19.2.17

Κοτόπουλου φούρνου... το Κυριακάτικο

Όταν ήμουν παιδί (και είχα τις γιαγιάδες και την μάνα μου, καλομαγείρισσες... στο σπίτι) ένα από τα πιο αγαπημένα μου φαγητά ήταν το κοτόπουλο με τις πατάτες στον φούρνο.
Η μάνα μου το έκανα γεμιστό με τυράκια και το μπαχαρικό Carino (όταν είχε πρωτοβγεί) ενώ τις πατάτες τις έκοβε συνήθως σε κύβους.
Η μια γιαγιά μου το έκανε με μουστάρδα, ψιλοκομμένο σκόρδο και μπόλικο μαϊντανό, ενώ οι πατάτες ήταν πάντα κομμένες κυδωνάτες.
Η άλλη, το έκανε με μπόλικο λεμόνι, κρασί λευκό και ολόκληρες σκελίδες σκόρδο εντός της κοιλίτσας του καθώς και μισή λεμονόκουπα για να "τραβά" την όποια μυρωδιά και τις πατάτες κομμένες στρογγυλές σε ομοιόμορφες ροδέλες καθώς προσπαθούσε οι πατάτες της να έχουν όλες το ίδιο μέγεθος για το συγκεκριμένο φαγητό.
Όπως και να το βρίσκαμε πάντως στο τραπέζι της Κυριακής ή του Σαββατόβραδου, που μαζευόμασταν πάντα όλοι μαζί, πάνω από 10 άτομα σ' ένα κλειστό οικογενειακό τραπέζι, ήταν ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά.

Είχα πολλά χρόνια να φτιάξω ολόκληρο κοτόπουλο στο φούρνο και καθώς βρήκα ωραία κοτόπουλα (και πολύ νόστιμα όπως αποδείχθηκε τελικά...) στο διάβα μου στο SM, είπα να θυμηθώ ξανά το Κυριακάτικο φαγητό των παιδικών μου χρόνων.

Στην δική μου εκδοχή πατάτες μπήκαν φυσικά...αλλά μπήκαν και ολόκληρα φρέσκα μανιτάρια, ενώ το κοτοπουλάκι περάστηκε με μια "πάστα μυρωδικών" κάτω από την πετσούλα του που πραγματικά έκανε την διαφορά!

Κοτόπουλο φούρνου με πατάτες και μανιτάρια


Υλικά για 4-5 άτομα
Για το ταψί
1 κοτόπουλο περίπου 1.5 κιλό,
10 πατάτες μετρίου μεγέθους κομμένες σε κύβους,
10-15 μανιτάρια φρέσκα, καθαρισμένα και ολόκληρα,
1 μικρό ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο,
χυμός και ξύσμα από ένα λεμόνι,
χυμός και ξύσμα από ένα πορτοκάλι,
1 φλιτζάνι ζωμό από κοτόπουλο (ή βρασμένα λαχανικά)
2/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο,
2 κουταλιές μουστάρδα,
1 κουταλάκι σκόνη σκόρδου,
αλάτι και  πιπέρι (ανάλογα με τα γούστα σας σ' αυτή τη διαδικασία).

Για την πάστα-αλοιφή του κοτόπουλου
2 κουταλιές σούπας μουστάρδα απαλή,
1 κουταλιά βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
1/2 κουταλάκι ρίγανη αποξηραμένη,
1/2 κουταλάκι θυμάρι αποξηραμένο,
1/2 κουταλάκι αλάτι,
1/3 κουταλάκι πιπέρι.


Αφού έπλυνα καλά το κοτόπουλο και το άφησα να στραγγίξει. έφτιαξα την πάστα-αλοιφή με τα προαναφερόμενα υλικά.
Στη συνέχεια μ' ένα κοφτερό μαχαίρι χάραξα την πέτσα του εκεί γύρω από τον λαιμό και λίγο από τις φτερούγες και την ανασήκωσα με προσοχή.
Άλειψα το κρέας του κοτόπουλου σ' όσα περισσότερα σημεία με την πάστα και έβαλα και πάλι την πέτσα στην θέση της.
Πάτησα λίγο με τα χέρια όλη την επιφάνεια του γύρω-γύρω.

Μέσα στο ταψί μου, που είχα στρώσει με λαδόχαρτο, αλουμινόχαρτο και πάλι λαδόχαρτο, έτσι ώστε η θερμοκρασία να το βοηθήσει και στο από κάτω ψήσιμο, χωρίς πολύ λέρωμα του ταψιού μου, έβαλα το κοτόπουλο στο κέντρο, σκόρπισα γύρω του τις πατάτες και τα ολόκληρα μανιτάρια.

Σε μια κανάτα ανάμειξης είχα βάλει τους χυμούς, το ξύσμα, τη σκόνη σκόρδου, τη μουστάρδα, τον ζωμό, το λάδι και ανακάτεψα να ομογενοποιηθούν.
Αλατοπιπέρωσα πατάτες και κοτόπουλο, σκόρπισα και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και μετά περίχυσα μ' όλο το υγρό μείγμα μου παντού.  Το άφησα έτσι μια ώρα περίπου (σαν μαρινάρισμα...)


Μετά σκέπασα το ταψί μου καλά με αλουμινόχαρτο και έψησα στους 180 βαθμούς για 60 λεπτά.
Κατόπιν έβγαλα το αλουμινόχαρτο και έψησα άλλα 10 λεπτά για να ροδίσει η επιφάνεια του κοτόπουλου και οι πατάτες.
Το γύρισα και μια φορά για να πάρει χρώμα και από την άλλη και ήταν έτοιμο.
Γεύση που με οδήγησε πολλά-πολλά χρόνια πίσω...σε πρόσωπα και εποχές που ήταν ο τότε δικός μου κόσμος!
Δοκιμάστε κι' εσείς ... και ελπίζω να σας αρέσει.
Καλό υπόλοιπο Κυριακής και καλή εβδομάδα από αύριο.

18 σχόλια:

  1. Πεντανόστιμη συνταγή!!! Μου άρεσε η ιδέα της πάστας-αλοιφής και θα τη δοκιμάσω σίγουρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Ελπινίκη μου (καιρό είχαμε ν' ανταμώσουμε).
      Να την δοκιμάσεις γιατί πραγματικά δίνει ωραία γεύση στο κοτοπουλάκι και ειδικά στο στήθος που το κρατά και πολύ ζουμερό.

      Διαγραφή
  2. Πραγματικά αξεπέραστο φαγητό σε κάθε παραλλαγή του!
    Ωραία η προσθήκη μανιταριών, τόσο οπτικά όσο και σε γεύση!
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς Ερμιόνη μου.
      Ποιος αντιστέκεται σ' ένα τέτοιο γευστικό και ζουμερό μπουτάκι κοτόπουλου; Κανείς!! Aκόμη και ο πιο δύσκολος πελάτης...Ξέρεις τι εννοώ :-)
      Φιλιά πολλά κι' από εμένα.

      Διαγραφή
  3. Πηνελόπη μου το φαγάκι σου όντως μας φέρνει στο νου ένα σωρό αναμνήσεις. Εσύ όμως εξέλιξες την κλασσική συνταγή με την προσθήκη αυτής της νόστιμης αλοιφής, συν τα μανιτάρια που μας αρέσουν πολύ! Θα το δοκιμάσουμε κάποια από τις επόμενες Κυριακές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ωραίο, απλό, γρήγορο και άκρως γευστικό φαγητό Αμαλία μου. Και κακώς "λησμονάμε" τα φαγητά των μανάδων και των γιαγιάδων μας...
      Τους χαιρετισμούς μου σου στέλνω και πάλι συγχαρητήρια για την απόφαση σχετικά με τα σεμινάρια.

      Διαγραφή
  4. Από τα ωραιότερα φαγητά του κόσμου όλου!!!
    Καλά.. με εξέπληξαν οι γιαγιάδες σου ευχάριστα. Δηλαδή χρησιμοποιούσαν μουστάρδα και κρασί στην τότε εποχή! Ρε μπράβο τους!! Πολύ μου άρεσε και ο διαφορετικός τρόπος που έκοβαν όλες τις πατάτες. Δηλαδή με λίγα λόγια έτρωγες το ίδιο φαγητό σε 3 διαφορετικές εκδοχές! Σούπερ!!
    Λάτρεψα και την δική σου εκδοχή όμως! Και τα μανιτάρια και της πάστας κάτω απ΄την πέτσα. Και το μέλωμα στις πατάτες τα λέει όλα!
    Γειά στα χέρια σου!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σώπα βρε κοπελιά...
      Σαφώς και υπήρχε εκείνα τα χρόνια (σαν τον γιο μου το κάνεις κι' εσύ...-Μαμά, τα χρόνια τα παλιά...) και μουστάρδα (με πιο γνωστή την ΒΕΜ) και κρασί σε αφθονία! Υπήρχε δε, και ο σιναπόσπορος σε σκόνη που ήταν για πολλές χρήσεις σε κουζίνα αλλά και σε γιατροσόφια... οπότε η μαγείρισσα αν είχε φαντασία έκανε θαύματα και με λίγα πράγματα τάιζε ολόκληρο λόχο, καθώς είχαν μάθει καλά την οικιακή οικονομία!
      Η γενιά μου, κάπου την ξέχασε τις προηγούμενες δεκαετίες της "απόλυτης ευμάρειας" αλλά πια την έχει ξαναθυμηθεί θέλοντας και μη...

      Ε, δική μου εκδοχή έχει "πινελιά ευρεσιτεχνίας" και λίγο περισσότερης μελέτης συνταγών!
      Αποτέλεσμα, φαγάκι λουκούμι ακόμη και για τους πιο δύσκολους της παρέας :-))

      Χαιρετισμούς πολλούς.

      Διαγραφή
  5. αχ Πηνελοπη μου τι μου θυμησες με το καρινο.το χρησιμοποιουσε και η μαμα μου.μονο που ηδικη μου το εκανε παντα με ντοματα.και 2 δαφνοφυλλα στην ακρη του ταψιου.και εγω καποιες φορες ιδιως το καλοκαιρι ετσι το κανω.και βεβαια εξακολουθει να ειναι απο τα αγαπημενα μας φαγητα.πολυ ωραια ιδεα η παστα που χρησιμοποιησες.πολλα φιλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Λίτσα μου, είναι αυτό που λέμε "πιάσαμε τον παλμό της γενιάς μας"...
      Ωραία η σκέψη για κοκκινιστό κοτόπουλου φούρνου, ειδικά το καλοκαίρι. Θα την έχω κατά νου.
      Χαιρετισμούς πολλούς σου στέλνω.

      Διαγραφή
  6. Αυτό το φαγητό τα έχει όλα. Το απόλυτο μαμαδίστικο φαγητό.
    Και παίρνει και αρκετές παρεμβάσεις. Ωραία ιδέα τα μανιτάρια μέσα. Εγώ πάλι θέλω μπολικο σκόρδο στο κοτόπουλο (μέσα στην κοιλιά και στο δέρμα).

    Φιλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μάριον είσαι κι' εσύ οπαδός του σκόρδου! Είναι ωραίο ειδικά άμα το βάλεις ολόκληρο μέσα στην κοιλιά του πουλιού, καθώς του προσφέρει άρωμα και γεύση.
      Φιλιά πολλά κι' από εμένα.

      Διαγραφή
  7. Καλέ πολύ προχωρημένες οι γιαγιάδες σου..έμεινα...πολύ ωραίες αναμνήσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είδες Ευαγγελία μου :-)))
      Ήταν όντως "προχωρημένες" αλλά και πολύ καλές μαγείρισσες και εργαζόμενες στην εποχή τους.

      Διαγραφή
  8. τοπ φαγητο!! κοτοπουλο με πατατες!! και μεις ολοκληρο το κανουμε οχι κομματι αη κοτα!! θα δοκιμασω την παστα σου για το κοτοπουλο! η μανα μου σκετο βουτυρο το αλειφε απο κατω απ την πτσα και λεμονοκουπα εβαζε κ αυτην μεσα!! τρελλα τα μανιταρια μαζι με τις πατατες!! και γω κυδωνατες τις θελω!! τοπ φαγητο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τοπ φαγητό (!!) δεν λες τίποτε Αναστασία μου.
      Όλες οι εκδοχές (όπως και της μανούλας σου) είναι ευπρόσδεκτες στο οικογενειακό τραπέζι.
      Καλημέρες.

      Διαγραφή
  9. Υπέροχο το φαγάκι σου Πηνελόπη μου!!! Κυριακάτικο ή καθημερινό και πολύ αγαπημένο φαγητό! Γεια στα χέρια σου!!
    Φιλιά! 🙋

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ σε Κική μου.
      Ειδικά αν έχεις πολύ καιρό να το κάνεις (όπως είχα εγώ) κάνει θραύση στο τραπέζι.
      Τα φιλιά μου επίσης.

      Διαγραφή