Παραλλαγμένη Λαδένια

Μπορεί ένα τόσο δα τυράκι, να σε ταξιδέψει;
Ναι μπορεί (!) είναι απάντηση, όταν μιλάμε για το Συριανό γροθοτυράκι με ρίγανη, ή μπούκοβο της Αγελαδοτροφικής μονάδας Φάρμα Ζοζεφίνος. 
Αφορμή στάθηκε τούτο το τυράκι, για ταξίδι στις συναρπαστικές Κυκλάδες, έχοντας πάντα κατά νου τους προορισμούς που μας ταξιδεύουν τα φτερά της Aegean.

Σύρος από την μια...Kαι Κίμωλος από την άλλη!
Ήρθα λοιπόν και τα "πάντρεψα" τα δυο νησιά, καθώς ήθελα πολύ να αξιοποιήσω όμορφα τα γροθοτυράκια με ρίγανη που αγόρασα.
Το ένα πήγε ως συνοδευτικό πάνω σε σαλάτες.
Το δεύτερο έκανε παρέα μαζί με άλλα τυράκια, κολοκύθια και γιαούρτι, μέσα σε μια τάρτα.
Και το τρίτο, βρήκε τον προορισμό του πάνω σε μια λαδένια Κιμώλου, λιγάκι πιο εμπλουτισμένη από την παραδοσιακή, σε μια παραλλαγή της ας πούμε :-)

Παραλλαγμένη Λαδένια (η ελληνική πίτσα)

Για την ζύμη:
(ζύμη πίτσας σε λεπτή έκδοση)
180 γραμ. αλεύρι (ίσως κάτι πάρα
πάνω εκεί στο ζύμωμα) για όλες τις χρήσεις,
1/3 κουταλάκι ξηρή μαγιά,
1/2 φλιτζάνι χλιαρό νερό,
1/3 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
1/5 κοφτό κουταλάκι ζάχαρη,
2 κουταλιές ελαιόλαδο.

Για την επικάλυψη:
3 κουταλιές σπιτική σάλτσα τομάτας,
2 μέτριες φρέσκιες τομάτες κομμένες σε μισοφέγγαρα,
2 μέτρια κόκκινα κρεμμύδια σε ροδέλες,
250 γραμ. γροθοτυράκι με ρίγανη,
1 κουταλάκι αποξηραμένη ρίγανη.

Αρχικά έκανα την ζύμη και την
άφησα σκεπασμένη σε ζεστό
μέρος για μισή ώρα.
Η  συγκεκριμένη ζύμη ήταν για
μια λαδένια με λεπτό ζυμαράκι,
καθώς δεν ήθελα κάτι πολύ "χορταστικό.

Στη συνέχεια καθάρισα και έκοψα τα κρεμμύδια σε ροδέλες.  Τ' άφησα σε κρύο νερό για μισή ώρα επίσης (όση ώρα δηλαδή το ζυμαράκι ξεκουραζόταν) αλλάζοντάς το δύο φορές, για να φύγει η όποια σπιρτάδα του.
Έπλυνα και καθάρισα τις τομάτες και στη συνέχεια τις έκοψα σε μεγάλα κομμάτια σαν μισοφέγγαρα.

Όταν το ζυμαράκι μου ήταν έτοιμο, σε μεγάλο ταψί φούρνου έβαλα αντικολλητικό χαρτί και με λαδωμένα χέρια άνοιξα το ζυμαράκι σε λεπτό φύλλο.
Από πάνω έστρωσα την σάλτσα τομάτας.
Συνέχισα με την μισή ποσότητα από τα κρεμμύδια.
Μετά τα κομμάτια από τις φρέσκιες τομάτες.
Πάλι κρεμμύδια... και τέλος έσπασα με τα χέρια το γροθοτυράκι, καλύπτοντας την επιφάνεια της λαδένιας.
Πασπάλισα με έξτρα ρίγανη και έτοιμη για τον φούρνο.
Σε 20 λεπτά ήταν έτοιμη και μοσχοβολιστή, χάρη στη ρίγανη, ψημένη στους  170 βαθμούς με αέρα.

Καθώς την έκοβα, ταξίδευα νοερά στο Χωριό (την χώρα της Κιμώλου) παρέα με την αύρα της θάλασσας και μπαινόβγαινα στα "σύρματα" της Γούπας.
Πήρα την στράτα για να βρεθώ στο Ξαπλοβούνι παρέα με τους ανεμόμυλους (σαν άλλος Δον Κιχώτης). Σεργιάνισα στο μεσαιωνικό της Κάστρο.
Άναψα κερί στο εκκλησάκι της Οσίας Μεθοδίας και είπα να κάνω και μια "ονειρική" βουτιά στα Μαυροσπήλια.
Αν σας δοθεί η ευκαιρία, βάλτε την Κίμωλο στους προορισμούς σας... διαθέτει μαγεία αξεπέραστη.

Ταυτόχρονα όμως θυμήθηκα την επιθυμία μου για ένα ταξίδι στην Σύρα (από παιδί έχω να πάω) που τόσο καιρό το μελετώ αλλά δεν μου "κάθεται" για κάποιον λόγο.... και δάγκωσα από την "πίκρα" μου και δεύτερο κομμάτι!!

Στο τρίτο (κομμάτι ντε...) είπα να "φρενάρω" καθώς σκέφτηκα πως ίσως τούτο το ταξίδι να γίνει πραγματικότητα αν το προγραμματίσω σωστά κάποια στιγμή, μιας και Aegean με τα φτερά της πετά και μέχρι εκεί.

Δοκιμάστε Λαδένια Κιμώλου με γροθοτυράκι Σύρου και θα με θυμηθείτε...
Καλή σας απόλαυση και να έχετε μια όμορφη εβδομάδα (από αύριο).