Φόρτος εργασίας!!
Πάντα ο τελευταίος μήνας του χρόνου είναι επιβαρημένος με πολλά θέματα στις επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα. Τόσα που συνήθως μας κάνουν να «ξεφεύγουμε» τελείως από τους ήδη περίεργους ρυθμούς που δουλεύουμε. Φαντάζομαι ότι αρκετοί από εσάς που με διαβάζετε, μάλλον με καταλαβαίνετε…
Έτσι ο χρόνος που μου μένει για όλα τα υπόλοιπα είναι πιο πιεσμένος και περιορισμένος, αν θέλεις δε, να στολίσεις Χριστουγεννιάτικο το σπίτι, να κάνεις πράγματα διαφορετικά, να κάνεις τα «χατήρια» του παιδιού σου, να το πας να δει και άλλα πράγματα π.χ. παιχνιδοκατασκευές, θέατρο ή κάτι άλλο, μάλλον πρέπει να γίνεις πολλά - πολλά κομμάτια. Σαν ένα πολυδιάστατο παζλ ένα πράγμα.
Όμως οι συνήθειες είναι συνήθεις και το χούϊ – χούϊ. Δεν γίνεται μέσα σ’ αυτόν τον πιεσμένο χρόνο, να μην φτιάξεις και το γλυκάκι σου. Δεν γίνεται για έναν βασικό λόγο για μένα, γιατί θέλω να μοσχομυρίζει το σπίτι μου τούτες τις μέρες (και τις επόμενες δηλαδή…)
Γι’ αυτό χθες σκάρωσα ένα πολύ γρήγορα κεκάκι με αχλάδια και αρωματισμένο με αστεροειδή γλυκάνισο και βανίλια. Βγήκε πολύ νόστιμο, γι’ αυτό και σας γράφω τούτη την απλή συνταγή.
Χρειάστηκα:
1 πακέτο αλεύρι που φουσκώνει μόνο του (εγώ έβαλα μισό και το υπόλοιπο μισό έβαλα κανονικό αλεύρι με ένα κουταλάκι κοφτό μπεϊκιν), 2 κούπες ζάχαρη, 1 πακέτο μαργαρίνη με ελαιόλαδο, 4 μέτρια αυγά, 1 ποτήρι φρέσκο χυμό πορτοκαλιού, λίγη κρυσταλλική βανίλια, 3 αστεράκια γλυκάνισου που χτύπησα στο multi (και τα οποία κοσκίνισα με ψιλό σουρωτηράκι για να πάρω την σκόνη και όχι και το ξυλώδες μέρος τους). Τέλος 6 αχλάδια καθαρισμένα και κομμένα σε μεγάλα κομμάτια σαν μισοφέγγαρα.
Χτύπησα μαργαρίνη μαζί με την ζάχαρη, την βανίλια και την σκόνη γλυκάνισου. Κατόπιν έριξα τα αυγά (για θέμα χρόνου τα έριξα όλα μαζί και όχι ένα-ένα όπως κανονικά λένε οι οδηγίες για ένα καλό κέϊκ) συνέχισα το χτύπημα μέχρι το μείγμα μου να γίνει ομοιόμορφο και μετά ενσωμάτωσα τμηματικά το αλεύρι και τον χυμό μέχρι να τελειώσουν τα υλικά μου.
Τον έτοιμο πια χυλό, τον έβαλα σε στρογγυλή βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα (χωρίς τρύπα, αλλά με σχέδιο λουλουδιού) τον έστρωσα όμορφα μ’ ένα κουτάλι και και τον «στόλισα» κυκλικά με τα κομμάτια αχλαδιού σε όλη την επιφάνεια (3 κύκλοι στην ουσία). Έψησα στους 180 για 45 περίπου λεπτά (μέχρι να βγει στεγνό το μαχαιράκι μου) και μοσχομύρισε το σπίτι γλυκάνισο και βανίλια.
Αρωματικότατο και πολύ αφράτο, αλλά συνάμα και δροσερό χάρη στα αχλάδια που καθώς το κεϊκ είχε φουσκώσει είχαν πάρει πολύ ωραίες θέσεις μέσα στην ζύμη του, δίνοντας και ένα σχέδιο επιπλέον. Το άφησα να κρυώσει και το έβαλα στην πιατέλα μου έτοιμο για κατανάλωση.
Μμμμ! Φαντάζομαι το άρωμα!!!! Δεν έκανες upsidedown το cake σου δηλαδή!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει που τη συνταγή σου την εντάσσεις στο κείμενό σου, όχι ξεχωριστή, πομπωδώς και είναι σαν να τη γράφεις για σένα.Σαν να κρατάς ημερολόγιο! Και ο έχων ώτα, μάλλον όμματα...αντιγραφέτω!! ;)
Ξαναγράφω το σχόλιο που έβαλα πριν λίγο γιατί διαπίστωσα πως δεν μπήκε. Έλεγα με τη σειρά μου ότι μ αρέσει που η συνταγή σου συνοδεύει το κείμενο κι όχι το αντίθετο. Όπως πάντα είσαι πολύ καλή σ ό,τι κάνεις με μέθοδο. Να χαίρεσαι όσους αγαπάς κι απ το λίγο που είδα πριν μήνες με το Θ. είσαι σε καλό δρόμο. Και σ άλλα καλύτερα εύχομαι. Σε πολύ φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα αν είναι δυνατό άρωμα βανίλιας χωρίς βανίλια δεν πάει με τίποτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία η ιδέα των αχλαδιών.
Μην το βάζεις κάτω οι δουλειές μας δεν πρέπει να αποσυντονίζουν τις υπόλοιπες δραστηριότητες.
Καλό βράδυ
Τα μπαχαρικά και τα αρωματικά είναι αυτά που κάνουν μια συνταγή ξεχωριστή! Ο αστεροειδής γλυκάνισος έχει εξαίσιο άρωμα και μαζί με τα αχλάδια και τη βανίλια, θα γίνεται ένα κέικ μούρλια! Καλό σας βράδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήAρώματα και χρώματα μοναδικά! Με ένα καφεδάκι αρωματικό δίπλα, ότι πρέπει για το κρύο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοσχομυριστό και νoστιμότατο, μπράβο! Όσο για τους ρυθμούς του Δεκεμβρίου και επειδή για πολλά χρόνια δούλευα κι εγώ στον ιδιωτικό τομέα (μέχρι πολύ πρόσφατα που άλλαξα ρότα!), σε κατανοώ απόλυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦανταστική συνταγή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα από ΝΖ...
Καλή μου Κατερίνα, με καταλαβαίνεις (το ξέρω άλλωστε) το blog, αυτήν την έννοια έχει. Εγώ τουλάχιστον γι' αυτό το ξεκίνησα. Για να καταγράφω τα όσα νοιώθω και φτιάχνω γιατί μετά όταν θέλω να τα επαναλάβω δεν θυμάμαι πάντα τι ακριβώς είχα κάνει την πρώτη φορά... Πειθαρχία δηλαδή μου δίνει και ίσως και ένα "βήμα" επικοινωνίας που μου λείπει, όταν δεν βλέπω συχνά ανθρώπους που έχω εκτιμήσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά ... και πες πότε θες καφεφάκι, για να ξαναφτιάξω τούτο το κέϊκ.
Νένα μου, σ' ευχαριστώ. Τα πράγματα είναι έτσι όπως τα έγραψα πιο πριν ως απάντηση και στη Κατερίνα. Όσο για τον Θ. πραγματικά παλεύω να κάνω ότι καλύτερο μπορώ. Ελπίζω να μην κάνω πολλά "λάθη" με την αγωγή του και το μεγάλωμά του. Φιλιά πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανθή, το παλεύω...το παλεύω. Ξεκινώ γύρω στις 5.30 και σταματάω κάπου στις 11.00. Δεν το βάζω κάτω, αλλά η κούραση πάντα υπάρχει καλή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα.
Dear Dark Shef, τα μπαχαρικά και η βόλτα στα μαγαζιά που τα πωλούν είναι κάτι που αγαπώ ιδιαίτερα. Και όταν κατεβαίνω στο κέντρο της Αθήνας για ψώνια, παίρνω πάντα την "τσούρα" μου από αυτά. Το κεκάκι αυτό ήταν πραγματικά πολύ νόστιμο, το σχολίασαν πολύ θετικά και συνάδελφοι που το γεύτηκαν στο γραφείο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίλα μου καλή, βάζω το κεκάκι βάλε το καφεδάκι κι' ένα Σαββατοκύρικο που θα είμαι πολύ κοντά στον τόπο διαμονής σου (λόγω εξοχικού) να τα πούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα.
Αμαλία καλή μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με την αλλαγή ρότας πολύ μου κίνησε την περιέργια. Να μου πεις πως τα κατάφερες :-))
Αρτάνις, θα έλεγα να την δοκιμάσετε, ταιριάζει πολύ στο κλίμα των ημερών. Καλή σου μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κατάφερα αναγκαστικά να αλλάξω γιατί όταν απέκτησα τη μικρή μου και μην έχοντας βοήθεια από γονείς, δεν μπορούσα να συνεχίσω να δουλεύω στους ρυθμούς του ιδιωτικού τομέα (όπου ήδη δούλευα 15 χρόνια). Έτσι άρχισα να ψάχνω τους διαγωνισμούς του δημοσίου και τελικά, μετά από 2 χρόνια, κατάφερα να περάσω μέσω ΑΣΕΠ σε ένα ασφαλιστικό ταμείο. Ενώ περίμενα να χαλαρώσω όμως, μου ήρθε λίγο στραβά τελικά γιατί ο φόρτος εργασίας κι εδώ είναι μεγάλος (καμία σχέση με αυτά που φανταζόμουνα για το δημόσιο!) αλλά τουλάχιστον το ωράριο είναι στάνταρ και δεν καταστρατηγείται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμαλία μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα περιμένω την σύνταξη τότε (εδώ γελάμε μέχρι δακρύων). Αλλά ποτέ δεν ξέρεις... Αν δεν αλλάξουν τα πράγματα και με την λογική πάντα σε 9 χρόνια απο σήμερα, θα έχω συμπληρωμένα 35 χρόνια εργασίας (πλήρης δηλαδή) θα είμαι 54 και θα έχω και ανήλικο!!!
Γιατί η μόνη αλλάγη που θα μπορούσα να κάνω και θα επιθυμούσα άλλωστε, είναι να γίνω ελεύθερος επαγγελματίας.
Α, καλά, έχεις μεγάλη αισιοδοξία παιδάκι μου για να περιμένεις τη σύνταξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτο το γλυκάκι, πολύ θα ήθελα να το δω΄, να το μυρίσω και να το δοκιμάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φαντάζομαι πολύ αρωματικό! Δεν έχω χρησιμοποιήσει ποτέ αστεροειδή γλυκάνισο! Ευτυχώς που έγραψες πως τον χρησιμοποίησες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚικίτσα καλήμερα,
ΑπάντησηΔιαγραφήσου συνιστώ να το δοκιμάσεις γιατί είμαι σχεδόν σίγουρη (από τα λίγα που ξέρω για σένα και την μικρή σου κουζίνα) ότι θα σου αρέσει!
Big Mama, τον αστεροειδή γλυκάνισο με τον τρόπο που περιέγραψα μπορείς να το χρησιμοποιήσεις σε κέϊκς, ζύμες αλλά και άσπρες λεμονάτες σάλτσες ψαρικών συμπεριλαμβανομένων και των γαρίδων (που έχω φτιάξει).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχα! Τυχαία σε βρήκα ψάχνοντας συνταγές με γλυκάνισο και σοκαρίστηκα λίγο με το ντεκόρ! :ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς μας βρήκες λοιπόν "Αμερκλάνε".
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατάλαβα βέβαια που σε "σοκάρισε" το ντεκόρ, αλλά ελπίζω να έχεις συνέλθει απο το όποιο σοκ.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφή