Λεμόνι & Κακάο ...συνδυασμένα με crumble κουκουναρίου

Με τα κεϊκς έχω την ιδιαίτερη σχέση των αρωμάτων (όπως άλλωστε και με όλες τις δημιουργίες που μου αρέσουν να γεύομαι).
Αν δεν έχει άρωμα ένα κομμάτι κέϊκ, όσο αφράτο και να γίνει, προσωπικά δεν το θεωρώ επιτυχημένο.
Να σας γράψω λοιπόν για ένα από τα τελευταία μου κέϊκ, πέρα από τα Muffins Λεμονιού που αποτελούν το άκρως αγαπημένο γλυκό του κανακάρη μου, σχεδόν 20 ημέρες τώρα.

Κεϊκ Λεμονιού και Κακάο συνδυασμένο με crumble (κραμπλ) κουκουναριού

Για το μείγμα του κεϊκ χρησιμοποίησα
500 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,
6 μέτρια αυγά,
1,5 κούπα λευκή ζάχαρη,
ξύσμα από δύο μεγάλα και χοντρόφλουδα λεμόνια,
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
80 γραμ. ελαιόλαδο,
2 φλυτζάνια γάλα πλήρες,
3 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
χυμό από μισό λεμόνι,
1 κοφτό κουταλάκι βανίλια,
2 κουταλιές της σούπας σοκολάτα ρόφημα (ή σκέτο κακάο) και μια κουταλιά ζεστό γάλα.

Για το crumble κουκουναριού,
30 γραμ. μπισκότα (τύπου μιράντα) χοντρο-αλεσμένα,
50 γραμ βρώμη,
50 γραμ βούτυρο μαλακωμένο,
80 γραμ. μαύρη ζάχαρη,
30 γραμ. κουκουνάρι

Αρχικά έφτιαξα έτριψα την φλούδα των καλά πλυμμένων λεμονιών μου, αν και ήταν από κήπο και αράντιστα. Ανακάτεψα το ξύσμα με την ζάχαρη σε βαθύ μπολ και το άφησα να σταθεί για 8-10 λεπτά, μέχρι να ετοιμάσω δηλαδή και τα υπόλοιπα υλικά μου.

Ετοίμασα επίσης και το crumble ανακατεύοντας με το χέρι όλα τα υλικά μου, μέχρι να μοιάζουν με το τρίμμα.
Στη συνέχεια έλιωσα και το βούτυρο (στα μικροκύματα) που προορίζονταν για τον χυλό του κέϊκ.

Μέσα στο μπολ με το ξύσμα και την ζάχαρη, έριξα ανά δύο τ΄ αυγά και χτύπησα με το μίξερ μέχρι να ασπρίσουν. Πρόσθεσα το λιωμένο βούτυρο και το ελαιόλαδο χτυπώντας εκ΄ νέου.
Κατόπιν μπήκαν το μπεϊκν πάουντερ, το μισό αλεύρι, η βανίλια και η μία κούπα γάλα καθώς και ο χυμός λεμονιού. Και πάλι ανακάτεμα. Και τέλος το υπόλοιπο αλεύρι και το υπόλοιπο γάλα.

Σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο, είχα στρώσει χαρτί ψησίματος. Έβαλα τα 2/3 του χυλού.
Στο 1/3 έριξα τέλος το ρόφημα της σοκολάτας που είχα ανακατέψει στη μια κουταλιά ζεστό γάλα και το μείγμα αυτό μπήκε επίσης στην φόρμα μου.

Μ΄ ένα μεγάλο πιρούνι έκανα "ανεβοκαταβάσμετα" μέσα στους δύο τύπους χυλού, έτσι ώστε να δημιουργηθούν κάποια νερά και στην επιφάνεια πασπάλισα το μείγμα του crumble, αλλά όχι μέχρι την άκρη της φόρμας.
Αυτό το τελευταίο, το σκέφτηκα εκ΄των υστέρων, γιατί καθώς το crumble  είχε "βάρος" με το φούσκωμα θα μπορούσε η άκρη του κεϊκ να το "καλύψει" και να το "κρύψει" μέσα της.
Και πράγματι έτσι έγινε και ήταν ωραίο σαν εφέ κατά το κόψιμο.
Άκρως αρωματικό με πολλές εκπλήξεις τούτο το κεκάκι.
Αν το δοκιμάσετε ελπίζω να σας αρέσει, όπως και σ' εμάς.