Ήξερα για γλυκό του κουταλιού καρπούζι (αλλά μιλάμε για την φλούδα).
Ήξερα για καρπουζόπιτα. Eίχα διαβάσει και για μαρμελάδα καρπούζι.
Οπότε γιατί όχι και πεπόνι; Ναι αλλά πως;
Δεν νομίζω πως έχω συναντήσει πουθενά κάτι παρόμοιο και ποιά να είναι η διαδικασία; Ήταν και βράδυ όταν το αποφάσισα, χρόνο για να μπω στο Internet δεν είχα... Και όταν ξεκίνησα την διαδικασία ήμουν μάλλον πεπεισμένη ότι θα αποτύγχανε το πείραμα :-) Όμως το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν καθόλου κακό τελικά και γι’ αυτό σας το γράφω.
Χρησιμοποίησα δύο μεγαλούτσικα ώριμα πεπόνια, πλυμένα, καθαρισμένα και κομμένα σε μέτριους κύβους (κάπου ενάμιση κιλό θα ήταν), 1 κιλό ζάχαρη, χυμό από ένα μεγάλο λεμόνι, 1 κουταλάκι κοφτό βανίλια και 3 μικρά κλαράκια από φρέσκια λοϋίζα.
Έβαλα το κομμένο πεπόνι σε μεγάλη κατσαρόλα, το έλουσα με τον χυμό λεμονιού και πρόσθεσα την ζάχαρη. Άφησα το φρούτο να βράζει και όταν έχει αρχίσει να δίνει μια πιο παχύρρευστη μορφή (γιατί στην αρχή ήταν αρκετά αραιό και το φοβήθηκα ομολογώ, μιας και το πεπόνι έβγαλε αρκετά υγρά) έριξα την βανίλια και τα κλαράκια λοϋίζας. Χαμήλωσα λίγο την φωτιά και άφησα μέχρι να αρχίσει να πήζει η μαρμελάδα. Από καιρό σε καιρό ανακάτευα με μια ξύλινη κουτάλα γιατί το χρειάζεται όπως φαίνεται το φρούτο και για να μην κολλήσει.
Μετά από μιάμιση (κάτι λιγότερο) περίπου ώρα, κατέβασα την κατσαρόλα από την φωτιά. Άφησα να κρυώσει λίγο και είδα ότι την ήθελα λίγο πιο πηχτή. Έτσι την έβρασα για πέντε λεπτά ακόμη.
Το άρωμα του πεπονιού ίσως να μην σας φανεί πολύ έντονο, αν την φτιάξετε. Αλλά σε συνδυασμό με το άρωμα της βανίλιας και της λοϋίζας θα έχετε έναν ωραιότατο γευστικό αποτέλεσμα. Αν την στρώσετε δε, πάνω από κρεμώδες τυράκι θα έχετε νοστιμότατο κολατσιό. Ενώ είναι πολύ καλή με βουτυράκι πάνω σε φρυγανιά και με μια ιδέα σκόνη κανέλας από πάνω.
Επειδή στην κατοχή μου υπάρχουν πολλά βιβλία με γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες, σε διαβεβαιώ ότι και χωρίς συνταγή έχεις πέσει διάνα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο!!
Μπορούμε αν θέλουμε να προσθέσουμε και λίγο κονιάκ αυτό βέβαια είναι θέμα προτιμήσεων.
Ωραία ιδέα...θα την αποτολμούσα κι εδώ, αλλά ποιος θα την φάει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤεσπά, καλό Σ/Κ να έχεις, φιλιά πολλά...
Τι ωραία ιδέα! Είχα ένα παραγινωμένο πεπόνι και το πέταξα. Τι κρίμα, δεν μου πήγε καθόλου το μυαλο! Μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά ιδέα τη βρίσκω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή Εβδομάδα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ Ξανθή (που ξέρω ότι έχει ειδικότητα στις μαρμελάδες και τα γλυκά του κουταλιού) που μου έδωσες τούτες τις πληροφορίες. Βρε δεν το σκέφτηκα καθόλου το κονιάκ! Την άλλη φορά...
Αρτάνις και εμεις δεν τις πολύ τρώμε τις μαρμελάδες. Πιο πολύ μου αρέσει να τις φτιάχνω. Δοκιμάζω λίγο και τις υπόλοιπες τις μοιράζω σε φίλους.
Αγαπημένη Big Mama, πενία τέχνες καταργάζεται... κάπως έτσι γίνονται τα πειράματα στην κουζίνα μου πολλές φορές. Και μάλιστα σε κάτι ώρες περίεργες...που το κάνω για ξεκούραση και αποτοξίνωση!!!
Κικίτσα, εσύ που ξέρεις από δημιουργίες σε λικέρακια και άλλα όμορφα, καταλαβαίνεις με τι συλλογιστική το έκανα έτσι;
Καλή εβδομάδα σας εύχομαι.
ν προχθες στη Ρουμανια, μια καλη φιλη μου εφερε δωρο ενα βαζακι και ενα καλαθακι με τυρι
ΑπάντησηΔιαγραφήμεσα στο βαζακι ηταν μαρμελαδα απο πεπονι, φτιαγμενη στην ιταλια, και το τυρακι ηταν παρεμφερες της γκοργκοντζολα, ρουμανικης εκδοσης
ελαβα παραυτα μια φρυγανια, αλειψα μια στρωση τυρου και αμεσως μετα μια επιστρωση μαρμελαδας και μπαμ!!!!
εκτοξευση στα ουρανια!!!!
υ.γ. παραγγελιες δεχεσθε! χρυσοχερα αρωματικη βανιλλοπρεπη;;;
Αγαπητέ Παναθήναιε, ζητώ αρχικά συγγνώμη για την καθυστερημένη μου απάντηση, αλλά λόγοι υγείας με κράτησαν μακριά από τους κομπιούτορες για μια εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ χαίρομαι για το δώρο της καλής σας φίλη. Δείχνει πως έψαξε κάτι όμορφο (και λιγάκι σπάνιο) αποκλειστικά για εσάς.
Λέτε να αρχίσω να δέχομαι παραγγελίες; Είναι μάλλον καιρός να το σκεφτώ μιας και ομολογώ πως θέλω να κάνω μια στροφή πια στα επαγγελματικά μου :-))