Κάθε φορά που με ρωτούν για τον τόπο καταγωγής μου, ένα μικρό χαμόγελο σκάει αμέσως και αυθόρμητα στο στόμα μου, καθώς ξέρω πως αν κάνω την σχετική ανάλυση (γιατί περί ανάλυσης πρόκειται καθώς θα διαβάσετε πιο κάτω...) η ανταπόκριση θα είναι από χαμογελαστή έως και άκρως ενθουσιώδης :-)
Το επώνυμο βλέπετε, είναι αυτό που προδιαθέτει κάποιον για τον τόπο καταγωγής μας.
Και σ' εμένα συμβαίνει συχνά, όταν ακούω ένα επώνυμο να συμπεραίνω πως ο άνθρωπος που βρίσκεται εμπρός μου, κατάγεται από συγκεκριμένο τόπο της πατρίδας μας.
Όμως με την δική μου "περίπτωση" τα πράγματα είναι λιγάκι πιο σύνθετα.
Να σας "συστηθώ" λοιπόν, αν και φαντάζομαι πως όσοι με ξέρετε προσωπικά, ενδεχομένως να γνωρίζετε και την καταγωγή μου.
Πηνελόπη (Πόπη) Κανελλοπούλου
Πηνελόπη (έναν όνομα καθαρά επτανησιακό).
Πηνελόπη η πιστή και αφιερωμένη στον πολυμήχανο βασιλιά της Ιθάκης, και ναι, η γιαγιά Πηνελόπη καταγόταν από την πανέμορφη Κεφαλονιά και πιο συγκεκριμένα από το Ληξούρι.
Πρώτο τεταρτημόριο καταγωγής: Κεφαλλονιά (ανήκει σαφώς στα Ιόνια νησιά)!
Όμως, πήγε πολύ νεαρά στην πρωτεύουσα για σπουδές, όπου γνώρισε τον Κανελλόπουλο (Βασίλης το μικρό όνομα του) με καταγωγή από το Μεσοχώρι Πυλίας.
Ένα χωριό στον μεγάλο κάμπο με τις ελιές, μεταξύ της ιστορικής και γραφικής Πύλου και της επίσης ιστορικής και όμορφης Μεθώνης.
Δεύτερο τεταρτημόριο καταγωγής: Μεσσηνία (από την πλευρά του Ιονίου)!
Όμως πέρα από τους γονείς του πατέρα, υπάρχουν και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ζωή μου, και οι γονείς της μάνας!
Ευτυχία. Μια γιαγιά που θα ήταν ωραίο να έχω το όνομά της.
Γεννημένη στην συνοικία των Θεών, την μοναδική Πλάκα, μα με καταγωγή από την όμορφη Πάργα, που η ίδια δεν γνώρισε ποτέ, καθώς ορφάνεψε πολύ νωρίς από πατέρα.
Τρίτο τεταρτημόριο καταγωγής: Πάργα, (που φυσικά βρέχεται από το Ιόνιο)!
Και έμεινε για το τέλος, ο παππούς που σχεδόν δεν γνώρισα, καθώς έφυγε πολύ νέος και όταν εγώ ήμουν μόλις μερικών μηνών (7-8 το πολύ).
Θοδωρής, το όνομά του, με καταγωγή από τα Κύθηρα, χωριό Καστρισιάνικα.
Τέταρτο τεταρτημόριο καταγωγής: Κύθηρα (μπορεί διοικητικά να ανήκουν σήμερα στον Πειραιά, όπως στην Ελλάδα εντάχθηκαν μαζί με τα Επτάνησα το 1864 και πάντα ήταν γνωστά ως ένα από τα νησιά του Ιουνίου)!
Με γονείς γεννημένους στην Αθήνα και την αφεντιά μου, γεννημένη την δεκαετία του 60, στα Εξάρχεια, περηφανεύομαι ότι έχω καταγωγή με καθαρά επτανησιακή αύρα, καθώς το Ιόνιο με "βρέχει" καλά από παντού!
Αυτό το Ιόνιο λοιπόν, μου έδωσε σήμερα την αφορμή: για εξομολόγηση, για αναφορές σε προορισμού αγαπημένους (ας είναι καλά η Aegean Airlines που μπορεί να μας ταξιδέψει γρήγορα και άμεσα) και μαγειρέματα με υλικά που σε παραπέμπουν στα Επτάνησα.
Υλικά για την ζύμη της τάρτας:
250-300 γραμ. αλεύρι γ.ο.χ.,
1 μεγάλο αυγό,
1 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
80 γραμ. βούτυρο Κερκύρας σε κύβους
ελαφρώς μαλακωμένους,
120 γραμ. ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας,
όπως είναι το Μεσσηνιακό που προσωπικά διαθέτω,
1 κουταλάκι κοφτό αποξηραμένη ρίγανη
(από τα μέρη μου κι' αυτή...όχι ότι δεν υπάρχει αρωματική ρίγανη σε όλη την Ελλάδα, μην παρεξηγηθώ κιόλας).
Για την γέμιση με κρέμα φέτας:
400 γραμ. φέτα Κεφαλονιάς (είναι εξαιρετική και σας συνιστώ να την δοκιμάσετε αν την συναντήσετε) σπασμένη μ' ένα πιρούνι,
180 γραμ. κασέρι όχι πολύ πικάντικο και
τριμμένο στο ρεντέ,
200 γραμ. τυρί κρέμα,
2 μεγάλα αυγά,
100 γραμ. γάλα φρέσκο,
100 γραμ. κρέμα γάλακτος με κανονικά λιπαρά,
1/3 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1/4 κοφτό κουταλάκι πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
1/3 κοφτό κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,
Για το στόλισμα:
1 μέτρια πράσινη πιπεριά κομμένη σε λεπτά καρεδάκια, και 1/2 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά ή και καπνιστή.
Αρχικά, έφτιαξα την ζύμη μου (όπως κάνουμε για ζύμη τάρτας συνήθως) με τα υλικά που αναφέρω πιο πάνω και προσθέτοντας το ελαιόλαδο σταδιακά μέσα στην ζύμη.
Την έβαλα για μισή ώρα στο ψυγείο και μετά την άπλωσα σε καλά βουτυρωμένη ταρτιέρα.
Τρύπες μ' ένα πιρουνάκι και την έβαλα να ψηθεί για 5 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο.
Την έβγαλα με προσοχή και μετά κάλυψα όλη την επιφάνεια με την γέμιση που είχα ετοιμάσει σ' ένα βαθύ μπολ, όλα μαζί ανακατεμένα.
Στόλισα με τα καρεδάκια πιπεριάς και πασπάλισα πάπρικα.
Ψήθηκε με αέρα σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς, για 35 περίπου λεπτά.
Εξαίσιο άρωμα πλημμύρισε την κουζίνα μου καθώς ψηνόταν, σας διαβεβαιώ.
Δοκιμάστε την.
Υ.Γ. με τη συνταγή αυτή σας θυμίζω για μια ακόμη φορά τη συμμετοχή μου στον διαγωνισμό του Βήματος Gourmet, Food Blog Awards, στην κατηγορία Best Traditonal Recipies κι'αν θέλετε δώστε μια ψήφο εμπιστοσύνη στην υποψηφιότητά μου αυτή.
Αφήστε που κάνω την σκέψη πως θα ήταν ωραία ιδέα αν: σε κομμάτι ή και ως ατομικό ταρτάκι, παρέα μ' ένα ποτήρι κρασί, τσάι, καφέ ή και αναψυκτικό... αποφάσιζε η Aegean Airlines να την συμπεριλάβει στα πιάτα που προσφέρει στους ταξιδιώτες που την προτιμούν.
Νομίζω πως θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη για τον κάθε επιβάτη ;-)
Σας εύχομαι ολόψυχα ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο παρέα με τους αγαπημένους σας.
Το επώνυμο βλέπετε, είναι αυτό που προδιαθέτει κάποιον για τον τόπο καταγωγής μας.
Και σ' εμένα συμβαίνει συχνά, όταν ακούω ένα επώνυμο να συμπεραίνω πως ο άνθρωπος που βρίσκεται εμπρός μου, κατάγεται από συγκεκριμένο τόπο της πατρίδας μας.
Όμως με την δική μου "περίπτωση" τα πράγματα είναι λιγάκι πιο σύνθετα.
Να σας "συστηθώ" λοιπόν, αν και φαντάζομαι πως όσοι με ξέρετε προσωπικά, ενδεχομένως να γνωρίζετε και την καταγωγή μου.
Πηνελόπη (Πόπη) Κανελλοπούλου
Πηνελόπη (έναν όνομα καθαρά επτανησιακό).
Πηνελόπη η πιστή και αφιερωμένη στον πολυμήχανο βασιλιά της Ιθάκης, και ναι, η γιαγιά Πηνελόπη καταγόταν από την πανέμορφη Κεφαλονιά και πιο συγκεκριμένα από το Ληξούρι.
Πρώτο τεταρτημόριο καταγωγής: Κεφαλλονιά (ανήκει σαφώς στα Ιόνια νησιά)!
Όμως, πήγε πολύ νεαρά στην πρωτεύουσα για σπουδές, όπου γνώρισε τον Κανελλόπουλο (Βασίλης το μικρό όνομα του) με καταγωγή από το Μεσοχώρι Πυλίας.
Ένα χωριό στον μεγάλο κάμπο με τις ελιές, μεταξύ της ιστορικής και γραφικής Πύλου και της επίσης ιστορικής και όμορφης Μεθώνης.
Δεύτερο τεταρτημόριο καταγωγής: Μεσσηνία (από την πλευρά του Ιονίου)!
Όμως πέρα από τους γονείς του πατέρα, υπάρχουν και έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ζωή μου, και οι γονείς της μάνας!
Ευτυχία. Μια γιαγιά που θα ήταν ωραίο να έχω το όνομά της.
Γεννημένη στην συνοικία των Θεών, την μοναδική Πλάκα, μα με καταγωγή από την όμορφη Πάργα, που η ίδια δεν γνώρισε ποτέ, καθώς ορφάνεψε πολύ νωρίς από πατέρα.
Τρίτο τεταρτημόριο καταγωγής: Πάργα, (που φυσικά βρέχεται από το Ιόνιο)!
Και έμεινε για το τέλος, ο παππούς που σχεδόν δεν γνώρισα, καθώς έφυγε πολύ νέος και όταν εγώ ήμουν μόλις μερικών μηνών (7-8 το πολύ).
Θοδωρής, το όνομά του, με καταγωγή από τα Κύθηρα, χωριό Καστρισιάνικα.
Τέταρτο τεταρτημόριο καταγωγής: Κύθηρα (μπορεί διοικητικά να ανήκουν σήμερα στον Πειραιά, όπως στην Ελλάδα εντάχθηκαν μαζί με τα Επτάνησα το 1864 και πάντα ήταν γνωστά ως ένα από τα νησιά του Ιουνίου)!
Με γονείς γεννημένους στην Αθήνα και την αφεντιά μου, γεννημένη την δεκαετία του 60, στα Εξάρχεια, περηφανεύομαι ότι έχω καταγωγή με καθαρά επτανησιακή αύρα, καθώς το Ιόνιο με "βρέχει" καλά από παντού!
Αυτό το Ιόνιο λοιπόν, μου έδωσε σήμερα την αφορμή: για εξομολόγηση, για αναφορές σε προορισμού αγαπημένους (ας είναι καλά η Aegean Airlines που μπορεί να μας ταξιδέψει γρήγορα και άμεσα) και μαγειρέματα με υλικά που σε παραπέμπουν στα Επτάνησα.
Τάρτα με κρέμα Κεφαλονίτικης φέτας
άρωμα από βούτυρο Κέρκυρας, Μεσσηνιακό ελαιόλαδο, πράσινη πιπεριά και πάπρικα
Υλικά για την ζύμη της τάρτας:
250-300 γραμ. αλεύρι γ.ο.χ.,
1 μεγάλο αυγό,
1 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
80 γραμ. βούτυρο Κερκύρας σε κύβους
ελαφρώς μαλακωμένους,
120 γραμ. ελαιόλαδο εξαιρετικής ποιότητας,
όπως είναι το Μεσσηνιακό που προσωπικά διαθέτω,
1 κουταλάκι κοφτό αποξηραμένη ρίγανη
(από τα μέρη μου κι' αυτή...όχι ότι δεν υπάρχει αρωματική ρίγανη σε όλη την Ελλάδα, μην παρεξηγηθώ κιόλας).
400 γραμ. φέτα Κεφαλονιάς (είναι εξαιρετική και σας συνιστώ να την δοκιμάσετε αν την συναντήσετε) σπασμένη μ' ένα πιρούνι,
180 γραμ. κασέρι όχι πολύ πικάντικο και
τριμμένο στο ρεντέ,
200 γραμ. τυρί κρέμα,
2 μεγάλα αυγά,
100 γραμ. γάλα φρέσκο,
100 γραμ. κρέμα γάλακτος με κανονικά λιπαρά,
1/3 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1/4 κοφτό κουταλάκι πιπέρι φρεσκοτριμμένο,
1/3 κοφτό κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,
Για το στόλισμα:
1 μέτρια πράσινη πιπεριά κομμένη σε λεπτά καρεδάκια, και 1/2 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά ή και καπνιστή.
Αρχικά, έφτιαξα την ζύμη μου (όπως κάνουμε για ζύμη τάρτας συνήθως) με τα υλικά που αναφέρω πιο πάνω και προσθέτοντας το ελαιόλαδο σταδιακά μέσα στην ζύμη.
Την έβαλα για μισή ώρα στο ψυγείο και μετά την άπλωσα σε καλά βουτυρωμένη ταρτιέρα.
Τρύπες μ' ένα πιρουνάκι και την έβαλα να ψηθεί για 5 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο.
Την έβγαλα με προσοχή και μετά κάλυψα όλη την επιφάνεια με την γέμιση που είχα ετοιμάσει σ' ένα βαθύ μπολ, όλα μαζί ανακατεμένα.
Στόλισα με τα καρεδάκια πιπεριάς και πασπάλισα πάπρικα.
Ψήθηκε με αέρα σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς, για 35 περίπου λεπτά.
Εξαίσιο άρωμα πλημμύρισε την κουζίνα μου καθώς ψηνόταν, σας διαβεβαιώ.
Δοκιμάστε την.
Αφήστε που κάνω την σκέψη πως θα ήταν ωραία ιδέα αν: σε κομμάτι ή και ως ατομικό ταρτάκι, παρέα μ' ένα ποτήρι κρασί, τσάι, καφέ ή και αναψυκτικό... αποφάσιζε η Aegean Airlines να την συμπεριλάβει στα πιάτα που προσφέρει στους ταξιδιώτες που την προτιμούν.
Νομίζω πως θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη για τον κάθε επιβάτη ;-)
Σας εύχομαι ολόψυχα ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο παρέα με τους αγαπημένους σας.
Πωπωπωω τι λιχουδιά είναι αυτή!!!! Η αναφορά στις ρίζες σου μας δίνει την ευκαιρία να σε γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. Καλό ΣΚ Πηνελόπη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν μια κάπως "συνδυαστική" κίνηση Χριστίνα μου, πως όμως σίγουρα μας "έφερε" πιο κοντά :-))
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα από αύριο εύχομαι.
Εγώ πάντως, ως επιβάτης αεροπλάνου θα ενθουσιαζόμουν αν μου σέρβιραν αυτή την τάρτα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ Πηνελόπη η ιστορία της καταγωγής σου, το πώς βλέπουμε την καταγωγή μας λέει πάντα πολλά για μας!
Έτσι πιστεύω κι' εγώ Χρύσα μου.
ΔιαγραφήΟ τρόπος που βλέπουμε και τιμούμε τις ρίζες μας, είναι κι' αυτός που μας "συνδέει" με το παρελθόν, το παρόν αλλά και το μέλλον μας.
Λες να καταφέρουμε να βάλουμε καμιά ταρτούλα στο μενού των αεροπορικών εταιριών ;-)
Ωραία αλλαγή θα ήταν, ομολογουμένως, σε σχέση με ότι γεύονται οι επιβάτες τους.
Καλό σας απόγευμα και καλή εβδομάδα.
Απολαυστική η ανάρτησή σου , Πηνελόπη , και η συνταγή σου φανταστική !!!!! Αν είχα τα υλικά θα την έφτιαχνα ΤΩΡΑ !!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανα like στο μπλογκ σου και άφησα σχόλιο - ελπίζω να το έκανα σωστά !!!!!
Σ΄ ευχαριστώ πολύ Νίκη για τη ψήφο. Και σωστά να μην το έκανες (που δεν νομίζω) η πρόθεσή σου μετράει για μένα πολύ θετικά.
ΔιαγραφήΤάρτα εύκολη και με υλικά που δεν σε "δυσκολεύουν" στην προμήθειά τους...
Καλό απόγευμα Κυριακής.
γεια σου πατριδα πολυ χαρηκα μου εμαθα για σενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήθαλεια βαγγελατου κεφαλονια
Βρε Θάλεια...να 'ρθεις να τα πούμε και από το mail, πιο αναλυτικά.
ΔιαγραφήΘα χαρώ πολύ πραγματικά!
Yπέροχη τάρτα τυριών όλο αρώματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ θα ήθελα να την απολάμβανα σε ένα ταξίδι μου στο Ιόνιο!!
Σίγουρα έχεις την ψήφο μου!!
Καλό σου βράδυ!
Σ' ευχαριστώ πολύ Μάχη.
ΔιαγραφήΚαι για το σχόλιο, αλλά και για την ψήφο εμπιστοσύνης :-)
Καλό απόγευμα εύχομαι.
Πωωωωωω!!!Φοβερή!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριμένω να σε δω (Λίλια μου) να κάνεις μια δοκιμή :-)))
ΔιαγραφήΗ τάρτα αυτή θα ήταν αφορμή από μόνη της για αεροπορικό ταξίδι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή επιτυχία!
E, άμα μάθουμε πως κάποια αεροπορική εταιρία συμπεριέλαβε στο μενού της τέτοια λιχουδιά Αμαλία μου, θα σε πάρω "αγκαζέ" και θα πάμε μαζί όπου μας πάει το αεροπλάνο :-))
ΔιαγραφήΆλλωστε όλο γύρω, τριγύρω το πάμε ...κάπου θα ανταμώσουμε τελικά!
Σωστά !!! Με μία τέτοια τάρτα έχεις κάποιος έναν λόγο παραπάνω να ταξιδεύσει :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά βρε Άρη!
Διαγραφήυπεροχη η ταρτα σου!!!! λαχταριστη!!! καλη επιτυχια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ σε πολύ Ντολμαδάκι μου.
ΔιαγραφήΠολύ μου αρέσει αυτή η πιο προσωπική ανάρτηση Πηνελόπη μου. Είναι κάτι το οποίο δεν συνηθίζεις να κάνεις, οπότε χάρηκα πολύ που διάβασα αυτά τα κάτι παραπάνω για σένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ τάρτα σου συνδυάζει νοστιμιές από διάφορα μέρη της όμορφης χώρας μας! Εύχομαι πραγματικά να πετάξει πολύ ψηλά :)
Σε φιλώ!
Η αλήθεια είναι ότι τόσες πολλές προσωπικές λεπτομέρειες, πρώτη φορά γράφω Ερμιόνη μου.
ΔιαγραφήΊσως φταίει το γεγονός ότι πολύ θα ήθελα αυτή, την εποχή να βρεθώ σε μέρη που με συνδέουν με τις ρίζες και την πατρική μου οικογένεια. Μου λείπουν πολύ ...
Η τάρτα ήταν μια αφορμή, μάλλον να βγάλω και λίγα τα "σώψυχα" μου προς τα έξω. Ελπίζω να μην κούρασα όσους με διάβασαν και μερικούς ανάμεσά σας να σας έκανα να θελήσετε να την φτιάξετε.
Τα φιλιά μου!
Και πάντα καταλήγουμε στο Ιόνιο ;)...χιχι...ωραίος ο τρόπος που παρουσίασες τις ρίζες σου Πηνελοπη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η τάρτα νόστιμη κι ανάλαφρη κι έτοιμη να ''πετάξει'' ;)
Φιλιά :)
Πάντα!! Καλά το είπες Marion.
ΔιαγραφήΓιατί η "ρίζα" και οι "αναμνήσεις" δεν μπορούν παρά να σε οδηγήσουν εκεί που ο τόπος και η γενέθλια γη σε καλεί.
Έχω αδυναμία στις τάρτες (νομίζω πως είναι γνωστό) και πάντα μου δίνουν μια καλή αφορμή για δημιουργία νέων γεύσεων μέσα στην κουζίνα μου.
Φιλιά πολλά και χαιρετισμούς.
Ηταρτα σου ειναι μπουκια και συγχωριο!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://beautyfollower.blogspot.gr/
Σ' ευχαριστώ κορίτσι!
ΔιαγραφήΞεκίνα για δοκιμή :-)