Μια πίτα με πομοντόρια ή αλλιώς ντοματόπιτα

Ντομάτες και ντοματίνια έχω χρησιμοποιήσει σε πολλές εκδοχές τάρτας, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να σας δείξω μια ντοματόπιτα για την οποία στάθηκαν αφορμή κάτι πανέμορφα πομοντόρια αλλά και η πολύ διάσημη μαραθόπιτα (επίσης από το παρελθόν) που έχει συγκεντρώσει πολλά views από τις δικές σας επισκέψεις αγαπητοί αναγνώστες.
Mιλάμε για μια πραγματικά κλασσική σπιτική πίτα (με χειροποίητο φύλλο) καθώς έτσι την καταγράφω πια, σε τούτες τις σελίδες του blog.

Ντοματόπιτα με πομοντόρια

Υλικά για ένα τετράγωνο ταψί μετρίου μεγέθους
Για την γέμιση:
800 γραμ. φρέσκα, ώριμα και σφιχτά πομοντόρια ελαφρώς καθαρισμένα και κομμένα σε κομματάκια,
4-5 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
2 μεγάλα αυγά ολόκληρα συν 1 ασπράδι ( ο κρόκος χρησιμοποιήθηκε σε επόμενο στάδιο),
200 γραμ. κεφαλοτύρι κομμένο σε κυβάκια με το μαχαίρι,
150 γραμ. τυρί ένταμ επίσης κομμένο σε κυβάκια,
300 γραμ. φέτα ελαφρώς πικάντικη, επίσης κομμένη σε κομματάκια,
1/2 φλιτζάνι χυλοπίτες ψιλές (ή ρύζι εάν δεν υπάρχουν χυλοπίτες)
1 κουταλάκι ρίγανη αποξηραμένη,
1/4 κοφτό κουταλάκι ζάχαρη,
1/2 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
1 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά,
1/4 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1/4 κοφτό αλάτι πιπέρι.

Για την ζύμη:
τα υλικά είναι όπως αυτά που αναφέρονται στην μαραθόπιτα καθώς και ο τρόπος ζυμώματος και ανοίγματος του συγκεκριμένου φύλλου, οπότε δεν θα σας κουράσω με ανάλυση εδώ.

Το επιπλέον ήταν το μαυροσούσαμο καθώς και ο κρόκος που είχα κρατήσει από την γέμιση, μαζί με δύο κουταλιές γάλα φρέσκο για την επιφάνεια της πίτας, ενώ αυτή τη φορά δεν έβαλα καθόλου κολοκυθόσπορο στην ζύμη καθώς θεώρησα ότι θα ήταν ένας μικρός πλεονασμός.

Αρχικά έπλυνα καλά τα πομοντόρια, τα καθάρισα από στίγμα τα και τα ελαφρώς πράσινα μέρη τους (εκεί που είναι το κοτσανάκι) τα έκοψα στην μέση και αφαίρεσα τους σπόρους από όσα μέρη ήταν πιο υγρά. Στη συνέχεια το έκοψα σε κομματάκια και τα πασπάλισα με το αλάτι και την ζάχαρη.

Κατόπιν καθάρισα και ψιλόκοψα το κρεμμύδι. Αυτό με τη σειρά του μπήκε στο τηγάνι για να σοταριστεί και να μαλακώσει παρέα με την πάπρικα για να βγάλει το άρωμα της.

Μόλις άρχισε να γυαλίζει έριξα μέσα τα κομμένα πομοντόρια, ανακάτεψα καλά και τ' άφησαν να βράσουν.
Σ' αυτό το βράσιμο πρόσθεσα την αποξηραμένη ρίγανη και μαγειρεύτηκαν όλα μαζί για 10 λεπτά μέχρι που μειώθηκαν τα υγρά από τα πομοντόρια.

Κατέβασα το τηγάνι μου από την φωτιά, πρόσθεσα τις χυλοπίτες και ανακάτεψα εκ' νέου.
Άφησα το υλικό να κρυώνει και καταπιάστηκα για τα καλά με την ζύμη.
 Όταν ετοιμάστηκε και αυτή, πήρε σειρά το κόψιμο των τυριών σε κομμάτια τα οποία προστέθηκαν στις ντομάτες παρέα με τα δύο αυγά και το ένα ασπράδι. Πιπέρι και μοσχοκάρυδο καλό ανακάτεμα και έτοιμη η γέμιση.

Η ζύμη μοιράστηκε σε δύο ίσα μέρη και κάθε κομμάτι το άνοιξα πάνω σε χαρτί ψησίματος όσο σχεδόν το μέγεθος του ταψιού μου με τα χέρια.

Γρήγορα και απλά πράγματα καθώς είναι μια ζύμη ιδιαίτερη εύπλαστη και ευέλικτη.
Πρώτη στρώση ζύμη, όλη η γέμιση και μετά δεύτερη στρώση ζύμης αναποδογυρίζοντας απλώς το χαρτί ψησίματος και αφαιρώντας το.

Στη συνέχεια χάραξα την πίτα και την άλειψα με τον κρόκο ελαφρώς χτυπημένο με το γάλα και πασπάλισα με το μαυροσούσαμο.
Ψήθηκε με αέρα στους 180 βαθμούς, για 35 λεπτά μέχρι που ρόδισε πολύ καλά (καθώς το χρώμα της ζύμης είναι αρκετά σκούρο χάρη στο αλεύρι ολικής).

Μια διαφορετική  πίτα που εξέπληξε όλους πολύ ευχάριστα με την γεύση της, καθώς είναι ζουμερή στην (χωρίς όμως καθόλου υγρά) χάρη στην ντομάτα και με την γεύση των τριών διαφορετικών τυριών που κρατούν μια τέλεια ισορροπία μεταξύ τους Καθόλου αλμυρή και καθόλου λιπαρή.
Μια τέλεια ισορροπία σε όλα τα υλικά.
Η τέλεια πίτα για μια τέτοια εποχή. Τρώγεται άνετα και την επόμενη (αλλά και την μεθεπόμενη) μέρα.
Δοκιμάστε τη και νομίζω πως θα με δικαιώσετε.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι.