27.1.19

Αφράτα κουλουράκια Ελιάς

Τα κουλουράκια που θα δείτε φτιάχτηκαν σε μια στιγμή που πραγματικά έψαχνα να βρω κάτι να κάνω για να εκτονώσω την ένταση που είχε δημιουργηθεί εντός μου.
Θα μου πείτε και δεν είχες τίποτε καλύτερο να κάνεις από το να πιάσεις πάλι τα ταψιά;
Ήταν η ώρα τέτοια, βλέπετε...
Περπάτημα είχα ήδη κάνει πολύ την προηγούμενη ημέρα και ακόμη δεν είχε καλά ξημερώσει για να πάρω τους δρόμους...
Περίμενα και τα αγόρια να "ξεκουνηθούν" ...
Οπότε άρχισα να σκέφτομαι υλικά που είχα προς εκμετάλλευση και τον χρόνο που είχα επίσης στην διάθεσή μου, μέχρι να πάω στο επόμενο στάδιο οικιακών εργασιών.

Το πατέ ελιάς που ήταν στο ψυγείο πριν από τις ημέρες των Χριστουγέννων (και έχω ακόμη αρκετό) καθώς και το γεγονός ότι ήθελα κάτι για το πρωϊνό, με οδήγησαν στην σκέψη για κουλουράκια, που θα ήταν ανεπαίσθητα γλυκά, έως και καθόλου (μπορώ να πω)!

Έγιναν όμως τόσο αφράτα και εξαιρετικά στην ισορροπία της γεύσης τους, που θέλω πραγματικά να καταγράψω και να τα μοιραστώ μαζί σας, ώστε να υπάρχουν και για νέα παραγωγή στο μέλλον, από την πλευρά μου.

Αφράτα κουλουράκια Ελιάς




Υλικά για 2 περίπου ταψιά
3/4 φλιτζανιού ελαιόλαδο,
1 φλιτζάνι γλυκό ροζέ κρασί (ή κόκκινο αν έχετε)
2 κουταλιές γεμάτες πάστα ελιάς (μαύρης)
χυμό και ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
2 κουταλάκια ζάχαρη on stevia (ή κανονική κρυσταλλική)
2 κουταλιές γιαούρτι πρόβειο (και την πετσούλα του αν έχει)
2 κουταλάκια (γεμάτα) μπέικιν πάουντερ,
1 κουταλάκι  (γεμάτο) σόδα μαγειρική,
2 κουταλάκια (γεμάτο) μαυροσούσαμο,
1 ποτηράκι κρασιού coca cola (zero στην δική μου περίπτωση) ή πορτοκαλάδα με ανθρακικό (ή σόδα).
περίπου 800 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.


Σε λεκάνη ανάμειξης έβαλα το ξύσμα από το καλά πλυμένο πορτοκάλι μαζί με την ζάχαρη και ανακάτεψα, να ενωθούν μεταξύ τους. Άφησα να σταθεί για 6-7 λεπτά για να βγάλει τα αρώματά του το ξύσμα και μέχρι να προετοιμάσω τα υπόλοιπα υλικά μου συγκεντρώνοντας τα.


Μέσα στην λεκάνη στη συνέχεια, έβαλα τα 2/3 από το λάδι, τον χυμό πορτοκαλιού και το κρασί.
Ανακάτεψα καλά με τον αυγοδάρτη.
Έριξα μέσα τα 2/3 του άλευρου που είχα στο ενδιάμεσο ανακατέψει με το μπεϊκιν πάουντερ, καθώς και την σόδα.
Πάλι ανακάτεμα με τον αυγοδάρτη και προσθήκη του μαυροσούσαμου αυτή τη φορά.
Τώρα πια ζύμωμα με το χέρι και σταδιακή προσθήκη του υπόλοιπου αλευριού και του λαδιού, μέχρι που είχα μια ωραία εύπλαστη ζύμη.


Άφησα την ζύμη να σταθεί για μισή ώρα. Έστρωσα τα ταψιά μου με χαρτί ψησίματος.
Λάδωσα ελαφρώς τα χέρια (κάτι που έκανα 3-4 φορές ακόμη κατά το σύνολο της διαδικασίας πλασίματος καθώς η ζύμη ήταν ελαφρώς κολλώδης, αλλά δεν χρειάζεται άλλο αλεύρι σίγουρα) και έπλασα τα κουλούρια μου.
Το μέγεθος τους όχι μεγαλύτερο από ένα μέτριο μανταρίνι, για το κάθε μπαλάκι ζύμης.


Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα για 8-10 λεπτά μέχρι που είχε ροδίσει η επιφάνειά τους (και φυσικά το ψήσιμο πάντα σύμφωνα με τις ιδιότητες του κάθε φούρνου) αλλάζοντας δύο φορές θέση στα ταψιά μου, μέσα στον φούρνο.


Αφράτα, απολαυστικά, μυρωδάτα από το πορτοκάλι, με γευστική έκπληξη το μαυροσούσαμο και ανεπαίσθητα γλυκά  χάρη στην ελάχιστη ζάχαρη- τη γλύκα του κρασιού και της πορτοκαλάδας.

Τέλεια (!!) δίπλα σε μια πικάντικη γραβιέρα ή σε παρμεζάνα, αλλά και σκέτα να τα μασουλάς καθώς έχεις πάρει και πάλι τους δρόμους, φτάνοντας μέχρι τα βραχάκια της Πειραϊκής για να χαρείς την ηλιόλουστη Κυριακή.

Σας εύχομαι μια καλή και χωρίς απρόοπτα εβδομάδα.

12 σχόλια:

  1. Μπραβο Πηνελοπη μου για το κουραγιο σου πρωι πρωι.δεν λεω νοστιμοτατα φαινονται ιδιως για μενα που ειμαι του αλμυρου το πρωι ομως παιδι μου προσεξε λιγο τα χερια σου.καλη εβδομαδα και απο εμενα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την!
      Λίτσα μου, είμαι αυτό που λένε πολύ πρωινός τύπος.
      Το πρωί κάνω τις καλύτερες σκέψεις και ξεκινώ με τις μηχανές στο φουλ. Το απόγευμα μην με βάλεις να κάνω τίποτε...και ειδικά μετά τις 7.00. Μην σου πω, ότι αν δεν είναι καλοκαίρι, δεν θέλω ούτε έξω να βγαίνω πια τα βράδια.

      Αυτό με τα χέρια, έχει αρχίσει πραγματικά να γίνεται έντονο πρόβλημα δυστυχώς. Εξαλείφεται σταδιακά η δύναμή τους και η δυνατότητα σφιξίματος. Προσπαθώ να αυτοπεριορίζομαι.... αλλά πάντα αυτά που πρέπει να γίνουν είναι πολλά! Το μόνο που δεν κάνω πια τόσο, όσο όταν δούλευα - σχεδόν τριάντα χρόνια- είναι η πληκτρολόγηση.

      Τώρα για τα κουλουράκια σου λέω να τα σκαρώσεις. Είναι ωραία και τα υλικά που περιέχουν νομίζω υπάρχουν σχεδόν πάντα (αν εξαιρέσεις το πατέ ελιάς και το μαυροσούσαμο) σ' ένα σπίτι.

      Χαιρετισμούς πολλούς.

      Διαγραφή
  2. Πηνελοπη μου θα τα..τσάκιζα πρωί πρωί..Σαν μπελαλίδικα τα βλέπω όμως βρε κοριτσάκι μου. Μπορείς να μου πεις γιατί όλα τα κουλουράκια που φτιαχνω στην αρχή είναι μια χαρά μόλις περάσει μία ώρα δεν...δαγκώνονται;Θα μου πεις..ίσα και όμοια ήμαστε κυρά Αχτίδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμ, τι νομίζεις πως κάναμε και εμείς Γιωργία μου αγαπημένη.
      Τα τσακίσαμε!!
      Μπελαλίδικα δεν είναι καλή μου. Ίσως σου φάνηκαν λίγο περίεργα τα υλικά, αλλά γίνονται πολύ εύκολα. Και να θυμάσαι πως το ανθρακικό, η σόδα και το πρόβειο γιαούρτι κάνουν το θαύμα!
      Χαιρετισμούς πολλούς σου στέλνω.

      Διαγραφή
  3. Για ακόμα μια φορά βλέπω έναν υπέροχο συνδυασμό υλικών, η αλμυρή & πικάντικη γεύση της ελιάς ταιριάζει άψογα με το πορτοκάλι και η προσθήκη του μαύρου σουσαμιού που έχει κι αυτό την δική του ιδιαίτερη γεύση νομίζω πως είναι το "κερασάκι"! Αυτά τα κουλουράκια ταιριάζουν μου φαίνεται και με πρωινό καφέ/τσάι αλλά και με κρασάκι ή μπυρίτσα για απογευματινό μεζεδάκι! Όσο για τους τρόπους εκτόνωσης... ταυτίζομαι απόλυτα και πάλι! Αν δε μπορώ να βγω έξω να περπατήσω και πρέπει να είμαι μέσα, τουλάχιστον να είμαι μέσα στην κουζίνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Σκοτεινούλα μου για τα καλά σου λόγια.
      Είναι για όλους τους πιθανούς συνδυασμούς τούτα τα κουλουράκια. Καφέ, τσάι, κρασί, μπύρα και μην σου πω και κανένα περίεργο ντιπ από δίπλα...

      Με καταλαβαίνεις και σε καταλαβαίνω απόλυτα!!!

      Χαιρετισμούς και καλή εβδομάδα να έχεις.

      Διαγραφή
  4. Πάντα ενδιαφέροντες οι συνδυασμοί σου! Τα "αλμυρόγλυκα" είναι από τα πιο νόστιμα παρασκευάσματα κατά τη γνώμη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Βαγγελιώ μου.
      Κι' εγώ πιστεύω πως τα "αλμυρόγλυκα" έχουν ιδιαίτερη χάρη, ειδικά όταν μιλάμε για καλό πρωινό ή και απογευματινό σνακ.

      Διαγραφή
  5. Ο καλύτερος τρόπος εκτόνωσης Πηνελόπη μου. Τα κουλουράκια φαίνονται νοστιμότατα και πολύ αφράτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λες Μαρία μου;
      'Εχω αρχίσει να με "φοβάμαι" με τούτα και με κείνα...μιας και οι περισσότεροι μου λένε ότι δεν πάω καλά. Ή πρέπει να προσέχω κ.λ.π... Αλλά μια χαρά τα τρώνε όλα όταν τα βρίσκουν έτοιμα και αυτό τουλάχιστον με παρηγορεί ;-)

      'Ηταν πραγματικά επιτυχημένα και αφράτα μέχρι και το τελευταίο μερικές ημέρες μετά, οπότε τα συνιστώ ανεπιφύλακτα.

      Διαγραφή
  6. αααααα κ εγω παθαινω τετοια κ θελω να ανασκουμπωθω να ασχολειθω με κατι ! οπως ειπαν κ οι προλαλλησαντες προσεχε τα χερια... αχ ολες μας εκει θα καταληξουμε με προβλημα στα χερια! καταρχην διαβασα τιτλο κ λεω ωπα τι καλο ειναι αυτο , δν ξαναειδα τετοια κουλουρακια . μετα ειδα την κολα μεσα στο ζυμαρι κ εμεινα καγκελο, που λεμε κεδω στας ευρωπας.... πολυ ωραια συνταγη με ιδιατερα υλικα σιγουρα θα την βαλω στ απροσεχως ! κ με κασεριακι συνοδεια οπως στηνφωτο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου βρε Ντολμαδάκι μου!!! Να είσαι πάντα καλά εκεί στα βόρεια και να προσέχεις κι' εσύ (περισσότερο από ότι προσέχω εγώ...). Να τα κάνεις τα κουλουράκια αν βρεις τα υλικά γιατί είναι πεντανόστιμα.

      Διαγραφή