Μια γρήγορη λύση για σνακ, αλλά και για μια γεμάτη "τυρένια" απολαυστική μπουκιά (!) ... (άντε δύο...γιατί με τόσες τρώγεται το κάθε καλαθάκι) θα σας γράψω σήμερα.
Έγινε με την έμπνευση της στιγμής καθώς στα χέρια μου έφτασε μια ωραία βουβαλίσια μοτσαρέλα, που ευχαρίστως θα την έτρωγα όλη μόνη μου και σκέτη... αλλά σκέφτηκα και τους υπόλοιπους της παρέας.
Είπα να έχω κι' ένα επιπλέον συνοδευτικό για το τηγανιτό κοτόπουλο με μανιτάρια και ιδού το αποτέλεσμα.
Υλικά για 20 κομμάτια
20 στρογγυλά ατομικά σφολιατάκια,
250 γραμ. μοτσαρέλα,
100 γραμ. γραβιέρα Κρήτης,
80 γραμ. πικάντικη φέτα,
1 μεγάλο αυγό,
1/2 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά
1/4 κοφτό κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,
3 κουταλιές γάλα φρέσκο,
2 κουταλιές σιμιγδάλι ψιλό.
Αρχικά έλιωσα την φέτα αλλά και την μοτσαρέλα μ' ένα πιρούνι μέσα σε μπολ ανάμειξης.
Έτριψα και την γραβιέρα στη χοντρή πλευρά του τρίφτη και μετά ανακάτεψα με όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Τελευταίο στο μείγμα πρόσθεσα (σαν βροχή) το σιμιγδάλι γιατί μου φάνηκε λίγο υγρό το αρχικό μείγμα. Τελικά είχα δίκιο για την προσθήκη αυτού του τελευταίου υλικού, έδεσε πολύ ωραία το όλο σύνολο.
Έκοψα 7 λωρίδες από λαδόχαρτο, φάρδους 12 εκατοστών και μετά αυτές τις έκοψα σε τρία ίσα μέρη.
Οπότε συνολικά είχα 21 μικρές, σχεδόν τετράγωνες κόλλες λαδόχαρτου.
Σε κάθε μία έβαλα από ένα σφολιατάκι και το "φάρδυνα" λίγο με τα δάχτυλα.
Μετά κάθε σετάκι μπήκε σε υποδοχή της θήκης για muffins.
Στο εσωτερικό του έβαλα από μια κουταλιά της σούπας γέμιση τυριών και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς για 13 περίπου λεπτά.
Μέχρι δηλαδή που ρόδισε η επιφάνεια και είχα ψηθεί η σφολιάτα.
Άφησα λίγο να κρυώσουν, αφαίρεσα τα λαδόχαρτα και έτοιμα προς κατανάλωση.
Να σημειώσω πως τα λαδόχαρτα έτσι είναι πολύ καλύτερα για χρήση παρά οι χάρτινες θήκες των muffins γιατί ξεκολλούν εύκολα και χωρίς απώλειες.
Έγινε με την έμπνευση της στιγμής καθώς στα χέρια μου έφτασε μια ωραία βουβαλίσια μοτσαρέλα, που ευχαρίστως θα την έτρωγα όλη μόνη μου και σκέτη... αλλά σκέφτηκα και τους υπόλοιπους της παρέας.
Είπα να έχω κι' ένα επιπλέον συνοδευτικό για το τηγανιτό κοτόπουλο με μανιτάρια και ιδού το αποτέλεσμα.
Καλαθάκια μοτσαρέλας
20 στρογγυλά ατομικά σφολιατάκια,
250 γραμ. μοτσαρέλα,
100 γραμ. γραβιέρα Κρήτης,
80 γραμ. πικάντικη φέτα,
1 μεγάλο αυγό,
1/2 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά
1/4 κοφτό κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,
3 κουταλιές γάλα φρέσκο,
2 κουταλιές σιμιγδάλι ψιλό.
Αρχικά έλιωσα την φέτα αλλά και την μοτσαρέλα μ' ένα πιρούνι μέσα σε μπολ ανάμειξης.
Έτριψα και την γραβιέρα στη χοντρή πλευρά του τρίφτη και μετά ανακάτεψα με όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Τελευταίο στο μείγμα πρόσθεσα (σαν βροχή) το σιμιγδάλι γιατί μου φάνηκε λίγο υγρό το αρχικό μείγμα. Τελικά είχα δίκιο για την προσθήκη αυτού του τελευταίου υλικού, έδεσε πολύ ωραία το όλο σύνολο.
Έκοψα 7 λωρίδες από λαδόχαρτο, φάρδους 12 εκατοστών και μετά αυτές τις έκοψα σε τρία ίσα μέρη.
Οπότε συνολικά είχα 21 μικρές, σχεδόν τετράγωνες κόλλες λαδόχαρτου.
Σε κάθε μία έβαλα από ένα σφολιατάκι και το "φάρδυνα" λίγο με τα δάχτυλα.
Μετά κάθε σετάκι μπήκε σε υποδοχή της θήκης για muffins.
Στο εσωτερικό του έβαλα από μια κουταλιά της σούπας γέμιση τυριών και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς για 13 περίπου λεπτά.
Μέχρι δηλαδή που ρόδισε η επιφάνεια και είχα ψηθεί η σφολιάτα.
Άφησα λίγο να κρυώσουν, αφαίρεσα τα λαδόχαρτα και έτοιμα προς κατανάλωση.
Να σημειώσω πως τα λαδόχαρτα έτσι είναι πολύ καλύτερα για χρήση παρά οι χάρτινες θήκες των muffins γιατί ξεκολλούν εύκολα και χωρίς απώλειες.
Καλημέρα Πηνελόπη μου! Εφέτος πια με το τρέξιμο δεν προλαβαίνω να κάνω αναρτήσεις συχνά και να κάνω βολτίτσες στην μπλογκογειτονιά! Τελειώνοντας τώρα ελπίζω για κάτι πιο καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι, λοιπόν,που ήρθα κι έχω να δω και να λιμπιστώ ένα σωρό πράγματα.
Αυτά τα καλαθάκια σου είναι θαυμάσια... πρέπει να έγιναν πεντανόστιμα και να εξαφανίστηκαν ταχύτατα!
Φιλιά καλημέρας!
Καλή εβδομάδα Κική μου. Που θα πάει...θα στρώσουν τα πράγματα μετά τις εξετάσεις όλων των παιδιών και ο χρόνος θα είναι, φαντάζομαι, πια με το μέρος σου :-)
ΔιαγραφήΑκόμη και κρύα ήταν το ίδιο νόστιμα την επόμενη μέρα. Οπότε συνιστώ όντως μια δοκιμή. Τα φιλιά μου.
Συνταγούλα αστραπή για ξαφνικές τυρολιγούρες! Και με το λαδόχαρτο λερώνεις ελάχιστα και δεν κάθεσαι να πλένεις μετά! Φαίνεται ωραία αυτή η μοτσαρέλα, θα έχω στο νου μου μήπως την πετύχω καθώς τρελαίνομαι να την τρώω και σκέτη ωμή αλλά και ψημένη σε συνταγές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι την "παθαίνω" την αναλαμπή εγώ Σκοτεινούλα μου.
ΔιαγραφήΈχεις δει καθόλου Flash Gordon; Όταν μεταμορφώνεται σε κεραυνό-αστραπή... είναι σαν να βλέπεις εμένα όταν μου προσφέρεται νέο υλικό και θέλω να το αξιοποιήσω αμέσως!
Το λαδόχαρτο μεγάλη σωτηρία, δεν το συζητώ!!
Καλή εβδομάδα σου εύχομαι.
Όλοι πια το ξέρουν πόσο μου αρέσουν οι τάρτες, οι πίτες και όλα τα σχετικά. Με τη μοτσαρέλα αυτά τα καλαθάκια θα είναι νοστιμότατα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπάσχουμε Μαρία μου!
ΔιαγραφήΣε νοιώθω και iμε νοιώθεις φυσικά :-)
Α, το ιδανικό μεζεδάκι για εμάς που τόσο αγαπάμε τα τυράκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι πρέπει για να μαζέψεις παρέα και μαζί με άλλους μεζέδες να γευτείτε και αυτά Αμαλία μου. Άσε που γίνονται χωρίς πολύ κόπο.
ΔιαγραφήΧαιρετισμούς πολλούς.