4.2.19

Πάστα φλόρα με ξηρούς καρπούς

Το γλυκό που δεν σε "προδίδει" ποτέ για την επιλογή του, όταν θες κάτι γρήγορο που θα συνοδεύσει καφεδάκι ή τσαγάκι είναι η πάστα φλόρα!
Η πάστα φλόρα, όπως την θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια, μαζί με την τάρτα γλασσαρισμένων φρούτων (ότι πιο ρετρό σε γλυκό... είναι αυτή η εικόνα) ήταν από τα πιο διάσημα γλυκά των ζαχαροπλαστείων.

Το πως αισθανόμουν κάθε φορά που έμπαινα ως παιδί, στο ζαχαροπλαστείο "Αλήθεια" στην οδό Σόλωνος ή στον "Ανθό" Κηφισιάς - δίπλα στον αγαπημένο "Βάρσο"- που στις βιτρίνες τους υπήρχαν όλων των ειδών τα φρουί γλασσέ, δεν μπορώ να σας το περιγράψω.
Μαγεία συνδυασμένη με μια δόση λατρείας, πασπαλισμένη με μπόλικη λαιμαργία και με φυσικό αποτέλεσμα να μην ξέρω τι να διαλέξω!!

Η τάρτα φρούτων γλασσαρισμένη με μαρμελάδα βερίκοκο (τώρα ξέρω τι ήταν αυτό που γυάλιζε τότε από πάνω....) και πασπαλισμένη με τριμμένο φυστίκι Αιγίνης ήταν ότι πιο όμορφο, στα παιδικά μου μάτια.  Αν δε, ήμουν τυχερή να με αφήσουν οι δικοί μου (γονείς ή θείες) να επιλέξω το γλυκό που ήθελα ήταν σίγουρο που θα με κέρδιζαν τα γυαλιστερά, ζουμερά, χρωματιστά φρούτα.

Κάθε φορά που φτιάχνω σήμερα, πάστα φλόρα (με ότι μαρμελάδα έχω διαθέσιμη) ή κάποια τάρτα φρούτων, το μυαλό μου τρέχει σε εκείνες τις εικόνες.
Εικόνες άλλης εποχής, άλλης συναισθηματικής αξίας για τους ανθρώπους που δεν είναι πια μαζί μου. 
Στην μνήμη τους λοιπόν (αντί για στάρι ή κόλλυβα) έκανα πάστα φλόρα με διάφορα φρούτα και ξηρούς καρπούς, ήταν όλοι γλυκατζήδες, οπότε και θα "καταλάβουν" γιατί το έκανα...

Πάστα φλόρα με ξηρούς καρπούς


Για μια κανονική ταρτιέρα

Υλικά για την ζύμη
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
100 γραμ. ελαιόλαδο,
50 γραμ ταχίνι με πορτοκάλι,
ξύσμα από ένα μεγάλο λεμόνι,
χυμό από ένα μεγάλο μανταρίνι,
4 κουταλιές ζάχαρη με στέβια,
1 μεγάλο αυγό (ή δύο μικρά)
1 ποτηράκι κρασιού κονιάκ,
περίπου 380 γραμ. αλεύρι τύπου up.

Για την γέμιση
500 γραμ. μαρμελάδα αρώνια - δαμάσκηνο-φράουλα ανακατεμένες (από την καλοκαιρινή και φθινοπωρινή παραγωγή μου)
180 γραμ. ανάμεικτους ξηρούς καρπούς: κουκουνάρι, καρύδια, ηλιόσπορους, μαύρη σταφίδα και cranberries χωρίς ζάχαρη.

Αρχικά έπλυνα καλά το λεμόνι και πήρα το ξύσμα του, το οποίο ανακάτεψα με την ζάχαρη και τ' άφησα να σταθούν για 10 λεπτά.


Στη συνέχεια ζέστανα το βούτυρο στον φούρνο μικροκυμάτων (τυλιγμένο το μπολ μ' ένα σακουλάκι τροφίμων για να μην έχουμε "εκρήξεις") και μέσα στο ζεστό βούτυρο ανακάτεψα το ταχίνι με το πορτοκάλι, ώστε να μαλακώσει και να ενωθεί πιο εύκολα με τα υπόλοιπα υλικά.

Στο σημείο αυτό,  να πω ότι το ταχίνι δίνει μια ιδιαίτερη γεύση στη ζύμη και γι' αυτό το χρησιμοποίησα. Συνιστώ να το δοκιμάσετε και να μην το παραλείψετε ως προσθήκη.


Με τον αυγοδάρτη δούλεψα όλα τα υλικά μέσα στο μπολ ανάμειξης αφήνοντας το κονιάκ και το αλεύρι που μπήκαν σταδιακά και μετά ζύμωσα πια με τα χέρια.

Άφησα την ζύμη να σταθεί για 20 λεπτά και μετά πάνω σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος άνοιξα τα 2/3 της με το χέρι.  Την μετέφερα στην ταρτιέρα μου.
Κάλυψα τη επιφάνειά της με την μαρμελάδα και μετά έριξα από πάνω το μείγμα των ξηρών καρπών.


Την υπόλοιπη ζύμη την άνοιξα σε φυλλαράκι, έκοψα λωρίδες και κάλυψα την πάνω μέρος της πάστα φλόρα.
Ψήσιμο με αέρα, στους 180 βαθμούς, μέχρι να ροδίσει και να μοσχομυρίσει.


Την άφησα να κρυώσει πολύ καλά, γιατί η ζεστή μαρμελάδα θέλει τον χρόνο της.
Μετά μοίρασα κομμάτια σε όσους ήταν εκείνη την στιγμή κοντά μου, με τις σκέψεις μου να πετούν... σ' αυτούς που λείπουν.

Αν αποφασίσετε να φτιάξετε κάτι παρόμοιο συνιστώ να δοκιμάστε την συγκεκριμένη ζύμη την οποία μπορείτε να κάνετε και νηστίσιμη αν παραλείψετε φυσικά το αυγό και το βούτυρο (αντικαθιστώντας τα με περισσότερο ελαιόλαδο και ταχίνι).
Καλή απόλαυση εάν αποφασίσετε να το φτιάξετε και καλή εβδομάδα σε όλες και όλους.

10 σχόλια:

  1. Να είσαι καλά να τους θυμάσαι όλους Πηνελόπη μου. Η πάστα φλόρα είναι πολύ αγαπημένη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ Μαρία μου.
      Τους θυμάμαι πάντα και σε κάθε μου μαγειρική δράση, όλο και τις μνημονεύω (την μάνα, τις γιαγιάδες και τις θείες μου), δεν γίνεται και διαφορετικά :-)

      Διαγραφή
  2. ¨Εχω κι εγώ συνδέσει την πάστα φλώρα με τα παιδικά μου χρόνια. αγαπημένη γεύση! θα δοκιμάσω την πρότασή σου για τη ζύμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να την δοκιμάσεις Αμαλία μου, νομίζω πως είναι πραγματικά πάρα πολύ καλή και θα σου δώσει αποτέλεσμα που θα δικαιώσει την επιλογή.

      Διαγραφή
  3. σχολιο Νο3.για εμας που αγαπαμε πολυ τις ταρτες αυτη η συνταγη θα δοκιμαστει σιγουρα.να εισαι καλα Πηνελοπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα άλλα δυο σχόλια σου, δεν τα βρήκα Λίτσα μου. Ούτε και στον φάκελλο που συνήθως καταχωνιάζει τα προς έγκριση ο Blogger.
      Θα περιμένω σχόλιο, αν την φτιάξεις τούτη την εκδοχή...
      Χαιρετισμούς πολλούς.

      Διαγραφή
  4. Πάστα φλώρα ήταν το γλυκό που μαθήτρια γυμνασίου ακόμα έφτιαξα για πρώτη φορά με μεγάλη επιτυχία χρησιμοποιώντας τη σπιτική μαρμελάδα της μαμάς με κυδώνια του κήπου, η οποία ποτέ δεν έλειπε από το σπίτι. Θα έλεγα πως μαζί με το κέικ είναι τα 2 πιο οικογενειακά γλυκά και για μένα. Αυτή η μίξη βουτύρου και ταχινιού στη ζύμη φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και με ιντριγκάρει να το επιχειρήσω! Η εισαγωγή της συνταγής δείχνει ακριβώς το πως η μαγειρική δεν είναι απλά το "τι θα φάμε σήμερα" αλλά κάτι ανώτερο, βαθύτερο που συγκινεί, ξυπνάει αλλά και δημιουργεί συναισθήματα, εν τέλει κάτι που πηγαίνοντας στο στομάχι αγγίζει και λίγο την καρδιά σου. Τι όμορφα όλα, να είσαι καλά Πηνελόπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατ' αρχάς χωρίς να θέλω να παινέψω την αφεντιά μου, η ζύμη είναι εξαιρετική Έφη μου. Και τραγανή και αφράτη ταυτόχρονο. Δεν ξέρω πραγματικά πως γίνεται... Ενώ το άρωμα της χάρη στο ξύσμα και το κονιάκ ήταν επίσης πολύ καλό.

      Οι μνήμες παρέα με την όσφρηση είναι μεγάλος "οδηγός" για την ψυχή μας. Δεν μπορείς να μην θυμηθείς παιδική γεύση (όποια κι' αν έχει ο καθένας μας) χωρίς να φέρεις μαζί σου και μια καλή ή και κακή στιγμή συνδυασμένη με τους δικούς σου ανθρώπους. Πολλά μπορούμε να πούμε πάνω σ' αυτό, αν καθίσουμε να συζητήσουμε, είμαι σίγουρη :-)

      Χαιρετισμούς πολλούς Σκοτεινούλα μου.

      Διαγραφή
  5. Θα ομολογήσω πως η πάστα φλόρα δεν είναι από τα γλυκά που τρώω αν και τη φτιαχνω για τον άνδρα μου. όμως λατρεύω τους ξηρούς καρπούς και ότι γλύκισμα υπάρχει με αυτούς . Θα την δοκιμάσω.Θα σου πω όμως πως ίσως γιατί δεν αγαπώ τα πολύ γλυκά..γλυκίσματα όταν κάνω πάστα φλόρα χρησιμοποιώ μαρμελάδα δαμάσκηνο του Δημήτρη ή βερίκοκο που ξινίζουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την αγαπημένη Αχτίδα!
      Κατ΄αρχάς εύχομαι να είναι όλα καλά με τον κύριο Δημήτρη και όλη την οικογένεια.

      Αν με προσέξεις θα δεις πως κι' εγώ έβαλα μαρμελάδες ελαφρώς ξινούτσικες: αρώνια,δαμάσκηνο (σαν του κ. Δημήτρη) και φράουλα. Το δε, μείγμα των ξηρών καρπών με επικρατούσα την γεύση του καρυδιού συνδυάστηκε εξαιρετικά.

      Κάνε μια δοκιμή με καρύδια και κουκουνάρι πάνω σε μαρμελάδα δαμάσκηνο και νομίζω πως θα σας αρέσει πολύ.

      Τους θερμούς χαιρετισμούς μου.

      Διαγραφή