Θες να τα πεις "παπουτσάκια"...

"Θες να τα πεις, παπουτσάκια,...πες τα!
Εγώ τα λέω μελιτζάνες με τυρί κρέμα και μανιτάρια".
Αυτή ήταν η στιχομυθία με τον καλό μου, πάνω από ένα ταψάκι με μελιτζάνες χθες το βραδάκι.
Δεν μας φτάνει η ζέστη, δεν μας φτάνουν τα διάφορα που ενοχλούν όλους μας κατά καιρούς, δεν μας φτάνουν τα τρένα, και τα αεροπλάνα που θα θέλαμε να είμαστε μέσα και δεν είμαστε…
Έχουμε τώρα προβληματισμό και για το πες ονομάζεται το πιάτο ημέρας, που ετοιμάσαμε νύχτα!

Ήμαρτον λέμε,  ήμαρτον.

Έχω νεύρα ...Φταίει η ηλικία ...

Φταίνε κι’ άλλα, αλλά που να τα απαριθμώ τώρα.

Μεγαλώνω και τα περιθώρια στενεύουν όπως στενεύουν και οι αντοχές και οι ανοχές μου (όχι μόνον οι δικές μου, αλλά όλων μας).

Τέλος πάντων.

Εγώ μελιτζάνες γεμιστές έκανα, με ότι βρήκα μπροστά μου στο ψυγείο και στον φοριαμό τροφίμων (δόκιμος όρος)!

Υλικά για ένα μέτριο ταψί:
5 μεγάλες μελιτζάνες (σημειώστε ότι είναι από τις γλάστρες μας)
250 γρ. τυρί κρέμα,

1 γιαουρτάκι στραγγιστό,

1 κρεμμύδι κόκκινο γλυκό και ψιλοκομμένο,

1 κουτάκι μανιτάρια φρέσκα,
4 αυγά,
2 φλιτζάνια τριμμένα σκληρά τυριά (ρεγκάτο και γραβιέρα Τριπόλεως)
1 μικρή χούφτα φρέσκο ψιλοκομμένο βασιλικό (από τις γλάστρες μου) και λίγο μαϊντανό επίσης,
ελαιόλαδο,

ντομάτα σάλτσας (από κουτί)
αλάτι, μοσχοκάρυδο τριμμένο και πιπέρι.

Σε βαθύ τηγάνι, σοτάρισα το κρεμμύδι και στην συνέχεια έριξα τα μανιτάρια κομμένα σε κομμάτια, μαζί με την σάρκα από τις μελιτζάνες αφού είχα αφαιρέσει τους σπόρους όσο περισσότερο μπορούσα. Σοταρίστηκαν όλα μαζί για 7-8 λεπτά και στην συνέχεια τ΄ ανακάτεψα με το τυρί κρέμα, το γιαούρτι, τα αυγά, τα τριμμένα τυριά, τον βασιλικό και τον μαϊντανό.

Αλατοπιπέρασα (σύμφωνα με τα γούστα μου) πρόσθεσα και το μοσχοκάρυδο και με το μείγμα γέμισα τις μελιτζάνες. Αφού προηγουμένως τις είχα αδειάσει και ζεματίσει σε ελαφρώς αλατισμένο νερό (την σάρκα την βάλαμε στην γέμιση, όπως καταλάβατε από τα πιο πάνω).

Στο ταψάκι λοιπόν και στον φούρνο για ψήσιμο, αφού τις περίχυσα με χυμό ντομάτας, λαδάκι και λίγο νεράκι. Σε 40 λεπτάκια περίπου ήταν έτοιμες και σήμερα το μεσημέρι μας περιμένουν, εφόσον θα έχουν «μελώσει» καλύτερα όπως έλεγε και η γιαγιά μου. Μιας και έτσι πρέπει με το λαδερό φαγητό.

Σας χαιρετώ για λίγες μέρες και πάλι.
Εύχομαι όταν γυρίσω, να είμαστε όλοι γεροί και δυνατοί στις θέσεις και τις επάλξεις μας!
Και το γέλιο να μην έχει εξαφανιστεί οριστικά από την καθημερινότητά μας.
Η φωτογραφία της ανάρτησης από το site http://www.cartoonstock.com