Ανηθόπιτες...γεύσεις καλοκαιριού.

Ένα μάτσο άνηθο, ένα μάτσο μαϊντανό ζήτησα από την λαϊκή, να μου αγοράσει ο μεγάλος άνδρας του σπιτιού. Και όταν είδα πόσο φρέσκος και μπόλικος ήταν ο άνηθος μια σκέψη έκανα μονάχα...
Ανηθόπιτες!
Οι ανηθόπιτες, όπως άλλωστε και όλες οι πίτες που γίνονται στο τηγάνι (που δεν το πολύ-χρησιμοποιώ, είναι αλήθεια...) και σερβίρονται σε ατομική ας πούμε μερίδα, είναι μεγάλη απόλαυση τώρα το καλοκαίρι.

Για 6 μεγάλες ατομικές ανηθόπιτες χρησιμοποίησα τα ακόλουθα υλικά.
1/3 από ένα μεγάλο μάτσο άνηθο ψιλοκομμένο,
1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι τριμμένο στον τρίφτη,
1/2 κούπα τυρί gerrigold τριμμένο επίσης,
1 μεγάλο αυγό,
1/3 κοφτό κουταλάκι κάρυ,
1/3 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1/3 κοφτό κουταλάκι πιπέρι,
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι (γιατί ήδη έχουμε το τριμμένο τυρί)
1 φλιτζάνι γιαούρτι στραγγιστό 2% λιπαρά,
1 σφηνάκι ούζο,
2 κουταλιές λάδι,
2 κουταλιές γάλα,
1 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
1,5 φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

Όλα τα υλικά μπήκαν σε βαθύ μπολ με την σειρά που αναγράφονται και με το αλεύρι να ενσωματώνεται τελευταίο στο μείγμα. Πήρα ως αποτέλεσμα ένα αρκετά πηχτό χυλό.

Τον άφησα λίγο να σταθεί, μέχρι κατ΄ουσία να κάψει το ελαιόλαδο, που είχα βάλει στο τηγάνι.
Για κάθε ανηθόπιτα μεγάλου μεγέθους χρησιμοποίησα 4 καλές κουταλιές της σούπας μείγμα.
Μόλις ρόδισε καλά από την μια μεριά την γύρισα από την άλλη με προσοχή και με την βοήθεια μεγάλης σπάτουλας. Αυτό μάλλον είναι και το πιο δύσκολο μέρος στην όλη διαδικασία.

Κάθε πίτα για λίγο σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας και μετά σερβίρισα με αρκετό γαλοτύρι, ντοματάκια Σαντορίνης (από την παραγωγής μας) και επιπλέον φρέσκο άνηθο.
Ένα πιάτο πλήρες, για τις μέρες του καλοκαιριού, που τα θέλουμε όλα λίγο πιο απλά.

Και με αυτό το post, σας χαιρετώ και πάλι για μερικές ακόμη μέρες.
Να είστε όλες και όλοι, καλά.
Να να προσέχετε τους εαυτούς σας και να χαρίζετε ένα χαμόγελο στους γύρω σας, κάνει καλό... και σίγουρα όλοι αισθανόμαστε έτσι πιο αισιόδοξοι!