Το κέϊκ παντζαριού είχε τελικά "δρομολογηθεί" μέσα μου από τη στιγμή που διάβασα το post της Βασιλικής (Royal Coconut).
Είχαν βέβαια ήδη προηγηθεί και άλλα σχετικά αναγνώσματα, αλλά τα σχόλια που δέχτηκε και απάντησε στο post της, όπως και η φωτογραφία του...του έδωσαν πολλούς πόντους στην ζαχαροπλαστική μου συνείδηση και είπα πως πρέπει τελικά να το δοκιμάσω.
Ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα και ένα μεγάλο μάτσο παντζάρια από τη λαϊκή που για άλλο λόγο είχα παραγγείλει...και η ποσότητα ήταν μεγάλη, οπότε τελικά δρομολογήθηκε και η δική μου εκτέλεση για το κέϊκ παντζαριού.
Κανείς δεν κατάλαβε ότι είχε μέσα παντζάρι!
Η πλούσια σοκολατένια εικόνα του στο κυρίως σώμα του κεϊκ, αλλά και το απολαυστικό γλάσσο σοκολάτας στάθηκαν άξια επιφωνημάτων όταν το αντίκρισαν μικροί και μεγάλοι.
Το μυστικό τους το ξεφούρνισα αφού είχαν φάει...και βέβαια άρχισαν οι αντιδράσεις!
Αλλά το είχαν απολαύσει, οπότε τι να πουν περισσότερο;
Ενδεικτικό ωστόσο ήταν, ότι το τελευταίο κομμάτι κανείς δεν ήθελε να το φάει...
Τι σου είναι όμως: η "καρφωμένη σκέψη"!!!
Αν λοιπόν θελήσετε να μπείτε στον πειρασμό να το φτιάξετε, τολμήστε το.
Η συνταγή υπάρχει στο blog της Βασιλικής. Εγώ έκανα απλώς ελάχιστες παρεμβάσεις.
Πρόσθεσα λίγες σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού παρέα με το άρωμα της βανίλιας, γιατί θεωρώ πως ταιριάζει πολύ στη σοκολάτα.
Στο γλάσσο έβαλα περισσότερη κουβερτούρα (μιάμιση πλάκα) δηλαδή διπλή ποσότητα από αυτή που γράφει η Βασιλική και τέλος στόλισα με λίγη χρωματιστή τρούφα. γιατί είχαμε και πιτσιρίκια στην παρέα.
Για ένα μέτριο στρογγυλό ταψί φούρνου, χρειάστηκαν:
Είχαν βέβαια ήδη προηγηθεί και άλλα σχετικά αναγνώσματα, αλλά τα σχόλια που δέχτηκε και απάντησε στο post της, όπως και η φωτογραφία του...του έδωσαν πολλούς πόντους στην ζαχαροπλαστική μου συνείδηση και είπα πως πρέπει τελικά να το δοκιμάσω.
Ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα και ένα μεγάλο μάτσο παντζάρια από τη λαϊκή που για άλλο λόγο είχα παραγγείλει...και η ποσότητα ήταν μεγάλη, οπότε τελικά δρομολογήθηκε και η δική μου εκτέλεση για το κέϊκ παντζαριού.
Κανείς δεν κατάλαβε ότι είχε μέσα παντζάρι!
Η πλούσια σοκολατένια εικόνα του στο κυρίως σώμα του κεϊκ, αλλά και το απολαυστικό γλάσσο σοκολάτας στάθηκαν άξια επιφωνημάτων όταν το αντίκρισαν μικροί και μεγάλοι.
Το μυστικό τους το ξεφούρνισα αφού είχαν φάει...και βέβαια άρχισαν οι αντιδράσεις!
Αλλά το είχαν απολαύσει, οπότε τι να πουν περισσότερο;
Ενδεικτικό ωστόσο ήταν, ότι το τελευταίο κομμάτι κανείς δεν ήθελε να το φάει...
Τι σου είναι όμως: η "καρφωμένη σκέψη"!!!
Αν λοιπόν θελήσετε να μπείτε στον πειρασμό να το φτιάξετε, τολμήστε το.
Η συνταγή υπάρχει στο blog της Βασιλικής. Εγώ έκανα απλώς ελάχιστες παρεμβάσεις.
Πρόσθεσα λίγες σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού παρέα με το άρωμα της βανίλιας, γιατί θεωρώ πως ταιριάζει πολύ στη σοκολάτα.
Στο γλάσσο έβαλα περισσότερη κουβερτούρα (μιάμιση πλάκα) δηλαδή διπλή ποσότητα από αυτή που γράφει η Βασιλική και τέλος στόλισα με λίγη χρωματιστή τρούφα. γιατί είχαμε και πιτσιρίκια στην παρέα.
Για ένα μέτριο στρογγυλό ταψί φούρνου, χρειάστηκαν:
Για το κέϊκ:
180 γραμ. βούτυρο αγελάδος, και λίγο για το άλλειμα το ταψιού παρέα με ελάχιστο αλεύρι.
300 γραμ. ζάχαρη,
2 μεγάλα αυγά,
200 γραμ. γιαούρτι (εγώ έβαλα ένα μεγάλο κεσεδάκι πρόβειο που του αφαίρεσα προηγουμένως τη πέτσα)
350 γραμ. αλεύρι,
80 γραμ. κακάο σκόνη,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
4 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού,
2 κουταλάκια σόδα μαγειρική,
2 κουταλάκια μπέϊκιν πάουντερ,
ελάχιστο αλάτι,
1 φλυτζάνι καφέ στιγμής, όπως θα φτιάχνατε ένα νες καφέ, αλλά χωρίς ζάχαρη.
3 μεγάλα γουλιά παντάρια βρασμένα και πολτοποιημένα.
Για το γλάσσο:
100 μλ κρέμα γάλακτος,
4 κουταλιές νερό,
4 κουταλιές ζάχαρη,
2 κουταλιές κακάο,
200 γρ. κουβερτούρα τεμαχισμένη.
Τα βήματα μπορείτε να τα διαβάσετε αναλυτικά στο post της Βασιλικής, αν και νομίζω πως είναι εύκολο να φτιάξετε το κεϊκ σύμφωνα με την δική σας τεχνική και γνώση.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι και καλές διακοπές σε θα πάνε ή βρίσκονται ήδη.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι και καλές διακοπές σε θα πάνε ή βρίσκονται ήδη.
Θυμάμαι τη πρώτη φορά πριν τουλάχιστον..20 χρόνια που μία φίλη μου έδωσε να δοκιμάσω κέικ με καρότα χωρίς να μου το πει!!Τότε ήταν κάτι το παράξενο..τώρα το λατρεύω και είναι το αγαπημένο μου. Κέικ με πατζάρια..αν μου το έλεγαν πριν δεν θα το έτρωγα όμως..θα δοκίμαζα έστω μια μπουκιά.Είμαι από αυτές που δοκιμάζουν μα δεν θα τολμούσα να το φτιάξω..θα το πω στη κόρη μου, εγώ τώρα κάνω δίαιτα και έχω διώξει τη λέξη ζάχαρη από το σπίτι!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπίστευτο...ομολογώ πως πρώτη φορά το ακούω...αλλά μου ακουγεται πολύ ενδιαφέρον συν του ότι δείχνει απίθανο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυ ωραιο σου εγινε Πηνελοπη μου! Και η σοκολατενια επικαλυψη, σκετος πειρασμος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλο Σ/Κ!
Έτσι κι' εγώ Αχτίδα μου! Δεν τους το είπα, γιατί ήξερα τι θα συμβεί! Και όταν πια το είπα και είχε μείνει λίγο ... έμεινε τελικά για μένα :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε κουράγιο και στην δίαιτα ...και όλα θα πάνε καλά!! Καλό ΣΚ εύχομαι.
Pansofix μου, είναι από τα σχετικώς πρόσφατα μοδάτα κεϊκς (τα τελευταία ίσως δύο χρόνια). Πραγματικά δεν καταλαβαίνεις την ύπαρξη του παντζαριού μέσα. Ενώ βοηθά πάρα πολύ στο να γίνει το κέϊκ "ζουμερό"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σαββατοκύριακο να έχεις καλή μου.
Μαρίνα μου σ' ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά χωρίς την σοκολατένια στρώση, δεν θα ήταν το ίδιο!!!
Γιατί με το που την βλέπεις, θέλεις πραγματικά να το δοκιμάσεις :-)
Πηνελόπη μου φαίνεται πολύ λαχταριστό και ζουμερό το κεκάκι σου! Για άλλη μια φορά προβληματίζομαι από την ύπαρξη παντζαριού (όπως είχα πει και στη Royal) αλλά κάπως με παρηγορεί το ότι λες ότι δεν γίνεται αντιληπτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίες και οι αλλαγές που έκανες, ειδικά η διπλάσια ποσότητα σοκολάτας χε χε!
Φιλιά πολλά
Τι βλέπω τι βλέπω να μην είμαι εκεί να δοκιμάσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κόλπο του άγνωστου έχει παίξει πολλές φορές στο σπίτι μας γιαυτό και κάποιος έχει το προσωνύμιο του πειραματόζωου!!
Φιλάκια από Δευτέρα κοντά σας να διώξετε τη ζέστη γιατί έρχομαι.
Δεν ξέρω, καλή μου Πηνελόπη, αν έγινε τώρα της μόδας, εγώ το έχω δοκιμάσει εδώ και χρόνια από μια Αμερικάνα και ομολογώ ότι δεν με είχε εντυπωσιάσει. Το θυμάμαι όμως πιο κόκκινο και το μπατζάρι-νομίζω- ήταν άβραστο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσύ το κάλυψες υπέροχα με τη σοκολάτα και πρέπει να νίκησε σε γεύση. Έμεινα να δοκιμάσω και το δικό σου;
Φιλάκια από τα ξένα.
Σούπερ ζουμερό φαίνεται και το γυαλιστερό του γλάσο το ενισχύει πάρα πολύ! Πίστεψέ με δεν θα είχα κανέναν ενδειασμό να το δοκιμάσω και εν τέλει να το καταβροχθήσω. Το είχα δει κι εγώ στο Royal coconut και μου είχε κλείσει το μάτι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Πηνελοπάρα που το δοκίμασες!! Ο τολμών νικά ξέρεις!!
Έφτιαξα πρόσφατα ένα κέικ με κολοκυθάκια και σοκολάτα και όντως δεν κατάλαβε κανείς τίποτα.....θα κρατήσω το παντζαροκέικ για το χειμώνα που θα έχουμε πατζάρια στον κήπο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ερμιόνη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν μου έχεις κάποια μικρή έστω εμπιστοσύνη, για όσα γράφω σε τούτο το blog, θα σου πω ότι πραγματικά κανείς δεν θα το κατάλαβει! Και πως βεβαίως οι δικές μου μικρο αλλαγές το κάνουν ακόμη πιο "αθώο" το ένοχο μυστικό!
Άγνωστη μεταξύ αγνώστων! Η αγαπημένη μου φράση όταν θέλω να "ξεφύγω" από τους πολλούς και τα πολλά υποσχόμενα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή μου Ξανθή!
Αυτό λοιπόν το "άγνωστο" πιάνει τόπο και σε άλλα θέματα! Και έχει επιτυχία.
Πολλά φιλιά, αλλά θα σε απογοητεύσω γιατί ο καύσωνας θα είναι εδώ!!
Ξενιτεμένη μου Ελένη, εγώ το πρωτοείδα σε τηλεοπτική εκπομπή του κου Παρλιάρου. Μετά το διάβασα σε κάποια blogs του εξωτερικού. Το είδα τυπωμένο και στο περιοδικό που βγάζει ο κος Παρλιάρος και ήρθε και η παρουσίασή του μέσα από το blog της Βασιλικής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆρα πρόσφατο σχετικά...
Και επειδή δίνω τόπο κάποιες φορές στα πειράματα :-)))) Είπα να το φτιάξω.
Κάνε κι εσύ την δοκιμή σου για να έχεις πραγματικά την τελική κριτική σε σχέση με ότι έχεις ήδη γευτεί από το παρελθόν.
Πολλά φιλιά.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το "Πηνελοπάρα" κάνει ωραία ρήμα με το ΑΕΚάρα Χρυσαυγή μου! Αλλά μην σε ακούσει ο άντρας μου :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαι σίγουρη ότι θα το δοκίμαζες εσύ χωρίς πολλούς δυσταγμούς, μιας και το σούπερ γλάσσο θα "γαργαλούσε" τους σιελογόνους αδένους σου με την θωριά του :-))
Λίλα μου, φαντάζομαι πως όπως "δούλεψαν" τα κολοκυθάκια στο κεϊκ που έφτιαξες, έτσι "δουλεύει" και σ' αυτήν την περίπτωση το παντζάρι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατά υγρασία και δίνει τόνο ζουμερό στο κεκάκι.
Με το καλό λοιπόν στην δοκιμή σου τον χειμώνα :-))