα την μαύρη ζάχαρη και ανακάτεψα καλά μ' ένα κουτάλι.
Άφησα να σταθούν για 5-6 λεπτά και μετά έριξα μέσα όλα τα υλικά που προαναφέρονται μέχρι και το μέλι, καθώς και το μείγμα των αλεσμένων αποξηραμένων φρούτων μαζί με το ελάχιστο ζουμάκι που είχε μείνει στην κατσαρόλα που έβραζαν.
Ανακάτεψα καλά μ' έναν αυγοδάρτη να ενωθούν και σταδιακά πρόσθετα το ελαιόλαδο εναλλάξ με το αλεύρι που είχα ανακατέψει μαζί με το μπεϊκιν πάουντερ και την σόδα.


Συνέχισα το χτύπημα με τον αυγοδάρτη, μέχρι την στιγμή που έπρεπε πια στην ζύμη να βάλω χεράκι.
Εκεί χρειάζεται ενδεχομένως λίγο αλεύρι ακόμη ώστε να μην κολλάει πια η ζύμη στα χέρια.

Άφησα την ζύμη να σταθεί για μισή ώρα και μετά άρχισα το πλάσιμο (με τα δυο χεράκια) σε μπαστουνάκια.
Βγήκαν περίπου 50 κομμάτια σε δύο μεγάλα ταψιά φούρνου. Κι' αυτό φυσικά εξαρτάται από το σχήμα που θα επιλέξει κανείς να κάνει.

Έψησα με αέρα, στους 170 βαθμούς για 15-18 λεπτά περίπου, μέχρι που είχε πάρει δηλαδή η επιφάνεια τους ένα ωραίο καραμελο-καφέ χρώμα.
Έτοιμα.

Όσο κρύωναν τόσο περισσότερο άρωμα μας προσέφεραν!!

Κάντε μια δοκιμή, γιατί πραγματικά αξίζουν τον ελάχιστο κόπο τους.

8.10.15

Ρολαρισμένος κιμάς με έξτρα γεύση

Δεν ξέρω που...
Δεν ξέρω πως... του ήρθε του κανακάρη μου!
Σε ποια τηλεοπτική σειρά (από όσες βλέπει) ή ποιος φίλος είπε πως έφαγε ρολό κιμά στο σπίτι του... αλλά το αίτημα για να μαγειρέψω ρολό κιμά εμένα είχε ως αποδέκτη και με κατέπληξε με την επιμονή του και την επιλογή του!

Κι επειδή με τα κρεατικά το παιδάκι μου δεν τα είχε καλά μέχρι πρότινος, ανασκουμπώθηκα και έπραξα τα δέοντα σχεδόν (λέμε σχεδόν...) άμεσα, μην του "περάσει" η επιθυμία και "χάσω" κι' εγώ την ευκαιρία να τον βάλω να δοκιμάσει μια νέα γεύση ;-))

Αν έχετε λοιπόν κιμά εύκαιρο...πάμε για ρολά γεμιστά με Κρητική γραβιέρα και αυγά βρασμένα.


Υλικά για 2 ρολά των 8 μερίδων το καθένα:
Για τον κιμά:
500 γραμ. κιμά μοσχαριού
(ή ανάμεικτο αν τον συνηθίζετε),
1 ώριμη μεγάλη ντομάτα ξεφλουδισμένη και αλεσμένη στο multi,
1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι, επίσης αλεσμένο,
1/2 φλιτζάνι βρώμη ελαφρώς αλεσμένη, (ή παξιμάδι αλεσμένο)
1 αυγό συν 1 ασπράδι,
1 κουταλάκι αλάτι,
1 κουταλάκι μείγμα μπαχαρικού για κεμπάπ (το βρίσκετε στα μαγαζιά με μπαχαρικά)
1 κουταλάκι δυόσμο αποξηραμένο,
1 κουταλάκι ρίγανη αποξηραμένη,
1/2 κοφτό κουταλάκι αλεσμένο γλυκάνισο (προαιρετικά)
1 κουταλιά σούπας ξύδι,
1 κουταλιά σούπας νερό,
2 κουταλιές ελαιόλαδο.

Για την γέμιση:
4 μεγάλα αυγά βρασμένα σφιχτά κομμένα στην μέση.
200 γραμ. γραβιέρα Κρήτης κομμένη σε τρίγωνα ή μπαστουνάκια

Για το πασπάλισμα:
2-3 κουταλιές σουσάμι

Για το τύλιγμα
1 μεγάλο λαδόχαρτο για το κάθε ρολό και  1 για το ταψί (συνολικά 3 δηλαδή).


Σ' ένα βαθύ μπολ έβαλα όλα τα υλικά που είχα για τον κιμά και ζύμωσα πολύ καλά με το χέρι.
Στο σημείο αυτό να σημειώσω πως το ζύμωμα απαιτεί τουλάχιστον ένα δεκάλεπτο για να 'ρθει να αφρατέψει ο κιμάς. κάτι που θα φανεί μετά στο ψήσιμό του..
Κατόπιν σκέπασα το μπολ και το άφησα για 2 ώρες στο ψυγείο, ώστε να ενωθούν τα αρώματα.
μεταξύ τους.


Όταν ήταν έτοιμος, είχα βράσει και τ' αυγά, είχα έτοιμη και την γραβιέρα και προχώρησα στο μοντάρισμα.
Έστρωσα στο ταψί μου αντικολλητικό χαρτί (λαδόχαρτο) και μετά σε κάθε ένα λαδόχαρτο έβαλα από μισή ποσότητα κιμά. Την άπλωσα ομοιόμορφα με τα χέρια και απάνω έστρωσα τα τριγωνάκια γραβιέρας.
Από πάνω έβαλα 4 κομμάτια μισών αυγών και με την βοήθεια του χαρτιού δίπλωσα ρολό.
Άνοιξα ελαφρώς το χαρτί και πασπάλισα με σουσάμι.


Δίπλωσα καλά σαν καραμέλα το κάθε ρολό και μετά στο ταψί.
Στο ταψί έβαλα κι' ένα ποτήρι νερό, ώστε κατά το ψήσιμο να μην "στεγνώσει" πολύ ο κιμάς.


Έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για 45 λεπτά. Το άφησα λίγο να σταθεί και έτοιμο για κόψιμο.
Συνόδευσα με ρύζι μαγειρεμένο με καρότα, αρακά και κρόκο Κοζάνης.


Το δεύτερο ρολό φαγώθηκε μερικές μέρες μετά, με συνοδεία φρέσκων μανιταριών  και  σάλτσα μπλε τυριού (την άλλη μεγάλη μας " ανακάλυψη" του φετινού καλοκαιριού, ειδικά πάνω σε πίτσα) που του άλλαξαν εμφανώς την όψη και την γεύση!
Καλή σας απόλαυση εάν αποφασίσετε να το δοκιμάστε.

5.10.15

Μια ιδιαίτερη πάστα-φλώρα

Όπως έχω αναφέρει και σε προηγούμενο post, από το φετινό ταξίδι μου στην αγαπημένη Κρήτη, έφερα μαζί μου κάποια τοπικά προϊόντα. Η χαρουπόσκονη και το τσάι από χαρούπια, είναι δύο από αυτά.
Το τσάι, το τίμησα δεόντως κατά τις προηγούμενες μέρες, καθώς το πρώτο κρυολόγημα-ίωση που έφερε ο κανακάρης μου από το σχολείο, είχε σαν επόμενο θύμα την αφεντιά μου (ποιόν άλλο θα μπορούσε να έχει, εδώ που τα λέμε...).
Το τσάι είναι απολαυστικό στην γεύση και άκρως μαλακτικό για τον πονεμένο λαιμό και χωρίς ίχνος γλυκαντικής ουσίας ή ζάχαρης, καθώς το χαρούπι είναι γλυκό από την φύση του.
Συνδυάζεται δε, υπέροχα και με γάλα αλλά και μ' ένα ξυλαράκι κανέλας. Όνειρο (!!) σας λέω.

Αλλά το σημερινό post είναι αφιερωμένο στο δεύτερο παράγωγο του χαρουπιού, την χαρουπόσκονη!
Xαρουπόσκονη, είχα χρησιμοποιήσει και για την συνταγή με τα κεκάκια που έκανα πριν λίγο καιρό, τα οποία έγιναν εξαιρετικά.
Για δείτε λοιπόν μια ιδιαίτερη και κάπως διαφορετική πάστα φλώρα, με χρήση χαρουπόσκονης και σοκολάτας. 



Υλικά για ένα στρογγυλό ταψί φούρνου (32 εκατ.), όχι ότι δεν μπορεί να γίνει και σε τετράγωνο αντίστοιχα...


Για την ζύμη:
2 κουταλιές  (της σούπας) καστανή ζάχαρη,
2 μεγάλα πορτοκάλια (καλά πλυμένα) για το ξύσμα τους, αλλά και τον χυμό τους,
3 κουταλιές (της σούπας) χαρουπόσκονη,
80 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
100 γραμ. ελαιόλαδο καλής ποιότητας,
1 φακελάκι βανίλια με άρωμα πορτοκαλιού,
1 κουταλάκι (γλυκού) κανέλα σκόνη,
1 μεγάλο αυγό και 1 ασπράδι ακόμη,
1 κουταλάκι (γλυκού) μπεϊκιν πάουντερ,
4 φλιτζάνια του τσαγιού (ίσως κάτι παραπάνω) αλεύρι γ.ο.χ. κοσκινισμένο,
1/2 ποτηράκι κρασιού λικέρ πορτοκάλι ή μανταρίνι,
3 κουταλιές (της σούπας) αλεσμένο ωμό αμύγδαλο.

Για την γέμιση του γλυκού:
1/2 κιλό μαρμελάδα πορτοκάλι ή ροδάκινο (προσωπικά έβαλα ανάμεικτη καθώς είχα δύο μισά βάζα από το κάθε είδος και ήθελα να τα τελειώσω),
1 φακελάκι σταγόνες πικρής σοκολάτας.

Για την επικάλυψη:
1 κρόκος αυγού, 1 κουταλιά γάλα και 2 κουταλιές αλεσμένο ωμό αμύγδαλο.


Σ' ένα βαθύ μπολ, έβαλα αρχικά το ξύσμα με την ζάχαρη και τα ανακάτεψα καλά.
Τ' άφησα να σταθούν για 7-8 λεπτά και μετά πρόσθεσα την βανίλια.
Ανακάτεψα πάλι σταδιακά  και πρόσθεσα τα υγρά  μου: αυγά, λιωμένο βούτυρο, ελαιόλαδο, λικέρ πορτοκάλι, ανακατεύοντας και χτυπώντας με τον αυγοδάρτη.
Ανακάτεψα εκ' νέου και μέσα στο μείγμα πρόσθεσα αυτή την φορά, την χαρουπόσκονη, την κανέλα και το αλεσμένο αμύγδαλο.
Τελευταία μπήκαν στο μείγμα λίγο-λίγο το κοσκινισμένο αλεύρι, μαζί με το μπεϊκιν πάουντερ.
Από κάποια στιγμή και μετά η ζύμη δουλεύτηκε με το χέρι μέχρι που έγινε εύπλαστη και ελαφρώς υγρή.
Την άφησα να σταθεί περίπου 15 λεπτά και μετά άνοιξα τα 2/3 σε "παχύ φύλλο" που μεταφέρθηκε σε καλά βουτυρωμένο ταψί.


Στην επιφάνεια έστρωσα τις μαρμελάδες μου ανακατεμένες και με την υπόλοιπη ζύμη έκανα λωρίδες στην επιφάνεια. Μοίρασα τις σταγόνες σοκολάτας και το αμύγδαλο και άλειψα με τον κρόκο που χτύπησα με το γάλα τις λωρίδες και τα πλαϊνά της ζύμης.

Έψησα με αέρα στους 170 βαθμούς για 25 λεπτά.
Μια απίστευτη μυρωδιά κυριαρχούσε για ώρα στην κουζίνα μου: κανέλα, πορτοκάλι, ψημένο αμύγδαλο και κάτι σαν καραμελωμένη ζάχαρη!!
Νομίζω πως αξίζει να δοκιμάσετε τούτη την παραλλαγή, καθώς η ζύμη με το χαρούπι και τα υπόλοιπα υλικά της είναι μοναδικής νοστιμιάς.