Τις μέρες της Αποκριάς παραδοσιακά, τα γλυκά είναι : γαλακτομπούρεκο, μπουγάτσα γλυκιά με κρέμα, χαλβάς σιμιγδαλένιος με ότι πρόσθετο τραβά η ψυχή σας και η όρεξή σας και σταδιακά φτάνουμε την Καθαρά Δευτέρα στον πασίγνωστο χαλβά από ταχίνι.
Όλες οι καλό-νοικοκυρές έχουν τα δικά τους τερτίπια και tips για να φτιάξουν τούτα τα γλυκά.
Εγώ απλώς θα σας περιγράψω τι έκανα προχθές για να φτιάξω μια μπουγάτσα με ότι υπόλοιπο
είχα :-)
Φύλλο κρούστας διέθετε το κατάστημα ένα πακέτο, βούτυρο επίσης, γάλα, αυγά, λίγο σιμιγδάλι που μου είχε ξεμείνει, αλλά είχα και μια κουβερτούρα και μισό σακουλάκι σταγόνες σοκολάτας. Να τα «εξολοθρεύσω» σκέφτηκα και να φύγουν από το ντουλάπι μονολόγησα!
Και στρώθηκα να την φτιάξω την μπουγάτσα μου.
Έβαλα το γάλα στην κατσαρόλα, ένα λίτρο, του έριξα μέσα και λίγη κρυσταλλική βανίλια, για άρωμα (γιατί μου αρέσει ιδιαίτερα τα έχουμε ξανά πει) και τα άφησα σε πολύ χαμηλή φωτιά μέχρι να ετοιμάσω και τα υπόλοιπα.
Μέσα σ’ ένα μπολ ανακάτεψα: την ζάχαρη, το ξύσμα από 2 μέτρια πορτοκάλια καθώς και το σιμιγδάλι (τώρα μην ρωτάτε για γραμμάρια με το μάτι δουλεύω καλύτερα, ας πούμε ότι ήταν μισό φλιτζάνι ζάχαρη και μισό φλιτζάνι σιμιγδάλι) τα άφησα λίγο να σταθούν γιατί έτσι το ξύσμα βγάζει πιο καλά το αιθέριο έλαιο που διαθέτει, το έχει πει ο κύριος Μαμαλάκης σε κάποια εκπομπή του και φυσικά έχε απόλυτο δίκιο ο καλός αυτός άνθρωπος, ενώ στην συνέχεια έριξα 3 μεγάλα αυγά. Ανακάτεψα καλά με το σύρμα.
Στο σημείο αυτό έριξα και την κουβερτούρα μαζί με τις σταγόνες μέσα στο γάλα ενώ πρόσθεσα και το μείγμα αυγών-σιμιγδαλιού-ζάχαρης-ξύσματος μέσα στην κατσαρόλα. Δυνάμωσα λίγο την φωτιά και άρχισα το ανακάτεμα μέχρι να αρχίσει να δένει η κρέμα.
Κατέβασα από την φωτιά..
Την άφησα λίγο στην άκρη και ξεκίνησα το στρώσιμο των φύλλων μέσα στο ταψί μου αλείφοντας τα ένα – ένα με βούτυρο. 6-7 φύλλα κάτω, στρώση η κρέμα και τα υπόλοιπα από πάνω, χάραγμα και στον φούρνο. Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο μέχρι να ροδίσει όμορφα και αφού κρύωσε ελαφρώς προσφέρθηκε σε όσους ήταν εκεί κοντά (και στους απο κάτω ορόφους δηλαδή) με ζάχαρη άχνη, κανέλα και λίγη σκόνη κακάο μέσα στο μείγμα για περισσότερο «σοκολατένιο» χρώμα.
Καλή Τσικνοπέμπτη σας εύχομαι από σήμερα.
Να έχουμε όλοι Υγεία, ώστε να μπορούμε να κρατάμε τις «άμυνες» που μας χρειάζονται.
Φωτογραφία, δανεική από άλλες εποχές και καιρούς ... με μουντζούρηδες και σοκολατοπόλεμο!
Καλέ με σοκολάτα μασκάρεψες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή τσικνοπέμπτη με υγεία!!!!
Ναι, Ξανθή μου
ΑπάντησηΔιαγραφήχα,χα,χα
εξού και η φωτογραφία που έβαλα με λίγη καθυστέρηση απο παλιές αποκριές!
Super η φωτογραφία!!!μη ξεχνιόμαστε, εμένα μ΄αρέσουν πολύ οι παλιές φωτογραφίες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι του χρόνου!!
Είσθε σοβαρή κυρία μου άρωμα βανίλλιας; Επιτρέπεται πρωί πρωί να μας μοστράρετε έτσι στην ψύχρα μια σοκολατο-γαλακτο-μπουρεκόπιττα σε εμάς τους ..chococholic; Μελα-cholic θα μας καταντήσετε.. :(
ΑπάντησηΔιαγραφήΠωπω δημιουργική συνταγή! Θα δοκιμαστεί εντός της αύριον οπωσδήποτε!! :)
Ξανθή μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήξέρω αρκετούς που τους αρέσουν οι παλιές φωτογραφίες (που πλέον είναι στοιχεία ιστορίας). Ένας από τους λόγους που έχω στην βιβλιοθήκη μου μερικά απο τα βιβλία του κου ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙΡΟΦΥΛΛΑ, Αθηναϊκά Ημερολόγια μιας άλλης εποχής.
Ξανθή μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήξέρω αρκετούς που τους αρέσουν οι παλιές φωτογραφίες (που πλέον είναι στοιχεία ιστορίας). Ένας από τους λόγους που έχω στην βιβλιοθήκη μου μερικά απο τα βιβλία του κου ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΙΡΟΦΥΛΛΑ, Αθηναϊκά Ημερολόγια μιας άλλης εποχής.
Καλή και αγαπημένη μου Κατερίνα, κάνω ότι μπορώ για να είμαι σοβαρή, αλλά καμμιά φορά μου ξεφεύγει :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν είναι δημιουργική ως συνταγή, αλλά για "ξεκαθάρισμα" και για να το γιορτάσουμε ήταν μια χαρά. Μέχρι που σκέφτομαι να την επαναλάβω αύριο αν προλάβω!
καλε πολυ με γαργαλα αυτη η γευση...μια φωτο για μας???
ΑπάντησηΔιαγραφήφούμο συνηθίζεται στη μασκαράτα, εσύ με σοκολάτα την μασκάρεψες τη μπουγάτσα, φοβήθηκες μηπως και δεν την φάμε λευκή, όλα τα τρώμε!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήCookitsa οι φωτογραφίες με την υπάρχουσα ψηφιακή είναι "προβληματικές" μιας και δεν συνεργάζεται καθόλου η άτιμη με τον νέο μας φορητό. Είμαστε για νέα αγορά δηλαδή....
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμβατή τεχνολογία στο έπακρο :-))
Αλλά η γεύση είναι όντως γαργαλιστική και με διάθεση για "παιχνίδι" όπως το καλούν οι μέρες της Αποκριάς, έστω και αν δεν υπάρχει κέφι και ευθυμία πια.
Τι φούμο; Τι σοκολάτα; Καλή μου Γαστερόπληξ... είναι ένας τρόπος για να μην γνωρίζουμε τους μασκαράδες ή μάλλον για να "ξεσπάμε" επάνω τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα όχι, δεν είχα λόγους να πιστεύω πως δεν θα φαγωθεί αν ήταν λευκή... απλώς είπα να "ξεκάνω" τα υπόλοιπα σοκολάτας που είχα :-))
Ένα κομματάκι στο 3 παρακαλώωωωωωωωωωωωωωωωω
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Καλά τσικνίσματα
Έεεεεεεεεφτασεεεεεεε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παραγγελια στο 3 να παραδωθεί τώωωωωραααα
Καλή Τσικνοπέμπτη και σε σας Αστέρι μου.
Με σοκολάτα δεν το έχω ακούσει , η Αχτίδα μου το κάνει με κρέμα σιμιγδάλι, όμως για όποιον αγαπά τη σοκολάτα γιατί όχι;Καλή Τσικνοπέμεπτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία και η φωτό, μα πιο ωραία η σοκολατομπουγάτσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα αγαπητέ Δημήτρη, έτσι είναι το σωστό. Η μπουγάτσα λευκή και γλυκειά και με μπόλικη κανέλλα, καλά την κάνει η Αχτίδα σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά είπαμε εμείς καμμιά φορά που μας "την δίνει" κάνουμε πειράματα στην κουζίνα. Άλλοτε μας βγαίνουν καλά... άλλοτε όπως έλεγε και ο Θανάσης Βέγγος σε μια ταινία του: το ξεκινήσαμε για πλαστικό και μας βγήκε μουσταλευριά!
Κικίτσα, ήταν όντως μια καλή "παραλλαγή".
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες τελικά δεν την έφτιαξα ξανά, αλλά έκανα με πορτοκαλόταρτα που σερβίρησα με παγωτό βανίλια.
Και αυτή είχε επιτυχία.
Θα την γράψω σύντομα ελπίζω την συνταγή.