Γύρισε το μικρό το παλλικάρι από το σχολείο (και που πάμε ακόμη...χάρη τους κάνουμε, των δασκάλων εννοώ...) και είχε αρκετά αιτήματα προς υλοποίηση καθώς είχε έρθει για τα καλά η μεσημεριανή πείνα!
Και ω, του θαύματος τίμησε και το κοτοπουλό-φιλέτο που είχε μαγειρευτεί μέσα σε γιαούρτι, μπαχαρικά, μελιτζάνες και πιπεριές, περισσότερο από την σπαγεττίνη!
Αλλά ήθελε και ντόντας το παιδί, και μάλιστα γλασσαρισμένα με σοκολάτα!
Είπα κι' εγώ να καταπιαστώ μαζί τους παράλληλα με άλλες δουλειές... το διάβασμα της επόμενης μέρας... και παρά την διάγνωση για σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και στα δυο μου χέρια (γεγόνος που σημαίνει οπωσδήποτε ξεκούραση και την αγωγή που θα επιβληθεί από τον σχετικό γιατρό).
Τι τα θες όμως...άμα κάτι πάει από την αρχή στραβά και ανόρεχτα... πάει και τέλειωσε.
Ήρθαν τα ντόνατς κι' έγιναν μια μικρή αποτυχία :-)
Παραφούσκωσαν και δεν μπορούσα να τα "συμμαζέψω" μέσα στον φούρνο μου.
Φαγώθηκαν μεν, αλλά με νευρίασαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει και φυσικά δεν γλασσαρίστηκαν με σοκολάτα .
Η αποτυχία ωστόσο, με έκανε να θέλω να επανορθώσω το σφάλμα μου και ξέσπασα σε κεϊκ.
Αλλά το ήθελα αρωματικό οπωσδήποτε, οπότε να πως οδηγήθηκα σε...
Το μαχλέπι μπήκε, γιατί καθώς άνοιξα το ντουλάπι για να συγκεντρώσω τα υλικά μου, το είδα να με κοιτά με το παράπονο της λησμονιάς!! Κρίμα ήταν να το αφήσω παραπονεμένο :-)
Τα υλικά μου για το κεϊκ σε μια κανονική φόρμα με αποσπώμενο πάτο ήταν:
1 μέτριο λεμόνι καλά πλυμένο,
1 πακέτο αλεύρι αυτοδιωγκούμενο,
2 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
1/3 κοφτό κουταλάκι μαχλέπι σκόνη,
1,5 φλιτζάνι ζάχαρη ψιλή,
4 μέτρια αυγά,
2/3 ποτηριού γάλα,
1 φλιτζάνι λιωμένο βούτυρο αγελάδος,
1 φακελάκι βανίλια με άρωμα λεμόνι,
4 κουταλιές της σούπας καρύδα.
Αρχικά έπλυνα το λεμόνι πολύ καλά και το έβαλα να το βράσω με νερό για 10 λεπτά.
Στα 10 λεπτά του άλλαξα το νερό και το έβρασα για ακόμη 5 λεπτά.
Μέθοδος που εφαρμόζω αρκετά συχνά για να ξεπικρίσω ένα λεμόνι ή πορτοκάλι, αλλά και για να μαλακώσει, καθώς το χρησιμοποιώ ολόκληρο.
Μόλις ήταν έτοιμο, το έκοψα στην μέση και μετά στα 4 αφαίρεσα κουκούτσια και το κεντρικό σημείο με την χοντρή ίνα και το άλεσα στο multi μαζί με λίγο γάλα.
Γίνεται αλοιφή που θα ενσωματωθεί εύκολα στο κεϊκ.
Κατόπιν σε βαθύ μπολ χτύπησα το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι ν' ασπρίσουν και σταδιακά πρόσθεσα ανά δύο τα αυγά και χτύπησα εκ' νέου.
Μετά έριξα μέσα στο μείγμα την αρωματική βανίλια, το αλεσμένο λεμόνι, την καρύδα και το γάλα και χτύπησα εκ΄ νέου για 2 λεπτά.
Τελευταία ενσωματώθηκαν στο μείγμα: το αλεύρι,το μπεϊκιν και το μαχλέπι που τα είχα προηγουμένως ανακατέψει μαζί.
Έτοιμο. Μπήκε σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο, στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και πήγε για. ψήσιμο σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς, για 40 περίπου λεπτά.
Το τεστ με το μαχαιράκι και έτοιμο.
Έμεινε να κρυώσει και στολίστηκε με το γλάσσο του.
Το γλάσσο το δημιούργησα από:
1 κούπα ζάχαρη άχνη,
5-6 σταγόνες εσσάνς κίτρου,
και σταγόνες από όλο τον χυμό ενός μικρού λεμονιού, που έσταζα σταδιακά μέσα στην άχνη, για να έχω την σωστή πυκνότητα.
Αρωματικό όσο δεν παίρνει ενώ με βοήθησε να "ανακτήσω" το κύρος μου μετά την αποτυχία των ντόνατς :-)) αλλά και να πάρω κουράγιο, για την αυριανή μου επίσκεψη στον ορθοπεδικό, μετά από την σχετική έρευνα στο internet σχετικά με το θέμα.
Καλή δύναμη σε όλες και όλους εύχομαι.
Και ω, του θαύματος τίμησε και το κοτοπουλό-φιλέτο που είχε μαγειρευτεί μέσα σε γιαούρτι, μπαχαρικά, μελιτζάνες και πιπεριές, περισσότερο από την σπαγεττίνη!
Αλλά ήθελε και ντόντας το παιδί, και μάλιστα γλασσαρισμένα με σοκολάτα!
Είπα κι' εγώ να καταπιαστώ μαζί τους παράλληλα με άλλες δουλειές... το διάβασμα της επόμενης μέρας... και παρά την διάγνωση για σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και στα δυο μου χέρια (γεγόνος που σημαίνει οπωσδήποτε ξεκούραση και την αγωγή που θα επιβληθεί από τον σχετικό γιατρό).
Τι τα θες όμως...άμα κάτι πάει από την αρχή στραβά και ανόρεχτα... πάει και τέλειωσε.
Ήρθαν τα ντόνατς κι' έγιναν μια μικρή αποτυχία :-)
Παραφούσκωσαν και δεν μπορούσα να τα "συμμαζέψω" μέσα στον φούρνο μου.
Φαγώθηκαν μεν, αλλά με νευρίασαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει και φυσικά δεν γλασσαρίστηκαν με σοκολάτα .
Η αποτυχία ωστόσο, με έκανε να θέλω να επανορθώσω το σφάλμα μου και ξέσπασα σε κεϊκ.
Αλλά το ήθελα αρωματικό οπωσδήποτε, οπότε να πως οδηγήθηκα σε...
Κεκάκι λεμονιού, με μαχλέπι, καρύδα και έξτρα γλάσσο λεμονιού.
Το μαχλέπι μπήκε, γιατί καθώς άνοιξα το ντουλάπι για να συγκεντρώσω τα υλικά μου, το είδα να με κοιτά με το παράπονο της λησμονιάς!! Κρίμα ήταν να το αφήσω παραπονεμένο :-)
Τα υλικά μου για το κεϊκ σε μια κανονική φόρμα με αποσπώμενο πάτο ήταν:
1 μέτριο λεμόνι καλά πλυμένο,
1 πακέτο αλεύρι αυτοδιωγκούμενο,
2 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
1/3 κοφτό κουταλάκι μαχλέπι σκόνη,
1,5 φλιτζάνι ζάχαρη ψιλή,
4 μέτρια αυγά,
2/3 ποτηριού γάλα,
1 φλιτζάνι λιωμένο βούτυρο αγελάδος,
1 φακελάκι βανίλια με άρωμα λεμόνι,
4 κουταλιές της σούπας καρύδα.
Αρχικά έπλυνα το λεμόνι πολύ καλά και το έβαλα να το βράσω με νερό για 10 λεπτά.
Στα 10 λεπτά του άλλαξα το νερό και το έβρασα για ακόμη 5 λεπτά.
Μέθοδος που εφαρμόζω αρκετά συχνά για να ξεπικρίσω ένα λεμόνι ή πορτοκάλι, αλλά και για να μαλακώσει, καθώς το χρησιμοποιώ ολόκληρο.
Μόλις ήταν έτοιμο, το έκοψα στην μέση και μετά στα 4 αφαίρεσα κουκούτσια και το κεντρικό σημείο με την χοντρή ίνα και το άλεσα στο multi μαζί με λίγο γάλα.
Γίνεται αλοιφή που θα ενσωματωθεί εύκολα στο κεϊκ.
Κατόπιν σε βαθύ μπολ χτύπησα το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι ν' ασπρίσουν και σταδιακά πρόσθεσα ανά δύο τα αυγά και χτύπησα εκ' νέου.
Μετά έριξα μέσα στο μείγμα την αρωματική βανίλια, το αλεσμένο λεμόνι, την καρύδα και το γάλα και χτύπησα εκ΄ νέου για 2 λεπτά.
Τελευταία ενσωματώθηκαν στο μείγμα: το αλεύρι,το μπεϊκιν και το μαχλέπι που τα είχα προηγουμένως ανακατέψει μαζί.
Έτοιμο. Μπήκε σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο, στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και πήγε για. ψήσιμο σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς, για 40 περίπου λεπτά.
Το τεστ με το μαχαιράκι και έτοιμο.
Το γλάσσο το δημιούργησα από:
1 κούπα ζάχαρη άχνη,
5-6 σταγόνες εσσάνς κίτρου,
και σταγόνες από όλο τον χυμό ενός μικρού λεμονιού, που έσταζα σταδιακά μέσα στην άχνη, για να έχω την σωστή πυκνότητα.
Αρωματικό όσο δεν παίρνει ενώ με βοήθησε να "ανακτήσω" το κύρος μου μετά την αποτυχία των ντόνατς :-)) αλλά και να πάρω κουράγιο, για την αυριανή μου επίσκεψη στον ορθοπεδικό, μετά από την σχετική έρευνα στο internet σχετικά με το θέμα.
Καλή δύναμη σε όλες και όλους εύχομαι.
Εγώ πάντως, Πηνελόπη μου, δεν θα είχα στενοχώρια, αφού τα Ντόνα τς καταναλώθηκαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το κέικ, έτσι που το βλέπω κατακίτρινα και φουσκωτό, λέω ότι είναι πολύ του γούστου μου!
Κι ένα κομματάκι αυτή την ώρα θα ταίριαζε με το καφεδάκι. Τι λες;
Φιλάκια
Να 'σαι καλά Ελένη μου.
ΔιαγραφήΣτην επόμενη συνάντηση...και με καλύτερα χέρια... θα προσπαθήσω να σε τρατάρω.
Καλό μήνα εύχομαι.
Καλώς ήρθες στο κλάμπ του καρπιαίου σωλήνα!! Να τα πούμε τηλεφωνικώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά σε πρώτη φάση μαζέψου λίγο.
Καλά τα λες εσύ Ξανθή μας... αλλά πως κάνεις τα λόγια, πράξη... μου λες!!!
ΔιαγραφήΚαλό μήνα να έχεις.
Πηνελόπη μου πάρε χαρτί και γράφε: περιαρθρίτιδα (στους ώμους), επικονδυλίτιδα (στους αγκώνες) ΚΑΙ σύνδρομο καρπιαίου!!! Τα έχω όλα και στα δύο χέρια, μη σκας, θα κάνουμε παρέα όλες μαζί! Όπως λέει και η Ξανθή, ξεκουράσου σε πρώτη φάση και...υπομονή! Ωράιο, μυρωδάτο κέικ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, Αμαλία μου...
ΔιαγραφήΠεριαρθρίτιδα μου είχαν διαγνώσει λίγο μετά την γέννα...καθώς τα πάντα έπρεπε να γίνονται ταυτόχρονα.
Αλλά τώρα πια "βγήκαν" και τα 30 έτη συνεχούς πληκτρολόγησης και πάει λέγοντας...
Αλλά πρέπει να μου πείτε πως το αντιμετωπίζετε γενικά το θέμα (πέρα από την ξεκούραση...)
Φιλιά πολλά και καλό μήνα εύχομαι.
ηδη μυρισε λεμονι!!! πωω αγαπω τα λεμονατα κεικ αλλα αυτο με το ολοκληρο λεμονι μεσα μου εκανε κλικ να τρεξω να το κανω!!!! περαστικα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τον τρόπο αυτό Ντολμαδάκι μου, το λεμόνι ή το πορτοκάλι ολόκληρο ή και μανταρίνια, μπορείς να έχεις ένα απίστευτα αρωματικό και αφράτο κεϊκ. Δοκίμασε και νομίζω πως θα με δικαιώσεις.
ΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις ευχές.
Εγω πάλι θ αετρωγα και τα ντονατς και το κέικ χι χι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχα αυτοι οι καρποί... περαστκα να ειναι :)
Άστα Ομορφούλα!
ΔιαγραφήΑπό χεράκια "ξεμείναμε"!!!
Αποχή από δουλειές κανένα δεκάλεπτο ...και μετά φτου μανά ξανά ...από την αρχή :-))
Αμ, κι εδώ το ίδιο έγινε...
Πηνελόπη μου σημασία έχει ότι κάνουμε συνεχώς συνταγές για να ευχαριστήσουμε τους δικούς μας, και όχι αν για λίγο χρόνο ή χώρο αποτυγχάνουν τα ντόνατς, αποτέλεσμα της αγάπης τους είναι ότι δεν αφήνουν ούτε ψίχουλο κάθε φορά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλειο το κέικ, ωραίες οι ιδέες σου με το λεμόνι, με το μαχλέπι και την καρύδα.
Πρόσεχε τα χεράκια σου για να έχουν!!
Καλό βράδυ!
Ευχαριστώ για τα τόσο καλά λόγια Μάχη μου.
ΔιαγραφήΠράγματι κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε για να τους έχουμε ευχαριστημένους, και ελπίζω να το νοιώθουν και να το αξιολογούν σωστά.
Τα υλικά έδεσαν τέλεια μεταξύ τους και το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά πολύ αρωματικό.
Χαιρετισμούς πολλούς και εύχομαι καλό μήνα.
Καλέ το κεικ φαινεται λαχταριστοτατο. Χρειάζονται κ οι αποτυχίες που κ που για να μην το βάζουμε κάτω κ να προσπαθούμε πάντα για το καλυτερο
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ήταν όντως Ευαγγελία μου.
ΔιαγραφήΔοκιμάζεις...χωρίς φόβο και πάθος!
Καλημέρα Πηνελόπη !!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με την Ευαγγελία... Όσο για το κέικ το άρωμα το λεμονιού πρέπει να ναι το κάτι άλλο !!! :-)
Ως νεώτερα παιδιά Άρη μου, τόσο εσύ όσο και η Ευαγγελία, έχετε πολύ σωστή αντιμετώπιση και άποψη για τις αποτυχίες!
ΔιαγραφήΑλλά να, όταν κάποιες φορές... μια παλιά "καραβάνα" αποτύχει σε κάτι που θεωρεί κάπως εύκολο... νευριάζει και τα "παίρνει στο κρανίο" όπως κι' εγώ στην συγκεκριμένη περίπτωση :-)))
Άντε καλέ που στεναχωριέσαι για τα ντόνατς! Θα τα έτρωγα άνετα και ας μην ήταν όπως τα ήθελες! Τώρα το κέικ είναι τόσο αφράτο και φουσκωτό που νομίζω πως θα κάνει μπάμ! Μου φαίνεται όνειρο..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌνειρο ήταν Λίλια μου...
ΔιαγραφήΌνειρο ήταν και πάει...και ζητείτε από το fun club επαναληπτική εκτέλεση :-))
Πολύ ωραίο το λεμονάτο κεκάκι σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά Πηνελόπη μου!
Ευχαριστώ σε Πέπη μου.
ΔιαγραφήΤο "παλεύω" με διάφορους τρόπους...και με λίγο αποχή!
Χαιρετισμούς πολλούς.
το αποτελεσμα μετραει.....δηλαδη οτι φαγωθηκαν ολα...αρα η αποτυχια μηπως τελικα το γυρισε
ΑπάντησηΔιαγραφήσε επιτυχιαααα????και μαλστα διπλη επιτυχια γιατι προεκυψε αυτοτο αρωματικο φουσκωτο υπεροχο κεικ!!!!
φιλιαααα πηνελοπη!!!!!!
Πάντα το αποτέλεσμα μετράει Κικίτσα μου!!
ΔιαγραφήΑλλά να το "φιάσκο" κάποιες στιγμές σε "σκάει" :-))
Φιλιά επίσης και να έχετε έναν ωραίο Ιούνιο εύχομαι.
Πηνελόπη μου, από αυτά που διαβάζω και βλέπω στις φωτογραφίες δεν νομίζω ότι ξεκουράζεσαι και πολύ :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι χρειάζεσαι ξεκούραση καλή μου.
Την ανάγκη για ανάκαμψη μετά από μια αποτυχία την ξέρω και την καταλαβαίνω πολύ καλά πάντως.
Εφόσον "εξιλεώθηκες" με το σούπερ αρωματικό και λεμονάτο κέικ σου, ελπίζω να είσαι φρόνιμη από εδώ και στο εξής.
Φιλιά πολλά
Η ξεκούραση κι' εγώ, Ερμιόνη μου... έχουμε πάρει αποστάσεις εδώ και χρόνια!!
ΔιαγραφήΠροσπαθώ τώρα κάπως να την "ξαναπετύχω" σε καμία γωνία, εκεί που δεν με περιμένει...αλλά μου λέει να κάνω υπομονή κατά τα τέλη Ιούνη...και βάλε!!!
Αρωματικό κεϊκ, με πολύ αγαπημένη γεύση αυτή του λεμονιού, τουλάχιστον στο δικό μας σπίτι.
Φιλιά πολλά κι' από εμένα καλή μου και με το καλό στο καλοκαίρι που μας ήρθε επισήμως πλέον.
Πηνελόπη μου περαστικά κι έλα να κάνουμε παρέα... εσύ με καρπιαίο κι εγώ με τενοντοελυτρίτιδα!!!! Πού θα πάει θα ξεκουραστούμε (έτσι το λέω ... δεν το πιστεύω!!!).
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το κέικ σου!!
Φιλιά!
Να κάνουμε ένα "σωματείο" Κική μου και να αιτηθούμε άδειες (ξεκούρασης) μετά αποδοχών από τους οικείους μας!
ΔιαγραφήΊσως έτσι μας φροντίσουν κι' εμάς περισσότερο και μας μαγειρέψουν και κανένα φαγάκι :-))
Φιλιά πολλά και καλό μήνα εύχομαι.
Πολύ ωραίο και αρωματικό το κέικ σου Πηνελόπη μου! Και τα ντόνατς φαντάζομαι θα ήταν νοστιμότατα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ξεκούραση τη χρειάζεσαι όμως ;)
Και μια ...και δύο...και τρεις... Μαρία μου, αλλά που να τις βρω δεν ξέρω :-))
ΔιαγραφήΆστα...
Χαιρετισμούς πολλούς.
Οι αποτυχίες θέλουμε δεν θέλουμε πάντα συμβαίνουν. Τουλάχιστον να τρώγονται μετά ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο κεικ Πηνελόπη μου που έτσι και σκετο που το βλέπω, φουσκωτο κι αφρατο το έτρωγα ευχαρίστως.
Εντάξει και στο γλάσο δεν θα πω όχι ;)
Θέλει ξεκούραση το χέρι Πηνελόπη και να μην το ζορίζεις πολύ.
Οσο μπορείς. Περαστικά σου.
Καλό σκ
Το γλάσο το έκανα Marion, για να απαλύνω τις εντυπώσεις που τα ντόνατς παρέμεινα αγλασάριστα :-))
ΔιαγραφήΚαι σκέτο μια χαρά τρωγώταν, αλλά έτσι έγινε σαφώς πιο ελκυστικό.
Την θέλω την ξεκούραση, αλλά βλέπεις είναι πολλά που γίνονται και περνούν μόνον από τα δικά μου χέρια, που το θέμα είναι απλώς ....προς προσπάθεια :-))
Αποτυχίες δεν έχει μόνο αυτό που δεν προσπαθεί. Δεν γίνεται να μάθουμε αλλιώς!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως κι εγώ, όταν εκνευρίζομαι το ρίχνω στα κέικ, που η επιτυχία είναι περισσότερο εγγυημένη.
Καλά έκανες και χρησιμοποίησες το "μονάχο" το μαχλέπι και είμαι σίγουρη ότι θα βγήκε και πολύ νόστιμο!
Καλό τριήμερο και καλή ξεκούραση!
Καλό μήνα Αγγελική.
ΔιαγραφήΚάπου πρέπει να "ξεσπάμε" κι' εμείς οι μαγείρισσες, όταν έχουν τα νεύρα μας. Μια χαρά λοιπόν είναι τα κεϊκς, και μοιράζονται και εύκολα,. για να μην τα καταναλώνουμε εμείς οι ίδιες!!
Καλό απόγευμα εύχομαι.
Περαστικά και ελπίζω να μην είναι σοβαρο το θέμα με τα χέρια σου. Αυτες οι αποτυχίες μας ρίχνουν από μια ψυχολογικά, από την άλλη όμως μπορεί να μας κάνουν να πεισμώσουμε και να φτιάξουμε κάτι εξαιρετικό όπως το μυρωδάτο αυτό κέικ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ σε Τάνια μου.
ΔιαγραφήΠεραστικό...και επανερχόμενο...δυστυχώς καθώς από την στιγμή που το αποκτά κάποιος, τον θυμάται συχνά-πυκνά.
Οι αποτυχίες μας "δυναμώνουν" σίγουρα, αλλά όταν μας συμβαίνουν μας εκνευρίζουν όσο δεν "παίρνει". Εκεί πρέπει να βρω εγώ τουλάχιστον πως θα ισορροπήσω τα πράγματα :-))
Ώχ βρε Πηνελόπη μου, περαστικά σου εύχομαι. Άτιμο πράγμα αυτός ο καρπιαίος σωλήνας κι είναι και πολύ της μόδας, δυστυχώς. Το κεικ σου υπέροχο!!
ΑπάντησηΔιαγραφή