Οι άντρες μου, έχουν σχέση πάθους με κάθε αρτοπαρασκεύασμα!
Όταν κάτι τους αρέσει δεν προλαβαίνει "να πάρει ανάσα" για δεύτερη μέρα, στο σπίτι μας.
Ο μικρός έχει μανία με τις αφράτες ζύμες τύπου κρουασάν και muffins. Ο μεγάλος με όλα τα είδη κουλουριών και μπισκότων και σοκολατένιων κεϊκς. Κι εγώ στην μέση να κάνω τον "μπαλαντέρ" και τον "μπάτλερ" καθώς αυτός είναι που φροντίζει για όλα σ' ένα σπίτι, όπως τουλάχιστον λέει κάποιες στιγμές, ο μικρός κύριος.
Yes, Master :-))
Ονειρεύεται το παιδί μου ότι μια μέρα θα έχει μπάτλερ στο δικό του σπίτι...κι' έτσι εγώ τότε θα ξεκουράζομαι....
Από το στόμα του και στου καλού Θεού το αυτί!
Δώρο δηλαδή για την μητέρα (μπαλαντέρ) και την γιορτή της ένας καλός μπάτλερ"!!!
Αλλά μέχρι τότε, θα πρέπει να σκαρφίζομαι διάφορα, για να τους "μπουκώνω" και να τους έχω "huppy" :-))
Huppy λοιπόν, με τα πιο αφράτα Ανοιξιάτικα Κουλουράκια Βουτύρου που μοσχοβολούν βανίλια και ανθόνερο.
Υλικά:
250 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
80 γραμ. ελαιόλαδο καλής ποιότητας,
1 κούπα καστανή ζάχαρη κρυσταλλική,
2 μεγάλα αυγά.
1/2 κούπα γάλα φρέσκο,
2,5 κουταλάκια εσσάνς βανίλιας ή 1 κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
1 κοφτό κουταλάκι σόδα μαγειρική,
1,5 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
600 με 700 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (εδώ παίζει η λογική του όσο πάρει...)
Ανθόνερο (σε σπρέϋ) και ζάχαρη άχνη για το στόλισμα.
Αρχικά άφησα το βούτυρο να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου και να μαλακώσει πολύ.
Στη συνέχεια το χτύπησα μαζί με την ζάχαρη με το μίξερ μέχρι να αφρατέψει καλά και σταδιακά πρόσθεσα ένα-ένα τα αυγά.
Μέσα στο γάλα που το ζέστανα ελαφρώς διέλυσα το εσσάνς της βανίλιας και το έριξα στο μείγμα μου. Κατόπιν έριξα την σόδα και το μπεϊκιν πάουντερ και σταδιακά ενσωμάτωσα το μισό αλεύρι και συνέχισα το χτύπημα μέχρι που ενώθηκαν καλά τα υλικά μου.
Σταμάτησα το χτύπημα και στην μαλακή μου ζύμη άρχισα εναλλάξ να ενσωματώνω το υπόλοιπο αλεύρι εναλλάξ με το ελαιόλαδο και να την δουλέψω πια με το χέρι μέχρι να μην κολλάει πια σ' αυτό.
Την άφησα να σταθεί για μισή ώρα (μέχρι να ετοιμάσω τα ταψιά μου με λαδόχαρτο και να σημαζέψω λίγο τα κατσαρολικά μου, οπότε και άρχισα το πλάσιμο. Μπαλάκια σε καρύδι στο μέγεθος και μετά σχήμα "γ" (εσείς ότι φυσικά επιθυμείτε). 3 ταψιά φούρνου. Περίπου 45-50 κομμάτια.
Τα έψησα και τα 3 μαζί με αέρα στους 180 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο, για 8-10 λεπτά αλλάζοντας του και μια φορά θέση.
Όταν βγήκε το πρώτο και κατόπιν τ' άλλα δύο, όπως ήταν ζεστά τα ράντισα με ανθόνερο και πασπάλισα κατόπιν με λίγη άχνη.
Αφράτα και όσο παραμένουν και κρυώνουν γίνονται ακόμη καλύτερα καθώς ξεχωρίζουν τ' αρώματα του βούτυρου και της βανίλιας με μια πινελιά ανθόνερου, στην επίγευση!
Ανοιξιάτικα κουλουράκια αφιερωμένα σε όλες τις μαμάδες που είναι "μπάτλερ" και φροντίζουν για τα πάντα.
Χρόνια Πολλά. Nα έχουμε όλες μας Υγεία και Δύναμη.
Όταν κάτι τους αρέσει δεν προλαβαίνει "να πάρει ανάσα" για δεύτερη μέρα, στο σπίτι μας.
Ο μικρός έχει μανία με τις αφράτες ζύμες τύπου κρουασάν και muffins. Ο μεγάλος με όλα τα είδη κουλουριών και μπισκότων και σοκολατένιων κεϊκς. Κι εγώ στην μέση να κάνω τον "μπαλαντέρ" και τον "μπάτλερ" καθώς αυτός είναι που φροντίζει για όλα σ' ένα σπίτι, όπως τουλάχιστον λέει κάποιες στιγμές, ο μικρός κύριος.
Yes, Master :-))
Ονειρεύεται το παιδί μου ότι μια μέρα θα έχει μπάτλερ στο δικό του σπίτι...κι' έτσι εγώ τότε θα ξεκουράζομαι....
Από το στόμα του και στου καλού Θεού το αυτί!
Δώρο δηλαδή για την μητέρα (μπαλαντέρ) και την γιορτή της ένας καλός μπάτλερ"!!!
Αλλά μέχρι τότε, θα πρέπει να σκαρφίζομαι διάφορα, για να τους "μπουκώνω" και να τους έχω "huppy" :-))
Huppy λοιπόν, με τα πιο αφράτα Ανοιξιάτικα Κουλουράκια Βουτύρου που μοσχοβολούν βανίλια και ανθόνερο.
Υλικά:
250 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
80 γραμ. ελαιόλαδο καλής ποιότητας,
1 κούπα καστανή ζάχαρη κρυσταλλική,
2 μεγάλα αυγά.
1/2 κούπα γάλα φρέσκο,
2,5 κουταλάκια εσσάνς βανίλιας ή 1 κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
1 κοφτό κουταλάκι σόδα μαγειρική,
1,5 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
600 με 700 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (εδώ παίζει η λογική του όσο πάρει...)
Ανθόνερο (σε σπρέϋ) και ζάχαρη άχνη για το στόλισμα.
Αρχικά άφησα το βούτυρο να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου και να μαλακώσει πολύ.
Στη συνέχεια το χτύπησα μαζί με την ζάχαρη με το μίξερ μέχρι να αφρατέψει καλά και σταδιακά πρόσθεσα ένα-ένα τα αυγά.
Μέσα στο γάλα που το ζέστανα ελαφρώς διέλυσα το εσσάνς της βανίλιας και το έριξα στο μείγμα μου. Κατόπιν έριξα την σόδα και το μπεϊκιν πάουντερ και σταδιακά ενσωμάτωσα το μισό αλεύρι και συνέχισα το χτύπημα μέχρι που ενώθηκαν καλά τα υλικά μου.
Σταμάτησα το χτύπημα και στην μαλακή μου ζύμη άρχισα εναλλάξ να ενσωματώνω το υπόλοιπο αλεύρι εναλλάξ με το ελαιόλαδο και να την δουλέψω πια με το χέρι μέχρι να μην κολλάει πια σ' αυτό.
Την άφησα να σταθεί για μισή ώρα (μέχρι να ετοιμάσω τα ταψιά μου με λαδόχαρτο και να σημαζέψω λίγο τα κατσαρολικά μου, οπότε και άρχισα το πλάσιμο. Μπαλάκια σε καρύδι στο μέγεθος και μετά σχήμα "γ" (εσείς ότι φυσικά επιθυμείτε). 3 ταψιά φούρνου. Περίπου 45-50 κομμάτια.
Τα έψησα και τα 3 μαζί με αέρα στους 180 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο, για 8-10 λεπτά αλλάζοντας του και μια φορά θέση.
Όταν βγήκε το πρώτο και κατόπιν τ' άλλα δύο, όπως ήταν ζεστά τα ράντισα με ανθόνερο και πασπάλισα κατόπιν με λίγη άχνη.
Αφράτα και όσο παραμένουν και κρυώνουν γίνονται ακόμη καλύτερα καθώς ξεχωρίζουν τ' αρώματα του βούτυρου και της βανίλιας με μια πινελιά ανθόνερου, στην επίγευση!
Ανοιξιάτικα κουλουράκια αφιερωμένα σε όλες τις μαμάδες που είναι "μπάτλερ" και φροντίζουν για τα πάντα.
Χρόνια Πολλά. Nα έχουμε όλες μας Υγεία και Δύναμη.
Καλημέρα Πηνελόπη και χρόνια πολλά!!! Νοστιμότατα πρέπει να έγιναν τα κουλουράκια σου και πρέπει να τα καταευχαριστήθηκαν. Συμφωνώ και με τους δύο πάντως μια και σ΄εμένα αρέσουν και τα δύο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι του χρόνου!!
Να 'σαι καλά Κική μου.
ΔιαγραφήΕμείς είμαστε της λογικής πως ο "καλός μύλος, όλα τ' αλέθει"...αλλά ο καθείς έχει και τις ιδιαίτερες αδυναμίες του :-)
Φιλιά πολλά.
Μπάτλερ Πηνελόπη μου!!!!....΄Δεν θα σου ευχηθώ να τον αποκτήσεις ,γιατί ξέρω ότι ενδόμυχα δεν τον χρειάζεσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ άκαμπτη κορμοστασιά του μάλλον δεν ταιριάζει στην ελληνική πραγματικότητα.
Από την άλλη,θα σου επιτρέπει να μπαίνεις στην κουζίνα σου και να σκαρώνεις τις απίθανες νοστιμιές, στις οποίες τα παλληκάρια σου έχουν πλέον εθιστεί????
Τα κουλουράκια σου τα βλέπω να σερβίρονται αυστηρά με τσάι και θα απαγορεύονται τα ...τσιμπολογήματα!!!!
Για ξανασκεφτεί το!!!!
Φιλάκια πολλά,πολλά!!!!!
Έτσι όπως τα γράφεις Φωτεινή μου, έχεις δίκιο σίγουρα!
ΔιαγραφήΑλλά όσο να πεις μετά από αρκετή δουλειά και καθώς τα χρόνια περνούν...μια βοήθεια την χρειάζομαι!!
Χαιρετισμούς πολλούς και φιλιά.
Οι νοστιμιές που φτιάχνουμε Πηνελόπη τις φτιάχνουμε με πολύ αγάπη για την οικογένεια, ποιος μπάτλερ θα είναι καλύτερος από μας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω να πω ότι τρελαίνομαι κι εγώ για τα αρτοσκευάσματα και τα κουλουράκια σου πραγματικά είναι τρέλα!!
Πάντα έτσι σκεφτόμαστε Μαρία...και κάποιες φορές μάλλον τους "κακομαθαίνουμε" με την προσφορά μας.
ΔιαγραφήΑς ελπίσουμε πως τα παιδιά μας θα "πέσουν" σε καλές συντρόφους στο δικό τους μέλλον, για να μην έχουμε προβλήματα :-))
Ομολογουμένως έγιναν ανάρπαστα.
Εγώ πάλι...έναν μπάτλερ δεν θα τον σνόμπαρα! Ώρες-ώρες φαντάζομαι τι ωραία που θα ήταν αν αναλάμβανε κάποιος άλλος τα βαρετά πρακτικα θέματα της καθημερινότητας. Όνειρα... Πάντως τα κουλουράκια σου είναι όνειρο από μόνα τους, θα τα επιχειρήσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα κι' εγώ το σκέφτομαι πολύ σοβαρά Αμαλία μου!
ΔιαγραφήΚαι λέω να την δεχτώ την πρόταση όταν και εφόσον αποφασίσει να την πραγματοποιήσει :-))
Αν τα κάνεις, ελπίζω πραγματικά να σας αρέσουν.
Και οι δικοί μου άντρες το ίδιο Πηνελόπη μου, τίποτα δεν αφήνουν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία τα κουλουράκια, αφράτα, αφράτα!
Το έχει το "είδος" Μαρία μου!!!
ΔιαγραφήΕιδικά αν τους αρέσει πολύ...δεν προλαβαίνω να σταυρώσω κομμάτι :-))
Τα ίδια και στο δικό μας σπίτι Πηνελόπη μου... αν κάτι αρέσει, εξαντλείται σε χρόνο μηδέν :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία τα κουλουράκια βουτύρου, τρυφερά και μαμαδίστικα!
Μου άρεσε πολύ το ράντισμα με το ανθόνερο, τα κάνει ακόμα πιο αρωματικά!
Φιλιά πολλά!
Κι' εσείς Ερμιόνη μου είστε περισσότερες γυναίκες!!
ΔιαγραφήΦαντάσου γιατί ισορροπίες μιλάμε :-)
Το ανθόνερο "χάρισε" στο στόλισμα. Αν είχα βάλει δε, περισσότερο βούτυρο και καβουρδισμένο αμύγδαλο, θα τα πήγαινα για κουραμπιέδες ανοιξιάτικους :-))
Τέλεια τα ανοιξιάτικα κουλουράκια σου, τόσο πολύτιμα μέσα στην οικογένεια που όλοι τα συνδέουν με τις οικογενειακές στιγμές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλοι περνάνε από το κουτί με τα κουλουράκια και στην στιγμή μένει άδειο!
Καλή εβδομάδα και πολλά φιλιά Πηνελόπη μου!
Σαν να την βλέπω την σκηνή του περάσματος Μάχη!
ΔιαγραφήΜια από τα ίδια κι' εδώ και σχεδόν όλες τις ώρες της μέρας αλλά και της νύχτας :-))
Χαιρετισμούς πολλούς κι' από εμένα.
Πιο μαμαδίστικα δε γίνεται! Αυτό συμβαίνει όταν έχεις πολλούς άντρες στο σπίτι Πηνελόπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λες για να με παρηγορήσεις Χρύσα;
ΔιαγραφήΆντε και να δούμε το μέλλον τι μας επιφυλάσσει :-))