Πενία τέχνας κατεργάζεται... και όταν τα 3/4 ενός τσουρεκίου κανείς δεν το τρώει όπως είναι έτσι απλό, χωρίς σοκολάτα, χωρίς πραλίνα, χωρίς γέμιση, παρά μονάχα με καβουρδισμένο αμυγδαλάκι για ντεκόρ, κάτι πρέπει να κάνεις για να μην πάει χαμένο το κακόμοιρο!
Και για να μην το φας μόνη σου δηλαδή...
Τότε βάζεις το μυαλό σε λειτουργία, φέρνεις μερικές μνήμες και μερικές αναφορές μπροστά σου, τις συνδυάζεις και λες θα το δοκιμάσω... και φυσικά θα το μεταμορφώσω :-)))
Στις γραμμές που ακολουθούν θα διαβάσετε την ιστορία ενός ταπεινού τσουρεκιού που μεταμορφώθηκε σε αρωματική γευστική πορτοκαλόπιτα, γρήγορα, εύκολα, απλά και με ελάχιστα υλικά.
Χρειάζεστε ένα μέτριο ταψί φούρνου ή πυρέξ,
3/4 τσουρεκιού (να μην είναι πολύ αφράτο στην υφή του)
1/2 κούπας αμυγδαλάκι καβουρδισμένο και αλεσμένο,
ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
1 ποτήρι χυμό φρέσκου πορτοκαλιού,
1 κεσεδάκι γιαούρτι,
4 αυγά,
1 κούπα ζάχαρη,
και 3-4 κουταλιές σιρόπι (ίσως από κάποιο σπιτικό γλυκό του κουταλιού, αλλιώς δεν είναι και τόσο απαραίτητο)
1 κουταλάκι κοφτό βανίλλια,
1 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1 κουταλάκι κοφτό μπέϊκιν πάουντερ.
Κόβετε το τσουρέκι σε φετούλες και τις στρώνετε ομοιόμορφα μέσα στο ταψί σας.
Τις βρέχετε ελαφρώς με το σπιτικό σιροπάκι σας (εγώ είχα σιρόπι από ρόδι) και τις πασπαλίζετε με το αμυγδαλάκι.
Σ' ένα μπολάκι συγκεντρώνετε το ξύσμα του πορτοκαλιού και το ανακατεύετε με 2 μικρές κουταλιές ζάχαρη. Το αφήνετε στην άκρη για κανένα 10λεπτο. Η διαδικασία αυτή βοηθά ώστε να βγάλει το ξύσμα όλο του το άρωμα.
Στην συνέχεια σε βαθύ μπωλ ρίχνετε την ζάχαρη και τ' αυγά και χτυπάτε καλά μ' ένα αυγοδάρτη.
Κατόπιν ρίχνετε μέσα στο μείγμα των αυγών και της ζάχαρης το γιαούρτι, το ξύσμα με την ζαχαρίτσα του και την σκόνη βανίλλιας. Συνεχίζετε το χτύπημα, να ενωθούν και αυτά τα υλικά.
Έχετε ανακατέψει το αλεύρι με το μπέϊκιν και το ρίχνετε εναλλάξ και τμηματικά με τον χυμό του πορτακαλιού ανακεύοντας συνέχεια και μέχρι να τελειώσουν και αυτά τα υλικά.
Περιχύνετε με τον χυλό τις φέτες του τσουρεκιού και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 20 λεπτά περίπου, στους 180 βαθμούς.
Αφήνετε να σταθεί για κανένα τεταρτάκι αφού το ξεφουρνίσετε και το συνοδεύετε παρέα με το αγαπημένο καφεδάκι σας.
Post αφιερωμένο, στον φίλο kikop80 και στις έρευνες του ανά την επικράτεια Αττικής για το πιο γευστικό τσουρέκι :-)
Το έκανες να μοιάζει παιχνιδάκι, θα ήθελα πολύ να δοκιμάσω να το φτιάξω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα!!
AAAA!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ για την αφιέρωση!!!
Το χρειαζόμουν γιατί μετά τη χθεσινή δοκιμή έπαθα δυσπεψία και ήμουν με maalox όλο το απόγευμα!!!
Και να φανταστείς έφαγα μόνο δύο φετούλες από γεμιστό τσουρέκι γνωστού καταστήματος!
Πολύ ωραία η μεταφόρφωση!!!
Πορτοκαλάκι και πάλι πορτοκαλάκι!!!
Εγώ σκεφτηκα πως κάτι θα έφτιαχνες με μαρμελάδα πορτοκάλι αλλά εσύ το προχώρησες με κρεμούλα από πάνω, σιροπάκι, αμυγδαλάκι...
Και έχεις αυτά τα έτοιμα με κάστονο ή σοκολάτα να σου χαλάνε το στομάχι!!!
:-D
Δεν θα μεγαλώσει ο μπέμπης?
Θα ξαναμαγειρέψουμε πάλι με καιρούς!!!
:-))))
Έχω μεγάαααλη αδυναμία στο τσουρέκι (συνήθως το τρώω όλο χεχε) την επόμενη φορά που θα φτιάξω θα αφήσω λίγο να δοκιμάσω την συνταγή σου :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Καλώς μας ήρθες Lilium :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι όντως πολύ εύκολο, ούτε καν μιξεράκι δεν βγήκε από την θέση του.
Παρακαλώ kikop80 :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην έχω πατήσει κι' εγώ έτσι με κάποια έτοιμα γλυκά. Σχεδόν τα αποφεύγω πια και τα περισσότερα τα φτιάχνω σπίτι (με τις πάστες άλλωστε δεν τα πάω και ιδιαίτερα καλά) και πετυχαίνω έτσι την γλυκήτητα που θέλω και με τα υλικά που ελέγχω.
Θα ξαναπιάσετε τις κουτάλες είναι σίγουρο και ο μπέμπης θα μεγαλώσει γρηγορότερα απ' ότι αυτήν την στιγμή πιστεύετε :-) Σε διαβεβαιώ γι' αυτό.
Εμείς πάλι πάντα κάτι αφήνουμε απο τα τσουρέκια... οπότε τούτο το αξιοποιήσαμε καταλλήλως και γλυκάναμε κι' άλλους Μαράκι μου :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήω είναι τέλειο!το είχα κάνει παρόμοια κι εγώ, άνοιξη ήταν θυμάμαι γιατί είχα βάλει μαρμελάδα φράουλα
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://cookthebook.blogspot.com/2009/05/blog-post_04.html
Πολύ καλή η ιδέα σου! Έξυπνη και πρωτότυπη! Αν και εγώ αν είχα τσουρέκι θα το βουτούσα σε γαλατάκι και μιαμ μιαμ...
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ωραία μεταμόρφωση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μία καλή ιδέα για να μην πετάμε τίποτα.Αυτή η συνταγή μπορεί να γίνει και με ένα κομμάτι ξερό κείκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά
αχ Πηνελόπη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ ωραία η μεταμόρφωσή σου...
μακάρι να μπορούσα κι εγώ να το μεταμορφώσω έτσι...
βλέπεις το πρόβλημά μου είναι οτι δεν βρίσκω υπόλοιπο τσουρεκιού όταν το φτιάχνω...είναι λιγάκι φαγανό το σκασμένο μου ως γνωστόν...
φιλιά καλοβδομαδιάτικα..-:))
Είσαι απίστευτη!!αυτή η μεταμόρφωση για μένα είναι πολύ χρήσιμη γιατί όλο και κάτι περισσεύει όταν φτιάχνουμε τσουρέκια ή κέικ και πάνε στον κάλαθο των αχρήστων, δεν είμαστε για τέτοια πλέον.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίθανο γλυκάκι και μόνο που έχει πορτοκάλι φτάνει, θα φτιάξω τσουρεκάκι και θα το δρομολογήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή βδομάδα.
polu kalh idea kai exw kai mia eukolh syntagh gia tsoureki..oti prepei!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου Πηνελόπη με τις καταπληκτικές ιδέες σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυρία μου υποκλίνομαι στις εμπνεύσεις σας για άλλη μια φορά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜμμμ...!! πολύ ενδιαφέρουσα συνταγή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλάκια!
Καταπληκτική ιδέα και θα εφαρμοσθεί στις γιορτές που όλο και κάτι θα περισσέψει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Cook, φαντασία να έχεις και ότι συνδυασμούς σου αρέσουν γευστικά να τους κάνεις πάντα πράξη. Κάποιες φορές θα είναι αποτυχία, κάποιες άλλες όμως θα στεφθούν σίγουρα με δάφνες :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήMyKitchenDiary, εμείς στο γαλατό-καφεδάκι μας μόνον κουλουράκια (παντώς είδους βέβαια) βουτάμε! Τ' τσουρεκάκια τα τρώμε από μόνα τους και άμα μας περισσέψουν τα κάνουμε παραλλαγή :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόπη μου, είπαμε ότι μπορούμε κάνουμε για να δώσουμε χαρά και διάθεση για δημιουργία στα πονεμένα μας μυαλά και σώματα :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημητρά μου τίποτε δεν πετάμε πλέον. Κι' εγώ αν δω κάτι πως δεν θα φαγωθεί το προορίζω για τον σκύλο του γείτονα (ειδικά άμα είναι φαγώσιμο και όχι γλυκάκι).
ΑπάντησηΔιαγραφήSpitikoyto μου, θ' αρχίσω να φυλάω ταπεράκια μου φαίνεται... για να στα προωθώ και να το προλαβαίνουμε το "σκασμένο" σου :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήMαρια και Ειρήνη μου, άμα είναι να μπειτε στον κόπο να φτιάξετε τσουρεκάκια για να φτιάξετε μετά την καμουφλαρισμένη πορτοκαλόπιτα μου, χάρα στα κουράγια σας κοπέλες μου :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανθή μου, απίστευτη δεν λες τίποτε... μ' έχει φοβηθεί μέχρι και το δικό μου μάτι :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν βρεθείς όμως με μπαγιάτικο τσουρέκι, κάντο το το πείραμα.
Ευχαριστώ σε γλυκειά μου Big Mama, αλλά κι' εσύ δεν πας πίσω είναι βέβαιο αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήVita μου καλή σ' ευχαριστώ πολύ. Κοκκίνησα λιγάκι με τα καλά λόγια όλων σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήgeorgiaxara καλώς ήρθες. Είναι όντως μια συνταγή με ενδιαφέρον αφού αξιοποιείς με ωραίο τρόπο υλικά που μπορεί και να πέταγες αλλιώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛιλάκι μου ειδικά τα περισσεύματα των γιορτών είναι που μου δίνουν εμένα την έμπνευση για τα πειράματά μου :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες.
Μπράβο Πηνελόπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραιά και ξεχωριστή συνταγή!!!
Τα τσουρέκια "παίρνουν" πολλές μεταμορφώσεις!
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Εύα μου. Όντως όρεξη να ΄χουμε για να κάνουμε παραλλαγές :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή