Βασιλόπιτα ... και το πολυπόθητο φλουρί

Αισίως φτάσαμε δύο ημέρες πριν τον ερχομό του Νέου Χρόνου... 2016.
Πραγματικά οι ημερομηνίες των χρόνων "μοιάζουν" να με "ξεπερνούν" σε καρδιά και ψυχή.
Πότε ήμουν εγώ παιδί...και πως τώρα έχω εγώ ένα παιδί...

Διάβαζα στον γιο μου την ιστορία και το έθιμο για τη Βασιλόπιτα της Πρωτοχρονιάς, θέλοντας να κάνω και μια "σύνδεση" με τα Θρησκευτικά που έκανε πριν λίγες μέρες στο σχολείο του.
Η πιο γλαφυρή και εύκολη για το μυαλό ενός παιδιού της ηλικίας του, είναι αυτή που θα διαβάσετε πιο κάτω και είναι αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα του Δόγματος.

Η ιστορία της βασιλόπιτας λοιπόν ξεκινά πριν από εκατοντάδες χρόνια, περίπου 1500, στη Μικρά Ασία και πιο συγκεκριμένα στην πόλη Καισαρεία της Καππαδοκίας. Την εποχή που ο  Μέγας Βασίλειος (ο ένας από τους τρεις Ιεράρχες - προστάτες της εκπαίδευσης) ήταν δεσπότης της Καισαρείας (και εδώ θυμηθήκαμε και τα Κάλαντα) όπου ζούσε αρμονικά με τους συμπολίτες του, χαρίζοντας αγάπη, κατανόηση και αλληλοβοήθεια.  Κάποια μέρα όμως, ένας στρατηγός, τύραννος της περιοχής και άκρως αχόρταγος (όπως φάνηκε) ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της Καισαρείας, αλλιώς θα πολιορκούσε την πόλη για να την κατακτήσει και να τη λεηλατήσει.

Ο Μέγας Βασίλειος ολόκληρη τη νύχτα προσευχόταν να σώσει ο Θεός την πόλη. Ξημέρωσε η νέα μέρα και ο στρατηγός αποφασισμένος με το στρατό του περικύκλωσε αμέσως την Καισαρεία. Μπήκε με την ακολουθία του και ζήτησε να δει το Δεσπότη, ο οποίος βρισκόταν στο ναό και προσευχόταν. Με θράσος και θυμό ο αδίστακτος στρατηγός απαίτησε το χρυσάφι της πόλης καθώς και ότι άλλο πολύτιμο υπήρχε στην πόλη.

Ο Μ. Βασίλειος απάντησε: ότι οι άνθρωποι της πόλης του δεν είχαν τίποτε άλλο πέρα από πείνα και φτώχεια,  οπότε και δεν είχαν να δώσουν τίποτε αξιόλογο στον άρπαγα στρατηγό. Ο στρατηγός με το που άκουσε αυτά τα λόγια θύμωσε ακόμα περισσότερο και άρχισε να απειλεί τον Μέγα Βασίλειο ότι θα τον εξορίσει πολύ μακριά από την πατρίδα του ή κι ακόμη μπορεί να τον σκοτώσει.

Οι χριστιανοί της Καισαρείας αγαπούσαν πολύ το Δεσπότη τους και έτσι θέλησαν να τον βοηθήσουν. Μάζεψαν λοιπόν από τα σπίτια τους ότι χρυσαφικά είχαν και του τα πρόσφεραν, ώστε δίνοντάς τα στο σκληρό στρατηγό να σωθούν. Στο μεταξύ ο ανυπόμονος στρατηγός που κόντευε να σκάσει από το κακό του, διέταξε αμέσως το στρατό του να επιτεθεί στο φτωχό λαό της πόλης.

Ο Δεσπότης, Μ. Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει την πόλη του προσευχήθηκε και μετά παρουσίασε στο στρατηγό ότι χρυσαφικά είχε μαζέψει μέσα σε ένα σεντούκι, τη στιγμή όμως, που ο στρατηγός πήγε να ανοίξει το σεντούκι και να αρπάξει τους θησαυρούς, έγινε το θαύμα!

Όλοι οι συγκεντρωμένοι είδαν μια λάμψη και αμέσως μετά έναν λαμπρό καβαλάρη να ορμάει με το στρατό του επάνω στον σκληρό στρατηγό και τους δικούς του. Σε ελάχιστο χρόνο ο κακός στρατηγός και οι συνοδοί του αφανίστηκαν. 
Ο λαμπρός καβαλάρης ήταν ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι άγγελοι. Έτσι σώθηκε η πόλη της Καισαρείας. 

Όμως, ο δεσπότης, Μ. Βασίλειος, βρέθηκε σε δύσκολη θέση, καθώς έπρεπε να μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατοίκους της πόλης και η μοιρασιά να είναι δίκαιη, δηλαδή να πάρει ο καθένας ότι ήταν δικό του. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο! Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μ. Βασίλειος και ο Θεός τον φώτισε τι να κάνει. 

Κάλεσε τους διακόνους και τους βοηθούς του και τους είπε να ζυμώσουν ψωμάκια, όπου μέσα στο καθένα ψωμάκι θα έβαζαν και λίγα χρυσαφικά. Όταν αυτά ετοιμάστηκαν, τα μοίρασε σαν ευλογία στους κατοίκους της πόλης της Καισαρείας. Στην αρχή όλοι παραξενεύτηκαν, μα η έκπληξή τους ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν κάθε οικογένεια έκοβε το ψωμάκι αυτό κι έβρισκε μέσα τα χρυσαφικά της. 
Ήταν λοιπόν ένα ξεχωριστό ψωμάκι, η βασιλόπιτα . Έφερνε στους ανθρώπους χαρά κι ευλογία μαζί!
Από τότε φτιάχνουμε κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, τη μέρα του Αγίου Βασιλείου.

Φίλες και φίλοι, να έχετε όλοι μια πραγματικά όμορφη Πρωτοχρονιά. 

Οι συνταγές για βασιλόπιτα είναι πάμπολλες και κάθε νοικοκυρά σε κάθε περιοχή της πατρίδας μας έχει την δική της. Την φτιάχνει κάθε χρόνο, διατηρώντας τα έθιμα και τις παραδόσεις της ιδιαίτερης πατρίδας της, οπότε μια ακόμη συνταγή ίσως να μην έχει και πολύ αξία ως καταγραφή, από τούτο το μαγειρικό blog...

Αλλά το, να θυμηθούμε την ιστορία της βασιλόπιτας νομίζω πως έχει πραγματικά Ιδιαίτερη Αξία στις δύσκολες ημέρες που ζούμε. 

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ. 
Ευτυχισμένο το 2016 και μακάρι να είστε όλοι τυχεροί με το πολυπόθητο φλουρί :-))
Χρόνια Πολλά στις Βασιλικούλες και τους Βασίληδες των οικογενειών σας.

Υ.Γ. αν πάλι θέλετε μια συνταγή δείτε: εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι' εδώ προσαρμόζοντας υλικά και ντεκόρ.