26.8.12

Μαστίχα...Δάκρυα..Μνήμες!

Μπορεί να λέω πως το άρωμα της Βανίλιας το λατρεύω, αλλά πρέπει να σας πω ότι και το άρωμα καθώς και τη γεύση της μαστίχας επίσης την αγαπώ, με θέρμη.
Το καλοκαίρι η μαστίχα δε, σου χαρίζει και μια «δροσιά» μοναδική όταν την γεύεσαι.

Καθώς έβλεπα όλα αυτά τα videos για τις μεγάλες πυρκαγιές στην Χίο και τα όμορφα χωριά της Μαστίχας, να καίγονται. Τους καλλιεργητές να κλαίνε για τα χαμένα δένδρα και την καταστροφή του περιβάλλοντος, μιλάμε για το 25-30% του φυτικού κεφαλαίου της μαστίχας να έχει καταστραφεί, κάτι «έσπασε» μέσα μου.

Έχω ταξιδέψει τρεις φορές στην όμορφη Χίο. 
Για το πρώτο μου ταξίδι αφορμή ήταν ο πιο αγαπημένος φίλος του πατέρα μου, που χάθηκε νωρίς και είχε καταγωγή από την Βολισσό της Χίου. Μίλαγε με απέραντη αγάπη για το νησί του και ακόμη και μέσα από τα ανέκδοτά του, έβγαινε αυτό το αίσθημα.
Τότε ήμουν κι’ εγώ αρκετά νέα.
Μετά ξαναπήγα για διακοπές με συγγενικά πρόσωπα, και τέλος πια με τον άνδρα μου.
Το νησί όπου κι αν πήγα ήταν πάντα το ίδιο όμορφο και στις τρεις μου επισκέψεις.
Έτσι λοιπόν, αισθάνομαι βαθιά λύπη για αυτά τα όμορφα μέρη που «καρβούνιασαν» και θα τους πάρει πάλι, πολλά χρόνια να ξανα-πρασινίσουν.
Το δεύτερο ταξίδι μου συμπτωματικά είχε συμπέσει με την αναδάσωση μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 87, και είχα νιώσει μεγάλη χαρά με τα φρεσκοφυτεμένα  πευκάκια που έβλεπα παντού. 
Κι’ έλεγα πως σε μερικά χρόνια θα είναι πάλι τα μέρη πανέμορφα. Όχι, ότι σε λίγα χρόνια θα γίνουν πάλι όλα, στάχτη και κάρβουνο :-((

Μέσα από αυτή μου τη λύπη και καθώς οι μέρες τις επετείου του θανάτου του πατέρα μου αλλά και του αγαπημένου του φίλου (έφυγαν την ίδια σχεδόν περίοδο μέσα στον μήνα Αύγουστο, με διαφορά ετών) πλησίασαν, ήθελα να τους «θυμηθώ» γιατί στην οικογένειά μου συνήθιζαν  πάντα να τιμούν τους νεκρούς κάνοντας κάποιο γλυκό, ώστε να γλυκαθούν οι ψυχές τους!
Ταυτόχρονα όμως θέλησα να σας δώσω  μια αφορμή να να δοκιμάστε την μαστίχα μέσα στα γλυκά σας, μιας και νομίζω πως με αυτόν τον τρόπο θα στηρίξουμε την παραγωγή της.

Κέϊκ Μυρωδάτης Μαστίχας με μαρμελάδα βερίκοκο


Για ένα μέτριο στρογγυλό ταψί φούρνου θα χρειαστείτε:
Για το κέϊκ:
150 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
100 γραμ ελαιόλαδο,
1 κούπα ζάχαρη,
5 μέτρια αυγά,
1 κούπα γάλα φρέσκο,
1 κουταλιά σούπας δάκρυα μαστίχας,
λίγους σπόρους κάρδαμου,
1 ποτηράκι ούζο ή λικέρ μαστίχας,
1 πακέτο αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,
1 κουταλιά μπεϊκιν πάουντερ,

Για την γέμιση:
1 μεγάλη κούπα μαρμελάδα βερίκοκο ή ροδάκινο,

Για το στόλισμα
½ κούπα υποβρύχιο μαστίχας,
½ κούπα χοντρο-κοπανισμένα ανάλατα φιστίκια Αιγίνης.

Αρχικά, στο multi ή στο γουδί θα κοπανήσετε τα δάκρυα της μαστίχας μαζί με τα σποράκια του κάρδαμου καθώς και μια κουταλιά ζάχαρη, μέχρι να γίνουν σκόνη.
Στη συνέχεια σε βαθύ μπολ (ή στον κάδο του μίξερ) θα χτυπήσετε καλά το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι ν’ ασπρίσουν. Κατόπιν θα προσθέσετε το ελαιόλαδο και τα αυγά και θα χτυπήσετε το μείγμα εκ’ νέου.
Προσθέτετε το μπεϊκιν, το μείγμα μαστίχας-κάρδαμου, το γάλα, το ούζο και το ενσωματώνετε το αλεύρι λίγο-λίγο, χτυπώντας πάντα με το μίξερ μέχρι να πάρετε τον χυλό του κεϊκ.

Βουτυρώνετε ελαφρώς το ταψί σας και το πασπαλίζετε με λίγη ζάχαρη άχνη ή αλεύρι.
Ρίχνετε τον χυλό και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς για 45-50 λεπτά, ανάλογα με τον φούρνο πάντα.
Βγάζετε το ταψί σας και το αφήνετε να κρυώσει αρκετά, έτσι ώστε να μπορέσετε να το κόψετε μ’ ένα κοφτερό μαχαίρι κατά πλάτος στη μέση.
Θα το «γεμίσετε» στην ουσία με την μαρμελάδα σας και θα το ξανα-ενώσετε πάνω στην πιατέλα σερβιρίσματος.

Στον φούρνο μικροκυμάτων ή σ’ ένα κατσαρολάκι θα ζεστάνετε το υποβρύχιο, όχι να το κάψετε, έτσι ώστε να μπορέσετε με την υγρή μορφή του να γλασσάρετε την επιφάνεια του κεϊκ. Πάνω στο ζεστό γλάσσο θα πασπαλίσετε το φιστίκι Αιγίνης.
Έτοιμο.
Το άρωμα του είναι ανεπανάληπτο πιστεύω.
Ας ελπίσουμε ότι τα μαστιχόδενδρα θα δείξουν Δύναμη και θα τα καταφέρουν να ξαναγίνουν όπως πριν!

32 σχόλια:

  1. Πηνελόπη μου, για την εμφάνιση, το άρωμα, την εισαγωγή και τη στήριξη ντόπιων προϊόντων, παίρνεις άριστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα Πηνελόπη μου... το κέικ σου είναι πεντανόστιμο και πολύ αρωματικό. Πράγματι είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει με τις φωτιές κι όχι μόνον στη Χίο... τί να πω, καίγεται η ψυχή σου μαζί με τόσα όμορφα δάση της πατρίδας μας...
    Όσο για τον πατέρα σου και τον φίλο του...να είστε καλά να τους θυμάστε!
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ κρίμα που χάθηκαν τόσα δένδρα απο ένα προιόν που ευδοκιμεί μόνο στο συγκεκριμένο νησί,είναι τραγικό...Όσο για τον πατέρα σου να είσαι καλά και να τον θυμάσαι με αγάπη,εξάλλου δε φεύγει ,τον έχεις πάντα στη καρδιά σου.Καλή εβδομάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα!Ωραία συνταγή και καλοκαιρινή!Να σαι καλά.Καλό βράδυ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Με συγκίνησε πολύ το κείμενο σου Πηνελόπη και πιο πολύ οταν ανακάλυψα ότι ταυτίζονται οι παραδόσεις σου με αυτες της οικογενειάς μου,όσον αφορά τη παρασκευή κάποιου γλυκού για να τιμήσουμε την μνήμη κάποιου αγαπημένου μας.Υπέροχο γλύκισμα με φίνα γεύση,απαλά υλικά που βοηθούν την εκπληκτική εμφάνιση και το κυριώτερο ωδή τιμής στη μνήμη του πολυαγαπημένου πατέρα σου!!Εύχομαι οι αναμνήσεις σου να είναι άσβεστες και η καρδιά σου να πάλλεται στη θύμηση του.Φιλια πολλα,πολλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μαστίχα ... αχ ... λατρεμένο υλικό ...

    Σε κέικ βέβαια δεν το έχω δοκιμάσει, νομίζω πως ήρθε η ώρα.

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα(ή καλησπέρα) Μάρθα μου.
    Σ'ευχαριστώ πολύ. Ξέρεις τα καλά πράγματα πρέπει να λέγονται και να τονίζονται ακόμη και όταν ξεπηδούν με αφορμή μια καταστροφή όπως αυτή, των μαστιχόδενδρων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κική μου, οι καταστροφές δασών και φέτος ήταν πολύ μεγάλες. Είχαμε την τύχη να "ζήσουμε" και μεις μια φωτιά μεγάλων πεύκων στην περιοχή του εξοχικού.
    Αλλά αυτό το θέμα της Χίου (όπως και της Σάμου) που χρόνια ολόκληρα είναι στόχος με λύπησε πάρα πολύ.

    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και φυσικά οι μνήμες των δικών μου ανθρώπων που έφυγαν με συνοδεύουν σε κάθε μου στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα Neli.
    To δυσάρεστο σ' αυτη την υπόθεση είναι ότι τα δένδρα αυτά θέλουν πολύ χρόνο για να ξαναμεγαλώσουν και να αποδώσουν, γιατί είναι μια "δύσκολη" καλλιέργεια.

    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ευχαριστώ πολύ Παπαγαλίνα.
    Καλημέρες πολλές και καλή εβδομάδα να έχεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φωτεινή καλώς ήρθες και πάλι.
    Το ότι και εσείς συνηθίζετε να κάνετε γλυκάκι στην μνήμη των νεκρών με επιβεβαιώνει. Είναι άλλωστε μια συνήθεια που έχει τις ρίζες της κάπου και μέσα στην αρχαιότητα.

    Η γεύση του συγκεκριμένου κέϊκ ήταν πραγματικά εκπληκτική και το άρωμα δεν άφησε κανένα ασυγκίνητο. Όσο για γευστικό γλάσσο ο πιτσιρικάς μου ήθελε να το "σηκώνει" με το δαχτυλάκι και να το τρώει :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κωνσταντίνα,
    σου προτείνω λοιπόν, με σιγουριά για το αποτέλεσμα, να το δοκιμάσεις τούτο το κεκάκι και να έρθεις ξανά με το καλό και να μας πεις τις εντυπώσεις σου :-))
    Καλημέρα και καλή εβδομάδα εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μπράβο σου! τα λόγια σου με συγκίνησαν.....πρέπει να στηρίζουμε τα Ελληνικά προιόντα...λυπάμαι για την τόσο μεγάλη καταστροφή.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μμμ, δεν έχω πάει ποτέ στο όμορφο νησί της Χίου, αλλά το άρωμα της μαστίχας το αγαπώ κι εγώ πολύ.
    Σούπερ αρωματικό και πεντανόστιμο κέικ, το στόλισμα ειδικά το απογειώνει!
    Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Σ' ευχαριστώ Τόνια.
    Νομίζω πως όλοι μας την ίδια διάθεση και πρόθεση έχουμε πια απέναντι στα ελληνικά προϊόντα, ειδικά όταν αυτά ΤΙΜΟΥΝ με σθένος το όνομα και τον τόπο παραγωγής τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Σκοτεινούλα μου καλό μεσημέρι.
    Θα σε συμβούλευα να πας, αν σου δωθεί η ευκαιρία, αν και μετά από τούτη την καταστροφική πυρκαγιά. Πολλά πράσινα όμορφα μέρη θα έχουν χαθεί. Σε μερικές περιπτώσεις η φωτιά έσβησα πάνω στην θάλασσα :-(

    Το κεκάκι το χαρήκανε όλοι μικροί μεγάλοι. Και τα άρωμα είναι σίγουρα αξεπέραστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πολύ νόστιμο φαίνεται το κέικ που μας προτείνεις! Είναι μεγάλο κρίμα αυτό που έγινε με την Χίο.. Ο πατέρας μου είχε πάει εκεί φαντάρος και πάντα έλεγε πως θα ξαναπάει στο νησί με την μητέρα μου.. Στενοχωρήθηκε πολύ με αυτό που έγινε... Πόσο κρίμα...
    Να είσαι καλά και να θυμάσαι τον πατέρα σου και τον φίλο του με τόση αγάπη πάντα :)
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ξέρεις και διαβάζεις πόσο πονάω αυτές τις ημέρες για το νησί μου, για όλη την Ελλάδα αλλά για τη Χιό περισσότερο γιατί είναι πατρίδα.
    Σ' ευχαριστώ για το εξαιρετικό πόστ!
    Το κέικ μυρωδάτο και με εξαιρετική εμφάνιση!
    Πόσο μ' αρέσει αυτό με τα γλυκά και τις μνήμες
    Οι δικοί μας δεν φεύγουν ποτέ από την καρδιά μας και τη ζωή μας και καμιά φορά η δύναμη της απουσίας είναι μεγαλύτερη από αυτή της παρουσίας.
    Σε ευχαριστώ για τον τρόπο που μιλάς για τη Χίο, μακάρι να την ξαναφτιάξουμε όπως πριν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. mi piace questa ricetta, deve essere deliziosa! Buona settimana cara Penelope....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Το γλυκάκι ενδιαφέρον και αρωματικότατο. Να εισαι καλά να τους θυμάσαι πάντα!

    Δυστυχως σφίγγεται η ψυχη σου σε τέτοια καταστροφή και μάλιστα στο χαμό τέτοιου θησαυρού....τι να πεις..οσο είμαστε ξέφραγο αμπέλι τέτοια θα είναι η κατάντια μας...Δεν λέω άλλα...
    Καλή εβδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Καλημέρα Taelia.
    Έπρεπε σίγουρα ο πατέρας σου να το κάνει τούτο το ταξίδι παρέα με την μάνα σου! Γιατί έτσι θα βίωνε το νησί και μέσα από την δική της ματιά.

    Η λύπη για ότι έγινε εκεί αλλά και σε όλη την Ελλάδα, πάει παρέα με την οργή δυστυχώς.

    Όσο για το γλυκάκι έχω την αίσθηση ότι όποιος αποφασίσει να το δοκιμάσει, θα με δικαιώσει για το αποτέλεσμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καλημέρα Πόπη μου.
    Θέλω να σου πω ότι όσα ανέφερα πηγάζουν και από την δική μου αγάπη για το όμορφο νησί σου.
    Όποιος έχει βρεθεί εκεί, από τον Κάμπο μέχρι τη Βολισσό και από την Δασκαλόπετρα μέχρι Μαύρα Βόλια...δεν νομίζω να είχε άλλα αισθήματα.

    Οι μνήμες πάντα με "κατατρέχουν" και βγαίνουν στην επιφάνεια με κάθε αφορμή! Γι' αυτό προσπαθώ να τις γλυκαίνω καλή μου φίλη.

    Πολλές καλημέρες και θα ενώσω την ευχή μου μαζί με την δική σου, μήπως και...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Buongiorno Chiara :-)
    MASTIXA, uno dei sapori che caratterizzano la Grecia (che ti amo).
    Τanti saluti.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Να 'σαι καλά βρε Μάνα του Λόχου σου!

    Εμείς "ξέφραγο αμπέλι";
    Τι να σου πω κι' εγώ... Καλύτερα να πιάσουμε άλλο θέμα συζήτησης καλή μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Καθε καλοκαιρι τα ιδια... καθε καλοκαιρι πανεμορφες περιοχες γινονται σταχτη και ανθρωποι καταστρεφονται...
    Το γλυκο φαινεται καταπληκτικο και ο καλυτερος τροπος να θυμασαι παντα γλυκα τους αγαπημενους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλημέρα, Πηνελόπη μου!
    Εξαιρετική ανάρτηση, με αναμνήσεις, νοσταλγία, λύπη, περιγραφές προτάσεις! Ταυτόχρονα αρωματική και ρπωτότυπη.
    Πράγματι είναι τραγικό που κάθε καλοκαίρι καίγεται η Ελλάδα-έχω ζήσει τη μεγάλη πυρκαγιά στην Ηλεία. Καίγεται η ψυχή σου να βλέπεις τις εικόνες, πόσο μάλλον να τις ζεις.
    Να ζήσεις και να θυμάσαι τον πατέρα σου!
    Σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Μια γλυκόπικρη ανάρτηση με λογιών λογιών συναισθήματα, που όλοι νιώθουμε και εσύ τα κατέγραψες τέλεια.

    Για τις καταστροφές στην πατρίδα μας καταντήσαμε να είμαστε απλοί και άβουλοι θεατές, μπροστά σε αδιέξοδα, περιμένοντας την επόμενη "σφαλιάρα".

    Κερνιέμαι ένα ολόκληρο κομμάτι να πιω και λίγο κρύο νερό, να πάρω βαθειά ανάσα για το παρακάτω.
    Σ΄ευχαριστώ!

    Να είσαι καλά, να θυμάσαι...
    Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Και κανένας μας να μην "μπορεί" να πει τίποτε παραπάνω Ελπινίκη μου, μιας και ευθύνη δεν μπορεί να αποδωθεί.

    Να σαι καλά. Το γλυκάκι πράγματι ήταν πολύ γευστικό μέχρι την τελευταία του μπουκιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Καλώς την Ελένη μας.
    Τι καλά που ξεπεράστηκε το πρόβλημα με το Ιντερνετι σας :-)

    Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια φίλη μου, πάντα οι αναμνήσεις μου βγαίνουν έντονες κοντά στις ημερομηνίες της απώλειας και των δύο γονειών μου.

    Όσο για τις φωτιές της Ηλείας και εμείς τις ζήσαμε μιας και το χωριό του πεθερού ήταν μέσα στο μάτι της φωτιάς και αρκετή πατρική γη έγινε στάχτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Το κρύο νεράκι ταιριάζει απόλυτα με την γεύση της μαστίχας Ζαμπία μου :-))

    Τα συναισθήματα ξέρεις μερικές φορές για να τα "εκτονώσουμε" πρέπει να τα αναλύσουμε με λέξεις! Και κάπως έτσι γράφτηκαν και τούτα για μένα.

    Πολλά φιλιά και καλημέρες έτσι για "ασπίδα" στις σφαλιάρες που μας έρχονται :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μακάρι,Πηνελόπη μου να γλιτώσουν τον...εκσυγχρονισμό...Πιστεύω όμως πως κάηκαν ΄με σχέδιο που δεν περιλαμβάνει την επαναδημιουργία τους...Μακάρι να βγω ψεύτρα...Πάντως το κέικ σου φαίνεται νοστιμότατο...Καλό φθινόπωρο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Εύχομαι να μην έχεις δίκιο καλή μου Όστρια! Αν έχουν γίνει επί σκοπού...και με δείκτη βλακείας όπως αυτή η ιστορία με τον τύπο που δεν προσελήφθει για δασοπυροσβέστης και έβαλε την φωτιά για να "δείξει" πόσο ανάγκη τον είχαν :-((( τότε ελάχιστα μπορούμε να κάνουμε...

    Το κεκάκι είναι όντως νόστιμο και εύκολο στην ετοιμασία του, λίγη προσοχή στο κόψιμο θέλει για να ενσωματώσει κανείς την μαρμελάδα :-))

    ΑπάντησηΔιαγραφή