Τα όσα συμβαίνουν στον κόσμο μας, αυτόν που τουλάχιστον μέχρι προ ημερών θεωρούσαμε "ανεκτό" σε παγκόσμιο επίπεδο, με στεναχωρούν και με θυμώνουν όλο και περισσότερο (σε καλό να μου βγει...).
Τα πράγματα καθημερινά γίνονται δυσχερέστερα και δεν φαίνεται πουθενά ένα τόσο δα μικρό φως: ανανέωσης, ανάκαμψης, ανοχής, αναπτέρωσης ηθικού και ότι άλλο θα μπορούσε να αλλάξει την ζωή όλων μας (Ελλήνων και ξένων) και να την κάνει κάπως πιο "όμορφη" και "αγγελικά" πλασμένη.
Εκτελέσεις (εν' ψυχρώ) ανθρώπων (που δεν ήταν στο ελάχιστο υποψιασμένοι για το κακό που θα τους έβρισκε) συνεχής φτωχοποίηση χωρών (και των κατοίκων τους φυσικά) ξεριζωμός και εκμετάλλευση μέχρι το έπακρο ψυχών (λες και είναι "σακιά" που απλώς φορτώνονται σε βάρκες)...
Σεισμοί σε αγαπημένους τόπους, καταστροφές και φθορές σε περιουσίες που έγιναν με κόπο γενεών, επαναλαμβανόμενα επεισόδια σε καθιερωμένες επετείους και "ξύλινοι" λόγοι...
Δεν έχεις πια, περιθώριο να σκεφτείς και να αισθανθείς θετικά για οτιδήποτε...
Πόσο μάλλον διάθεση και κουράγιο να φτιάξεις όμορφες εικόνες φαγητού!
Το "παλεύω" ομολογώ, αλλά φαίνεται πως η προσωπική μου κακή διάθεση επηρεάζει και το τελικό μαγειρικό αποτέλεσμα, καθώς είχα "απανωτές αποτυχίες" στην κουζίνα μου την τελευταία εβδομάδα. Σαν να έχει πέσει "μάτι κακό" που λέγανε και οι παλαιότεροι :-(
Το πιο επιτυχημένο, ήταν το φαγητό που θα δείτε πιο κάτω.
Και ήταν επιτυχημένο γιατί δεν χρειάστηκε πολύ κόπο (υπολογίζεται πολύ ο κόπος που κάνει κανείς μέσα στην κουζίνα του) ενώ έγινε με υλικά απλά και όχι ιδιαιτέρως δαπανηρά, καθώς και αυτό μετράει πια αρκετά, όταν μιλάμε για το καθημερινό μας τσουκάλι :-)
Δεν μπορεί να πετάς συνέχεια υλικά, μετά τις αποτυχίες σου... και νομίζω πως με καταλαβαίνετε καλά!
Σας παρουσιάζω λοιπόν τα "τυρένια" σνίτσελ με ψητές μελιτζάνες και ελπίζω να σας συγκινήσουν και να θελήσετε να τα δοκιμάσετε κι' εσείς!
Υλικά για 3 άτομα (προσαρμόζετε ανάλογα με τα άτομα για τα οποία θα μαγειρέψετε).
Για τα τυρένια σνίτσελ
3 μεγάλα χοιρινά σνίτσελ,
70 γραμ. τυρί κρέμα,
70 γραμ. μπλε τυρί,
2 κουταλιές σούπας απαλή μουστάρδα,
2 πιπεριές Φλωρίνης κομμένες σε λωρίδες,
1/2 κουταλάκι φρεσκοτριμμένο πιπέρι (μείγμα από τρία διαφορετικά στην περίπτωσή μου, μέσα στον μύλο)
λίγο αλάτι και τέλος,
2 κουταλιές ελαιόλαδο.
Αρχικά πάνω σε μια σανίδα κοπής χτύπησα τα σνίτσελ μ' ένα σφυράκι μέχρι να πλατύνουν λίγο.
Εάν δεν έχετε σφυράκι κουζίνας, ένα βαρύ ποτήρι ή πάτος από μπουκάλι βαρύ μπορεί να σας διευκολύνει.
Στην συνέχεια έλειψα την μια πλευρά του σνίτσελ, με το τυρί κρέμα και την μουστάρδα.
Από πάνω έβαλα λωρίδες πιπεριές (4-5 σε κάθε σνίτσελ) και ανάμεσα στις λωρίδες μικρές λωρίδες από το μπλε τυρί.
Πιπέρωσα και αλάτισα ελαφρώς.
Τύλιξα τα σνίτσελ σε ρολό κατά πλάτος και λάδωσα την εξωτερική τους πλευρά.
Αλάτισα και πιπέρωσα πάλι και τα τύλιξα μέσα χαρτί ψησίματος (σαν καραμέλες).
Τα έβαλα σε ταψί που είχα στρώσει επίσης με χαρτί ψησίματος και μετά πέρασα στην προετοιμασία για τις μελιτζάνες.
Για τις ψητές μελιτζάνες
2 μεγάλες μελιτζάνες φλάσκες,
2 μέτριες και σφιχτές ντομάτες
1 μεγάλο κόκκινι κρεμμύδι,
1/2 κουταλάκι ρίγανη,
1/3 κουταλάκι αλάτι,
2 κουταλάκια (γλυκού) βούτυρο για το άρωμά του,
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
και 1-2 κουταλιές ξύδι βαλσάμικο.
Από πιο νωρίς είχα πάρει δύο μεγάλες φλάσκες μελιτζάνες, τις έπλυνα, έκοψα το πολύ κοτσάνι τους και τις χάραξα σαν βεντάλια κάνοντας τέσσερα ανοίγματα-λωρίδες κατ' ουσία με το μαχαίρι (χωρίς να τις χωρίσω και να τις αποκόψω μεταξύ τους).
Την μέθοδο αυτή, την είδα σε μια εκπομπή της κας Ντίνα Νικολάου και μου άρεσε ο τρόπος παρασκευής αλλά και παρουσίασής τους, οπότε την υιοθέτησα με ελαφρές παραλλαγές.
Αφού τις χάραξα τις έβαλα σε μια λεκάνη με νερό και αλάτι για μισή ώρα, μ' ένα βάρος από πάνω τους, ώστε να ξεπικρίσουν.
Προχωρώντας στην συνταγή, έπλυνα τις δύο τομάτες και τις έκοψα σε ροδέλες.
Το ίδιο έκανα και το κόκκινο κρεμμύδι, τις ροδέλες του οποίου τις άφησα επίσης μέσα σε ένα μπολ με κρύο νερό για μισή ώρα, ώστε να φύγει η όποια σπιρτάδα του.
Κατόπιν έγινε η "σύνθεση".
Ανάμεσα στις φέτες μελιτζάνες, έβαλα ροδέλες τομάτας και κρεμμυδιού.
Τοποθέτησα κομματάκια από το βούτυρο σε διάφορα σημεία τους.
Πασπάλισα με αλάτι και ρίγανη ρίγανη.
Και τέλος ράντισα με το ελαιόλαδο και βαλσάμικο.
Μπήκανε και αυτές μέσα στο ίδιο ταψί με τα σνίτσελ (για οικονομία χρόνου και ρεύματος κατά το ψήσιμο).
Στο ταψί μου έριξα μισό ποτήρι νερό με μια κουταλιά ελαιόλαδο και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς για μια ώρα. Στα μισά του ψησίματος, συμπλήρωσα με λίγο νεράκι ακόμη.
Έβγαλα από τον φούρνο και προσεκτικά κάθε χαρτί το ξεδίπλωσα σε πιάτο.
Έτοιμο το σνίτσελ μαζί με τα ζουμάκια του. ΤΕΛΕΙΟ!
Αλλά και οι μελιτζάνες μεταφέρθηκαν μια-μια, σε σαλατιέρα όπου και κόπηκαν σε κομμάτια. Μπήκαν δε, ως συνοδευτική ψητή σαλάτα δίπλα στα σνίτσελ.
Απολαυστικό φαγητό και με επιτυχία στον "μαχόμενο" αλλά και τον "άμαχο" πληθυσμό της οικίας μου.
Απαραίτητη δε προϋπόθεση, η ύπαρξη φρέσκου ψωμιού από δίπλα, γιατί τα ζουμάκια του ήταν μοναδική ευκαιρία για αξιοπρεπείς και εύγευστες "βουτιές"!
Τα πράγματα καθημερινά γίνονται δυσχερέστερα και δεν φαίνεται πουθενά ένα τόσο δα μικρό φως: ανανέωσης, ανάκαμψης, ανοχής, αναπτέρωσης ηθικού και ότι άλλο θα μπορούσε να αλλάξει την ζωή όλων μας (Ελλήνων και ξένων) και να την κάνει κάπως πιο "όμορφη" και "αγγελικά" πλασμένη.
Εκτελέσεις (εν' ψυχρώ) ανθρώπων (που δεν ήταν στο ελάχιστο υποψιασμένοι για το κακό που θα τους έβρισκε) συνεχής φτωχοποίηση χωρών (και των κατοίκων τους φυσικά) ξεριζωμός και εκμετάλλευση μέχρι το έπακρο ψυχών (λες και είναι "σακιά" που απλώς φορτώνονται σε βάρκες)...
Σεισμοί σε αγαπημένους τόπους, καταστροφές και φθορές σε περιουσίες που έγιναν με κόπο γενεών, επαναλαμβανόμενα επεισόδια σε καθιερωμένες επετείους και "ξύλινοι" λόγοι...
Δεν έχεις πια, περιθώριο να σκεφτείς και να αισθανθείς θετικά για οτιδήποτε...
Πόσο μάλλον διάθεση και κουράγιο να φτιάξεις όμορφες εικόνες φαγητού!
Το "παλεύω" ομολογώ, αλλά φαίνεται πως η προσωπική μου κακή διάθεση επηρεάζει και το τελικό μαγειρικό αποτέλεσμα, καθώς είχα "απανωτές αποτυχίες" στην κουζίνα μου την τελευταία εβδομάδα. Σαν να έχει πέσει "μάτι κακό" που λέγανε και οι παλαιότεροι :-(
Το πιο επιτυχημένο, ήταν το φαγητό που θα δείτε πιο κάτω.
Και ήταν επιτυχημένο γιατί δεν χρειάστηκε πολύ κόπο (υπολογίζεται πολύ ο κόπος που κάνει κανείς μέσα στην κουζίνα του) ενώ έγινε με υλικά απλά και όχι ιδιαιτέρως δαπανηρά, καθώς και αυτό μετράει πια αρκετά, όταν μιλάμε για το καθημερινό μας τσουκάλι :-)
Δεν μπορεί να πετάς συνέχεια υλικά, μετά τις αποτυχίες σου... και νομίζω πως με καταλαβαίνετε καλά!
Σας παρουσιάζω λοιπόν τα "τυρένια" σνίτσελ με ψητές μελιτζάνες και ελπίζω να σας συγκινήσουν και να θελήσετε να τα δοκιμάσετε κι' εσείς!
Τυρένια Σνίτσελ με ψητές μελιτζάνες φλάσκες
Υλικά για 3 άτομα (προσαρμόζετε ανάλογα με τα άτομα για τα οποία θα μαγειρέψετε).
Για τα τυρένια σνίτσελ
3 μεγάλα χοιρινά σνίτσελ,
70 γραμ. τυρί κρέμα,
70 γραμ. μπλε τυρί,
2 κουταλιές σούπας απαλή μουστάρδα,
2 πιπεριές Φλωρίνης κομμένες σε λωρίδες,
1/2 κουταλάκι φρεσκοτριμμένο πιπέρι (μείγμα από τρία διαφορετικά στην περίπτωσή μου, μέσα στον μύλο)
λίγο αλάτι και τέλος,
2 κουταλιές ελαιόλαδο.
Αρχικά πάνω σε μια σανίδα κοπής χτύπησα τα σνίτσελ μ' ένα σφυράκι μέχρι να πλατύνουν λίγο.
Εάν δεν έχετε σφυράκι κουζίνας, ένα βαρύ ποτήρι ή πάτος από μπουκάλι βαρύ μπορεί να σας διευκολύνει.
Στην συνέχεια έλειψα την μια πλευρά του σνίτσελ, με το τυρί κρέμα και την μουστάρδα.
Από πάνω έβαλα λωρίδες πιπεριές (4-5 σε κάθε σνίτσελ) και ανάμεσα στις λωρίδες μικρές λωρίδες από το μπλε τυρί.
Πιπέρωσα και αλάτισα ελαφρώς.
Τύλιξα τα σνίτσελ σε ρολό κατά πλάτος και λάδωσα την εξωτερική τους πλευρά.
Αλάτισα και πιπέρωσα πάλι και τα τύλιξα μέσα χαρτί ψησίματος (σαν καραμέλες).
Τα έβαλα σε ταψί που είχα στρώσει επίσης με χαρτί ψησίματος και μετά πέρασα στην προετοιμασία για τις μελιτζάνες.
Για τις ψητές μελιτζάνες
2 μεγάλες μελιτζάνες φλάσκες,
2 μέτριες και σφιχτές ντομάτες
1 μεγάλο κόκκινι κρεμμύδι,
1/2 κουταλάκι ρίγανη,
1/3 κουταλάκι αλάτι,
2 κουταλάκια (γλυκού) βούτυρο για το άρωμά του,
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
και 1-2 κουταλιές ξύδι βαλσάμικο.
Από πιο νωρίς είχα πάρει δύο μεγάλες φλάσκες μελιτζάνες, τις έπλυνα, έκοψα το πολύ κοτσάνι τους και τις χάραξα σαν βεντάλια κάνοντας τέσσερα ανοίγματα-λωρίδες κατ' ουσία με το μαχαίρι (χωρίς να τις χωρίσω και να τις αποκόψω μεταξύ τους).
Την μέθοδο αυτή, την είδα σε μια εκπομπή της κας Ντίνα Νικολάου και μου άρεσε ο τρόπος παρασκευής αλλά και παρουσίασής τους, οπότε την υιοθέτησα με ελαφρές παραλλαγές.
Αφού τις χάραξα τις έβαλα σε μια λεκάνη με νερό και αλάτι για μισή ώρα, μ' ένα βάρος από πάνω τους, ώστε να ξεπικρίσουν.
Προχωρώντας στην συνταγή, έπλυνα τις δύο τομάτες και τις έκοψα σε ροδέλες.
Το ίδιο έκανα και το κόκκινο κρεμμύδι, τις ροδέλες του οποίου τις άφησα επίσης μέσα σε ένα μπολ με κρύο νερό για μισή ώρα, ώστε να φύγει η όποια σπιρτάδα του.
Κατόπιν έγινε η "σύνθεση".
Ανάμεσα στις φέτες μελιτζάνες, έβαλα ροδέλες τομάτας και κρεμμυδιού.
Τοποθέτησα κομματάκια από το βούτυρο σε διάφορα σημεία τους.
Πασπάλισα με αλάτι και ρίγανη ρίγανη.
Και τέλος ράντισα με το ελαιόλαδο και βαλσάμικο.
Μπήκανε και αυτές μέσα στο ίδιο ταψί με τα σνίτσελ (για οικονομία χρόνου και ρεύματος κατά το ψήσιμο).
Στο ταψί μου έριξα μισό ποτήρι νερό με μια κουταλιά ελαιόλαδο και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς για μια ώρα. Στα μισά του ψησίματος, συμπλήρωσα με λίγο νεράκι ακόμη.
Έβγαλα από τον φούρνο και προσεκτικά κάθε χαρτί το ξεδίπλωσα σε πιάτο.
Έτοιμο το σνίτσελ μαζί με τα ζουμάκια του. ΤΕΛΕΙΟ!
Αλλά και οι μελιτζάνες μεταφέρθηκαν μια-μια, σε σαλατιέρα όπου και κόπηκαν σε κομμάτια. Μπήκαν δε, ως συνοδευτική ψητή σαλάτα δίπλα στα σνίτσελ.
Απολαυστικό φαγητό και με επιτυχία στον "μαχόμενο" αλλά και τον "άμαχο" πληθυσμό της οικίας μου.
Απαραίτητη δε προϋπόθεση, η ύπαρξη φρέσκου ψωμιού από δίπλα, γιατί τα ζουμάκια του ήταν μοναδική ευκαιρία για αξιοπρεπείς και εύγευστες "βουτιές"!
Καλησπέρα Πηνελόπη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήπώς να έχεις διάθεση και να μην είσαι θυμωμένη με όλα όσα συμβαίνουν και κάνουν την ζωή μας όλο και πιο δύσκολη;;;; Κι εγώ κάπως έτσι είμαι!!!
Το φαγάκι σου είναι απλά υπέροχο, με φοβερό συνδυασμό υλικών και γεύσεων!!! Μαμαδίστικη νοστιμιά!!
Καλό βράδυ!
Το ξέρω πως με νοιώθεις Κική μου.
ΔιαγραφήΝομίζω πως όλοι μας πια καταλαβαίνουμε καλά, ο ένας, τον άλλο. Το θέμα είναι πως δεν έχουμε πολλές επιλογές αντίδρασης... Και εκεί, εγώ προσωπικά κάτι "παθαίνω"!
Όντως φαγάκι, μαμάς τούτο το συγκεκριμένο. Και τιμήθηκε από όλους (το πιο σημαντικό)!
Νομίζω πως όλοι είμαστε σε παρόμοια φάση, θυμός και προβληματισμός για το μέλλον συνυπάρχουν. Δύσκολες εποχές!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ πρωτότυπο το φαγητό σου, μου αρέσει και το τυρένιο σνίτσελ και η συνοδεία της (πάντα αγαπημένης) μελιτζάνας!
Ναι Αμαλία μου.
ΔιαγραφήΔύσκολες πραγματικά. και χωρίς να μπορούμε να κάνουμε καμία δυστυχώς πρόβλεψη :-(
Φαγητό νόστιμο. Ωραίο σε σύνθεση και με ωραία υλικά.
Καλό απόγευμα Κυριακής εύχομαι.
Δεν υπάρχουν λόγια για την "ανθρωπότητα".... αλήθεια πια η έννοια αυτής της λέξης? Όσο πιο πολύ εξελισσόμαστε τόσο πιο πολύ υπαναπτυκτοι είμαστε...ας μιλήσουμε για το φαγάκι σου που είναι υπέροχο λοιπόν! Καλό βράδυ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανάλυση της έννοιας "ανθρωπότητα" Λίλια μου, θα μας κάνει να δακρύσουμε μάλλον, και δεν ξέρω πραγματικά αν θα είναι δάκρυα λύπης ή οργής τελικά.
ΔιαγραφήΠαρηγοριά σε ένα νόστιμο πιάτα, έτσι για να "πνίξουμε" τούτα τα δάκρυα και τούτη την στεναχώρια που όλους μας πλακώνει.
Καλό σου απόγευμα.
Έτσι είναι Πηνελόπη μου... που να βρεθεί διάθεση με όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυχνά πυκνά αναρωτιέμαι τι νόημα έχει να κάθομαι να μαγειρεύω και να βρίσκω χαρά μέσα από αυτό. Και πόσο επιπόλαια είμαι που ασχολούμαι με πιάτα και φωτογραφίσεις και blogging. Αλλά από κάπου πρέπει να αντλούμε δύναμη. Από αγαπημένα πρόσωπα και ασχολίες που μας ευχαριστούν και μας κάνουν να νιώθουν όμορφα. Το χρειαζόμαστε.
Το φαγητό σου εξαιρετικό σε όλα του. Οι μελιτζάνες δεν είναι από τις αγαπημένες μου γεύσεις ωστόσο σε μορφή ακορντεόν θα τις δοκίμαζα πολύ πολύ ευχαρίστως!
Σε φιλώ
Ερμιόνη μου,
Διαγραφήτις ίδιες σκέψεις κάνω συχνά. Γι' αυτό και πολλές φορές βάζω ένα "στοπ" στις δημοσιεύσεις... Μετά όμως σκέφτομαι πως θέλω να τα γράψω (για μένα περισσότερο) τα όσα δοκίμασα να φτιάξω στην κουζίνα και να τα μοιραστώ με όσους έχουν την καλοσύνη και την διάθεση να με διαβάσουν και να με σχολιάσουν,
Είναι η επικοινωνία που με "τραβά" να συνεχίσω. Είναι αυτός ο ίδιος λόγος που έχει κανείς, όταν ξεφυλλίζει ένα περιοδικό μαγειρικής :-) Η εμπειρία της γεύσης!
Να τις δοκιμάσεις έτσι τις μελιτζάνες νομίζω πως θα σου αρέσουν και θα αλλάξεις γνώμη, για τούτο το λαχανικό.
Φιλιά πολλά και καλό απόγευμα Κυριακής να έχετε.
Ασε, δεν ξέρω αν πρέπει να τα σκέφτομαι ή να μη τα σκέφτομαι ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ πως έκανες τις μελιτζάνες ;) Πολύ έξυπνο!