Γλυκό "πεϊνιρλί"...ΓΙΓΑΣ

Κάποιες φορές απορώ κι' εγώ με τον εαυτό μου, πως μου βγαίνουν κάποιες συνταγές ή εκτελέσεις (στην κυριολεξία δηλαδή...) με τα διαθέσιμα υλικά.

Αλλά θα μου πείτε όλες οι μαγείρισσες έτσι έκαναν χρόνια πριν από εμάς... και έτσι αναπτύχθηκαν οι τοπικές κουζίνες, σύμφωνα δηλαδή με τα διαθέσιμα υλικά και την εποχικότητα.
Αλλά από ένα σημείο και ύστερα οι εποχές έχουν αλλάξει :-)) αφού πάντα υπάρχουν και υλικά εκτός εποχής.
Το DNA όμως τα διατηρεί τα στοιχεία του και  αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια όταν έρθει η ώρα και η στιγμή. Αλλιώς δεν εξηγείται :-))

Έχω αρκετά αποθέματα σε μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού και προσπαθώ να τα αξιοποιήσω.
Οπότε αυτή την εποχή - την προ των Χριστουγέννων  - που ετοιμάζονται σε αρκετά μέρη του κόσμου γλυκά, που περιέχουν: φρούτα αποξηραμένα, μαρμελάδες και ξηρούς καρπούς, όπως :  οι Αγγλικές Χριστουγεννιάτικες πουτίγκες, το Σκοτσέζικο Cloutie (που έχει και έναν ιδιαίτερο τρόπο παρασκευής), τα Γερμανικά και Αυστριακά Στόλεν, τα Σουηδικά γεμιστά ψωμάκια κι' άλλα που ενδεχομένως μου διαφεύγουν ως ονομασίες, είπα να κάνω κι' εγώ τους δικούς μου συνδυασμούς.

Τα γεμιστά αρτοπαρασκευάσματα, φέρνουν "ευφορία" στις ψυχές των ανθρώπων αυτές τις μέρες του χρόνου. Είναι τα αρώματα και η γεύση των φρούτων, που κλείνουν μέσα τους το καλοκαίρι αφού μιλάμε για: σύκα, δαμάσκηνα, σταφίδες, βερίκοκα και όλων των ειδών μούρα (και αυτό το καλοκαίρι ενδεχομένως να ονειρευόμαστε...μέσα στην καρδιά του Χειμώνα, ποιος να ξέρει!)

Οδηγημένη λοιπόν από τέτοιες σκέψεις, ήρθα να φτιάξω το γλυκό που θα δείτε πιο κάτω.
Αλλά επειδή το σχήμα του σαφώς και θυμίζει πεϊνιρλί.  Είπα να το ονομάσω Γλυκό Πεϊνιρλί.
Το Γίγας, προέκυψε από το μέγεθος, καθώς το αρχικό του, διπλασιάστηκε πραγματικά σε όγκο, χάρη στη μαγιά.

Υλικά για την ζύμη (που ετοιμάστηκε στον αρτοπαρασκευαστή).
90 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
1/2 ποτήρι χυμό από μανταρίνι,
1/2 ποτήρι γάλα φρέσκο και πλήρες,
500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
2 μέτρια αυγά,
1/4 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι.
1 φακελάκι ξηρή μαγιά,

Τα υλικά μπήκαν με αυτήν ακριβώς στο μηχάνημα στο πρόγραμμα ζυμώματος. Μετά από μια ώρα και 20 λεπτά η ζύμη μου ήταν έτοιμη και με το πρώτο φούσκωμα.

Πάνω σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και με την βοήθεια νισεστέ την άνοιξα σ' ένα μεγάλο παραλληλόγραμμο.
Σ' όλη την επιφάνεια της έβαλα μαρμελάδα βερίκοκο. περίπου 1.5 φλιτζάνι.
Πάνω στην μαρμελάδα σκόρπισα αποξηραμένα cranberries και φυστίκια Αιγίνης ολόκληρα και φυσικά ανάλατα (τους έχω ιδιαίτερη αγάπη).
Με την βοήθεια του χαρτιού τύλιξα τις άκρες (κατά μήκος) και από τις δύο πλευρές ώστε να σχηματίσω ένα ρολό και να εξασφαλίσω το γεγονός ότι δεν θα μου ανοίξει ιδιαίτερα στο ψήσιμο.  Επίσης γύρισα και τις γωνίες του ρολού προς τα μέσα, πάντα με την ίδια ελπίδα.. Αλλά τελικά η ζύμη αποφάσισε να ανοίξει τελικά και να μεταμορφωθεί σε σχήμα πεϊνιρλί, εξού και το τελικό όνομα!!

Μετέφερα με την βοήθεια του χαρτιού στο ταψί μου, που ήταν επίσης στρωμένο με χαρτί ψησίματος και διαγώνια λόγω μεγάλου σχήματος. Άλειψα την επιφάνεια με λίγο βούτυρο και γάλα και πασπάλισα με ξανθιά ζάχαρη επίσης.

Σε ελαφρώς ζεστό φούρνο, άφησα το στρούντελ (ή πεϊνιρλί) να φουσκώσει εκ' νέου για 40 λεπτά της ώρας και μετά έψησα στους 180 βαθμούς, με αέρα για 25-30 λεπτά.
Μόλις η θερμοκρασία του κατέβηκε αρκετά ώστε να μπορεί να κοπεί "χωρίς απώλειες" άρχισε το μοίρασμα.

Δοκιμάστε την δική σας εκδοχή, με ότι υλικά σας βρίσκονται για την γέμιση, αλλά την ζύμη αφήστε την ως έχει. Είναι αφράτη και πολύ αρωματική.
Φουσκώνει πολύ και είναι αρκετό για 9-10 άτομα - και όχι για μία μόνο φορά :-).