Εντυπώσεις ... με την επιστροφή.

Καλώς σας βρήκα και πάλι.
Σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας, που όπως φαίνεται έπιασαν τόπο, μιας και είχαμε εξαιρετικό καιρό.  Και μιλάμε για ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ αφού όλη την προηγούμενη εβδομάδα έβρεχε και έκανε αρκετό κρύο όπως μας είπαν. Μόνον χθες το απόγευμα μας έπιασε λίγο η βροχή στην Φλωρεντία ή οποία και θα συνέχιζε σύμφωνα με το δελτίο καιρού και μετά την αναχώρισή μας :-))
Τύχη λοιπόν, μοναδική.

Οι εντυπώσεις υπέροχες και άμα κερδίσω κάποτε το Lotto θα βρω εκεί στην εξοχή της Τοσκάνης ένα σπιτάκι και θα πάω να εγκατασταθώ :-)))

Αθήνα-Ρώμη με αεροπλάνο.
Ρώμη - Φλωρεντία με τραίνο.
Την Φλωρεντία την είχα ήδη δει στο παρελθόν ήξερα κάποια πράγματα. Αλλά πάντα η βόλτα εκεί σε οδηγεί σε σημεία που ίσως στο παρελθόν να μην είχες δει. Έχει αρχίσει και ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός οπότε οι βιτρίνες παίρνουν και άλλο χρώμα.

Φλωρεντία-Σίεννα με αυτοκίνητο. Παραμονή στην Σιέννα σε ωραίο γραφικό σημείο έξω από τα τοίχη της πόλης και με θέα προς την μεσαιωνική ομορφιά της.
Chianti,  San Gimignano  (και άλλα ενδιάμεσα μικρά ή μεγαλύτερα χωριά της Τοσκάνης με αυτοκίνητο όπως: το Monteriggioni, το Grosseto, το Casentino, το Arezzo). Και μετά οδικώς μέχρι την Πίζα περνώντας στο δρόμο από το Έμπολι (θυμηθείτε το γνωστό βιβλίο του Κάρλο Λέβι και αργότερα κινηματογραφική ταινία του Φραντσέσκο Ρόζι με την Ειρήνη Παππά - Ο Χριστός σταμάτησε στο Έμπολι).
Και πάλι Σιέννα.

Εξαιρετικές διαδρομές, αν και λίγο "ζαλιστικές" λόγω των στροφών.
Ποδαρόδρομος (μαζί μ' ένα καρότσι μην ξεχνιώμαστε) σε πολλά από αυτά τα σημεία για να τα γνωρίσουμε καλύτερα.  
Το τοπίο μαγευτικό.
Έτσι όπως το είχα σχηματίσει στην φαντασία μου με το όσα είχα διαβάσει και δει. Με λόφους γεμάτους αμπέλια σε όλα τα χρώματα του φθινοπώρου. Αλλά και οργιαστική πράσινη βλάστηση με νερά, ποτάμια, ρυάκια, έλατα και κυπαρίσσια, μέχρι βατομουριές και μύρτιλλα.

Φαγητό, το γνωστό κλασσικό ιταλικό. Μακαρονάδες όλων των ειδών και σαλτσών. Πίτσες κάποιες από αυτές πολύ επιτυχημένες, άλλες πάλι όχι. Εξαιρετικά αφράτα ψωμάκια με αλλαντικά και μοτσαρέλλα. Κρεατικά μάλλον ελάχιστα για εμάς. Παγωτά ανυπέρβλητα (5 μεγάλα χωνάκια σε 5 μέρες για μένα) και άλλα γλυκάκια όπως αρωματική και αφράτη μους λεμονιού και μους με άρωμα και γεύση καφέ (το τέλειο γλυκό).

Αλλά εκείνο που σίγουρα είναι σημαντικό είναι το "design" και το "marketing" που συνοδεύει κάθε σου επιλογή για αγορά.
Απ' ένα βάζο φακές μέχρι ένα κομμάτι porcetta (χρειαζόμαστε πολλά μαθήματα εμείς ως παραγωγοί για κάτι τέτοιο, αλλά ας ανοίξουμε λίγο τα μάτια μας και ας κοιτάξουμε πιο πέρα από την μύτη και την επιφάνεια της τσέπης μας. Όλα στον βωμό του εύκολου κέρδους).


Ένα θα σας σημειώσω και τελειώνω εδώ. Θα επανέλθω όσο πιο σύντομα μπορώ με φωτογραφικό υλικό. Σε cafe/pizzaria στο Chianti (Κιάντι) που σταματήσαμε να τσιμπίσουμε κάτι και να πιούμε ένα καφεδάκι γύρω στις 12.30 μεσημέρι, σε κεντρική θέση της τζαμαρίας του μαγαζιού μοστράριζε χειρόγραφη ανακοίνωση για "brouscetta con nouvo olio". Νέας σοδειάς δηλαδή λαδάκι με ψητό ζεστό ψωμάκι αρωματισμένο με ελάχιστο βασιλικό!
Εδώ, δεν ξέρω σε πόσα καφενεδάκια της Μεσσηνίας ή της Λακωνίας (τούτην την εποχή που μαζεύουμε και εμείς ελιές) θα σας σερβίριζαν κάτι τέτοιο παρέα με έναν εσπρέσσο ή καπουτσίνο, με ελληνικό ή φραπέ δηλαδή. Εκεί το έκαναν με καλό τρόπο και προωθούσαν το τοπικό προϊόν προς όλους τους τουρίστες.  Άντε τώρα να πεις στον Ιταλό, ότι το ελληνικό νέο λαδάκι ή το αγουρόλαδο είναι καλύτερο από το δικό του!  Θα σε πετάξει έξω από το μαγαζί.

Και το παράπονό μου. Ένα πράγμα  που με στεναχώρησε πάρα πολύ.
Οι περισσότεροι (αν όχι όλοι) νεο-Ιταλοί (κατά το νεό-Έλληνες) έχουν μια έμφυτη αγένεια.
Δεν παραμερίζουν στο ελάχιστο να περάσει μια γυναίκα με καρότσι και μωρό, πάνω στην ειδική δε ράμπα. Κάτι που σε άλλα ταξίδια μου δεν το έχω δει (παρά μόνον στην Ελλάδα).
Μόνον οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι, το έκαναν, ίσως επειδή στην δική τους γενειά μάθαιναν τρόπους.
Άστε που είναι και αρκετά τσιγκούνηδες :-(

Καλώς σας βρήκα και πάλι.

Υ.Γ. Η φωτογραφία είναι από πίνακα της Eveline Kiegerl  "Φθινόπωρο στην Τοσκάνη" και περιλαμβάνεται μέσα στα τόσα ωραία άλμπουμ με φωτογραφίες της Τοσκάνης που κυκλοφορούν είτε ως ημερολόγια τοίχου, είτε ως άλμπουμ-βιβλία φωτογραφιών συλλεκτικά.