Ένα άρθρο, που συγκλονίζει με τα νούμερα τα οποία αναφέρει και που σίγουρα όλοι μας έχουμε κατά νου, αλλά ποτέ δεν "νοιώθουμε" ουσιαστικά και σε βάθος, όταν ακούμε το παιδί μας να λέει ΜΑΜΑ ΠΕΙΝΑΩ.
Ομολογώ πως από την στιγμή που το διάβασα, ήθελα οπωσδήποτε να κάνω μια αναφορά σ' αυτό. Έτσι επέλεξα να το βάλω σήμερα στο blog μου.
Κυρία Ιωάννα Σωτήρχου, ελπίζω (και εύχομαι μέσα μου) να μου επιτρέπετε αυτήν την αναφορά.
ΜΑΜΑ ΠΕΙΝΑΩ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ του ΣΑΒΒΑΤΟΥ (17/10/2009)
Και που να δείτε πως αυτά τα νούμερα έχουν "εικόνα" και στην δική μας χώρα και κοινωνία. Σίγουρα δεν μοιάζουν να είναι πολύ μακριά από το κατώφλι της πόρτας μας.
Η φωτογραφία είναι δανεισμένη από τον παγκόσμιο ιστό και αποτελεί τον αντίποδα του άρθρου θα έλεγα.
Πηνελόπη μου, εγώ που ζω στην Αφρική αυτά τα διαβάζω και τα ακούω καθημερινά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αφρικανοί θυμώνουν όταν ακούν για τον φόβο για την γρίπη των χοίρων, την ταχύτητα με την οποία παράγονται τα εμβόλια για να σωθεί η "πολύτιμη" δύση, ενώ η Αφρική δεν έχει καν κουνουπιέρες για την μαλάρια...
Γεωπολιτικοί λόγοι κρύβονται πίσω από όλα αυτά...Η πίτα ξαναμοιράζεται στους ισχυρούς. Η Κίνα ζητά μερίδιο... Πολλά από αυτά τα πισωγυρίσματα της οικονομίας, έχω καταλήξει ότι έχουν να κάνουν με αυτό... Με εξαθλιωμένες κοινωνίες μπορείς να πετύχεις καλύτερες "διαπραγματεύσεις"
Συγχαρητήρια για την ανάρτηση! Έκανες πολύ καλά που το σκέφτηκες!
ΑπάντησηΔιαγραφή-Τί είχες Γιάννη;
ΑπάντησηΔιαγραφή-Τί είχα πάντα...
Τα ίδια και τα ίδια και στο πηλίκο τίποτα...
Καλησπέρα απο ΝΖ...
Αγγελική μου, μοιράζομαι και συμμερίζομαι τις σκέψεις σου. Αναρρωτιέμαι πολύ συχνά γιατί οι "ισχυροί" αυτού του πλανήτη κάθε φορά (μέσα από κάθε κρίση και ανα-διαπραγμάτευση) καταφέρνουν απλώς να κάνουν τις χειρότερες συνθήκες ζωής των "εξαθλιωμένων" "χειροτερότερες" - υπάρχει άραγες αυτός ο υπερθετικός βαθμός;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά, καταφέρνω να οργίζομαι απλώς περισσότερο με την επίπεδη σκέψη πολλών γύρω μου, που βλέπουν και δεν μπορούν να δράσουν.
Τι να πω;
Το να θυμώμαστε μέσω ανθρωπιστικών οργανώσεων αυτές τις χώρες με τους τηλεμαραθώνιους... δεν ξέρω πιά σε τι βοηθά!
Big Mama, σ' ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν αυτό το "κάτι" που κάθε φορά μας σπρώχνει να πάμε ένα βήμα πάρα πέρα (αν φυσικά το θέλουμε).
Καλή σου μέρα.
Αυτό τα ίδια και τα ίδια...είναι που πληγώνει ακόμη περισσότερο καλή μου Αρτανις. Πρέπει με κάποιο τρόπο να καταφέρουμε να ξεφύγουμε έστω κι' έαν βήμα πιο μπροστά από το πρώτο "ίδια"...μήπως και βοηθήσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύπλοκα το έγραψα, αλλά θα με καταλάβεις ελπίζω. Εδώ εσείς δώσατε πίσω στον σκατζόχοιρο τα αγκάθια του, με λίγη βοήθεια!
Συγχαρητήρια γα το λινκ (αναδημοσίευση) του εξαιρετικού αυτού άρθρου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αλόγιστη, ανισοκατανομή του πλούτου είναι εξοργιστική, απάνθρωπη και δολοφονική αλλά αυτό λίγο ενδιαφέρει τα μεγάλα συμφέροντα που μέσω αυτού εξυπηρετούνται και δυστυχώς... θα εξακολουθούν να πεθαίνουν οι λαοί...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Σ' ευχαριστώ πολύ ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ, το γεγονός ότι καταγράφονταν με πολύ καλό τρόπο αυτά που τόσο θα έπρεπε να μας προβληματίζουν, ήταν και ένας από τους λόγους που θέλησα να το μεταφέρω εδώ αυτό το άρθρο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα εύχομαι.