Στραπατσάδα... τα πάντα μέσα μου. Για έξω τι να σας πω τώρα;

Το τελευταίο διάστημα δεν έχω διάθεση να γράψω κάτι, ούτε να αναρτήσω συνταγή, ίσως γιατί δεν έχω φτιάξει και κάτι που θα παρουσίαζε δημιουργικό ενδιαφέρον για να το μοιραστώ μαζί σας.

Φαγητά απλά και καθημερινά με κάποιες ίσως δικές μου παραλλαγές για να ταιριάζουν στα γευστικά γούστα μας.

Το κλίμα είναι άλλωστε πολύ βαρύ εδώ και μέρες και δεν μου κάνει «καρδιά» για πολλά ιδιαίτερα. Είναι και κάποια προσωπικά πράγματα που με «βάρυναν» επίσης.

Αν βάλει δε, κανείς και τα πρόσθετα της εποχής «μας έπιασε η άνοιξη και αλλού θα θέλαμε να είμαστε, αλλά είμαστε εδώ και πρέπει να δίνουμε παρόν»… τότε το φορτίο είναι ακόμη βαρύτερο και τι να γράφουμε τώρα για συνταγές και τηγάνια, για μαριναρίσματα και παναρίσματα!  Άστε τα να πάνε φίλες και φίλοι…

Όμως νοιώθω την ανάγκη να σας πω, γιατί βλέπω και στα φιλικά και αδελφά blogs (πλην καλών εξαιρέσεων και μπράβο σας κόρες καλό-νοικοκυρές και κύρηδες καλό-νοικοκύρηδες) παρόμοια συναισθήματα με τα δικά μου, ότι θα γυρίσει σιγά – σιγά ο τροχός και πάλι θα έρθουν τα καθημερινά μας ενδιαφέροντα στην θέση τους. Αλλά να είναι για καλό εύχομαι.

Μέχρι  τότε, η θαλπωρή και η αγάπη που νοιώθουμε για τους δικούς μας ανθρώπους μπορεί να βγει «δημιουργικά» και με μια στραπατσάδα βρε αδελφέ!

Στραπατσάδα

6 αυγά μεγάλα

3 μεγάλες ώριμες ντομάτες ψιλοκομμένες (χωρίς φλούδα και σπόρια)

2 μέτρια κολοκυθάκια τριμμένα στον τρίφτη και ελαφρώς αλατισμένα για να στραγγίξουν από τα νερά τους.

200 γραμμάρια φέτα τριμμένη ή ξυνομηζύθρα.

1 ψιλοκομμένη πράσινη πιπεριά.

1 κουταλάκι κοφτό δυόσμο ξερό.

πιπέρι, πάπρικα γλυκιά,

λίγη ζάχαρη (πρέζα δηλαδή που λέμε)

λίγο αλάτι (αν είναι αλμυρή η φέτα ίσως καθόλου).

λίγο γάλα και

ένα κουταλάκι κοφτό κορν φλαοϋερ.

και λίγο γάλα.

Σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζουμε λίγο λάδι να ζεσταθεί. Στην συνέχεια ρίχνουμε την ψιλοκομμένη ντομάτα μαζί με την πιπεριά καθώς την ζάχαρη και το πιπέρι, αφήνουμε να σοταριστούν λίγο και στην συνέχεια ρίχνουμε και το τριμμένο κολοκύθι. Τα αφήνουμε λίγο να μαραθούν. Σε μπολ τώρα σπάμε τα αυγά τα οποία και χτυπάμε μαζί με το γάλα και το κορν φλάοϋερ μέχρι να ενωθούν καλά.

Τα ρίχνουμε στο τηγάνι, προσθέτοντας τον δυόσμο, την πάπρικα και την φέτα (ή την ξυνομηζύθρα). Ανακατεύουμε με ξύλινη κουτάλα μέχρι το μείγμα μας να αρχίσει να πήζει. Σβήνουμε την φωτιά και αποσύρουμε σταδιακά αφήνοντας ελαφρώς το φαγητό να κρυώσει και να μπορεί να σερβιριστεί. Συνοδεύεται με φρέσκο ψωμάκι και καμμιά παγωμένη μπυρίτσα μιας και η ζέστη μας ήρθε …για να μείνει τους επόμενους 4-5 μήνες.  Καλή δύναμη.

Υ.Γ. 1^ον  Η στραπατσάδα  σηκώνει πολύ πείραγμα και πείραμα, οπότε ότι σας βρίσκεται στο ψυγείο σας μπορείτε να το αξιοποιήσετε.

Υ.Γ 2^ον  Η φωτογραφία είναι δανεική από το Internet, και την αναρτώ γιατί μου δίνει ένα πολύ έντονο αίσθημα αισιοδοξίας.