21.8.12

Υπόσχεση ...για γεύσεις Αυγούστου 2012

Έχοντας δώσει την υπόσχεση ότι θα επανέλθω, σε θέματα και προσωπικές κρίσεις (και ελπίζω να μου επιτρέπεται αυτό) για τα όσα πια δοκιμάσαμε και γευτήκαμε σε τούτο το ταξίδι, έρχομαι να σας δώσω φωτογραφικό υλικό προς τέρψη αλλά και προβληματισμό.
Η γιαγιά μου έλεγε: όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα και μικρό καλάθι!

Η παροιμία αυτή λοιπόν είναι «νόμος» πια, σε ότι αφορά τα πολυδιαφημισμένα και γνωστά ονόματα ειδικά στον τομέα της εστίασης, είτε μιλάμε για εστιατόρια είτε για ζαχαροπλαστεία. Αυτά που ήξερα και τουλάχιστον είχα γευτεί εγώ σε περασμένα χρόνια, καμμία σχέση δεν είχαν με τα όσα γευτήκαμε και αγοράσαμε φέτος το καλοκαίρι.
Τα διάσημα ζαχαροπλαστεία της συμπρωτεύουσας είναι άκρως  «βιομηχανοποιημένα».
Τα υλικά τους έχουν μεγάλο ποσοστό βελτιωτικών και χημικών υλών, πράγμα που καταλαβαίνεις αφού έχει περάσει η πρώτη «αίσθηση».
Ο καλός μου είχε απωθημένο το «Χανούμ Μπουρέκ» γνωστού μαγαζιού.
Ψάχναμε να το βρούμε με λαχτάρα. Και τελικά η απογοήτευση ήταν πολύ μεγάλη.
Εξίσου μεγάλη ήταν και από τις τουλούμπες καθώς και τα τσουρέκια και κρουασανάκια σοκολάτας άλλου καταστήματος.
Μα είναι δυνατόν να έχεις κρέμα σε οποιοδήποτε γλυκό τύπου γαλακτομπούρεκο και να μην έχει κανένα... μα κανένα άρωμα;
Είναι δυνατόν να μιλάς για τραγανό φύλλο, και αυτό να είναι σαν «πανί»;
To σιρόπι δεν μπορεί να είναι μόνον γλυκόζη; Κάποιος πρέπει να πει σε όλους τους ζαχαροπλάστες ότι και το μέλι κάνει εξίσου καλή δουλειά, αν θελήσεις να το χρησιμοποιήσεις και σε σωστές αναλογίες.
Και δεν μιλάμε πια για τόσο απαγορευμένο κόστος, μιας και ότι αγοράζεις το «χρυσοπληρώνεις»!

Από την άλλη πάλι, το να φας ένα πολύ καλό γλυκό εκεί που δεν το περιμένεις και δεν το «πιάνει» και το μάτι σου που λένε, είναι μια ευχάριστη έκπληξη και σαφώς θα την ονοματίσεις και θα την διαφημίσεις!!
Ε, ας κατηγορηθώ γι' αυτό :-))
Τέτοιο ήταν το παραδοσιακό ζαχαροπλαστείο Σερεμέτα, στη Βέροια.



Το συναντήσαμε τυχαία πάνω στην πεζοπορία μας μέσα στο παλιό εμπορικό κομμάτι της πόλης. 
Ο άνδρας μου με φώναξε: Έλα να δεις κάτι που πολύ θα σου αρέσει να το φωτογραφίσεις!
Και φυσικά είχε δίκιο. Δείτε λοιπόν και εσείς με την σειρά σας.



Κι’ αν φτάσετε στην Βέροια, αναζητήστε το. Οι ιδιοκτήτες κάνουν την προσπάθεια που αξίζει σε τέτοια παραδοσιακά μαγαζιά. Τα υλικά τους πολύ καλά. To ντεκόρ του μαγαζιού σε πάει πίσω στα παλιά.
Το παραδοσιακό ροδίνι που μας τράταρε ο άνθρωπος καθώς του πιάσαμε την κουβέντα, ήταν ΑΦΡΟΣ!



Η πάστα αμυγδάλου που έκανα παραγγελία για να πιώ τον καφέ, μου θύμισε τα παιδικά μου χρόνια.


Ενώ τα κουλουράκια κανέλας που συνόδευσαν  ως κερασματάκι το ελληνικό καφεδάκι μας, παραδοσιακά σερβιρισμένο, άκρως αρωματικά και γευστικά πάνω στα παλαϊκά μαρμάρινα τραπεζάκια του μαγαζιού.


Και το πιο εντυπωσιακό, οι θαμώνες – ντόπιοι κατά κύριο λόγο, απολάμβαναν τον καφέ και το γλυκό τους υπό τους ήχους απαλής κλασσικής μουσικής  και βιενέζικων βαλς!  Όχι «τέκνο ή ραπ»!!!

Παρόμοιο συναισθήματα και για το εξαιρετικό προφιτερόλ στο ζαχαροπλαστείο Ζιλή στα λουτρά Πόζαρ, όπως και το παγωτό βανίλια που συνόδευε ένα γευστικό και άκρως χορταστικό κομμάτι γαλακτομπούρεκο (είπαμε έχει απωθημένο το παλικάρι μας), που από ατυχία δεν φωτογράφισα μιας και με εγκατέλειψαν οι μπαταρίες της μηχανής μου.
Συμπέρασμα: η γεύση θα σε συναντήσει εκεί που δεν την περιμένεις και εκεί που δεν υπάρχουν βαρύγδουπα ονόματα.

Έχω αντίστοιχα παραδείγματα και για τα φαγητά μας βεβαίως.
Αλλά θα σας δείξω μόνον μια φωτογραφία από γνωστό μαγαζί στο Λιτόχωρο, που χρόνια τώρα έχω ακούσει, συζητήσει και διαβάσει απόψεις φίλων από τα blogs αλλά
και τον καιρό του Hungry (για όσους ξέρουν).


Η τιμή του. 9.90 Euros. Και μιλάμε στην κυριολεξία για 3-4 κουταλάκια από κάθε είδος, μιας και ήταν απλώς ορεκτικό. 
Τα υπόλοιπα κάπως υποφερτά, με αποκορύφωμα έναν συνοδευτικό πουρέ δίπλα σ' ένα  αρνίσιο καλοψημένο κότσι, που όταν πάγωσε η επιφάνειά του είχε γίνει σαν γόμα.
Λυπάμαι πραγματικά. Είχα μεγαλύτερες προσδοκίες φτάνοντας εκεί και πηγαίνοντας φυσικά επί τούτου.

Από την άλλη φάγαμε εξαιρετικά σε ψαροταβέρνα στην παραλία του Κορινού, τον Πολύζο.
Και σε πάρα πολύ καλές τιμές, δεδομένου ότι μιλάμε κυρίως για ψαρικά. Θα σας πω μονάχα, ότι οι ντομάτες της σαλάτας τους ήταν από το δικό τους περιβόλι και τέτοιο άρωμα μόνον τα καλά ζαρζαβατικά έχουν. Ενώ το ψητό καλάμαρι στα κάρβουνα και τα μύδια σαγανάκι ήταν από τα καλύτερα που έχω φάει.
Οι λογαριασμοί μας τις 3 φορές που πήγαμε δεν ξεπέρασαν τα 40-45 Euros 3 άτομα (άντε 2,5 άτομα) με όλα μέσα (κουβέρ, ποτά, σαλάτα, 2-3 ορεκτικά, κυρίως πιάτο και κερασμένα παγωτάκια).
Επαναλαμβάνω δε, με ψαρικά και θαλασσινά πάντα στο μενού μας!

Επίσης εξαιρετικά κρεατικά και σε μεγάλες μερίδες φάγαμε σε ψητοπωλείο στην κεντρική πλατεία της Κατερίνης. Μαγαζί πολύ προσεγμένο και με ανθρώπους στο σέρβις που μας  «συμβούλεψαν» ορθά για το τι θα πάρουμε και σε πια ποσότητα, για να μην "σκάσουμε" και κάνουμε "μπαμ" καθώς ήταν και βράδυ!

Τέλος, ως απλή συμβουλή αποφύγετε όλες τις καφετέριες στα τουριστικά σημεία, όπως για παράδειγμα οι Καταράκτες της Έδεσσας. Σερβίρουν τον χειρότερο καφέ.
Αν δε, θελήσεις να πας σε τουαλέτα, θα καταλάβεις τι σημαίνει η φράση "έχουν πάρει διαζύγιο με την χλωρίνη"! 
Το ίδιο και στις τουαλέτες των Αρχαιολογικών Χώρων, μιας και φαίνεται πως μέσα στα κονδύλια που έχουν κοπεί λόγω κρίση από το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού είναι και τα καθαριστικά-απολυμαντικά τέτοιων χώρων, που τα επισκέπτονται εκατοντάδες τουριστών αλλοδαπών και εγχώριων.

Τέλος, η περιοχή της Παραλίας (Δήμος Παραλίας-Καλλιθέας) της Κατερίνης με έκανε να σκεφτώ πως ίσως σύντομα θα χρειαστεί να μάθω σλάβικα ή ρώσικα για να μπορώ να διαβάζω τις ταμπέλες και τους καταλόγους των καταστημάτων!!
Αλλά τους καταλαβαίνω ως ένα βαθμό, τους εκεί ιδιοκτήτες, μιας και αυτό είναι το 90% της πελατείας τους. Σαν τα πρόβατα σε μαντρί ... ένα πράγμα οι Βαλκάνιοι γείτονές μας, αλλά αποτελούν την τουριστική αγορά της περιοχής και ίσως του μέλλοντός μας :-)

Όλες οι  πιο πάνω κρίσεις είναι βέβαια απολύτως προσωπικές.
Έχω την αίσθηση όμως, ότι δεν αδικώ κανέναν και καμμία κατάσταση.
Ενώ όσοι και όσες με διαβάζουν και ξέρουν τα μέρη και τα μαγαζιά αυτά ενδεχομένως και να με δικαιώσουν.  
Και σε άλλα πιο όμορφα σύντομα :-))

27 σχόλια:

  1. Πηνελόπη μου, σε δικαιολογώ απόλυτα. Η πολυ διαφ΄φμηση νομίζουν ότι θα εξασφαλίσουν πελατεία "ες αεί"! Αλλά δεν νομίζω, ευτυχώς που ξυπνήσαμε. Φέτος το καλοκαίρι "τα είδα όλα" στην Ηλεία, απογοητεύθηκα και μαγείρευα κάθε μέρα, ενώ είχα πει να ξεκουραστώ, αλλά πού!

    Όμως εκείνη τη σοκολατίνα τη λαχτάρισα, μου φαίνεται αφράτη και νοστιμότατη, δεν ήταν;
    Και του χρόνου να μη βρεθείς σε ανάλογες καταστάσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σε καταλαβαίνω απόλυτα...

    Εγώ στο είπα για την Παραλία...χαμός στο ίσωμα γίνεται....χιχιχιιχι!

    Οσο για το γνωστό εστιατόριο ...με κάνεις να πέφτω από τα σύννεφα γιατί και εγώ θυμάμαι από παλιά ύμνους και παραλίγο πέρσυ να πάμε...
    Τι να πεις....

    Να είστε καλά, να ξαναπάτε και εκεί και αλλού και να μας τα περιγράψεις τόσο αληθινά -γιατί έτσι πιστεύω- όπως τώρα. Εύχομαι βεβαια να βρεις καλύτερα πράγματα την άλλη φορά.

    Καλή συνέχεια γιατί είναι νωρίς για βάρβαρες λέξεις...(χειμώνας, φθινοπωρο...μπρρρρ....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα συμφωνησω για το οτι εχει χαθει η αυθεντικοτητα στα γλυκα και εχουν πλεον χαθει οι παλιες γευσεις. Αν μαντεψα σωστα το γνωστο ζαχαροπλαστειο με τα πολιτικα γλυκα, θα σου πω οτι το εργαστηριο του ηταν καποτε κοντα στο μαγαζι μου και ο "μαστορας" με κερνουσε φρεσκο παγωτο ντοντουρμα και σιροπιαστα - θεϊκα! Τωρα πλεον ειναι πλαστικη η γευση τους. Ασε που εχω ακουσει για γνωστο ζαχαροπλαστειο οτι πολλα απο τα γλυκα του δεν τα φτιαχνει σε δικο του εργαστηριο αλλα τα παιρνει απο αλλον ασχετο προμηθευτη. Το ιδιο βιωσαμε σε γνωστο ζαχαροπλαστειο με πολιτικα γλυκα στα Γιαννενα, που μεσα σε λιγα χρονια η ποιοτητα του αλλαξε θεαματικα, προς το χειροτερο. Τελικα οι μικρες επιχειρησεις διατηρουν την ποιοτητα και το μερακι τους, τους υπολοιπους τους εφαγε η ... παγκοσμιοποιηση. Παντως για να ειμαστε δικαιοι, υπαρχουν γνωστα μαγαζια, τουλαχιστον στην συμπρωτευουσα οπου ζω, που διατηρουν την ποιοτητα τους και την συνδυαζουν με λογικες τιμες.
    Δεν λεω καλο φθινοπωρο γιατι προσωπικα τσατιζομαι οταν μου το λενε και ειναι ακομη Αυγουστος και σκαει ο τζιτζικας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτά τα μέρη τα επισκεφθηκα πολυ παλιά και λυπάμαι για την εικόνα που περιγράφεις,τελικά μόνο τα σλάβικα μείναν ίδια,καλά να είσαι και σου εύχομαι κι άλλα ταξίδια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Απ' ότι φαίνεται πραγματικά όπου ακούς πολλά κεράσια κράτα και μικρό καλάθι! Κρίμα είναι που με το που κάνει όνομα ένα μαγαζί, αυτομάτως να "χαλάει". Αλλά συμβαίνει πολύ συχνά αυτό και αν σου πω την αλήθεια δεν εκπλήσσομαι!!
    Καλό βράδυ να έχεις!
    Φιλιά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ε! Και εσύ Πηνελόπη μου δεν έδενες ένα τρέιλερ πίσω από το αυτοκίνητο να σύρεις το Σερεμέτα μέχρις εδώ κάτω; Ή τη Βέροια ολόκληρη;

    Αχ! αυτό το ροδίνι! Τώρα θα υποχρεωθείς να το φτιάξεις και να με καλέσεις για καφέ!

    * Πολύ θα χαρούν μερικοί μερικοί άμα σε διαβάσουν!:)
    Μα αυτό το ορεκτικό βρήκε να σας προτείνει???
    Και να ρωτήσω, πόσο κότσι έχει ένα αρνί?

    Καλημέρα με δύναμη!
    Ζ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Εκεινη τη πάστα στη μέση θα ηθελα...
    ευχαριστω!

    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλημέρα Ελένη μου.
    Αυτό που λες με το μαγείρεμα και την κούραση το καταλαβαίνω απόλυτα! Αλλά όταν είσαι στο σπίτι σου είναι αλλιώς και διαθέτεις κάποια μέσα. Στην πεζοπορία και τα ταξίδια είσαι σε κατάσταση διαφορετική και τώρα πια όλα "μετράνε". Τα λεφτά μας δεν είναι για πέταμα και αυτό που αγοράζουμε πρέπει να ανταποκρίνεται ως τιμή και στην ποιότητα του...

    Η πάστα ήταν αμυγδάλου-νουγκατίνα "παλαιάς κοπής" που λένε :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έφη μου "δίκιο" για την Παραλία!!!
    Το πρώτο απόγευμα πήγαμε, για να κόψουμε κίνηση στην θάλασσα.
    Και το τρίτο βραδάκι έτσι για χάζι, μιας έπιασε όμως βροχή και φύγαμε άρον άρον, χωρίς να πλησιάσουμε ξανά, μέσα στο 7ημερό μας.

    Οι ύμνοι, ίσως με τα χρόνια, να χάνουν την λάμψη και την χάρη τους :-(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μαρίνα μου, πιστεύω ότι έχεις μαντέψει σωστά.
    Και για τα Γιάννενα σωστά τα λές, μιας και πρόπερσι το είδαμε κι' εκεί το έργο! Συμφωνώ πως οι μικρές επιχειρήσεις που θέλουν να κρατήσουν ποιότητα και "ήθος" στις δημιουργίες τους είναι σαφώς πιο καλές, αλλά ο δικός μας χρόνος στη Θεσσαλονίκη δεν ήταν και πολύς για να κάνουμε την απαραίτητη έρευνα ή να είχαμε την "σύσταση" κάποιου ντόπιου. Πήγαμε στα γνωστά :-(

    Καλό υπόλοιπο Αυγούστου και με πολλές βουτιές λοιπόν, μιας και μας λένε πως από αύριο θα έχουμε και πάλι νέο καύσωνα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Neli, τα μέρη παραμένουν όμορφα, αν θελήσεις να αποφύγεις τα πιο τουριστικά. Εμείς για παράδειγμα στη Πύδνα, στη Μεθώνη, στο Μακρύγυαλο κάναμε πολύ ωραία μπάνια και βόλτες. Το φαγητό μας στον Κορινό και στην πόλη της Κατερίνης εξαιρετικό!
    Το ίδιο και στην Βέροια.
    Εκείνο που λέω είναι πως θέλει "ψάξιμο" από κάθε άποψη, για την υπηρεσία που προσφέρετε.
    Πολλές καλημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Taelia μου, δεν θα έπρεπε να έχει γίνει "καθεστώς" όμως.
    Εάν ακούγεται πως είσαι καλός, πρέπει να γίνεις ακόμη καλύτερος, για να κρατήσεις πελάτες και να φέρεις και νέους!!!
    Πολλές καλήμερες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αμα που να το ήξερα βρε Ζαμπία να πάρω τρεϊλερ!!!
    Δύο κουτιά κουλουράκια πήραμε μόνον και πάνε κι' αυτά...γιατί με τη ζέστη τα ροδίνια πως να έφταναν στην Αθήνα μετά από μέρες;

    Ξέρω πως άμα με διαβάσουν οι παλιοί συνοδοιπόροι του Hungry, κατά πάσα πιθανότητα θα θυμώσουν πολύ μαζί μου.
    Αλλά λέω αυτά που είδα, και είχε και άλλα βέβαια που θα σου τα πει ο Παναής αυτοπροσώπως :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κι' εγώ μαζί σου Coula μου!!
    Όλα τα λεφτά ήταν παρέα με τον καλό ψημένο ελληνικό (σε γκαζάκι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Συμφωνώ μαζί σου, τα έχουμε ξαναπεί, ένας τρόπος αντίδρασης είναι να τα "λέμε" και ένας δεύτερος να μην ξαναπάμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. οπως ελεγα και στην κικη, εδω με αυτες τις τιμες πιτσα και μπυρα. τιποτε παραπανω. βεβαια, εαν πας στην επαρχια μειωνονται αισθητα, αλλα τετοιες τιμες δεν τις βρισκεις.
    πολυ ωραια μερη, λυσσαξαμε στα νησια και στις παραλιες αλλα και τα ενδωτερα αξιζουν , με το συν οτι δεν εχουν και τοσο τουρισμο.

    ειρηνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Ναι Πόπη μου, οι τρόποι αντίδρασής μας είναι αυτοί ακριβώς, και ίσως με το να τα γράφουμε κάπου να τους κάνουμε να το ξανασκεφτούν το θέμα. Αν και κάπου αμφιβάλλω :-0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Ειρήνη μου δηλαδή θες να μου πεις ότι με 40-45 Euros μόνον πίτσα και μπύρα; Δεν τα θυμάμαι τόσο ακριβά τα πράγματα στην Ιταλία (ε, δεν κάνω λάθος;) πριν από 1,5 χρόνο τελευταία επίσκεψη.

    Σαφώς και πάρα πολλά ωραία μέρη έχει η ενδοχώρα, αρκεί να έχουμε διάθεση και χρόνο να τα ψάξουμε. Οι επιλογές μας τα δύο τελευταία χρόνια μας έχουν δικαιώσει θα έλεγα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Πηνελόπη μου έχεις απόλυτο δίκιο γιατί νομίζω ότι ξέρω σε ποιο ζαχαροπλαστείο της πόλης μας αναφέρεσαι...
    Εδώ εγώ έπαθα δηλητηρίαση από γλυκό πολύ γνωστού και ακριβού ζαχαροπλαστείου μας που μάλιστα βρίσκεται σε "καλή συνοικία"!!!!
    Όσο για τις τιμές θαρρείς πώς έχουν μέσα χρυσάφι τα γλυκά!!!
    Πράγματι θέλει προσοχή στα τουριστικά μέρη!!
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ομορφες οι φωτογραφιες σου.
    Ροδινια επισης πολυ ωραια εχει ο Αγαπητος απο Θεσσαλονικη,που τα τελευταια χρόνια εχει και στην Αθηνα.
    Καλό χειμώνα απο το www.radiopoint.gr

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μην μας το κάνεις αυτό Πηνελόπη μου...είναι μακριά η Βόρεια Ελλάδα και δεν είναι εύκολο να πάμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Κική μου τα λόγια σου, νομίζω πως έρχονται να δικαιώσουν αυτα που είδα και όπως ακριβώς τα έγραψα.
    Δεν θεωρώ δηλαδή, ότι φάνηκα άδικη με τα γνωστά μαγαζιά της αγαπημένης όλων μας, πόλη σας.
    Πολλούς χαιρετισμούς καλή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Σαν αυτά της Βεροίας, δεν νομίζω πως θα είναι του Αγαπητού καλέ μου μου Ανώνυμε.
    Καλό φθινόπωρο να πούμε...όχι ακόμη χειμώνα, γιατί εδώ μιλάμε για καύσωνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Άντε μωρέ Λίλα μου...απόφαση είναι όλα τελικά!
    Και για μας μακριά ήταν.

    Αλλά 3 χρόνια τώρα, έχουμε βάλει κάτι σαν "στόχο" να τα δούμε τούτα τα μέρη της Πατρίδας μας.
    Σαν ένα "Πρέπει" και έναν "Φόρο Τιμής" για τους εκεί ανθρώπους μας :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως τα καταφέρνουν αυτοί που έχουν μαγαζιά στις top τουριστικές περιοχές και ότι και να επιλέξεις θα είναι χάλια. ειλικρινά απορώ, θέλει μεγάλη προσπάθεια.
    Ε τώρα για τις μεγάλες επιχειρήσεις δεν τα ξέρεις βρε Πηνελόπη μου, γιαυτο λέμε ότι το σπιτικό πράγμα είναι ασύγκριτο. Γι αυτο και προτιμάμε μικρά μαγαζάκια που κάνουν τα πάντα με μεράκι..
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Αυτό Eri μου είναι ερώτημα που θέλει μαθηματική εξίσωση για να απαντηθεί :-))

    Σαφώς κι έχεις δίκιο για τα σπιτικά μας έργα, που είναι σκαλιά ανώτερα. Αλλά να, όταν βρεθείς σε έναν τόπο προσπαθείς να μυρίσεις και να γευτείς με τα εκεί δεδομένα πάντα!

    Πολλούς χαιρετισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ροδίνι; πωπω.. ήταν παλιά στην πλ.Λαυρίου ένα ζαχαροπλαστείο με σπεσιαλιτέ του αυτό τον αφρο-γλυκάκι..
    Χαίρομαι το "γαστρονομικό" οδοιπορικό σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή