Κέρασμα... τρουφάκια με βύσσινα και καρύδι

Με λίγη καθυστέρηση (δύο ημερών μόνον) κέρασμα γλυκό και χαριτωμένο, για την ονομαστική μου γιορτή.

Η αλήθεια είναι: πως ενώ ξέρω πάνω 45 χρόνια, μου το είχε πει ένας κοσμό-καλόγερος στο μοναστήρι του Οσίου Παταπίου στο Λουτράκι όταν ήμουν 8-9 χρονών, πως τα περισσότερα αρχαιοελληνικά ονόματα γιορτάζουν την 1η Σεπτεμβρίου, εγώ δεν το γιόρταζα.

Τα τελευταία χρόνια πάντως έχει γίνει πιο γνωστή αυτή η γιορτή και όλο και κάποια αγαπημένα πρόσωπα με θυμούνται και μου εύχονται.
Τους ευχαριστώ όλους θερμά και πάνω απ' όλα γιατί καταφέρνουν να μου το θυμίζουν κι' εμένα! Ειδικά φέτος ούτε καν το σκέφτηκα, καθώς άλλα μ' έτρεχαν....

Τρουφάκια με βύσσινο και καρύδι

Κανείς δεν αντιστέκεται σε κάτι τόσο μικρό, σοκολατένιο, αρωματικό και φρουτώδες.

Υλικά
500 γραμ. κέϊκ σοκολάτας σπιτικό (που ίσως σας έχει μείνει, αλλιώς το φτιάχνετε επί τούτου...τρώτε το μισό και το άλλο το κάνετε τρουφάκια).
100 γραμ. καρύδι αλεσμένο στο multi,
100 γραμ. βύσσινο γλυκό (επίσης σπιτικό) στραγγισμένο (αλλά θα κρατήσετε λίγο από το σιρόπι του)
80 γραμ. βύσσινο αποξηραμένο (ή cranberries) χωρίς ζάχαρη,
2 κουταλιές σούπας λικέρ μαστίχας,
2 κουταλιές μέλι θυμαρίσιο,
1/4 κοφτό κουταλάκι σκόνη κανέλας
130 γραμ. λευκή σοκολάτα κουβερτούρα,
100 γραμ. μαύρη σοκολάτα κουβερτούρα.

Και περίπου 1/2 φλιτζάνι κακάο σκόνη για το τελικό φινίρσμα.

Αρχικά έλιωσα τις δύο σοκολάτες στον φούρνο μικροκυμάτων.

Μέσα σ' ένα μεταλλικό μπολ (για να παγώσει καλύτερα το μείγμα μετά) έτριψα το κεϊκ με τα χέρια και πρόσθεσα όλα τα υλικά μου: αλεσμένο καρύδι, βύσσινο γλυκό και αποξηραμένο, το μέλι, το λικέρ και ανακάτεψα καλά μ΄ ένα κουτάλι.

Τελευταία προσθήκη οι δύο λιωμένες σοκολάτες και λίγο από το σιρόπι του γλυκού.
Καλό  ανακάτεμα και πάλι.
Μετά κάλυψα το μπολ με μεμβράνη φαγητού και το έβαλα στο ψυγείο για δύο ώρες, ώστε να παγώσει και να σφίξει αντίστοιχα.

Κατόπιν κλασσική επεξεργασία... Γαντάκια μιας χρήσης... Κουταλάκι...
Κι αφού έφτιαξα μπαλάκια με τα δυο χεράκια, ρολλάρισμα μέσα σε σκόνη κακάο που με αγάπη μου έφεραν (μαζί με άλλα καλούδια) ξαδέλφια από την Αγγλία.

Μετά σε γυάλινο μπολ σκεπασμένο και πάλι στο ψυγείο για μια ώρα.
Κέρασμα με την πρώτη ευκαιρία.
Έγιναν ανάρπαστα, καθώς το βύσσινο και το άρωμα της μαστίχας σε συνδυασμό με αυτό της κανέλας, ήταν μια κρυμμένη απόλαυση!
Και πάλι ευχαριστώ, όσους με θυμήθηκαν.