Γρήγορη..τηγανιτή...πουτίγκα μήλου

Κυριακάτικο πρωϊνό ξύπνημα και μια έντονη επιθυμία για μήλο και κανέλα με κατατρέχει μέσα από τα όνειρά μου!
Πως να το ξεπεράσεις ένα τέτοιο συναίσθημα άμεσα και χωρίς τον κόπο και την προετοιμασία που απαιτεί μια αξιοπρεπής και σωστή μηλόπιτα;
Τι κάνεις;
Απλώς αυτοσχεδιάζεις με την ελπίδα... ότι η αποτυχία δεν θα είναι παταγώδης :-) για να βγάλεις κάτι σαν Τηγανιτή Πουτίγκα Μήλου.

Αντικολλητικό τηγάνι (και μάλιστα σε μορφή γκριλιέρας) ανά χείρας και...
2 μεγάλα ξυνόμηλα,
50 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
2 κουταλιές σκούρα ζάχαρη,
1  κοφτή κουταλιά κανέλας,
1/4 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
χυμός και ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
2/3 φλιτζάνι τσαγιού, γάλα φρέσκο,
1 μέτριο αυγό,
1 φλιτζάνι τσαγιού, αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,
1 κουταλιά στέβια (η  μια  και μισή κουταλιά ζάχαρη κανονική)
2-3 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού.

Καθάρισα τα ξυνόμηλα και τα έκοψα σε μισοφέγγαρα.
Έβαλα το τηγάνι μου πάνω στο μάτι να ζεσταίνετε και έριξα το βούτυρο.
Έστρωσα τα μήλα μου σε όλη την επιφάνεια και πασπάλισα με την σκούρα ζάχαρη μέσα στο τηγάνι ώστε να καραμελώσουν.

Σ' ένα μπολ, έφτιαξα έναν παχύρευστο χυλό, με όλα τα υπόλοιπα υλικά: κανέλα, χυμό και ξύσμα από το πορτοκάλι, βανίλια, εσάνς, γάλα, αυγό, στέβια και αλεύρι. Χτύπησα απλά με τον αυγοδάρτη να ενωθούν και έτοιμο προς χρήση.

Μετά και πάλι στο τηγάνι... Γύρισα τα μήλα μου και από την άλλη πλευρά και έριξα μέσα τον χυλό. Μόλις πήρε να ροδίζει κάπως, ανακάτεψα καλά με σπάτουλα και αναποδογύρισα ελαφρώς το μείγμα.
Σε 6-7 λεπτά ήταν έτοιμη η πουτίγκα.

Σερβίρισα με μια καλή κουταλιά γιαούρτι στραγγιστό και ήρθαν τα πράγματα και μπήκαν στην θέση τους, παρέα με τον ελληνικό καφέ μου, το πρωινό της Κυριακής!

Μιλάμε για την εκπλήρωση ενός ονείρου :-))

Καλή σας απόλαυση, αν αποφασίσετε να την δοκιμάσετε.
Υ.Γ. το γιαούρτι, μπορεί βεβαίως να αντικατασταθεί με κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σαντιγύ, αν μιλάμε ίσως για ένα επιδόρπιο άλλης στιγμής, στολισμένη με λίγη κανέλα σκόνη.