Να μαστε πάλι εδώ...

""Να μαστε πάλι εδώ Αντρέα, οι δρόμοι τρέχουν χιαστί
σημείο X και μεις παρέα και ας φύγαν χίλιοι δυο καιροί.

Μένω κατάπληκτος Μανώλη, δεν ξέρω αλήθεια τι να πω
Πώς γίνεται ο καθένας όλοι και όλοι πώς γίνονται εγώ.

Σαν μια Ιθάκη είναι το ΤΩΡΑ, που όλο γυρίζω να τη βρω
και με των Δαναών τα δώρα, γελώ τον δόλιο μου εαυτό.

Αμάν βαριά φιλοσοφία, ας πούμε κάτι πιο απλό
καλές οι Η.Π.Α. και η Ρωσία, μα έχω το δράμα μου και γω...""
Μανώλης Ρασούλης, Ανδρέας Μικρούτσικος

Έχω το δράμα μου κι' εγώ...
Πάει το φετεινό πρώτο μέρος διακοπών πέρασε πω-πω, σαν νερό!
Είναι πια πίσω καταχωρημένο στης ιστορίας τον καιρό!

Καλώς σας βρήκα. Θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά όλες και όλους για τα καλά σας σχόλια σχετικά με το φωτογραφικό υλικό για τα "τρεχαντήρια", καθώς επίσης και για τις ευχές προς τον εορτάζοντα.
Μπήκα απλώς να γράψω και να σας πω ένα "ΓΕΙΑ" με την υπόσχεση ότι θα επανέλθω σύντομα με ότι υλικό έχω στην διάθεσή μου (και η αλήθεια είναι πως έχω κάποια ωραία πράγματα).

Μέχρι τότε θα μπω και θα δω τα δικά σας δρώμενα (έχω χάσει αρκετά επεισόδια όπως φαίνεται...)
Θα σχολιάσω τα όσα καλά (ή άσχημα) διαβάσω.

Και θα προσπαθήσω να συνέρθω από τα τόσο άσχημα της πραγματικότητας που με υποδέχτηκε με το "καλημέρα" σας.

Τι κακό έχει γίνει εκεί έξω...δεν λέγεται!
Εύχομαι δύναμη σε όλες τις οικογένειες που είχαν απώλειες (Χίος, Ντένβερ, Ιράκ).
Οι ανθρώπινες ζωές είναι παντού πολύτιμες! 
Όσο για την πραγματικότητα της οικονομίας... 
Είναι σαν να παρακολουθούμε Χίτσοκ παρέα με Αριστοφάνη!

Χαιρετισμούς πολλούς σε όλους σας και καλές διακοπές σε όσους ετοιμάζονται να φύγουν ή είναι ήδη εκεί.

Ο "έχων γεννέθλια" παρέα με το "δώρο" του ή την "αδελφούλα" του όπως αποκαλεί την σκυλίτσα Λίλη, μιας και εμείς όλοι είμαστε πλέον η οικογένειά της.
Καλή Δύναμη εύχομαι.