...όπως κι’ αν το πείτε το πιο κάτω φαγητό, μέσα θα είσαστε!
Απλώς είναι όμορφο, γευστικό, ευπαρουσίαστο και γίνεται σε χρόνο dt.
Σερβίρεται ζεστό, αλλά και χλυαρό δεν χαλάει κανέναν!
Άσε που σηκώνει του κόσμου τις παραλλαγές σύμφωνα με τα διαθέσιμα στο ψυγείο σας ζαρζαβατικά αλλά και άλλα υλικά από τα ντουλάπια σας ίσως (καμμία κονσερβούλα π.χ. ζαμπονάκι, καλαμπόκι, αντσούγιες - κι’ ας φανεί εξτρίμ στην γεύση - μια χαρά θα την αξιοποιήσετε με τούτο τον τρόπο).
Απαραίτητη προϋπόθεση μόνον τα 6 μεγάλα και φρέσκα αυγά καθώς και τα τυράκια που θα συνδυαστούν μαζί τους.
Εγώ λοιπόν για τούτο το σφουγγάτο, χρησιμοποίησα, μια μελιτζάνα κομμένη σε κύβους, μια πιπεριά κόκκινη κομμένη σε μικρά κυβάκια, 1 μέτριο κολοκύθι επίσης κομμένο σε κυβάκια, μια κονσέρβα μανιτάρια, 3 κουταλιές ψιλοκομμένο μαϊντανό, 1 κουταλάκι ξερό δυόσμο, 6 αυγά μεγάλα, 1/4 ανθότυρο και ένα τρίγωνο μπλε τυρί, λίγο κασέρι κομμένο σε φλούδες, 1/2 φλιτζανιού γάλα πλήρες, ελάχιστο αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο και 2 κουταλάκια κορν φλάοϋρ. Έπλυνα τα λαχανικά μου, τα καθάρισα, τα έκοψα σε κύβους, ξεκινώντας από την μελιτζάνα για να την βάλω σε νερό με αλάτι να ξεπικριζεί. Μόλις τα ετοίμασα όλα, έβαλα ελαιόλαδο σε βαθύ τηγάνι να ζεσταθεί για να ξεκινήσω το σοτάρισμα.
Μελιτζάνα, πιπεριές, μανιτάρια. Όταν ετοιμάστηκαν κατέβασα το τηγάνι από την φωτιά είχα βάλει τον φούρνο να προθερμαίνετε στους 180 βαθμούς. Και έστρωσα ένα ταψάκι μέτριο με λαδόχαρτο.
Σε μεγάλο μπολ κατόπιν χτύπησα τ΄ αυγά μαζί με το γάλα, το ελάχιστο αλάτι, το πιπέρι, το μοσχοκάρυδο και στην συνέχεια πρόσθεσα το κορνφλάουρ, που είχα διαλύσει σε λίγο κρύο νερό, καθώς κα μισό κουταλάκι κοφτό μπέϊκιν πάουντερ. Τα χτύπησα και πάλι όλα μαζί με το σύρμα ενώ τώρα πρόσθεσα και το περιεχόμενο του τηγανιού, τα τριμμένα με το πιρούνι τυριά και τα μυρωδικά (μαϊντανό και δυόσμο). Όλα μαζί μια καλή γυροβολιά σε χτύπημα και μετά «μπλούμ» μέσα στο στρωμένο με λαδόχαρτο ταψί μου. Πασπάλισα με τις φλούδες κασεριού και έψησα για 25 περίπου λεπτά μέχρι που ρόδισε δηλαδή η επιφάνεια, έσφιξαν τα αυγά και μοσχομύρισε το τυράκι.
Συνοδεύσαμε με σαλάτα και κρύα μπύρα... και έτσι ευχαριστήθηκε και μένα το κορμάκι μου την θάλασσα, τούτο το Σάββατο το μεσήμερι!
Καλή Αρχή στα μπάνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμάς μας βλέπω κατά Σεπτέμβριο μεριά να βουτάμε στα ελληνικά νερά.
Αα τι ωραία θέα!Ελπίζω και η θάλασσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
Πω πω, πειρασμός...Και τα υλικά μπορώ να τα βρω κι εδώ (τα περισσότερα...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα απο ΝΖ...
Ελπίζω να είναι καλή η αρχή Juanita μου, γιατι έβαλα και τον Θοδωρή μέσα και 2 μέρες τώρα έχουμε πυρετό. Εχουμε βέβαια και δόντια και ένα εμβόλιο που κάναμε την Δευτέρα το απογευμα, οποτε ο συνδυασμός δεν είναι και ο "ιδανικός" θα έλεγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ θέα θαυμάσια, η θάλασσα συνήθως είναι γαλήνια Κατερίνα μου, και ζεστή το καλοκαίρι, απλώς διαθέτει πολλές - πολλές πέτρες και χωρίς παπουτσια θαλάσσης δεν μπαίνεις
ΑπάντησηΔιαγραφή:-))
Πειρασμός...εύκολος και ταχύτατος στην παρασκευή του αγαπητή Artanis, και αυτό μετράει πολύ όταν ο χρόνος μας περιορίζεται εκ' των συνθηκών :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν κάτι τέτοιο έκανα στα νιάτα μου όχι με τόσα λαχανικά, πιπεριές μανιτάρια κονσέρβας ντομάτες ροδέλλα και τυρί και το έβαζα με το τηγάνι στο φούρνο, κάτι σαν πίτσα το είχα φανταστεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρέπει να το δοκιμάσω και βέβαια το γοργόν και χάριν έχει, σήμερις δηλαδή!
Βρε βρεεεε! Μου μύρισε βανίλια και μπήκα!Καλή αρχή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ την κάνω και σε αντικολλητικό τηγάνι με 1-2 κ. γ. λάδι.
Φιλάκια στο Θοδωράκη!
Αυτό με τα "νιάτα" σου πολύ μου άρεσε Κατερίνα μας :-))).
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή σαν να μου λες ότι οι συνταγές πηγαίνουν σύμφωνα με την ηλικία που διανύουμε!! Καθόλου κακό δεν ακούγεται αυτό.
Αν την έφτιαξες, πες μας τι έβαλες μέσα έτσι για να έχουμε και την δική σου παραλλαγή.
Φιλιά πολλά.
Καλώς την Κική.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚόπιασε να σε τρατάρω μια "τσούρα" βανίλια :-))
Χθες επειδή δεν είχα τίποτε καλύτερο να κάνω (λέμε τώρα) έφτιαξα γλυκό κουταλιού κεράσι, αρωματισμένο με βανίλια. Σε περιμένει...
Οσο για τον Θοδωρή, απο προχθές μόνον φιλιά και αγκαλίες είμαστε, γιατί είναι αρρωστούλης με αρκετά ψηλό πυρετό. Είχαμε και έχουμε ακόμη τρεχάλα...
Φιλιά και σε σένα.
ΩΩΩΩ τι ωραια!!! Να την πω φριττατα; Νομιζω αυτη ειναι η λεξη των Ιταλων για την ομελετα φουρνου. Πηνελοπη καλως σας βρηκα και σας και το μπλογκακι σας, που ειναι τοσο νοστιμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ πεινασμένο αυτό το σφουγγάτο μου έφαγε την ανάρτηση που άφησα πριν λίγες μέρες,χαχαχα... πάντως είναι πεντανόστιμο, χαλάλι του
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ορίσατε Δεσποινάριον. "Νόστιμο" όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπουν οι χρόνοι μου, αλλά είναι ένας ωραίος τρόπος επικοινωνίας και γνωριμίας με συμπαθής ανθρώπους, που υπό άλλα συνθήκας δεν θα είχα την τύχη να τους "μιλήσω" :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδατε πείνα Γαστεροπλήξη μου; Αμ δεν μας στέλνατε καμμιά τηγανιτή τυροπίτούλα, να το μπουκώσουμε να μην κάνει τέτοια το ατιμούλικο :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ καλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλο καλοκαιρι και περαστικα στον Θ!
οσον αφορα την παρασκευη, η φριτατα ειναι στο τηγανι και πολυ χαμηλη φωτια, ενω το σφουγγατο θελει φουρνο!
κατα την γνωμη μου το σφουγγατο ειναι πιο δυσκολο, γιατι θελει μεγαλη προσοχη να μην στεγνωσει στο φουρνο!
καλημερα σας!
Mia διαιτητική παραλλαγή: αλά WeightWatchers
ΑπάντησηΔιαγραφή