Την συνταγή την είχα δώσει πέρσι στο Hungry for life.
Με την φετινή μας επίσκεψη στα Κύθηρα, την ξαναθυμήθηκα, μιας και θυμήθηκα τον ψαρά που χρόνια πριν, μου είχε πει ότι τα θράψαλα είναι πιο μαλακά για το μαγείρεμα απ’ ότι τα καλαμάρια., την ώρα που έτρωγα καλαμάρια τηγανιτά (αλλά με απογοήτευσαν πλήρως. Και ήταν το μόνο πιάτο που δεν χάρηκα στις φετεινές μας διακοπές. Πλαδαρό και λαδερό τηγάνισμα, χωρίς καμμιά ελπίδα να το καταπιείς).
Η αρχική μου ιδέα ήταν το σκληρό τυρί να είναι σφέλα (γι’ αυτό και ο τίτλος της συνταγής) αλλά δεν είναι εύκολο να την έχει πάντα στην διάθεσή σου οπότε αντί για σφέλα , η σκληρή φέτα, το καλαθάκι Λήμνου καθώς και το κεφαλοτύρι, μπορούν να κάνουν εξίσου καλά την δουλειά τους.
Ελαιόλαδο, 10 μεσαίου (προς μεγάλο) μεγέθους θράψαλα, 1 μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα,1 ματσάκι άνηθο, 1 ματσάκι μαϊντανό, 1 μεγάλη ντομάτα καθαρισμένη και κομμένη σε κύβους (χωρίς τα σπόρια), 2 ποτηράκια του κρασιού ρύζι, 300 γραμμάρια λευκό σκληρό τυρί (προσωπικά μου αρέσει η σφέλα, τα είπαμε και πιο πάνω) επίσης κομμένο σε κύβους. 2 ποτηράκια του κρασιού κονιάκ, 1 κουτί ψιλοκομμένης ντομάτας, 2 κουταλιές της σούπας πετιμέζι, πιπέρι και λίγη γλυκιά πάπρικα. Ελάχιστο αλάτι και μόνον για την σάλτσα (γιατί η σφέλα ή φέτα είναι ήδη αλμυρή).
Στα θράψαλα (ή μεγάλα καλαμάρια) σας που θα κάνετε όλη την σχετική προεργασία (αλλιώς προτιμήστε τα έτοιμα καθαρισμένα) καλό πλύσιμο, αφαίρεση εσωτερικού κόκκαλου και μετά χώρισμα κεφαλιού από σώμα, αφαίρεση κεντρικού δοντιού κ.λ.π και αφού ολοκληρώσετε θα κρατήσετε στην άκρη τα κεφάλια με τα πλοκάμια και τα ψιλοκόβετε με την βοήθεια ενός ψαλιδιού κουζίνας.
Σωτάρετε τα κρεμμυδάκια αφού τα ψιλοκόψετε, μέσα σε ελαιόλαδο, μόλις μαλακώσουν λίγο ρίχνετε τα κομμένα πλοκάμια, και την ντομάτα, αφήνετε να πάρουν μια πρώτη βράση. Στην συνέχεια ρίχνετε άνηθο και μαϊντανό, το ρύζι, το κονιάκ, την σφέλα καθώς και το πιπέρι και την πάπρικα. Χαμηλώνετε την φωτιά και αφήνετε να σιγοβράσουν για 5 λεπτά. Σβήνετε την φωτιά, αφήνετε την γέμιση λιγάκι να κρυώσει και αμέσως μετά γεμίζετε τα θράψαλα, κλείνοντάς με την βοήθεια χοντρής οδοντογλυφίδας (αν χρειαστεί και στο κάτω μέρος για να μην χυθεί η γέμιση).
Τα στρώνετε σε βαθύ σκεύος (κατσαρόλα ή τηγάνι) και τα σκεπάζετε με την σάλτσα ντομάτας την οποία έχετε ανακατέψει με το πετιμέζι και ελάχιστο αλάτι. Εάν δε, σας έχει περισσέψει γέμιση (99% συμβαίνει αυτό) δεν την πετάτε αλλά την βάζετε μέσα στην σάλτσα. Εκεί είναι και η νοστιμιά του φαγητού. Μαγειρεύετε στο μάτι της κουζίνας, μέχρι να μαλακώσουν τα θράψαλα (κάπου 40 λεπτά) σε μέτρια φωτιά. Εάν η σαλτσούλα είναι αραιή, μπορείτε να την δέσετε με λίγο κορνφλάουρ.
Απολαύστε τα παρέα με φρέσκια σαλάτα (κατά προτίμηση πράσινη), κρασάκι, ψωμάκι και η νοστιμιά θα ανταμείψει τον κόπο σας.
Γεμισά καλαμάρια κάνω με όλα τα υλικά που αναφέρεις εκτός του τυριού, στη θέση του υπάρχει σταφίδα και κουκουνάρι, θα δοκιμάσω και με τυριά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλήθεια το τυρί δεν λυώνει κατά τη διαδικασία της προετοιμασίας της γέμισης;;
Πολύ ωραία φαίνονται! Παρόμοια τα κάνω και εγώ αλλά όχι με ντομάτα. Θα τα δοκιμάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ξανθή μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σε μένα αρέσει το κουκουνάρι και η σταφίδα, αλλά ο καλός μου δεν αρέσκεται στις γλυκιές γεύσεις στο φαγητό, οπότε ελάχιστες φορές τα χρησιμοποιώ.
Το σκληρό τυράκι δεν λιώνει εύκολα μην το φοβηθείς στην δοκιμή που θα κάνεις.
Καλή μου Big Mama, καλό φθινόπωρο κατ' αρχάς, η ντοματούλα δένει πολύ ωραία στο σύνολο και ταιριάζει απόλυτα με όλα τα πιο υλικά της συνταγής. Κάνε μια δοκιμούλα, νομίζω ότι έχω δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία συνταγή, μέχρι τώρα έκανα τα άλλα καλαμάρια γεμιστά...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα απο ΝΖ, σε φιλώ...
Καλώς την Artanis μας από τα μέρη τα μακρινά. Πως είναι εκεί τα πράγματα; Πρέπει να πηγαίνετε για καλοκαίρι...μιας και εδώ αρχίζει σιγά-σιγά να χειμωνιάζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα την δοκιμάσεις την συνταγούλα, κάνοντας πάντα τις παραλλαγές με τα υλικά που θα βρεις στα μέρη σου. Νομίζω πως θα σου αρέσει.
Χαιρετισμούς από το συννεφιασμένο κέντρο της Αθήνας.
Ω να είχα λίγο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚίτσα...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην άλλη φορά θα στείλω ταπεράκι.
Πες διεύθυνση :-))