Λεμονάτο Ραβανί Καρύδας

Τα μικρά πράσινα εσπεριδοειδή όλων των ειδών που αναπτύσσονται τούτη την εποχή στα δένδρα με έβαλαν σε σκέψεις. 

Το νεραντζάκι γλυκό που  έφτιαξα, το μοίρασα κιόλας. 

Τα νεραντζομαφφινάκια, τα γευτήκαμε και ήταν άκρως πρωτότυπα. 

Ε, μετά έπιασα στα χέρια μου τα νιούτσικα πράσινα λεμονάκια.

Τι να λέμε...

Το «νεογέννητο» έχει άλλη χάρη, όπως ακριβώς και τα μωράκια που όλη την ώρα θέλεις να τα πασπατεύεις :-)

Πέρασα λοιπόν από την αυλή του γείτονα (δύο δρόμους παρακάτω από το σπίτι μας) και οι  λεμονιές του οι μισές βλέπουν στον δρόμο. Κατάφορτες με μικρά και μεσαία πράσινα λεμονάκια. Είναι ότι πρέπει για γλυκό, αλλά που να κάθομαι τώρα…να κάνω τα ίδια, άλλωστε θα φτιάξω γλυκό σταφύλι σίγουρα.

Όμως έκοψα  τέσσερα μικρούτσικα έτσι για τη χαρά της μυρωδιάς τους και μετά τα οδήγησα στην κατσαρόλα! Όχι θα μου ξέφευγαν.

Τα ξέπλυνα αρχικά καλά. Τα έριξα μέσα στο νερό και τα έβρασα για μια ώρα και κάτι μέχρι να μαλακώσουν αφού τους άλλαξα δύο φορές το νερό που έβραζαν.  Τα άφησα να κρυώσουν και μετά τα έκοψα για να κρατήσω μόνον το χοντρό πράσινο μέρος της φλούδας. Το άγουρο περιεχόμενο το πέταξα μαζί με τα κουκούτσια.

Την φλούδα την έκοψα στο Multi και μετά την έβαλα μαζί με δύο κουταλιές ζάχαρη, να κάτσει να περιμένει για κανένα μισάωρο…

Και τώρα τι την κάνουμε;  

Ραβανί καρύδας με μπόλικο άρωμα λεμονιού.

Φλασιά δηλαδή, μιας και καρύδα είχαμε αρκετή από προηγούμενο καρυδογλυκό. Γιαουρτάκι, σιμιγάλι, αυγά, αλεύρι, βούτυρο και βούτυρο γάλακτος... 

Όλα τα απαιτούμενα δηλαδή.

Εύκολα γίνεται  (και ακόμη ευκολότερα φαγώθηκε - γιατί αυτό της φωτογραφίας ίσα που πρόλαβα να του βγάλω μια πόζα).

Τι θα χρειαστείτε για ένα μέτριο ταψί φούρνου.

1 και 1/2 κεσεδάκι γιαούρτι (στραγγιστό με χαμηλά λιπαρά)

250  γραμμάρια σιμιγδάλι ψιλό (ή μισό - μισό ψιλό και χοντρό)

4 αυγά μέτρια,

2 κουταλιές βούτυρο γάλακτος,

1/2 πακέτου μαργαρίνη,

1 κουταλιά μπεϊκιν πάουντερ

4 κουταλιές καρύδα ψύχα,

φλούδα πράσινο λεμονιού,

3 κουταλιές αλεύρι αυτοδιωγκούμενο,

1 μεγάλη κούπα ζάχαρη,

και λίγο γάλα φρέσκο.

Σ' ένα μπόλ βάζετε το γιαούρτι μαζί με το σιμιγδάλι και τ' ανακατεύται να ενωθούν καλά.

Τ' αφήνετε έτσι για 3/4 της ώρας, ώστε να "σπάσει" κάπως ο κόκκος του σιμιγδαλιού και να φουσκώσει.

Τις κομμένες φλούδες λεμονιού με την ζάχαρη (τις είχαμε ήδη). Μπορείτε αν θέλετε και βρείτε λεμονάκια, να τα βράσετε και να τ' αφήσετε ολόκληρα στο ψυγείο μέσα σε τάπερ σκεπασμένα μερικές μέρες μέχρι να έχετε χρόνο στην διάθεσή σας για να φτάξετε το γλυκό. Δεν θα πάθουν τίποτε.

Κατόπιν μέσα σε βαθύ μπολ χτυπάτε τα αυγά, με την ζάχαρη και τα δύο είδη βούτυρου μέχρι ν' ασπρίσουν. Ρίχνετε το πολτοποιημένο λεμόνι, την καρύδα, το ενωμένο γιαούρτι-σιμιγδάλι και ανακατεύετε και πάλι. Τελευταίο ενσωματώνουμε το αλεύρι, το μπέϊκιν πάουντερ και το γάλα (αν ο χυλός φανεί πολύ σφικτός). Ο χυλός σας είναι έτοιμος και το βάζετε σε καλά βουτυρωμένο ταψί.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να ροδίσει καλά.

Σημειώνουμε ότι το υλικό αυτό δεν φουσκώνει όπως ένα κεϊκ.
Αυτό θα γίνει μόλις το σιροπιάσουμε.

Για το σιρόπιασμα τώρα. Θα αφήσετε το γλυκό να κρυώσει λίγο και μετά θα το λούσετε με το σιρόπι που θα φτιάξετε με 2,5 κούπες νερό, 2,5 κούπες ζάχαρη, το χυμό από μισό λεμόνι, ένα ξυλάκι κανέλλας και φλούδα λεμονιού (κιτρίνου, κανονικά ώριμου δηλαδή).

Με το ζεστό σιρόπι βρέχετε το ελαφρώς κρύο ραβανί και το αφήνετε να το "πιεί" με την ησυχία του.

Μετά από καμμιά ώρα και κάτι, είναι έτοιμο προς κατανάλωση.
Όσο δε, κρυώνει τα αρώματα είναι ακόμη καλύτερα.

Τρώγεται σκέτο, αλλά και με παγωτό (όπως αυτό της φωτογραφίας που είναι βανίλλια-αγριοκέρασο της Κρι-Κρί και είναι πολύ καλό στην γεύση).

Στο σημείο αυτό να ευχαριστήσω την Μάνα του Λόχου (Έφη) για το βραβείο που είχε την καλοσύνη

να μου προσφέρει και να την γλυκάνω μ' ένα κομματάκι λεμονάτο ραβανί.

Ευχαριστώ Έφη. Κι εγώ με την σειρά μου να το χαρίσω σε όλους τους αναγνώστες και φίλους bloggers που διαθέτουν όρεξη και χρόνο μέσα στις κουζίνες τους αλλά και στα διάφορα χόμπυ τους. Όλα αυτά είναι μας κάνουν πιο ζωντανούς και πιο χαρούμενους μέσα στους δύσκολους καιρούς που ζούμε.