Όπου κι΄ αν βρεθώ η Ελλάδα με πληγώνει…

Καλά θα μου πείτε, εσύ τώρα τι θες και μας τα λες έτσι.

Είπαμε να πας να δεις και τον τόπο αυτό, αλλά μην μας τα λες τόσο ΤΡΑΓΙΚΑ.

Φίλες και φίλοι, τούτο το ταξίδι στην ΜΑΛΤΑ, σύντομο, λίγων ημερών μόνον, μου έδωσε απλώς να καταλάβω πόσο εύκολα μπορείς να βγεις ή να μπεις σε μια καθημερινότητα.

5 μέρες,
27 άνθρωποι,
από διάφορα μέρη της χώρας μας (γιατί έχει και αυτό την σημασία του, όταν ανταλλάσεις εμπειρίες): είδαν, σχολίασαν, διάβασαν, άκουσαν, αναζήτησαν, γεύτηκαν, φωτογράφησαν, γέλασαν, έπεσαν (είχαμε και κάτι πτώσεις σε βράχια για μερικούς της παρέας) γνωρίστηκαν και αντάλλαξαν απόψεις μεταξύ τους και μόνον πριν τις τελευταίες ώρες από την επιστροφή συμφώνησαν όλοι σε κάτι, από κοινού. Την χώρα μας την θέλουμε πίσω και μακριά από την μιζέρια και την μουρμούρα που βιώνουμε τόσο καιρό. Προσωπικά εντυπωσιάστηκα, γιατί είπα μέσα μου πως αυτό είναι ΔΕΙΓΜΑ ΥΓΕΙΑΣ.
Αρχίσαμε κάπως να αντιδρούμε στα όσα με κάθε τρόπο μας "πασάρουν" καιρό τώρα.

Όσο για τις συγκρίσεις σε πολλά πράγματα αναπόφευκτες δυστυχώς.

2 καφεδάκια καπουτσίνο και ένα milk sake σε μαγαζί κάπου ας πούμε στο Λουτράκι... έχουν 14-16 Euros.  Σε αντίστοιχο τουριστικό θέρετρο, την Qawra (Λουτράκι της δεκαετίας του 70 το χαρακτηρίσαμε εμείς)  4.90 Εuros. Και φυσικά παντού παρόμοιες οι τιμές τους.

Κατώτερος μισθός Μαλτέζου 720 Euros, κάπου εκεί και ο δικός μας.
Ένα 3άρι σπίτι ας πούμε κάπου στα όρια Ταύρου - Φαλήρου, σημέρα πρέπει να έχει 150-180.000 Euros και διορθώστε με αν κάνω λάθος. Στην Μάλτα δεν ξεπερνά τις 70.000 άντε 80.000 Euros.

Ενδεικτικά είναι όλα θα μου πείτε, ναι αλλά οι δικές μας ενδείξεις είναι "αρνητικές".

Κατά τα άλλα, τα τοπία σε ορισμένες περιοχές μάλλον θυμίζουν Μαρόκο και Αλγερία. Οι βαθύτατες επιρροές από τους κατακτητές τους είναι εκεί και κάποιες τις έχουν εκμεταλλευτεί με τον καλύτερο τρόπο. Αραβικά, Ιταλικά και Αγγλικά στοιχεία είναι ένα σύμπλεγμα που δίνει ιδιόμορφες καταστάσεις.

Άνθρωποι φιλικοί και ήσυχοι. Με λαϊκά στοιχεία, της Ελλάδας του 50 μέχρι και το 70, αυτή την εντύπωση τουλάχιστον έδωσαν σε μενα. Πιστοί καθολικοί. Με έντονο το λατρευτικό στοιχείο.

Γεύσεις και αρώματα που θυμίζουν Ελλάδα κυρίως νησιωτική. 

Κάστρα, πανοπλίες, ιππότες, σταυροφόροι.

Πειρατές, αλλά και Ελληνικοί μύθοι (Οδυσσέας και Καλυψώ)

Σπίτια φτιαγμένα στο χρώμα της ξεροληθιάς (από πορόλυθο) που δίνουν ταυτότητα στα χωριά τους.

Αλλά και τέχνη στο γυαλί που σε κάνει να τρέχεις στην Μεγάλη Γαληνοτάτη, την Βενετία.

Ψαρόβαρκες με χρώματα χαρούμενα σε τυρκουάζ νερά.
Παλιά αστικά λεωφορεία, βγαλμένα μέσα από ελληνικές ταινίες με το τόσο έντονα αναγνωρίσιμο χρώμα τους. Κάτι που σαν "ατραξιόν" θα εκλείψει μετά το πέρας του 2010, σύμφωνα με εντολές και απαιτήσεις της Ευρωπαϊκης Ένωσης. Προλάβετε λοιπόν, γιατί θα είναι σαν να πηγαίνετε στην Κούβα και να έχουν αποσυρθεί πλήρως τα παλαιά μοντέλα αμερικανικών αυτοκινήτων!

Αλλά και πανάκριβες θαλαμηγοί και κότερα. Ένας άλλος οικονομικός πόρος, για ένα τόσο μικρό νησί που ωστόσο έχει όμορφα και καλά οργανωμένα φυσικά λιμάνια.

Μεγάλες μερίδες φαγητού και πολύ καλές τιμές (τουριστικό δέλεαρ για τους Ευρωπαίους γειτονές τους) γευστικά καλές και μέσα στα δικά μας γούστα. Ωραιτότατα τα "παστίτσι". Οι δικές τους τυρόπιτες δρόμου με ριγκότα και αυγό μόνον στην γέμιση και εξωτερικά φύλλο, σε σχήμα βαρκούλας ή μικρού πενιρλύ. Αξία : 0.50 έως 0.65 λεπτά το ένα. Εδώ μια απλή τυρόπιτα ξεπερνά πια το 1.20!! Τις βλέπετε κάτω δεξιά στην εικόνα, παρέα με κουλουράκια μελιού και γλυκάνισου (ιδιαίτερη γεύση).
Ενώ τα κουλουράκια γλυκανίσου με σουσάμι, ομολογώ πως τα έτρωγα δύο-δύο στον πρωϊνό καφέ μου. Πολύ γευστικά.

Ζέστη όμως πολύ και υγρασία με το νεράκι να μην επαρκεί (αφαλάτωση τουλάχιστον για το νησί της Μάλτας, όχι όμως και για το Gozo) και ακριβά τα νεράκια αν δεν τα πάρεις απο το mini market που βρίσκεται σίγουρα κάπου δίπλα στο ξενοδοχείο διαμονής σου.

Μια ωραία εμπειρία και τούτο το ταξίδι στην Μάλτα, στο νησί των Ιπποτών της Μεσογείου. Τα ωραιότερα, το ταξιδιωτικό μας γραφείο τα επιφύλαξε για τις 2 τελευταίες ημέρες, γιατί δεν σας το κρύβω η αρχική εντύπωση που μου έδωσε το νησί ήταν σαφώς κατώτερη των περιγραφών των τουριστικών οδηγών.

Καλώς σας βρήκα και πάλι.

Και να είμαστε αισιόδοξοι.
Ίσως θα πρέπει να κλείσουμε και για αρκετό καιρός τα αυτιά μας στις "σειρήνες του  πολέμου" που μαίνεται γύρω μας και μέσα μας.