Στο Στρουμφοχωριό το αγαπημένο τους φαγητό, είναι η μανιταρόσουπα. Για μένα πάλι οι σούπες (έτσι τουλάχιστον όπως τις έφτιαχναν οι μαμάδες και οι γιαγιάδες μας: νεροφιδές ή ζουμάκι από κοτόπουλο κ.ά.) δεν είναι και το καλύτερό μου.
Με τα χρόνια όμως έμαθα κάποια περισσότερα πράγματα γι' αυτές. Καθώς και για το πόσο "θεραπευτικές" ιδιότητες μπορεί να έχουν για τους κρυολογημένους, τους κουρασμένους και τους ταλαιπωρημένους από κρεπάλες οργανισμούς μας :-))
Στην δική μου περίπτωση, και λίγο πριν το ταξίδι προς την Τοσκάνη το θέμα ήταν επείγον.
Έπρεπε να έλθουμε οικογενειακώς στα "ίσα" μας από το κρυολόγημα και την όποια ίωση μας είχε βρει! Χρειαζόμασταν θεραπεία, γιατί το ταξίδι θα ήταν μεγάλο...
Στράφηκα λοιπόν προς το αγαπημένο φαγητό του Στρουμφοχωριού, την μανιταρόσουπα.
Μανιταρόσουπα όμως με παραλλαγή, όπου παραλλαγή βλέπετε: φρέσκο τζίντερ (γνωστό επίσης για τις θεραπευτικές του ιδιότητες), καροτάκια για επιπλέον βιταμίνες, φρέσκο χυμό λεμονιού για το αναπνευστικό μας και μπόλικο άνηθο για άρωμα!
Υλικά:
1 μέτριο ψιλοκομμένο κρεμμύδι,
1 πακέτο φρέσκα μανιτάρια, αυτά που βρίσκουμε εύκολα σε SM είναι τα agaricus bisponus, καθαρισμένα και κομμένα σε μεγάλα κάπως κομμάτια,
2 καρότα κομμένα σε ροδέλλες,
1/5 απ' ένα φρέσκο τζίντζερ, κομμένο σε κομματάκια ζιλιέν,
χυμό από ένα μεγάλο λεμόνι καθώς και λίγο από το ξύσμα του (γι' αυτό να πλύνετε καλά το λεμόνι)
1 ματζάκι άνηθο ψιλοκομμένο,
1 κουταλάκι κοφτό, κάρυ γλυκό,
λίγο σκόρδο σε σκόνη (προαιρετικά εάν δεν το θέλετε)
1/3 κουταλάκι κοφτό φρεσκοτριμένο πιπέρι,
1/3 κουταλάκι κοφτό αλάτι (λιγότερο για μας, μιας και έχουμε και τον χυμό του λεμονιού)
ελαιόλαδο (περίπου ένα ποτηράκι κρασιού)
1 κουταλάκι κορν φλάουερ,
1 ποτηράκι (κρασιού) μέτριο κριθαράκι,
1 βιολογικό κύβο λαχανικών ή κοτόπουλου,
2-3 ποτήρια νερό (λίγο με το μάτι πάω πάντα εδώ).
Σε κατσαρόλα ρίχνετε το ελαιόλαδο και σοτάρετε το κρεμμύδι σας μέχρι να γυαλίσει που λένε. Στην συνέχεια ρίχνετε τις ροδέλλες του καρότου να σοταριστούν και αυτές για 2-3 λεπτά. Συνεχίζετε ρίχνοντας μέσα στην κατσαρόλα το νερό, τον κύβο λαχανικών, το ψιλοκομμένο τζίντζερ, το πιπέρι, το κάρυ, τον χυμό και το ξύσμα του λεμονιού και αφήνετε να βράσουν όλα μαζί για 6-7 λεπτά.
Τώρα ήρθε η ώρα των μανιταριών. Μπλούμ μέσα στην κατσαρόλα και αυτά μαζί με τον άνηθο, την σκόνη σκόρδου και το αλάτι. Τα βράζετε για 10 λεπτάκια και από καιρό σε καιρό ανακατεύετε με κουταλίτσα.
Το ζουμάκι θα σας φανεί ίσως λίγο αραιό. Εδώ μπαίνει το κόρν φλάουερ αφού το διαλύσετε προηγουμένως με λίγο από το ζουμάκι της κατσαρόλας. Το ρίχνετε κι' αυτό μέσα και τέλος το κριθαράκι. Αφήνετε για 5 λεπτάκια ακόμη να βράσει το σύνολο των υλικών σας και κλείνετε την φωτιά. Μια ωραία αρωματική και πλούσια σε θρεπτικά συστατικά σούπα είναι μπροστά σας.
Είστε έτοιμοι για καταναλώση και θεραπεία. Συνοδεύεται πολύ ωραία με ψωμάκι και τυράκι (ένα ωραίο κεφαλοτύρι ας πούμε) και την επομένη ανεβαίνετε στο αεροπλάνο του προορισμού σας σαφώς με καλύτερο αναπνευστικό!
Υ.Γ. Η φωτογραφία δανεική από το site το Internet με το Στρουμφάκι να έχει πέσει μέσα στην αγαπημένη του σούπα :-))
Οι σουπίτσες γενικώς έχουν θεραπευτικές ιδιότητες και ικανότητες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει πολύ η μανιταρόσουπα σου με τα καλούδια της και τα μυρωδικά της!
Αν θέλεις μπορείς να προσθέσεις λίγη πατάτα αντί του κορν φλαουερ, έχεις το ίδιο αποτέλεσμα και αποφεύγεις τη λίγη (αλευρίλα)
Φιλιά Πολλά!
Ναι γι' αυτό και τις θυμάμαι μόνον όταν δω τα "σκούρα" Πόπη μου :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πατάτα όντως βοηθά ακριβώς όπως το λες, απλά δεν ήθελα να βάλω πατάτα εκείνη την ώρα. Μην φανταστείς πάντως πολύ κορν φλάουρ (μικρή κουταλίτσα του γλυκού ήταν).
Χαιρετισμούς και καλό μεσημέρι εύχομαι.
Λατρεύω τα στρουμφάκια, λατρεύω την μανιταρόσουπα. Τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήκρυωμένη δεν είμαι,αλλά λάτρης της σούπας γενικώς είμαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήκι αυτή τη βλέπω πεντανόστιμη...
καλησπέρες κορίτσι..-:))
Λατρεύω σουπίτσες και τις τρώω ακόμη και το κατακαλόκαιρο! Μια μανιταρόσουπα που έφτιαξα έγινε ωραία μεν αλλά πολύ σκούρα στο χρώμα κι έτσι δεν την ανέβασα! Η δική σου όμως είναι σαφώς πιο μυρωδάτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είσαι μόνο ευρηματική στις συνθέσεις των υλικών αλλά και στα ονόματα των φαγητών!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!!
Η μανιταρόσουπα είναι η αγαπημένη μου σούπα. Ο συνδιασμός με τζίντζερ πρέπει να δίνει μια μοναδική φρεσκάδα στη γεύση. Θα τη δοκιμάσω σίγουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήhahhhahha!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ'άρέσει και η παρουσίαση αλλά και η μανιταρόσουπαααααα!!!
Αρρωστήσω δεν αρρωστήσω..είχα άρρωστο το σκυλάκι μου..πιάνεται?? μαγειρεύετε άμεσα!
Φιλάκια!!
Μου αρέσουν τα μανιτάρια όπως και να είναι και με την σουπίτσα είναι απίθανα.
ΑπάντησηΔιαγραφήKANTHARE, ήσουν αγαπητέ μου απόλυτα ξεκάθαρος :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήSpirtokouto μου, καλημέρα και σε σένα, άμα είσαι fun των "σουπωϊδών" τούτη η εκδοχή θα σου αρέσει σίγουρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίλα μου καλή σου μέρα, τούτη η σουπίτσα βγήκε ελαφρώς πράσινη (λόγω άνηθου) με χρωματικές πινελιές πορτοκαλί και μπέζ-καφέ...Σαν πίνακας εξοχής ένα πράγμα δηλαδή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα την φτιάξεις σου λέω γιατί μάλλον θα σου αρέσει.
Φιλιά πολλά.
Ξανθή μου, έτσι μια μέρα θα γράψω παραμύθι για να κάνω τα παιδάκια να τρώνε το φαγάκι που έχουν στο πιάτο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και ο Θ. την έφαγε ευχάριστα πολύ λόγω λεμονάτης αρωματικής γεύσης. Του αρέσουν κάτι τέτοια :-))
Εύα μου, αν το σκυλάκι σου είναι παμφάγο, όπως αυτό του γειτονά μου, που το ταϊζω εγώ από απέναντι... μπορεί και να του αρέσει :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια δοκίμασε όμως αν αρέσει πρώτα σε σένα καλή μου.
Καλημέρες.
Έτσι όπως τα λες είναι αγαπητή Μαίρη. Φρεσκάδα με λεμονάτη γεύση και την ιδιαίτερη μυρωδιά του άνηθου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα Μαρία, τα μανιτάρια έχουν φίλους αλλά και ορκισμένους "εχθρούς". Ξέρω άνθρωπο που όπου τα βρει, στην πίτσα ας πούμε, κάθεται και τα βγάζει ένα-ένα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤούτην την σούπα μάλλον δεν θα την έτρωγε με τίποτε χα,χα.
Ήταν όμως πραγματικό βάλσαμο.
Χορταστική και νόστιμη σούπα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα στρουμφάκια ξέρουν και να διασκεδάζουν και να τρώνε καλά! :)
Εμένα το είδωλό μου είναι φυσικά ο Λιχούδης! :)
Το ίδιο είδωλο έχουμε καλή μου Dark Shef!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι' αν σαν συνέχεια είχαμε και τούρτα με βατόμουρα τι να σου πω δηλαδή :-))
Καλημέρα.
Γεια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω αδυναμία στις σούπες, αγαπώ πολύ τα μανιτάρια, οπότε τι καλύτερο από μια μανιταρόσουπα!! Σημειώνω συνταγή και αν κάποτε έρθει ο χειμώνας και το κρύο θα τη φτιάξω οπωσδήποτε!!
Τρελοτουρίστρια
Τρελοτουρίστρια, λες καλή μου να μην έρθει φέτος ο χειμώνας; Έγω μέσα μου ένα αίσθημα πως θα ρθει εκεί κατά τον Γενάρη Φλεβάρη και θα είναι πολυ βαρύς για να τον αντέξουμε μετά από τόση καλοκαιρία :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι νόστιμη σουπίτσα να την φτιάξεις έστω και χωρίς πολύ κρύο.