Επαναφορά στα της κουζίνας, τουλάχιστον για μένα σημαίνει, πρώτα από όλα πιτούλα!
Κάτι που πραγματικά μου έλειψε στην διατροφή των διακοπών, μιας και σε ελάχιστα μέρη κατάφερα να βρω μια αξιοπρεπή πίτα.
Γιατί έτσι βρε παιδιά (και απευθύνομαι στους εστιάτορες ανά την Ελλάδα);
Πολύ κρεατικό, αρκετός ψαρομεζές, αρκετά μαλάκια, αρκετές τοματοσάλτες, αρκετοί μουσακάδες και τζατζίκια, αρκετές καυτερές τυρεοκαυτερές!
Η ελληνική κουζίνα έχει και άλλα νόστιμα.
Μια καλή πιτούλα με μερικά αξιόλογα λαχανικά της εποχής (ή και όχι, αρκεί να είναι φρέσκα) και τυράκια που παράγει ο κάθε τόπος...χάθηκε ο κόσμος να φτιάξετε;
Τον καημό μου έκανα πράξη λοιπόν...και μπήκα στα γρήγορα στην κουζίνα για να κάνω πίτα και να παρηγορηθώ.
Δεν είχα όμως την δύναμη να ανοίξω σπιτικό φύλλο όπως το ήθελα και το επιθυμούσα, καθώς βρίσκομαι στην διαδικασία για βάψιμο όλου του σπιτιού (με όλες του τις συνέπειες δηλαδή...).
Έτσι αρκέστηκα σε μια εκδοχή ανοικτής πίτας-τάρτας ή κις λορέν αλλά ελληνικά...ας πούμε.
150 γραμ. αλεύρι καλαμποκιού,
350 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
2 μέτρια αυγά,
120 γραμ. παγωμένο βούτυρο και λίγο ακόμη για το άλειμμα του ταψιού,
1/2 ποτήρι ελαιόλαδο,
2 κουταλάκια ούζο ούζο.
Για την γέμιση της:
1 μεγάλο κολοκύθι τριμμένο στον τρίφτη,
1 μεγάλο πράσο ψιλοκομμένο,
1 μεγάλο φινόκιο επίσης τριμμένο στο τρίφτη,
1 μικρό ματσάκι φρέσκο ψιλοκομμένο δυόσμο,
3 μέτρια αυγά,
150 γραμ. ξυνομηζύθρα,
400 γραμ. φέτα,
150 γραμ. κασέρι,
3 κουταλιές σούπας γιαούρτι στραγγιστό,
2 κουταλιές σούπας τραχανά,
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 ποτηράκι ζωμό από κοτόπουλο,
μοσχοκάρυδο, πιπέρι και ελάχιστο αλάτι.
Και τέλος 2 κουταλάκια σουσάμι για στόλισμα και νοστιμιά.
Αρχικά έπλυνα και καθάρισα τα λαχανικά μου. Έτριψα το κολοκύθι και το φινόκιο και μαζί με το ψιλοκομμένο πράσο τα σοτάρισα με δύο κουταλιές ελαιόλαδο και λίγο ζωμό από κοτόπουλου που είχα βράσει.
Μέσα στο μείγμα έριξα τον ψιλοκομμένο δυόσμο, τον τραχανά και τα μπαχαρικά ανακάτεψα καλά και τ' άφησα στην άκρη να κρυώνουν. Να επισημάνω πως ο τραχανάς βοηθά στο να τραβήξει τα όποια υγρά βγάλουν τα λαχανικά και δένει πολύ καλά με το όλο μείγμα.
Κατόπιν ετοίμασα την ζύμη μου, ανακατεύοντας όλα τα προανεφόρομενα υλικά αλλά προσθέτοντας σταδιακά το ελαιόλαδο. Η συγκεκριμένη ζύμη παραμείνει ελαφρώς τριφτή, δεν γίνεται συμπαγής χάρη στο αλεύρι καλαμποκιού.
Στην συνέχεια βουτύρωσα καλά το ταψί μου (ένα 32άρι στρογγυλό) και άπλωσα με τα δάχτυλα τη ζύμη πατώντας την καλά, ώστε να γίνει ομοιογενής.
Σε βαθύ μπολ έτριψα την φέτα, το κασέρι και την ξυνομηζύθρα, πρόσθεσα το γιαούρτι, το μείγμα λαχανικών-τραχανά και τ' αυγά και ανακάτεψα όλα μαζί.
Πάνω στην ζύμη άπλωσα την γέμιση μου. Πασπάλισα με σουσάμι και έψησα σε προθερμασμένο φούρνου στους 180 βαθμούς με αέρα, για 40 λεπτά.
Άφησα λίγο να τραβήξει και έτοιμη για σερβίρισμα.
Ένα πλήρες μεσημεριανό πιάτο που δεν χρειάστηκε απολύτως τίποτε άλλο ως συνοδεία!
Καλή απόλαυση αν αποφασίσετε να την φτιάξετε.
Κάτι που πραγματικά μου έλειψε στην διατροφή των διακοπών, μιας και σε ελάχιστα μέρη κατάφερα να βρω μια αξιοπρεπή πίτα.
Γιατί έτσι βρε παιδιά (και απευθύνομαι στους εστιάτορες ανά την Ελλάδα);
Πολύ κρεατικό, αρκετός ψαρομεζές, αρκετά μαλάκια, αρκετές τοματοσάλτες, αρκετοί μουσακάδες και τζατζίκια, αρκετές καυτερές τυρεοκαυτερές!
Η ελληνική κουζίνα έχει και άλλα νόστιμα.
Μια καλή πιτούλα με μερικά αξιόλογα λαχανικά της εποχής (ή και όχι, αρκεί να είναι φρέσκα) και τυράκια που παράγει ο κάθε τόπος...χάθηκε ο κόσμος να φτιάξετε;
Τον καημό μου έκανα πράξη λοιπόν...και μπήκα στα γρήγορα στην κουζίνα για να κάνω πίτα και να παρηγορηθώ.
Δεν είχα όμως την δύναμη να ανοίξω σπιτικό φύλλο όπως το ήθελα και το επιθυμούσα, καθώς βρίσκομαι στην διαδικασία για βάψιμο όλου του σπιτιού (με όλες του τις συνέπειες δηλαδή...).
Έτσι αρκέστηκα σε μια εκδοχή ανοικτής πίτας-τάρτας ή κις λορέν αλλά ελληνικά...ας πούμε.
Κις Λορέν με κολοκυθάκι, φινόκιο, πράσο και ελληνικά τυράκια
Υλικά για την ζύμη της:150 γραμ. αλεύρι καλαμποκιού,
350 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
2 μέτρια αυγά,
120 γραμ. παγωμένο βούτυρο και λίγο ακόμη για το άλειμμα του ταψιού,
1/2 ποτήρι ελαιόλαδο,
2 κουταλάκια ούζο ούζο.
Για την γέμιση της:
1 μεγάλο κολοκύθι τριμμένο στον τρίφτη,
1 μεγάλο πράσο ψιλοκομμένο,
1 μεγάλο φινόκιο επίσης τριμμένο στο τρίφτη,
1 μικρό ματσάκι φρέσκο ψιλοκομμένο δυόσμο,
3 μέτρια αυγά,
150 γραμ. ξυνομηζύθρα,
400 γραμ. φέτα,
150 γραμ. κασέρι,
3 κουταλιές σούπας γιαούρτι στραγγιστό,
2 κουταλιές σούπας τραχανά,
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
μοσχοκάρυδο, πιπέρι και ελάχιστο αλάτι.
Και τέλος 2 κουταλάκια σουσάμι για στόλισμα και νοστιμιά.
Αρχικά έπλυνα και καθάρισα τα λαχανικά μου. Έτριψα το κολοκύθι και το φινόκιο και μαζί με το ψιλοκομμένο πράσο τα σοτάρισα με δύο κουταλιές ελαιόλαδο και λίγο ζωμό από κοτόπουλου που είχα βράσει.
Μέσα στο μείγμα έριξα τον ψιλοκομμένο δυόσμο, τον τραχανά και τα μπαχαρικά ανακάτεψα καλά και τ' άφησα στην άκρη να κρυώνουν. Να επισημάνω πως ο τραχανάς βοηθά στο να τραβήξει τα όποια υγρά βγάλουν τα λαχανικά και δένει πολύ καλά με το όλο μείγμα.
Κατόπιν ετοίμασα την ζύμη μου, ανακατεύοντας όλα τα προανεφόρομενα υλικά αλλά προσθέτοντας σταδιακά το ελαιόλαδο. Η συγκεκριμένη ζύμη παραμείνει ελαφρώς τριφτή, δεν γίνεται συμπαγής χάρη στο αλεύρι καλαμποκιού.
Στην συνέχεια βουτύρωσα καλά το ταψί μου (ένα 32άρι στρογγυλό) και άπλωσα με τα δάχτυλα τη ζύμη πατώντας την καλά, ώστε να γίνει ομοιογενής.
Σε βαθύ μπολ έτριψα την φέτα, το κασέρι και την ξυνομηζύθρα, πρόσθεσα το γιαούρτι, το μείγμα λαχανικών-τραχανά και τ' αυγά και ανακάτεψα όλα μαζί.
Πάνω στην ζύμη άπλωσα την γέμιση μου. Πασπάλισα με σουσάμι και έψησα σε προθερμασμένο φούρνου στους 180 βαθμούς με αέρα, για 40 λεπτά.
Άφησα λίγο να τραβήξει και έτοιμη για σερβίρισμα.
Ένα πλήρες μεσημεριανό πιάτο που δεν χρειάστηκε απολύτως τίποτε άλλο ως συνοδεία!
Καλή απόλαυση αν αποφασίσετε να την φτιάξετε.
Καλημερα Πηνελοπη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνησω για τα μενου των εστιατοριων και ταβερνων, επαναλαμβανοται και κουραζουν... Τελεια η ταρτα σου, ειναι απο τα αγαπημενα μου φαγακια, αν και μαλλον σπανιως φτιαχνω καθως ο αντρας μου δεν συμπαθει τα τυρια...
Φιλια!
(καλο κουραγιο με το βαψιμο!)
Καλό μήνα Μαρίνα μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για την ευχή. Τελειώσαμε με το βάψιμο, τελειώσαμε και με το νέο διάκοσμο στο δωμάτιο του νεαρού μας...αλλά τώρα πρέπει να μπουν και πάλι όλα τα υπόλοιπα στην θέση τους!
Και οι δικοί μου άντρες τις πίτες και τις τάρτες δεν τις βλέπουν ως φαγητό, αλλά εδώ έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία και την έφαγαν ως τέτοιο!
Χαιρετισμούς πολλούς.
Το μενού των εστιατορίων ανά την Ελλάδα δεν παίζεται. Βέβαια εγώ βρήκα πίτες στο Μεγάλο Χωριό και την ευρύτερη περιοχή Καρπενησίου και μάλιστα καλές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει η ζύμη σου με το αλεύρι καλαμποκιού.
Καλή δύναμη για τα υπόλοιπα.
Προς Καρπενήσι αλλά πιο βόρεις στην Ήπειρο, τις πίτες τις βάζουν στα μαγαζιά τους, αλλά μάλλον τις προσφέρουν ως μια εναλλακτική δεύτερη λύση (ή δεκατιανό) και όχι σαν κύριο πιάτο Ξανθή μου. Και εμείς στα Ζαγόρια βρήκαμε πολλές φορές πίτα και μάλιστα με χειροποίητο φύλλο.
ΔιαγραφήΤο αλεύρι το καλομποκιού, την έδωσε πιο "τριφτή" υφή και σαφώς μια άλλη νοστιμιά. Αξίζει τον κόπο μια δοκιμή.
Χαιρετισμούς πολλούς και Χρόνια Πολλά κι' από εδώ.
Τα σάλια μου ετρεξαν!!!! :P
ΑπάντησηΔιαγραφήΟντως ειναι πολύ δυσκολο να βρεις εξω μια καλη πίτα!!!
Καλη επαναπροσαρμογή στην καθημερινότητα σου λοιπόν! :)
Να 'σαι καλά Μαρία μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για την ευχή και αντεύχομαι καλό μήνα και με το καλό στο φθινόπωρο που θα μας έρθει.
Πολύ ωραία η ανοιχτή πίτα σου, με υλικά που έχουμε στο σπίτι τελικά γίνονται θαύματα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει στην ζύμη το αλεύρι καλαμποκιού, και το γιαούρτι αντί κρέμας στην γέμιση, το αποτέλεσμα τέλειο!!
Η τελευταία φωτογραφία τα λέει όλα!!
Καλό κουράγιο με τις εργασίες στο σπίτι, τα πέρασα πέρυσι και ακόμα να συνέλθω......
Καλό βράδυ!
Ευχαριστώ σε Μάχη μου.
ΔιαγραφήΠραγματικά η προσθήκη κάποιων υλικών μπορεί να σου δώσει την "γευστική" διαφορά. Κι' εδώ όλα έδεσαν πολύ αρμονικά μεταξύ τους. Ακόμη και το πράσο που για μένα δεν είναι και πολύ αγαπημένο υλικό. Αλλά με έχουν "πείσει' " κάποιες φίλες bloggers και το έχω εντάξει σε τέτοιους συνδυασμούς.
Καλό απόγευμα και καλό μήνα εύχομαι.
Συμφωνώ απολύτως Πηνελόπη μου! Καμία πρωτοτυπία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η πίτα σου, το φινόκιο είναι αγαπημένο μου!
Καλή δύναμη για το βάψιμο!
Ευχαριστώ σε Μαρία μου.
ΔιαγραφήΑυτό με την "πρωτοτυπία" των εστιατορίων, ανά την επικράτεια, πρέπει να αρχίσουμε πια να τους το δηλώνουμε κάθε φορά που το εντοπίζουμε, μπας και αποφασίσουν κάποιοι να το κατανοήσουν.
Φαίνεται υπερ λαχταριστό !!! Πολύ ωραία υλικά η γέμιση !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θέλω να σε βεβαιώσω καλέ μου Άρη, πως ήταν όντως!
ΔιαγραφήΠωπω, και τι δεν έχει μέσα! Φανταστικός συνδυασμός, φαίνεται λαχταριστή Πηνελόπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν από τις πιο καλές πίτες-τάρτες που έχω φτιάξει το τελευταίο διάστημα Χρύσα μου, οπότε συνιστώ σε όποιον έχει διάθεση να την κάνει την δοκιμή της και νομίζω πως θα με δικαιώσει.
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα εύχομαι.
Τα υλικά είναι όλα ένα κι ένα......είμαι σίγουρη για τη γεύση της!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τα υλικά μας δείχνουν τον δρόμο Πέπη μου.
ΔιαγραφήΤο ξέρεις καλά εσύ, με τα τόσο καλούδια που μας τρατάρεις κάθε φορά!!!
Θα συμφωνήσω μαζί σου Πηνελόπη μου για τα εστιατόρια. Οι πίτες λείπουν από τον κατάλογό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγώ όπου πήγα πίτα δεν είχε κανένα.
Καλά έκανες κι έφτιαξες μόνη σου..
Πολύ ωραία φαίνεται και η ζύμη μου άρεσε.
Καλό μήνα :)
Χαίρομαι που συμφωνείς και εσύ μαζί μου Μάριον. Έκανα 4 ταξίδια μέσα στο καλοκαίρι και παντού συνάντησα πάνω κάτω τα ίδια... Με κάποιους γνωστούς και φίλους που συζήτησα και εκείνοι τα ίδια μου είπαν...
ΔιαγραφήΤο ερώτημα λοιπόν είναι γιατί είναι τόσο λίγα τα μαγαζιά εστίασης που αποφασίζουν να "ξεφύγουν" από τα τετριμμένα πιάτα...
Ήταν πραγματικά μια πολύ ωραία πίτα. Και για μένα τέλεια ως μεσημεριανό (το επαναλαμβάνω...).
Χαιρετισμούς πολλούς και καλό φθινόπωρο.
Την λατρεύω!Μπορώ να την φάω όλη μόνη μου Πηνελοπίτσα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈπρεπε να σ' έχω κοντά Λίλια μου, για να την "τακτοποιούσαμε" τα δυο μας!!!
ΔιαγραφήΠολύ ωραία!! Πόσο καιρό έχω να φτιάξω μια τέτοια ανοικτή τάρτα δεν ξέρω, πολύ πάντως και τις έχω πεθυμήσει!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριττό να σου πω ότι με έβαλες στα αίματα! Τρελαίνομαι για πίτες γενικώς και όπως σωστά λες έξω δύσκολο να βρείς!!
Φιλιά πολλά!!
Άντε Mari μου, με το καλό!
ΔιαγραφήΝομίζω πως "τα αίματα" καλά έκαναν και μπήκαν σε λειτουργία, καθώς είναι μια πολύ νόστιμη πίτα η συγκεκριμένη!
Χαιρετισμούς πολλούς.
Πόσο μ'αρέσουν οι πιτούλες! Και τι ωραίος ο συνδυασμός με το φινόκιο! Πρέπει να είναι πολύ νόστιμη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελικούλα, όπως ήδη έγραψα και στις άλλες φίλες, ήταν μια πολύ νόστιμη τάρτα.
ΔιαγραφήΚαι γι' αυτό την προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλες σας. Δοκιμάστε την και εσείς και τα αγαπημένα σας πρόσωπα και ελπίζω να σας αρέσει, όπως άρεσε και σ' εμάς.
Καλό σου απόγευμα